ความคิดเห็นที่ 1 ในร่มหลืบเงาของเรือนกล้วยไม้ สาวเจ้าเฝ้ารอหนุ่มอย่างกระวนกระวาย นวลแสงจันทร์ส่องลอดระแนงไม้วาดลวดลายลงบนพื้น ไอเย็นโรยตัวบางๆ กระทบกับฉ่ำชื้นของเรือนกล้วยไม้ ยิ่งทวีความเย็นยิ่งขึ้น หรีดหริ่งกรีดเสียงขับกล่อมเบาๆ ดอกหอมนวลโชยกลิ่นมาแต่ด้านโน้น ระยะห่างอาจช่วยให้กลิ่นเบาบางลง แต่กลับกลายเป็นกระตุ้นให้อารมณ์พิศวาสให้คุกรุ่น เป็นค่ำคืนที่น่าอภิรมย์ ................ ในร่มหลืบเงาของเรือนกล้วยไม้ หนุ่มเจ้าเคลื่อนกายเข้ามาเงียบๆ ท้ายที่สุดหยุดอยู่เบื้องหน้าของผู้สาว นวลแสงจันทร์ส่องลอดระแนงไม้พาดลวดลายบนคมหน้าของเจ้าหนุ่ม และขับวงหน้าของผู้สาวให้เด่นคมขำ นวลแสงจันทร์กับกระไอเย็นใต้เรือนกล้วยไม้กลับขับกล่อมให้ไฟอารมณ์คุโชนขึ้น @ เนื้ออ่อนห่อนซู่เนื้อ .น้องหญิง อ่อนแอบแนบอกอิง อุ่นล้ำ นวลจันนั่นนวลจริง .แต่ชื่อ ฦาเอย นวลที่พี่กลืนกล้ำ กลิ่นเนื้อเหลือนวล ฯ (พระสุนทรโวหาร (ภู่) จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 13:54:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตาสบตา ใจสบใจ และค่อยๆ ดึงทั้งสองกายให้โน้มเข้าใกล้กัน ใจประชิดใจ กายประชิดกาย เนิบนาบ นุ่มเนียน และงดงาม ................................ ๐ ว่าพลางอิงแอบชิด .. จุมพิตด้วยความเกษมสานต์ ประคองต้องดวงประทุมมาลย์ .หอมหวานกลิ่นรสเสาวคนธ์ ภุมเรศร่อนลงประจงเคล้า ..เร่งเร้าร้องก้องในโพยมหน เชยซาบเกสรโกมล .ฝนสวรรค์ครั่นครื้นธาตรี ฯ (รามเกียรติ์ : จับความตอนหนุมานรับสั่งพระรามพานางเบญกายคืนกรุงลงกา ระหว่างทางหนุมานแอบปฏิพัทธิ์นางเบญกาย) นอกร่มหลืบเงาของเรือนกล้วยไม้ ลูกชายตื่นตะลึงกับภาพตรงหน้า....ภาพที่เห็นเป็นครั้งแรกในชีวิต น้ำหนักมือของลูกชายที่เกาะต้นแขนของพ่อเริ่มบีบหนักมากขึ้น ลมหายใจถี่กระชั้นมากขึ้น “ในค่ำคืนที่พระจันทร์เป็นใจ อะไรๆ แบบนี้ก็เกิดขึ้นได้” เสียงพ่อกระซิบบอกลูกชายเบาๆ .................................... จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 13:55:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3 กายสองกาย โลดแล่นและล้อเล่นกับนวลแสงจันทร์ กายสองกายก่ายกอด และขับไล่ไอเย็นในเรือนกล้วยไม้กลายเป็นความเร่าร้อน ส่วนสามกษัตริย์แก่นท้าว กรโอบองค์โน้มน้าว แนบเนื้อเรียงรมย์ เชยชมชูปากป้อน .แสนอมฤตยรสร้อน สวาทเคล้าคลึงสมร กรูเกี้ยวกรกอดเกื้อ เนื้อแนบเนื้อโอ่เนื้อ อ่อนเนื้อเอาใจ พักตราใส่ใหม่หม้า ...หน้าแนบหน้าโอ่หน้า หนุ่มหน้าสรสม นมแนบนมนิ่มน้อง ท้องแนบท้องโอ่ท้อง อ่อนท้องสรวงสมร สมเสน่ห์อรใหม่หมั้ว ..กลั้วกลิ่นกลั้วรสกลั้ว เกลสกลั้วสงสาร บุษบาบานคลี่คล้อย .สร้อยและสร้อยช้อนสร้อย เสียดสร้อยสระศรี ภุมรีคลึงคู่เคล้า .กลางกมลยรรเย้า ยั่วร้องขานขัน ณ สรงสระสวรรค์ไป่เพี้ยง .สระพระนุชเนื้อเกลี้ยง อาบโอ้เอาใจ สรสนุกในสระน้อง .ปลาชื่นชมเต้นต้อง ดอกไม้บัวบาน ตระการฝั่งสระแก้ว หมดเผ้าผงเพียงแผ้ว โคกฟ้าฤๅปาน บุญมีมาจึ่งได้ .ชมเต้าทองน้องไท้ พี่เอ้ยวานชม หนึ่งรา (ลิลิตพระลอ บทร่ายพรรณาความตอนพระลอเสพสังวาสกับพระเพื่อนพระแพงริมสระแก้ว) จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 13:57:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ลัดเลาะไปตามชายบึง ระลอกลมล้อเล่นกับระลอกน้ำส่องประกายสีเงินวับๆ ค่อยๆ ย่อง ค่อยๆ แหวก หนุ่มกอดกระหวัดรัดสาว สาวโผกายก่ายรัดหนุ่ม ความรัก ความกำหนัด เกาะเกี่ยวกันตามครรลองธรรมชาติจนแยกไม่ออก Lust – Love เกี่ยวกระหวัดรัดร้อยเป็นพื้นที่พิเศษของหัวใจที่ไม่อนุญาตให้บุคคลที่สามเข้าไปยุ่งเกี่ยว @ เกี่ยวกระหวัดรัดรึงตรึงตรา วิญญาณ์ด่าวดิ้นแดยัน พระสมุทรตีฟองนองระลอก กระทบฝั่งกระฉอกสะเทือนลั่น วาฬใหญ่พ่นน้ำอยู่เป็นควัน ฝนสวรรค์ตกทั่วสาคร สองร่วมภิรมย์สมพาส .แสนสวาทในรสสโมสร แสนสุขแสนเกษมสถาวร .เหนือที่บรรจถรณ์ในราตรี ฯ (รามเกียรติ์ : จับความตอนหนุมานได้รับรางวัลจากทศกัณฐ์ให้ครองสมบัติของอินทรชิต รวมทั้งได้ครองนางสุวรรณกันยุมา มเหสีของอินทรชิตด้วย) วรรณกรรมไทยนั้นจัดได้ว่าเป็นพื้นที่พิเศษ ที่แสดงออกซึ่งความรัก ความใคร่ ตัณหา ราคะและเรื่องชู้สาว เป็นพื้นที่พิเศษภายใต้ขนบของสังคมไทย ช่วยปลดปล่อยเรื่องของจิตใต้สำนึกเรื่องเพศสัมพันธ์ผ่านการอุปมาอุปไมย ที่เปรียบเปรยกับสิ่งรอบๆ ตัว ผ่านเรื่องของธรรมชาติ ต้นไม้ ใบหญ้า ฟ้าฝน ส่ำสัตว์ ตามแต่ลีลาเฉพาะตัว พื้นที่พิเศษเหล่านี้บอกอะไรกับเรา ? เมื่อมองย้อนกลับเรารู้ว่าคนสมัยก่อน ละเอียดลออ ช่างสังเกตและมีอารมณ์ขัน สะท้อนผ่านความเป็นเจ้าบทเจ้ากลอน เราเรียนรู้ว่าภาพแวดล้อม ธรรมชาติ ต้นไม้ใบหญ้าและสวน ในบ้าน วัด วังนั้นแตกต่างกัน รสนิยมและความละเมียดละไมในต้นไม้และสวนก็แตกต่างกัน ส่งผลให้ธรรมเนียมปฏิบัติก็แตกต่างกันไปด้วย เมื่อเรามองวรรณกรรม – วรรณกามผ่านสวนไม้ ใบหญ้า เราเรียนรู้ว่าจารีตของสยามโบราณนั้น ปิดกั้นพื้นที่ของความใคร่ให้อยู่ในที่ลับ ไม่เปิดเผยต่อสาธารณะ ดังนั้นพื้นที่ของวรรณกรรมจึงเป็นพื้นที่เสรีของการแสดงออกซึ่งวรรณกาม และวรรณกามที่นำเสนอผ่านวรรณกรรมนั้น