ความคิดเห็นที่ 1 เฉาก๊วยเป็นแมวตึกอยู่ชั้น19ใจกลางกรุงเทพมหานคร เดิมทีเฉาก๊วยเป็นลูกแมวสีดำหางกุดอาศัยอยู่ข้างถนนท่ามกลางสังคมที่ วุ่นวายของสังคมเมือง สังคมที่มีแต่ความเห็นแก่ตัวสังคมที่ขาดการเอาใจใส่ ตอนที่หนึ่ง แขกผู้มาเยือน เย็นวันหนึ่งประมาณวันที่24เมษายน 2549 "หนูๆมาดูเร็วลูกแมวๆ"เสียงตะโกนจากชายวัยกลางคน "ไหนๆน่ารักไหม" หญิงสาวร้องถามพร้อมทั้งกวาดสายตามองไปรอบๆ ลูกแมวตัวเล็กกำลังวิ่งเล่นอยู่หน้าร้านอาหารอย่างไร้เดียงสา หญิงสาวค่อยบรรจงอุ้มลูกแมวขึ้นพร้อมทั้งเกาคางเบา "แม่มันคงอยู่แถวนี้ผมเอาไปคืนนะเดี๋ยวแม่มันจะหา" ชายผู้นั้นกล่าว "ขอหนูเล่นแป๊ปนึงนะ" หญิงสาวเล่นกับลูกแมวสักพักชายผู้นั้นก็นำลูกแมวไปวางใว้ข้างตึกเพราะเคยเห็นว่าบริเวณนั้นเคยมีแม่แมวสีดำเดินผ่านไปมา เวลาผ่านมาสักครู่ใหญ่เสียงดังปึง! ที่หน้ากระจกร้านทั้งสองรีบวิ่งมาดูเพราะกลัวว่าลูกค้าที่แสนชาญฉลาดจะเดินชนกระจกหน้าร้าน แต่สิ่งที่เห็นปรากฏอยู่ตรงหน้าคือลูกแมวสีดำนอนหงายท้องอยู่หน้ากระจก ทั้งสองพากันหัวเราะอย่างขำขัน เจ้าแมวน้อย ไม่รู้ว่ามีกระจกจึงกระโดดเข้ามาอย่างเต็มแรง "ให้หนูเอาไปเลี้ยงเป็นเพื่อนซ๊กม๊กนะจะได้ไม่เหงา"หญิงสาวขอร้อง และกล่าวถึงซ๊กม๊กลูกชายตัวเดียวที่อยู่บนห้องพัก "ถ้าคิดว่าซ๊กม๊กจะยองรับก็ลองดูโบราณว่าแมวมาหา หมามาสู่จะทำให้โชคดี" ชายผู้นั้นกล่าวอย่างเสียไม่ได้  "เอแล้วชื่ออะไรดีน้า เฉาก๊วย! เฉาก๊วยดีกว่าตัวมันดำดี" หญิงสาวจัดแจงตั้งชื่อ ถึงเวลาสำคัญแล้วเวลาที่ต้องนำเฉาก๊วยขึ้นตึกต้องผ่าน รปภ. และคนมากมายเพราะตึกนี้ห้ามลี้ยงสัตว์ "ถ้าอยากอยู่ด้วยกันอย่าร้องนะ" ชายวัยกลางคนกล่าวเสียงแข็ง ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีเฉาก๊วยเงียบสนิท แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 10:52:29 แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 10:52:14 จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 08:42:00 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนที่สอง สมาชิกใหม่ ในห้องที่มือสนิท เสียงลูกบิดประตูดังขึ้นแสงสว่างค่อยๆเล็ดลอดเข้ามา "แม่พ่อกลับมาแล้ว" ซ๊กม๊กดีใจรีบวิ่งมารับที่หน้าประตู "เอ๊ะ!มีกลิ่นอะไรแปลกๆมาด้วยเนี่ย"  ซ๊กม๊กสงสัย "แม่มินท์มีเพื่อนมาฝาก" มิ้นท์ ร้องบอกซ๊กม๊กด้วยความดีใจ "เพื่อน เพื่อนเป็นยังไงครับ" ซ๊กม๊กสงสัยต่อ ด้วยที่ซ๊กม๊กเป็นแมวที่ถูกนำมาเลี้ยงในตึกตั้งแต่แล็ก ซ๊กม๊กจึงไม่รู้ว่ายังมีแมวที่ไม่มีที่อยู่และอดอยากอีกมากในโลกใบนี้ "แด๊ด ไปเอาตะกล้ามาคลุมเฉาก๊วยใว้ก่อนเดี๋ยวซ๊กม๊กจะตีน้อง"  ชายวัยกลางคนที่ถูกเรียกว่า "แด๊ด" รีบกุลีกุจอหยิบตะกร้าใบใหญ่มาให้ ซ๊กม๊กนั่งมองด้วยความใจจดใจจ่อ มิ้นท์ค่อยๆหยิบตัวสีดำๆออกมาวางในตะกร้า ซ๊กม๊กตกใจอย่างมาก "แม่ครับ ตัวอะไร ทำไม่น่าเกลียดอย่างนี้ แฮ่" ซ๊กม๊กเริ่มตั้งคำถามพร้อมทั้งขู่ไอ้เจ้าตัวดำๆตามสัญชาติญาน "อย่าขู่หนูๆกลัว" เฉาก๊วยเริ่มตอบโต้ด้วยความกลัว "เธอเป็นอะไรเราไม่เคยเห็น" ซ๊กม๊กเริ่มถามเฉาก๊วย "หนูเป็นแมว" เฉาก๊วยตอบ "เป็นไปไม่ได้ก็เราเป็นแมวอยู่แล้วเธอจะเป็นแมวได้ไง แฮ่" ซ๊กม๊กไม่เชื่อแถมขู่ซ้ำ "ไหนดมดูซิ" ซ๊กม๊กเริ่มเดินดมรอบๆอย่าชั่งใจ "นี่ไงเราเป็นแมว" เฉาก๊วยลุกขึ้นยืน "เฮ้ย! แง้ว" ซ๊กม๊กอุทานพร้อมทั้งกระโดดสุดตัวด้วยความตกใจ "หนูเป็นแมวจริงๆนะ" เฉาก๊วยเริ่มจะร้องให้  มิ้นท์เห็นท่าไม่ดีจึงอุ้มซ๊กม๊กขึ้นมา พร้อมกับลูบหัวเบาๆ "ซ๊กม๊กอย่าขู่น้องสิลูกน้องเค้าไม่มีบ้านอยู่รู้ไหมให้น้องอยู่ด้วยนะลูกสงสารน้องนะลูก" มิ้นพยามปลอบซ๊กม๊ก "ไม่เอาผมไม่เอาผมไม่อยากมีน้อง แม่กับพ่อไม่รักซ๊กม๊กแล้ว" ซ๊กม๊กกระโดดออกจากมิ้นวิ่งไปแอบร้องให้อยู่ในมุมมืดใต้โต๊ะซึ้งเป็นที่แอบประจำเวลางอน. จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 10:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รออ่านต่อคับ.. ผมก๊ะแมวตึก จากคุณ : Dino เหมียวจอมซ่าส์ - [ 11 มี.ค. 50 10:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รออ่านอยู่เหมือนกันคร้าบ จากคุณ : พ่อมดแดง - [ 11 มี.ค. 50 10:50:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มารออ่านคับ จากคุณ : kwangkungzaa - [ 11 มี.