ความคิดเห็นที่ 1 มีความคิดจะออกจากงานประจำไปทำอาชีพเกษตรเหมือนกัน แต่กำลังคิดไม่ตกว่าจะไปดีมั้ย เล่าให้ฟังแผนที่จะทำแล้วกันเผื่อช่วย จขกท. ได้ มีที่ 10 ไร่ ก็ 1. ต้องมีสระน้ำที่สามารถเก็บน้ำไว้ใช้ได้ตลอดปี 2. แบ่งที่เป็นส่วน ๆ ค่ะ ส่วนสำหรับปลูกไม้ผลที่สามารถหมุนเวียนขายได้ตามฤดูกาล ส่วนนี้เป็นเงินเก็บ 3. ที่ดินอีกส่วนสำหรับปลูกผักสวนครัวที่สามารถเก็บกิน, เก็บขายได้ทุกวัน (พอดีแถวบ้านมีพ่อค้ารับประจำ) อันนี้เป็นรายได้ประจำวันค่ะ 4. เลี้ยงไก่บ้านไว้บ้าง ไว้เป็นโปรตีนค่ะ 5. และสุดท้ายเลี้ยงวัว ไว้ซัก 4-5 ตัว อันนี้ก็เงินเก็บเพราะเราไม่ได้หาอาหารให้มัน ให้มันเล็มหญ้าไป คิด ๆ ไว้ประมาณนี้ค่ะ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ ซักที ขอเตือนก่อนนะค๊ะอย่าเพิ่งตัดสินใจ ลองลาพักร้อนไปลองทำงานเป็นเกษตกรจริงซัก 3-4 วัน (รวมเสาร์-อาทิตย์ด้วยก็ได้) ลองว่าเราจะทนสภาพนั้นได้รึเปล่า แล้วค่อยตัดสินใจก็ยังไม่สาย ขอเอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง (แจ่มจิตดี) - [ 16 พ.ย. 50 16:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมก็มีที่ๆสุพรรณ  เคยคิดแบบคุณเหมือนกันแต่ทำไม่ได้ ความฝันคือตามแบบในหลวง  คือแบ่งที่เป็นส่วนๆ  มีน้ำ เลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ ปลูกพีชหมุนเวียนไปตามฤดูการเรื่อยๆ  อยู่แบบสบายๆ แต่...ถามตัวเองแล้ว  ผมยังตัดโน่นนี่อยู่ยังไม่ได้  ผมยังอยากไอ้นั่นไอ้นี่อยู่  ซึ่งสิ่งที่ผมอยากมันต้องใช้เงิน  และถ้าจะใช้เงิน  การจะใช้ชีวิตอยู่แบบที่ว่าและสามารถบันดาลความโลภในใจไปพร้อมๆกันคงยาก  จึงตัดสินใจ  อยู่แบบนี้ไปก่อน  รอแก่กว่านี้  ปลงกว่านี้  อยากน้อยกว่านี้ค่อยว่ากันใหม่ ที่สำคัญ...ที่ๆผมมีมันอยู่ลึก  ไฮสปีดอินเทอเน็ตเข้าไม่ถึง  ต่อ GPRS ก็ช้าเหมือนเต่าคลาน  แอร์กาดก็เร็วไม่เท่าแถมแพงอีกตะหาก  อินเทอเน็ตผ่านดาวเทียมก็เวอไป  มีไม่ตังจ่าย 555+   ไปและ  กลับบ้านดีกว่า  เลิกงานและ 555+ ชีวิตชนบทคือความฝันนะ  แต่คงเป็นฝันสุดท้ายที่ผมจะเลือกทำแหละ  ถามตัวคุณครับ  ว่าคุณน่ะ  พร้อมหรือยัง จากคุณ : อากู๋หัดเล่น - [ 16 พ.ย. 50 16:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รู้สึกว่ามันจะเป็นความฝันของทุกคนที่ยังมีชีวิตแบบลูกจ้างและอยู่ในเมืองใหญ่เลยล่ะ  คิดเหมือนความเห็นข้างบนกันทั้งนั้น จากคุณ : rukpech - [ 16 พ.