น้องคลอเดีย เดิมชื่อ ม๋วยใหญ่ ถ้าเพื่อน ๆที่เคยเล่นอยู่ใน Cat4love อาจจะเคยได้ยินชื่อ เพราะเราได้เคยเอาน้องแมวจร 2 ตัว พี่น้องประกาศหาบ้านใน Cat4love คือ ม๋วยใหญ่ และ ม๋วยเล็ก ซึ่งก่อนหน้านั้นพี่น้อง 2 ตัวนี้อยู่กับคุณหมอที่คลีนิคแห่งหนึ่ง เราได้พาแมวของเราไปรักษาที่นั่น และก็ได้เจอน้องแมวน่ารัก 2 ตัวนี้ คุณหมอบอกว่าเป็นแมวจร ซึ่งอยากหาบ้านให้เค้า เราก็เลยเอามาประกาศหาบ้าน ประกาศได้แค่ไม่กี่วันก็ได้มีพี่คนหนึ่งโทรมาขอรับอุปการะ เราก็ยินดีไปส่งให้ถึงที่บ้าน แต่เนื่องจากสถานที่อยู่ของพี่ท่านนี้เป็นร้านขายของอุปกรณ์ก่อสร้างอยู่ริมถนนใหญ่ มีรถพลุกพล่านมาก และประจวบกับ น้องแมว 2 ตัว ยังต้องกินยาอยู่ เนื่องจากเค้าเป็นหวัดกันก่อนจะได้บ้าน พี่ท่านนี้ก็เข้าใจความรู้สึกของเราดี พี่ท่านนี้เป็นคนรักแมวมาก แต่ว่าน้องแมว 2 ตัวนี้โตแล้วอายุเกือบ 8 เดือนแล้ว ก็กลัวว่าเค้าจะไม่ชินอยู่ในร้าน กลัวว่าเค้าจะวิ่งออกมานอกร้านและโดนรถทับตาย ก็เลยขออนุญาต และขอโทษพี่เค้าพากลับ พี่ท่านนี้ก็เข้าใจในเจตนาของเรา เพราะเราอยากให้เค้าได้บ้านอยู่ที่ปลอดภัย
ในที่สุดเราก็เอากลับมา และได้บอกคุณหมอว่าเราจะเลี้ยงเอง เพราะเค้าเป็นแมวโตแล้ว คงจะหาบ้านลำบาก ตั้งแต่นั้นมา เราก็ได้รับอุปการะ 2 ตัวนี้เข้ามาเป็นสมาชิกในบ้าน อยู่กันมาได้ถึง 3 ปี ให้ความรัก ความเอาใจใส่เค้าเท่า ๆกันทุกตัวแม้ว่าในบ้านจะมีน้องแมวอยู่อีกหลายตัว แต่ปรากฏว่าน้องคลอเดีย เป็นหวัดเรื้อรังมาตลอด เค้ามีปัญหาเรื่องหวัดมาตั้งแต่เด็ก ๆ เป็น ๆ หาย ๆ มาตลอด พอเค้าไม่สบายทีก็พาไปหาหมอและให้ดมยา ฉีดยาทุกครั้ง ก็หายเป็นปกติดี ส่วนตัวน้อง น้องคลีโอ ไม่ค่อยเป็นอะไร แต่น้องแมว 2 ตัว นี้ทำวัคซีนมาตลอดตั้งแต่เล็ก รวมทั้งหยอดยา FIP มาตลอด
จนมาครั้งสุดท้าย ที่เค้าป่วยแล้วเราเห็นว่ามีอาการแปลกไป ก็คือหายใจแรงมาก หายใจทางปาก ก็เลยรีบพาเค้าไปหาหมออีกครั้ง แล้วเล่าอาการทุกอย่างให้ฟัง คุณหมอก็ให้ดมยา และอ๊อกซิเจนเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ดีขึ้น คุณหมอเลยขอเอกซเรย์ที่ปอด ปรากฎว่าเค้ามีน้ำในช่องอก คุณหมอก็เลยเจาะครั้งแรกออกมา เป็นน้ำเลือดปนหนอง คุณหมอก็ถามว่าเค้าไปโดนกระแทกอะไรมาที่หน้าอกรึเป่า หรือว่าตกจาที่สูงรึเป่า แต่เราก็ไม่ทราบ เพราะเวลากลางวันเราไม่อยู่บ้าน ไม่รู้เค้าวิ่งเล่นอะไรกันและไปกระแทกอะไรมารึเป่า