ค. 50 11:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เสียใจ กับ น้องมิ้นท์ Vedas ด้วยนะคะ เข้าใจความรู้สึกของการสูญเสีย ไม่รู้จะปลอบยังไง ขอให้น้องมิ้นท์หายเศร้าเร็วนะ ยังมีซ๊กม๊กให้ดูแลอีกตัวนะ และขอให้เฉาก๊วยเป็นตัวสุดท้ายที่จะต้องเจอกับอุบัติเหตุแบบนี้ มาส่งเฉาก๊วยไปสวรรค์ ด้วยคนค่ะ ขอให้เค้ามาเกิดเป็นลุกมิ้นท์กับพี่ลอยใหม่ค่ะ จากคุณ : กะปอมหน้าหวาน - [ 11 มี.ค. 50 11:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนที่สาม เริ่มความสัมพันธ์ "ปิดไฟนอนได้แล้วพรุ่งนี้ต้องเปิดร้านแต่เช้า" แด๊ดออกคำสั่งขณะที่มิ้นกำลังพยามเอาซ๊กม๊กออกจากมุมมืด "ซ๊กม๊กลูกออกมาเร็วน้องไม่กัดหรอกลูก" มิ้นพยามปลอบ "ไม่เอาพ่อกับแม่ไม่รักผมแล้วเอาตัวอะไรไม่รู้มาใว้ในห้อง" ซ๊กม๊กยังร้องให้อยู่ "ช่างมันเถอะเดี๋ยวมันก็คุณกันเองมานอนซะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า" แด๊ดเริ่มรำคาน "ถ้าซ๊กม๊กไม่เอาพรุ่งนี้ก็เอาลงไปคืนที่เก่าแค่นี้ก็สิ้นเรื่อง ปิดไฟด้วย" แด๊ดเริ่งเสียงแข็งพร้อมออกคำสั่งสุดท้าย มิ้นท์เดินไปปิดไฟด้วยอาการงอนนิดๆ เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง เฉาก๊วยกระโดดออกจากตะกร้าวิ่งตรงมาที่ซ๊กม๊ก"เราชื่อเฉาก๊วยนะแม่เพิ่งตั้งให้เมื่อตอนเย็น พี่ชื่ออะไรค่ะ แง้ว" เฉาก๊วยพูดเสียงอ้อนตามประสาเด็กผู้หญิง "ไม่เอาไม่คุยด้วย" ซ๊กม๊กยังกล้าๆกลัวๆ "พี่ค่ะบอกชื่อหนูหน่อยนะคะหนูจะได้เรียกถูก" "ซ๊กม๊ก" ซ๊กม๊กตอบฮ้วนๆ "ก๊าก 55555 แมวอะไรชื่อซ๊กม๊ก ชื่อแมวมีตั้งเยอะไม่ชื่อ ก๊ากๆๆมิน่าหล่ะถึงไม่ยอมบอกแต่แรก" เฉาก๊วยอดขำไม่ได้กับชื่อที่ บ่งบอกถึงบุคลิค ซ๊กม๊กโกรธมาก ซัดเข้าให้หนึ่งที"โอ๊ย! หนูเจ็บนะ แฮ่"  "นี่แน่ะอย่ามาล้อชื่อเค้านะพ่อเค้าตั้งให้นะ" ซ๊กม๊กยังไม่หายโกรธ "พี่ม๊กคะหนูหิวแล้ว" เฉาก๊วยเริ่มหิวเพราะไม่กินอะไรตลอดตอนเย็น "โน่นไงแม่เค้าเทใว้ให้ไปกินสิเดี๋ยวจะพาไป"ซ๊กม๊กเริ่มอ่อนลงและเดินนำน้องไปที่จานอาหาร "น่ากินจัง" เฉาก๊วยอุทานและเริ่มกินคำแรก "อร่อยจังเลยไม่เคยกินอะไรอะหร่อยอย่างนี้มาก่อนเลยหนูกินหมดเลยนะคะ" เฉาก๊วยไม่พูดพร่ำทำเพลง "บ้านนอก" ซ๊กม๊กกล่าวอย่างเย้อหยัน "อิ่มจังเลย อร่อยมากๆ พี่ม๊กกินอย่างนี้ทุกมื้อหรอคะ" เฉาก๊วยเริ่มอยากรู้ว่าแมวที่มีคนเลี้ยง ทำไมกินดีอยู่ดีจังผิดกับตอนที่ อยู่กับพวกพี่ๆน้องๆอดมื้อกินมื้อ กินของเน่าบ้างดีบ้าง "โอ๊ยแค่นี้พื้นๆยังมีอร่อยกว่านี้อีกบ้านนอกเอ๊ย" ซ๊กม๊กคุยทับ "พี่ม๊กค่ะหนูปวดอึทุ่งอยู่ไหนคะ" "ทุ่งอะไรคือทุ่งที่นี่เวลาจะอึเค้าเข้าห้องน้ำกันรู้จักไหม" ซ๊กม๊กเริ่มทำตัวเป็นพี่ "มานี่จะสอนให้เข้าห้องน้ำ ก่อนอื่นต้องเข้ามาในกะบะทรายแล้วก็ขุดๆตรงที่เราจะอึจากนั้นก็ลงอึได้เลย อย่าลืมกลบนะเดี๋ยวเหม็นคนอื่นเค้า" "ไม่ไหวแล้วอึก่อนนะคะ.........เสร็จแล้วไปล่ะ"   "กลับมากลบก่อนเด็กอะไรอึไม่กลบ กลบให้ก็ได้แค่นี้เอง แค่นี้เองทำไม่ได้" ซ๊กม๊กเลยกลายเป็นคนกลบอึให้เฉาก๊วยตั้งแต่บัดนั้นจนถึงวันที่ 10 มีนาคม 2550 "พี่ม๊กหนูหิวนม" เฉาก๊วยเริ่มหิวนมเพราะยังเป็นลูกแมว "นมแม่เค้าไม่ได้เทใว้นะจะทำยังไงดี" ซ๊กม๊กเริ่มหาทางออก "ตอนหนูหิวนมแม่หนูจะนอนหงายแล้วหนูก็จะ เข้าไปดูดที่ท้องก็จะมีนมไหลออกมาพี่ม๊กลองทำดูสิ" เฉาก๊วยเริ่มแนะนำจาการที่ทำเป็นประจำ "อย่างนี้หรือ" ซ๊กม๊กนอนหงายให้เฉาก๊วย "ขอหนูกินนมหน่อยนะ"   "เบาๆสิจั๊กจี้"  "ไม่เห็นมีนมออกมาเลย"  "ดูดไปเถอะแก้ขัดไปก่อน อย่าดูดแรงสิเจ็บแล้วนะ" จากนั้นมาทุกวันซ๊กม๊กจะนอนหงายให้เฉาก๊วยดูดนมทุกวัน ทั้งๆที่ซ๊กม๊กเป็นเด็กผู้ชาย ความสัมพันธ์ของลูกแมวตัวน้อยกับพี่ชายที่แสนดีก็เริ่มขึ้น แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 11:27:59 จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 11:22:13 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รอคับรอ..... จากคุณ : ระเบียงฝัน - [ 11 มี.ค. 50 11:22:45 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เสียใจด้วยน้องมิ้นท์ และขอให้เค้าไปวิ่งเล่นบนสวรรค์น่ะ จากคุณ : Fullgold - [ 11 มี.