ความคิดเห็นที่ 1 T__T จากคุณ : คนเบื้องหลัง เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 15:50:11

ความคิดเห็นที่ 2 บางครั้งเราอาจจะไม่เข้าใจว่า คนแก่เค้าต้องการอะไร แต่ เชื่อเถอะสักวันเราต้องเข้าใจเมื่อเรามาถึงจุดนั้น จากคุณ : ทหารเก่า (seasanak) เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 16:03:47

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ผ่านมาแล้วค่ะกับวัฏจักรของชีวิตแบบนั้น ความรู้สึกแบบนั้น   ....We  do our best....... ตอนนี้ก็กำลังอยู่ในความรู้สึกอีกแบบหนึ่ง ...ก็จะคอยบอกกับตัวเองเหมือนเคย ....I   do  my   best.  ...... จากคุณ : ทิวลิปสีหวานแหวว เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 16:04:17

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาเมียงมอง แล้วเดินออกไปเงียบๆ   เคยมีความรู้สึกอย่างนี้มาก่อน  แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว เพราะเขาทิ้งเราไปแล้ว จากคุณ : แม่โอเล่ เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 16:21:45

ความคิดเห็นที่ 5 พาท่านออกไปเที่ยวข้างนอกบ้างสิคะ จากคุณ : ไม่มีคำว่าเราอีกต่อไป เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 17:20:31

ความคิดเห็นที่ 6 ผมไม่ทราบว่าจะต่อเติมอย่างไร แต่ในฐานะที่เป็นคนดูแลคนแก่มาก่อน และเดี๋ยวนี้มาเป็นคนแก่เสียเอง จึงพยายามช่วยตนเองจนกว่าจะสุดความสามารถ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นต้องมารับผิดชอบชีวิตของเรา จนรู้สึกเบื่อ หรือหงุดหงิด ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 18:54:25

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าใจนะคะความรู้สึกแบบนี้ คนแก่เขาจะไม่ค่อยเรียกร้องค่ะ อย่างไรก็ได้ เมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ต้องก็ได้ ทั้งหมดก็เพราะเกรงใจลูกหลาน คุณโชคดีค่ะที่ได้ดูแลคุณแม่  อยากให้คุณทำและทำแบบดีที่สุด วันเวลาของท่านนับถอยหลังค่ะ ป้ามีโอกาสได้ดูแลแม่จนถึงวันสุดท้าย พอแม่เสียชีวิตเมื่อไหร่ที่นึกถึงแม่ จะมีความสุขค่ะ พี่น้องบ้างคนที่ไม่มีเวลาให้แม่ ทุกวันนี้แม้แต่รูปของแม่เขายังไม่กล้าดูเลยค่ะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : ป้าเชี่ยนหมาก (ป้าเชี่ยนหมาก) เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 19:03:25

ความคิดเห็นที่ 8 จับพาเที่ยวซะให้เข็ดครับ คุณซอย ผมว่าแม่กระผมงั่กมากกว่านะ จับพาเที่ยวซะ  ไม่ต้องเดินมาก  ชะโงกทัวร์ก็ยังได้ มีสลับหน้ากัน  ทั้งลูกทั้งหลาน แต่คุณซอยอาจจะลำบากหน่อย  ดูแลอยู่คนเดียวรึเปล่าเนี่ย ถ้าดูแลอยู่คนเดียวก็เหนื่อยหน่อยแหละครับ อีตอนไปเที่ยวกะแม่  แม่เม้าท์กระจายกะป้าแหม่มที่ไหนก็ไม่รู้ ลากแม่เลย ถูลู่ถูกัง กว่าจะขึ้นรถไฟได้ เกือบตกรถไฟ แม่ก็น้อยใจเหมือนกัน หาว่าไปขัดใจ มีดอกไม่พอใจ ก็เสียใจอยู่เหมือนกันครับ ก็อีกวัน ผมเลยพาแม่ แอบหนีพี่ๆไปดู ซุปเป้อร์แมน ภาคแรกที่ ปิ๊กาเดลลี่ เซอร์คัส แฮ๊ปปี้  แฮ๊ปปี้ ลองหากิจกรรมอะไรนอกบ้านมั่งสิครับ อยู่แต่ในบ้านท่านเฉานะ หรือไม่ก็สอนท่านเล่นเน็ตเล๊ยยยย มาเข้าห้องไร้สังกัดก็ได้นี่ จากคุณ : ท่านขุนเดชา เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 19:32:43

ความคิดเห็นที่ 9 เตือนตัวเองทุกวันว่า... บัดนี้  เราคือผู้มีภัย อันคือความชรา ครอบงำแล้ว แต่ละก้าวที่เดินอย่างยากลำบากขึ้นทุกวัน กำลังพาเราไปสู่ความตาย เมื่อไหร่หนอ..... จากคุณ : เตาฟืน เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 19:35:07

ความคิดเห็นที่ 10 ...คนแก่ กับนกพิราบ ...ที่โตเกียว เมื่อไม่กี่วันมานี้เอง แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 55 19:55:47 จากคุณ : ลุงอ่ำ เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 19:39:58

ความคิดเห็นที่ 11 คำตอบอยู่ในคำพูดของคุณแม่  เราอิจฉาคุณน่ะที่มีแม่ให้ดูแล เราเสียอีกไม่มีแม่ให้เรียกแถมยังไม่เคยเห็นหน้า  รึแม้นกระทั่งชื่อก้ไม่รู้ จากคุณ : ด้วยสองมือ (ด้วยสองมือ) เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 19:53:54

ความคิดเห็นที่ 12 นกพิราบ ก็ ไม่ตอบอะไรคุณแม่... แต่ คุณแม่ก็มีความสุขที่มีคนฟังท่าน... จากคุณ : แมวน้อยลอยชาย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 15:21:19