PANTIP.COM : M12715169 โจโฉแผลงฤทธิ์ []

ความคิดเห็นที่ 1

เรื่องที่หนึ่ง

ปราบขบถก๊กสนมเอก

โจโฉได้เป็นมหาอุปราชผู้มีอำนาจเต็มมาได้สี่ปี ก็เริ่มจะหลงอำนาจมีการกระทำที่ไม่ยำเกรงฮ่องเต้ ทำให้ขุนนางเก่าหลายคนไม่ชอบใจ ซึ่งโจโฉก็รู้ตัวจึงระวังป้องกันด้วยการวางสายสืบไว้ในที่ต่าง ๆ แม้แต่ในพระราชวัง เพื่อรายงานข่าวสารต่าง ๆ ให้ทราบ

วันหนึ่งสายในวังมาบอกว่าตังสินขุนนางผู้ใหญ่ ซึ่งเป็นพี่ชายของนางตังกุยหุย สนมเอก ได้เข้าเฝ้าฮ่องเต้ข้างในแล้วมีอาการน่าสงสัย โจโฉก็คอยดักพบหน้าพระราชวังแต่หลอกล่อต่าง ๆ แล้ว ก็ไม่พบพิรุธแต่อย่างใด จึงปล่อยให้ผ่านไป

อีกวันหนึ่งต่อมา เคงต๋อง บ่าวของตังสิน ก็ได้มาหาโจโฉและเล่าเรื่องราวว่า ตังสินคบคิดกับขุนนางอีกสี่ห้าคน จะกำจัดโจโฉเสีย โจโฉยังไม่เชื่อสนิทจึงให้เอาตัวไปขังไว้ก่อน แล้วก็แกล้งทำเป็นป่วยไข้ปวดศรีษะเป็นกำลัง ให้คนใช้ไปตามเกียดเป๋งหมอหลวงมารักษา

เกียดเป๋งก็ต้มยาให้กินขนานหนึ่ง โจโฉก็ให้หมอกินก่อน หมอก็ไม่กินและพยายามจะกรอกยา โจโฉจึงปัดถ้วยยาตกแตก และอิฐที่พื้นก็กร่อนไปตามน้ำยาที่หก โจโฉจึงรู้ว่ายาถ้วยนั้นผสมยาพิษ จึงให้ทหารจับตัวหมอเกียดเป๋งไว้ แล้วให้เอาตัวไปซักซ้อมหาตัวผู้ที่ร่วมมือในสวนดอกไม้
เกียดเป๋งถูกตีเจ็บปวดนัก แต่ก็ไม่ยอมบอกชื่อพรรคพวกในขบวนการ แต่อย่างใด

โจโฉจึงให้จำขังไว้ก่อน พอรุ่งเช้าก็เชิญขุนนางมากินเลี้ยงที่บ้าน ระหว่างการเลี้ยงก็ให้เอาตัวเกียดเป๋งมาทรมาน และแจ้งข้อหาว่าเป็นขบถจะทำร้ายฮ่องเต้และตนผู้เป็นมหาอุปราช และว่าผู้ร่วมมือนั้นมีเจ็ดคนทั้งตัวเกียดเป๋ง ถ้าไม่บอกจะตีให้ตายคาไม้

ขุนนางที่อยู่ในที่นั้นมีอยู่สี่คนที่กระสับกระส่ายหน้าซีดเป็นพิรุธ เมื่อขุนนางลากลับโจโฉจึงกักตัวขุนนางทั้งสี่นั้นไว้ก่อน แล้วเอาตัวเคงต๋องออกมายืนยัน

เคงต๋งก็ว่าขุนนางทั้งสี่คนนี้ไปปรึกษากันที่บ้านตังสิน คือจูฮก จูลัน ตันอิบ โงห้วน และม้าเท้งเจ้าเมืองเสเหลียง ด้วย ขุนนางทั้งสี่ก็ไม่ยอมรับ อ้างว่าเคงต๋องใส่ร้าย เพราะถูกทำโทษฐานเป็นชู้กับเมียน้อยของตังสิน

