ปีป๊อตนั่งเล่นอยู่ที่เบาะของตัวเอง ได้ยินเสียงผู้ใหญ่คุยกันในครัว เอ่ยพาดพิงว่า **ปีป๊อต
.ปีป๊อต
.** เป็นระยะๆ แถมได้ยินเสียงเปิดตู้หยิบอุปกรณ์โน่นนี่ขึ้นมา ปีป๊อตหูตั้งเป็นนกรู้ขึ้นมาทันที ว๊าย แววซวยมาเยือนตรูอีกแร้ว
ปีป๊อตรีบวิ่งไปหลบเงียบๆอยู่ใต้เตียงนอนในห้องนอนแม่ พอแม่จัดข้าวของเสร็จ อ้าว ปีป๊อตหายไปไหนเนี่ย น้องไทชี้ว่า ไปที่ห้อง แม่เลยบอกให้น้องไทไปเรียกปีป๊อตให้แม่ที
น้องไทก้มลงไปมุดหา ร้องเรียกปีป๊อต Hi, PeaPod. Honey come on, honey.
ปีป๊อตเงียบฉี่ **ไม่มีทาง เค้าไม่ออกไปร๊อก เอ็งเรียกซะเสียงอ่อนเสียงหวานผิดปกติแบบนี้ มันต้องมีอะไรในกอไผ่แน่ๆเลย** 
น้องไทเรียกอยู่นั่นแหละ วิ่งไปเอาขนมปังทาเนยถั่วมาล่อให้ปีป๊อตกินถึงที่ก้อยังไม่สําเร็จซะที แม่น้องไทเลยต้องเดินออกมาที่ครัว หยิบถุงขนมก๊อบแก๊บขึ้นมาขยี้เปิดดังๆ ปีป๊อตได้ยินเสียงสวรรค์ของถุงขนมปุ๊บ ลืมตัว ลืมใจ ลืมไปหมดทุกอย่าง รีบวิ่งจี๋ออกมาทันที
.มารู้สึกตัวก้อสายเสียแล้ว
ปีป๊อตถูกจับลงอ่างอาบนํ้า ทําหน้าเซ็งส์ว่า วุ๊ย ไม่น่าเลยว่ะตรู เสียรู้อีกแระ
แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 49 13:12:34
แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 49 13:01:04