ความคิดเห็นที่ 1 ความเป็นมาของคนช่วยบอกความเป็นไปของคน เพราะว่าระหว่างเส้นทางและความเป็นมาที่เราเติบโต บริบทแวดล้อมตัวเราจะบ่มเพาะเราอย่างช้าๆ จนกลายเป็น “เรา” บริบทแวดล้อม การเรียนรู้ และประสบการณ์ต่างๆ ได้แทรกซึมอยู่ในทุกอณูของร่างกาย ซึมอยู่ในสายเลือด ความคิด สมอง ตกตะกอนอยู่ที่ก้นบึ้งของหัวใจและจิตสำนึก สิ่งต่างๆ เหล่านี้จะบอกเราเองว่าเราควรจะเป็นเช่นไร ก้าวเดินไปทางใดและตัดสินใจเช่นไร ถามว่าผ่านร้อนหนาวมานานเน ทำไมถึงยังเลือกก้าวเดินบนเส้นทางสายเกษตรกร เส้นทางที่ใครๆ ก็บอกว่าลำบาก เส้นทางที่ยากจะเงยหน้าอ้าปาก ก็เพราะตลอดความเป็นมาของชีวิต บริบทแวดล้อมด้านเกษตรมันแทรกตัวอยู่เงียบๆ ในร่างกาย ในจิตวิญญาณของเรานั่นเอง จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:04:38 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เปิดลิ้นชักความทรงจำออกมาดู สายตระกูลหลายชั่วอายุใช้ชีวิตอยู่ในท้องนา ในสวน อยู่กับแม่น้ำ ลำคอลง บ่อ บึง ในวัยเด็กเราสนุกสนานกับท้องนา ต้นข้าว กอไผ่ มะขามเทศ มะกอกน้ำและเฝ้าพยายามจับปลา ภาพวัยเด็กที่เหยียบย่ำไปตามคันนา กอข้าว เก็บข้าวตก นวดข้าวเป็นภาพและความรู้สึกที่ดีที่ฝังใจจำ ต้นหมาก ต้นพลู มะม่วง ผลไม้ ใบจากและท้องร่องสวนสอนให้รู้วิถีเกษตร พ่อและแม่เล่าให้ฟังอยู่เนืองๆ ถึงเล้าหมูที่ขาดทุนมหาศาล กระทะใบบัวต้มข้าวหมูใบใหญ่ยังเป็นประจักษ์พยาน สมัยห้าสิบปีที่แล้ว เมื่อว่างเว้นจากการทำนา พ่อเอาไก่ใสเลื่อนออกเดินทางจากดอนทรายไปคลองตำหรุ ขายไก่เสร็จก็แลกหอยแมลงภู่จากชายทะเลศรีพะโลใส่เลื่อนกลับดอนทราย เดินทางกันสามวันสองคืน ถ้าเทียบเส้นทางก็ประมาณวัดโสธรถึงนิคมอมตะนครประมาณนั้น เล้าไก่ใต้ถุนบ้าน ตื่นขึ้นมาก็เห็นพ่อ แม่และพี่ชายสามคนสาละวนอยู่กับไก่ เติบโตขึ้นมาชีวิตสบายขึ้นก็สนุกสนานกับแปลงผักที่พี่น้องห้าคนช่วยกันปลูกและเก็บผัก เราช่วยกันรดน้ำ พรวนดิน ลงปุ๋ยขี้วัวและตัดผักไปส่งขาย ได้เงินก็มาแบ่งกัน ข้ามไปที่สายตระกูลของคู่ชีวิต ชีวิตชาวนาจากแผ่นดินใหญ่รอนแรมมาจากแผ่นดินใหญ่เพื่อลงหลักปักฐานที่ปัก นำ พอ ความเป็นมาของชีวิตก็คลุกเคล้ามากับสายแม่น้ำใหญ่ คลุกคลีตีโมงมากับถั่วเหลือง หนึ่งในห้าธัญพืชที่สำคัญของโลก กระโดดโลดเต้น เล่นสนุกสนานและทำความรู้จักกับถั่วเหลืองกันตั้งแต่เกิด เมื่อเติบโตขึ้นเราทั้งคู่ก็ก้าวออกมาจากวิถีชีวิตของเกษตรกรกันอย่างเงียบๆ โลดแล่นบนเส้นทางชีวิตของคนทำงาน ทิ้งท้องนา ท้องร่อง กองถั่วเหลือง สายน้ำ และทะเลเป็นฉากชีวิตไว้เบื้องหลัง จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 และโลกที่หมุนเร็วจี๋ก็พาให้ชีวิตเราต้องควงหมุนตามไปด้วย ในที่สุดก็ตัดสินใจที่จะอยู่นิ่ง ปล่อยให้โลกหมุนรอบตัวเราไปในขณะที่เราไม่หมุนตามโลก เลือกที่จะกลับมาอยู่กับโจทย์ที่เราตั้งไว้บนผืนแผ่นดินของเราที่เป็นทุ่งแห่งความฝัน เอาความรู้ ประสบการณ์ หัวใจและความพยายามมาปรับใช้ให้เยอะที่สุด ไปไร่โน้น ดูฟาร์มนี้ ทั้งสวนผลไม้ สวนผัก ฟาร์มไก่ กวาง จระเข้ นกกระจอกเทศ บ่อปลา ดูทั้งระบบตั้งแต่การผลิต การบริหารจัดการ การตลาด ต้นทุน รายได้และการตลาด นั่งคิดสระตะบวกลบคูณหารแล้ว สินค้าใหม่ การเลี้ยงสัตว์ ปลูกผักใหม่ๆ เป็น Niche market ตลาดแคบ เราต้องตะลุยสร้างทั้งการผลิต สร้างกลไกตลาด หัวหกก้นขวิดกันระยะหนึ่งถ้าตลาดดีโอกาสก็จะเป็นของเรา ในขณะที่ประสบการณ์โดยตรงเราก็ไม่มี ถ้าดูทั้งภาคการผลิตการตลาดคงไม่ไหวเหมือนกัน หันกลับมาดูพื้นที่ที่เรามี สารพันที่เราต้องจัดการ ทั้งเรื่องดิน เรื่องน้ำ ความแห้งแล้ง หินปูน แสงแดดสายลมที่เราเคยชื่นชมในวันทำงาน วันนี้กลายเป็นโจทย์ใหญ่ที่เราต้องหาทางจัดการให้ได้ คิดว่าถ้าเราเริ่มจากการไม่มีประสบการณ์ ไม่มีพี่เลี้ยงคอยดูแลก็คงตุปัดตุเป๋น่าดู หันกลับมาดูที่การเกษตร ถ้าเราพูดรวมๆ มันก็จบแค่ว่าเราจะปลูก จะเลี้ยงอะไร ภาพมันก็คงไม่ชัด เราจึงช่วยกันแยกแยะการเกษตรผ่านการบริหารการจัดการสมัยใหม่ที่เราเรียนรู้จากที่ทำงาน จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อเรามองผ่าน value chain เราจะเห็นสายผลิตของการเกษตรที่ชัดเจนมากขึ้น ถ้าดูแลทั้งการผลิต ทั้งการสต็อค ทั้งการตลาดคงปวดหัว ถ้าเราผลิตและหาคนมาทำตลาดให้ก็เป็นการเกษตรในระบบเก่าที่เกษตรกรไทยไม่เคยเงยหน้าอ้าปากได้ซักที การจัดการสมัยใหม่เรื่อง Outsourcing สำคัญมาก ทำให้บริษัทไม่ต้องใหญ่โตเทอะทะ เราจึงมองมุมกลับ เราอยู่ในกระบวนการผลิตเบื้องต้นที่เป็น Outsource ของบริษัทใหญ่ ที่ผันแปรมาเป็น Contract farming เราก็ไม่ต้องวุ่นวายกับกลไกตลาด ขอแค่โฟกัสไปที่การผลิตให้ดีที่สุด Process theory สอนให้เรารู้จักแยกแยะกระบวนการผลิต In put + Process = Out put ถ้าตัวแปรต้นทั้งสองตัวนั้นดี มีประสิทธิภาพ ก็จะส่งผลให้ Out put ที่เป็นตัวแปรตามมีประสิทธิภาพไปด้วย เราจึงตัดสินใจทำการเกษตรที่อยู่ในขั้นตอนของกระบวนการผลิตในรูปแบบของ contract farming และเป็นการผลิตที่เป็น Mass product และเราจะไม่รอให้เกิดรายได้เพียงหนึ่งหรือสองครั้งในรอบปีตามฤดูกาลผลิต แต่ต้องเป็นการผลิตที่จะต้องสามารถสร้างรายได้ให้กับเราทุกวัน และต้องเป็นกระบวนการผลิตที่มีตัวแปรต้นทั้งสองตัวที่ดีที่สุด เพื่อให้ out put ออกมาดีที่สุด และทั้งหมดอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริงที่ว่าเราไม่มีประสบการณ์ตรง 365 บนงานเกษตร มีแค่เพียง “วันเวลาที่ดี” กับการเกษตรยังชีพที่ฝังใจมาจากวัยเด็ก เราจึงต้องให้ความสำคัญกับ Head > Heart ใช้สมองและเหตุผลมากกว่าใช้อารมณ์หรือความฝัน จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หลังจากที่ตระเวนเก็บข้อมูลกันมาครึ่งค่อนปี 1 สิงหาคม สี่คนพ่อแม่ลูกนั่งเล่นกันอยู่ในสวน ลูกสองคนสาละวนกับเกมสนุกๆ บนโต๊ะหิน เราสองคนคุยกันไปยิ้มกันไป ดูเหมือนจะไม่จริงจังแต่ว่าเข้มข้นและมุ่งมั่น ผมกรอกดินใส่ถุงเพาะชำ ภรรยากดเมล็ดมะรุมหม้อและเอาดินกลบ เสร็จแล้วก็หันไปเพาะพริกขี้หนูสวน “เราจะปลูกต้นไม้ ปลูกผักในที่ที่ของเรา เก็บและกินทุกอย่างที่เราปลูก” 5 สิงหาคม หลังจากที่ชั่งใจและเห็นเส้นทางที่เรากำลังจะสร้างขึ้นชัดเจน ลางานจากกรุงเทพมุ่งหน้าไปต่างจังหวัด ขับรถไปจอดที่สำนักงานตัวแทนที่เราจะทำ contract farming เดินเข้าไปในสำนักงาน ยืนเก้ๆ กังๆ พนักงานของบริษัทกำลังสาละวนกับงานที่ง่วนอยู่ตรงหน้า และเมื่อแจ้งความจำนงว่าขอมาร่วมเป็นลูกฟาร์ม พนักงานก็มองหน้าเราทั้งคู่แบบงงๆ คนสองคน แต่งกายดูดี ดูภูมิฐานและมีความรู้ ดูเป็นคนกรุงเทพมากกว่าต่างจังหวัด ไม่มีทีท่าว่าเป็นเกษตรกรและจะสามารถกรำงานหนักได้ แต่ก็เชิญให้เรานั่ง สักพักผู้จัดการและเจ้าหน้าที่ส่งเสริมระบบก็ออกมาพบกับเรา เมื่อถามไถ่ความต้องการแล้ว ก็เริ่มเอาตารางออกมาอธิบาย เราถามในสิ่งที่เราไม่รู้ ถามทุกอย่างที่เราอยากรู้ ถามถึงระบบ การสนับสนุน การจัดการ คุยกันสองชั่วโมง เค้าถามเราแค่สองประโยคว่าเราจะทำเองหรือปล่าว และจะทำที่ไหน บ่ายเดียวกันเค้าก็ได้คำตอบทั้งหมด เมื่อเราและเจ้าหน้าที่ส่งเสริมไปดูพื้นที่ด้วยกัน เราอธิบายภาพทั้งหมด ชี้ให้ดูว่าเราจะแบ่งพื้นที่อย่างไร บ่อน้ำ บ้านคนงาน สำนักงานอยู่ตรงไหน เมื่อเห็นการถามอย่างเอาจริงเอาจัง เค้าก็ป้อนข้อมูลเข้มข้นมากขึ้น 12 สิงหาคม แม็คโครก็เริ่มเข้าพื้นที่ จกดินรอบทั้งแปดทิศเอาฤกษ์เอาชัย 13 สิงหาคม ตื่นแต่เช้าออกไปคุมที่ไซต์งาน คุมการพัฒนาพื้นที่ แม่เตรียมอาหาร คดข้าวใส่ปิ่นโต น้ำใส่กระติก ขนมผลไม้ใส่ตะกร้ายังกะจะไปปิคนิควีคเอนท์ ส่งของให้พร้อมกับสายตาที่ไม่แน่ใจกับการตัดสินใจของลูกๆ 13 สิงหาคมเป็นวันแรกที่เราเริมลุยงานอย่างจริงจัง Facility ระบบพื้นฐานทั้งหมดสำคัญที่สุด เราต้องเร่งมือจากตรงนี้ก่อนที่จะเริ่มระบบอย่างอื่นได้ ขุดบ่อน้ำขนาด 60 x 25 เมตร ระดับความลึก 8 เมตร และปากบ่อปรับเป็นพื้นที่ลาดปากบ่อที่ความลาดชัน 30 องศา เรากำลังจะทำทุ่งแห่งความฝันที่เรากำลังจะทำฝันให้เป็นจริง เราจะทำความฝันทั้งหมด ที่ใช้ Head > Heart ใช้สมองและเหตุผลมากกว่าใช้อารมณ์หรือความฝัน จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:09:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 “ตั้งไข่ล้มต้มไข่กิน ไข่ตกดิน อดกินไข่เอย” เมื่อเราหัดเดิน พ่อและแม่สอนอาขยานบทนี้ให้แก่เรา และเราสอนลูก “ก เอ๋ย กไก่ ข ไข่อยู่ในเล้า .....” อักษรสำคัญสองตัวแรกที่เราหัดเรียนรู้ หัดเขียนอ่าน ทำให้เราเติบใหญ่และเป็นคนดีแบบที่ควรจะเป็น ไม่มีก้าวแรกเราก็ไม่รู้จักเดิน ไม่มีก ไก่และข ไข่ เราก็เรียนรู้ต่อไปไม่ได้ เราจึงเลือกที่จะทำฟาร์มไก่ไข่ เพราะว่าไก่ไข่ให้ผลผลิตทุกวัน ให้รายได้กับเราทุกวัน เมื่อทุกอย่างบริหารผ่านระบบบัญชีธนาคาร ก็ช่วยให้เราเกิดเครดิตซึ่งจะเป็นสินทรัพย์ที่ให้เราต่อยอดได้ในอนาคต เป็นการตัดสินใจในขณะที่เค้าลางของไข้หวัดนกกำลังแพร่ระบาดในต่างประเทศ แต่ในขณนั้นยังไม่ได้แพร่ระบาดเข้าสู่ประเทศไทย แต่กรมปศุสัตว์เรียกประชุมเกษตรกรที่เลี้ยงไก่ทั้งหมดเพื่อให้ความรู้และหาทางป้องปราม เรา ในฐานะเกษตรกรมือใหม่ก็กางแผนงานคำแนะนำของกรมปศุสัตว์และดำเนินงานตามนั้น เพราะเรามั่นใจว่าทำตามคำแนะนำเป็นสิ่งที่ดีที่สุด จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เราตัดสินใจทำในขณะที่เริ่มเห็นเค้าลางของวิกฤติของไข้หวัดนก ขณะเดียวกันเราก็มองเห็นโอกาสที่จะก้าวเดินและเติบโตบนเส้นทางสายเกษตรกรในฐานะฟาร์มไก่ไข่ จากประสบการณ์ที่เราทำงานและจากบทเรียนต่างๆที่เราเรียนรู้ เราคาดว่าการเลี้ยงไก่ทั้งระบบในประเทศไทยจะต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง ไม่ใช่แค่เฉพาะการเลี้ยงไก่เท่านั้น แต่รวมถึงการเกษตรทั้งหมดด้วย เพราะว่ามันถึงรอบที่ต้องเปลียนแปลงและปรับปรุงไปสู่ระบบผลิตแผนใหม่ เพียงแต่เราเลือกเส้นทางของไก่ไข่ เราคาดว่าการเลี้ยงไก่ทั้งหมด ต้องเปลี่ยนจากเกษตรพื้นบ้านไปสู่เกษตรมืออาชีพ ที่มีการจัดการ มีการบริหาร มีการป้องกัน Thomas R. Dye สอนเราว่าทฤษฏีระบบองค์กรทุกองค์กรจะต้องทำหน้าที่เป็นผู้ผลิต และองค์กรจะถูกห่อหุ้มด้วยสภาพแวดล้อมภายนอกที่เปลียนแปลงและผันผวนตลอดเวลา ดังนั้นองค์กรจะต้องปกป้องระบบผลิตของตนเองไม่ให้ได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมภายนอก เพื่อให้ระบบผลิตดำเนินไปได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด เราจึงตัดสินใจทำฟาร์มไก่ไข่ในระบบปิด เรา – ในฐานะองค์กรต้องป้องกันแม่ไก่ – ในฐานะระบบผลิต ให้ไข่ได้อย่างสมบูรณ์ที่สุด โดยที่ไม่ได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมภายนอกที่กำลังเปลียนแปลงอย่างรุนแรง โดยเฉพาะไข้หวัดนก ที่เราคาดว่าท้ายที่สุดจะต้องระบาดเข้าสู่ประเทศไทย การทำฟาร์มไก่ไข่ระบบปิด ไม่ได้หมายความว่าเราปิดหูปิดตา แต่เราต้องตื่นตัวและเปิดสมองหาความรู้ใหม่ๆ หาเทคโนโลยี่ใหม่ๆ เพื่อให้การทำฟาร์มระบบปิดดำเนินได้อย่างดี เราทำฟาร์มระบบปิด โดยเลือกใช้เทคโนโลยี่อีแว็ปที่ช่วยควบคุมระบบผลิตได้ดี คุมตัวแปรต่างๆที่จะกระทบต่อระบบผลิตของเรา ทั้งแสง อุณหภูมิ อาหาร โรคและความสะอาด และทำตามข้อแนะนำของกรมปศุสัตว์อย่างเข้มงวด จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:12:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เริ่มจากปรับเปลียนที่ลุ่มบริเวณทางน้ำไหลให้เป็นบ่อน้ำขนาดใหญ่ด้านหน้า ใต้พื้นดินร่วนเหนียวกลับกลายเป็นดินผุ หินผุ เราจึงนำดินที่ขุดไปปรับถมเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ในบริเวณที่ไม่สำคัญเช่นถนน ลานพัก ดินผุเหล่านี้เหลวเละเมื่อโดนน้ำ แข็งเป็นหัวไอ้โจรเมื่อโดนแดด ปลูกอะไรไม่ขึ้น แม้แต่หญ้า และขุดดินด้านหลังเป็นบ่อขนาดใหญ่สามบ่อ และนำลูกรังที่ได้มาถมบริเวณโรงเรือน การทำความเข้าใจกับดินในพื้นที่ ทำความเข้าใจกับแผนงาน ทำให้ประหยัดเงินได้หลายแสนบาท บ่อด้านหน้ากลายเป็นบ่อที่กักเก็บน้ำได้ดีที่สุด แต่ด้วยระดับความลึกจึงไม่เหมาะกับการเลี้ยงปลา บ่อด้านหลังกำลังพอดี ทั้งกว้างยาวลึก แต่พอหมดลูกรังกลายเป็นชั้นหินผุและหินปูนไม่กักเก็บน้ำ เราถมถนนเลียบพื้นที่ด้านข้าง กำหนดให้มีทางเข้าออกเพียงทางเดียว เพื่อควบคุมให้เป็นไปตามระบบปิดและใช้น้ำยาฆ่าเชื้อสำหรับรถที่จะเข้าฟาร์มทุกคัน เราทำถนนกว้างหกเมตร ปรับเรียบและบดอัดอย่างดี จนใครๆ ทักว่าจะทำบ้านจัดสรร แต่เราต้องทำไว้เพื่อรองรับรถบรรทุกขนาดใหญ่ที่อาจจะเข้าออกฟาร์มในอนาคต และเราพบว่าเราไม่ได้ดำเนินการสิ่งเหล่านี้สูญเปล่า ไม่เคยก่อสร้างก็ต้องมาก่อสร้างกันครั้งนี้ เรียนรู้โครงสร้าง ฐานราก การถ่ายเทน้ำหนัก คานดีดคานงัดตั้งแต่สมัยเด็กก็เอามาปรับใช้ รอกและล้อเลื่อนช่วยถ่ายและผ่อนแรง ระบบกาลักน้ำนำมาใช้เพื่อให้ระบบน้ำไหลเวียน ในขณะที่กำลังสร้างโรงเรือน เราก็ปลูกไม้ผลและแปลงผักไปด้วย เราสร้างทุกอย่างพร้อมกัน ทั้งโรงเรือน ลานตาก ห้องเก็บอาหาร บ้านคนงาน ถังพักน้ำ และห้องอาบน้ำยา ช่วงต่อระหว่างด้านท้ายโรงเรือน เราสร้างบ่อชีวภาพทรงโดมลึกสิบเมตร กว้างสิบห้าเมตร เพื่อผลิตพลังงานหมุนเวียนจากก๊าซชีวภาพมาใช้ชดเชยไฟฟ้าและน้ำมันบางส่วน ท้ายที่สุดเราต้องเป็นทั้งผู้รับเหมา สถาปนิก วิศวกร พ่อค้า คนจัดสรรทรัพยากร ได้รู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ ได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น ได้คิดในสิ่งที่ไม่คิดว่าจะต้องมาคิด ทุกก้าวคือการเรียนรู้ ทุกอย่างรวมเบ็ดเสร็จอยู่ในคนสองคน สายลมแรง แดดกล้า ฝนที่กระหน่ำได้สอนเราและเคี่ยวกรำให้เราเรียนรู้ชีวิตในท้องทุ่ง และท้องทุ่งก็ปลอบประโลมให้กำลังเพื่อให้เราเรียนรู้ในสิ่งทีไม่รู้ต่อไป ท้องทุ่งสอนเราว่าการเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด และภูมิปัญญาเกิดขึ้นได้ด้วยตัวเราเอง จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จากท้องทุ่งที่ไม่ระบบประปาและไฟฟ้า เราต้องพัฒนาระบบขึ้นเอง ลงทุนวางเสาไฟฟ้าแรงสูงสิบหกต้นเข้ามาที่ฟาร์ม กำหนดใช้ไฟสามเฟสเพื่อคุมการผลิต พร้อมวางไฟทางบริเวณหน้าฟาร์มเพื่อให้ความสว่างแก่ชาวบ้านรอบๆ น้ำในบ่อไม่พอใช้แน่นอน และเสี่ยงต่อการติดโรค การทำฟาร์มระบบปิดเราจึงเลือกใช้น้ำบาดาล ดูและทำความเข้าใจกับแผนที่น้ำใต้ดิน และรู้ว่าที่ระดับความลึกที่ 110 เมตร ปริมาณน้ำจะมีความเสถียรมากที่สุด ไม่เคยเจาะน้ำบาดาลมาก่อนก็ได้ทำคราวนี้ ติดต่อกรมทรัพยากรน้ำ ติดต่อวิศวกรจบปริญญาตรีที่ใช้ระบบตรวจวัดน้ำ และเรารู้ว่าช่างพื้นบ้านในท้องถิ่นรู้ดีที่สุด ทำงานด้วยความมั่นใจ และในราคาที่ถูกกว่าช่างใหญ่ เราเริ่มต้นจากความไม่รู้ เราจึงต้องเรียนรู้ เราเริ่มต้นจากความไม่มี เราจึงต้องทำให้มี เรารู้ว่าเรามีปัญหา เราก็ต้องแก้ปัญหาด้วยปัญญา “ตั้งไข่ล้มต้มไข่กิน ถ้าไข่ตกดินอดกินไข่เอย” ข้อคิดจากบทอาขยานเตือนให้เราต้องก้าวเดินด้วยความระมัดระวัง เมื่อเราล้มและลุกช่วยทำให้เราเดินคล่อง การเรียนรู้ถูกผิด learning by doing ก็ทำให้เราแกร่งขึ้น ถ้า ก เอ๋ย ก ไก่ ข ไข่อยู่ในเล้า เป็นจุดเริ่มต้นแห่งการเรียนรู้เพื่อเติบใหญ่ เราจึงมั่นใจว่าการเริ่มต้นที่ดี ก็จะทำให้ทุกอย่างดีตามไปด้วย ก้าวแรกจึงสำคัญที่สุด เราจึงต้องคิด คิด และคิด เราทำ ทำ และทำ เพื่อให้ทุกอย่างเกิดขึ้น จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:16:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ฤดูฝนกำลังผ่านไปอย่างเงียบๆ ฤดูหนาวคืบคลานเข้ามาอย่างเงียบๆ เช่นกัน ลมเย็นๆ พัดโชยใบข้าวโพดสีน้ำตาลกรอบแกว่งไกวซ้ายขวาตามแรงลม ลมพัดไปข้างหน้า และหวนกลับกลายเป็นลมหมุนเล็กๆ บนลานดิน ฝนปรอยปะทะหนาวนิดๆ กลายเป็นหมอกฝนห่มคลุมพื้นที่ฟาร์มไว้ทั้งหมด การพัฒนาฟาร์มยังคงดำเนินต่อไปตามตารางเวลา และเป็นรูปเป็นร่างตามแผนแม่บทที่เรากำหนดขึ้น ไข้หวัดนกคืบคลานเข้าสู่ประเทศไทยอย่างเงียบ ๆ จากจุดศูนย์กลางของประเทศ แพร่ขยายอย่างเงียบๆ จนครอบคลุมทั่วทั้งประเทศและกลายเป็นเรื่องใหญ่ คนรอบข้างเริ่มไม่แน่ใจในสิ่งที่เราทำ และมองว่าเราตัดสินใจบ้าบิ่นเกินไป ทำโดยที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์ ทำในขณะที่เห็นเค้าลางแห่งปัญหา ทำในขณะที่เห็นว่าวิกฤติของไข้หวัดนกกำลังเริ่มต้นและมีทีท่าจะแผ่ขยายไปไม่สิ้นสุด เริ่มจากพ่อแม่ทั้งสองฝ่าย จากพี่ป้าน้าอา จากคนงาน จากคนที่ผ่านไปมา แต่เราก็ยังคงทำตามแผนแม่บทของเรา ออกจากบ้านทุกเช้า คดข้าวใส่ปิ่นโต ตักน้ำใส่กระติก เตรียมขนม ผลไม้และกาแฟ เช็คงาน สั่งงาน กระจายงานและติดต่อกับงานระบบและพันธุ์ไก่ พร้อมทั้งวางแผนการเงิน จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:17:33 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เราก้าวเดินไปบนผืนแผ่นดินของเราด้วยความมั่นใจ เดินไปตามคันบ่อ แปลงผัก ยิ้มและหัวเราะให้แก่กันได้ทุกเมื่อ ผิวคล้ำเพราะกรำแดดกรำลม แต่เราก็มีความสุข เราปลูกพริกและมะรุมที่เราเพาะไว้ตั้งแต่วันที่ 1 สิงหาคม ปลูกผักบุ้งจีน พริก มะเขือ ชะอม มะละกอ ผักกาดขาว เราเลี้ยงปลาดุกในกระชัง และปล่อยปลานิล ปลาทับทิมและปลาเบญจพรรณลงบ่อใหญ่ ความทรงจำในวัยเด็กค่อยซ้อนขึ้นและล้อเลียนกับภาพความจริงตรงหน้า มันเป็นอีกฉากหนี่งของชีวิตที่แตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง เราเรียกว่าชีวิตที่ดี เราอยู่ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ทำความเข้าใจกับวงโคจรของพระอาทิตย์ พระจันทร์และดวงดาว ทำความเข้าใจกับเส้นทางของสายลม สายฝนและทางน้ำไหล ปรับเปลี่ยนแผนบนกระดาษให้สอดคล้องกับทิศทางของธรรมชาติ หาทางแก้ไขเพื่อเอาชนะและหาทางควบคุม ไข้หวัดนกแพร่ระบาดอย่างรุนแรง ในระยะห้าหกสิบกิโลเมตรรอบฟาร์มถูกประกาศเป็นพื้นที่สีแดง คำถามรุนแรงขึ้น ถี่ขึ้น เครียดไหม ก็เฉยๆ เหนื่อยจากงานมากกว่า งานที่กำลังเปลียนจากทุ่งแห่งความฝันให้เป็นท้องทุ่งแห่งความจริง ด้วยสองสมอง สี่มือและสองหัวใจที่เรากำลังสร้างโอกาสด้วยตัวเราเอง ด้วยความเชี่อมั่นว่าในวิกฤติมีโอกาส และในโอกาสมีวิกฤติ ทำด้วยความไม่ประมาท หาทางแก้ไข ปรับปรุง เปิดหูเปิดตาหาความรู้ในสิ่งที่เราไม่รู้และปรับใช้ Head > Heart ใช้สมองและเหตุผลมากกว่าใช้อารมณ์หรือความฝัน และต้องพึงระลึกอยู่เสมอว่า ในวิกฤติมีโอกาส และในโอกาสมีวิกฤติ จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:19:41 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ภาพที่ 1 และ 11 เป็นบ่อน้ำที่ขุดขึ้นบริเวณด้านหน้าฟาร์ม ภาพที่ 4 เป็นเสาเอกของโรงเรือน หลังจากนั้นทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ส่วนภาพจากกระทู้ที่ 7 และ 10 เป็นบ้านพักคนงาน ถ่ายในขณะก่อสร้างและหลังสร้างเสร็จแล้วหนึ่งปี เราทั้งสองคนนอนพักที่ห้องซ้ายมือสุด ก่อนย้ายมาอยู่บ้านใหม่ในบริเวณเดียวกันเมื่อปีที่แล้ว ส่วนต้นไม้สูงใหญ่ที่เห็นในกระทู้หมายเลข 0, 2, 3 เป็นต้นประดู่ป่า เปรียบเหมือนต้นหมายเมืองของฟาร์ม ปัจจุบันยังคงยืนต้นเด่นเป็นสง่าอยู่ ส่วนกระทู้หมายเลข 8 เป็นบ่อชีวภาพขนาดใหญ่ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ เป็นสิ่งที่เราไม่เคยทำไม่เคยมีประสบการณ์ทำมาก่อน แต่เรียนรู้จากประสบการณ์จริง คุณป้ามะลิครับ เดี๋ยวผมกลับไปตอบที่กระทู้เดิมให้ครับ นานๆ เข้ากระทู้ซักที กดผิดกดถูก ผมก็ไม่เคยแตกประเด็นเลยไม่รู้ว่ามันจะออกมาหน้าตาแบบนี้ จากคุณ : สอบวา - [ 5 พ.