ตลอดระยะเวลา 10 กว่าปี บ้านเราไม่เคยมีสัตว์เลี้ยง เพราะพ่อมองว่ามันเป็นการเพิ่มภาระให้กับครอบครัว การนำสุนัขมาเลี้ยงจึงถือเป็นข้อห้ามเด็ดขาด ซึ่งพวกเราในบ้านก็ทราบกันดี
วันนึง เพื่อนที่อยู่ซอยข้างๆ วิ่งมาหาเรา แล้วบอกว่า นุ่มๆ ไปดูหมาบ้านเราคลอดลูกป่าว เราและพี่สาว ตื่นเต้นมาก เพราะไม่เคยเห็นสัตว์ออกลูกเลย ก็วิ่งแห่กันไปดูตามประสาเด็กๆ เมื่อไปถึง ก็มีผู้ใหญ่ยืนจับกลุ่มคุยกันอยู่ประมาณ 4-5 คนที่หน้าบ้าน พอเห็นเราวิ่งมาก็ตะโกนบอกว่า มาดูหมาเหรอ ไปดูสิ ลูกมันออกมาตั้ง 6 ตัวแหนะ กลุ่มของเราไปถึงช้า เพราะลูกๆของมันออกมากันหมดแล้ว นอนหลับปุ๋ย(ซึ่งจริงๆคือมันยังไม่ลืมตาต่างหาก) บางตัวก็ส่งเสียงร้อง งี้ด งี้ด มีแต่แม่ของมันที่คอยเลียตัวนั้นที ตัวนี้ที เราตื่นเต้นมาก ใจเต้นตึกตักๆ กลิ่นคาวก็คละคลุ้งเต็มไปหมด จนเราสงสัยว่า ลูกหมากับแม่หมาทนเหม็นอยู่ได้ยังไง?
หลังจากที่นั่งดูกันอยู่พักใหญ่ เรากับพี่สาวก็พากันเดินกลับบ้าน พร้อมกับเพื่อนๆเดินมาส่งอีกกลุ่มใหญ่ ตลอดทางก็คุยกันเรื่องหมาออกลูกกัน เสียงดังไปตามถนน คืนนั้นดูจะเป็นเรื่องตื่นเต้นสำหรับเด็กๆอย่างเรามาก
ทุกวันเรากับพี่สาวก็จะเดินไปดูลูกหมาที่บ้านเพื่อน บางวันเพื่อนก็จะเอาลูกหมาใส่ตะกร้าจักรยานมาให้เราเล่นถึงบ้านทีละ3-4 ตัว สลับกันไป แต่ก็น้อยลงเรื่อยๆ เพื่อนบอกว่าตัวอื่นๆเขาขอไปเลี้ยงหมดแล้ว จนสุดท้ายเหลืออยู่2 ตัว ตัวนึงสีน้ำตาลน่ารักมาก อ้วนท้วน ขี้เล่น วิ่งทีก็ล้มที มันวิ่งมาไล่งับเท้าจนพวกเราต้องวิ่งหนีอย่างกับเล่นวิ่งไล่จับ ส่วนอีกตัวสีขาวนวล ตัวนี้จับวางตรงไหนก็นอนตรงนั้น ขี้มูก ขี้ตาเกรอะกรัง ตัวเล็ก ผอม เพื่อนบอกว่า ตัวนี้ขี้โรค เพราะมันแย่งนมไม่ทันตัวอื่น แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ยังน่ารักในสายตาเราอยู่ดี
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 02:23:29
16 ปี แห่งความทรงจำ ตอนที่1
มารอด้วยคน
