PANTIP.COM : J5845058 กระทู้ขอระบาย หน่อยครับ.... หมาของผมกำลังจะตาย [สุนัข]

ความคิดเห็นที่ 26

พาดหัวข่าว : 3 หมาหมู่ รุม 1 แมว อาการสาหัส (อ่านต่อบรรทัดต่อไป)

รายงายข่าว แมวถูกทำร้าย โดยผู้ร้ายมีจำนวนทั้งหมด 3 ตัว เป็นสุนัขขนสีน้ำตาลแดง 1 ตัว สีดำขนสั้น 1 ตัว และคาดว่าอาจมีผู้สมรู้ร่วมคิดเป็นสุนัขลายวัวอีก 1 ตัว (รู้สึกว่าทั้ง 3 ตัว จะเป็นสุนัขของข้าพเจ้าเอง) เจ้าของบ้านได้รับแจ้งเหตุจากสมาชิกในบ้านคนหนึ่งเมื่อเวลา 6.20 น. ของวันที่ 21 กันยายน 2550 ว่า มีแมวสีเทาถูกทำร้าย (เป็นแมวข้าพเจ้าเองอีกเช่นกัน) อายุประมาณ 5 ปี เพศผู้ นอนหายใจรวยระรินอยู่บนพื้นปูนริมระเบียงบ้าน มีบาดแผลฉกรรจ์เป็นรอยเขี้ยวที่บริเวณลำคอ และคาดว่าน่าจะมีบาดแผลอีก แต่ถูกขนปกคลุม (เนื่องจากยังไม่เสียชีวิต จึงไม่มีการชันสูตร ณ ที่เกิดเหตุ) จากนั้นเจ้าหน้าที่ได้นำส่งห้องฉุกเฉิน ณ รพ.สัตว์แห่งหนึ่ง ทราบชื่อภายหลังว่า "น้ำข้าว" (ไม่มีนามสกุล) จากการสอบปากคำพยาน ให้การว่า ก่อนเวลา 6.15 น. ยังเห็นน้ำข้าว เดินผ่านหน้าต่างห้องนอนบนหลังคา สันนิษฐานว่าเหตุน่าจะเกิดประมาณ 6.15 - 6.20 น. ขณะที่พยานที่พบผู้เสียหายเป็นคนแรก ให้การว่า เห็นหน้า 1 ใน 3 ของคนร้ายชัดเจน เป็นสุนัขขนสีน้ำตาลยังอยู่ในที่เกิดเหตุ และพยายามจะเข้ามาทำร้ายซ้ำ ตนจึงได้ห้ามไว้ พร้อมทั้งแจ้งเจ้าหน้าที่ ล่าสุดอาการของน้ำข้าวพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ยังคงต้องอยู่ภายใต้การดูแลของสัตวแพทย์อย่างใกล้ชิด ซึ่งทางเจ้าหน้าที่จะทำการสืบสวนหาสาเหตุต่อไป ว่าเป็นอุบัติเหตุพลัดตกจากหลังคา หรือถูกแมวอีกตัว (แมวข้าพเจ้าเองอีกเช่นกัน, มีอีก 2 ตัว ไม่นับผู้บาดเจ็บ) ผลักตกลงมา เพื่อที่จะดำเนินคดีกับผู้กระทำผิดต่อไป

ศุกร์ 21-9-2005

จากเมล์ที่เราส่งไปเมื่อวานที่เป็นเรื่อง "พาดหัวข่าว : 3 หมาหมู่ รุม 1 แมว อาการสาหัส" ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ที่เราเขียนเหมือนมันเป็นเรื่องสนุกเพราะ เราโล่งใจคิดว่ามันรอดตาย ไม่เป็นไรแล้ว ...แต่วันนี้น้ำข้าวตายแล้ว
เราอยากระบายสิ่งที่เราพบเจอมาให้เพื่อนๆได้ฟัง ถ้ากรุณา อยากให้อ่านจนจบนะ