ย. 50 17:29:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จขกท. ลองอ่านโครงการพระราชดำริ แล้วศึกษาดูว่าทำได้ไหม มีเงินออมส่วนหนึ่งไว้ทำทุนและไว้หม่ำเพียงพอรึเปล่าที่ก่อนผลผลิตจะออกขายสู่ตลาดได้ ถ้ามีก็ลองดูและอาจไปศึกษาที่ โครงการพระราชดำริ ต้นหาใน google.co.th ได้ค่ะ  ขอให้ประสพความสำเร็จเร็วๆค่ะ   จากคุณ : คนอยากปลูกอ้อย (digy) - [ 16 พ.ย. 50 18:23:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ปลูกกาแฟพอได้มั้ยค่ะ จากคุณ : ม่านบาหลี - [ 16 พ.ย. 50 21:36:56 A:58.9.91.210 X: TicketID:107517 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นอีกหนึ่งความใฝ่ฝันในอนาคตของผมเลยครับ จากคุณ : ตาลเดี่ยว (TON16) - [ 17 พ.ย. 50 00:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ลองแบ่งตามความใจชอบดีกว่านะครับ เช่น   - กลุ่มพืชโตเร็ว ได้แก่ ผัก - กลุ่มพืชโตช้า  ซึ่งแบ่งออกได้หลายชนิด  เป็นต้นว่า ผลไม้  ไม้ประดับ ปลูกป่าเพื่อขายไม้  เป็นต้น - กลุ่มสัตว์เลี้ยง  สัตว์บก-น้ำ  และสัตว์ปีก ทั้งหมดนี้ก็ ลองๆ แบ่ง เลี้ยงดูตามตวามชอบนะครับ     ปล. รายละเอียดการทำต้องค่อยๆ ศึกษานะครับจะได้ไม่เกิดความผิดพลาดขึ้น จากคุณ : ญี่ปุ่น35 - [ 17 พ.ย. 50 15:55:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ต้องถามตัวเองก่อนครับว่าอยากออกมาจากงานประจำจริงๆ หรือ เพราะการทำสวน มันต่างจากงานที่กินเงินเดือน โดยเฉพาะหากทำงานบริษัทคนอื่น ความรับผิดชอบเราก็เท่าหน้าที่ๆได้รับมอบหมาย แต่การออกมาทำสวนทำไร่ มันมากกว่านั้น คุณไม่มีวันหยุด ไม่มีวันลา ไม่มีวันสำหรับขี้เกียจ การทำสวน แม้จะแค่ 10 ไร่ ก็ต้องมีคนช่วย คุณทำเองคนเดียวไม่ได้หรอก ทีนี้ปัญหาแรกที่จะเจอคือเรื่องบริหารคน ซึ่งจะมีความท้าทายตามมาอีกมากมาย เช่น การมาทำงานมั่งไม่มามั่ง ปัญหาลักเล็กขโมยน้อย ปัญหายืมเงินล่วงหน้า ปัญหาอื่นๆ อีกร้อยแปด ต่อมาคือเรื่องทุน การทำสวนมีแต่ใช้เงินใน 2-3 ปีแรกอย่าหวังว่ามีรายได้ พืชต้องอาศัยฤดูกาล และเวลาที่จะเติบโต ช่วงนี้คุณต้องลงทุนอะไรบ้าง คร่าวๆ คือค่าปรับปรุงพื้นที่ ขุดสระ จัดการระบบน้ำ กล้าพันธุ์พืช ปุ๋ย ยาฆ่าแมลง ค่าแรงคนงาน วัสดุอุปกรณ์ที่ใช้ในสวน ค่าก่อสร้าง (บ้านพัก ถ้ามี) รวมทั้งค่าน้ำมันของอุปกรณ์สวนที่ต้องใช้น้ำมัน พวกเครื่องสูบน้ำ เครื่องตัดหญ้า ฯลฯ ทุนที่มีจะหดหายลงเร็วกว่าที่คาด เชื่อสิ ต่อมาเรื่องใจ คนที่ทำงานกินเงินเดือนมานานๆ มันจะใจฝ่อง่าย บอกตรงๆ ทำสวนทำไร่ที่ดูเหมือนง่าย แต่จริงๆแล้วละเอียดอ่อนมาก ถ้าลูกน้องดีมีชัยไปแยะ แต่ส่วนใหญ่แรงงานทำสวนทำไร่จะน้อยแล้วยุคนี้ หลายๆสวนใช้แรงงานต่างด้าวเพราะคนไทยไปทำงานโรงงานกันหมด กว่าจะหาคนที่รู้เรื่องได้ เดี๋ยวสวนอื่นมาซื้อไปก็มี นอกจากนี้ คุณทำใจได้แค่ไหน หากสิ่งที่ลงทุนลงแรงมาสองปี สามปี ถูกน้ำท่วมตายหมด เรื่องน้ำท่วมนี่เดี๋ยวนี้มีทุกจังหวัด ระบบแม่น้ำลำคลองเราไม่ดีระบายน้ำไม่ค่อยทัน ส่วนหน้าแล้งเวลาไม่มีน้ำก็กลุ้มอีก ทำสวนนี่เรื่องจัดการน้ำเป็นสิ่งสำคัญ ต่อมาเรื่องตลาด สินค้าเกษตรเดี๋ยวนี้มันต้องดูตลาด จะบอกว่าปลูกกินก็พอ จริงๆแล้ว 10 ไร่นี่มันจะเหลือ ปลูกอะไร เลี้ยงปลาอะไรก็เหลือ กินไม่หมด แต่มันอาจจะไม่มากพอที่จะขาย ดังนั้นจะมีปัญหาว่าขายที่ไหน เดี๋ยวนี้ค่าน้ำมันแพง ขนสินค้าไปส่งตลาดไม่รู้จะคุ้มไหม การทำเกษตรกรรมหลายๆอย่างในพื้นที่ ก็อาจทำให้ต้นทุนสูงกว่าทำไม่กี่อย่าง พวกสต๊อกยา ปุ๋ย อะไรทำนองนี้แตกต่างกันตามชนิดผลไม้ต้นไม้ มันทำให้แทนที่คุณซื้อยาขวดเดียว ต้องซื้อแปดขวด เป็นต้น ควรคิดให้จบก่อนตัดสินใจลงมือ เพราะต้นไม้ไม่ใช่หมากฮอสหยิบเปลี่ยนไปมาได้ง่ายๆ คุยกับคนเยอะๆ แต่อย่าเชื่อทุกคำแนะนำ พยายามคิดบนหลักการที่พิสูจน์ได้ และจงทำในสิ่งที่คุณชอบ แล้วคุณจะสนุกกับมัน ตัวอย่างเช่น พ่อผมชอบให้ผมปลูกลำไย ทั้งๆที่สวนผมดินมันไม่ถูกกับลำไย ผมยอมลงมันไปบางส่วนทั้งๆที่ใจไม่สนุกและไม่สนใจมัน ในที่สุดมันก็ไม่โต ส่วนมะละกอ มะนาว มะม่วง ไผ่ ผมเลือกเอง ให้เวลากับมันเต็มที่ มันจึงเจริญงอกงาม นี่คือตัวอย่าง โชคดีครับ จากคุณ : อดีตมนุษย์เงินเดือน (หนูน้อยต้อยตีวิด..) - [ 17 พ.ย. 50 21:48:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณหนูน้อย ตอบได้ดีมากครับ ถ้าผมตอบก็แนวๆนี้หละครับ อิๆๆได้ทีเลย แต่ปัจจุบันผมยังทำงานประจำครับ จากคุณ : seto16 - [ 18 พ.ย. 50 00:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณทุกท่านมากครับ คงต้องวางแผนก่อนพอสมควรที่จะทำอะไร คงต้องเข้ามาหาความรู้จากห้องนี้บ่อยๆแล้วครับ เพราะการใช้ชีวิตสมัยนี้ไมาง่ายแล้ว สงสารก็แต่ลูกหลานอนาคตคงลำบากกว่านี้เยอะ จากคุณ : แต่งเพื่ออิสระภาพ (แต่งเพื่ออิสระภาพ) - [ 18 พ.ย. 50 11:53:24 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จากมุมมองผม คนที่จะทำเกษตรได้มักจะมีพื้นฐานด้านนี้อยู่แล้ว เช่นพ่อแม่เคยพาทำ หรือเรียนมาทางด้านนี้ หรือชอบด้านนี้จริงๆ แบบนี้ถึงจะทำรอด ทฤษฎีที่ว่ามาก็เป็นทฤษฎีที่ดี และปฏิบัติได้ผลจริง แต่คนที่จะทำได้ประสบผลสำเร็จสูงสุดมักจะเป็นผู้ที่เป็นเกษตรที่แท้จริง และยิ่งเป็นเกษตรกรโดยกำเนิด เศรษฐกิจพอเพียงผมคิดว่าสร้างขึ้นมาเริ่มแรกเพื่อเกษตรกรที่ยากจนจริงๆ คนที่หาเงินได้พอกินในแต่ละวัน เศรษฐกิจพอเพียงจะทำให้เขามีรายได้ประจำวันที่แน่นอน แม้จะไม่กี่สิบบาท แต่ก็พอที่จะเลี้ยงชีวิตตัวเองไปได้ไม่ลำบาก แต่แน่นอนว่าเขาคงไม่สามารถรวยได้ภายในไม่กี่ปี หรือไม่รวยเลย แต่มีเงินพอใช้ไม่ลำบาก แต่หากเป็นคนที่เคยทำงานได้เงินมากๆ หากจะเปลี่ยนมาทำเศรษฐกิจพอเพียงเลยคงต้องปรับตัวลำบากหน่อย ยิ่งมีที่ 10 ไร่ หากจะมาปรับปรุงทันทีก็หมดเงินไปหลายแสน กว่าจะปลูก และดูแลจนเก็บขายได้ก็หมดเงินไปเยอะ แต่พอเริ่มเก็บขายได้ กำไรช่วงแรกๆก็ไม่ได้มากนัก สาเหตุที่ว่าต้องปรับตัวลำบากก็คือ นิสัยการใช้ชีวิตของเกษตรกร กับคนกรุงนั้นต่างกันมาก เกษตรกรนั้น วันๆเขาทำงานตลอด วันหยุดคือวันเทศกาล หรืองานต่างๆในหมู่บ้าน การจะขับรถไปเที่ยวนั่น กินนู่นนี่ นั้นแทบไม่มี ดังนั้นค่าใช้จ่ายของเขาจะเป็นค่ากินอยู่ภายในบ้านเท่านั้น รายได้ในแต่ละวันก็เพียงพอใช้จ่าย แต่ถ้าคุณยังปรับตัวแบบนี้ไม่ได้ เย็นมาต้องขับรถไปหากินข้าวนอกบ้าน สังสรรค์กับเพื่อน แบบนี้เศรษฐกิจพอเพียงก็เอาไม่อยู่ ถ้าเป็นกรณีคุณ แนะนำว่าทำงานต่อไป แต่แวะไปบ้าน แล้ววางแผนปรับปรุงที่ดินของคุณไปทีละส่วน ฝากเงินให้ทางบ้านจ้างคนมาทำให้ จะขุดบ่อ หรือปลูกต้นไม้ก็ค่อยๆทำไปทีละส่วนตามจำนวนเงินที่มี ไว้ปรับปรุงจนเสร็จแล้วค่อยกลับไปดูแล จากคุณ : Pit2519 - [ 18 พ.ย. 50 17:55:12 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นกระทู้ ที่ได้ความคิดเห็นดีมากเลยค่ะ ขอบคุณ จขกท. และทุกท่านค่ะ จากคุณ : ส้มสีส้ม - [ 18 พ.ย. 50 19:09:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณแทนเจ้าของกระทู้นะคะ เป็นความคิดเห็นที่ดีมากๆเลยค่ะ จากคุณ : epanid (manutsawee) - [ 19 พ.ย. 50 09:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยทุกกระทู้เลยค่ะ ในความจริงแล้วเป็นเช่นนั้น   ต้องค่อยเป็นค่อยไป  ปรับทั้งตัวและหัวใจ ปรับความคิดปรับอารมณ์   ต้นไม้มัยไม่ใช่เครื่องจักร   เสียแล้วซื้ออะหลั่ยมาเปลี่ยน  ก็เดินได้แล้ว ต้นไม้ตายแล้ว  ก็ตายเลย   ยังไม่ตายก็ดันไม่โต  ไม่มีผลผลิตออก ออกลูกมาแล้ว     ก็ดันไม่ได้ขนาด   ขายไม่ได้ราคา ค่อยๆๆจับ   ค่อยๆๆทำ ป้ามะลิค่ะ จากคุณ : ป้ามะลิ (ป้ามะลิ) - [ 19 พ.ย. 50 09:45:12 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ชีวิตพอเพียง บางทีก็ไม่เพียงพอ จากคุณ : csuwan - [ 14 ธ.ค. 50 07:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาฟังเกษตรกรมือเก่า  ชี้แนะ แต่ละท่าน พูดมามีเหตุผลดีๆ ทั้งนั้น เก็บกระทู้ จากคุณ : อดีต มนุษย์เงินเดือนเหมือนกัน (Farm Girl in High Sierra) - [ 18 ธ.ค. 50 02:41:07 ]