ย. 50 17:33:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มารอดูไก่....เต็มเล้า.. ในบ่อชีวภาพจะมีอะไรบ้าง... จะมีปลา...หมู...ให้ด้วยไหม... จากคุณ : เม่นแคระ - [ 5 พ.ย. 50 18:09:39 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ซักวันนึงคงได้ไปเห็นของจริง   จากคุณ : ไม้ดอกหอม - [ 5 พ.ย. 50 18:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มาศึกษาด้วยตัวเอง.....กับบทเรียน ของคนใจดี อีกคนหนึ่งค่ะ รอเรียนต่อค่ะ จากคุณ : แมกไม้ไทย - [ 5 พ.ย. 50 18:38:14 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เล่าต่อซิค่ะ กำลังเข้มข้นเชียว แล้วอย่าลืมเปิดคอร์สเลี้ยงผึ้งด้วยน่ะค่ะ จากคุณ : ธัมมะระตี - [ 5 พ.ย. 50 19:02:32 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ครบเครื่องต้มยำเลยครับ ยอดเยี่ยมมาก ชอบที่บอกว่าต้องใช้ Head > Heart เพราะปัจจุบันของผมเป็น Heart > Head อยู่เลยครับ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 50 20:59:59 จากคุณ : ดอกไม้ทะเล - [ 5 พ.ย. 50 19:24:19 ]

ความคิดเห็นที่ 18 นับว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตเลยค่ จากคุณ : สาวสวนแตง (จาปาตี) - [ 5 พ.ย. 50 19:34:09 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ สอบวา  ครับ  ไปคุยกับใครหรือหน่วยงานไหนก่อนหรอครับ  น่าสนใจครับ  แล้ววางแผน จำหน่าย  ลูกสุกรขุน หรือ หมูพันธุ์หรอครับ   ถ้าการเลี้ยงมีปัญหา  ถามมาได้นะครับ   เรื่องสัตว์เลี้ยง ผมถนัดอันดับ 1เลยครับ  ส่วนต้นไม้มาเป็นอันดับ 2  หากจะถามเรื่องสาวๆ  ไม่ถนัดเลยครับ   คริๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   ที่ ญี่ปุ่น  1 ฟาร์มเล็กๆ  แม่พันธุ์ 100 ตัว  เลี้ยงหมูขุนเองด้วย  ภายในฟาร์มทั้งหมด  ดูแลแค่ 3 คนเท่านั้น    เมื่อก่อนผมคือ บุคคลที่ 3 ที่ไปช่วยเขาทำงานนะครับ  ( แต่ไม่ใช่มือที่ 3 แน่นอนครับ คริๆๆๆๆๆๆ ) ปล. ใช้เงินทุนสูงน่าดู   ค่อยๆ ทำนะครับ   เอาใจช่วยครับ จากคุณ : ญี่ปุ่น35 - [ 5 พ.ย. 50 21:28:29 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มารอดูไก่ออกไข่ครับ จากคุณ : BongKoch - [ 5 พ.ย. 50 22:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มารอกินไข่ค่ะ จากคุณ : ไม่รู้หนูไม่ได้ทำ - [ 6 พ.ย. 50 08:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มารอเพื่อเจริญรอยตามค่ะ   แต่โครงการใหญ่จังเลยนะคะ จะเดินตามแบบเล็กๆๆค่ะ อ่านไป  อ่านไป  และอ่านไป   อึม....เสียวว่าจะมีตอนหักมุมจังเลย    ไม่รู้จะวืดด้วยไข้หวัดนกรึเปล่า นั่งลุ้นนระทึก   แหะๆๆเหมือนหนัง UBC  เดือนตุลาเลยแหละ   ป้ามะลิเองค่ะ จากคุณ : ป้ามะลิ (ป้ามะลิ) - [ 6 พ.ย. 50 10:48:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เข้ามาดู.. ลงทุนเยอะน่าดูน่ะครับเนี๊ยะ หวัดนกมีเป็นช่วงๆ ปีนี้ไม่ค่อยได้ยินข่าวเลย.. แต่ราคากากถั่วเหลืองขึ้นยอะมากไม่รู้ว่ากระทบกับราคาอาหารสัตว์แค่ไหน จากคุณ : YH - [ 6 พ.ย. 50 14:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 โห โครงการยิ่งใหญ่น่าดู  บนพื้นที่กี่ไร่คะเนี่ย สาวบ้านนาเรียกสามีมาดูด้วย  พากันทึ่ง ถูกใจกะระบบ วิธีคิด และการจัดการตามที่คุณสอบวา ว่ามา เข้าท่าดี เริ่มต้นดี มีชัยไปกว่าครึ่ง   ยังไงก็ขอให้มีโอกาสมากกว่าวิกฤติ และฝ่าฟันวิกฤติไปได้ด้วยดี       เมื่อไหร่ จะมาอัพอีกค่ะเนี่ย  ปูเสื่อ รอดูโครงการชุดต่อไป จากคุณ : Farm Girl in High Sierra - [ 7 พ.ย. 50 15:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เพิ่งว่างมาอัพข้อมูลครับ สาวน้อยบ้านนา ทั้งหมดอยู่บนพื้นที่ 32 ไร่ครึ่ง เฉพาะในระยะที่ 1 ของการทำฟาร์ม ใช้พื้นที่ทั้งหมดประมาณ 6 ไร่ ส่วนที่เหลือเป็นพื้นที่ทำไร่หมุนเวียนครับ ตอนแรกที่เราตัดสินใจจะกลับบ้านเพื่อทำอะไรที่เป็นกิจการของเราเอง เรากำหนดโจทย์ไว้ชัดเจนครับว่าจะทำอย่างไรให้พื้นที่ที่เรามีอยู่เกิดประโยชน์สูงสุด และก็ไม่ต้องวุ่นวายกับความเปลี่ยนแปลงต่างๆ มากมายนัก เป็นการเกษตรที่ทำให้เราเลี้ยงตัวได้และคุ้มกับการลงทุน เราตระเวนดูงาน ศึกษางานกันหลายที่ เราไปดูงานที่ราชบุรี กาญจนบุรี สุพรรณ เชียงใหม่ เชียงราย ตาก ลพบุรี โคราช สระบุรี เพชรบุรี แต่ไม่ได้ลงไปปักษ์ใต้ เพราะว่าสภาพแวดล้อมค่อนข้างแตกต่างจากที่เป้าหมาย ลงไปคลุกกับโครงการต่างๆ และทำความเข้าใจทั้งหมด อย่างเรื่องการปลูกข้าวโพดนี่ จำได้ว่าลงไปคลุกที่ไร่สุวรรณ โคราช ดูทั้งระบบน้ำ ลูกไร่ที่ปลูกข้าวโพดป้อนไร่สุวรรณ ดูการจัดการ การวางแผนปลูกเพื่อให้ได้ผลผลิตทุกวัน กระบวนการแปรรูป การผลิตน้ำนมข้าวโพด การทำตลาด และการหมักต้นข้าวโพดไซเลสเพื่อเลี้ยงสัตว์ เฉพาะข้าวโพดอย่างเดียวนี่ต้องดูทั้งโคราช สระบุรี ลพบุรี โดยภาพรวมนี่น่าสนใจนะ ปัญหาอยูที่ระบบน้ำและไร่รอบๆ ก็ปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ซึ่งจะเกิดการ cross breed ได้ง่ายด้วย ก็ต้อง drop ข้าวโพด ระหว่างที่เรียนเรื่องข้าวโพดก็แว๊บๆ ไปดูที่ศูนย์วิจัยผึ้งที่อยู่ใกล้ๆ กันก็เลยรู้เรื่องผึ้งตามไปด้วย จากคุณ : สอบวา - [ 7 พ.ย. 50 21:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จากกระทู้เดิมที่เราทำความเข้าใจและศึกษาดิน พื้นที่และสภาพแวดล้อมของเรา ความเปลี่ยนแปลงที่กำลังเกิดขึ้นกับดินฟ้าอากาศ และตลาดผักผลไม้ทั้งหมด ซี่งอยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง ต้องอีกสักระยะใหญ่ๆ ตลาดผักผลไม้ถึงจะนิ่ง ก็เลยนำมาสู่การทำปศุสัตว์ในระบบปิด พอตรงนี้ชัดเจนก็เลือกดูฟาร์มไก่ ทั้งแบบดั้งเดิมที่เป็นระบบปิด แบบใหม่ที่เป็นระบบปิด และระบบปิดที่เป็น EVAP ดูเรื่องเงินทุน เงินหมุนเวียน การควบคุมการผลิตในขั้นต้น ก็เลยเลือกระบบ EVAP และมุ่งไปที่เจ้าใหญ่ที่ทำเรื่องไก่ไข่อยู่แล้ว ไม่ได้เลือกพิจารณาจากหลายเจ้า เราถือตามคติที่ว่า “ไม่เข้าถ้ำเสือไหนเลยจะได้ลูกเสือ” ถ้าเราอยากได้เทคโนโลยี่และพาร์ทเนอร์ที่ดีที่สุดเราก็ต้องไปร่วมกับคนที่เชี่ยวชาญที่สุด ก็เลยตรงดิ่งมาที่รายใหญ่นี่เลย ศึกษาข้อมูลและการทำงานร่วมกับเค้าทั้งหมด และเขียนออกมาเป็นแผนงานให้ชัดเจน ทั้งการก่อสร้าง การผลิตเลี้ยงดู การบริหารจัดการและการเงิน จากคุณ : สอบวา - [ 7 พ.ย. 50 21:26:46 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เรานำแผนงานทั้งหมดปรึกษาผู้ใหญ่ อาป๊าให้คำแนะนำอยู่สองเรื่องใหญ่ๆ ประการแรก เรื่องการเกษตรเป็นเรื่องยาก เพราะขึ้นอยู่กับดินฟ้าอากาศทีไม่แน่นอนและราคาขึ้นลง ตรงนี้หมายความว่าถ้าเราควบคุมทุกอย่าง ควบคุมดินฟ้าอากาศให้คงที่ และรู้ราคาผลผลิตที่เกิดจากระบบ contract ได้ก็เป็นเรื่องที่ดี ส่วนประการที่สอง ป๊ายกคติจีนแผ่นดินว่า “ลงทุนน้อย กำไรมาก ไม่มาก ลงทุนมาก กำไรน้อย ไม่น้อย” เช่นขนมครกเราลงทุนไม่กี่สิบบาทต่อครั้ง แต่ก็กำไรประมาณสองสามร้อย ถือว่าลงทุนน้อย กำไรต่อหน่วยมาก แต่รวมๆ แล้วก็กำไรไม่มาก แต่ถ้าเราลงทุนมาก กำไรต่อหน่วยอาจจะน้อย แต่เมื่อรวมๆ แล้วก็จะมากตามไปด้วย เพราะว่าฐานการลงทุนมันใหญ่ ตรงนี้หมายความว่าเราต้องมองการเกษตรเป็นธุรกิจการค้าไม่ใช่มองว่าเป็นการเกษตร และต้องกล้าลงทุน ซึ่งจะเหนื่อยครั้งเดียว ดังนั้นก่อนเริ่มลงมือต้องคิดให้รอบคอบทุกๆ ด้าน คำแนะนำทั้งสองประการชัดเจนและมีคุณค่ามาก และนำไปสู่ความชัดเจนในการดำเนินงานตามแผน จากคุณ : สอบวา - [ 7 พ.ย. 50 21:27:51 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ในระยะแรกรอบสามปี เราทำฟาร์มไก่ไข่ทั้งหมดสองฟาร์มด้วยกัน คือหมายถึงสองโรงเรือน ใช้กระเบื้องมุงหลังคารวมๆ แล้วประมาณ 8,000 แผ่น สั่งตรงจากโรงงานที่สระบุรี เลี้ยงไก่โรงเรือนละประมาณ 10,200 ตัว รวมทั้งสองฟาร์มแล้วก็ประมาณ 21,000 ตัว มีบวกลบนิดหน่อย ไม่ได้เลี้ยงจากลูกเจี๊ยบตัวเล็กๆ แตจะรับแม่พันธุ์ไก่อายุ 16 สัปดาห์มาเลี้ยง ซึ่งเริ่มไข่ประปราย จากวันละ  300 ฟองต่อโรง พอไก่อายุย่างเข้ายี่สิบสัปดาห์ก็จะเริ่มให้ผลผลิตมากขึ้นเรื่อยๆ และให้ผลผลิตสูงสุดประมาณวันละ 10,000 ฟอง รวมสองฟาร์มก็ตกประมาณ 20,000 ฟอง และเลี้ยงรวม 13 เดือนหรือให้ผลผลิตไข่ทั้งหมด 56 – 60 สัปดาห์ ซึ่งผลผลิตทังสองฟาร์มถึงแม้จะยังให้ไข่ 14,000 ฟองต่อวันและยังมีกำไรที่ดีอยู่ แต่เริ่มที่จะไม่คุ้มทุนแล้ว เราก็จะเริ่มปลดเล้าและพักเล้า 1 เดือนตามคำแนะนำของปศุสัตว์ ในระหว่างพักเล้าก็จะซ่อมแซม ทำความสะอาดหรือปรับปรุงระบบต่าๆ ก็ทำกันในช่วงพักเล้า คนงานบางส่วนก็จะกลับบ้านพักผ่อนคนละสิบห้าวัน ก่อนกลับมาทำงานกันต่อ ส่วนเจ้าของฟาร์มก็จะต้องประเมินผลภาพรวมทั้งหมด อันนี้เป็นระบบรวมๆ ที่เราใช้เกณฑ์ของโรงงานและระบบของบริษัทมาประยุกต์ใช้ จากคุณ : สอบวา - [ 7 พ.ย. 50 21:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ส่วนโรงเรือนไก่ไข่จะมีลักษณะเป็นอุโมงลมขนาดใหญ่ กว้าง 10.5 เมตร ยาว 110 เมตร เราทำลานตากด้านหลังต่อกันไปเลยอีก 20 เมตร และท้ายสุดของโรงเรือนยาวต่อไปอีก 10 เมตร เพื่อเป็นโกดังเก็บมูลไก่แห้ง รวมแล้วโรงเรือนยาวทั้งสิ้น 140 เมตร ด้านข้างโรงเรือนทั้งสองด้านจัดทำเป็นผ้าใบสีดำทึบ ใช้กลไกรอกดึงขึ้นลงเพื่อควบคุมสภาพแสงและไอร้อน ด้านหน้าโรงเรือนเป็น cooling pack เป็นกระดาษอัดแข็งลักษณะรวงผึ้ง เราเลือกใช้เทคโนโลยี่ของฟินแลนด์ เพื่อปล่อยให้น้ำไหลผ่านจากด้านบนลงด้านล่าง ในลักษณะระบบหล่อเย็น และด้านท้ายโรงเป็นพัดลมดูดอากาศขนาด 1.20 เมตรรวม 6 ตัว เพื่อดูดไอน้ำหล่อเย็นจากด้านหน้าโรงเรือนไปยังท้ายโรง ระบบทั้งสามส่วนนี้เป็นหัวใจของระบบผลิตและจะทำงานร่วมกัน ใช้ระบบคอมพิวเตอร์เพื่อควบคุมอุณหภูมิภายในโรงเรือนให้มีค่าเสถียรมากที่สุด และจะเป็นตัวกำหนดประสิทธิภาพของการผลิต จากคุณ : สอบวา - [ 7 พ.