ค. 50 12:08:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รออ่านต่อค่ะ ขอให้น้องหลับให้สบายนะคะ   จากคุณ : Lamera - [ 11 มี.ค. 50 12:23:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่รุ้จะพูดยังไง มันพูดไม่ถูก...ขอระบายหน่อยนะค่ะ เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น โทษใครไม่ได้ อย่างที่เคยบอก "ความชะล่าใจ เป็นบ่อเกิดของความสูญเสีย"   ทำไม่เราไม่กั้นตะข่ายตั้งแต่ต้น!! ทำไม ทำไม มิ้นท์คิดว่ามิ้นท์ทำทุกอย่างเกี่ยวกับเฉาก๊วยดีที่สุดแล้ว แต่เฉาก๊วยจากมิ้นท์ไปไวเหลือเกิน 314 วัน ที่เค้าอยู่ มิ้นท์ดูแลบำรุงทุกอย่างเค้าเหมือนลูกคนนึง อยากให้เค้าสบาย เวลาที่เค้าจากไปจะได้ไม่เสียใจว่าเราทำไม่ดีพอ.. จากคุณ : vedas - [ 11 มี.ค. 50 12:28:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เสียใจด้วยค่ะ จากคุณ : Dino เหมียวจอมซ่าส์ - [ 11 มี.ค. 50 12:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เสียใจด้วยน่ะคะ จากคุณ : ระเบียงฝัน - [ 11 มี.ค. 50 12:37:30 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มิ้นท์ฝั่งเฉาก๊วยไว้ข้างตึก ตึกที่เค้าเคยอยู่ เคยคุ้นเคย...และเฉาก๊วยจะได้อยู่กับมิ้นท์ตลอดไป... จากคุณ : vedas - [ 11 มี.ค. 50 12:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เวลาที่ลูกแมวเริ่มย่างเข้าวัยเจริญพันธุ์ สัก 8 เดือนขึ้นไป เขาจะหาทางออกไปพบคู่  ตามวิถีของธรรมชาติ และจะมีเรี่ยวแรงมากมาย ชนิด เจาะผนัง ทะลุหน้าต่างมุ้งลวด ซอกเล็กช่องน้อย เขาจะลอดออกไปหากันให้ได้ และเรามักประมาทสัญชาติญาณของพวกเขาเสมอค่ะ คะแฝ่กับน้องสาม ก็พังประตูหน้าต่าง จิ้มลิ้มก็ตกต้นไม้เข้าไปฝั่งที่มีหมา น้องแมวตกตึกเป็นปัญหาซ้ำซาก ที่เคยเตือนกันบ่อยๆ แต่ก็ ... เสียใจค่ะ รีบล้อมคอก ก่อนแมวจะหายหรือตายไปอีกตัวค่ะ จากคุณ : ป้าจายแคราย (-.-) - [ 11 มี.ค. 50 13:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนที่สี่ ไม้หนีบผ้า ชุดชั้นใน ไม้ตกแมว เช้าวันหนึ่งเสียงก๊อกแก๊กดังขึ้นตั้งแต่เช้ามืดเฉาก๊วยลืมตาขึ้นเห็นพี่ชายกำลังเล่นไม้หนีบผ้าอย่างเมามัน “เล่นอะไรอ่ะพี่ม๊ก” เฉาก๊วยสงสัย “เล่นไม้หนีบผ้าหนุกนะเล่นไหมจะให้เล่น” ซ๊กม๊ก ชวนน้องเล่น “ไม่เอาเล่นอะไร่ไม่รู้” “มีนี่อีกนะชุดชั้นในแม่ กัดนุ่มปากดีในตู้ยังมีอีกเยอะเลย” ซ๊กม๊ก ชวนน้องเล่นต่อ “จิงดิงั้นเข้าไปในตู้เอาออกมาเล่นเยอะๆเลย” ความซนไม่เคยปราณีแมว “ไม่เอาตัวเดียวพอแล้วเดี๋ยวแม่ตี” ซ๊กม๊ก ปรามน้อง “เถอะน่าเดี๋ยวหนูเอาออกมาเอง” ไม่ทันไรเฉาก๊วย จอมซนก็เปิดตู้เสื้อผ้าเข้าไปขนชุดชั้นในออกมา “สนุกนะพี่ม๊ก” เฉาก๊วย ถาม “จิงด้วยเล่นเยอะสนุกดี งั้นพี่ไปเอาไม้หนีบผ้ามาเล่นเยอะๆบ้างดีกว่า” ไม่ทันขาดคำตะกร้าไม้หนีบผ้าก็ร่วงลงมา “สนุกจังเลยเมื่อก่อนพี่อยู่ตัวเดียวไม่เคยเล่นเยอะขนาดนี้เลย 5555” “เห็นไหมสนุกจิงๆด้วย” ซ๊กม๊กสมทบ “เสียงอะไรน่ะ” เสียงแว๊ดของแม่มิ้นท์ดังขึ้น ทุกอย่างหยุดลงโดยปริยาย “อะไรกันนี่”มิ้นท์อุทาน “ใครๆเอาของออกมาเล่น” ทุกอย่างอยู่ในความเงียบหงัด “ยังไม่บอกอีก” มิ้นพูดเสร็จก็คว้าไม้ตกแมวหวดก้นคนละที “เฉาก๊วย แหละชวนม๊กเอาออกมาเล่น” “ใครว่าพี่ม๊กเอามาเล่นก่อนนี่” ต่างคนต่างโยนความผิด “เฉาก๊วย เกลียดไม้ตกแมวจำใว้นะเจอเมือไรจะกัดให้พังหมดเลย” “แล้วคราวหน้าค่อยๆเอาชุดชั้นในแม่มากัดทีละตัวนะเฉาก๊วย” ซ๊กม๊กกระซิบบอกน้อง จากนั้นมาไม้ตกแมวมีกี่อันเฉาก๊วย ลากมากัดกระจุยหมดไม่เหลือ  ซ๊กม๊กก็จะเอาชุดชั้นในออกมากัดเล่นทุกวันวันละตัว(ตัวที่ซื้อมาใหม่ยิ่งชอบ) เริ่มแล้วครับความซนกำลังจะคูณสอง.. จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 13:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนที่ห้า ตื่นเถิดชาวไทย เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น 6โมงเช้าเหมือนทุกวันวันนี้ซ๊กม๊กและเฉาก๊วยตื่นขึนมาอย่างงวยงง ”เอทำไมพ่อยังไม่ลุกนะ” เฉาก๊วย สงสัย “ปลุกดีกว่า”   “อย่านะ” ซ๊กม๊ก ร้องห้ามเสียงหลง “ไมอ่ะ เดี๋ยวพ่อไปเปิดร้านสาย”  “ม๊กเคยแล้ว”  “อ้าวเคยแล้วทำไมไม่ปลุก” เฉาก๊วยถามพี่ชาย   “ครั้งแรกเคยเลียหัวให้ พ่อเค้าจับม๊กขว้างติดผนังเลย ครั้งที่สองลองกัดที่ปลายเท้าโดนเตะตกเตียงเลยไม่เอาแล้วม๊กกัว” ซ๊กม๊ก พูดด้วยสีหน้าหวาดๆ “ไม่เอาเฉาก๊วย จะปลุกเดี๋ยวพ่อสาย” เฉาก๊วย กระโดดขึ้นเตียงวิ่งไปเลียหัวแด๊ด ทันที “ไม่เอาลูกไม่เลียหัว” แด๊ดพลิกตัวหนีแต่ เฉาก๊วย ก็ยังไม่ละความพยายามทั้งเลียหัวกัดหูกัดแขนเลียหน้าสุดท้ายเฉาก๊วย เป็นฝ่ายชนะ “เอ้าตื่นก็ตื่นไปเฉาก๊วย ไปอาบน้ำกัน” ว่าแล้วเฉาก๊วย ก็วิ่งไปในห้องน้ำกระโดดขึ้นบนอ่างล้างหน้านั่งดูพ่อสุดที่รักอาบน้ำจนเสร็จ ปล่อยให้ซ๊กม๊ก นั่งงงว่าทำไมไม่โดนขว้างติดผนัง หรือโดนเตะตกเตียงเหมือนอย่างที่เคยโดน (เฉาก๊วย จะปลุกอย่างนี้ทุกเช้าและต้องเข้าไปอาบน้ำด้วยทุกครั้ง แต่วันนี้ไม่มีใครปลุกพ่ออีกแล้วลูกรัก) แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 14:01:49 จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 13:59:59 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่มีคำบรรยาย   รู้อย่างเดียว      เศร้า......................................................... จากคุณ : easyboy - [ 11 มี.ค. 50 14:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ได้อ่านแล้ว ได้สองความรู้สึกในคราวเดียว คือ ทั้งความน่ารัก และความเศร้า แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 14:48:26 จากคุณ : นายMeO - [ 11 มี.ค. 50 14:46:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เสียใจด้วยะค่ะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : chemmut - [ 11 มี.ค. 50 14:53:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตอนที่หก หลับเถอะแม่จ๋าหนูจะเฝ้าแม่เอง “เฉาก๊วยแม่ทำที่นอนให้ใหม่” มิ้นท์บอกกับเฉาก๊วย ที่กำลังนั่งมองมิ้นท์ง่วนตัดกล่องกระดาษทำที่นอนให้อยู่ “หนูไม่ชอบแบบนี้ แง้ว”   “แต่ม๊กชอบครับ” ซ๊กม๊ก แทรกขึ้นมา  พอมิ้นท์ทำเสร็จซ๊กม๊ก ก็เจ้ากี้เจ้าการกระโดดลงจองที่ทันที “หนูไม่สนหรอกเชอะ” เฉาก๊วยพูดแบบไม่สนใจเดินไปนอนที่กลางห้อง  ตกดึกเฉาก๊วย เห็นแม่นอนหลับสนิทจึงกระโดดขึ้นบนเตียงหาที่นอนอยู่หลายที่ตรงโน้นก็ไม่ดีตรงนี้ก็ไม่ชอบ “นั่นไง”เฉาก๊วย เห็นที่ที่เหมาะสมแล้วบนหัวแม่นี่เองไม่โดนพ่อดิ้นมาเตะด้วย เฉาก๊วย จึงล้มตัวลงนอนบนหมอนของแม่ที่รักของมัน จากนั้นก็เริ่มทำความสะอาดร่างกายและต่อด้วยการเลียทำความสะอาดหัวแม่อันเป็นที่รัก “เฉาก๊วย รักแม่นะคะหลับให้สบายนะคะแม่ หนูจะเฝ้าแม่เวลาแม่หลับเอง” แล้วเฉาก๊วย ก็จะนอนอย่างนี้ตลอดมา แล้ววันนี้ใครจะมานอนคอยดูแลแม่ล่ะลูก (โบราณว่าสุนัขและแมวจะเห็นในสิ่งที่คนเรามองไม่เห็น เฉาก๊วยกำลังปกป้องอะไรให้แม่) จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 15:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วคิดถึงสีเทากะสีนวลอ่ะค่ะ มันชอบมาปลุกแบบนี้ทุกที บางวันก้อมานอนบนหัวเราซะงั้น แต่ตอนนี้ก้อเหลือแต่ลายน้อยตัวเดียวละค่ะ คิดอยู่เหมือนกันว่า ถ้ามันจากไปอีก ก้อไม่รู้จะมีใครมาปลุกเราอีกไหม จากคุณ : kwangkungzaa - [ 11 มี.ค. 50 15:21:33 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เสียใจด้วยค่ะ..เค้าไปสวรรค์แล้วค่ะ จากคุณ : คุณอึ่ง - [ 11 มี.ค. 50 15:47:00 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สิ่งที่เขียนจากใจ คุณค่ามากมาย น่าอ่านอย่างยิ่ง  เซฟไว้นะครับ    เผื่อภายหน้ามีโอกาสได้ทำเป็นมินิซีรี ประมูลช่วยเด็กๆไง อ่านแล้วซึมซับความรักของผู้อื่น เข้ามาในตัวหมดเลย    ถึงจะเศร้า....แต่คุณค่ามากมายยิ่งนัก จากคุณ : easyboy - [ 11 มี.ค. 50 15:52:56 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตอนที่เจ็ด หมอมาแล้ว เสียงลูกบิดประตูดังขึ้นตอนกลางวันซึ่งปกติมิ้นท์และแด๊ดจะไม่ขึ้นมาตอนกลางวัน เฉาก๊วย วิ่งออกมาจากห้องน้ำซึ่งเป็นที่นอนประจำในตอนกลางวัน “แม่คะมีใครมาด้วย แง้ว” เฉาก๊วย พยามถาม มิ้นท์ยืนคุยกับชายคนนั้นอยู่พักใหญ่ เฉาก๊วย เริ่มตั้งข้อสงสัยแต่เอ๊ะพี่ม๊กหายไปไหน “เงียบๆสิเดี๋ยวเค้าหาเจอ”ซ๊กม๊ก กระซิบบอกจากมุมใต้โต๊ะที่ประจำ “แล้วพี่ม๊กกลัวอะไรล่ะค่ะ” เฉาก๊วย งงเหมือนยังกับว่าซ๊กม๊ก รู้จักชายคนนี้มาก่อน “หมอน่ะสิเดี๋ยวโดนเค้าจับฉีดยาหรอก” เฉาก๊วย ยิ่ง งงหนักเข้าไปอีก “หมอคืออะไรน้าไม่เคยรู้จักแล้วฉีดยามันเป็นไงน้า” เฉาก๊วย จึงเดินเข้าไปดมๆชายผู้นั้น “ตัวนี้เชื่องดีนะครับงั้นฉีดตัวนี้ก่อนเลย” ชายผู้นั้นเอ่ยขึ้น  “ไม่เอาๆหนูเจ็บแม่จ๋าช่วยหนูด้วย” เฉาก๊วยทั้งดิ้นและร้องสุดชีวิต แต่ก็ไม่พ้นโดนไปสองเข็ม “รู้จักยังหมอ หนุกไหม” ซ๊กม๊ก ถามอย่างอมยิ้ม “รู้แล้วหนูไม่เอาอีกแล้ว” เฉาก๊วย พูดพลางร้องให้พลาง “สม” ซ๊กม๊ก เยาะอย่างสะใจ “แล้วอีกตัวล่ะครับที่ว่าจะทำหมัน” เอาละวา “ทำหมัน?” ซ๊กม๊ก สงสัย “แอบอยู่นี่ค่ะคุณหมอเดี๋ยวหนูจับมาให้”  “ไม่เอาผมไม่ออก” ซ๊กม๊ก จับขาเก้าอี้แน่น ในที่สุดก็หลุดออกมาได้ “โท่นึกว่าอะไรแค่ฉีดยาเคยแล้วไม่เป็นไรเจ็บนิดเดียว” ซ๊กม๊ก นึกในใจ หลังจากฉีดยาได้สักพัก “ทำไมง่วงอย่างนี้นะไม่มีแรงด้วววววววววววววววววย”คร่อกฟี้   “พี่ม๊กๆตื่นมาเล่นกัน” เสียงเฉาก๊วย ปลุก “ไม่เอาง่ะม๊กง่วง” “พี่ม๊กเจ็บหรอเมื่อกี้หมอเค้าทำอะไรตรงนั้นพี่ม๊กไม่รู้แต่ไม่เป็นไรเค้าไปแล้ว” “อะไรนะ!” ดูซิ “โอ้วพระเจ้าไม่เหลือแล้ว หมดแล้วความเป็นชาย ฮือๆ” อ๋ออย่างนี้นี่เองที่เค้าเรียกทำหมัน ขันฑียังมีอยู่ในโลก 555 เฉาก๊วยนั่งอมยิ้ม จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 16:09:16 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอเบรคก่อนครับร้องให้มาตั้งแต่เช้าแล้วพิมไปน้ำตาไหลไปเรื่องและวีรกรรมของเฉาก๊วยและซ๊กม๊กยังมีอีกเยอะครับอดคิดถึงไม่ได้เพิ่งจะรู้ว่าเรารักเค้ามากแค่ไหนเดียวน้ำตาแห้งแล้วจะกลับมานั่งร้องต่อนะครับ จากคุณ : พ่อรักลูกที่สุด (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 16:15:26 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ฮือ ร้องไห้ไปด้วยแล้วค่ะ เสียใจด้วยมากๆนะคะกับการสูญเสีย แล้วกลับมาเล่าต่อนะคะ เล่าเรื่องได้ประทับใจมาก รออ่านนะคะ แด่เฉาก๊วย หลับให้สบายนะลูก หนูหมดกรรมแล้ว......... จากคุณ : แก้มป่องแป่ง - [ 11 มี.ค. 50 16:40:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ปวดใจ...เข้าใจความรู้สึกเลยอะค่ะ  อาทิตย์ที่แล้ว อาทิตย์วิปโยค  2  ตัวภายใน 1 อาทิตย์   ตอนนี้เริ่มทำใจได้มั่งแล้ว  แต่ถ้าคิดถึงพวกเด็ก  แล้วก็ปวดใจมากๆ จากคุณ : Chingapoo - [ 11 มี.ค. 50 16:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตอนพิเศษ ถ้าซ๊กม๊กพูดได้ซ๊กม๊กอยากบอกอะไรกับเฉาก๊วย วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่เงียบเหงาพี่ม๊กพยามหาว่าเฉาก๊วยแอบอยู่ตรงไหนเฉาก๊วยแอบเก่งมากเลยวันนี้ตั้งแต่เมื่อคืนที่เฉาก๊วยกระโดดออกไปที่หน้าต่าง ทำไมเฉาก๊วยยังไม่กลับมา เฉาก๊วย ซ๊กม๊ก ไม่อยากเล่นแล้วออกมาได้แล้วมากินข้าวแม่เทอาหารนิดเดียวเองแต่ซ๊กม๊ก ไม่กินหรอกนะ มากินข้าวเถอะเฉาก๊วย  วันนี้ไม่รู้แม่เป็นอะไรนั้งร้องให้ตลอดเลยเฉาก๊วย ทำไมไม่ออกมาดูแม่หน่อย เมื้อกี้แม่อุ้มซ๊กม๊ก แล้วบอกว่าเฉาก๊วย ไปสวรรค์ ซ๊กม๊ก ก็ไม่รู้ว่าเป็นยังไงยังไม่เคยไปเลย เฉาก๊วย อย่าไปซนที่นั่นนะที่นั่นไม่มีพี่ม๊กคอยดูแล เวลาอึต้องกลบนะ ถ้าหนาวก็นอนทำตัวกลมๆอย่างที่พี่ทำนะ พี่ไม่ได้ไปด้วยเฉาก๊วย ต้องเป็นเด็กดีไม่ซนเพราะที่นั่นไม่ใช่บ้านเรา แล้วถ้าเฉาก๊วย เบื่อที่นั่นแล้วก็กลับมาหาซ๊กม๊ก นะ ซ๊กม๊ก จะรอ รอวันที่เฉาก๊วย จะกลับมาจากสวรรค์นะ คิดถึงเฉาก๊วยนะ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 19:34:24 แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 17:57:49 จากคุณ : ซ๊กม๊ก (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 17:46:00 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เฉาก๊วยตอนเด็ก แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 18:10:26 จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 18:04:48 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ภาพสำหรับตอนทีหนึ่งครับ จากคุณ : Srisugda - [ 11 มี.ค. 50 18:25:24 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สำหรับตอนที่สาม แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 18:54:55 จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 18:28:07 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เฉาก๊วยรักพี่ซ๊กม๊กนะ จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 18:30:57 ]

