ความคิดเห็นที่ 4
โรคลำไส้อักเสบ โรคนี้พบมากในลูกสุนัขอายุ 2 - 4 เดือน พบน้อยในสุนัข อายุมากกว่า 6 เดือน,สุนัขจะแสดงอาการป่วยหลัง รับเชื้อโดยการกินหรือเลียสิ่งสกปรกที่ปนเปื้อนไวรัส เชื้อไวรัส จะเจริญเติบโตเพิ่มปริมาณอย่างรวดเร็วในระบบน้ำเหลือง ของช่องปากแล้วกระจายไปทั่วร่างกายทางกระแสโลหิต (VIREMIA) ไวรัสที่ทำให้เกิดโรคนี้มุ่งไปทำลายอวัยวะที่มี การแบ่งเซลอย่างรวดเร็วมีเซลอ่อนเอ๊าะๆโดยเฉพาะ อย่างยิ่งที่ลำไส้,ไขสันหลังและหัวใจของลูกสุนัขไวรัสจะไป อาศัยอยู่กินและเพิ่มปริมาณได้อย่างรวดเร็วในเซลอ่อนๆที่ บุผนังลำไส้ที่ทำหน้าที่ในการดูดซึมสารอาหารที่ย่อยแล้ว เซลอ่อนของไขสันหลังที่ทำหน้าที่สร้างเม็ดเลือดขาวรวม ทั้งเซลที่กำลังแบ่งตัวของหัวใจที่กำลังเติบโตหลังจากรับเชื้อ 3 - 5 วันจะตรวจพบเชื้อไวรัสนี้ในอุจจาระของสัตว์ป่วย โรคนี้แสดงอาการออกเป็น 2 ลักษณะคือ
1.อาการท้องเสีย (Enteric form ) เป็นอาการทางระบบทาง เดินอาหารซึ่งเป็นลักษณะที่พบมากกว่าเริ่ม จากมีอาการซึมเหม็นเบื่ออาหารประมาณ 2-3 วัน ขนาดเกาเหลาที่เค้านิยมกินกันเธอยังเมิน. แล้วเธอก็เริ่มอาเจียนบางตัว อาเจียนน่ากลัวมาก อาเจียนแตก อาเจียนแตน หรืออาจถึงขนาด อาเจียนเขียว อาเจียนเหลืองจนถึงอาเจียนเป็นเลือดก็มีมาก หลังจากนั้นเพียงวันเดียวก็เริ่มท้องเสียไหลนองพื้น เป็นน้ำล้วนๆ ตอนแรกก็สีปกติ แต่ต่อมาจะเป็นสีน้ำตาลเข้ม อาจจะอุจจาระบ่อยถึงสิบกว่าครั้งต่อวันและมีลักษณะ เฉพาะครับคีอกลิ่นเหม็นคาวมากเรียกว่าพอได้กลิ่นไม่ต้อง ดูหน้าก็รู้ว่าเป็นเธอ ผลสุดท้ายก็จะถ่ายออกมา แจ่มแจ้งแดงแจ๋เป็นเลือดสดๆเลยแหละค่ะ เรื่องนี้ต้องมีตามไปดู..ว่าเกิดอะไรขึ้นที่ลำไส้ในลำไส้เล็ก ส่วนปลาย(ส่วนที่เรียกว่า jejunum ,ilium ) จะเป็นจุดแรก ที่โดนโจมตีในขณะที่ลำไส้เล็กส่วนต้น (duodenum ) กระเพาะอาหาร ,ลำไส้ใหญ๋ยังปลอดภัย ไวรัสนี่ก็เหมือนกับ คนอยู่อย่างก็คือชอบเอาดีเข้าตัวเอาชั่วถล่มคนอื่น เพราะเข้าไป เจริญเติบโตเกิดลูกเกิดหลานในเซลที่บุผนังลำไส้ที่ทำหน้าที่ ดูดซึมอาหาร(intestinal gland-crypt-มีลักษณะคล้ายนิ้วมือ ยื่นออกมาจากผนังลำไส้)เพราะฉะนั้น crypts ที่มีลักษณะเป็น นิ้วก็กลายเป็นนิ้วด้วนเป็นแผลอักเสบมีเลือดออก ดูดซึมเอา อาหารที่ย่อยแล้ว โปรตีนและของเหลวที่จำเป็นต่อร่างกาย ไปใช้ไม่ได้สิ่งเหล่านี้ก็ค้างอยู่ในท่อลำไส้ อุจจาระ จะเหลวเพราะมีน้ำมากทำให้เกิดท้องเสีย ถ่ายเหลวมีกลิ่นเหม็น มากจากอาหารที่ย่อยแล้ว,โปรตีน,,เลือด ที่บูดเน่ารวมทั้ง การอาเจียน จึงทำให้สูญเสียอีเลคโทรไลท์ เกิดภาวะขาดน้ำ (dehydration) และขาดอาหารเพียง 2-3 วันที่ลูกสุนัขท้องเสีย จะผอมมากจนซี่โครงโผล่เป็นแผง เอวกิ่ว แล้วถ้าเปิดตาดูจะเห็น กลวงโบ๋เบ๋เลยแหละครับ ที่ไขสันหลัง(bone marrow) ไวรัสเข้า ทำลายเซลทำให้ระบบภูมิคุมกันกดเป็นผลให้สร้าง เม็ดเลือดขาวที่จะเป็นภูมิคุ้มกันโรคได้น้อยมากซึ่งเป็นเหตุเหนี่ยว นำให้เกิดโรคแทรกซ้อนจากแบคทีเรียเช่นโรคปอดบวมและ หลอดลมอักเสบ(bronchopneumonia), ช๊อคเนื่องจาก แบคทีเรีย(septic shock) แค่นี้ก็อยู่ในโลกแคบๆใบนี้ไม่ไหวแล้ว คุณว่ามั้ยอัตราการรอดของสุนัขที่ป่วยด้วยโรคลำไส้อักเสบขึ้นกับ ความรุนแรงของโรคถ้าเริ่มท้องเสียอาเจียน ยังไม่สูญเสียน้ำ และอีเลคโทรไลท์มาก รีบเอามารักษาก็มีโอกาสรักษา หายอยู่มากครับแต่ถ้าตาโบ๋อุจจาระเป็นเลือดแล้วโอกาสน้อยครับ ลองนึกภาพในลำไส้เป็นแผลเละตุ้มเปะมีเลือดมีเลือดไหล ซึมอยู่ตลอดเวลาละก้อจะซาบซึ้งครับ --------------------- ขออนุยาดก็อปมาให้ค่ะ เพื่อความสะดวกในการอ่าน
แต่คิดว่าน่าจะใช่นะคะ เพราะเมื่อก่อน ก้อมีสุนัขอาการแบบนี้ ต้องให้น้ำเกลือค่ะ ไม่งั้นจะช็อกและเสียชีวิต
จากคุณ :
nonbung
- [
วันปีใหม่ 21:26:25
]
|
|
|