ณ. ซอยเล็กๆ หลังโรงพยาบาลกลาง ในย่านคลองถม (ขนาดซอยแค่คน 4-5 คนเดินสวนกันสบายๆเท่านั้น)
อันเป็นซอยส่วนบุคคลที่ใช้ี่เิดินเข้าไปบ้านแฟนผมและบ้านของเพื่อนบ้านอีก 4-5 หลัง
ที่หน้าปากซอย ...มีร้านขาหมูชื่อเสียโด่งดัง (เน้นว่าชื่อเสีย ไม่ได้พิมพ์ผิด) อยู่ติดกับ คลีนิกหมอปิยะเมศ เจ้าของร้านเป็น เจ๊ ใจบาป อยู่กับสามี และลูกๆของมัน
มีลูกค้ามากินมากมาย...มากมาย มากมาย จนเกิดความโลภ ขยายร้าน ยกโต๊ะ ยก เก้าอี้ ไปหลายชุด เข้าไปในซอยเล็กๆนั้น อันเป็นซอยส่วนบุคคลของผู้อาศัยในชอยนั้น ... รวมทั้งแมวที่น่ารักที่ครองซอยนี้เป็นเวลานานแล้ว
โดยไม่คิดจะขออนุญาตคนในซอย ..รวมทั้งแมวในซอยด้วย
แมวหลายๆตัวในซอยนี้ ครอบครัวแฟนผม รวมทั้งผม และครอบครัวพี่ชายพ่อแฟนผม(บ้านใกล้ๆกัน) ดูแล ให้อาหาร หาที่นอน พาไปหาหมอเมื่อเจ็บป่วย อยู่ตลอดเวลา มันให้ความสุขกับคนเลี้ยงทั้งหมดนี้มากๆครับ มันน่ารักมากๆ
มีชื่อทุกตัว เพราะบ้างไม่เพราะบ้าง แต่ที่เป็นพิเศษหน่อย ก็มีอยู่ 3 ตัวครับ เพราะเพิ่งมาเป็นสมาชิกใหม่ได้ไม่กี่เดือน เป็นลูกของ"ตัวเล็ก" แมวตัวแรกๆที่เราเลี้ยงมา มีชื่อ แฮมทาโร่ สามสี และ การ์ฟิว คงไม่ต้องบรรยายนะครับ ว่าหน้าตา สีสัน มันจะเป็นยังไง ...มันน่ารักจริงๆเลยฮะ นอกจากนี้ก็มีทั้ง ตัวเก๋า ตัวแก่ ตัวดำ ตัวลายเสือ รวมๆสมาชิกทั้งหมดก็เกือบๆ10ตัวละครับ
แต่วันที่เราน่าจะสุขใจที่สุด..กับการอวยพรให้กับวันคล้ายวันเกิดของในหลวงของเรา
กลับกลาย ว่าต้องเป็นวันที่เศร้าของเราไปพร้อมๆกันด้วย เมื่อสมาชิกของเรา "แฮมทาโร่" หายตัวไป หลังจากที่เรากลับมาจากการรับเสร็จฯท้องสนามหลวง...