ความคิดเห็นที่ 34 พี่ม๊กก็รักเฉาก๊วยนะ จากคุณ : Srisugda - [ 11 มี.ค. 50 18:34:04 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ภาพตอนที่หก จากคุณ : Srisugda - [ 11 มี.ค. 50 18:56:57 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เศร้าจังค่ะ.. น้องเค้าไปวิ่งเล่นอยู่บนสวรรค์แล้วค่ะ เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : ambrochia (ambrochia) - [ 11 มี.ค. 50 20:22:29 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตอนที่แปด พ่อจ๋าแม่จ๋าพวกหนูหลงทาง คืนหนึ่งอากาศร้อนจัด “มิ้นแง้มประตูห้องหน่อยสิให้ลมผ่าน” แด๊ดวานมิ้นช่วยแง้มประตูเพราะอากาศร้อนมาก “พี่ม๊กไปเดินเล่นนอกห้องกัน” เฉาก๊วย ชวนซ๊กม๊ก แอบหนีเที่ยว “จะดีหรอเดี๋ยวแม่ตีนะ” “ไม่เป็นไรหรอกเล่นแค่หน้าห้องเอง” เฉาก๊วย รีบวิ่งออกไปก่อน “พี่ม๊กมาเล่นไล่จับกันที่กว้างมากเลย” เฉาก๊วย เรียกพี่ชายอีกครั้ง “ไหนๆจิงด้วยกว้างมากเลย   มาให้จับซะดีๆ 5555” ทั้งสองวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน ส่วนทางแด๊ดและมิ้นก็ไม่ได้เอ่ะใจว่าลูกๆไปเล่นที่ไหน จนกระทั้ง “พี่ม๊กที่นี่ที่ไหนทำไมมืดจัง” เฉาก๊วย เริ่มกลัว “ม๊กก็ไม่รู้ฮือๆ” “แล้วเราจะกลับบ้านยังไงคะพี่ม๊ก” เฉาก๊วยน้ำตาคลอ “อยู่ใกล้พี่ใว้นะเดี๋ยวจะหลงไปอีก”ซ๊กม๊ก แสดงความกล้าหารทั้งกอดน้องใว้แน่น “มิ้นแมวล่ะ” แด๊ดถามขึ้นมาด้วยความเอ่ะใจ “นั่นสิ จริงด้วยแง้มประตูทิ้งใว้” ทั้งสองรีบวิ่งออกมาเรียกนอกห้อง แต่ไม่มีแม้แต่เงาของลูกๆเลย “ใครเปิดประตูบันไดหนีไฟทิ้งใว้นี่” แด๊ดคิดได้อย่างเดียวว่าลูกๆต้องออกไปเล่นที่ทางหนีไฟแน่ ทำไงดีด้วยความตกใจ แด๊ดรีบตามไปในทางหนีไฟ “เด็กๆต้องวิ่งลงไปเล่นชั้นล่างแน่” แด๊ดคิดพร้อมกับวิ่งลงมาตามทางจากชั้น 15 “ม๊กลูกเฉาก๊วยลูกอยู่ไหนลูก” แด๊ดร้องเรียกด้วยความเป็นห่วง ถึงชั้น 10 แล้วยังไม่มีวี่แววเลย”ไม่ได้การต้องลงไปชั้นล่างสุดเลยต้องอยู่ที่นั่นแน่” แด๊ดจึงต้องวิ่งกลับขึ้นมาชั้น 15 “เดี๋ยวผมจะลงไปดูชั้นล่างสุดนะ ต้องอยู่ที่นั่นแน่”แด๊ดบอกมิ้นท์ ที่ชั้นล่างสุดแด๊ดพยามหาลูกอย่างเอาเป็นเอาตาย “ถ้าชั้น 15 ถึงชั้น 10 ไม่มีก็ต้องแอบอยู่ประมาณ 1 ถึง 9 แน่นนอน” แด๊ดคิดบวกกับความที่เป็นห่วงลูกเลยโง่กระทันหัน แด๊ดวิ่งขึ้นบันไดจากชั้นล่างสุดจนถึงชั้น 15 “เจอไหมแด๊ด”มิ้นถาม “ไม่มีเลย” แด๊ดตอบอย่างถอดใจ ทั้งเหนื่อยใจจะขาด “ยังไม่ได้ขึ้นไปดูชั้นบนเลย” แด็ดกำลังจะโง่อีกเค้าวิ่งขึ้นจากชั้น 15 ถึงชั้น 24 “พ่อจ๋าพวกหนูอยู่นี่ แง้วๆๆๆๆ” เสียงเรียกจากลูกๆที่ชั้น 24 เมือมาถึงสิ่งที่เขาเห็นคือลูกๆทั้งสองกอดกันกลมด้วยความกลัวเนื้อตัวสั่นเทา  “พ่อจ๋าเฉาก๊วยกลัว แง้วววววว” เฉาก๊วย ร้องเสียงดังลั่น “มาลูกมาพ่ออุ้มกลับบ้าน”แด๊ดพูดด้วยอาการเหนื่อยหอบ พอเข้าห้องได้เด็กซนทั้งสองรีบวิ่งไปแอบด้วยความกลัว “พี่ม๊กหนูไม่ไปอีกแล้ว ฮือๆๆๆ” เฉาก๊วย ร้องให้ทั้งดีใจที่ได้กลับบ้านและเสียใจที่หนีไปเที่ยวจนพาซ๊กม๊ก หลงทาง  แด๊ดนั่งดื่มน้ำด้วยความเหนื่อย นั้งย้อนคิดไปว่าทำไมไม่ขึ้นไปชั้น 24ก่อนแล้วค่อยเดินหาลงมาเรื่อยๆเพราะเดินลงจะไม่เหนื่อยเท่าเดินขึ้น “โง่จริงๆเลยตู นี่แหละน้าเค้าเรียกรักลูกไม่ถูกทาง” เช้าวันต่อมา ”พ่อตื่นได้แล้วเช้าแล้ว” เฉาก๊วย ปลุกตามปกติ แด๊ดพยามลุกจากที่นอนทั้งๆที่ขาแข็งเป๊ก ก็เล่นวิ่งขึ้นตึก 24ชั้นไม่แข็งให้มัรู้ไป แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 50 20:32:49 จากคุณ : พ่อ (Srisugda) - [ 11 มี.ค. 50 20:32:07 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คลิ๊กเข้ามา ไม่ได้คิดว่าเป็นเฉาก๊วยของคุณมินท์เลยซักนิด พออ่านไปแล้วรู้ว่าใช่ ตกใจมาก ๆ !!!!!!!!!!!!!!!! อย่าไปโทษตัวเองเลยนะคะ อุบัติเหตุเกิดได้เสมอ ถ้าถึงเวลาของเค้าแล้ว เค้าก็ต้องไปจนได้ไม่ว่าทางใดทางหนึ่ง ไม่รู้จะพูดอะไรถูกเลย เศร้าใจมาก ๆ ความรู้สึกของคนรักแมวเหมือนลูกสุดบรรยายจริง ๆ ถ้าชาติภพใหม่มีจริง ก็ขอให้เฉาก๊วยมาเกิดเป็นลูกของคุณมินท์กับคุณลอยด้วยเถอะนะคะ ( ข้างบ้านที่เมืองไทยนะ เค้ามีหมาสุดที่รักอยู่หนึ่งตัว เค้ายังหนุ่มสาวกันอยู่อยากมีลูกแต่ไม่มีซักที รอกันมานานมาก วันนึงอยู่ดี ๆ เจ้าหมาสุดที่รักเกิดตายไป เจ้าของนั่งร้องไห้เป็นวันเป็นเดือน หลังจากนั้นไม่กี่เดือน ผู้หญิงท้องค่ะ เราก็พูดกันทั้งซอยว่า แปลกดี อยากมีลูกมาตั้งนานไม่มี พอเจ้าหมาน้อย( แก่แล้วแต่ตัวมันเล็ก )ตายไป แกท้องเลย คนสงสัยว่าเจ้าหมาน้อยจะมาเกิดเป็นลูกแกแน่เลย ก็แล้วแต่คนจะคิดนะคะ เล่าสู่กันฟัง ) ขอเป็นกำลังใจให้ เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : ทิวลิบ - [ 11 มี.