ความคิดเห็นที่ 1 ภาพข้างบนนี้มีที่มาค่ะ เพราะนั่นคือ.... ครั้งแรกที่ได้รู้จักภาพวาดทางพฤกษศาสตร์ หากที่น่าประทับใจมากไปกว่านั้นคือ การได้รู้จักนักวาดภาพทางพฤกษศาสตร์ ผู้ที่มีชื่อเสียงท่านหนึ่งของเมืองไทย ผู้ซึ่งล่วงลับไปแล้ว....คุณเอกชัย อ๊อดอำไพ จากคุณ : สเลเต - [ 12 ก.พ. 50 22:14:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ฉันรู้จักคุณเอกชัย อ๊อดอำไพ ครั้งแรก จากบทความในนิตยสารสารคดี ซึ่งตีพิมพ์เรื่องราวการทำงานของเขาในโครงการวิจัย “ กล้วยไม้ไทย : ข้อมูลประจำชนิดและภาพวาดสีน้ำ ” เมื่ออ่านบทความในสารคดีจบ ฉันก็วาดฝันไว้ในใจทันทีว่า จะต้องไปถ่ายทำสารคดีการทำงานของเขาให้ได้   ไม่นานนักฝันฉันก็เป็นจริง ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ของปี2543นั่นเอง             ฉันและทีมงานสารคดีใต้ฟ้าสีฟ้า ได้ติดตามคุณเอกชัย  อ๊อดอำไพ ไปสำรวจพันธุ์กล้วยไม้ และวาดภาพกล้วยไม้ในแหล่งธรรมชาติ ที่ อ.เวียงแหง จ. เชียงใหม่ โดยมีผู้ช่วยนักวิจัย ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่จากสวนพฤกษศาสตร์ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิต์ อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ คือ คุณสุรางค์รัชต์ อินทะมุสิก ไปช่วยเก็บข้อมูลด้วย นอกจากนั้นแล้วเราก็ยังมีเพื่อนร่วมทาง ซึ่งเป็นนักศึกษาปริญญาโท จากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ลูกศิษย์ของคุณเอกชัยติดตามไปด้วยอีก 3 – 4 คน และฉันซึ่งนั่งรถคู่ไปกับคุณเอกชัย เพื่อเก็บข้อมูลจากการพูดคุย นำมาทำบทสารคดีให้มีความสมบูรณ์มากขึ้น จากคุณ : สเลเต - [ 12 ก.พ. 50 22:29:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เราวางแผนกันว่าจะขึ้นไปถ่ายทำ การวาดภาพกล้วยไม้ในแหล่งธรรมชาติที่ภูเมี่ยง โดยคุณเอกชัยบอกว่า จะขึ้นไปให้ถึงยอดดอย เพื่อใช้เวลาวาดภาพกล้วยไม้ในสภาพธรรมชาติ เพราะบนยอดดอยภูเมี่ยงซึ่งมีอากาศหนาวเย็นในช่วงนั้น จะมีกล้วยไม้นานาชนิดออกดอกละลานตา เราคงหาสภาพภูมิทัศน์สวยๆ เพื่อถ่ายทำการทำงานของคุณเอกชัยได้ไม่ยากนัก     หลังจากที่เก็บตัวอย่างกล้วยไม้หลากชนิด ตามรายทางที่ผ่าน ระหว่างเดินทางขึ้นมายังภูเมี่ยงแล้ว ในช่วงบ่ายคุณเอกชัยก็เริ่มลงมือทำงาน วาดภาพกล้วยไม้ในสภาพธรรมชาติ         โดยเลือกเอาคาคบไม้ที่มีเอื้องตาเหิน ออกดอกขาวพราวสะพรั่งไปทั้งต้น     ดูราวกับว่า..... ต้นไม้ที่เอื้องตาเหินแอบอิงอาศัยอยู่นั้น เป็นต้นของเอื้องตาเหินก็มิปาน ระหว่างที่คุณเอกชัยวาดภาพกล้วยไม้เอื้องตาเหิน ฉันนั่งดูภาพการถ่ายทำจากจอมอนิเตอร์ไปเงียบๆ ด้วยเกรงว่าจะทำให้คุณเอกชัยเสียสมาธิในการทำงาน ภาพจากจอมอนิเตอร์ ทำให้ฉันเห็นการทำงานของเขาอย่างละเอียดและชัดเจน เพียงไม่กี่นาที...... ปลายดินสอในมือของชายวัยกลางคนผู้นี้ ก็ตวัดวาดภาพร่างเอื้องตาเหินให้เห็นอย่างคร่าวๆ จากนั้นจึงเป็นการลงสีและเก็บรายละเอียด สภาพภูมิประเทศในบริเวณที่เอื้องตาเหินขึ้นอยู่ เขาบอกกับฉันว่า การวาดภาพทางวิทยาศาสตร์นั้น แตกต่างกับการวาดภาพทางศิลปะอย่างสิ้นเชิง ภาพที่วาดนั้นต้องแสดงให้เห็นถึงรูปทรง สี และรายละเอียดที่เหมือนจริงทุกอย่าง โดยไม่มีการแต่งเติมใดๆ   ชิ้นส่วนของดอกกล้วยไม้ที่นำมาวาด จะต้องเป็นไปตามความเป็นจริงที่ปรากฏทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสีสันที่ทึบคล้ำ มันวาวหรือบางใส รวมไปถึงรายละเอียดของรอยหยัก กลีบใบที่หยิก บิดเกลียวหรืององุ้ม จากคุณ : สเลเต - [ 12 ก.พ. 50 22:40:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อมาถึงจุดนี้ ก็อาจก่อให้เกิดคำถามในใจของคนหลายคนว่า ทำไมจึงไม่ใช้วิธีการถ่ายภาพ ที่ดูเหมือนว่าจะง่ายกว่ากันมากนัก ในคำถามนี้คุณเอกชัยให้คำตอบว่า เพราะภาพถ่ายไม่อาจให้รายละเอียด ที่ครบถ้วนทั้งหมดได้ รายละเอียดของดอกไม้บางชนิด อาจมีบางส่วนที่ซ้อนทับกันอยู่ ซึ่งภาพถ่ายไม่สามารถแสดงรายละเอียดในส่วนนั้นๆได้ หากภาพวาดจะแสดงให้เห็นว่า ส่วนที่ซ่อนอยู่ข้างในนั้นเป็นเช่นไร แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 50 22:43:54 จากคุณ : สเลเต - [ 12 ก.พ. 50 22:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 กล้วยไม้แต่ละชนิดที่คุณเอกชัยวาดนั้น เขาจะต้องวาดภาพในสองลักษณะคือ ภาพกล้วยไม้ที่ขึ้นอยู่ในสภาพธรรมชาติ เฉกเดียวกับที่เขาได้ขึ้นมาวาดภาพเอื้องตาเหิน บนภูเมี่ยงในช่วงที่ฉันและทีมงานติดตามขึ้นมาด้วย ส่วนภาพกล้วยไม้อีกลักษณะนั้น เป็นการลงลึกไปในรายละเอียด ทั้งภาพหน้าตรง ด้านข้าง ด้านหลัง รวมไปถึงการผ่าตัดดอกออก ให้เห็นรังไข่ เส้าเกสร เกสร และรายละเอียดส่วนอื่นๆ ที่จะระบุชนิดของกล้วยไม้ดังกล่าวได้ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 50 22:46:40 จากคุณ : สเลเต - [ 12 ก.พ. 50 22:46:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เพราะงานภาพวาดทางวิทยาศาสตร์ เป็นการเสนอข้อมูลในด้านวิทยาศาสตร์รูปแบบหนึ่ง หัวใจของการวาดภาพในลักษณะนี้ จึงขึ้นอยู่กับความเป็นจริง     ภาพวาดกล้วยไม้ทางวิทยาศาสตร์ ของคุณเอกชัย อ๊อดอำไพ จึงแตกต่างจากการวาดภาพทางศิลปะโดยสิ้นเชิง   เขากล่าวว่า “  ในการวาดภาพลักษณะนี้ เราไม่สามารถใช้อารมณ์เข้าไปเกี่ยวข้อง เราไม่สามารถเพิ่มเติมจากที่มันไม่สวยให้มันสวยได้ เพราะฉะนั้น ...... หัวใจในการวาดภาพทางวิทยาศาสตร์ก็คือ ต้องวาดภาพตามความเป็นจริง   เราต้องเข้าใจเรื่องสี เข้าใจเรื่องเส้นที่ถูกต้อง หมายถึงว่าเส้นโค้งก็คือโค้ง   เราไม่สามารถให้โค้งมันสวยกว่าที่เราเห็นได้ มันโค้งไม่สวยแต่เราสร้างให้มันโค้งสวยเสีย หรือสีไม่สวยเราสร้างให้มันสวย มันเป็นไปไม่ได้ ” แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 50 22:51:49 จากคุณ : สเลเต - [ 12 ก.