ความคิดเห็นที่ 1 พวกเรารู้จักปู่ได้อย่างไร โลก กับ เทคโนโลยี่ ที่ เจริญ รุ่งเรือง ก้าวหน้า ขึ้นทุกวัน จนทำให้ผู้คนทั้งหลาย ต้องอยู่กับ เทคโนโลยี่ ด้วย ผม นาย Oldboy กับ พี่ ไกรฤทธิ์ เวศย์วรุฒม์ ก็ชอบเข้าไปหาความรู้ จาก เทคโนโลยี่ ที่ทันสมัย นั้นด้วย ผม เริ่ม สนิทสนม กับพี่ ประมาณปี 2535  ที่ งาน 4 APOC ที่มหาวิทยาลัย แม่โจ้ เชียงใหม่จากนั้น -  ผมกับพี่ ไป ต่างประเทศ ด้วยกันหลายๆประเทศ -  คุยโทรศัพท์ กัน ดึกๆ -  ต่อ มา ในประเทศไทย เริ่มมี Internet ผมเริ่ม เล่น ที่ WWW.PANTIP.COM ที่ ห้องจตุจักร...ห้องต้นไม้ (ในสมัยนั้นยังไม่ได้แยกเรือนกล้วยไม้ออกมา) โดยผม ใช้อมยิ้ม ว่า OLD BOY แล้วเจอ ผู้คน มากมายหลายคน ที่มาโพส เรื่อง กล้วยไม้ที่เป็นอารมณ์มากกว่าความสวยงาม หลากหลาย แง่มุม มีทั้งถามตอบ ข้อสงสัย รวมถึงการให้แนววิชาการและการพัฒนา ซึ่งตรงกับ สิ่งผมใฝ่ฝัน  มีวันหนึ่ง  ผมไปเที่ยวสวน พี่  ที่ HINO แล้วคุยกันไปมา จนมืด ผมเลยชวน พี่ เข้าไปอ่าน ที่ WWW.PANTIP.COM  พอพี่เปิด เจอคำถามมากมาย ที่ ผมและ หลายคนตอบไม่ได้ พี่อ่านแล้ว บอกว่า นี่ คือ สิ่งที่อยากให้เกิดในประเทศไทย เพื่อพัฒนา คนที่ ชอบรัก กล้วยไม้ พี่ได้ Log in โดยใช้ อมยิ้มว่า Crazyman ลองตั้งคำถามที่คิดว่าไม่มีใครตอบได้ และเมื่อมีคนตอบได้และมีการชี้แนะกันแบบไม่มีปิดบัง แลกเปลี่ยนข้อมูลกันแบบไม่หวง พี่คิดว่าใช่ละ นี่คือสิ่งที่พี่ต้องการให้เกิดขึ้น   พี่กลายเป็นขาประจำ พี่สอน พี่ ชี้แนะ พี่จุดประกาย โพสรูปให้ดู  จน สมาชิก ชาว NET เคารพ นับถือ ศรัทธา(ทั้งที่ยังไม่เคยเห็นหน้าและรู้จักตัวจริงกันเลย) และแค่ในโลกไซเบอร์ไม่พอ พี่ยังคงให้การสนับสนุน และเป็นเบื้องหลังให้อมยิ้มในเรือนมาพบปะเจอกัน      การนัด MEETING ครั้งแรก ที่ ม.เกษตร  พอเจอ ตัวจริง สมาชิก ชาวNET ส่วนมาก อายุไม่มากนักบางคนอายุ ไม่เกิน 20 ปี แต่เมื่อแนะนำตัว ปรากฏว่าพี่ อายุมากที่สุด ของสมาชิก ชาว NET คำว่า ปู่ จึงเกิด ขึ้นนับแต่นั้น (ตอน ช่วง เช้า ที่ยังไม่ได้แนะนำตัวกัน มี เด็กๆหลายๆคน มองหน้า พี่ แล้วบ่น ดังๆว่าคน อายุรุ่นนี้แล้ว รู้จัก COMPUTER ด้วยหรือ)  จากแนะนำสอนกันโดยตัวหนังสือ มาถึงจับมือสอนกัน เอาตัวอย่างมาให้ดูกัน ทดลองตัด ๆ ทุบ ๆ จิ้ม ๆ จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 21:57:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่หารู้ไม่ ว่า พี่ เล่นคอมพิวเตอร์ มานาน มาก ขนาด เขียน โปรแกรม ป้ายกล้วยไม้ โปรแกรม สินค้าคงคลัง อะไหล่ HINO ด้วย โปรแกรม GW BASIC  ได้ด้วย ตัวเองจน โปรแกรมเมอร์ ของ บ.HINO ทึ่งและมาขอคำแนะนำในโปรแกรมที่พี่เขียน นับแต่ นั้นมา ปู่บ้า(กล้วยไม้) หรือ คุณคนบ้า(กล้วยไม้) คือคนที่ คอยตอบปัญหาของ ชาว NET ที่ชอบกล้วยไม้ตลอดมา ยังไม่พอ มี MSN พี่ก็ ON MSN กับ สมาชิก เสมอมา พี่ ตอบคำถามให้กับทุกคน ทั้งที่ไม่รู้จัก ทั้งทาง EMAIL , MSN, เรือนกล้วยไม้,บ้านบันเทิง ตลอดมา แม้กระทั้ง ตอนที่พี่ ป่วย นอน โรงพยาบาล พี่ ก็ เอา Note book เข้าไปใช้ ตอบคำถามต่างๆ เพื่อความสุข และคลายเหงา มีหลายครั้ง พี่ ไม่มีแรงแม้จะพิมพ์ พี่ยัง ให้ ลูกสาว (น้องแพร) อ่านให้ฟัง แล้วพี่จะบอก ให้ลูกสาวพิมพ์ ตอบคำถามเหล่านั้น จะมีใครรู้ บ้างไหม ว่า พี่แย่ๆ ยังไม่ทิ้ง พวกเราชาวกล้วยไม้ และจะมีใครรู้บ้างว่า คำตอบที่ พี่ตอบ กว่าจะพูดออก มาให้พิมพ์ได้ มันยากขนาดไหน แล้วจะมี ใคร แยกแยะ ได้ออกหรือไม่ว่า ข้อความไหน เกิดจากปลาย นิ้วพี่ หรือ น้องแพร แต่ช่างเถอะ ขอให้มาในนาม ปู่บ้า เป็นอันยุติเรียบร้อย จนกระทั้งสุดท้าย พี่จากไป อย่างสงบ พร้อมกับนิกแนมว่า Crazyman หรือ ปู่บ้า และ คุณคนบ้า โดยมี Computer Note Book  คู่มือ วางอยู่ข้างเตียง จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 21:59:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ปู่ของพวกเรา (เป็นความเรียงที่เขียนแทนใจสมาชิกเรือนกล้วยไม้ค่ะ) ชีวิตปู่ ถ้าเปรียบเป็นต้นไม้ คงคล้ายกับไม้ใหญ่ ที่ให้ร่มเงา เย็น...เหมือนอารมณ์ปู่ มีน้ำชุ่ม เหมาะแก่การเกาะอิงของเหล่ากล้วยไม้เล็กๆ เหมือนปู่มีน้ำใจ เอื้ออาทรแก่คนรักกล้วยไม้ที่อยากเรียนรู้ กล้วยไม้ต้นน้อยได้เจริญเติบโต โดยมีร่มไม้ให้พักพิง หลบภัย อาศัย จนกล้วยไม้เล็กๆงดงาม ออกดอก สามารถแตกเมล็ดแพร่พันธุ์ไปตามที่ต่างๆ แม้วันนี้ต้นไม้ใหญ่นั้นไม่อยู่แล้ว หากพวกเราจะจดจำความฉ่ำเย็น ที่ปู่มอบให้ ราวได้ยืนใต้ร่มไม้นั้น และแพร่เมล็ดแห่งความรู้ที่ปู่มอบให้ต่อไปอีกชั่วกาล... ในยุคที่เรือนกล้วยไม้เพิ่งเริ่มสร้างราวปี 45-46 นั้น พื้นที่แห่งนี้ยังเป็นสังคมเล็กๆ ที่ผู้รักกล้วยไม้ต่าง แวะเวียนกันเข้ามาแบ่งปันเรื่องราวต่างๆ ผ่านกระดานสนทนาจนเวลาผ่านไป ความผูกผันเริ่มก่อตัวขึ้น หลายคนต้องเข้ามาทุกวัน หัวข้อที่ใช้คุยกันก็เริ่มเปลี่ยนไป จากเรื่องกล้วยไม้เป็นเรื่องอื่นๆ มีการแซวกันไปมา หยอกล้อกันบ้าง เราจึงเริ่ม ‘นับญาติ’ กันอย่างน่ารัก เลยทำให้สมาชิกรอบๆข้าง กลายเป็น ‘ปู่’ บ้าง ‘ป้า’ บ้าง หรือกระทั่ง ‘พี่’ พวกเราชาว’เน็ต พลอยต้องเรียกคุณไกรฤทธิ์ ว่า ‘ปู่บ้า’ จากนามแฝง ‘Crazyman’ ของปู่ไปด้วย ในยุคที่เรือนกล้วยไม้เพิ่งเริ่มสร้างราวปี 45-46 นั้น พื้นที่แห่งนี้ยังเป็นสังคมเล็กๆ ที่ผู้รักกล้วยไม้ต่างแวะเวียนกันเข้ามาแบ่งปันเรื่องราวต่างๆ ผ่านกระดานสนทนา จนเวลาผ่านไป ความผูกผันเริ่มก่อตัวขึ้น หลายคนต้องเข้ามาทุกวัน หัวข้อที่ใช้คุยกันก็เริ่มเปลี่ยนไปจากเรื่องกล้วยไม้เป็นเรื่องอื่นๆ มีการแซวกันไปมา หยอกล้อกันบ้าง เราจึงเริ่ม ‘นับญาติ’ กันอย่างน่ารัก เลยทำให้สมาชิกรอบๆข้างกลายเป็น ‘ปู่’ บ้าง ‘ป้า’ บ้าง หรือกระทั่ง ‘พี่’ พวกเราชาว’เน็ต พลอยต้องเรียกคุณไกรฤทธิ์ ว่า ‘ปู่บ้า’ จากนามแฝง ‘Crazyman’ ของปู่ไปด้วย จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 22:01:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตลอดระยะเวลาที่ได้รู้จัก ชีวิตของปู่งดงามเสมือนภาพงามวิจิตรที่รังสรรค์โดยจิตรกรชั้นเยี่ยม แม้จะเห็นเพียงครั้งเดียว แต่ก็จะตรึงตา ติดอยู่ในใจของผู้คนตลอดไป อาจเปรียบดั่งภาพวาดดอกไม้ที่หาชมได้ยากสุดตระการตา หากเมื่อเราเข้าใกล้ภาพวาดนั้น กลับมิใช่แค่ผืนกระดาษ หากกลายเป็นวิวทิวทัศน์ที่เราสามารถดื่มด่ำถึงความฉ่ำเย็น ร่มรื่น หอมกลิ่นน้ำใจ ชักชวนให้ก้าวเข้าไปในภาพ เพื่อสัมผัส กับชีวิตผู้ชายคนหนึ่ง ที่แปลคำว่า “ให้” ได้อย่างชัดเจน   ในชีวิตหนึ่งเราจะมีผู้ใหญ่ที่เราสามารถทำความเคารพได้อย่างสนิทใจได้ซักกี่คน? บางคนมี บางคนอาจไม่มี เพราะคนอย่างที่ว่า หาได้ไม่ง่ายนัก แต่เป็นโชคดีของพวกเรา ที่ได้มีโอกาสรู้จักผู้ใหญ่ดีๆอย่างปู่และติดสอยห้อยตามไปให้ปู่แนะนำให้ใครต่อใครรู้จักในฐานะ ‘เด็กเน็ต’ ที่ปู่แนะนำอย่างเต็มคำ เพราะนอกจากความเมตตาที่พวกเราได้รับแล้ว ยังคงเป็นมงคลชีวิตอย่างน้อยสองข้อที่พวกเราได้ปฏิบัติตาม คือการคบบัณฑิต และบูชาบุคคลที่ควรบูชา ใครก็ตามที่ได้มีโอกาสแวะเวียนเข้าไปที่บ้านปู่คงจะรู้ดีว่าห้องสมุดกล้วยไม้ส่วนตัวที่เต็มไปด้วยหนังสือมากมายหลายภาษาอันอุดมด้วยความรู้มิได้มีไว้เพียงแค่ตั้งโชว์สวยงาม หากแต่ปู่เลือกที่จะแบ่งปันมันให้กับทุกๆคนที่สนใจจะเรียนรู้ หนังสือทุกเล่ม กระดาษทุกแผ่น ล้วนสามารถหยิบจับออกมาอ่านได้ตามชอบใจ และยินดีที่มันได้ถูกนำออกมาใช้ประโยชน์ตามจุดประสงค์ของผู้เขียน ใช่เพียงแต่นอนนิ่งให้ฝุ่นจับแน่นิ่งอยู่บนชั้น นอกจากความรู้ทางวิชาการที่ได้รับจากหนังสือและตำราทั้งหลายแล้ว ความรู้จากประสบการณ์ที่ปู่แบ่งปันให้ฟังทุกครั้งก็เป็นบทเรียนอันมีค่ายิ่ง สิ่งต่างๆนอกเหนือจากงานทางวิชาการที่ต้องสะสมบ่มเพาะผ่านวันเวลามานานนับปี