Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ***** @ ม ห ก ร ร ม ม๋า ห า บ้ า น ล็ อ ต พิ เ ศ ษ “ล า น ร้ า ง” @ *****

    *****  @  ม ห ก ร ร ม ม๋า ห า บ้ า น ล็ อ ต พิ เ ศ ษ   “ล า น ร้ า ง” @  *****  

    นกหนาว
    ย้อนภาพกลับไปเมื่อปี 2002
    ขณะรถติดไฟแดงตรงสี่แยก สายตาเรามองออกไปริมทาง  พลันเห็นสุนัขสีดำ รูปร่างผอม กำลังมีความสุขกับมื้อเช้า
    เธอละเลียดเศษข้าวเหลือ ซึ่งอยู่ในที่โกยขยะข้างร้านอาหารตามสั่ง  แต่ความรู้สึกที่เป็นสุขนั้นเป็นเพียงชั่ววูบ
    เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่ง มาฉวยที่โกยขยะและตีที่หัวเธอสุดแรง  
    เธอร้องเสียงเจ็บปวด และวิ่งลนลานออกไปอย่างน่าสงสาร
    วันถัดมา... เราไปดักคอยสุนัขตัวนั้น
    เธอมาจริงๆด้วย...แต่ เธอไม่สนใจเสียงเรียก และวิ่งผ่านไป พร้อมถุงพลาสติกที่คาบอยู่  ถายใน...มีกล่องโฟม
    เราดอดตามไปเรื่อยๆ และไปหยุดในที่ๆ เดียวกับเธอ “ลานร้าง”

    ลูกตัวน้อยๆ ของสุนัขสีดำ วิ่งปราดออกมาจากพงหญ้า ส่งเสียงดีใจเมื่อเห็นผู้เป็นแม่
    สุนัขสีดำ ฉีกกล่องโฟมด้วยปาก
    ทั้งเธอและลูกน้อยอีกห้า กินข้าว หมูทอด และไข่ดาวในกล่องด้วยความเอร็ดอร่อย
    แต่อาหารที่ถูกบรรจุมาหมดอย่างรวดเร็ว และไม่เพียงพอในการลดทอนปริมาณความหิว

    เราเริ่มเดินเข้าไปใกล้  ปากส่งเสียงเรียก ส่วน มือแกะสลักอาหารกระป๋อง
    กลิ่นโชยหอมแตะจมูก   เชิญชวนให้สุนัขสีดำ และลูก หันมาสนใจ เข้ามาล้อมเราไว้
    และส่งสายตาวิงวอนน่าเอ็นดู
    .................................................
    ลานร้าง มีพื้นที่กว้างมาก แต่แห้งแล้งแปลกเปลี่ยว  
    เกือบทุกตารางเมตร เต็มไปด้วยพงหญ้ารก สุมขยะ ไม่มีดอกไม้สวยชูช่อ จะมีก็แต่ต้นไม้ใหญ่สูงเพียง 3 ต้น
    และมีเพิงพักคนงานอยู่ไม่กี่หลัง  เหล่าคนงานกำลังทำการก่อสร้างอะไรสักอย่าง

    ที่แห่งนี้ ไม่ได้มีแต่ครอบครัวของสุนัขสีดำ
    แต่มีครอบครัวอื่นๆ ณ เวลานั้น อยู่ที่จำนวน 48 ตัว
    สุนัขลานร้าง ถึงจะมีหน้าตาและสีที่แตกต่างกันไป
    แต่ที่เหมือนกัน... เหมือนกับสุนัขสีดำ คือ แววตาเศร้าและรูปร่างผอม
    และทุกตัวอยู่ด้านหลังกำแพงสังกะสีทอดยาว ที่ขีดคั่นพวกเค้าออกจากโลกภายนอก

    ไม่นาน... เราได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตสุนัขที่ถูกทอดทิ้งเหล่านี้  
    เอาอาหาร และน้ำ ไปให้ทุกวัน พาไปทำหมัน ฉีดวัคซีน
    ส่วนลูกหมาก็นำมาหาบ้านใหม่  บางตัวก็จากไปด้วยประสบอุบัติเหตุ
    หรือด้วยความชรา จนในที่สุด  ก็ลดจำนวนลง

    ไม่นาน... ก็มีมาเพิ่มเป็นระลอก
    หลายคนละแวกนั้นทยอยมาทิ้งไว้ให้อย่างเคยชิน
    คนที่รู้จักเราผ่านทางเวปพันทิป ก็พากันมาฝาก  
    มีผู้หญิงจากเวปพันทิปอยู่คนหนึ่ง มาจากห้องแมว ฝากลูกหมาอายุเพียงเดือนเศษ ที่ขาดแม่ไว้ทั้งหมด 12 ตัว
    เรารับไว้ด้วยความเต็มใจ...ช่วยเธอและช่วยชีวิตเล็กๆ
    ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า จะช่วยหาบ้านอีกแรง และถ้าหาบ้านได้ จะรับส่ง และทำหมันให้
    ขณะเดียวกัน มีน้องหมาตัวเล็กสุดในครอก  ไม่สบาย ก่อนนำส่งเรา ผู้หญิงที่ว่านี้ พาไปไว้ที่ร้านหมอ
    ผู้หญิงคนนี้พาลูกหมามาส่งที่เรา  จากนั้นก็เริ่มหายไป ...
    วันแรกๆ โทรศัพท์ให้เราไปรับเจ้าลูกหมาตัวเล็กสุดที่ร้านหมอ
    ด้วยเหตุผลว่าเธออยู่ไกล  ไม่ว่างมา  พร้อมกับบอกให้เราออกเงินไปก่อน และจะโอนเข้าบัญชีเราทีหลัง
    เราใช้เงินของเราเอง จ่ายค่ารักษา และไม่ได้ทวงถามอีกเลย

    ลูกหมา12 ชีวิต  เราเลี้ยงตั้งแต่เล็กจนโต  และหาบ้านกันได้ คงเหลือเพียง “ฟูจิ-โคนิก้า”
    ที่เราไม่สามารถหาซื้อของขวัญล้ำค่า “ความรักและบ้าน”ให้เค้าได้
    .......................................................

    นกหนาว
    ทุกอย่างเหมือนหนังวนฉายซ้ำไปมา ให้อาหาร หิ้วถังน้ำ  รักษา ทำหมัน  หาบ้าน
    จนสามารถควบคุมประชากรหมาลานร้าง ไว้ที่ 14 ชีวิต
    หลายปีที่ผ่านมา กับวันเวลาที่เปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อ ใช้ชีวิตครึ่งหนึ่งอยู่กับพวกเค้า
    เป็นช่วงแห่งความสุข  และผูกพันให้รักพวกเค้ามากขึ้น ...
    ส่วนพวกเค้าก็เปลี่ยนไป แววตามีความสุขและรูปร่างอ้วนพี
    โดยมีความรัก และความซื่อสัตย์ ตอบแทนใจเรา

    ในระหว่างที่ประกาศหาบ้าน  หากท่านพอจำได้ เราเคยเปรยๆไว้
    ....ลานร้าง ที่เด็กๆคิดว่าคือบ้าน แต่ในโลกของความจริงมันไม่ใช่
    และวันนี้ก็ถึงเวลา  เมื่อความก้าวหน้าของสังคมเมืองเข้ามาครอบคลุมทุกอณู
    ปั๊มแก๊สเสร็จเรียบร้อย โกดังตั้งตระหง่าน เปิดให้บริการ
    พวกเราถูกขับไล่ ....
    ไม่เช่นนั้นจะไม่ปลอดภัย
    โดยให้เวลาเพียงสองอาทิตย์ ในการหาทางออก
    เราร้องไห้  เพราะไม่รู้จะพาไปไหนกัน...
    มีที่ใดบ้างอบอุ่น ปลอดภัย พอให้ได้พักพิง ไม่ว่าจะชั่วคราวหรือตลอดไป

    เรามองลานร้างเต็มตาอีกครั้ง  อีกไม่นาน... จะกลายเป็นลานร้างจริงๆ ที่ไม่มีหลงเหลือสิ่งใด...
    เด็กๆ นั่งล้อมวง…ให้กำลังใจอยู่ใกล้ๆ  โดยไม่รู้ว่าความทุกข์อันใดทำให้เรามีน้ำตา...


    หากท่านใดเมตตาสงสาร “รัก รับผิดชอบ ไม่ทอดทิ้ง” ต้องการรับอุปการะ
    หรือพอมีหนทางช่วยเหลือด้านใดได้บ้าง
    โปรดติดต่อ ใบมอส 081-7070877  นกหนาว
    ทางกล่องข้อความ หรืออีเมล์ byemos@hotmail.com

    > ขอขอบคุณพี่-เพื่อน-น้อง ทุกท่าน     ลูกสาว  
    > ขอขอบคุณบัญชีสี่ขา  ลูกสาว  
    > ขอขอบคุณท่านเวปมาสเตอร์และทีมงานห้องพันทิป  ลูกสาว

    การออกเดินทางเพื่อเริ่มต้นค้นหาชีวิตใหม่ครั้งนี้  ต้องขอความช่วยเหลือเร่งด่วน  รวมถึงเรื่องการช่วยโหวต ช่วยฟอร์เวิดเมล์
    ขอขอบคุณที่สุดค่ะ  มอบรัก

    แก้ไขเมื่อ 06 ต.ค. 50 22:20:33

     
     

    จากคุณ : ใบมอส - [ 6 ต.ค. 50 22:11:26 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom