|
ขึ้นชื่อว่า คนบ้า ใครๆก็ไม่อยากเข้าใกล้ ฉันเองก็เป็นคนหนึ่งที่เลือกจะเดินหนีเพราะกลัวเขาบีบคอหรือทำร้าย
ว่ากันว่า คนพวกนี้ก่ออาชญากรรมแล้วไม่ติดคุกด้วยสิ
เช้าวันหนึ่งฉันตั้งใจจะเดินทางไปสนามหลวงและได้ขึ้นรถเมล์ฟรีของ ขสมก. เมื่อรถไปถึงย่านตลาดสะพานขาวแถวถนนหลานหลวงรถจอดที่ป้ายรถเมล์ ฉันเหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งเนื้อตัวมอมแมม เสื้อผ้าขาดและสกปรกศีรษะโล้น ในมือถือถุงผลไม้ถุงใหญ่
เขากำลังยื่นมือไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งยืนคอยรถเมล์เธอส่ายหน้าแล้วเดินถอยหนี ฉันเดาเอาว่าชายคนนั้นกำลังขอเงินและประเมินด้วยสายตาจากสภาพที่เห็นคิดว่าเขาเป็น คนบ้า
ทันทีที่เห็นรถเมล์จอดและประตูเปิดออกเขาก็รีบวิ่งขึ้นรถ กระเป๋ารถเมล์ก็ไม่ไล่เขาลงเพราะเป็นรถเมล์ฟรีเขาจึงไม่ต้องเสียค่าโดยสาร
คนบ้าเดินไปที่คนขับฉันสังเกตเห็นผู้โดยสารคนอื่นๆมองตามด้วยความกลัว ว่าอาจจะมีอะไรไม่ชอบมาพากลเผื่อจะได้หนีลงจากรถทัน เขาหยิบกล้วยไข่หนึ่งหวีจากถุงผลไม้ไปวางหน้ารถตรงคนขับไม่พูดอะไร จากนั้นเดินมาหาที่นั่ง ซึ่งเป็นเบาะคู่ที่อยู่ข้างหน้าเบาะที่ฉันนั่ง!!
ซวยแล้วฉันคิด
ฉันสังเกตว่าเขาเป็นชายวัยกลางคนอายุประมาณ 40 ปี เจาะหู ใส่ต่างหูสีเงิน มีรอยสักขนาดใหญ่ที่แขนซ้ายสันนิษฐานว่าสมัยก่อนเขาคงเป็นพวกจิ๊กโก๋ แล้วทำไมวันนี้เขาถึงเป็นแบบนี้ไปได้
ไม่ทันได้คิดคำตอบให้ตัวเองคนบ้าก็หันหน้ามาทางฉันพร้อมส่งมะม่วงเขียวลูกหนึ่งให้ ฉันสะดุ้งเล็กน้อยแต่ทำใจดีสู้เสือ จึงยิ้มพร้อมปฏิเสธ
ขอบคุณค่ะไม่เอาค่ะ
เขาก้มไปหยิบมะไฟช่อเล็กๆส่งให้อีก ฉันปฏิเสธเหมือนเดิม
ไม่เป็นไรค่ะ
ตอนนั้นก็กลัวเขาโกรธที่ไม่รับของของเขาแล้วถ้าเขาด่าฉันขึ้นมาจะทำอย่างไรดี แต่ปรากฏว่าเขาไม่พูดอะไรเลยกลับหยิบกล้วยไข่อีกหวียื่นมาให้ สงสัยคงคิดว่าฉันจะไม่ชอบผลไม้สองอย่างแรก
ฉันโบกมือปฏิเสธคราวนี้เริ่มใจชื้นขึ้นมาบ้าง เขาไม่มีท่าทีดุร้ายแต่อย่างใดและยังยื่นผลไม้ให้กับคนอื่นๆในรถเมล์อีกด้วย แต่ไม่มีใครรับ
ฉันจึงนึกย้อนกลับไปที่ป้ายรถเมล์ทีแรกเขาคงไม่ได้ขอเงินหรอก แต่คงยื่นผลไม้ให้ผู้หญิงที่ป้ายรถเมล์เช่นกันฉันรู้สึกผิดที่ด่วนตัดสินเขาจากรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น
แล้วผลไม้ในถุงคงมาจากน้ำใจของแม่ค้าในตลาดเพราะมีจำนวนอย่างละเล็กละน้อยคละเคล้ากันไป อาจจะด้วยความคุ้นเคยกันและสงสารเขา
รถแล่นไปเรื่อยๆฉันมองดูพฤติกรรมของเขาบนรถเมล์ และคิดหาเหตุผลที่เขาเป็นเช่นนี้ เขาเป็นคนที่มีน้ำใจนะสมัยก่อนเขาคงติดยาเสพย์ติดและยาเสพติดทำลายสมองของเขาจนต้องกลายมาเป็นแบบนี้หรือเปล่า
สักพักมีเด็กผู้หญิงอายุประมาณสี่ห้าขวบขึ้นรถมาพร้อมกับคุณพ่อคนบ้ายื่นผลไม้ให้เด็ก เด็กน้อยมองด้วยความลังเลพร้อมหันไปหาคุณพ่อ คุณพ่อน้องรีบปฏิเสธอย่างสุภาพบอกว่าไม่มีถุงใส่ เมื่อใครๆ ก็ปฏิเสธเขาเขาจึงเดินไปที่คนขับอีกครั้งขณะรถติดไฟแดง เพื่อเอามะม่วงกับมะไฟไปให้
ระหว่างที่เขาลุกไปได้ยินเสียงเหรียญตกบนพื้นสองสามเหรียญ เขามองตาม แต่ไม่มีทีท่าว่าจะเก็บมันและกลับมานั่งที่เดิม จนกระทั่งถึงที่หมายคือสนามหลวงฉันและผู้โดยสารหลายคนทยอยลงป้ายนี้ รวมทั้งเขาด้วย
เหรียญบาทที่เขาทำหล่นเมื่อสักครู่ตกอยู่ที่หน้าประตูรถ
หยิบไปเลยครับเงินของผมเอง แต่ไม่มีใครหยิบ! เขาจึงก้มลงหยิบเอง
หลังจากฉันลงรถเมล์คันนั้นแล้วความคิดของฉันทำงานต่อ จะมีใครที่คิดอย่างเขาบ้างบอกให้คนอื่นหยิบเงินของตัวเองไปใช้ ฉันเชื่อว่าไม่มี...นอกจากคนไม่ปกติ
ใช่...เขาไม่ใช่คนปกติและเขาก็ไม่ใช่คนบ้า เพราะจิตสำนึกของเขาบอกว่าเขาเป็น คนดี
| จากคุณ |
:
จ่าเฉยจับแหลก  
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันออกพรรษา 55 09:48:51
|
|
|
| 
"คนบ้า" ใจดี
ครับ