ก็มีรสนิยมและลีลาการอุปมาอุปไมยที่แตกต่างกันทั้งในวัง วัดและบ้าน เราต้องลุ่มลึกในการตีความและสร้างภาพตามประสบการณ์ของเราเอง เพื่อเก็บเกี่ยวอรรถรส ความลึกซึ้งและความนุ่มนวล จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 13:58:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลูกเคยสังเกตบ้างไหม ? แมลงจะค่อยๆ บินวนรอบดอกไม้ที่บานเต็มที่ จะค่อยบินวน ขึ้นลง ขึ้นลง ยงโย่ยงหยกอยู่อย่างนั้น ก่อนจะค่อยสัมผัสที่กลีบดอกอย่างเบาๆ และทะนุถนอม ค่อยๆ ซอน ค่อยๆ เซาะเลาะเคล้าเข้าไปถึงหลืบใน ยิ่งลึกยิ่งล้ำความฉ่ำของหลืบคูหาดอกไม้ยิ่งยวนใจ ก่อนจะค่อยๆ ตวัดลิ้นเก็บเกี่ยวเมือกน้ำที่หวานฉ่ำ ซอนเซาะจนอิ่มเอมแล้วก็บินจากไป แมลงน้อยอิ่มเอมและคงอิ่มใจ ดอกไม้ก็อิ่มเอมและอิ่มใจ ที่แมลงน้อยช่วยให้เกสรตัวผู้สัมผัสเกสรตัวเมีย เกิดการปฏิสนธิภายในรังไข่ และเติบโตเป็นผลเพื่อสืบสานเผ่าพันธุ์ต่อไป เราสังเกตและเรียนรู้ผ่านกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ แต่โลกของวรรณกรรมสอนให้เราเรียนรู้เรื่องโลกของแมลงและดอกไม้ที่ต่างไปจากเดิม............ จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:00:57 ]

ความคิดเห็นที่ 6 บุษบาบานคลี่คล้อย .สร้อยและสร้อยช้อนสร้อย เสียดสร้อยสระศรี ภุมรีคลึงคู่เคล้า .กลางกมลยรรเย้า ยั่วร้องขานขัน (บทร่ายบรรยายบทพิศวาสระหว่างพระเพื่อน พระแพงและพระลอ – ลิลิตพระลอ) แน่นอน “บุษบา” ในที่นี้ ไม่ได้หมายถึง “ดอกไม้” ตามความหมาย “ภุมรี” ก็ไม่ได้แปลว่าแมลงภู่หรือผึ้ง ฉันใดก็ฉันนั้น กลาง “กมล” ยรรเย้า ก็ไม่ได้หมายความว่า แมลงภู่ผึ้ง เคล้าอยู่กลางวงเกสรของดอกบัว เจ้าจะเข้าใจความหมายเหล่านี้ เมื่อเจ้าเติบใหญ่ขึ้นในวันข้างหน้า ถ้าเรามองดอกไม้ แล้วเห็นเป็นดอกไม้ เมื่อเรามองต้นไม้ใบไม้ แล้วเห็นเป็นต้นไม้ใบไม้ ยามเรามองแมลงและทุกชีวิตในสวน เป็นแมลงหรือชีวิตนั้น นั่นหมายความว่าเรามองโลกด้วยมุมมองที่เป็นจริง และเราก็จะเห็นความเป็นจริงของโลก ซึ่งก็มีประโยชน์ในหลายๆ เรื่อง และถ้าเรามองมองดอกไม้ ต้นไม้ใบไม้ แมลงและอีกหลายชีวิตในสวนเป็นสิ่งอื่นๆ นั่นแสดงว่าเรากำลังมองโลกด้วยสายตาของจินตนาการ มองโลกแบบไม่เสมือนจริง ซึ่งก็มีประโยชน์ในอีกหลายๆ กรณี บางครั้งเราก็ต้องมองโลกด้วยสายตาที่เป็นจริง และเจ้าก็จะได้เรียนรู้ว่าบ่อยครั้งที่เราต้องมองโลกแบบเหนือจริงเช่นกัน จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:02:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เหลือบสายตาแลไปกลางบึง บัวซ้อนบัว ใบซ้อนใบ ใบซ่อนใบ ใบซ่อนบัว บัวซ่อนบัว ใบบัวโบกโบยระบัดใบ ลีลาใบ ลีลาบัว และลับแลใบบัวซ่อนบทพิศวาสผ่านภาพธรรมชาติริมสระบัว นางโรยนางเรียกด้วย .