Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
"คนบ้า" ใจดี ติดต่อทีมงาน

ขึ้นชื่อว่า “ คนบ้า” ใครๆก็ไม่อยากเข้าใกล้ ฉันเองก็เป็นคนหนึ่งที่เลือกจะเดินหนีเพราะกลัวเขาบีบคอหรือทำร้าย

ว่ากันว่า คนพวกนี้ก่ออาชญากรรมแล้วไม่ติดคุกด้วยสิ

เช้าวันหนึ่งฉันตั้งใจจะเดินทางไปสนามหลวงและได้ขึ้นรถเมล์ฟรีของ ขสมก. เมื่อรถไปถึงย่านตลาดสะพานขาวแถวถนนหลานหลวงรถจอดที่ป้ายรถเมล์ ฉันเหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งเนื้อตัวมอมแมม เสื้อผ้าขาดและสกปรกศีรษะโล้น ในมือถือถุงผลไม้ถุงใหญ่

เขากำลังยื่นมือไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งยืนคอยรถเมล์เธอส่ายหน้าแล้วเดินถอยหนี ฉันเดาเอาว่าชายคนนั้นกำลังขอเงินและประเมินด้วยสายตาจากสภาพที่เห็นคิดว่าเขาเป็น “คนบ้า”

ทันทีที่เห็นรถเมล์จอดและประตูเปิดออกเขาก็รีบวิ่งขึ้นรถ กระเป๋ารถเมล์ก็ไม่ไล่เขาลงเพราะเป็นรถเมล์ฟรีเขาจึงไม่ต้องเสียค่าโดยสาร

คนบ้าเดินไปที่คนขับฉันสังเกตเห็นผู้โดยสารคนอื่นๆมองตามด้วยความกลัว ว่าอาจจะมีอะไรไม่ชอบมาพากลเผื่อจะได้หนีลงจากรถทัน เขาหยิบกล้วยไข่หนึ่งหวีจากถุงผลไม้ไปวางหน้ารถตรงคนขับไม่พูดอะไร จากนั้นเดินมาหาที่นั่ง ซึ่งเป็นเบาะคู่ที่อยู่ข้างหน้าเบาะที่ฉันนั่ง!!

“ซวยแล้ว”ฉันคิด

ฉันสังเกตว่าเขาเป็นชายวัยกลางคนอายุประมาณ 40 ปี เจาะหู ใส่ต่างหูสีเงิน มีรอยสักขนาดใหญ่ที่แขนซ้ายสันนิษฐานว่าสมัยก่อนเขาคงเป็นพวกจิ๊กโก๋ แล้วทำไมวันนี้เขาถึงเป็นแบบนี้ไปได้

ไม่ทันได้คิดคำตอบให้ตัวเองคนบ้าก็หันหน้ามาทางฉันพร้อมส่งมะม่วงเขียวลูกหนึ่งให้ ฉันสะดุ้งเล็กน้อยแต่ทำใจดีสู้เสือ จึงยิ้มพร้อมปฏิเสธ

“ขอบคุณค่ะไม่เอาค่ะ”

เขาก้มไปหยิบมะไฟช่อเล็กๆส่งให้อีก ฉันปฏิเสธเหมือนเดิม

“ไม่เป็นไรค่ะ”

ตอนนั้นก็กลัวเขาโกรธที่ไม่รับของของเขาแล้วถ้าเขาด่าฉันขึ้นมาจะทำอย่างไรดี แต่ปรากฏว่าเขาไม่พูดอะไรเลยกลับหยิบกล้วยไข่อีกหวียื่นมาให้ สงสัยคงคิดว่าฉันจะไม่ชอบผลไม้สองอย่างแรก

ฉันโบกมือปฏิเสธคราวนี้เริ่มใจชื้นขึ้นมาบ้าง เขาไม่มีท่าทีดุร้ายแต่อย่างใดและยังยื่นผลไม้ให้กับคนอื่นๆในรถเมล์อีกด้วย แต่ไม่มีใครรับ

ฉันจึงนึกย้อนกลับไปที่ป้ายรถเมล์ทีแรกเขาคงไม่ได้ขอเงินหรอก แต่คงยื่นผลไม้ให้ผู้หญิงที่ป้ายรถเมล์เช่นกันฉันรู้สึกผิดที่ด่วนตัดสินเขาจากรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น

แล้วผลไม้ในถุงคงมาจากน้ำใจของแม่ค้าในตลาดเพราะมีจำนวนอย่างละเล็กละน้อยคละเคล้ากันไป อาจจะด้วยความคุ้นเคยกันและสงสารเขา

รถแล่นไปเรื่อยๆฉันมองดูพฤติกรรมของเขาบนรถเมล์ และคิดหาเหตุผลที่เขาเป็นเช่นนี้ “เขาเป็นคนที่มีน้ำใจนะสมัยก่อนเขาคงติดยาเสพย์ติดและยาเสพติดทำลายสมองของเขาจนต้องกลายมาเป็นแบบนี้หรือเปล่า”

สักพักมีเด็กผู้หญิงอายุประมาณสี่ห้าขวบขึ้นรถมาพร้อมกับคุณพ่อคนบ้ายื่นผลไม้ให้เด็ก เด็กน้อยมองด้วยความลังเลพร้อมหันไปหาคุณพ่อ คุณพ่อน้องรีบปฏิเสธอย่างสุภาพบอกว่าไม่มีถุงใส่ เมื่อใครๆ ก็ปฏิเสธเขาเขาจึงเดินไปที่คนขับอีกครั้งขณะรถติดไฟแดง เพื่อเอามะม่วงกับมะไฟไปให้

ระหว่างที่เขาลุกไปได้ยินเสียงเหรียญตกบนพื้นสองสามเหรียญ เขามองตาม แต่ไม่มีทีท่าว่าจะเก็บมันและกลับมานั่งที่เดิม จนกระทั่งถึงที่หมายคือสนามหลวงฉันและผู้โดยสารหลายคนทยอยลงป้ายนี้ รวมทั้งเขาด้วย

เหรียญบาทที่เขาทำหล่นเมื่อสักครู่ตกอยู่ที่หน้าประตูรถ

“หยิบไปเลยครับเงินของผมเอง” แต่ไม่มีใครหยิบ! เขาจึงก้มลงหยิบเอง

หลังจากฉันลงรถเมล์คันนั้นแล้วความคิดของฉันทำงานต่อ จะมีใครที่คิดอย่างเขาบ้างบอกให้คนอื่นหยิบเงินของตัวเองไปใช้ ฉันเชื่อว่าไม่มี...นอกจากคนไม่ปกติ

ใช่...เขาไม่ใช่คนปกติและเขาก็ไม่ใช่“คนบ้า” เพราะจิตสำนึกของเขาบอกว่าเขาเป็น “คนดี”

จากคุณ : จ่าเฉยจับแหลก
เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 09:48:51




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com