สิ่งที่เราอยากเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง เป็นเรื่องเกี่ยวกับ service mind และการเอาใจใส่ เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้ตอนที่เราได้ยินพี่ที่บ้านตะโกนเรียกว่าน้ำข้าวโดนกัด เราเห็นมันนอนนิ่ง หายใจหอบมาก มีรอยเขี้ยวที่คอ แล้วก็มีเลือดไหลออกมาด้วย ก่อนพาไปรพ.สัตว์ แม่ก็ให้คนรู้จักที่เป็นพยาบาลช่วยดูอาการเบื้องต้นให้ เค้าบอกว่ากัดโดนที่หลอดลม เราก็รีบพาไปส่งรพ. แต่กว่าจะถึงรพ.ก็ใช้เวลา 1 ชั่วโมงครึ่ง เราลุ้นมันตลอดให้มันอย่าเพิ่งหยุดหายใจ แต่รถในกรุงเทพก็ติดเหลือเกิน ครั้นจะเปิดไฟฉุกเฉิน ให้ตำรวจทางหลวงขับรถเปิดทางก็กระไรอยู่ เนื่องด้วยว่าตอนนี้ยังไม่ 7 โมงเลย ไม่มีคลีนิกใกล้บ้านที่ไหนเปิด เราเลยต้องไปรพ.สัตว์ของรัฐ เราอุ้มมันด้วยความทนุถนอม เพราะเราไม่รู้ว่ามันขาหัก หรือกระดูกหักหรือเปล่า (ถึงแม้มันจะสบายดี เราก็อุ้มมันด้วยความทนุถนอมอยู่ดี) พอไปถึงรพ.สัตว์ เราก็รีบอุ้มมันเข้าไปที่ห้องฉุกเฉิน ซึ่งก่อนหน้านี้เราได้โทรมาแจ้งก่อนแล้วว่า มีแมวโดนหมากัด แล้วก็ถูกกัดที่หลอดลม หมอก็เจาะเลือดตรวจ แล้วก็ให้น้ำเกลือ กับดมออกซิเจน เพราะระดับกรด-ด่าง กับออกซิเจนในเลือดผิดปกติมาก หมอบอกว่าต้องให้มันอาการดีกว่านี้ก่อน ถึงจะเอาไป X-ray ได้ จุดสำคัญของเรื่องจะเริ่มจากตอนนี้แหละ พอให้น้ำเกลือได้ซัก 2 ชม. หมอก็ให้เราพามันไป X-ray เราก็อุ้มมันไปที่ตึก X-ray อย่างถนอมที่สุด เราก็เข้าไปนั่งรอ รอแล้วรออีก วางบัตรแล้ว แต่ก็ไม่ถึงคิวซะที คนที่มาทีหลังเข้าไป X-ray ก่อนเรา 2 คนแล้ว เราสังเกตเห็นว่าคนอื่นเค้าเอาใบเสร็จมาเสียบไว้ที่หน้าห้องแล้วจึงได้เข้าไป X-ray แต่เรามีเหตุจำเป็นเร่งด่วนจริงๆ เราก็เลยเรียกสัตวแพทย์หญิงคนหนึ่งที่เดินอยู่แถวนั้น(คาดว่าจะยังเป็นนศ.สัตวแพทย์อยู่) บอกว่า "ขอ X-ray ก่อนได้มั๊ย แมวของเราถูกหมากัดมา อาการไม่ดีเลย ไม่รู้มีกระดูกหักตรงไหนบ้าง เราจ่ายเงินอยู่แล้ว แต่อยากให้แมวได้รักษาก่อน" นศ.แพทย์คนนั้นก็เข้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่ คำตอบที่ได้รับคือ ต้องไปจ่ายเงินที่ฝ่ายการเงินก่อน แล้วค่อยเอาใบเสร็จมาต่อคิว เราก็อ้อนวอนว่า "มันจะแย่อยู่แล้ว เรามาคนเดียว ต้องอุ้มมันไปด้วย อุ้มไปอุ้มมา มันอาจจะตายก่อนก็ได้ ไม่ต้อง X-ray กันพอดี แค่นี้มันก็ช้ำในพออยู่แล้ว" เราอ้อนวอนเค้าอยู่หลายครั้ง ยิ่งเวลาผ่านไป น้ำข้าวก็แย่ขึ้นเรื่อยๆ พูดไปก็แทบจะร้องไห้ไป แต่คำตอบที่ได้รับก็คือ ต้องไปจ่ายเงินก่อนอยู่ดี เราก็เห็นใจนศแพทย์คนนั้น เค้าไม่ได้มีอำนาจหรืออภิสทธิ์อะไร นศแพทย์อาสาเฝ้าน้ำข้าวให้ ให้เรารีบไปจ่ายเงินก่อน เราไม่มีทางเลือก และไม่มีเวลามากนัก เราจำต้องทำตามนั้น หลังจากเอาใบเสร็จมายื่น เราก็ได้เข้าห้อง X-ray ซึ่งเรากลับเจอเรื่องปวดใจยิ่งกว่า พอเราวางน้ำข้าวลงบนเตียงสำหรับ X-ray ผู้ช่วยนักรังสีก็ดึงคอน้ำข้าวอย่างไม่ปราณีเลย เราร้องตะโกนแทบไม่ทันว่า "พี่คะ มันโดนกัดที่คอมานะคะ อย่าจับอย่างนั้นสิคะ " เค้าก็ไม่ฟัง ผู้ช่วยคนอื่นก็กรูเข้ามารวบขาหน้าขาหลังทั้งดึง ทั้งยืด เพื่อให้อยู่ในท่าสำหรับ X-ray เจ้าหน้าที่ไม่ฟังอะไรเราเลย เรารู้ว่าการ X-ray ต้องจับให้อยู่ในท่าที่ถูกต้อง แต่พวกเค้าลืมอะไรไปรึป่าว เพราะว่าเราไม่รู้ว่ามันกระดูกหัก หรือ กระดูกเคลื่อนไปแทงอวัยวะสำคัญอะไรรึป่าว ถึงได้ต้องพามา X-ray แล้วการที่ไปจับดึงจับยืดอย่างนั้น ไม่คิดบ้างหรอว่า ถ้ามันซี่โครงหัก ซี่โครงอาจแทงปอดทะลุไปแล้วก็ได้ ถึงต้องจับอย่างนั้นจริง แต่ก็จับอย่างเบามือ ถนอมเจ้าสี่ขาตัวน้อยๆหน่อยไม่ได้หรอ ไม่ต้องทำเวลาขนาดนั้นก็ได้ เวลาไม่ได้เป็นเงินเป็นทอง แต่เป็นชีวิตของสัตว์ต่างหาก พอออกจากห้อง X-ray แล้ว ก็ยังต้องนั่งรอผลอีก น้ำข้าวอาการแย่กว่าเดิม โงหัวขึ้นไม่ได้ คอพับคออ่อนอย่างเห็นได้ชัด มันบอบช้ำกว่าเก่า หลังจากได้ผลแล้ว ก็ยังเอาไปรักษาไม่ได้ ยังมีการฉีดสีเพื่อดูสภาพของกระเพาะปัสสาวะอีก แล้วก็ X-ray ซ้ำ ถูกจับดึงจับยืด อีกแล้ว พอออกจากห้อง เราไม่รอผล ไม่รอฟังอะไรแล้ว เดินไปห้องฉุกเฉินทันที หมอก็ให้น้ำเกลือกับดมออกซิเจนต่อ เราก็นั่งเฝ้ามันทั้งวัน มีอยู่ช่วงนึง เราสังเกตว่ามันหายใจเร็วกว่าปกติ แล้วก็ดิ้นบ่อย เราเลยเรียกหมอให้ช่วยดูให้หน่อย หมอเดินมาดูแล้วก็บอกว่า "มันก็ปกติดี ไม่มีอะไร" แล้วก็เดินไป แต่เราก็ยังติดใจอยู่ดี แล้วเราก็สังเกตเห็นว่า ทำไมในคอลลา (ปลอกพลาสติกเหมือนโทรโข่งสำหรับใส่คอสัตว์กันสัตว์กัดสายน้ำเกลือหรือเลียแผล) มันเป็นฝ้า ซึ่งถ้ามีสายปล่อยออกซิเจนอยู่มันไม่ควรจะมีฝ้า เราเลยเดินไปดูปรากฏว่า ออกซิเจนหมดถัง (เราดูจากไม่มีฟองอากาศออกมาจากท่อ) เราเลยรีบถอดคอลลาออกแล้วเรียกเจ้าหน้าที่ให้มาช่วยเปลี่ยน เพราะมันคงหายใจเอาแต่คาร์บอนไดออกไซด์เข้าไปพักใหญ่แล้ว ลองคิดดูซิว่า ถ้าเราไม่เห็นว่าออกซิเจนหมดถังจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราไม่สังเกตเห็นว่ามันหายใจเร็วผิดปกติจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราดูไม่เป็นล่ะว่าออกซิเจนหมดหรือไม่หมดถังจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ทุกคนหรอกนะที่ดูออก คนที่เค้าไม่ได้เรียนมาเค้าจะรู้ได้ยังงัย ที่เรา่ผิดหวังมากก็คือ เราเรียกหมอมาดูแล้ว หมอยังคงบอกว่าปกติ แล้วหมอไม่เห็นหรอว่าออกซิเจนหมดถังแล้ว คุณเป็นหมอนะ คุณควรจะเห็นและรู้ก่อนคนธรรมดาอย่างพวกเราสิ (ตรงที่เรานั่งตัวถังมันบังท่อออกซิเจน เราเลยไม่ได้เห็นว่ามันไม่มีฟองออกมาจากท่อแล้ว เห็นก็ตอนลุกเ้ดินไปดูเนี่ยแหละ) เราเฝ้าต่อจนทุ่มครึ่งถึงได้กลับบ้าน น้ำข้าวได้พักหลับสนิทก็ตอนกลับบ้านนี่แหละ แต่ว่าอุณหภูมิตัวมันยังเย็นกว่าปกติที่ควรจะเป็น หลังจากผ่านไป 1 คืน รุ่งเช้าอาการมันแย่กว่าเดิม เพราะแผลที่ถูกหมากัด ทั้งแผลตรงคอ และแผลอื่นที่กัดแล้วไม่เข้า แต่เลือดออกอยู่ข้างใน คงระบม เพราะมันบวมมาก แล้วก็กินยาไม่ได้ แม่เลยพาไปหาหมอต่อ(ยังงัยก็ต้องไปอยู่แล้ว เพราะนัดดูอาการ แต่นี่ไปเร็วกว่าเดิม) ก็ให้น้ำเกลือต่อ แต่มันก็ไม่ดีขึ้น ตัวมันเย็นลงเรื่อยๆ ชัก อาเจียร จนสุดท้าย หมอถามว่าจะให้ยื้อไว้มั๊ย แม่บอกว่า "ไม่ ปล่อยให้มันไปสบายดีกว่า" แล้วมันก็หายใจแผ่วลง กระตุกเป็นระยะ จนไม่หายใจ พอเราได้รู้ว่าน้ำข้าวตายแล้ว เราก็นั่งคิดทบทวนตั้งแต่ตอนที่พามันเข้าไปรพ. เราไม่ได้ต้องการโทษคนหรือสถานที่หรืออะไร แต่เราอยากเล่าสิ่งที่เราได้เจอให้เพื่อนๆฟังว่า ทุกคนที่พาสัตว์เลี้ยงไปรักษา ต่างเป็นคนรักสัตว์ เค้าอยากให้หมอและเจ้าหน้าที่ทนุถนอมมันเหมือนที่เจ้าของทนุถนอม ไม่ใช่เห็นแค่มันเป็นสัตว์ตัวนึง มันจะเจ็บรึป่าวก็ไม่สนใจ ทำตามหน้าที่ไป หน้าที่ไม่ใช่แค่หน้าที่ แต่หน้าที่มาพร้อมกับความใส่ใจ เพราะสิ่งที่คุณรักษาเป็นสิ่งมีชีวิต มีจิตใจเหมือนกัน ถ้าคุณโดนเชือดคอมา แล้วมีคนมาดึงคอคุณ คุณจะเจ็บมั๊ย อยากให้ใส่ใจหน่อย เบามือหน่อย เราไม่รู้ว่าถ้าตอนพามันไป X-ray ถ้าเจ้าหน้าที่ไม่จับดึงจับยืด ดึงคอขนาดนั้น มันอาจจะบอบช้ำน้อยกว่านี้มั๊ย จะเจ็บน้อยกว่านี้ หรือตายช้ากว่านี้รึป่าว
ถ้าเรารู้ว่ามันจะไม่รอด ถ้ารู้ว่ามันจะต้องตาย เราจะพามันกลับมาบ้าน ให้มันได้เห็นหน้าทุกคน แล้วหลับอย่างสบาย

ตอนแรกเราตั้งใจจะเขียนลงในใบแสดงความคิดเห็นแล้วหย่อนลงในกล่องตอนพาน้ำข้าวไปหาหมออีก แต่ตอนนี้ไม่ต้องพาน้ำข้าวไปหาหมอแล้ว ภาพที่น้ำข้าวโดนจับดึงตอน X-ray ยังติดตาเราอยู่ มันร้องไม่ออก เพราะโดนกัดที่คอ เจ้าหน้าที่จะรู้มั๊ยว่ามันเจ็บ (มันทำตาเหลือกมากตอนโดนจับดึง) เราอยากให้เพื่อนๆ ช่วย FWD เมล์นี้ไป เผื่อว่าคนที่ได้อ่านที่ทำงานทางด้านนี้จะได้รับรู้ และใส่ใจมากขึ้น นี่คือสิ่งที่เราต้องการ อีกเรื่องที่หนึ่งที่อยากให้ปรับปรุงเป็นที่สุดคือ ระบบในรพ. เราไม่รู้ว่าจุดประสงค์ที่ต้องจ่ายเงินก่อนถึงจะ X-ray ให้คือ ป้องกันการรักษาแล้วไม่จ่ายตังค์ หรือว่ามีจุดประสงค์อื่น แต ่คุณอาจจะช่วยชีวิตสัตว์(หรือคน)ได้มากกว่านี้ ถ้าคุณจะปรับปรุง และเปลี่ยนระบบนี้ซะใหม่ ถ้าสัตว์เลี้ยงคุณ หรือญาติคุณบาดเจ็บสาหัส แต่ต้องวิ่งไปยื่นเรื่อง จ่ายเงิน รอใบเสร็จ แล้วทางรพ.จึงจะรักษาให้ คุณจะรู้สึกยังงัย เวลาทุกวินาทีมีค่า หรือเงินมีค่ามากกว่า

สุดท้าย...
เราขอบคุณคุณหมอ และผู้ช่วยคุณหมอทุกท่าน ที่พยายามรักษาน้ำข้าวจนสุดความสามารถ
ขอบคุณผู้ช่วยหมอที่คอยช่วยใส่คอลลาพร้อมสายออกซิเจนให้เจ้าน้ำข้าวอย่างเบามือ
ขอบคุณเพื่อนเจ้าของสัตว์ที่อยู่ข้างเตียงน้ำข้าว ที่ช่วยกันดูแลเพื่อนสัตว์เตียงอื่นเหมือนเป็นสัตว์เลี้ยงที่รักของตัวเอง

ขอให้...
เจ้าลูกแมวน้อยที่ถูกรถทับกระดูกเชิงกราน และขาหัก หายไวๆ (นักศึกษาที่เก็บแล้วพามันมารักษาตั้งชื่อให้ว่า "เจ้าโชคดี")
ขอให้เชาว์ เชาว์ (ชื่อพัพเค้ก ถ้าจำไม่ผิด) อายุยืน และสุขภาพแข็งแรงหลังจากได้รับเลือดไปแล้ว
ขอให้สุนัขเตียงข้างๆ ที่เป็นโรคไตเรื้อรัง อาการดีวันดีคืน
ขอให้สุนัขอีก 2 เตียงที่อาการหนักมาก หายวันหายคืน
และ ขอให้แมวที่เจ้าของพามารักษาแล้วทิ้ง ที่สามารถร้องเหมียวได้เหมือนร้องเรียก "หมออออ" มีคนใจดีรับไปเลี้ยง

น้ำข้าวไม่ใช่แค่แมวที่เก็บมาเลี้ยง มันเป็นสมาชิกในบ้านคนนึงที่มีสิทธิ์นอนบนเตียงเดียวกับคนในบ้าน ได้นอนบนหมอน ไม่ใช่ในกรง ได้กินปลาทูที่คนในบ้านบรรจงแกะก้างออกจนหมด เป็น popular cat ของเด็กๆ และหลานคนอื่นๆ จากนี้ และตลอดไป

จากคุณ : none - [ 23 ก.ย. 50 11:21:21 A:125.26.219.238 X: ]