Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ถ้ารู้วันตาย ติดต่อทีมงาน

บันทึกของผู้เฒ่า (๑๖๖)

ถ้ารู้วันตาย

เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๕ ต้องไปบวชลูกชายของญาติสมัยอยู่วัดแก้วฟ้า ซึ่งทางวัดไล่ที่เพื่อก่อสร้างอาคารที่เป็นประโยชน์แก่วัด จึงพากันย้ายมาอยู่ใกล้กันทั้งหมด หลายครอบครัว ที่ย่านนนทบุรี ใกล้วัดสังฆทาน และวัดอมฤต

หลานคนนี้พ่อของเขาเป็นรุ่นน้อง รับราชการอยู่ในกรมการทหารสื่อสารมาด้วยกัน นานพอควร แต่เขาเป็นนายทหารพระธรรมนูญ ไม่ใช่เหล่าทหารสื่อสาร เขาจึงต้องย้ายไปเมื่ออาวุโสสูงขึ้น ป่านนี้ยังไม่เกษียณอายุราชการ

กำหนดการบวชของลูกชายเขา เริ่มโกนผมตั้งแต่แปดโมงเช้า จึงไม่ต้องรีบร้อนเท่าไร แต่ความที่เคยไปปีละหนเดียวเมื่อทำบุญที่วัดนี้ ครั้งสุดท้ายก็พาแท็กซี่ไปหลงมาแล้ว ต้องลงไปเรียกรถท้องถิ่นให้พาไปส่งที่วัด แล้วก็พยายามจดจำภูมิประเทศไว้

คราวนี้ถามพลขับว่ารู้จักวัดนี้ไหม เขาบอกว่าไม่รู้จัก แต่ไม่ขัดข้องที่จะไปเพราะเชื่อว่าถามชาวบ้านแถวนั้นได้ เราก็อยากจะเรียกคันใหม่แต่ก็เกรงใจเขา เพราะว่าระยะทางนี้ร่วมร้อยบาท เขาก็ถามทางเราตั้งแต่มาถึงบางโพ ชักใจไม่ค่อยดี บอกให้เขาขึ้นสะพานพระราม ๕ แล้วก็ตรงไปจนถึงวงเวียนอะไรก็ไม่รู้ จึงได้เลี้ยวกลับมาและจะเลี้ยวซ้ายเข้าเส้นทางไปวัด

เขาก็ขับไปจนถึงสะพานเล็ก ๆ เราให้เขาตรงไป เขากลับแวะเข้าไปในทางเบี่ยงจนตัน จึงลงไปถามชาวบ้าน ก็ได้เรื่องว่าข้ามสะพานไปอีกสะพานหนึ่งจึงจะมีไฟแดง แล้วตรงไปถึงทางแยกเข้าวัด ซึ่งเราจำได้ว่ามีป้ายบอกชื่อวัดชัดเจน

เขาก็ค่อย ๆ ถอยหลังไปจนพอที่จะขึ้นสะพานนี้ไปได้ โดยไม่มีตำรวจจราจรเห็น พอถึงสะพานต่อไป เขาก็เข้าทางเบี่ยงอีก เมื่อถึงไฟแดงเขาก็เลี้ยวซ้ายเลย เราต้องร้องเอะอะขึ้นว่าทำไมไม่ตรงไป

เขาต้องจอดรถตะโกนถามวินมอเตอร์ไซค์ฝั่งตรงข้ามชี้ทางให้ เขาจึงกลับรถไปเข้าให้ถูกช่องถูกทาง กว่าจะถึงวีดซึ่งอยู่ลึกเข้าไปอีกพอควร ก็จวนเวลาพอดี เสียค่ารถไปเท่ากับคราวก่อน ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เปลี่ยนรถเลย แล้วก็ขอบคุณโชเฟอร์ด้วย ที่ช่วยใช้ความพยายามจนถึงที่หมาย

เป็นความขัดข้องของสมองที่จดจำอะไรไม่ค่อยได้ และลืมง่ายด้วย วัดนี้ปีหน้าก็ต้องมาอีก คิดว่าคราวนี้คงไม่หลงแน่ เสร็จงานแล้ว ญาติอีกครอบครัวหนึ่งก็ช่วย เรียกขึ้นรถขับมาส่งที่บ้านสวนอ้อย

ระหว่างอยู่ในงานบวชที่วัด ก็คุยกับญาติรุ่นเดียวกันถึงความตาย เพราะครอบครัวที่ย้ายมาจากวัดแก้วฟ้า เกียกกายด้วยกัน ก็ตายและเผาที่วัดนี้หลานคนแล้ว