..หายไปราวๆทุ่มนึง เราเป็นห่วงมันมาก เพราะเพิ่งพามันไปหาหมอ มันป่วย ไม่ยอมกินอาหาร จนตัวผอม...เราคิดว่ามันคงไปเดินเล่น เช้าๆคงกลับมา ...แต่มันก็ไม่กลับมาอีกเลย..เราคิดอย่างเศร้าใจว่ามันอาจป่วยตายไปก้ได้
ผ่านไปอีกสองวัน คือวันที่7 ..การ์ฟิว และ สามสี หายไปอีก ..ราวๆทุ่มนึงเช่นกัน
มันผิดปกติเกินไปแล้ว
เราไม่อยากจะคิดว่าเป็น เจ๊ ขาหมู เลย มันคงไม่ใจบาปขนาดนั้น (แต่ปกติก็นิสัยไม่ค่อยดี ขี้งก และชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน)
แต่มันมีเรื่องชวนให้คิด ..เพราะ อียัยเจ๊นี่ เคยมาโวยวายใส่แฟนผมว่าแมวมาถ่าย ตรงบริเวณที่มันขยายร้านเอาโต๊ะเก้าอี มาตั้งขายขาหมู ซึ่งมันถือวิสาสะเข้ามาขาย ทำให้เหม็น ลูกค้าไม่อยากมานั่งกิน
..มันเคยขู่ว่าจะเอาแมวไปปล่อยให้อดตายไปเลย ถ้าแมวมาถ่ายตรงนี้อีก
"ก็ตรงนี้กู็มีสิทธ์จะขี้นี่นา ..ก็นี่มันที่ของกู..มันใช่ที่ของเจ๊แกเหรอ..อยากขายก็ขายในบ้านตัวเอง สิ..นี่มันมาขายทับที่แมวนะโว้ย ...ล้ำเส้นเกินไปแล้ว" ...ถ้าพูดได้ เจ้าลูกแมวทั้ง3มันคงจะพูดแบบนี้
เมื่อผสมเรื่องราวต่างๆแล้ว..เราเลยจัดการบุกบ้านเจ๊ แกคนนี้
ถามว่าเอาแมวไปปล่อยใช่ไหม...
มันทำหน้ากวนตีน แล้วบอกว่า ไม่รู้ๆ ..แม่มันก็ยังอยู่ไม่ใช่เหรอ รอมันคลอดมาใหม่สิ
มันบอกอย่างมีพิรุธ...เราคั้นจนมันต้องยอมรับว่าเอาไปปล่อยที่หลังโรงพยาบาลกลาง
ห่างจากซอยไปซัก 200 เมตร ...บริเวณที่มีแต่รถรา วิ่งไปวิ่งมา..
เรารีบตามไปหามัน รอบแรกไม่เจอ...จนต้องลากเจ๊คนนี้พาไปที่จุดที่มันเอาไปปล่อย ..
เราเจอแค่สองตัว การ์ฟิว กับ สามสีเท่านั้น...
อนิจจา เจ้า แฮมทาโร่ ที่ถูกมาปล่อยตั้งแต่วันที่ 5 ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนแล้ว....
ผมถามคนขายอาหารแถวนั้น ได้เบะแสว่า คืนวันที่5 เห็นมันเดินเตร็จเตร่อยู่กลางถนน ท่าทางหนาวๆ ผอมๆ เซื่องๆอย่างผิดสังเกต เลยอุ้มมันมาไว้ข้างๆตู้โทรศัพท์
ถามยามแถวๆนั้นก็เห็นมันในคืนวันที่ 6 ..
...แล้วก็ไม่มีใครเห็นมันอีกเลย
ผมคิดในแง่ดีว่าอาจมีคนอุ้มมันไปเลี้ยง ดีกว่าคิดในแง่ร้ายว่ามันหนาว ป่วย หิวตาย...
เจ๊แกดูไม่มีความละอายต่อบาปที่มันทำเลย ..ไม่คิดว่ามันจะถูกพรากลูกพรากแม่ เหมือนที่มันทำกับลูกแมวบ้าง..
คิดแต่หาผลกำไร หาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง จนไม่คิดถึงชีวิตเล็กๆที่อาศัยอยู่ในซอยนั้น
..มันโชคดีที่ได้เิกิด มาเดินสองขา ต่างจากแมวที่เดินสี่ขา และถูกตราหน้าว่าเป็น สัตว์เดรัชฉาน ..
แต่การกระทำแบบนี้มัน เดรัชฉานยิ่งกว่า
ผมขอประณามการกระทำครั้งนี้..
ใครที่อาศัยอยู่ละแวกนั้น หรือทำงานแถวๆนั้นอย่าได้ไปกิน ร้านมันอีกเลยครับ
เพราะคนทำขาหมูมันใจบาป ..ใจดำ ดำเหมือนขาหมูมันนั่นแหละ!!
ปล. ย้ำว่าร้านขาหมู หลังโรงพยาบาลกลาง ติดกับคลินิกหมอปิยะเมศ ในย่านคลองถม
แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 49 05:01:09
แก้ไขเมื่อ 11 ธ.ค. 49 05:00:24
จากคุณ :
mafia_goodjob
- [
11 ธ.ค. 49 04:44:26
]