พ. 50 22:50:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เนื่องจากภาพบางส่วนที่เตรียมไว้หายไป ขออนุญาตมาต่อกระทู้ในวันพรุ่งนี้ค่ะ อิอิอิ...คิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาดูอยู่แล้ว.... ไปทำงานก่อนนะคะ จากคุณ : สเลเต - [ 12 ก.พ. 50 22:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มารำลึกถึงอาจารย์เอกชัยด้วยครับ จากคุณ : เพกา (พรเลิศ) - [ 12 ก.พ. 50 23:11:43 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณมากเลยครับสำหรับ ข้อมูลและเนื้อหาดีๆเช่นนี้ เพิ่งทราบเหมือนกันครับว่ารายละเอียดนั้น มีมากกว่าที่ผมคิดไว้มาก ขอบคุณครับ จากคุณ : เอื้องคำ (ลูกเฟิร์น) - [ 13 ก.พ. 50 08:20:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณเลเตค่ะ อยากอ่านตอนต่อไป  อย่าช้านะคะ ภาพอาจารย์เอกชัยภาพแรก ทำให้ป้านึกถึงวันหนึ่งที่ป้าได้พบท่านท่ีเชียงใหม่ ในห้องทำงานชั่วคราวที่่องค์การสวนพฤกษศาสตร์  น่าจะก่อนปี 43 เนื่องจากป้าเคยเป็นอนุกรรมการของที่นั่นเมื่อหลายปีก่อนหน้านั้น   ท่านั่งแบบนี้  เจนตามากค่ะ  เพราะป้าเห็นท่านนั่งทำงานอย่างนี้แหละ ข้าวของรอบกายแบบนี้แหละ โต๊ะทำงานของท่านสะอาด มีระเบียบ ท่านสละเวลาคุยกับป้าตั้งนานค่ะ พร้อมกับให้คำแนะนำในการวาดภาพด้วย ป้าคิดว่า ท่านมีความเป็นครูอยู่ทุกเวลา  ท่านพร้อมให้คำแนะนำเสมอ กับทุกๆคน ท่านแนะนำป้าเรื่องการลงสี ท่านสาธิตให้ชมว่า  ดูสิ ในสีชมพูของกลีบดอกนี้   ไม่ได้มีแค่ชมพูนะ มีสีของอากาศ ของใบ แทรกอยู่ด้วย ขณะนั้น ป้ายังไม่ได้เริ่มวาดภาพค่ะ  และเมื่อปี 42 ที่ป้าเริ่มวาดภาพ ป้าก็มักนึกถึงสิ่งที่ท่านสนทนากับป้า เสียดายว่า ป้าไม่มีโอกาสได้เป็นลูกศิษย์ท่าน จนถึงวันที่ท่านจากไป ตามมาระลึกถึง ด้วยความเคารพและนับถืออย่างสูงค่ะ จากคุณ : ป้าดาวกระจาย (-.-) - [ 13 ก.พ. 50 09:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ด้วยการทำงานในลักษณะนี้ เป็นงานที่ต้องอาศัยความละเอียดอ่อน และความเหมือนจริงของสี ที่ปรากฏในกล้วยไม้แต่ละชนิด คุณเอกชัยจึงเลือกใช้สีน้ำในการวาดภาพ ด้วยเหตุผลที่ว่า.... สีน้ำเป็นสีที่ขนย้ายได้ง่าย คงทนและแห้งไว จึงเหมาะสำหรับการทำงานภาคสนามมากกว่าสีอื่นใด จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:04:32 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ช่วงแรกๆนั้น เขาต้องอาศัยผู้เชี่ยวชาญทางด้านพฤกษศาสตร์คือ คุณสุรางค์รัชต์ อินทะมุสิก จากสวนพฤกษศาสตร์ฯแม่ริม เป็นผู้ช่วยผ่าตัดดอกกล้วยไม้ และนำมาส่องด้วยกล้องจุลทัศน์ เพื่อเก็บรายละเอียดส่วนต่างๆ ที่ไม่อาจเห็นได้ด้วยตาเปล่า อาทิ ลักษณะของอับเรณู เกสรเพศผู้และเพศเมีย