แต่เดิมเราก็ได้แต่อ่านกระทู้ห้องแมวอยู่เงียบๆนี่ล่ะค่ะ ไม่ค่อยได้โพสตอบอะไร มีแต่กดโหวต จนวันนี้..มันรู้สึกอัดอั้นใจ ก็เลยมีเรื่องอยากมาเล่าให้เพื่อนๆในห้องนี้ฟังบ้าง มันเป็นเรื่องของแมวเหมียวชื่อว่า" หง่าวซ่า " ค่ะ
หง่าวซ่าเป็นแมวที่เราเลี้ยงเอง(ด้วยความซ่าและซนของมันเลยได้ชื่อนี้ค่ะ) โดยมันเป็นลูกแมวถูกหมาไล่ต้อนมาแถวคอนโดที่เราอยู่ เพื่อนเราไปเห็นเค้าก็เลยเอามาฝากเราเลี้ยง เราเองก็เคยแต่เลี้ยงหมาไม่เคยเลี้ยงแมว ตอนแรกๆก็ไม่ค่อยอยากรับเลี้ยงเท่าไหร่(แถมสภาพตอนแรกทั้งขี้เหร่ มอมแมม มีโรคติดมาด้วย มีหมัดอีกต่างหาก) แต่ไปมาๆ เพราะความน่ารักของเจ้าแมวน้อยนี่แหละเลยทำให้เรายินดีที่จะดูแลมันทั้งชีวิต
ค่ะ เรื่องของลูกแมวหลงทางหาบ้านอยู่มันก็ดูน่าจะจบแบบHappy ending ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ก็มันก็มีทั้งบ้านอยู่และมีเจ้านายที่รักมัน มีข้าวกินครบทุกมื้อ มีที่นอนอุ่นๆ นอนเตียงกับเจ้านายทุกวัน บลา บลา ...แต่มันก็คือความจริงของโลกที่ไม่มีอะไรแน่นอนเสมอไปไม่เว้นแม้กระทั่งกับแมว ...เพราะในวันนี้เจ้าหง่าวซ่ามันกำลังจะตายค่ะ....
หง่าวซ่าเป็นแมวตัวเมียที่มีนิสัยดื้อ และซนแต่ชอบอ้อนเจ้าของ เป็นแมวแข็งแรงมาก(ขนาดตกตึกชั้น2ยังไม่เป็นอะไร.. - - )เลี้ยงมาได้สัก3-4เดือน ใกล้จะต้องไปฉีดวัคซีน ก็น่าแปลกที่ว่าเป็นไข้ติดต่อกันได้ตั้งหลายวัน ก็อาจเป็นเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เพราะช่วงนั้นฝนตกสลับกันเกือบทุกวัน แต่ในที่สุดก็ได้ฉีดวัคซีนไปเข็มหนึ่งจนได้ และเว้นช่วงรอการนัดในเดือนกันยายน พอดีว่าช่วงปลายเดือนสิงหาคมเราต้องไปเรียนนอกสถานที่ที่ภาคเหนือเกือบ 1 สัปดาห์ ก็เลยฝากเพื่อนคอยเข้ามาให้อาหารไว้...จนกระทั่งไม่กี่วันที่ผ่านมาเมื่อเรากลับมาถึง ก็ต้องแปลกใจว่า ทำไมท้องของเจ้าหง่าวซ่ามันถึงป่องมากอย่างนี้ (ตอนแรกคิดว่าเป็นอาการท้องผูกเพราะเคยเป็น) ข้าวก็ไม่ค่อยกินแต่ร้องอ้อนอยากกิน พอถึงวันนัดฉีดวัคซีนก็เลยให้หมอตรวจซะเลย..แล้วเรื่องที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น...
หมอตรวจเจ้าหง่าวซ่าอยู่นาน...ทั้งX-ray ทั้งเจาะเลือด(แต่ภายหลังก็คืนค่าตรวจเลือดเพราะที่ห้องแล็บไม่มีตัวอย่าง) เจาะช่องท้อง แล้วก็มาสรุปว่า เจ้าหง่าวซ่าเป็นโรคFIP ...เป็นโรคเกี่ยวกับเชื้อไวรัสลงช่องท้องทำให้มีอาการผิดปกติ ท้องมาน ตับขับน้ำดีออกมาทำให้ท้องพอง และอวัยวะภายในกำลังจะเน่า ทำให้มันกินอาหารไม่ค่อยได้ และจะค่อยๆตายในที่สุด...โรคนี้เป็นโรคติดต่อระหว่างแมวผ่านทางอุจจาระและสภาพแวดล้อม (แต่เราเลี้ยงไว้ตัวเดียวไม่ได้ค่อยได้ออกไปเจอแมวตัวอื่นเลยนะ ไม่รุ้ว่าติดมาได้ยังไง) เป็นโรคที่รักษาไม่หาย และคงอยู่ได้อีกประมาณ 1 เดือนขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดู...พอมาถึงตอนนี้ ..เราก็ได้แต่ยืนน้ำตาซึมเงียบๆ..เคยคิดอยู่เหมือนกันว่าสิ่งมีชีวิตเกิดมาแล้วก็ตายแต่พอเจอในเวลาไม่คาดคิดนี่ก็ทำให้ยากจะทำใจได้จริงๆ...
หมอบอกว่าในตอนนี้ได้แต่พยุงอาการไปก่อน...
พอมานั่งดูภาพที่เคยถ่ายมันไว้ทุกเดือนก็ได้แต่ใจหายนะคะ เราอยู่กับมันมาหลายเดือนก็จริง แต่เวลาก็ผ่านไปไวเหมือนเมื่อวันวาน ในวันนี้ก็พยายามป้อนข้าว ป้อนอาหารเหลวให้มันกิน แต่มันก็สำรอกออกมา...ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ก็รู้อยู่ว่ามันจะต้องตายสักวันหนึ่งแต่ไม่อยากให้มันอดตาย อยากให้มันมีความสุขจนกระทั่งวันที่เราจากกัน..แต่บางทีก็อดนึกไม่ได้ว่าเป็นเพราะเลี้ยงมันไม่ดีพอรึป่าวก็เลยเป็นแบบนี้ หรืออาจเป็นเพราะตอนเด็กๆมันไม่ค่อยได้กินนมแม่ หรือมันติดมาตอนก่อนจะมาเจอเรา..หรือ..หรือ..
ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ยังไงๆคงต้องเก็บเอาช่วงเวลาที่เหลือไว้ให้เป็นเวลาที่มีค่าที่สุดค่ะ
edit เพิ่มเติม ขออภัยที่ย่อรูปไม่ดีค่ะ
แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 49 01:14:53
จากคุณ :
นู๋ครีมสด 
- [
5 ก.ย. 49 01:11:39
]
แมวของฉันเป็นโรคFIP ....
...
...