คำงาม ขวัญอ่อนดั่งขวัญกาม ยั่วแย้ม ใบบัวหนั่นหนาตาม กันลอด ไปนา หอมกลิ่นบัวรสแก้ม กลิ่นแก้มไกลบัว ฯ ใบบัวบังข้าขอบ ..ใจบัว ดอกดั่งจะหัวรัว เรียกเต้า เชยชมภิรมย์ชัว ชมชาบ บัวนา ถนัดดังเรียมชมเจ้า ..พี่เหล้นกับตน ฯ บัวนมบัวเนตรหน้า ...บัวบาน บัวกลิ่นขจรหอมหวาน ..รสเร้า บัวสมรละลุงลาญ .ใจบ่า นี้นา บัวบาทงามจวบเท้า .เกศแก้มงามจริง ฯ โกมุทกาเมศแก้ว ..โกมล พี่เอย หอมกลิ่นจงกลกล กลิ่นแก้ว จงกามินีปน ..รสร่วม กันนา จงกอบอย่ารู้แคล้ว ก่อเกื้อกรีฑา ฯ สรนุกบัวซ้อนดอก .บัวพระ พี่นา ปลาช่อนปลาใช่สระ ..ดอกไม้ สลิดโพตะเพียนพะ กันชื่น ชมนา พรวนเพรียกแนมหลิ่งไซ้ เหยื่อหย้ามฟูมฟอง ฯ สนุกข้างนี้แนบ .จอมใจ พี่เอย สองสนุกกันใจ ..ฝ่ายนั้น ทำขวัญสนุกใด .จักดุจ นี้เลย หนีซอกซอนซ้ำหั้น เชิดชู้เทียมรงค์ ฯ ลิลิตพระลอบทนี้ ในระหว่างเล่นน้ำที่ในสระด้วยกันนั้น   โคลงแต่ละบทเปรียบเทียบและใช้สัญลักษณ์ได้อย่างงดงามทุกโคลง จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:03:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อลูกโตขึ้นเป็นหนุ่มใหญ่ ลูกจะเข้าใจได้เองว่าใบบัว - บัว -  จงกล – โกมล – โกมุท ในที่นี้ มีคำใดบ้างที่มีความหมายถึงดอกบัว และแน่นอนปลาช่อน ปลาสลิดโพตะเพียน ก็ไม่ได้โผเผ่นเล่นน้ำอยู่ในสระ แต่ปลาเป็นภาพสัญญลักษณ์ของบทพิศวาสได้อย่างงดงามและผุดผ่อง สรงสนุกน้ำแล้วกลับ .สนุกบก เล่านา สองร่วมใจกันยก ...ย่างขึ้น ขึ้นพลางกอดกับอก ..พลางจูบ สนุกดินฟ้าฟื้น ...เฟื่องฟุ้งฟองกาม ฯ ลมพิศวาสริมสวนสะท้อนผ่านมาบางเบา เราอาจเห็นถึงใบไม้ที่ส่ายไหวเอนไปมา แต่ภาพของบทพิศวาสที่ร้อนแรงเปี่ยมไปด้วยกำหนัดและราคะก็ค่อยๆ ซ้อนทับขึ้นมา ดูเหมือนจะแจ่มชัดจนกลบภาพสังคมที่ปิดกั้นเรื่องเพศและกามคุณในอดีตเสียจนสิ้งเชิง “ลิลิตพระลอ” จึงไม่ใช่เพียงวรรณกรรมชิ้นเอกธรรมดา แต่ยังเป็นวรรณกรรมที่นำเสนอภาพวรรณกามอย่างกล้าหาญ แหวกม่านจารีตอย่างสิ้นเชิง และถ้าเรามองด้วยสายตาที่เป็นสากล ลิลิตพระลอนี้เปรียบได้กับงาน Erotic ชิ้นเอกชิ้นหนึ่ง Erotic - Love – Lust คำสามคำที่แตกต่างกันเพียงเส้นบางๆ กั้น จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ลมริมสวนสะท้อนผ่านมาบางเบา ใบไม้ส่ายไหวเอนไปมา ผีเสื้อกระหยับปีกบินร่อนซ้ายโฉบขวาอยู่ในสวนบินหยอกล้อกันไปมา .................. ลมริมสวนหวนตรลบย้อนกลับหอบกลิ่นราชาวดีมาบางเบา ลมริมสวนหวนย้อนกลับกลายเป็นลมพิศวาสกระตุ้นกำหนัดและราคะ ผีเสื้อโผย้อนกลับจับคู่อยู่กอเฟื่องฟ้าริมสวน ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:06:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง ........... จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:07:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ราชาวดีส่ายไหวดอกล้อสายลม ล้อแสงตะวันกระตุ้นกลิ่นหอมหนักหน่วง ผีเสื้อคงจับคู่อยู่กอเฟื่องฟ้าริมสวน ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง รับจังหวะกับดอกราชาวดีที่ส่ายไหวเอน ขยับปีกขึ้น ขยับปีกลง และแล้วผีเสื้อก็เหยียดปีกตรง โลกริมสวนดูเหมือนจะหยุดนิ่งไปชั่วขณะ และแล้วผีเสื้อสองตัวก็โผบินหยอกล้อกันไปมาเช่นเดิม จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:08:50 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ค่อยๆ ก้าว ค่อยๆ เดิน โลกริมสวนยังมีบทพิศวาสให้ค้นหา ในวิมานใยบัวเรายังเห็นความมหัศจรรย์ของบทพิศวาสอีกมุมหนึ่ง บาง เบา เคล้าคลึง ผิวมัน ลื่น เป็นอุปสรรคให้ก่ายกอดกันลำบาก แต่ทั้งคู่ก็ไม่ละความพยายาม และสายตาสองคู่ก็ไม่ละความพยายาม “บทอัศจรรย์” เคยหยอกเคยอำกันมาแต่เด็กๆ พอคุ้นหูคุ้นตากันบ้างไหม? บทอัศจรรย์คือบทกลอนหรือบทร้อยกรองที่แสดงออกถึงอาการโอ้โลมปฏิโลม ตลอดจนบรรยายการมี   “สันถวสัมผัส” ระหว่างตัวละคร แทนที่จะบรรยายออกมาตรงๆ ก็แทนที่ด้วยถ้อยคำเปรียบเทียบในเชิงโวหาร “ร่วมภิรมย์สมสมัครดั่งใจปอง ระเริงริกซิกสองเกษมสรวล ปักษีมิได้หมางระคางนวล เชยชวนชื่นชิดสนิทนาง กากีสมปองเป็นสองชื่น กลางคืนครุฑแอบอยู่แนบข้าง ทิวาวันคนธรรพ์เข้าแนบนาง ต่างรสสดชื่นให้โอชา” กลอนสุภาพเรื่องกากี ฉบับพระยาพระคลัง (หน) จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:10:07 ]

ความคิดเห็นที่ 13 “ขึ้นกดบทอัศจรรย์ เสียงครืนครั่นชั้นเขาหลวง นกหกตกรังรวง สัตว์ทั้งปวงง่วงงุนโงง แดนดินถิ่นมนุษย์ เสียงดังดุจเพลิงโพลง ตึกกว้านบ้านเรือนโรง โคลงคลอนเคลื่อนขะเยื่อนโยน..” “กาพย์พระไชยสุริยา” ประพันธ์โดยสุนทรภู่ ปรากฏอยู่ในหนังสือมูลบทบรรพกิจ ของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) บทอัศจรรย์นี้ปรากฏอยู่ในรูปแบบของกาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ และ กาพย์ยานี ๑๑ จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:11:37 ]