จำนวนจุดที่ปรากฏ กระ หรือขนอ่อน จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:07:23 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ในการทำงานภาคสนามนั้น ก็อาจมีบ้างที่งานไม่เสร็จเรียบร้อยเลยในทีเดียว หรือกรณีที่วาดกล้วยไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งแล้ว ไม่มีดอกตูมอยู่เลย เขาก็จะนำต้นกล้วยไม้ชนิดนั้นมาเพาะเลี้ยง ที่เรือนเพาะชำบริเวณที่พักชั่วคราวในหมู่บ้านกองแหะ เพื่อรอดูในปีต่อมาว่า ดอกตูมของกล้วยไม้ชนิดดังกล่าวนั้นเป็นเช่นไร จากนั้นจึงวาดภาพให้ครบสมบูรณ์ ทั้งดอกตูมและดอกบาน จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ด้วยความสูงที่ 1,200 เมตร เหนือระดับน้ำทะเลของหมู่บ้านกองแหะนี่เอง คือปัจจัยที่ทำให้สถานที่แห่งนี้ มีความเหมาะสมสำหรับการเพาะเลี้ยงกล้วยไม้ เพื่อใช้เป็นแหล่งสังเกตุการณ์ เปรียบเทียบฤดูการผลิบาน ของแหล่งกล้วยไม้ในธรรมชาติ ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงสามารถเดินทางไปวาดภาพกล้วยไม้ ในแหล่งธรรมชาติได้ถูกต้องตามฤดูกาล จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณเอกชัยและทีมงานวิจัยของเขา ได้ช่วยกันเก็บรวบรวมข้อมูลทางพฤกษศาสตร์ ของกล้วยไม้ไทย  บันทึกเป็นภาพวาดสีน้ำ เพื่อจัดทำอนุกรมวิธานกล้วยไม้ที่สมบูรณ์แบบที่สุด เท่าที่จะมีขึ้นในประเทศไทย โครงการวิจัยนี้ได้รับทุนสนับสนุนการทำวิจัย จากสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย หรือ สกว. โดยมี รศ. ดร.อบฉันท์    ไทยทอง ผู้เชี่ยวชาญด้านพฤกษศาสตร์จากคณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเป็นที่ปรึกษาและนักวิจัยร่วม เขาได้ทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจ ในการทำงานชิ้นนี้อย่างเต็มที่ แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 50 10:16:59 จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:15:33 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ด้วยฝันที่จะเห็นงานวิจัยชิ้นนี้ ปรากฏเป็นรูปเป็นร่างในสื่อของสิ่งพิมพ์ เขาให้สัมภาษณ์กับทีมงานของฉันครั้งนั้นว่า “ ผมอยากให้ประเทศของเรา ให้ความสำคัญกับการศึกษามากขึ้น ทุกวันนี้เราก็รู้อยู่แล้วว่าประเทศของเราลำบาก ข้อมูลทางวิชาการต่างๆประเทศของเรา ต้องซื้อจากเขามาหมด ทุกคนบอกว่า เราซื้อตำราเล่มหนึ่งพันกว่าบาทถูกตังค์กว่า ฉะนั้นเราต้องซื้อเขามาตลอด ผมอยากให้สกว.ตีพิมพ์หนังสือเล่มนี้หรือตำราเล่มนี้ ( งานวิจัย กล้วยไม้ไทย : ข้อมูลประจำชนิดและภาพวาดสีน้ำ ผู้เขียน/ผู้โพสต์ )   อยากให้เผยแพร่ทั่วโลก ให้คนเข้าใจพันธุ์พืชหรือกล้วยไม้มากขึ้น ผมอยากจะทำเรื่องนี้ให้ตลอด ผมอยากจะสร้างคนเพื่อทำหนังสือ หรือตำราต่างประเทศโดยตรงให้มากยิ่งขึ้น แล้วจะรู้ว่าค่าของพันธุ์พืชเป็นอย่างไร พืชพรรณเป็นสมบัติของทุกคน แต่ในบ้านเราไม่ค่อยรู้จักสมบัติของตนเอง “ จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:23:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 การถ่ายทำการปฏิบัติงานภาคสนาม ของคุณเอกชัยที่เวียงแหงสำเร็จลงอย่างสมบูรณ์ แต่งานถ่ายทำสารคดีใต้ฟ้าสีฟ้าในตอนนี้ยังไม่สิ้นสุด   ฉันได้ขึ้นไปถ่ายทำการวาดภาพกล้วยไม้ ของคุณเอกชัยที่บ้านพักในหมู่บ้านกองแหะอีกครั้ง ในปลายเดือนมีนาคมของปีนั้น ตลอดระยะเวลาที่ฉันและทีมงาน เทียวไปเทียวมาระหว่างตัวเมืองเชียงใหม่ กับบ้านกองแหะ ต.โป่งแยง อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ ทำให้ฉันรู้จักจิตรกรผู้นี้มากขึ้น ได้เห็นและซึมซับความละเอียดอ่อนในอารม ยามที่เขานั่งวาดภาพและเปิดดนตรีคลาสสิค ดังกระหึ่มไปทั้งบ้าน ได้เห็นจิตวิญญาณของความเป็นครู ยามที่เขาถ่ายทอดวิชา การวาดภาพทางวิทยาศาสตร์ให้กับลูกศิษย์ นักศึกษาปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้เห็นความรักความอ่อนโยนในหัวใจ ยามที่พูดถึงลูกสาวอันเป็นที่รักดั่งแก้วตาดวงใจ และได้เห็นความมุ่งมั่นในการทำงานอย่างมิรู้เหน็ดเหนื่อย ทำงานด้วยสำนึกรับผิดชอบ ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสังคม เพียงหวังที่จะจรรโลง และสรรค์สร้างโลกใบนี้ให้ธำรงไว้ ซึ่งคุณค่าและความสมดุลย์ทางสภาพแวดล้อม แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 50 11:22:40 จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สำหรับคุณเอกชัยแล้ว เขามิเพียงวาดหวังที่จะเขียนภาพสีน้ำกล้วยไม้ เพื่อรวบรวมข้อมูลทางพฤกษศาสตร์เพียงอย่างเดียว หากเขายังหวังวาดให้ชนทั่วไป ได้ตระหนักถึงความสำคัญของการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ในสื่อที่ส่งผ่านจากปลายพู่กันของเขาไปพร้อมๆกัน ความฝันของเขาใกล้จะเป็นความจริงขึ้นทุกขณะ เขาเร่งมือวาดภาพกล้วยไม้ชนิดต่างๆอย่างมิหยุดยั้ง ภายในสามปีเขาสามารถวาดภาพกล้วยไม้ได้ถึง 133  ภาพ โดยตั้งความหวังไว้ว่าจะพยายามวาดภาพกล้วยไม้ ที่พบในประเทศไทยให้ได้ถึง 300 ชนิด ในขณะที่มีกล้วยไม้ซึ่งได้รับการสำรวจแล้วกว่า 1,000 ชนิด แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 50 10:36:53 จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:33:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คืนกลับสู่ดิน .คารวะแม่ธรณี หลังสิ้นสุดการถ่ายทำสารคดีที่บ้านกองแหะ ฉันร่ำลาคุณเอกชัยพร้อมกับสัญญาว่า จะพยายามหาวันหยุดพักร้อน เพื่อขึ้นมาเรียนวาดภาพทางวิทยาศาสตร์กับเขาในเร็ววัน ฉันไม่รู้เลยว่า....นั่นคือครั้งสุดท้าย ที่ฉันได้มีโอกาสพบเห็นคุณเอกชัย อ๊อดอำไพ แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 50 11:21:52 จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เช้าวันที่ 25 กรกฎาคม 2543 ขณะที่ฉันและทีมถ่ายทำสารคดี กำลังเตรียมตัวออกเดินทางจาก จังหวัดตากเพื่อกลับบ้าน หลังจากที่เสร็จสิ้นภาระกิจ ในการถ่ายทำสารคดี “ ตรอกจีน . ชุมชนประวัติศาสตร์ที่ถูกลืม ”   นก นักศึกษาปริญญาโทจาก ม.ช. หนึ่งในลูกศิษย์ของคุณเอกชัย ได้โทรศัพท์มาบอกกับฉันว่า คุณเอกชัยเสียชีวิตแล้ว เนื่องจากเส้นโลหิตในสมองแตก เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม 2543     ณ โรงพยาบาลศิริราช ฉันมาทราบในภายหลังว่า ก่อนเสียชีวิตคุณเอกชัยได้เดินทาง ไปเก็บข้อมูลภาคสนามเกี่ยวกับกล้วยไม้ ในเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ขณะที่ทำงานอยู่นั้นก็หมดสติไป ผู้ช่วยที่ไปด้วยจึงนำเขาลงมารักษา ที่โรงพยาบาลในจังหวัดสระบุรี ซึ่งทางโรงพยาบาลได้แนะนำให้ส่งเข้า กทม.ด่วน จึงได้ส่งตัวคุณเอกชัย อ๊อดอำไพ ไปที่โรงพยาบาลศิริราช     และที่นั่นเอง...... กลีบดอกบางๆสีขาวของเอื้องตาเหิน ก็ได้ปลิดปลิว ร่วงหล่นลงสู่ดิน คืนกลับยังผืนปฐพี คารวะแก่แม่ธรณีอีกครั้ง จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:43:48 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดียามสายค่ะ...คุณเพกา ป้าจายขา เลเตเองก็ไม่มีวาสนา ได้เป็นลูกศิษย์คุณเอกชัย แต่แรงบันดาลใจที่เลเตได้รับจาการถ่ายทำสารคดี เกี่ยวกับเรื่องราวของคุณเอกชัย อ๊อดอำไพ คือสิ่งที่ทำให้เลเตสนใจ ในการวาดภาพทางพฤกษศาสตร์มาจนถึงวันนี้ ภาพรองเท้านารีสุขะกุลในกระทู้นั้น เลเตนั่งวาดเล่นๆขณะที่มองจอมอนิเตอร์ไปด้วย แม้จะเป็นภาพที่ไม่ได้เรื่องเลย แต่เลเตก็รักภาพนี้ เพราะนั่นคือ.... การวาดภาพทางพฤกษศาสตร์ครั้งแรกของเลเตค่ะ คุณเอื้องคำคะ หวังว่า... คงกลับมาอ่านอีกจนจบนะคะ แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 50 11:59:12 จากคุณ : สเลเต - [ 13 ก.พ. 50 10:54:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ต้องขอบอกว่า ที่นี่มักจะมีสิ่งที่นอกเหนือไปจาก รูปภาพที่แสดง ผมอ่านกระทู้นี้แล้วทั้งๆที่ทำงานอยู่ ทำให้รู้สึกขนลุกซู่ ยังมีอีกหลายท่านที่เสียสละให้ผู้ที่อยู่ข้างหลัง แต่จะมีกี่คนรู้ว่า รูปท่านที่เขียนไว้มีประวัติความเป็นมาอย่างไร ขอบพระคุณ คุณ สเลเต มากครับ สำหรับกระทู้นี้ครับ สำหรับภาพของคุณ สเลเต ที่เอามาให้ดูนั้น ใช่ว่าผมอยากจะเยินยอ หรือปอปั้น นะครับ สวยงามมากครับ จากคุณ : เอื้องคำ (ลูกเฟิร์น) - [ 13 ก.พ. 50 11:36:16 ]

ความคิดเห็นที่ 23 น่าเสียดายคนเก่งๆหลายคนที่ต้องจากไปก่อนวัยอันควร น่าเสียดายที่ไม่ได้มีโอกาสอย่างที่เลเตมี และน่าเสียดาย ที่เลเตเองก็พลาดโอกาสที่จะเป็นลูกศิษย์คนสุดท้าย บางทีเราเองยังขาดโอกาสบางอย่างที่เราไม่รู้แต่เรารู้ได้ก็ ต่อเมื่อสายไป เฮ้อ จากคุณ : ชมพูภูคา (สนามหญ้าหน้าบ้าน) - [ 13 ก.พ. 50 17:23:19 ]