ในขณะนั้นตังสินบอกป่วยไม่ได้มากินเลี้ยงด้วย ส่วนม้าเท้งนั้นได้กลับไปบ้านเมืองของตนแล้ว โจโฉจึงให้เอาตัวขุนนางทั้งสี่ไปใส่คุกไว้ก่อน

เช้าวันรุ่งขึ้นโจโฉก็พาทหารไปบ้านตังสิน ถามว่าเมื่อวานทำไมจึงไม่ไปกินเลี้ยง ตังสินบอกว่าป่วย โจโฉก็ถามว่าหมอเกียดเป๋งคิดวางยาพิษตนนั้นรู้เรื่องหรือไม่ ตังสินก็ว่าไม่รู้โจโฉจึงให้เอาตัวเกียดเป๋งมาซักถามต่อหน้าตังสิน แล้วก็เฆี่ยนตีจนตังสินแทบจะทนไม่ได้

โจโฉเห็นนิ้วมือเกียดเป๋งด้วนไปนิ้วหนึ่ง ก็ถามว่านิ้วหายไปไหนนิ้วหนึ่ง เกียดเป๋งก็ว่าตนตัดนิ้วมือแล้วสาบานว่าจะฆ่าโจโฉเสียให้ได้ โจโฉจึงให้ตัดนิ้วเกียดเป๋งที่เหลือเสียทั้งเก้านิ้ว แล้วว่าคราวนี้จะทำร้ายตนได้หรือไม่ เกียดเป๋งก็ว่าตนมีปากและลิ้นที่จะด่าแม่โจโฉได้ โจโฉก็สั่งให้ทหารตัดลิ้นเกียดเป๋งเสีย

คราวนี้เกียดเป๋งร้องขอว่าจะบอกเนื้อความทั้งหมด ขอให้แก้มัดเสียก่อน โจโฉก็ให้ทหารแก้มัดเกียดเป๋ง แล้วคอยดูว่าเกียดเป๋งจะมีฤทธิ์อย่างไรต่อไป

เกียดเป๋งก็หันหน้าไปทางทิศพระราชวัง กราบถวายบังคมฮ่องเต้ แล้วก็เอาศรีษะฟาดกับเสาศิลาจนศรีษะแตกตายไปต่อหน้าโจโฉและตังสิน โจโฉจึงให้ทหารเชือดเนื้อเกียดเป๋งออกเป็นชิ้น เล็กชิ้นน้อย แล้วตัดศรีษะไปเสียบประจานไว้

จากนั้นโจโฉก็ให้ทหารค้นบ้านของตังสิน จนพบแพรขาวซึ่งเขียนด้วยพระโลหิตของพระเจ้าเหี้ยนเต้ มีความว่า

“ แต่โจโฉเข้ามาอยู่ในเมืองหลวงได้สี่ปีแล้ว ทำการหยาบช้าต่าง ๆ จะตั้งขุนนางแลลงโทษผู้ใดก็มิได้ยำเกรง บอกกล่าวให้เรารู้ สุดที่จะอดกลั้นทนทานได้ เราจึงเอาโลหิตในนิ้วมือเขียนอักษรเป็นความลับมาให้แจ้ง แม้ตังสินเห็นขุนนางผู้ใดมีสติปัญญาซื่อสัตย์ต่อแผ่นดิน ก็ให้ชักชวนกันทำการกำจัดโจโฉเสียให้จงได้ ตัวเราแลขุนนางกับราษฎรทั้งปวงจะได้อยู่เป็นสุขสืบไป “