ความคิดเห็นที่ 14 @ เรียมหอมดอกซ่อนชู้ .เอย..มันมาให้ชื่นชูจิต ครั้นจะเอื้อมมือไปปลิด ปลิดให้กับแม่บุญชู ดูมันก็สูงเกินหนัก .เรียมไม่เอื้อมหักเอา..เอยได้ เรียมแลเห็นดอกลั่นทม เอย..ติดอยู่กับนมสวรรค์ มันเป็นไม้สำคัญ ..แม่หนูจงทัศนา แต่ต้นไม้ยังรู้ .ขึ้นเคียงคู่งามตา..เอยไป โน่นแน่ดอกนมสาว ..เอยเรียมดูช่างขาวเหมือนนม ของน้องอยู่ในผ้าห่ม .ดูมันตูมเต่งเปล่งปลั่ง โอ้อีแม่ดอกโกมล ..ยังไม่หลุดพ้นจากบัง เอยใบ (เพลงพาดควาย,ไม่ปรากฎนามผู้ประพันธ์) จากสุรากลั่นชั้นดีที่ค่อยๆ สร้างอารมณ์ถวิลหา สู่เหล้าขาวดีกรีสูงของชนพื้นบ้านดื่มฉันใดก็เมามายฉันนั้น บทพิศวาสริมสวนของชาวพื้นบ้าน ไม่ต้องสร้างอารมณ์กันมากมาย ว่ากันตรงๆ ในพื้นที่สาธารณะผ่านบทเพลงพื้นบ้านที่ไม่ต้องตีความกันหลายชั้น เราเรียนรู้ว่าภาพแวดล้อม ธรรมชาติ ต้นไม้ใบหญ้าและสวน ในบ้าน วัด วังนั้นแตกต่างกัน รสนิยมและความละเมียดละไมในต้นไม้และสวนก็แตกต่างกัน ส่งผลให้ธรรมเนียมปฏิบัติก็แตกต่างกันไปด้วย จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:13:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เสียงแกรกกราก แกรกกรากแทรกผ่านพุ่มไม้มาเบาๆ ค่อยๆ แหวกช่องมองลอดพุ่มไม้ สะกดใจ สะกดกายไม่ให้ไหวสะท้านไปกับภาพตรงหน้า แม้จะเหมือนกันแต่ก็มีความแตกต่าง และในความต่างก็อวลไปด้วยกลิ่นอายของความถวิลหา @ ให้เกิดปฏิพัทธ์อาวรณ์ .ถึงไม่มีผู้สอนก็เป็นไป เชยแก้มแนมเนตรเกศกรรณ เกษมสันต์ในความพิสมัย ภุมรินบินเคล้าสุมาลัย ..แทรกไซร้เกสรประทุมมาลย์ เชยซาบอาบสร้อยเสาวรส สุบงกชคลี่กลีบหอมหวาน ร่วมภิรมย์สมสุขสำราญ ในสถานศาลาอรัญฯ (รามเกียรติ์ จับความตอนฤาษีกไลโกฏเสียตบะกรรมติดบ่วงสิเนหานางอรุณวดี   และส่งผลให้ฝนที่อัดอั้นมานานก็ตกอย่างไม่ลืมหูลืมตาจนกระทั่งนองพสุธา และได้ครองกรุงโรมพัตตัน ต่อมาฤาษีกไลโกฏเป็นผู้ที่ไปทูลขอพระอิศวร เพื่อให้พระนารายณ์อวตารมาเป็นพระรามเพื่อปราบยักษ์) เราเรียนรู้เพื่อจะได้รับรู้และไม่ลุ่มหลงไปก้บเพลงและเพลิงพิศวาส เราเรียนรู้เพื่อจะรู้ว่าอย่าปล่อยให้ตัณหา ราคะและกำหนัดเข้าครอบงำจิตใจ และเราเรียนรู้เพื่อจะรู้ว่า Lust – ราคะนั้นทำให้ผู้คนเสียมานักต่อนัก และเราได้เรียนรู้ว่า Lust กับ love นั้นแตกต่างกัน เราพินิจ Lust กับ Love ผ่านลีลาสรรพชีวิตของต้นไม้ ใบหญ้า สวนและส่ำสัตว์ เพื่อสะกดใจของเราไม่ให้เพริดไปกับเพลิงพิศวาสให้ครอบงำใจของเรา .. ลูกชายค่อยๆ กำมือแน่นขึ้น แน่นขึ้น ลมหายใจถี่กระชั้นมากขึ้น มากขึ้น “ในค่ำคืนที่พระจันทร์เป็นใจ อะไรๆ แบบนี้ก็เกิดขึ้นได้” เสียงพ่อกระซิบบอกลูกชายเบาๆ จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 16 วรรณกรรมไทยนั้นจัดได้ว่าเป็นการสอนที่วิเศษ สอนให้แยกแยะระหว่างความรักและความใคร่ สอนให้เราได้เรียนรู้และทำความเข้าใจระหว่างความหยาบโลนและความละมุนละไม เรียนรู้ความแตกต่างระหว่างการทะนุถนอมความรักให้เติบโตหรือความสนุกชั่วครู่ยาม ความสัมพันธ์แค่ครู่ยามมันมีความหมายเพียงแค่ความใคร่ หรือราคะ หากเราปล่อยให้ราคะ ปิดตา ปิดใจ หรือที่ภาษาอังกฤษใช้คำว่า LUST สุดท้ายเราจะต้องเผชิญหน้ากับความเศร้า เฉกเช่นพระเพื่อนพระแพงและพระลอต้องพบกับฉากสุดท้าย ที่ปล่อยให้ราคะนำชีวิต มากกว่าจะปล่อยให้ความคิดเป็นผู้นำ อย่างนี้เราก็จัดเป็นวรรณกรรมที่เรียกว่า Lament of Love song หรือเศร้าอาลัยในเพลงรักก็น่าจะได้ สอนให้รู้ว่าลูกผู้ชายย่อมมีความหมายที่แตกต่างจากผู้ชาย และสุภาพบุรุษก็เป็นอีกขั้นหนึ่งของความเป็นลูกผู้ชาย ลูกผู้ชายย่อมไม่ทำร้ายผู้เยาว์และผู้หญิง โดยเฉพาะผู้เยาว์ที่เป็นผู้หญิง หน้าที่หนึ่งที่ลูกผู้ชายพึงกระทำคือเฝ้าถนอมและเลี้ยงดูผู้หญิงที่พึงใจ ความพึงใจไม่ได้หมายเพียงแค่การเชยชมเพียงครู่ยาม แต่ความหมายมันก้าวไปไกลกว่าความสัมพันธ์ ที่กินความไปถึงการทะนุถนอม เอื้ออาทรซึ่งกันและกัน ดูแลกันทั้งในยามสุขและยามยาก ซึ่งเมื่อลูกเติบโต ลูกจะสัมผัสได้ถึงความวิเศษของ Romance of Love song จากคุณ : สอบวา - [ 23 ก.ค. 50 14:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 17 บางรูปไม่เคยเห็นเลยค่ะ ขอบคุณค่า จากคุณ : veenew - [ 23 ก.ค. 50 15:23:23 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอ้โฮ ขยันจังเลยค่ะ ยังอ่านไม่หมดเลย ว่างๆ จะแวะมาอ่านใหม่นะคะ ชอบคุณแมลง ในดอกบัวจัง :) จากคุณ : Wildflowers - [ 23 ก.ค. 50 17:33:02 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ดอกบัวสวยมากค่ะ ยังอ่านไม่หมดเหมือนกัน จากคุณ : หยกบัว - [ 23 ก.ค. 50 18:13:29 ]

ความคิดเห็นที่ 20 น่าอ่านมากเลยครับ.............. จากคุณ : แพนนะจ๊ะ (panaja_s) - [ 23 ก.ค. 50 18:38:55 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านซะเพลินเลย จากคุณ : jasmin rice - [ 23 ก.ค. 50 18:42:38 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ............................... จากคุณ : Sir_SaPrince - [ 23 ก.ค. 50 18:50:33 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อุ๊ย... มีภาพนู้ดด้วยอ่ะ ตื่นเต้น....