 |
่..........................ทอฟฟี่และเฉาก๊วย .........................ี่
ช่วงปีใหม่เมื่อ 2 ปีก่อน เราได้ยินเสียงลูกแมวเล็ก ๆร้องมาจากใต้เครื่องซักผ้าที่ลานหลังบ้าน ลูกแมวสีดำ ผอมเห็นซี่โครง ทั้งตัวมีแต่โคลน เราพาเขาไปอาบน้ำก่อนพาไปหาหมอ เราเรียกเขาว่า "ทอฟฟี่"
หลายเดือนผ่านมา จากลูกแมวขี้เหร่ เป็นลูกแมวสีดำ ตาแป๋ว สิ่งที่ทำให้เราตัดสินใจเลี้ยงทอฟฟี่ เพราะเวลาเขาเรียกเรา เขาจะออกเสียงเหมือนคำว่า "แม่" ซึ่งแม้แต่หมอที่รักษาทอฟฟี่ก็บอกว่าเหมือนเขาเรียกแม่จริง ๆ
ทอฟฟี่มีวีรกรรมมากมาย ครั้งแรกก็ตอนที่ไม่ยอมกลับมานอนบ้าน ทั้งที่ปกติถ้าได้ยินเสียงรถหรือเสียงเรา ทอฟฟี่จะวิ่งกลับมาบ้าน แต่วันนั้นทอฟฟี่ไม่กลับ เราออกตามหา ไปพบทอฟฟี่นอนเฝ้าสาวอยู่ที่สนามเด็กเล่น ตอนที่เราเรียก แม้หางตาก็ไม่ยอมมองแม่มันเลย แล้วก็ได้เรื่อง
วันที่ฝนตกหนัก เสียงทอฟฟี่ร้องเรียกเราจากชายคาโรงรถบ้านข้าง ๆ ขาที่เดินกระเผลก หมอบอกว่าโกนขนทอฟฟี่ตรงไหนก็เจอแต่รอยเขี้ยว เราบอกหมอว่ายังไงก็ต้องทำหมัน ก่อนที่เราต้องมานั่งฝังศพทอฟฟี่ หมอถึงยอมทำหมันให้
ทอฟฟี่มีเลือดนักสู้และหวงบ้าน ค่ำวันหนึ่งเราเห็นทอฟฟี่นั่งเฝ้าอะไรซักอย่าง พร้อมกับส่งเสียงเเหมือนเรียกเราไปดู ซากงูที่ตายแล้วตัวประมาณนิ้วมือเรา หัวใจจะวาย รีบอุ้มทอฟฟี่เข้าไปขังในห้อง คิดว่าอย่างน้อยถ้าเขาตายก็ยังได้ศพไว้ฝัง 1 วันผ่านไป ทอฟฟี่มองเราเหมือนจะถามว่า เมื่อไหร่จะปล่อยเขาออกมาซะที งูตาย แต่ทอฟฟี่ไม่เป็นอะไร
ครั้งที่ 2 เราต้องไปเชียงใหม่ เราฝากพี่เราให้มาดูทอฟฟี่ด้วย พี่เราบอกว่า ลูกชายแกจัดการงูเห่่า ซากงูอยู่กลางเตียงนอนเราเลย เดากันว่า งูคงเข้ามาตรงรอยขาดของมุ้งลวด ถ้าไม่มีทอฟฟี่ ป่านนี้ที่นอนตายบนเตียง คงเป็นเราแทนงูแน่ ๆเลย
หลังจากทำหมัน ทอฟฟี่ก็ไม่เที่ยวไหน จนเมื่อสัปดาห์ก่อน เราเห็นเลือดหยดในห้อง ก็ยังคิดว่าล฿กชายไปบู๊กับใครมาอีกแล้ว ไม่ได้เอะใจที่ทอฟฟี่ดูซึม ๆ จนวันต่อมา จากที่จะรีบวิ่งออกจากห้องเหมือนกลัวแม่เปลี่ยนใจ ทอฟฟี่ไปนอนหลบในตู้เสื้อผ้า เราพาทอฟฟี่ไปหาหมอเที่ยงวันนั้นเลย เพราะรู้แล้วว่า ทอฟฟี่ไม่ปกติแน่
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะบุญของเฉาก๊วยลูกแมวที่เราช่วยขณะขับรถพาทอฟฟี่ไปหาหมอยังมีหรือว่าเพราะอะไร ตอนที่เราขับรถขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำ เป็นสะพาน 4 เลนส์ เราเห็นกองอะไรเล็ก ๆดำ ๆผ่านหน้ารถเรา เป็นลูกแมวตัวเล็ก ลากขาหลังไปแอบอยู่ขอบสะพาน ลุ้นจนหัวใจจะวาย ถ้าจอดรถตอนนั้นรถที่วิ่งตามมาได้ชนกันแน่ พอจอดรถที่ตีนสะพานได้ เราวิ่งเต็มที่เท่าที่แรงมีสวนขึ้นไปบนสะพาน ภาวนาอย่าให้ลูกแมวเป็นอะไรนะ พอคว้าเฉาก๊วยได้ เรานะยืนหอบจะเป็นลม ก็ตอนเที่ยง วิ่งกลางแดดร้อน หลายสิบเมตรอยู่ โชคดีที่น้องที่ทำงาน เขาเห็นเราวิ่งสวนขึ้นไปบนสะพาน เขาก็เลยวนรถไปดู ขาลงจากสะพานเลยสบายหน่อย
หมอที่คลินิคบอกว่าทอฟฟี่อั้นฉี่ ตอนที่หมอสวนท่อ ปัสสาวะที่เป็นเลือดสด ๆ สงสารทอฟฟี่มาก ยิ่งตอนที่เขาเจ็บร้องเรียกแม่เิสียงเศ้รา ยิ่งสงสาร หมอให้ยามากิน ส่วนเฉาก๊วย ผลเอ็กซเรย์กระดูกขาเขาพับแต่ไม่หัก หมอบอกว่าเฉาก๊วยต้องพิการเดินลากขาตลอดขีวิต
แต่วันต่อมาที่เราไปรับเฉาก๊วยกับทอฟฟี่ เฉาก๊วยก็ทำหมอหน้าแตก เพราะเฉาก๊วยเดินไดปกติ ้เหมือนไม่มีอาการอะไรเลย เรานะสะใจหมอมากเลย (หมอสนิทกันค่ะ เลยล้อได้)
ส่วนทอฟฟี่ไม่ยอมกินอะไร ต้องกลับไปหาหมออีกเป็นครั้งที่ 2 หมอขอเจาะเลือดตรวจ ตอนที่เห็นผลเลือด เราเดินออกมาร้องไห้นอกห้องเลย หมอบอกว่าค่าตับและไตที่สูงมาก ๆอย่างนี้ ทอฟฟี่มีสิทธิที่ไตจะวายแบบเฉียบพลัน และทอฟฟี่ก็เป็นโรคทางเดินปัสสาวะอักเสบเนื่องจากกินน้ำน้อยและอ้วนเกินไป
เรารู้ว่าทอฟฟี่ไม่มีความสุขที่ถูกขังอยู่ในกรง หลังจากรักษาที่คลินิคได้ 3 วัน เราขอหมอพาทอฟฟี่กลับบ้าน โดยจะมาให้น้ำเกลือตอนเช้าแล้วเย็นรับกลับ หมอก็เห็นด้วย
ในยามที่เหมือนสิ้นหวัง เราต้มหญ้าหนวดแมวที่ใช้ขับปัสสาวะในคน คิดว่าน่าจะใช้ในแมวได้เหมือนกัน เราเอาน้ำมาให้ทอฟฟี่กิน เขาฉี่ตลอดเลย บังคับให้กินน้ำ เช้า กลางวัน เย็น ผ่านมา 10 วัน วันนี้ผลตรวจเลือดออกมา ค่าไต ค่าตับ เป็นปกติ ปัสสาวะก็ใส ไม่ขุ่น ดีใจมาก ๆเลย ถึงแม้หมอจะบอกว่าต้องคอยระวัง เพราะถ้าทอฟฟี่กลับมาเป็นอีก มีสิทธิที่จะไตวายได้
เมื่อวานตอนที่เรามองเฉาก๊วย ไอ้ลูกแมวที่เราเก็บมาจากกลางสะพาน เรายังน้ำตาร่วงคิดถึงทอฟฟี่อยู่เลย แต่วันนี้ วันที่เรารับทอฟฟี่กลับบ้าน เราหัวเราะทั้งน้ำตาจริง ๆ ตอนนี้เหลือแค่รอให้ทอฟฟี่กินอาหารเองได้เท่านั้น
ความพยายามที่ป้อนน้ำป้อนยา จนแขนเต็มไปด้วยรอยข่วน สำหรับเรามันคุ้มค่าจริง ๆค่ะ
จากคุณ :
ชิโร่ kung 
- [
29 ธ.ค. 50 21:03:00
]
|
|
|
|
|
|
หายเร็วๆ นะท๊อฟฟี่ จะได้คอยช่วยแม่ดูแลนอ้งเฉาก๊วยนะ 