ค. 50 21:33:29 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เสียใจด้วยนะคะ....พูดไม่ออกจริง ๆ ไม่มีใครอยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ แต่บางสิ่งมันอาจถูกกำหนดมาแล้ว... ขอให้เข้มแข็งนะคะ....เฉาก๊วยจะอยู่ในใจเราตลอดไป... จากคุณ : neenabkk - [ 11 มี.ค. 50 21:41:30 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านไปน้ำตาคลอไป เสียใจด้วยจากใจจริงค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ จากคุณ : chemmut - [ 11 มี.ค. 50 22:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เสียใจด้วยค่ะ  พูดไม่ออก คิดอะไรไม่ถูกเลยค่ะ จากคุณ : เหมียวดอกโมก (-=[Zold]=-) - [ 11 มี.ค. 50 23:13:29 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เสียใจด้วยนะคะ เข็มแข็งไว้คะ จากคุณ : An_gel - [ 11 มี.ค. 50 23:29:34 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอเพิ่มอีกค่ะ  หลังจากพยายามทำใจ     อยากให้คุณทำเป็นหนังสือค่ะ   เคยอ่านอยู่เล่มหนึ่งค่ะ             ข้าวคลุกปลาทู  นามปากกา  อาทิตย์ยามเช้า หรือ คุณอโนทัย    ขอยกข้อความบางตอนจากในหนังสือค่ะ                   "เจ้าเป็นแมวที่น่ารักนะ  ถึงจะตัวดำก็เถอะ" เราจะใช้   "ตา"  เพียงอย่างเดียวในการมองสิ่งต่างๆไม่ได้ เพราะสิ่งที่  "ตา"  เห็น กับสิ่งที่  "ใจ" เห็น  อาจแตกต่าง โดยสิ้นเชิง         เกิดกับตายอยู่ใกล้กันเพียงนี้   สุขกับทุกข์ก็หมุนเวียนสลับกันไป   ไม่เคยมีสิ่งใดหยุดอยู่ กับที่เลย                  หลับให้สบายเถิดนะ        "ลาก่อนแมวที่แสนดี" จากคุณ : เหมียวดอกโมก (-=[Zold]=-) - [ 12 มี.ค. 50 00:16:40 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เฉาก๊วย น่ารักมากค่ะ ไม่น่าตายเลย ไม่เป็นไรนะคะ ซกม๊กยังอยู่อีกคน เก็บเป็นไดอารีก็ดีนะคะ เป็นความทรงจำที่ดีค่ะ ขอให้เฉาก๊วยมีความสุขบนสวรรค์ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ อ่านไปหัวเราะไป ร้องไห้ไปคะ จากคุณ : คุณนุ่มนิ่ม - [ 12 มี.ค. 50 04:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ร้องไห้ตามเลย หลับให้สบายนะ เฉาก๋วย   บนสวรรค์ มีเพื่อนเล่น เยอะแยะ เลยนะ ทำอะไร ก็ได้ แล้ว ไม่ต้องกลัวแล้วนะ จากนี้ ตอนนี้ คงถึงเวลาที่ฉันจะกล่อมเธอนั้น ให้พัก ให้นอนผ่อนคลาย หลับตา หลับตา มีเรื่องใดๆ ที่คิดหรือห่วงใยนั้น ฉันขอให้ลืมมันไป ---- หลับ ฝัน พบเจอแต่สิ่ง สวยงาม ----------- นอนหลับอยู่บนปลายฟ้า -----------------สายลมจะโชยพัดมา   ให้นอนสบาย เค้าไปสบายแล้วนะคะ คุณมินท์ คุณพ่อ โลกหลังความตาย มันคงไม่โหดร้ายเกินไป อย่างน้อยชีวิตหนึ่ง เค้า ได้รับความรัก ความอบอุ่น  เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : notetid - [ 12 มี.ค. 50 08:25:42 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจนะครับ เมื่อคืนนี้ขึ้นบ้านตอนเลิกร้านทำใจเกือบไม่ได้มีซ๊กม๊กตัวเดียววิ่งมารับแล้วก็ร้องแง้วๆปกติซ๊กม๊กจะไม่ร้อง เหมือนกับจะถามว่าเฉาก๊วยกลับมาด้วยหรือเปล่า ตอนอาบน้ำปกติเฉาก๊วยจะมานั่งเฝ้าที่บนอ่างล้างหน้าซ๊กม๊กก็มาชะเง้อดูเหมือนว่าน้องจะมานั่งเฝ้าเหมือนเคย รบกวนขอความเห็นหน่อยนะครับ ถ้าจะรับน้องใหม่มาให้ซ๊กม๊กตอนนี้จะดีไหมครับคือว่าไม่อยากให้เขาเคลียดเพราะตอนกลางวันเค้าจะอยู่คนเดียว ไม่มีน้องกลัวเป็นโรคซึมเศร้า ผมว่าน่าจะเหมือนคนนะครับเวลาเสียใจหรือเคลียดมากๆถ้ามีใครมาคุยด้วยจะทำให้ผ่อนคลายได้เยอะเลย ว่าจะรับของคุณ Cat Slave มาเห็นว่ากลายเป็นลิงไปแล้ว เพราะเฉาก๊วยเป็นลิงตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายเลยเล่นกับซ๊กม๊กสนุกมาก ปล. ตอนนี้ล้อมตาข่ายเรียบร้อยแล้ว และกำลังจะซื้อบ้านให้มันรู้แล้วรู้รอดไปจะได้ไม่เกิดเรื่องซ้ำสอง ขอบคุณทุกคนครับแล้วจะทยอยเขียนมาให้อ่านกันต่อนะครับพิมผิดบ้างถูกบ้างน้ำตาไหลไปบ้างติดตามไปเรื่อยๆนะครับแต่ผมจะไม่เขียนตอนจบ นะครับบอกก่อนเพราะทำใจไม่ได้จริงๆ จากคุณ : พ่อรักลูกมาก (Srisugda) - [ 12 มี.