จากวันนั้น เพียงแค่ 2 อาทิตย์เท่านั้น
วันที่พี่โน่ หมาตัวแรกในชีวิตของเรา
จากเราไปจาก ความชรา
เพียงแค่ 2 อาทิตย์
จะพระเจ้า เทวดา หรือยมทูต
ทำไมถึงได้ใจร้ายอย่างนี้
เพียงแค่ 2 อาทิตย์
ก็มาเอาหมาอีกตัวนึงของเราไป
มันช่างเร็วเหลือเกิน.....
โต้โผ หมาปักกิ่ง ขนยาวสวย สีน้ำตาล ตัวเตี้ยๆ
เพิ่งอายุได้ไม่ถึง 4 ขวบดี
มันไม่เร็วไปเหรอ...?
วันนี้(12มีนา)
มีคนมาซ่อมบ้าน เลยต้องจับเค้าใส่กรง
คิดว่าจะทำให้เค้าปลอดภัย และจะได้ไม่ไปกัดคนมาทำงานที่บ้าน(เค้าดุ)
เค้าพยายาม ออกจากกรงตลอดเวลา
เราก็พยายามจับเค้าอุ้ม แล้วใส่กลับเข้ากรงเหมือนเดิม
เค้าก็พยายามออกมาอีก
ซึ่งเราก็ไม่ได้คิดอะไร
เพราะเค้าเป็นหมาที่ ไม่ชอบอยู่กรง และเอาแต่ใจตัวเองเป็นปกติ
จน3ชม. ผ่านไป คนงานกลับบ้านแล้ว
เราเอาเค้าออกมา เค้าเดินไม่ได้
หอบแรง ได้แล้วไถตัวไปกับพื้น
โทรไปถาม สัตว์แพทย์(ที่ไปรับวัคซีนประจำ)
ได้ความว่า ไม่ต้องห่วง เค้าแค่ออกแรงมากเลยร้อน จนหมดแรง
ให้เอายาขยายหลอดลมครึ่งเม็ดบดให้กิน
แล้วเช็ดตัวเค้า เอาน้ำหวานอ่อนๆให้กิน
เราทำตาม
เค้าไม่ดีขึ้น เค้าไม่กระดิก แต่ยังหายใจแรง
โทรไปถามหมออีกที หมอบอกต้องใช้เวลา
อาจเป็นวัน
เราเชื่อหมอ ดูอาการตลอดเวลา
ขากระดุกกระดิกได้นิดหน่อย
เย้...เค้าดีขึ้นแล้ว กระดิกตัวได้
7.30pm
เค้าน้ำลายฟู
หอบแรงมากขึ้น
ขากระตุกไปมา
เรารีบโทรไปหาหมออีกที
พนักงานร้านหมอ เป็นคนรับ บอกหมอติดคนไข้ คุยไม่ได้
โทรมาใหม่ละกันอีก10นาที
เราขอร้องให้หมอมารับสักแปป พนักงานก็วางไป
10นาที เราโทรไปใหม่
ไม่มีใครรับสาย.......
โทรตลอดเวลา
ไม่มีใครรับสาย.....
ไม่มีใครรับสาย.....
ไม่มีใครรับสาย.....
ไม่มีใครรับสาย.....
7.50pm
รอไม่ไหว พาไปหาหมอ
โทรไปหาหมออีก
ไม่มีใครรับสาย.....
เลยตัดสินใจ
พาไปอีก โรงพยาบาลสัตว์ดีกว่า
เพราะที่เคยไปรับวัคซีนประจำ ปิด 2ทุ่ม
เลยพุ่งไปที่รพส. เปิด24ชม.
เค้านอนบนตักในรถ หมอแรง
ถึง รพส. พาเข้าห้อง เค้า ช๊อค
หมอรุมเจ้าโต้โผ ให้น้ำเกลือ ให้ออกซิเจน
ตรวจดูอาการ วัดไข้ และทำการช่วยลดไข้
เราออกมารอด้านนอก
สักพักใหญ่
หมอเดินมาบอกว่า ต้องให้นอนพักที่โรงพยาบาล
ตรวจดูอาการ ดูแล
เค้าได้สติแล้ว ดีจัง ดวงตาตอบสนอง
เราเข้าไปบอกเค้า นอนโรงบาลนะหมอดูแลดีๆ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มารับกลับบ้านนะ จะได้ไปเล่นกัน
พรุ่งนี้จะมาหานะ แล้วเราก็ลูบตัวเค้าไปมา
เราก็ออกจาก รพส. ถึงบ้าน4ทุ่ม นั่งกินข้าว
ดีใจที่อาการดีขึ้น พรุ่งนี้เค้าก็จะหายดีแล้ว^^
5ทุ่ม
เบอร์แปลกๆ ???? รับโทรศัพท์
จากหมอนะคะ เราจำไม่ได้แน่นอนว่าหมอพูดอะไรบ้าง
คงประมารว่า เค้าไม่ไหวแล้ว ร่างกายไม่ตอบสนอง
เค้าไม่หายใจเองแล้ว ต้องช่วยบีบตลอดเวลา เป็นเวลาประมาณ10นาทีแล้ว
หมอคิดว่าเค้าคงไม่ไหวแล้ว คงต้องให้เจ้าของตัดสินใจ ว่าให้เค้าอยู่หรือไป......
สติหลุด....
พูดไม่ออก....
ได้แต่ร้องไห้เสียงดัง จนต้องส่งให้แม่คุยแทน
ไปถึงโรงพยาบาล
เค้าไปแล้ว................................
เราไปไม่ทัน เค้าไปก่อนเราถึงแค่10นาทีเท่านั้น
เค้าตัวแข็ง นิ่งไปแล้ว
แต่ขนเค้ายังนุ่มเหมือนมีชีวิต
เรากอดเค้า มันเหมือนเค้ายังมีชีวิต แค่แข็งกว่าปกติ
เราตกลงกับแม่ว่า
คงเผาเค้า
หยุดร้องไห้ไม่ไหว มันไหลตลอดเวลา
พอหยุดไหลมันก็เจ็บข้างในลึกๆ
รู้สึกผิด โทษตัวเอง
ทำไมถึงนอนใจ ทำไมถึงไม่รีบพาเค้าไปโรงบาล
ไม่น่าเชื่อหมอ จากทางโทรศัพท์
รักเค้ามาก ถึงเค้าจะแสบซ่า เอาแต่ใจ
แต่ก็ขี้อ้อน และ มารอเราที่หัวบันไดทุกครั้งในตอนเช้า
รู้สึกผิด....
รู้สึกผิด....
รู้สึกผิด....
เรามีทางช่วยเค้าได้ แต่เราทำช้าไป
เหมือนเราช่วยให้เค้าไปเร็วขึ้น
เสียใจมาก และรักมาก
ความรู้สึกตอนนี้คงบอกได้แค่นี้
ทำไมพระเจ้าถึงใจร้ายจริงๆ
ปล. ขอบคุณคุณหมอที่ โรงพยาบาลสัตว์บางนา
คุณหมอพยายามช่วยโต้โผอย่างที่สุดแล้ว
RIPโต้โผ
เราใช้เวลาด้วยกันน้อยเกินไป แต่ยังไงเราก็รักเธอไม่น้อยกว่าใครจริงๆ
จากคุณ :
มะยมมะนาว 
- [
13 มี.ค. 50 01:35:40
]
ความเศร้าที่มาเร็วยิ่งกว่าที่คิด ทำไมต้องเกิดขึ้นกับเรา RIP โต้โผ คงไม่มีใครมารับเราหน้าบันไดอีกแล้ว