และได้รายชื่อผู้ที่ร่วมสาบานตรงกับที่เคงต๋องฟ้อง รวมทั้งเล่าปี่ด้วย โจโฉจึงให้จับตัวตังสินและบุตรภรรยาไปที่บ้านของโจโฉ เอาหนังสือนั้นให้ที่ปรึกษาดูและว่าจะเนรเทศฮ่องเต้ออกจากราชสมบัติเสีย แล้วยกเจ้านายเชื้อพระวงศ์อื่นมาตั้งเป็นฮ่องเต้แทน แต่พวกที่ปรึกษาไม่เห็นด้วย

โจโฉจึงให้เอาตัวขุนนางทั้งห้าคนรวมทั้งตังสินกับบุตรภรรยาและพรรคพวก รวมทั้งสิ้นประมาณเจ็ดร้อยเศษ ไปประหารเสียนอกกำแพงเมืองฮูโต๋

แค่นั้นยังไม่หายความแค้น โจโฉจึงเหน็บกระบี่เข้าไปในพระราชวังชั้นใน ซึ่งพระเจ้าเหี้ยนเต้กับนางฮกเฮามเหสีและนางตังกุยหุยน้องของตังสินซึ่งเป็นสนมเอก กำลังปรึกษาหารือกันอยู่ โจโฉก็เล่าเรื่องที่มีผู้คิดร้าย ซึ่งตนจับได้และเอาตัวไปประหารหมดแล้ว ยังเหลือแต่นางตังกุยหุยน้องสาวของตัวหัวหน้าซึ่งจะต้องประหารเสียด้วย

ฮ่องเต้กับมเหสีก็ช่วยกันขอร้องไว้ว่านางตังกุยหุยกำลังมีครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว โจโฉก็ว่าจะเอาพันธุ์มันไว้ไม่ได้ นางตังกุยหุยจึงขอร้องให้ฆ่าด้วยวิธีเอาแพรรัดคอเถิด โจโฉก็ให้ทหารลากตัวนางออกไปเอาผ้าแพรขาวรัดคอสิ้นใจตาย

ตั้งแต่นั้นมาโจโฉก็ออกคำสั่งเด็ดขาด ไม่ให้เชื้อพระวงศ์เข้าไปเฝ้าฮ่องเต้ที่พระที่นั่งชั้นใน ถ้าผู้ใดจะเข้าไปต้องมาบอกตนก่อน เมื่อตนอนุญาตจึงจะเข้าไปเฝ้าได้ ผู้ใดขัดขืนจะลงโทษถึงประหารชีวิต และให้โจหองคุมทหารสามพันล้อมพระราชวังไว้.

จากคุณ : เจียวต้าย

เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 10:40:57

ความคิดเห็นที่ 9

สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้อะไรไปเลยครับ
ทั้งอำนาจวาสนาและทรัพย์สินเหลือ
ไว้แต่บุญบาปที่ได้ทำไว้
สวัสดี

กลุ่มนักโบราณคดีจีน พบสุสานของโจโฉ แม่ทัพใหญ่ผู้ฉลาดปราดเปรื่องแห่งยุคสามก๊กระหว่างการขุดค้นทางโบราณดคีในมณฑลเหอหนัน โดยป้ายหินแกะสลักตัวอักษร และหมอนหินที่ขุดค้นพบภายในสุสาน จารึกชื่อ “วุ่ยอู่หวัง” ( คือ โจโฉ) นักโบราณคดีจึงปักธงได้ว่าเจ้าของสุสานคือ โจโฉ

สืบเนื่องจากการขุดค้นสุสานยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก(ค.ศ.25-220)ที่หมู่บ้านซีกาวเสียว์ ตำบลอันเฟิง อำเภออันหยาง มณฑลเหอหนัน นักโบราณคดีจีนก็ได้ค้นพบทางโบราณคดีครั้งใหญ่ครั้งหนึ่ง ที่ยุติการถกเถียงและข้อสงสัยนับพันปี เกี่ยวกับที่ตั้งหลุมฝังศพแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่โจโฉ แห่งยุคสามก๊ก จากป้ายแกะสลักชื่อ วุ่ยอู่หวัง หรือวุ่ยอู่อ๋อง (魏武王) ซึ่งก็คือ พระนามของพระเจ้าโจโฉ นักโบราณคดีจีนจึงสามารถระบุชัดเจนแล้วว่า หลุมฝังศพของแม่ทัพโจโฉอยู่ ณ หมู่บ้านซีกาวเสียว์ แห่งนี้