ต่อมาอยู่บ้านได้อ่านกระทู้ในห้องนี้ กล่าวถึงผู้ป่วยที่แพทย์คาดว่าจะตายในเวลาเดือนกว่า ได้ตั้งใจที่จะทำความดีก่อนที่จะถึงเวลาตาย และเจ้าของกระทู้ก็ได้ตั้งคำถามว่า ท่านต้องการจะทำอะไร ถ้ารู้วันตายว่าไม่เกินสองเดือน

ผู้อ่านก็เข้ามาตอบกันอย่างหลากหลาย แตกต่างกันไปตามความคิดของตน แต่เราเห็นว่า เขาเหล่านั้นยังอยู่ห่างไกลความตายอีกมาก ถ้าไม่มีอุบัติเหตุ ส่วนตัวเราเองไม่มีข้อขัดข้อง เพราะถึงเวลาที่จะตายเมื่อไรก็ได้แล้ว จึงลองคิดดูอย่างจริงจังว่า เราอยากจะทำอะไร ถ้ามีเวลาเหลืออีกเพียงสองเดือน

ก็พบว่าไม่มีอะไรที่จะต้องทำเพิ่มขึ้นอีกแล้ว เพราะค่าฌาปนกิจก็มีจ่ายให้วัดโสมนัสวิหาร ฌาปนสถานของกองทัพบก เพียงพอในการตั้งศพสวดพระอภิอธรรม และงานพระราชทานเพลิงแล้ว เพียงแต่อาจจะไม่เหลือเลยสักบาทเดียวเท่านั้น

มรดกก็มีแค่บำนาญตกทอด ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ของเงินจำนวนสามสิบเท่า ของบำนาญรายเดือนที่ได้รับอยู่ในปัจจุบัน เพราะเขาให้ล่วงหน้ามาครึ่งหนึ่งแล้ว แบ่งกันได้ไม่ยากไม่ต้องตั้งผู้จัดการมรดก ที่ดินก็ไม่มี รถยนต์ก็ไม่มี บ้านก็อาศัยน้องอยู่ แก้วแหวนเงินทองก็ไม่มี ครอบครัวทั้งหมดจนถึงหลานคนใหม่ รวมแล้วเพียง ๗ คน ต่างก็มีพอกินพอใช้มานานแล้ว ไม่น่าจะมีอะไรขัดข้องในอนาคต

บาปก็ทำน้อยลงตั้งแต่เมื่อ ๒๐ ปีก่อน บุญก็ทำสม่ำเสมอแม้ไม่มาก ศีลก็รักษามาได้ปีละประมาณ ๕๐ วัน นานพอ ๆ กับการทำบุญ การบริจาคเพื่อกิจการสาธารณกุศล ก็ไม่เคยขาดทุกเดือน แล้วยังจะต้องทำอะไรอีก

การภาวนาหรือวิปัสนากรรมฐานนั้น ไม่ต้องพูดถึง ไม่มีวาสนาบารมีพอที่จะทำได้ เพราะฝึกหัดมาตั้งแต่ยังแข็งแรงก่อนเกษียณ แต่ไม่สำเร็จ เพราะรักษาศีลห้าไม่ได้ทุกวัน

ถ้าจะบอกว่าภารกิจที่ควรทำได้ทำหมดแล้ว ก็จะเว่อร์เกินไป ทำแค่นี้จะได้สักแค่ไหนก็ยอมรับ ไม่ได้มีความอยากมากไปกว่าชีวิตที่เป็นมาแล้ว

เมื่อเพื่อนคนหนึ่งในถนนนักเขียน ได้เขียนเรื่องสั้นแบบนิยายโบราณว่า ถ้ามียักษ์โผล่มาให้ขอพรสามประการ ผู้อ่านจะขอพรอะไรกันบ้าง เราก็ตอบว่าปัจจัยที่คนทั้งโลกต้องการก็คือ

๑.ความร่ำรวยมีเงินทองใช้ไม่รู้จักหมด

๒.ความมีเกียรติ มียศฐาบรรดาศักดิ์สูง มีผู้นับหน้าถือตาทั้งบ้านทั้งเมือง

๓.ความมีอายุยืน และสุขภาพแข็งแรงไม่มีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียนตลอดไป

คงไม่มีใครปฏิเสธสามข้อนี้ แต่สำหรับตัวเราเองอยากจะขอ

๑.ความฉลาดที่จะทำให้เรียนหนังสือสำเร็จพอจะประกอบอาชีพได้

๒.มีงานการทำพอมีรายได้เลี้ยงครอบครัว และสารถช่วยเหลือผู้ที่ขาดแคลนกว่าได้ ตามสมควร

๓.มีสุขภาพดีพออยู่ได้ และตายอย่างไม่ต้องทนทุกข์ทรมานนัก

สามข้อนี้ ขอไว้สำหรับชาติหน้า ถ้ามีโอกาสได้เกิดอีก...

###############

จากคุณ : เจียวต้าย
เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 55 06:06:32

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com