ย. 50 21:29:34 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ภายในโรงเรือนจะแบ่งเป็นสามแถว มีทางเดินสลับกับร่องรองรับมูลไก่ ในแต่ละร่องเราจะวางกรงไก่ซ้อนเรียงเป็นรูปตัว A เพื่อจะได้ดูแลไก่ได้ง่าย พร้อมทั้งดูแลทำความสะอาดใต้เล้า โดยใช้ระบบเกียร์ชักรอกมูลไก่ออกไปด้านท้ายโรง ระบบเกียร์นี้เราพัฒนาขึ้นร่วมกับช่างของเรา มูลไก่นี้จะไปตากด้านโรง ส่วนหนึ่งจะนำลงบ่อชีวภาพ เพื่อสร้างก๊าซชีวมวลและนำกลับมาเป็นพลังงานชีวมวลไปสร้างไฟฟ้าใช้ภายในโรงเรือน ซึ่งจะช่วยประหยัดไฟฟ้าและน้ำมันปีละประมาณ 200,000 บาท ส่วนมูลไก่ที่เหลือจะถูกลำเลียงเข้าลานตาก และใช้ลมที่ถ่ายเทออกจากโรงไปช่วยทำให้แห้ง ก่อนบรรจุลงถุง เพื่อให้เกษตรกรมาซื้อเพื่อไปบำรุงสวนกันต่ออีกที ในแต่ละปีมูลไก่แห้งจะขายได้ประมาณ 150,000 – 200,000 บาท เฉพาะรายได้จากมูลไก่ที่ขายและผลิตกระแสไฟฟ้า รวมแล้วจะตกประมาณ 400,000 บาทต่อปี จากคุณ : สอบวา - [ 7 พ.ย. 50 21:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ในแต่ละวันเราจะเก็บไข่วันละ 3 รอบต่อโรง แต่ละรอบจะต้องเก็บไข่ทั้ง 3 ซอย เฉพาะบริเวณเลี้ยงไก่โรงเรือนยาว 110 เมตร เดินไปกลับแต่ละซอยก็ตก 220 เมตร ครบทั้งสามซอยก็ 660 เมตร หนึ่งวันเดินเก็บไข่สามรอบ เท่ากับเราเดินวันละ 2 กิโลเมตรโดยไม่รู้ตัว เราเก็บไข่ทุกวันเป็นเวลา 12 เดือนติดต่อกัน เท่ากับเราเดินเท้าเปล่ารวมเป็นระยะทาง 720 กิโลเมตรต่อปี เท่ากับว่าคนงานเดินเก็บไข่ทั้งปีเท่ากับเดินเท้าเปล่าทางจากกรุงเทพ – เชียงใหม่ คนงานทุกคนที่นี่ก็เลยผอมเพรียวบาง และสุขภาพดีกันถ้วนหน้า และแต่ละฟาร์มจำนวนไก่ 10,000 กว่าตัว จะให้ผลผลิตหรือไข่รวมประมาณ 2,900,000 ฟองต่อรอบการผลิต 13 เดือนเป็นอย่างน้อย ถ้าเราต้องเน้นทั้งเรื่องการผลิตให้ดีที่สุด และถ้าเราทำตลาดเองหมายความว่าเราต้องขายไข่ทั้งสองฟาร์มจำนวน 5,800,000 – 6,000,000 ฟอง ไหนจะต้องดูแลการผลิต ไหนจะต้องดูแลการตลาด ก็คงปวดหัว ระบบ contract farming จึงเข้ามาช่วยจัดการตรงนี้ได้เป็นอย่างดี จากคุณ : สอบวา - [ 7 พ.ย. 50 21:30:53 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สมัยเด็กๆ ก็ตกเลขเป็นประจำ ตอนเรียนไม่ชอบวิชาสถิติ แต่การบริหารงานที่นี่ต้องให้ความสำคัญกับตัวเลขในทุกๆ เรื่อง ทั้งผลผลิต การจัดการ อุณหภูมิในโรงเรือน ซึ่งทั้งหมดเป็น KPI ที่จับต้องได้ และสามารถ Cross check ตัวเลขทั้งหมด เพื่อนำไปสู่การประเมินผลของโรงงานและการจัดการทั้งหมด สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือจุดเริ่มต้น ก้าวแรกที่เราก้าวเดินจะเดินได้อย่างมั่นคงมากที่สุด จะได้ไม่ต้องมากังวลกับ “ตั้งไข่ล้มต้มไข่กิน” หลายๆ คนอาจจะมองว่าก้าวแรกสำคัญ ผมแนะนำว่าให้มองไปที่ขั้นตอนก่อนที่เราจะก้าว มันยังมีขั้นตอนของการหาข้อมูลข่าวสาร การวิเคราะห์ การวางแผน การตัดสินใจ ซึ่งเป็นขั้นตอนที่ล้วนแล้วแต่มีความสำคัญทั้งสิ้น และให้มองแบบองค์รวมที่หลับตาและมองเห็นภาพทั้งหมดได้ชัดเจน เขียนออกมาเป็นแผนที่จับต้องได้ และกำหนดเป็นเส้นทางที่เราเลือกเดิน เป็นเส้นทางที่เราก้าวเดินได้อย่างมั่นใจและมุ่งมั่น และไม่ประมาทจนเกินไป หรือกังวลใจในทุกๆ ก้าวที่เราเดิน จากคุณ : สอบวา - [ 7 พ.ย. 50 21:31:31 ]

ความคิดเห็นที่ 33 รอฟังต่อ  คุณสอบวาทำการบ้านหนักจริง ๆ แต่ผลมันคุ้มค่ามาก จากคุณ : ธัมมะระตี - [ 8 พ.ย. 50 04:47:39 ]

ความคิดเห็นที่ 34 สวัสดีทุก ๆ คนค่ะ   ตามมาอ่านทุกคห. ชอบในความมีมานะใจเกิน 100 มากเลยค่ะ ขอให้ประสบความสำเร็จได้รับรางวัลชีวิตสมความตั้งใจน่ะค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 50 09:00:45 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 50 08:59:39 จากคุณ : สาวสวนแตง (จาปาตี) - [ 8 พ.ย. 50 08:47:53 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ป้ามะลิมารับจ้างเก็บไข่ค่ะ   คือว่าอยากจะหุ่นดีน่ะ....อิอิ มารอเก็บไข่ๆๆๆๆๆ ป้ามะลิค่ะ จากคุณ : ป้ามะลิ (ป้ามะลิ) - [ 8 พ.ย. 50 09:51:24 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ก็หนักจริงๆ ด้วยครับ ตอนใหม่ๆ นี้ผอมโกร๊กเลย ตอนนี้อยู่ตัวแล้วครับ ป้ามะลิเดินไหวเหรอครับ เด๋วผอมแย่แล้วจะสวยน้อยกว่าป้าข้างบ้านซะ เด๋วผมจะเก็บฟองที่ 10,000,000 ไว้ให้ป้ามะลิได้เก็บดีมั้ย สาวสวนแตงขอ 150 ขวดนึงแล้วกันครับ คุณธัมมะระตี ไว้ว่างๆ กลับบ้านก็แวะที่นี่ได้ครับ จะเปิดไวน์อย่างดีไว้ต้อนรับ Penfold's เชียวน้า ไอ้ระยะทางเดินเก็บไข่นี่ก็ไม่คิดมาก่อน เดินอยู่บ่อยๆ ก็ไม่ค่อยได้คิด มาคิดอีกที โอ้โห สองเท้าของพวกเราเดินไปกลับกรุงเทพ - เชียงใหม่เป็นว่าเล่น เดินเข้าไปได้ยังไงฟะ จากคุณ : สอบวา - [ 9 พ.