โจโฉ หรือ ในภาษาจีนกลางเรียก เฉาเชา(曹操) (ค.ศ.155-220) เป็นขุนศึก และผู้สำเร็จราชการแผ่นดินคนสุดท้ายของราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ต่อมา โจโฉได้สร้างนครรัฐที่รุ่งเรืองและแข็งแกร่งที่สุดในยุคสมัยสามก๊ก (ค.ศ.208-280) คือ แคว้นวุ่ย หรือวุ่ยก๊ก ตำนานชีวิตโจโฉเป็นที่เลื่องลือและติดตรึงใจผู้คนทั่วโลกมาถึงปัจจุบันจากวรรณกรรมคลาสิก “สามก๊ก” ในความเป็นผู้ปกครองที่โด่ดเด่นด้านความสามารถ และนักการทหารที่ทรงสติปัญญาเฉลียวฉลาด

นอกจากนี้ โจโฉยังได้รับการยกย่องเป็นกวี อันสะท้อนถึงบุคคลิกพิเศษและแข็งแกร่งของแม่ทัพโจโฉ กระทรวงศึกษาจีนยังได้บรรจุบทกวีของโจโฉไว้ในตำราเรียนระดับชั้นมัธยม

นักโบราณคดีเผยรายละเอียดการขุดค้นครั้งนี้ ว่าเป็นสุสานขนาดใหญ่ มีโครงสร้างซับซ้อนมาก ประกอบด้วยห้องด้านหน้าและด้านหลัง และห้องอีกสี่ห้องอยู่ในภายใน ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ ราว 740 ตารางเมตร อันเป็นขนาดและโครงสร้างตามประเพณีจีนโบราณในการกษัตริย์ หรือเจ้าครองนครรัฐ จากการเปิดเผยของ นายหลิว ชิงจู ผู้อำนวยคณะกรรมการสถาบันบัณฑิตสถานด้านสังคมศาสตร์ เผยแก่ผู้สื่อข่าวเมื่อวันอาทิตย์(27 ธ.ค.)

นักโบราณคดียังพบโบราณวัตถุมากกว่า 250 ชิ้น ที่ทำจากทองคำ เงิน ทองสำริด หยก หิน ดินเผา ฯลฯ อีกทั้งหินแกะสลักชื่อ 59 ชิ้น และจารึกหลายชิ้นภายในหลุมฝังศพ โดยมีหินแกะสลักแปดชิ้นที่มีค่ามากที่สุด ซึ่งจารึกเกี่ยวกับอาวุธต่างๆที่วุ่ยอ๋อง หรือโจโฉ ใช้ ตัวอักษรที่จารึกบนหินเหล่านี้ ได้แก่魏武王常所用格虎大戟,“魏武王常所用格虎大刀”เป็นต้น นอกจากนี้ ยังมีหมอนหินที่วุ่ยอ๋องใช้เป็นประจำ จารึก “魏武王常所用慰项石”จารึกอักษรเหล่านี้ เป็นข้อมูลสำคัญในการระบุตัวเจ้าของสุสาน และเป็นหลักฐานอ้างอิงทางประวัติศาสตร์โดยตรงที่สุด

