+++++ ก็ผมจะทำของผมแบบนี้แหละ......ใครจะทำไม ?????? +++++
|
|
ถ้าจะมีนักร้องซักคน
ที่มีภาพของความเป็น "มาเฟีย" แล้วละก็
ผมว่าในโลกนี้ไม่มีใครเกิน "แฟรงค์ ซินาตร้า" แน่ๆครับ
ค่าที่ว่าในยุครุ่งเรืองของเขานั้น
สภาพสังคมของอเมริกันมันแยกไม่ออก
ระหว่างธุรกิจใต้ดินของมาเฟีย กับ ธุรกิจบันเทิงครับ
ซินาตร้ามีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขาม
ว่ากันว่าในวงการบันเทิงนั้นเขาคือ "ขาใหญ่" ตัวจริง
ใครมีเรื่องอะไรที่เคลียร์ไม่ได้ ก็ต้องมาให่้ซินาตร้าใช้บารมีจัดการให้
ซินาตร้ามีเพลงที่เหมือนเป็นโลโก้ประจำตัว
ชนิดที่หากว่าพูดถึงเพลงนี้เมื่อไรแล้วละก็
ใบหน้าของ "แฟร้งค์ ซินาตร้า" ลอยมาแต่ใกลเลย
เพลงนี้คือ "มายเวย์" ครับ
แต่จริงๆแล้วเพลงนี้ไม่ใช่ของแฟร้งค์ครับ
เพราะมันคือเพลงที่เจ้าของจริงๆคือ "พอล อังกา"
พอล อังกา เจ้าของเพลง papa อันโด่งดังนี่แหละ
เรื่องมันเริ่มจากช่วงเวลาพักผ่อนของอังกาครับ
ในปี 1967 อังกาไปเที่ยวฝรั่งเศส
ตระเวณชิมไวน์ ขับรถหาที่นอนไปเรื่อยๆตามประสาคนมีเงิน
อังกาไปหยุดอยู่ทึ่ตอนใต้ของฝรั่งเศส
ขณะที่กำลังดื่มด่ำกับไวน์รสละมุน
และอาหารฝรั่งเศสที่ว่ากันว่าเลิศรสนั้น
อังกาดันไปได้ยินเพลงที่ชื่อว่า "กอม ดาบิตูด"
ซึ่งเป็นเพลงภาษาถิ่นของ ช๊าค เรอโวว์ และ คล็อด ฟรองซัว
อังกาบอกกับตัวเองทันทีว่าเขาอยากได้เพลงนี้
เขาซื้อสิทธิ์มาจากเจ้าของเดิม
และหมายมั่นปั้นมือจะเขียนเนื้อเพลงด้วยตัวเอง
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจอังกา
ในตอนที่จะลงมือเขียนเนื้อนั้น
อังกาดันไปนึกถึงหน้าเพื่อนซี้ คือ แฟร้งค์ ซินาตร้า
อังกานึกเล่นๆว่า
"ถ้าเพลงนี้เป็นของไอ้แฟร้งค์......แฟร้งค์มันจะเขียนเนื้อแบบไหนหว่า"
นึกไปนึกมา
แองกาก็เลยสมมุติตัวเองเป็นแฟร้งค์
และเริ่มจรดปากกาเขียนเนื้อเพลงใน "จิตวิญญานแบบแฟร้งค์"
ผลที่ได้ก็คือเนื้อเพลงที่มีเนืีอหาอันทรนง
มีความองอาจ และ เป็นตัวของตัวเองอย่างสง่างาม
ตอนแรกค่ายเพลงที่อังกาเซ็นต์สัญญาไว้
ก็อยากให้อังกาเป็นคนร้องเพลงนี้อยู่หรอกครับ
เพราะเขาเป็นคนไปซื้อสิทธิ์มา และเขียนเนื้อเพลงเข้าไป
แต่อังกายืนยันว่า "ไม่"
และคนที่จะต้องร้องเพลงนี้คือซินาตร้าคนเดียวเท่านั้น
ไม่งั้นก็ไม่ต้องทำมันออกมาซะเลย......อืมมมมม....เอากับพี่แกซิ
ทำไปทำมา
แฟร้งค์ ซินาตร้าเลยต้องมาร้องเพลงนี้ให้เพื่อนครับ
และมันกลายเป็นเพลงดัง ที่ถูกนำมาร้องในอารมณ์อันแสนทรนงของคนร้องทุกคน
ซินาตร้านอกจากจะเป็นนักร้องแล้ว
เขายังแหย่ขาข้างนึงเข้าไปในแวดวงการเมืองด้วยครับ
ในตอนที่ "จอห์น เอฟ เคเนดี้" หาเสียงนั้น
แฟรงค์ ซินาตร้า และ กลุ่ม "แร็ท แพ็ค" ของเขา
ที่ประกอบไปด้วย ดีน มาร์ติน, ปีเตอร์ ลอฟอร์ด,
แซมมี่ เดวิส จูเนียร์ และ โจอี้ บิช็อป ต่างก็สนับสนุนเคเนดี้
พวก "แร็ท แพ็ค" ถึงขนาดเปิดโชว์เพื่อระดมทุนให้เคเนดี้
ออกตัวแรงทั้งใต้ดินด้วยการล็อบบี้คนดังในสาขาต่างๆ
ทั้งบนดินในการเดินเกมส์ เพื่อสนับสนุนแคมเปญต่างๆให้กับเคเนดี้
แต่คนอเมริกันไม่ว่าจะเป็นเดโมแครท หรือ รีพับลิกัน
ส่วนใหญ่แล้วก็ไม่ได้เอามาเป็นประเด็นในการสนับสนุน
หรือว่าไม่สนับสนุนผลงานทางด้านบันเทิงของพวก "แร็ท แพ็ค" ครับ
ซินาต้า และ พรรคพวกก็ยังมีงานที่ขายได้เสมอๆ
ตราบเท่าที่งานของพวกเขาดีพอที่จะทำให้คนจ่ายเงินเพื่อเสพ
ซินาตร้ายังข้ามไปแวดวงฮอลลีวู๊ด
ด้วยการเล่นหนังและได้รางวัลออสการ์
จากหนังเรื่อง ฟรอม เฮียร์ ทู อีเทอนิตี้ ในสาขานักแสดงสมทบ
ผมแปะเพลง มาย เวย์
ที่อยู่ในคอนเสิร์ทครั้งสุดท้ายของซินาตร้าในปี 1994 ครับ
ผมเชื่อว่าไม่มีใครร้องเพลงนี้ได้องอาจ สง่างาม....เท่า แฟร้งค์ ซินาตร้า
ซินาตร้าปิดฉากรูดม่านชีวิตของเขาในปี 1998 ในตอนที่อายุได้ 82 ปีครับ
อยู่มาได้ขนาดนี้็สุดคุ้มแล้ว สำหรับชีวิตแบบ "มาย เวย์" ของ แฟร้งค์ ซินาตร้า
คนทุกคนมีวิธีในแบบของตัวเองในการใช้ชีวิต
82 ปี ของ แฟร้งค์ ซินาตร้า คือ ความดุเด็ดเผ็ดมันส์และทรงนงองอาจแบบ His way จริงๆขอรับ
| จากคุณ |
:
Toom McCartney  
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 พ.ย. 55 10:33:41
|
|
|
|