ความคิดเห็นที่ 24 he produced so many delicate botanical paintings and so dedicated his life to the botanical painting in the world. what a great story to pass on! จากคุณ : freesia flower - [ 14 ก.พ. 50 00:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านจบแล้ว ซาบซึ้งและชื่นชมในตัวอาจารย์เอกชัยมากเลยครับ จากคุณ : กุนหยี (หาดขนง) - [ 14 ก.พ. 50 09:25:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เข้ามาชื่นชมภาพวาดชุดล่าสุดนี้ อีกครั้งค่ะ งดงามมากจริงๆ จากคุณ : ป้าดาวกระจาย (-.-) - [ 14 ก.พ. 50 09:58:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบพระคุณพี่สเลเตมากๆครับ เรื่องราวดีๆแบบนี้ น่าประทับใจและน่าเสียดายบุคคลที่ดีแบบนี้นะครับ รูปวาดสวยงามมากๆครับ จากคุณ : สิงโตอ้วน - [ 14 ก.พ. 50 11:45:03 ]

ความคิดเห็นที่ 28 น่าเสียดายสุดยอดฝีมือเลยนะครับ เคยอ่านงานของคุณเอกชัยในสารคดีครับ จากคุณ : bigwores - [ 14 ก.พ. 50 17:36:44 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณคุณเอื้องคำอีกครั้งค่ะ ที่แวะเวียนมาอ่านจนจบ จะพยายามหาเรื่องราวดีดีมาฝากกันอีกนะคะ น่าเสียดายจริงๆค่ะพี่'ภูคา แต่เลเตเชื่อว่า คนดีดีย่างคุณเอกชัยไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ หากยังอยู่ในหัวใจของเราทุกคน ผู้ที่ชื่นชอบการวาดภาพทางพฤกษศาสตร์ เฉกเดียวกับคุณเอกชัยค่ะ เลเตค่อนข้างจะเห็นด้วยกับคุณฟรีเซียค่ะ ว่าไปแล้ว....เลเตอยากให้ทุกคนได้ดู สารคดีโทรทัศน์ชุดนั้นที่เลเตทำจังเลยค่ะ ติ๊กต่อก....ติ๊กต่อก... ต้องหาวิธีค่ะ คุณกุนหยี จะซาบซึงกว่านี้อีกเยอะเลย หากได้รู้จักคุณเอกชัย ในขณะที่มีชีวิตอยู่ค่ะ ป้าจายขา.... ภาพชุดนี้เป็นของที่ระลึก แจกในงานพระราชทานเพลิงศพคุณเอกชัยค่ะ คงหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วเช่นกัน นอกจากผู้ที่ได้ไปงานในวันนั้น ด้วยความยินดีค่ะคุณส้มแปะ ใช่แล้วค่ะคุณดอกหญ้า( bigwores ) ไม่เพียงแต่เราสูญเสียบุคลากรดีดีไปอย่างเดียว หากเรายังไม่มีโอกาสได้เห็นหนังสือวิชาการดีดี ที่คุณเอกชัยวาดหวังไว้อีกด้วย ทุกวันนี้.... งานภาพเขียนทางพฤกษศาสตร์ของคุณเอกชัยส่วนหนึ่ง ยังอยู่ในความรับผิดชอบของสกว.... ซึ่งไม่ทราบว่าจะดำเนินการต่อไปอย่างไรค่ะ แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 50 19:47:04 จากคุณ : สเลเต - [ 14 ก.พ. 50 18:10:07 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ทุนวิจัย(สกว)ที่ได้มาทำน้อยมากๆ ท่านทำด้วยใจรักการวาดภาพ  ถ้าเป็นฝรั่ง แค่บอกทุนวิจัยว่าได้เท่าไร เค้ากลับบ้านเค้าไปเลยหล่ะ ครับบ้านเมื่องเราก็แบบนี้ล่ะครับ เรื่องดีๆไม่ค่อยจะให้ทำ จากคุณ : NUI_RC - [ 20 ก.พ. 50 09:12:33 ]