ภายในสุสานยังมีภาพเขียนบนหินจำนวนมาก ที่ละเอียดประณีต

ในการขุดค้นสุสานฯ นักโบราณคดียังได้พบซากกระดูกส่วนศีรษะ และแขนขาของมนุษย์ในห้องฝังศพสองห้อง ซึ่งผู้เชี่ยวชาญได้ระบุในเบื้องต้นว่าเป็น ซากกระดูกของผู้ชายหนึ่งคน และผู้หญิงอีกสองคน โดยผู้ชายเป็นเจ้าของหลุมฝังศพ อายุราว 60 ปี

ห่าว เปิ่นซิง หัวหน้าสถาบันโบราณคดีแห่งมณฑลเหอหนัน เผยว่า โจโฉได้จารึกเจตจำนงของเขาว่า ให้สร้างสถานที่ฝังศพของเขาอย่างเรียบง่าย ซึ่งก็สอดคล้องกับสุสานที่นักโบราณขุดค้นคือ กำแพงสุสานไม่มีภาพเขียน และมีสมบัติไม่กี่ชิ้น ตำแหน่งของสุสาน สอดคล้องกับบันทึกประวัติศาสตร์ และบันทึกโบราณในยุคของโจโฉ รัฐบาลมณฑลเหอหนัน และอันหยาง มีแผนที่จะเปิดสุสานให้สาธารชนเข้าชม

เจ้าหน้าที่เผยว่า ก่อนหน้ามีการปล้นขโมยโบราณวัตถุในสุสานโจโฉหลายครั้ง จนนักโบราณคดีได้รายงานสำนักงานโบราณคดีแห่งชาติเมื่อเดือนธันวาคม ปี 2551 หน่วยวิจัยโบราณคดีจึงได้เข้าทำการขุดค้นเพื่อการคุ้มครองสมบัติโบราณคดีของชาติ ขณะนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจยังได้ติดตามโบราณวัตถุหลายชิ้นที่ถูกขโมยไป.

ถกบุคลิกโจโฉ
พระเจ้าโจโฉ (จีนตัวเต็ม: 曹操; จีนตัวย่อ: 曹操; พินอิน: Cáo Cāo; เวด-ไจลส์: Ts'ao² Ts'ao¹) หรือ สมเด็จพระจักรพรรดิวุ่ยอู่หวัง (魏武王) มีชีวิตอยู่ระหว่าง ค.ศ. 155 - ค.ศ. 220 เป็นขุนศึกและผู้สำเร็จราชการแผ่นดินคนสุดท้าย ในราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของประเทศจีน ในภายหลังโจโฉได้ก่อตั้งวุยก๊ก ซึ่งเป็นหนึ่งในสามอาณาจักรของยุคสามก๊ก

ในวรรณคดีเรื่องสามก๊กบางสำนวน โจโฉได้รับการบรรยายให้เป็นจักรพรรดิที่โหดเหี้ยมและทะเยอทยาน แต่ตามประวัติศาสตร์แล้ว โจโฉเป็นผู้ปกครองที่สามารถ นักการทหารที่ชาญฉลาด และยังเป็นกวีอีกด้วย ในสามก๊ก โจโฉแม้จะเป็นคนโหดเหี้ยม เจ้าเล่ห์ แต่ก็หาใช่ว่าเป็นคนไร้เหตุผล ตรงกันข้ามยังเป็นคนผูกใจคนเก่ง ชอบใช้คนมีความสามารถ รู้จักใช้คน บริหารจัดการเก่ง มีความเป็นผู้นำสูง และออกอุบายวางแผนได้ด้วยตนเอง ซึ่งหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช ได้กล่าวว่า "ยิ่งอ่าน ยิ่งรักน้ำใจโจโฉ" และเป็นที่ของหนังสือที่ชื่อ โจโฉ นายกฯตลอดกาล ที่ว่าด้วยการมองโจโฉในอีกแง่ และให้ฝ่ายจ๊กก๊ก ของเล่าปี่ กวนอู เตียวหุย เป็นตัวร้ายแทน

จากคุณ : ชัดเจนน้องนาง

เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 55 16:53:09