กาพย์เห่เรือเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔
ประพันธ์โดย นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย
บทที่ ๑
สรรเสริญพระบารมี
ถวายภิวาทไตรรัตน์ถ้วน ไตรทวาร
ไตรภพโพ้นจักรพาล ผ่องแผ้ว
ไตรทิพย์เทพทุกสถาน เชิญถั่ง พรเทอญ
ถวายพระเกียติถกลแก้ว ก่องฟ้านิรันดร์สมัย
(๑) เห่เอย เห่เรือทิพย์ ล่องลอยลิบเลิศล้าสวรรค์
ร้อยคำล้ำค่าครัน แด่จอมธรรม์ผู้จอมไทย
(๒) พระเอยพระผ่านเผ้า พระอยู่เกล้ามายาวไกล
พระแผ่พระบารมีไป เปี่ยมโลกหล้าฟ้าดินสราญ
(๓) พระชนม์พิพัฒน์ชัย เจ็ดรอบสมัยมงคลกาล
หัวใจไทยชื่นบาน ดั่งทิพย์ธารหล่อเลี้ยงไทย
(๔) ครองราชย์ก็ร่มราษฎร์ ชุ่มชื่นชาติเฉกฉัตรชัย
ร่มธรรมน้ำพระทัย ปัดป้องภัยในธรณี
(๕) สองพระบาทประพาสไทย ประทับไว้ทุกถิ่นที่
สองพระหัตถ์กระหวัดวี ทรงโอบทั่วทุกทวยชน
(๖) สองนัยน์สายพระเนตร ทรงเห็นเหตุทุกแห่งหน
สองพระกรรณสดับกล เพื่อแก้ทุกข์ทวยประชา
(๗) สองบ่าที่ทรงแบก แต่วันแรกครองพารา
เจ็ดรอบพระชันษา ทั้งสองบ่ามิเคยเบา
(๘) เหน็ดเหนื่อยนั้นหนักนัก หนุนเนื่องหนักเนิ่นนานเนา
ภัยพาลผ่านผ่อนเพลา ก้มเกศเกล้ากราบใกล้ไกล
(๙) ราษฎร์รักฤาโรยร้าง รักกระจ่างอยู่กลางใจ
คลองธรรมจึงครองไทย จึงครองใจนานจำเนียร
(๑๐) ร้อยทุกข์ที่รุมโถม ไม่อาจโหมให้หันเหียน
ร้อยวันที่ผันเวียน ไม่อาจเปลี่ยนให้รักแปลง
(๑๑) แปดสิบสี่พระชันษา พระอังสาอาจล้าแรง
พระวรกายที่เคยแกร่ง อาจผุกร่อนไปตามกาล
(๑๒) น้ำพระทัยยังเป็นทิพย์ เลิศล้ำลิบรสหอมหวาน
ไหลหลั่งดั่งสายธาร ทั่วทวยไทยได้อาบกิน
(๑๓) บุญใดที่ไทยสร้าง ไม่โรยร้างยังหลั่งริน
ภักดีภูบดินทร์ ไม่สิ้นสุดจากสายทรวง
(๑๔) บุญสัตย์อันศักดิ์สิทธิ์ บุญฤทธิ์อันใหญ่หลวง
บุญแก้วทั้งสามดวง เทพทั้งปวงผู้เปี่ยมบุญ
(๑๕) รวมมั่นเป็นขวัญมิ่ง ประสิทธิ์สิ่งประเสริฐสุนทร์
อำนวยค่าอำนรรฆคุณ อดุลเดชพิเศษดล
(๑๖) ถวายแรงถวายรัก ถวายมรรคถวายผล
ถวายชื่นยืนพระชนม์ ถวายผองพระพรชัย
(๑๗) คุณธรรมที่ทรงธาร เป็นปราการอันเกรียงไกร
กั้นมารและพาลไกล อย่าอาจกล้ามาใกล้กราย
(๑๘) พระหฤทัยอันเปี่ยมธรรม จงเย็นฉ่ำและเฉิดฉาย
เพ็ญแผ้วอยู่แพรวพราย อย่าทรงพบพวกเผ่าพาล
(๑๙) สรรพสิ่งที่ทรงหวัง สำเร็จดังพระทัยดาล
แม้ทรงมุ่งพระโพธิญาณ สัมฤทธิ์ได้ดังพระทัย-เทอญ.
