ความคิดเห็นที่ 1 ^^ จขกท. พูดถูกใจและตรงประเด็นดีจัง ปัญหาของบางคนใหญ่กว่าเรามากมาย ทำไมไม่ลองเข้าไปช่วยเหลือคนเหล่านั้นก่อนที่จะแก้ปัญหาจิ๋วๆ ของเราเอง ^^ ไอ่ตัวเล็ก...เจ็บแค่นี้เอง....ไกลหัวใจตั้งเยอะ.... ปล. หายไวๆ + น่ารักมั่กๆ ค่ะ จากคุณ : นู๋แคท (Pussy_kittycat) - [ 8 พ.ย. 50 15:32:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามาเห็นด้วยกับคุณ จขกท เพราะบางทีคนเรามัวแต่มองที่ตัวเองอย่างเดียว ไม่ได้เหลียวมองคนรอบกาย ว่าเค้าเป็นอย่างไร จนกลายเป็นเหมือนคนเห็นแก่ตัวไปซะ.. ถ้าทุกคนคิดได้อย่างที่คุณบอกมาเราว่า โลกเราคงสงบสุขกว่านี้เยอะ เราว่า.. เจ้าตัวเล็กน่าตาน่ารักมาก แป๋วแหวว เชียว เอารูปตอนโตมาดูหน่อยสิ หน้าตาเปลี่ยนไปขนาดไหน ..... ขอให้หายไวๆน่ะ จากคุณ : กระแตแต้แว้ด (กระแตแตแว้ด) - [ 8 พ.ย. 50 16:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จริงค่ะและเห็นด้วยมาก ๆ ขอให้หายไว ๆ นะคะ จากคุณ : kpข้าวปั้น - [ 8 พ.ย. 50 16:08:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นบทความที่ดีครับ ขอใช่คำว่าบทความนะครับเพราะอ่านแล้วรู้สึกได้อะไรมากกว่าเรื่องเล่า - ส่วนตัวแล้วชอบตอนสรุปที่บอกว่า "ทำอะไรให้มีสติครับ" แต่ของผมไม่ได้ใช้ตรงใช้สติแยกดูว่าเรื่องเราหรือคนอื่นอันไหนใหญ่กว่า เล็กกว่า - คำสอนนึงที่แม่ผมสอนเรื่องสติมาแต่เด็กนะครับ คือ "จะทำอะไรให้มีสติ เมื่อมีสติแล้วจิตจะแจ่มใส จิตแจ่มใสแล้วจะทำให้เกิดปัญญา ในการแก้ไขปัญหาต่างๆ" จากคุณ : เฉินห้าวหนาน - [ 8 พ.ย. 50 16:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นด้วยอย่างยิ่ง อย่างในกรณีของเราไม่ได้เกิดอุบัติเหตุอะไรเลย พอไปถึงคุณหมอให้แซงคิวหมดเลย เพราะของเราโคม่า แต่ป้าอีกคนไม่พอใจ เพราะป้ามานั่งรอตั้งนานแล้ว แต่หมอบอกว่าของป้าไม่เป็นอะไรมาก แต่ของเราอาการแย่กว่าเยอะ ป้าแกก็มองแล้วก็กลับไปนั่งต่อ และในที่สุดเรานำหมากลับบ้านโดยไม่มีลมหายใจ แต่ของป้าเขากลับบ้านไปโดยยังมีลมหายใจอยู่ ซึ่งตอนนี้บอกตรง ๆ ว่าเราคิดถึงเจ้าตัวเล็กเหลือเกิน ไม่เคยลืมไปเลย ขอโทษทีคะ ที่เขียนอะไรนอกเรื่อง แต่อย่างว่าละนะ หมาใคร ใครก็รักจิงไม๊คะ จากคุณ : nongopol - [ 8 พ.ย. 50 16:54:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถูกค่ะ ถ้าเราก้าวขาออกมามองปัญหาอยู่ข้างนอก เราจะเห็นอะไรเยอะ เราจะใจเย็นขึ้น สามารถใช้วิจารณญานได้ดีขึ้น มีมุมมองต่างๆหลายอย่าง แต่ว่า ณ.