น จากคุณ : ชินเน่ - [ 23 ก.ค. 50 19:36:04 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เหอๆๆแอบติดเรทอ่ะ ตาจะเป้นกุ้งยิงไมเนี่ย จากคุณ : auanP - [ 23 ก.ค. 50 21:31:25 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หายไปนานอีกเช่นเคย แต่ถ้อยความยังคงกินใจเหมือนเดิม ยินดีนักที่ยังไม่ลืมที่นี่   จากคุณ : ไม้ดอกหอม - [ 23 ก.ค. 50 21:32:24 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ท่านเซอร์..เป็นไรไปอะ จากคุณ : อุมาวดี - [ 23 ก.ค. 50 22:25:26 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ละเมียดละไมแท้ เรื่องไทย ละมุนละม่อมใคร อย่าเทียบ จากคุณ : SKYonSKY - [ 24 ก.ค. 50 00:41:59 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สวยงามทั้งภาพและคำครับ จากคุณ : ประยงค์ - [ 24 ก.ค. 50 01:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ข้าน้อยขอคาระวะหนึ่งจอก อึ๊ก... สวยงามมากครับ สงสัยเป็นแฟนพันธุ์แท้กวีไทย จากคุณ : Newstar - [ 24 ก.ค. 50 11:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านบ้าง ข้ามบ้างค่ะ คงไม่ว่ากันนะคะ เยอะมาก ๆ จากคุณ : cholth_cha - [ 24 ก.ค. 50 13:01:58 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านแล้วให้อารมณ์สุนทรีจังค่ะ แต่ติดเรตเอ็กซ์ไปไหมนี่ อิอิ จากคุณ : แม่วาส - [ 24 ก.ค. 50 14:29:37 ]

ความคิดเห็นที่ 32 บทกวี lust&loveที่งดงามค่ะ จากคุณ : คนซอย8 - [ 24 ก.ค. 50 21:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ความคิดเห็นที่ 26 ท่านเซอร์..เป็นไรไปอะ จากคุณ : อุมาวดี ตอบ....    กำลังภาพตัวเองเป็นหอยทากครับ  บรือ บรือ จากคุณ : Sir_SaPrince - [ 24 ก.ค. 50 23:41:46 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โห คุณพี่ .......... ช่วงนี้คนเก่าๆแวะเวียนมาเยอะดี ยินดีและดีใจอย่างยิ่งที่ได้เห็นกระทู้พี่อีกครับ จากคุณ : Mb. (mb.) - [ 25 ก.ค. 50 00:04:39 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ลุงขา.. เมื่อไหร่ไปกินข้าวกันดี อิอิ จากคุณ : ว่านน้ำ - [ 25 ก.ค. 50 00:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ยอดเยี่ยมและละเมียดละไมครับ ชอบภาษาเขียนมากๆ จากคุณ : MisterTon - [ 25 ก.ค. 50 11:49:35 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ปั๊มๆ ปั๊ม ปัม ปัม ปั๊ม... ปั๊ม เยี่ยมมากเลยค่ะ จากคุณ : TWaz09 - [ 27 ก.ค. 50 22:32:28 ]