*** โศกนาฏกรรมของความรักวังบัวบาน ***
|
 |
ร้อนลมหน้าแล้ง ใบไม้แห้งร่วงลอย
หล่นทยอยเกลื่อนตา ไหลตามกระแสน้ำพา
ลอยมาทั้งกลีบดอกไม้ จากหุบผาไหลมาสู่ในวังน้ำ
สุสานเทวีผู้มีความช้ำ เหนือใคร ดอกไม้ใบไม้ไหลมา
คล้ายพวงหรีดร้อยมาลา ไหลมาบูชาบัวบาน....
น้ำวังนี้หนอ เป็นที่ก่อเหตุการณ์ ที่บัวบานฝังกาย
ยึดเอาเป็นหอเรือนตาย รองกายไว้ด้วยแผ่นน้ำ
จากหุบเขาแนวไพรสู่ในเวียงฟ้า
ฝากไว้เพียงชื่อเลื่องลือเนิ่นช้า
ฝังจำฝากคำสัตย์นำนึกตรอง
หลงทางสุดหวังคืนครอง หลงตัวจำต้องลาระทม....
เอาวังน้ำไหลเย็น นี่หรือมาเป็นเมรุทอง
เอาน้ำตกก้องเป็นกลองประโคม
เอาเสียงจักจั่นลั่นร้องระงม เป็นเสียงประโลมร้องต่างแตรสังข์
เพดานนั้นเอาเมฆฟ้า ภูผานั่นต่างม่านบัง
ประทีปแสงจันทร์ใสสว่าง อยู่เดียวท่ามกลางดงดอย.
| จากคุณ |
:
tintila  
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ก.ค. 55 22:05:32
|
|
|
| 
