CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ในที่สุด ล้อหลังของน้องดำ ก็เสร็จซะที... วันนี้เป็นวันแรกที่ดำเดินได้อีกครั้งครับ

    จากกระทู้ที่ J4236820 ที่ผมได้โพสเรื่องล้อหลังของน้องดำไป วันนี้มีเรื่องของน้องดำจะเอามาเล่าให้ฟังครับ

    น้องดำเป็นผู้หญิงครับ อายุประมาณ 1ปีครึ่ง ผมไม่ใช่เจ้าของน้องดำครับ และเจ้าดำมันก็ไม่ได้มีใครเป็นเจ้าของด้วยเช่นกัน... ที่จริงคือ เจ้าหมาตัวนี้ ไม่ได้มีชื่อว่า ดำ แต่ด้วยที่มันมาอยู่กับผมร่วมๆเดือน ขนมันสีดำ ก็เลยเรียกว่า น้องดำครับ ตอนนี้เรียก ดำๆๆ ก็หันหน้ามามองผมอย่างเร็ว แสดงว่าเค้าก็เริ่มรู้ชื่อตัวเองแล้วครับ มีชื่อกับเค้าซะทีนะดำเอ้ย...

    ดำเป็นสุนัขจรจัดครับ รัศมีทำการของเจ้าดำอยู่ใกล้ๆผมนี่เอง ห่างจากที่ผมอยู่ไปไม่ไกล ที่ผมอยู่เป็นคลินิกหมอรักษาสัตว์เล็กๆแห่งหนึ่งครับ ผมไม่ขอเอ่ยชื่อเพราะผมไม่ได้มีเจตนาที่จะมาโฆษณาแต่อย่างใด และผมก็ไม่ใช่สัตว์แพทย์ด้วย แต่แฟนผมเป็นหมอที่นี่ครับ ส่วนผมก็พอจะช่วยคุณหมอเค้าได้บ้าง เอาเป็นว่า ดำชอบเข้ามาแถวๆหมู่บ้านเล็กๆแห่งนึง ประมาณ20หลังเห็นจะได้ ส่วนใหญ่ฐานะคนแถวนั้นก็ปานกลางครับ ไม่ได้ร่ำรวยเงินทองอะไรมาก แต่คนแถวนั้นรวยน้ำใจครับ เจ้าดำก็มาขอข้าวกินกับคนใจบุญแถวๆนั้นเป็นประจำ ชีวิตเจ้าดำก็จะดูเหมือนมีความสุขดี  อดข้าวบ้าง อิ่มท้องบ้าง ผมว่าเค้าก็มีอิสระเสรีตามประสาชีวิตหมาจรหละครับ



    แต่วันดีคืนดีใครจะรู้ว่าเจ้าชีวิตน้อยๆ ตัวดำๆตัวนี้จะโชคร้ายได้ขนาดนี้... ด้วยความที่เจอแต่คนใจบุญซะส่วนใหญ่ มีคนให้ข้าวให้น้ำเวลาหิว มีที่ให้หลบฝน หลบแดด ถึงแม้จะชั่วคราวก็ตาม และไม่มีใครทำร้ายมัน วัคซีนที่ช่วยเพิ่มภูมิต้านทานในด้านการป้องกันภัยจากคนที่ไม่หวังดีกับชีวิตมันเลยมีน้อย...

    ดำพลัดหลงเข้าไปในที่ที่ใหม่ที่มันไม่เคยไป เป็นบ้านพักคนงานก่อสร้างใหม่ๆใกล้ๆกับหมู่บ้านที่คนให้ข้าวให้น้ำมันประจำ ด้วยความที่มันอาจจะเห็นโลกที่มีแต่คนเมตตามัน คนที่อาศัยในที่แห่งใหม่กลับใช้ไม้ตีเข้าที่หลังของมัน... ใช้ของมีคมซึ่งคาดว่าเป็นมีดฟันไปที่ต้นขาขวาของมัน... ด้วยความที่มันคงตกใจกับประสบการณ์ใหม่ที่เลวร้ายที่มันไม่เคยพบเจอมาก่อน เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของมันก็ดังขึ้นจนคนในหมู่บ้านที่ให้ข้าวให้น้ำมันได้ยินเข้า แล้วรีบไปดู เป็นพี่คนที่ร้านขายของหน้าปากซอยที่เห็นพวกที่ทำร้ายเจ้าดำเข้า.. และเป็นคนเล่าเหตุการณ์ให้คนอื่นๆในหมู่บ้านแถวนั้นฟัง (คนในหมู่บ้านนี้สนิทกัน ส่วนใหญ่เป็นคนอีสานครับ) ด้วยความที่มันเจ็บปวดทรมาณมาก เจ้าดำมันก็ใช้ขาหน้าที่มันพอจะตะกุยตะกายพาขาหลังที่ใช้การไม่ได้ เอาชีวิตรอดจากน้ำมือคนใจร้ายบางคน   มันลากขาที่เต็มไปด้วยเลือดของมันมาที่บ้านจัดสรรค์ที่คนเมตตาให้ข้าวให้น้ำมันประจำ ... คิดดูนะครับ ระยะทางที่ผมไปดูแล้วเนี่ย ไม่ต่ำกว่า 50 - 60 เมตร... กับสองขาหน้าของมันพร้อมกับขาหลังที่เต็มไปด้วยเลือด.... มันจะทรมาณและเจ็บปวดขนาดไหน
    ดีครับที่พี่เค้าห้ามเลือดไว้ทันโดยใช้เศษผ้าเก่าๆปิดไว้ก่อน ถีงแม้จะไม่ดีแต่ก็ดีกว่าเสียเลือดจนตาย แต่กว่าจะมีคนพามารักษา ก็ 3 วันหลังจากนั้น...ซึ่งแผลเริ่มไม่ดีแล้วครับ

    นี่แหล่ะครับ น้องดำที่ผมพูดถึง... น่าสงสารมาก


    [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง]
     
     

    จากคุณ : ALG - [ 1 เม.ย. 49 03:30:47 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป