ผมเลี้ยง hamster ครับ เค้าเสียตอนอายุ 2 ปี 2 เดือนพอดีครับ
ผมรักและผูกพันกับเค้ามาก เพราะผมเป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาทำงานที่ กทม. ตัวคนเดียว
นอกจากพ่อแม่ที่ต่างจังหวัดแล้วผมก็ไม่มีใครเลยนอกจากน้อง hamster ครับ
ปกติทุกๆคืนผมจะได้เล่นกับเค้าตลอด เค้าให้ความสุขผม ผมก็ดูแลเอาใจใส่เค้ามากเหมือนกับเป็นหนึ่งในครอบครัวผมทีเดียว ทำให้ตลอดสองปีที่ผ่านมาผมมีความนสุขมาก จนผมคิดว่าไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้วเลยทีเดียวครับ
และแล้วเช้าวันที่ 5 ธันวาคม น้องเค้าเริ่มหายใจหอบบ้างเล็กน้อย ผมจึงรีบพาไปหาหมอที่ รพส.เกษตร หมอวินิจฉัยว่า น้องเค้าเป็นเนื้องอกในสมอง ทำให้การควบคุมการหายใจและการเคลื่อนไหวผิดปกติ พร้อมทั้งให้ยามาทานและบอกให้ผมทำใจไว้ด้วยครับ
จนมาถึงเวลา 23.30 ในวันเดียวกัน อาการหอบของน้องเค้าเริ่มผิดปกติมากขึ้นจนเค้าจากไป แม้ว่าผมจะทำใจมาก่อนหน้านี้เป็น 2-3 เดือนแล้วก็ตามแต่ก็ยังเสียใจมากครับ
ผมรู้สึกเคว้งคว้างมากครับ ทั้งเสียใจเพราะรู้สึกสงสารน้องเค้า ทั้งเสียใจที่ต้องกลับมาอยู่โดดเดี่ยวอีกครั้ง เพราะสำหรับผมแล้ว น้องเค้าเป็นมากกว่าสัตว์เลี้ยงครับ แต่ผมก็เข้าใจนะครับว่าความตายมันเป็นเรื่องปกติ แต่การทำใจให้รับได้มันยากเหลือเกินครับ พี่ๆน้องๆ
จากคุณ :
PP_SVEN_BERG
- [
6 ธ.ค. 49 10:08:20
]