ย. 50 00:10:01 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ป้ามะลิ แถวๆ ไทย เยอรมันมีแต่ต้นปีบกับต้นตีนเป็ดไม่ใช่เรอะ มีไม้เล็กๆ อีกนิดหน่อย ป่านนี้ต้นปีบไม่ออกดอกหอมฟุ้งกันแล้วหรือ? ขนาดที่ฟาร์มนี่ยังดอกกันจนขาวไปหมดทั้งต้น ผมชอบต้นปีบ ไม้ในใจเชียวแหละ ถ้าจะดูต้นไม้สวยๆ ต้องลองเข้าไปในค่ายนวมินฯ ครับมีไม้ดีๆ เยอะ หรือไม่ก็ไปที่แขวงการทาง เลยสนามกีฬาไปหน่อย มีไม้พอดุได้ แต่ถ้าจะให้ดี ก็ห้องต้นไม้ข้างๆ นี่แหละง่ายดี ถ้าจะปลูกต้นคูนนี่ ผมคิดว่าขนาดข้อมือนี่กำลังดี จะได้มีระบบรากที่แข็งแรง ส่วนไม้พ่มเตี้ย ผมแนะนำพุดตะแคง หอมหวานลึกซึ้งไปถึงหัวใจเชียว อ้อ มะลิด้วยนะจะได้สมชื่อ ส่วนไม้อื่นๆ ก็แล้วแต่รสนิยมครับ ผมมีไม้ดีๆ หลายอย่างแต่ไม่รู้จะถูกใจป้ามะลิหรือปล่าว พวกจันผา จันหนู จันหอม จำปาลาวหรือลีลาวดีขาวพวงขนาดข้อมือ สูงสักสองเมตรทรงสวย ชำไว้หลายกิ่งเหมือนกัน ถ้าจะเอาวันหลังผมลงไปกรุงเทพเอาไปทิ้งไว้ที่บ้านกรุงเทพก็ได้ครับ จากคุณ : สอบวา - [ 9 พ.ย. 50 00:17:30 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อยากไปเที่ยวสวนคุณสอบวาจังอ่ะครับ อยู่ใหนอ่ะ จาไปเที่ยวๆๆๆๆๆ น่าสนใจๆๆๆๆ จากคุณ : seto16 - [ 9 พ.ย. 50 01:46:14 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เป็นการเรียนรู้จากตัวตนคนทำเอง....เก่งจริงๆ.....ขอบคุณมากๆ เทียบขั้นอาจารย์แล้วค่ะ ขอปรบมือให้ค่ะ ชอบคำ ลงทุนน้อย กำไรมาก  ไม่มาก          ลงทุนมาก  กำไรน้อย  ไม่น้อย.............ขออนุญาตหยิบไปใช้นะคะ จากคุณ : แมกไม้ไทย - [ 9 พ.ย. 50 14:34:00 ]

ความคิดเห็นที่ 40 คุณสอบวายังไม่มาเล่าต่อ ไปทำภารกิจเพื่อชาตินานจัง นำชัยฟาร์มใช้วิธีส่งไข่แบบนี้หรือเปล่าค่ะ จากคุณ : ธัมมะระตี - [ 12 พ.ย. 50 05:15:04 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ากับสภาวะวิกฤตราคาน้ำมันเลยครับคุณธัมมะ ค่าขนส่งเฉลี่ยต่อใบอาจจะไม่กี่สตางค์ ลดต้นทุนได้เยอะเลย แต่มันจะแตกซักครึ่งมั้ยน้า จากคุณ : ดอกไม้ทะเล - [ 12 พ.ย. 50 06:17:31 ]

ความคิดเห็นที่ 42 55555 ขนไข่แบบข้างบน ไข่คุณสอบวา มิช้ำ มิแตก ระหว่างทาง เหรอคะนั่น  ย้อเย่น คุณสอบวา สมกะเป็นปราชญ์แห่งท้องทุ่ง ตัวจริง เสียงจริง ทึ่ง ชื่นชม ค่ะ เหมือนกำลังเรียนรู้ จากปรมารย์ขั้นเซียนเลย   กลับจากทำภาระกิจริยาง  ปูเสื่อ รออ่าน รอเล็คเซอร์ต่อค่ะ จากคุณ : ข้าน้อยขอคารวะ สองจอก (Farm Girl in High Sierra) - [ 12 พ.ย. 50 11:10:29 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ป้ามะลิไปสัมมนามาค่ะ  เค้าบังคับมาว่าภายใน  3 ปีจะต้องมีการ  refresh ความรู้ให้มันทันสมัย   นอกเหนือจากโปรแกรมอะไรต่อมิอะไรที่ต้องเรียนรู้ตามปกติ หลังจากคำนวนเป็นมั่นเป็นเหมาะแล้วตามวิสัยดั่งเดิมของนักบัญชี....อิอิ ก็คาดว่าไข่ใบที่  10  ล้านของคุณสอบวาจะหล่นตุ๊บลงมาประมาณวันที่  10 ของเดือนที่ 10 ในปีที่  2  ของการผลิต อึม.....ตอนนี้เริ่ม  start  กะต๊ากๆๆๆ  หรือยังคะ ?  จะได้วางแผนไปเยี่ยมคุรสอบวาที่คอนหวันได้ตรงเวลา แหะ.......แหมคิดยังกะวางแผน  production  plan  เลยนะเนี๊ยะ  เรื่องเนี๊ยะถนัดนัก   นั่งเทียนทำอยู่ทุกปีเลยแหละ.....อิอิ ตอนนี้กะลังซ้อมวิ่งรับไข่อยู่   เอ้า....ๆๆๆ  แหะๆๆๆ ....ไข่ตกแตกไปแล้ววววววค้า ป้ามะลิค่ะ จากคุณ : ป้ามะลิ (ป้ามะลิ) - [ 12 พ.ย. 50 12:07:31 ]

ความคิดเห็นที่ 44 รอ ท่านสอบวา มาบรรยายต่อนะครับ แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 50 18:13:29 จากคุณ : ดอกไม้ทะเล - [ 12 พ.ย. 50 12:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 45 แหะๆ ป้ามะลิ ครับ ดูท่าทาง ไ่ข่คุณ สอบวา ป้ามะลิ คงจะได้เก็บ ในเวลาไม่นาน กระมังครับ   ก็เธอบอกเดินเก้บไข่หลายๆกิโล ระวังอย่าทำไข่คุณสอบวา ตกนะครับป้า แตกไป จะหาไข่ที่ไหนไปใช้เขาละ (อันนี้คือไข่ใบที่ สิบล้านนะ อย่าจิตมืด)อิอิ โปรดคุณ สอบวา ช่วยดีเทลก๊าซซีวภาพ ให้มากๆนิด สนใจครับ จากคุณ : พ่อไม้ - [ 15 พ.ย. 50 13:09:14 ]

ความคิดเห็นที่ 46 คุณพ่อไม้   แล้วไก่ตัวที่  สิบล้านของตัวเองล่ะ   ยังอยู่เป่าววว หรือว่าส่งไปสวรรค์ซะแล้ว.... หายไปเลยนะ   ตกลงตอนนี้ทำไรอยู่คะ ปลูกพริก    หรือว่า ปลูกไม้ใบเอ่ย ? ป้ามะลิว่าจะปลูกข้าวตามคุณบงกชอยู่แล้วนะเนี๊ยะ  ไว้จะถอนต้นกล้วยไม้มาฝาก    ตอนใกล้ๆๆวันย้ายบ้านนะคะ ป้ามะลิค่ะ จากคุณ : ป้ามะลิ (ป้ามะลิ) - [ 15 พ.ย. 50 15:59:52 ]