เนื่องจากความพอเพียงทางด้านเศรษฐกิจนั้น จะขึ้นอยู่กับศักยภาพและเศรษฐกิจส่วนบุคคล
จึงทำให้เกิดการอภิปรายกันอย่างกว้างขวางว่า แค่ไหนจึงจะพอเพียง
เพราะแต่ละคน มีมาตรวัดที่ไม่เท่าเทียมกัน
เมื่อการตัดสินด้วยวัตถุนั้น เป็นไปได้ยาก
ป้าจึงเชื่อมั่นว่า การตัดสินด้วยคุณธรรมจึงเป็นคำตอบที่ดีที่สุด
เมื่อใจเรารู้จักพอ เราจะอยู่ในบึง หรือกลางโคลนตม เราก็เบิกบาน
เราก็สว่าง เราก็สบาย เราก็เป็นสุข
ตรงตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงมีพระมหากรุณาสอนสั่งพวกเราเหล่าเวไนยสัตว์
มากว่า 2500 ปีแล้ว
ป้าจึงจัดออกแบบและจัดทำงานชิ้นนี้ขึ้น เพื่อเป็นพุทธบูชา
เนื่องในโอกาสแห่งสมัยอันเลิศยิ่งนี้ ให้ทุกคนได้น้อมใจบูชาร่วมกัน
การเริ่มต้นวางแผนการทำงานเกิดจากการเปิด google หาภาพมาฆบูชา
ได้ภาพงามๆนี้ เป็นภาพที่ปรากฏจากการสืบค้น มากที่สุด
ยังไม่ทราบแหล่งที่มาของภาพเลยค่ะ ต้องถามไปที่นี่ http://www.manager.co.th/asp-bin/Image.aspx?ID=260965
ป้าก็ได้แต่นำมาเป็นภาพหลักทันทีที่ค้นได้
รูปลักษณ์ที่ปรากฏในสายตาคนธรรมดาอย่างป้า เห็นว่า น่าจะเป็นภาพวาดของศิลปินชาวอินเดียมากกว่าชาวไทย
ภาพนี้ ทรงแสดงโอวาทปาฏิโมกข์ ที่พระวิหารเวฬุวัน (ป่าไผ่)
ต่อพระสงฆ์ล้วนเอหิภิกขุอุปสัมปทา ที่มาประชุมกัน 1,250 รูป โดยมิได้นัดหมาย
ในคืนวันเพ็ญ ของเดือนที่สาม
แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 50 10:12:52
แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 50 22:04:14
แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 50 21:20:50