บทที่ ๒
ชมเรือขบวน
หงส์ทองลอยล่องฟ้า มาดิน
นาคราชสาดสายสินธุ์ สนุกล้ำ
สุบรรณแบกวิษณุบิน โบยโบก
เพลงเห่เสน่ห์เสนาะน้ำ สนั่นฟ้าดินไหว
(๑) เรือเอย เรือพระที่นั่ง งามสะพรั่งกลางสายธาร
ลอยลำล้ำแลลาน ปานเคลื่อนคล้อยลอยฟ้ามา
(๒) สุวรรณหงส์ลงลอยล่อง เพียงหงส์ทองล่องลอยนภา
พู่ห้อยร้อยรจนา งามหยาดฟ้ามาแทนชล
(๓) อนันตนาคราช เจ็ดเศียรสาดสายสินธุ์ถกล
เล่นน้ำฉ่ำชื่นชล ยลหงอนปากอย่างนาคเป็น
(๔) อเนกชาติภุชงค์ อวดล้าระหงให้โลกเห็น
แนบน้ำฉ่ำชื่นเย็น ปานนาคเป็นเล่นวารี
(๕) นารายณ์ทรงสุบรรณ ผาดผายผันผ่องโสภี
ดั่งครุฑยุดนาคี แบกจักรีโบยบินบน
(๖) กระบี่ศรีสง่า งามท่วงท่าร่าเริงชล
เรือครุฑรุดเร็วยล กลครุฑคล้อยลอยเมฆินทร์
(๗) อสุรวายุภักษ์ ศักดิ์ศรีคู่อสุรปักษิน
โผกผกเพียงนกบิน ผินสู่ฟ้าร่าเริงลม
(๘) เรือแซงแข่งเรือดัง พายพร้อมพรั่งน้าพร่างพรม
เรือชัยไฉไลสม ชมเรือกิ่งพริ้งเพราตา
(๙) ยักษ์ลิงกลิ้งกลอกกาย แลลวดลายล้วนเลขา
รูปสัตว์หยัดกายา ลอยคงคาสง่าครัน
(๑๐) เสนาะศัพท์ขับเพลงเห่ เสียงเสน่ห์น้าสนั่น
เพลงทิพย์ไป่เทียมทัน กลั่นจากทรวงปวงนาวี
(๑๑) ศิลปกรรมล้าเลิศเหลือ ลวดลายเรือล้วนโสภี
ท่อนไม้ไร้ชีวี มีชีวิตคิดเหมือนเป็น
(๑๒) นาวาสถาปัตย์ ช่างเชี่ยวชัดชาญเชิงเช่น
ยิ่งยลยิ่งเยือกเย็น เห็นสายศิลป์วิญญาณไทย
(๑๓) สมบูรณ์สมบัติชาติ ควรประกาศเกียรติเกริกไกร
ฝีมือลือเลิศใคร ไม่เทียบเทียมเยี่ยมนิยม
(๑๔) ควรสืบควรรักษา ควรคู่ค่าควรเมืองสม
ควรเชิดควรชื่นชม ควรภูมิใจไทยทั้งมวล
(๑๕) แม้นสิ้นจากถิ่นไทย ห่อนเห็นใครมาคู่ควร
แบบบทหมดกระบวน ล้วนเลิศแล้วแพรวพริ้งพราย
(๑๖) ขวัญเอยเป็นขวัญเนตร ศิลป์พิเศษยังสืบสาย
ลูกหลานวานอย่าวาย อย่าดูดายศรีแผ่นดิน
(๑๗) ฝากโลกให้รู้จัก ฝากศรีศักดิ์วิญญาณศิลป์
ฝากนามสยามินทร์ ฝากฝีมือชื่อไทยเอย.
