CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    บอกเล่าด้วยบทกวีกาล

    ในคืนหนึ่ง ดาวมี ประดับฟ้า
    เป็นคืนหล้า ราตรี สุขีหาย
    เป็นคืนเหงา เปลี่ยวปล่าว ในรอบกาย
    แม้นเดือนหงาย ยังมืดมิด ขีดฤทัย

    ด้วยสองเท้า ก้าวมุ่ง ยังมุ่งมั่น
    สองมือกำ คู่ยาก ไม่ห่างหาย
    สองตาจ้อง ฝ่ามืด ทั่วรอบกาย
    ใจมิคลาย คิดถึง คนึงนาง

    หมายใจมุ่ง จุดหมาย ที่ปลายฟ้า
    ปล่อยอุรา ลอยนิด ให้จิตหาย
    นั่งปล่อยใจ ล่องลอย ให้พริ้มพราย
    คิดไม่วาย สะท้อนใจ ในอกชม

    เบื้องหน้านั้น เวิ้งว้าง สุดไกลคิด
    เบื้องหลังชิด ภูผา พิงอาศรม
    จิตจับจ้อง มองไกล ฝ่าไพรชม
    หิ่งห้อยน้อย ลอยชม ข่มราตรี
    เสียงซอไผ่ บรรเลง เพลงหวีดหวิว
    แผ่วแผ่วพริ้ว เสียงบรรเลง เพลง ฤ สม
    ลมพัดอ่อน โยกไซ กล่อมไพรชม
    ดังลื่นสม โสตเสนาะ เพราะจับใจ

    ในราตรี คืนนี้ ดาวเต็มฟ้า
    ทุกเพลา คิดถึง ชื่นมิหาย
    สูดกลิ่นไอ หญ้าอ่อน ทอดถอนกาย
    ใจมิวาย คิดถึง ชื่นฤทัย

    พอละ แต่งไม่ออกแล้ว งานมาก อดไม่ได้เลยแวะเข้ามา ขออภัยวันนี้หัวไม่โล่ง...

    แก้ไขเมื่อ 11 ต.ค. 48 21:19:48

    จากคุณ : ชายที่26 - [ 11 ต.ค. 48 21:07:39 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป