สวัสดีเพื่อนๆ วันนี้ขอเล่าเรื่องเศร้าๆของตัวเองบ้างนะครับ และขออุทิศความรู้และข้อมูลในนี้ที่เป็นประโยชน์ให้เป็นผลบุญแก่ "บุ๊คบิก" สุนัขของผม
บุ๊คบิก หมาไทยผสมที่เกิดจากหมาจรพี่น้องที่ผมเก็บมาเลี้ยงและได้เสียกันจนมี บุ๊คบิ๊ก ออกมาพร้อมๆพี่น้องมัน 4 ตัว วันนี้จะพูดแต่บุ๊คบิกตัวเดียวนะครับ
บุ๊คบิก เกิดประมาณปลายปี 40 ซึ่งขณะนั้นผมยังเรียนอยู่ปี 3 วันที่เค้าเกิดผมยังมาช่วยทำคลอดให้ ผมเลี้ยงเค้ามาอย่างดีทุกอย่าง ก็อย่างว่าเราเป็นหมออ่ะนะ ไม่ว่าจะอาหาร ยา วัคซีน ตรงตามตำราทุกอย่าง
บุ๊คบิก เป็นหมาที่ร่าเริงตลอด ไม่เคยเจ็บป่วยเลย กินอาหารเก่ง ชอบเล่นน้ำ แม้กระทั่งเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาตอน 5โมงเย็น เค้าก็ยังร่าเริง วิ่งเห่า ไล่กัดกับหมาตัวอื่นๆในบ้าน โดยไม่มีอาการอะไรให้เราเห็น ตกดึก 5 ทุ่ม ผมก็ไปดูเค้าในห้องที่เค้าอยู่ เพื่อเอาขนมมื้อกลางคืนไปให้ แต่พบว่า บุ๊คบิก มีอาการเหมือนไข้สูง ไม่กิน อาเจียนเป็นสีเหลือง และที่สำคัญเค้าไม่มีแรง....จึงรีบทำการรักษา เพราะว่าไข้เค้าสูง 105 องศา ซึ่งกลัวเค้าจะช็อค แต่ผมรู้สึกว่าเค้าปวดท้อง ก็เลยรีบพาไปหาหมอที่สัตวแพทย์ จุฬา ก็ได้ x-rays พบว่า น่าจะมีปัญหามดลูกอักเสบ และตอนที่อยู่ที่จุฬานั้น ก็พบว่ามีหนองปนเลือดไหลออกจากช่องคลอด ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นแม้แต่น้อย
รุ่งเช้าวันเสาร์ (เมื่อวาน) ก็รีบพาไปที่ภาคสูติ จุฬา เพื่อทำการผ่าตัดด่วน ...ตัวผมเองเมื่อเห็นเค้าแบบนี้แล้วก็ทำใจระดับนึงว่าเค้าจะทนได้มากน้อยแค่ไหน หากการผ่าตัดล้มเหลวผมก็ทำใจไว้แล้ว...อ.พี่แก้ว ก็ผ่าตัดให้จนเสร็จ ผลน่าพอใจเค้าฟื้น แต่ก็พบว่าช่องท้องอักเสบร่วมด้วย และผมก็นำ บุ๊คบิก กลับมาที่บ้านมาดูแลต่อที่คลินิกผม ผ่านไปสัก 2 ชม.ดูเหมือนเค้าจะดีขึ้น แต่ผมกลับกลัวว่านี่จะเป็น "สัญญาณเฮือกสุดท้าย" และก็เป็นไปตามที่ผมคิด ผมเช็คน้ำตาลเค้าอีกรอบพบว่าน้ำตาลต่ำมาก ก็จัดการแก้ไข จนดูเหมือนเค้าจะดีขึ้น แต่เมื่อผมจำเป็นต้องปรับความสมดุลกรด-ด่างในร่างเขานั้น ไม่นาน "บุ๊คบิก" ก็ได้จากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ เค้าคงทรมานมาก เพราะนอกจากมดลูกอักเสบที่มีขนาดใหญ่มากแล้ว มันยังส่งผลให้ช่องท้องอักเสบติดเชื้อ ค่าไตขึ้นระดับนึง
เหตุการณ์นี้มันสอนผมว่า ..... ผมไม่คิดว่าชะตาจะแกล้งกันขนาดนี้ หากเป็นมดลูกอักเสบแบบเปิด* ที่มีหนองไหลออกมาบ้าง ผมก็จะได้รักษาเค้าทันท่วงทีกว่านี้ ไม่มีเวลาให้ผมเลย การที่มดลูกอักเสบในครั้งนี้เกิดจากการไม่สมดุลของฮอร์โมน หมาแตกต่างจากสัตว์อื่นก็คือ ระดับโปรเจสเตอโรนจะคงอยู่ต่อไปอีก 2 เดือนหลังจากเป็นสัด ซึ่งนั่นอาจทำให้เค้าเกิดการติดเชื้อมดลูกอักเสบได้ง่าย ....บุ๊คบิก ไม่เคยฉีดยาคุมเลย และก็ดูแลอย่างดี ไม่คิดว่า ไอ้มดลูกลูกอักเสบยังตามมาคร่าชีวิตเค้าได้อีก
ผมคิดย้อนกลับไปหากผมตรวจเลือดเค้าก่อนหน้านี้สัก 1 สัปดาห์ผทจะเจอไม๊....ผมคิดว่าไม่เจอนะ เพราะผลเลือดก่อนผ่าตัด เม็ดเลือดขาวก็ขึ้นแค่ 15800 ซึ่งมันก็ไม่ได้บอกไรมาก
มันคงเป็นฟ้ากำหนดมาแบบนี้ เสียใจก็ตรงที่เราเองก็เป็นหมอ มียาสารพัดทั่วโลก มีสเต็มเซลล์อยู่ในมือ ซึ่งเป็นงานที่เราคาดหวังไว้ว่าจะเป็นประโยชน์กับคนและสัตว์ แต่ บุ๊คบิก คงไม่ได้ใช้มัน อะไรมันจะกระทันหันขนาดนี้ ผมมีเวลาที่ดูแลเค้าแค่ 18 ชม. เค้าก็ได้จากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ...
หมายเหตุ มดลูกอักเสบมี 2 แบบ
1 แบบเปิด เราจะพบว่ามีหนองไหลออกมา
2 แบบปิด เราจะไม่เห็นอะไรเลย อันตรายกว่าเพราะเราจะไม่รู้
สาเหตุของมดลูกลูกอักเสบ เกิดจากการไม่สมดุลของฮอร์โมน ทำให้เกิดผนังมดลูกหนาตัว ง่ายต่อการติดเชื้อ การเกิดมดลูกอักเสบส่วนมากมาจากการใช้ยาคุม (ของคน) ฉีดให้หมาโดยอาจฉีดติดต่อกันมากกว่า 2 ครั้งก็จะมีโอกาสเสี่ยงต่อการเป็นสูง และอาจก่อให้เกิดมะเร็งเต้านมได้อีกด้วย ประการที่ 2 เหมือนกรณีของ บุ๊คบิก คือ เกิดจากตัวเค้าเองที่มีการค้างของฮอร์โมนที่ว่ามาครับ ฮอร์โมนนี้มีชื่อว่า "โปรเจสเตอโรน "
........
จากคุณ :
Dr. Doggy 
- [
22 เม.ย. 50 13:18:46
]
การจากลาที่กระทันหัน อุทาหรณ์สำหรับผมและคนที่คิดว่าดูแลเค้าดีแล้ว
เสียใจด้วยนะครับ 