หลังจากเจาะเอาน้ำออกแล้วเค้าก็ดีขึ้น กินข้าวได้ หายใจไม่อ้าปากแล้ว ก็ยังอยู่กับหมอต่อเพื่อรอดูอาการ แต่หลังจากนั้นอีก 3 วัน เค้าก็เริ่มเป็นอีก คุณหมอก็เลยขอเจาะอีก ครั้งที่ 2 เป็นน้ำปนเลือด คราวนี้คุณหมอขอตรวจเลือดเช็คโรค FIP อีก ผลเจาะเลือดออกมาเค้าไม่เป็น แต่ร่างกายก็ยังอ่อนแอเหมือนเดิม กินข้าวน้อยก็เลยให้น้ำเกลือ ฉีดยาและดมยามาตลอด จนเอกซเรย์ครั้งสุดท้ายที่ปอดอีกครั้ง ปรากฎว่าเจอก้อนเล็ก ๆที่ในปอด แต่ยังไม่ทราบว่าคืออะไร คุณหมอบอกว่าอาจจะเป็นเนื้องอก คุณหมอก็ขอเจาะเลือดอีกครั้งเพื่อดูว่าเป็นลิวคิเมียหรือเป่า จะได้ตัดประเด็นนี้ไป ผลตรวจเลือดปรากกฎว่ามีเชื้อลิวคิเมีย ซึ่งถ้าเป็นแล้วก็คงไม่มีทางรักษาแล้ว ก็ได้แต่รักษาตามอาการแล้วทำให้ร่างกายเค้าแข็งแรงที่สุด หลังจากนั้นเค้าก็เริ่มหายใจไม่ออกอีก คุณหมอก็เจาะน้ำจากช่องอกอีก ก็ได้น้ำปนเลือดออกมาอีก 70 ซีซี ซึ่งครั้งสุดท้ายนี้เยอะมาก แล้วก็เอกซเรย์ดูปอดอีกครั้งเพื่อเทียบกับตอนก่อนเจาะ หลังจากเจาะแล้วเค้าก็ดีขึ้น หายใจสะดวกขึ้น กินข้าวได้
แต่หลังจากนั้นอีกไม่กี่วัน เค้าก็ซึม เริ่มไม่กินข้าว หายใจแรงและหอบอีก แต่เมื่อวานนี้เค้าก็ดูแย่ลง นอนอย่างเดียว ไม่กินข้าว ไม่กินน้ำ เหมือนไม่มีแรง แต่คุณหมอก็ยังให้น้ำเกลืออยู่ ก็อุ้มเค้าออกมานอนในตักได้สักพัก เค้าก็หายใจหอบและแรงอีก คุณหมอก็ให้ดมยาและอ๊อกซิเจนอีก เสร็จแล้วเราก็เอาเค้าออกมาและนั่งอยู่กับเค้าสักพักใหญ่ แล้วก็กลับบ้านไป และพูดกับเค้าก่อนไปว่า กินข้าวเยอะๆ นะ จะได้แข็งแรง แม่จะได้พาหนูกลับบ้าน เด๋วพรุ่งนี้จะมาหาใหม่นะ เค้าก็มองหน้าเรา เอาหัวไถมือเรา เหมือนกับตอบรับ แล้วเราก็กลับบ้าน
จนกระทั่ง เวลาประมาณ 6.00 เช้าวันนี้ คุณหมอได้โทรมาบอกว่า หมอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ คลอเดียเค้าไปแล้ว เราก็อึ้งอยู่สักพัก คิดอะไรไม่ออก แล้วค่อยตอบกลับไปว่า ขอบคุณค่ะ เด๋วสาย ๆพี่จะเข้าไปรับเค้า
ตอนนั้นพูดอะไรไม่ออกแล้ว ปล่อยโฮออกมาอย่างเดียว
ต้องขอโทษเพื่อน ๆด้วย ที่ต้องมาระบายให้เพื่อน ๆฟัง เพราะเก็บไว้คนเดียวอกจะระเบิดอยู่แล้ว ขอขอบคุณ เพื่อน ๆทุกท่านที่อ่านจนจบด้วยนะค่ะ
และขอขอบคุณ คุณหมอทุก ๆท่าน และน้อง ๆผู้ช่วยที่รักษาและคอยดูแลเอาใจใส่เค้าเป็นอย่างดี ในระหว่างที่พักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลด้วยค่ะ
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 50 08:48:06
ความในใจของ Catgang ..........................................รัก อาลัย น้องคลอเดีย
เสียใจด้วยนะคะ น้องเค้าไปสบายแล้วค่ะ
เสียใจด้วยนะครับ 
