Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ผมมันคนไม่เอาอ่าว จนกระทั่ง......... ติดต่อทีมงาน

ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่อยากบ่น เผื่อว่ามันอาจจะสะกิดใจใครอีกหลายๆ คนได้

ผมเป็นเด็กติดเกมมาตั้งแต่เด็กครับ ตั้งแต่ยุคซุเปอร์แฟมิค่อม ยันมาถึงเครื่องเพลย์1

ฉะนั้น ผมก็จะมีแต่สังคมในร้านเกมครับ

เกมให้อะไรผมบ้าง
-หลังค่อม
-ตาแพ้แสง (หรี่ตาเหมือนคนง่วงนอนตลอดเวลา)
-สายตาสั้นไว
-เป็นคนขี้รำคาญ (เวลาเล่นเกมแล้วมีคนมาขัดจังหวะ)

เพื่อนๆ ผมก็จะประมาณนี้ แต่จนกระทั่งมาเข้าม. ปลาย ร้านคอมเริ่มเข้ามา และผมอีโก้สูง รู้สึกว่าร้านเกมโอเคดีแล้วไม่อยากเข้าร้านคอม พอร้านเกมเปลี่ยนเป็นร้านคอม ผมก็ไม่ได้ไปเข้า(เป็นเรื่องปกติ)อีก ก็เลยไม่ได้ติดเกมเหมือนแต่ก่อนไปโดยปริยาย

อ้อลืมบอก ข้อดีที่ผมได้ก็มีครับ ภาษาอังกฤษผมก็ได้จากเกมนี่แหละ ได้ญี่ปุ่นมาบ้างครับ

ตอนม. ปลายผมได้อยู่ห้องของตัวเอง เริ่มนอนดึก เจอรายการทีวีของค่ายโซนี่ และผมก็ค้นพบตัวผมว่าผมไม่ชอบเพลงกระแสหลัก ตอนนั้นฟัง โน๊ตตูน วงบาร์บี้ วง GLAY วง L'Arc~en~ciel
วง A1 ฯลฯ รู้สึกชอบ (ส่วนหนึ่งก็เพราะเพลงในกระแส หรือเพลงจาก 2 ค่ายใหญ่นั่นแหละ เขาเปิดกัน 3 บ้าน 8 บ้าน เดินออกไปนอกบ้านก็ได้ยินแล้ว เลยไม่รู้จะอยากมาฟังเองทำไม ด้วยล่ะมั้งครับ)

ยิ่งบังเอิญเปิดวิทยุมาเจอกับ 104.5 FAT RADIO ยิ่งไปกันใหญ่เลยครับ ผมเป็นคนกระแสรองเต็มตัว มองโลกในด้านที่ผู้อื่นไม่ค่อยมอง และเริ่มชอบในการเล่นดนตรี

ผมไปเรียนต่อมหา'ลัยที่ราช...... เอกดนตรีครับ ท่ามกลางการคัดค้านจากทางบ้าน สอบผ่าน เข้าไปไปเรียนได้ แต่ก็ทนกระแสเรื่องรับน้องไม่ไหว

อธิบายก็คือ ผมไม่ได้ไปเข้าร่วมรับน้องที่รุ่นพี่จัดข้างนอกครับ ที่ว่าเอาถุงคลุมหัวให้เดินให้คลาน ทำไม่พอใจรุ่นพี่โดนเตะ มีเอาเทียนหยดหลัง มีฐานให้แก้ผ้าชักโชว์ แล้วก็เป็นไฮไลท์คือให้นอนลงแล้วรุ่นพี่จุดไฟเผาขน.... นั่นแหละครับ

ผมรู้มาก่อน ผมคิดว่ามันเป็นศักดิ์ศรีผม ผมเลยไม่ไป และก็เป็นผมคนเดียวในเอกดนตรีสากล ที่ไม่ไป

(ปล. รุ่นผมไม่มีคนหัวแข็งครับ พอปีต่อมา คนหัวแข็งรวมตัวกัน เลยได้ออกข่าวสรยุทธเลย รายการถึงลูกถึงคน แต่คนละวิยาเขตนะ รับน้องแบบเดียวกัน อยากให้รุ่นพี่โอเคด้วยต้องผ่านการทำขนโล่งเตียน)

ปรากฏว่า ผทโดนแอนตี้จากรุ่นเดียวกันครับ ประมาณว่า "แม่มไม่โดนอยู่คนเดียว ได้ไงวะ"

แล้วก็ประสบปัญหาอีกหลายๆ อย่าง อาจารย์ไม่กำหนดวันสอบ ซ้อมๆ อยู่ก็บอกว่าวันนี้สอบปลายภาค แล้วก็เช็คชื่อรับคะแนน ซึ่งเป็นวันที่ผมไม่ได้มา โดน F แบบไร้สาระ กีต้าร์ที่ใช้มีปัญหาต้องซ่อมใหญ่หลายตัง (ผมเล่นมือซ้าย ยืมคนอื่นไม่ได้) และอื่นๆ อีกนิดหน่อย รู้สึกว่าไม่ไหว สุดท้ายออกมา

ผมมาเรียนเอกอังกฤษ เพราะนอกจากดนตรีแล้ว ที่ผมพอได้ก็คือคอม กับอังกฤษ และคอมโดยมากเขาไม่รับสายศิลป์ (ผมจบศิลป์-ภาษามา) ผมก็เลยมาเข้าภาษาอังกฤษ

เข้าอังกฤษ ผมก็เรียนๆ โดดๆ ขาดงานบ้าง ส่งงานบ้าง ผลการเรียนที่ออกมาก็คือ กลางๆ ไม่มีอะไรโดดเด่น

จบมาด้วยเกรดเฉลี่ยที่ไม่ถึง 3 ซึ่งจริงๆ ควรจะถึง

ผมไม่ทำงานที่ๆ ผมฝึกงาน (ผมเลือกที่ๆ ฝึกงานได้ตัง) เพราะว่ามันค่อนข้างไกล ไม่อยากเสียเวลาเดินทางเยอะ ก็ทำอะไรเรื่อยเปื่อยเล็กๆ งานจ้างน้อยๆ ไป 2 เดือน แล้วก็มาได้งานในอีกเดือนหนึ่ง

เป็นงานวิเคราะห์ฟุตบอลครับ พูดง่ายๆ ก็คือ เขียนข่าวให้คนแทงบอลนั่นแหละ ผมชอบที่นี่มากเพราะว่า ไว้ผมยาวได้ แต่งตัวยังไงก็ได้ แต่เงินเดือน ไม่ถึงหมื่นครับ (เกือบๆ) แล้วก็ผ่านไป 3 เดือน ผมไม่ผ่านโปร แต่ก็ได้อยู่ในฐานะพนักงานรายวัน เงินเดือนปรับขึ้นอีกนิดหน่อย เลยหมื่นมานิดเดียว

ผมทำครบปีนึง ไม่มีทีว่าจะได้รับการผ่านโปรอะไร ก็เลยลาออก ซึ่งไม่มีงานรองรับ

เท่านั้นแหละครับ เคว้งมาก

ผมกำลังจะบอกอะไร? ผมไม่ได้วางแผนอะไรกับชีวิตเลยครับ ใช้ชีวิตแบบ ไปตายเอาดาบหน้ามาก ไม่รู้จักต่อยอดอนาคตจากฐานที่สร้างไว้ในปัจจุบัน

ยังไม่เข้าประเด็นเลย เดี๋ยวผมมาเล่าต่อนะครับ

จากคุณ : เด็กแนวนอน
เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 55 15:15:21

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com