บทที่ ๓
ชมเมือง
เจ้าพระยาสง่าเพี้ยง ธารสวรรค์
กรุงเทพเทพนครทัน ถิ่นฟ้า
ใจไทยย่อมหฤหรรษ์ หอมทิพย์ ธรรมแฮ
ตราบเมื่อนี้เมื่อหน้า เมื่อโน้นนิรันดร์เกษม
(๑) เจ้าเอย เจ้าพระยา ถั่งธารามานานไกล
เอิบอาบกำซาบใจ หล่อเลี้ยงไทยเลื่องลือนาม
(๒) เป็นถิ่นแห่งศีลธรรม รุ่งเรืองล้าร่มอาราม
โลกร้อนไฟลุกลาม แดนสยามยังร่มเย็น
(๓) ดินแดนแห่งกาสาว์ คือสมญาโลกย่อมเห็น
ศีลธรรมที่บำเพ็ญ ช่วยดับเข็ญได้ทุกครา
(๔) พระแก้วอยู่เหนือเกล้า ทุกค่ำเช้าเฝ้าบูชา
ศีลทานสานศรัทธา เปรมปรีดาด้วยความดี
(๕) บัวบุญจึงเบ่งบาน อบดวงมานหอมหวานทวี
รอยยิ้มอิ่มอารี เติมไมตรีเต็มหัวใจ
(๖) ความรู้อาจไม่หลาก แต่ความรักไม่รองใคร
น้ำจริงอาจแล้งไป แต่น้ำใจยังไหลแรง
(๗) แสงทียนทุกยามเช้า คือแสงธรรมยังทอแสง
เดือนปีอาจเปลี่ยนแปลง แต่รักแรงไม่เปลี่ยนไป
(๘) บ้านเรือนไม่หรูหรา แต่สูงค่าปัญญาไทย
หนทางอาจห่างไกล แต่หัวใจใกล้ชิดกัน
(๙) น้ำใจไม่เคยจืด อยู่ยาวยืดยิ้มยืนยัน
ต่างเพศต่างผิวพรรณ แต่ใจนั้นไม่ต่างใจ
(๑๐) ศูนย์รวมคือพ่อหลวง ร้อยรักปวงดวงใจไทย
ทุกพระองค์คือธงชัย ร้อยดวงใจจอมจักรี
(๑๑)ราชันขวัญสยาม ปิ่นเพชรงามปักธานี
ร่มพระบารมี ศรีไผทฉัตรชัยชน
(๑๒) ไตรรงค์ธงชัยโชค ลอยอวดโลกโบกลมบน
ขวัญฟ้าขวัญตายล ขวัญกมลมงคลชัย
(๑๓) กรุงเทพคือกรุงธรรม งามเลิศล้ำด้วยน้ำใจ
งามนอกไม่หลอกใคร พร้อมงามในจริงใจครัน
(๑๔) สยามจึงงามพร้อม หัวใจหอมไม่หุนหัน
เกลียดใครไม่นานวัน แต่รักนั้นนานไม่วาง
(๑๕) ขัดแย้งแต่ไม่แยก แม้ต่างแตกไม่แตกต่าง
เจียมใจไว้ไม่จาง คุณใครสร้างค้างใจจำ
(๑๖) เมืองไทยคือเมืองทอง ขอพี่น้องครองรักนำ
ถ้าไทยไม่ทิ้งธรรม ไทยสุขล้ำฉ่ำชื่นไทย
(๑๗) เมื่อนี้ตราบเมื่อหน้า คงคู่หล้าฟ้าดินกษัย
เกษมสุขสิ้นทุกข์ภัย ชมชื่อไทยไป่สิ้นเทอญ.
.........................................
ข้อมูล......กองทัพเรือ
ไปแก้ไขเคาะเว้นวรรค#80 แล้วไม่อยู่ตรงกลาง เลยมาลงใหม่