ค. 50 08:40:09 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เสียใจด้วยนะครับ จากคุณ : kittyob - [ 12 มี.ค. 50 09:20:41 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เสียใจด้วยค่ะ จากคุณ : เช้านี้ยังมีเธอ - [ 12 มี.ค. 50 10:53:38 ]

ความคิดเห็นที่ 49 มาช้า แต่อยากมาแสดงความเสียใจด้วยจริงๆคะ ขอให้ทั้งคุณ Srisugda และ คุณ vedas เข้มแข็งนะคะ ดูแลซ๊กม๊กให้ดีต่อไป เค้าไปสบายบนสวรรค์แล้วนะคะ เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : leopardy - [ 12 มี.ค. 50 11:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เสียใจด้วยนะคะ คิดอะไรไม่ออก พิมพ์อะไรไม่ถูกเหมือนกันค่ะ ได้แต่...เสียใจด้วยค่ะ.. จากคุณ : น้องแจ๊ว - [ 12 มี.ค. 50 11:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ จากคุณ : Devil Cat - [ 12 มี.ค. 50 11:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มิ้นท์ทำตาข่ายแล้ว แต่มันยังป้องกันได้ไม่ดีพอ เพราะมันยังยึดกับผนังข้างบนไม่ได้ค่ะ เค้าไม่ให้เจาะ ตอนนี้กั้นได้แค่แนวระเบียงความนสูงเท่าหน้าอกเท่านั้นค่ะ ส่วนซ๊กมกตอนนี้เข้าจะไม่ออกไปเลย จะออกเฉพาะไปเข้ากระบะเท่านั้น คาดว่าเค้าคงเห็นน้องตกลงไปเพราะมิ้นอุ้มเค้า เค้าจะมองตรงที่น้องตกลงไปแล้วร้องเรียก (ปกติไม่ร้อง จะร้องเรียกน้องตอนแอบแล้วหาไม่เจอะเท่านั้น) อยากให้เป็นกรณีสุดท้ายค่ะ  มิ้นท์ไม่โกธรหรอค่ะที่ตั้งกระทู้แบบนี้ มิ้นท์ไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำว่าแมวจะตกลงไป เพราะเห็นเค้าชำนาญมากวิ่งทุกวัน ตลอดทั้งวันด้วยซ้ำ พี่รักษ์เคยบอกแล้วว่าให้ทำ แต่มิ้นท์ไม่ได้ทำ เพราะคิดว่าแมวตัวเองไม่พลาดแน่..นี่แหละค่ะความชะล่าใจ เรากำลังจะได้บ้านใหม่ บ้านที่มีที่ให้เข้าวิ่งในบ้านเยอะ ๆ มีที่จะโดดดีดตัวตีลังกา หมุนตัวหลาย ๆ รอบ อย่างที่ก๊วยชอบ.. แค่วันนี้ไม่มีก๊วยแล้ว แล้วใครจะตีลังกาให้แม่ดู จากคุณ : vedas - [ 12 มี.ค. 50 13:46:14 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เพิ่งเข้ามาอ่านคะ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ อ่านแล้วทั้งเศร้า ทั้งขำ หลายอารมณ์คะ เขียนเรื่อยๆนะคะ เปนกำลังใจให้คะ จากคุณ : รักแมวเหมือนกัน (lovememe_love_mycat) - [ 12 มี.ค. 50 13:58:30 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เศร้าจัง   คุณเจ้าของแมวดูแลตัวเองด้วยนะคะ เด๋วเผื่อเฉาก๊วยเค้ามาเกิดเป็นเทวดา แล้วไม่ไปไหน มาคอยดูแลคุณเจ้าของอยู่ใกล้ๆ เค้าจะไม่สบายใจที่เห็นคนที่เค้ารักมาเสียใจเพราะเค้าตายจากไป จากคุณ : เหมียวเหมียว แหง๋วแหง๋ว - [ 12 มี.ค. 50 15:47:43 ]

ความคิดเห็นที่ 55 มาส่งเฉาก๊วย ... แมวน้อยสีดำ ตัวอ้วนกลม ไปสวรรค์ค่ะ     ไปอยู่กับพี่โป๊งเหน่งนะเฉาก๊วย   จากคุณ : ~ เหมียวอารีย์ ~ - [ 12 มี.ค. 50 16:25:48 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอแสดงความเสียใจกับคุณ Srisugda และคุณ Vedas ด้วยครับ หลับให้สบายนะเหมียว แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 50 18:56:58 จากคุณ : lonep - [ 12 มี.ค. 50 18:45:31 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ พี่ลอย  ได้รับ SMS คืนวันเสาร์ ก็อึ้งไปเหมือนกันค่ะ   พูดอะไรไม่ออกค่ะ  เพราะไม่คิดว่า จะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นแบบนี้เลย ........................................ คงจะหมดเวลาสำหรับการเป็นแมวของ "เฉาก๊วย"  แล้วค่ะ  เค้าคงจะได้ไปเกิดเป็นคน  ไปอยู่ในภพภูมิที่เจริญ ๆ แล้วค่ะ คิดถึงได้  รำลึกถึงได้  แต่อย่าร้องไห้นะคะ  เดี๋ยวก๊วยเป็นห่วงค่ะ จากคุณ : วชิรา - [ 12 มี.ค. 50 19:01:16 ]

ความคิดเห็นที่ 58 จากคุณ : jin leng - [ 13 มี.ค. 50 10:46:20 ]