========================โซดาดึง===========================
|
|
กาลครั้งหนึ่ง...ครั้งไหนช่างหัวมันเถอะ !
รู้แต่ว่าครั้งนั้น ยังเป็นเด็กเล็กๆ อยู่สวนบ้านนอก...อำเภอดุสิต นี่แหละ...
บ้านนอกจริงๆนะเอ้า..
จากสี่แยกพิชัยด้านถนนนครไชยศรี ไปทางด้านทิศเหนือ เต็มไปด้วยสวนผลไม้นานาชนิด
ชีวิตผมผุดขึ้นกลางสวนที่ว่านี้แหละ...อ้อ..ไม่ใช่กลางสวนแฮะ...กลางน้ำ บริเวณพระบรมรูปทรงม้านั่นแหละ เพราะแม่ผมพายเรือไปขายผลไม้ ที่พระรูป...
แฮ่...ไม่ได้เพี้ยนนะ...พายเรือที่ลานพระรูปจริงๆ !
ต่อมามีถนนตัดผ่านผ่ากลางสวน เรียกว่า ถนนพิชัยตัดใหม่
เริ่มจากแยกถนนนครไชยศรีที่ว่า ด้านทิศเหนือไปชนกับถนนอำนวยสงคราม เลี้ยวซ้ายไปออกสี่แยกบางกระบือ เลี้ยวขวาไปชนพระราม ๕ มีสะพานเกศโกมล (เดี๋ยวนี้เปลี่ยนเป็นเกษะโกมล) ข้ามคลองเปรมประชากร
เกศโกมล เกษะโกมล
ไม่รู้มันต่างกันยังไง ใครรู้วานบอกทีเหอะครับ ?
ถนนที่ตัดผ่าน เป็นถนนลูกรัง สองข้างทางเป็นคลองไปโดยปริยาย เพราะเค้าขุดดินขึ้นมาทำถนน
บริเวณละแวกนี้ มันบ้านนอกคอกนาจริงๆ ไฟฟ้าก็ไม่มี เป็นถนนสายเปลี่ยว สายหนึ่ง ชวนให้กลัวผีเป็นที่สุดเมื่อยามมืดค่ำ...บรื๊อว์...
ชาวสวนแถวนี้ จุดตะเกียงกันทุกบ้าน
พอถึงเดือน 12 น้ำนองตลิ่ง มันนองจริงๆครับ นองยันพื้นถนนเลย มันเป็นเรื่องสนุกสำหรับเด็กชาวสวนเป็นอย่างยิ่ง ได้วิ่งไล่จับปลา ที่กระโดดหาน้ำใหม่บนถนนด้วยมือเปล่า...
กิจวัตรประจำวันที่ต้องทำ ในเวลานั้นคือ วิ่งซื้อโอเลี้ยง ซื้อเหล้า ให้กับผู้ใหญ่ละแวกบ้าน....ก็มันได้ติ๊ปอ่ะ...
ร้านค้าประจำมันอยู่หัวถนนโน่น..ก็สี่แยกพิชัยน่ะแหละ...ห่างจากบ้านประมาณ ห้า หกร้อยเมตร แต่มีข้อแม้กับคนใช้...คนใช้จริงๆ ไม่ใช่คนรับใช้ !
ข้อแม้คือห้ามใช้ให้วิ่งไปตอนมืดๆ....ห้า หกร้อยเมตร ท่ามกลางความมืดเนี่ย ไม่ธรรมดานะ....ผีหลอกได้นะ..ฮึ ทำเป็นเล่นไป
วันหนึ่งน้าคนใช้ ให้ไปซื้อเหล้าโขง 1 กั๊ก โซดา 2 พร้อมกับส่งขวดโซดาเปล่าให้...ผมรับมาแล้วถามว่า...
"นี่ขวดเปลี่ยนเหรอน้า"
"เฮ้ยไม่ต้องเปลี่ยน"...เสียงน้าบอก "เติมเอา"
"แล้วเติมไง..เค้าให้เติมเหรอ"...ถามงงๆ
"เอ็งเดินไปที่ป้ายรถเมล์นะ แล้วดึงใส่ขวดมา"
ยิ่งงงหนักเข้าไปอีก ก็ที่ป้ายรถเมล์มันไม่มีร้านค้า...
ตอนนั้นมันมีรถเมล์อยู่สายหนึ่งชื่อรถเมล์ศรีนคร สาย 14 วิ่งระหว่างศรีย่าน ไปยันท่าเรือคลองเตย ตรงป้ายรถเมล์มีก๊อกน้ำสาธารณะอยู่ก๊อกหนึ่ง...
"ตรงนั้นมันมีร้านที่ไหนเล่า มันมีแต่ก๊อก" ผมบอกน้าด้วยความงุนงงจะไปซื้อกะลิงที่ไหนฟะเนี่ย...
"ก็ก๊อกนั่นแหละเฟ้ย ดึงน้ำมา 2 ขวด อย่าเจือกโง่ ไอ่ฟาย"...
เอ๊า...กรูดันโง่เป็นฟายซะแล้ว...เถียงต่อ..
"ก็บอกเอาโซดาไง นั่นมันน้ำก๊อก"
"ฮ่า...ฮ่า..." น้าหัวเราะชอบใจ... "โซดาดึงเฟ้ย พูดให้มันมีหรูหน่อยเฟ้ย...ฮ่า"
โซดาดึง...หายงงเป็นปลิดทิ้งเลย...ทำไมต้องดึง...
เคยเห็นมั้ยครับก๊อกประปาสาธารณะสมัยนั้น ตั้งทนโท่อยู่ข้างทาง เหมือนตู้ไปรษณีย์ย่อมๆ ทำด้วยเหล็ก สูงประมาณซัก 60-70 เซ็นต์
มีงวงสำหรับน้ำออกเกือบสุดด้านบน ส่วนตรงหัวมีเดือยกลมๆสำหรับดึง เปิดวาล์วให้น้ำไหลออกมา
ก๊อกนี่เอนกประสงค์ครับ ทั้งอาบ ทั้งหาบกลับบ้าน ดื่มกินกันทั้งบาง ก็ก๊อกนี่แหละครับ
ใครมีตังค์หน่อย ก็ซื้อโซดาขวดกิน.. ใครกินน้ำโซดาแทนน้ำก๊อกถือว่าเท่มาก
ส่วนใครกะตังค์น้อยแต่อยากเท่แบบน้าข้างบ้าน ก็นี่แหละครับ...
โซดาดึง....เป็นศัพท์ที่ฮิตมากในกาลนั้นแล...!!
อ่ะ...นี่แหละครับแท่งโซดาดึงละ...
จากคุณ |
:
~นายเฉิ่มศักดิ์~
|
เขียนเมื่อ |
:
2 พ.ย. 55 20:27:42
|
|
|
|