ตรงนั้น วินาทีนั้น เราสามารถมีสติพร้อมก้าวขาออกมามองปัญหาอยู่ข้างนอกหรือเปล่า เราเคยเจอกับตัวเองเหมือนกัน น้องหมาเราทานข้าวน้อยลงๆ ผ่านไป3-4วันจนวันนึงไม่ทานเลย ผอมมาก เรากะว่าวันรุ่งขึ้นจะพาไปหาหมอ แต่แล้วเช้าวันนั้นเราก็พบว่า กรามเค้าบวมมาก หน้าโย้ไปข้าง กดไปเป็นแข็งๆ ปากหุบไม่ลง นําลายไหลยืด เราตกใจมากเลย คิดไปต่างๆนาๆ ระหว่างขับรถพาไปหาหมอก็ภาวนาอย่าให้เค้าเป็นอะไร กระวนกระวายไปตลอด งูกัดหรือเปล่า เป็นมะเร็งรึเปล่า,... พอไปถึงหมอ หมอตรวจดูก็พบว่า กระดูกหมูมันไปครอบอยู่บนฟันเค้า จนฟันเค้าอักเสบบวมตุ่ย เพราะเค้าไปคุ้ยขยะเอากระดูกมากิน ถึงตอนนั้นก็โล่งอก ขําก็ขํา อายหมอก็อาย แต่ก่อนหน้านั้นใครจะไปรู้ล่ะว่าเค้าเป็นอะไร ซีเรียสขนาดไหน จะช็อคตายหรือเปล่าก็ไม่รู้ก็วิตกกังวลไปต่างๆนาๆ ? ? ? ? ? จากคุณ : แม่ข้าวตู - [ 8 พ.ย. 50 18:55:41 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้ว....ตรงเผงเลยค่ะ  เพราะคนเราจะนึกว่าปัญหาตัวเองยิ่งใหญ่นัก  แต่ถ้าลองมองคนรอบข้างแล้ว  บางทีปัญหาของเราอาจจะเล็กน้อยซะจนไม่น่าจะเป็นปัญหาเลย...... จากคุณ : ดุ๊กกะดุ๋ย - [ 8 พ.ย. 50 20:37:12 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เขียนได้ดีมากค่ะ ชอบจริงๆที่บอกว่า ถ้าเรามองแต่ปัญหาของเราคนเดียว เราอาจรู้สึกแย่ และเหมือนแบกโลกเอาไว้คนเดียวทั้งใบ "ลองตั้งสติก่อน แล้วมองไปรอบตัวดีมั๊ยคะ   บางทีปัญหาของคนอื่นเขาหนักกว่าเรายังมีอีกตั้งเยอะ" จากคุณ : เม็ดทรายในทะเล - [ 8 พ.ย. 50 23:59:27 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สำหรับเจ้าของกระทู้        จากใจ .............. จากคุณ : ชาน้ำผึ้ง - [ 9 พ.ย. 50 01:48:40 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ดีจัง เห็นด้วยค่ะ จากคุณ : ยูมิแมว - [ 9 พ.ย. 50 03:05:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นด้วยเหมือนกันค่ะ มานึกๆถึงวันที่หมาตัวเก่าของเราตายที่โรงพยาบาล ก็เศร้าขึ้นมาอีกล่ะ จากคุณ : พริกจืด - [ 9 พ.ย. 50 08:50:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลย เห็นด้วยกับความคิดของเจ้าของกระทู้ค่ะ จากคุณ : พี่เจ้าดุ๊กดิ๊ก (family_love_dog) - [ 9 พ.ย. 50 12:58:06 ]