กลับถูกถ่ายทอดให้ฟังอย่างง่ายๆ เคล็ดบางอย่างที่ต้องอาศัยความชำนาญ การลองผิด ลองถูกต่างๆ ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ปู่สอนพวกเราอยู่ตลอดเวลา ใช่เพียงแต่คำพูด หากรวมไปถึงการกระทำทั้งทางตรง และทางอ้อม จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 22:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ต้นไม้ทุกต้นในสวนปู่ เป็นเสมือนพืชผักสวนครัวหลังบ้าน ทั้งๆที่หลายต้นมีมูลค่าสูงและเป็นที่ต้องการของตลาด แต่กับคนที่รักกล้วยไม้เหมือนกันแล้ว ปู่ไม่เคยเสียดายที่จะหยิบยื่นมันให้ไปสร้างความสุขให้กับคนที่ได้รับต่อไป ใครก็ตามที่มีใจรัก เมื่อไปเยือนสวนปู่ ก็จะได้ ‘อะไรๆ’ กลับออกไปปลุกความฝัน ความหวัง และจินตนาการ ปู่ไม่เพียงให้แค่พืชพันธุ์ ทั้งยังปันทั้งคำสอน กรรมวิธี เคล็ดลับ อุปกรณ์ต่างๆ จนกิติศัพท์ความมีน้ำใจนี้เป็นที่รู้กันในวงกว้าง ส่งผลต่อไปยังคนรุ่นใหม่ ให้กล้าแวะเวียนเข้ามาหา เพราะปู่มอบโอกาสแก่คนหน้าใหม่ในวงการตลอดมา สวนของปู่จึงร่มเย็น รื่นด้วยน้ำใจของปู่เสมอ... เราได้แต่มีโอกาส 'สวัสดี' ปู่อย่างเป็นทางการในวันแรกที่ได้เจอกัน แต่ไม่มีโอกาสได้ 'บอกลา' ปู่อย่างเป็นทางการในวันสุดท้ายของปู่ ขอถือโอกาสนี้กราบเท้าลาปู่ด้วยความเคารพยิ่งแล้วกันนะครับ เชื่อว่าคุณความดีและความเป็น 'ผู้ให้' ของปู่ทั้งหมดที่ปู่เคยทำมาตลอดชีวิตนั้น จะทำให้ปู่ได้อยู่อย่างสบายบนฟ้า คอยมองพวกเราลงมาจากข้างบน ๐ กล้วยไม้หนึ่งดอกด้น ...... กลับสวรรค์ ฉมกลิ่นมิตรเกินจรร- ......... โจษได้ น้ำใจปู่ยากพรรณ-  ........... นาหมด หากเปรียบเป็นกล้วยไม้ ...... ยากแท้ หาเทียม จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 22:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เฮ้อ อ่านแล้วน้ำตาจะไหลอีกรอบ ต่อไปเป็นบทความที่อดีตประธานเรือนกล้วยไม้ น้าหน่อยค่ะ เป็นผุ้เขียน ผมได้มีโอกาสรู้จักพี่ไกรฤทธิ์ ในช่วงนี้เพิ่งเริ่มหลงใหลกล้วยไม่ใหม่ๆ ตอนนั้น เป็นช่วงที่พี่ไกรฤทธิ์ ได้รับเลือกให้เป็นนายกสมาคมพฤษชาติแห่งประเทศไทยในในพระบรมราชูปถัมป์เป็นสมัยแรก  หลังจากนั้นมาก็เริ่ม ไปเที่ยวนครชัยศรีเป็นประจำ  รวมถึงเลยต่อไปเที่ยวดูกล้วยไม้ทุกๆแห่ง  แล้วนำกลับมาปลูกต่อที่เซฟเฮ้าส์ (สวนคุณตุ๋ย)  กว่าจะกลับถึงบ้านได้ก็ตีสามตีสี่ทุกวัน  ปลูกกล้วยไม้จนกระทั่งในเวลาไม่นานนักต่อมาผมก็มีสวนกล้วยไม้เป็นของตนเองอยู่ไกล้ๆ สวนของพี่ไกรฤทธิ์นั่นเอง ระหว่างช่วงเวลานั้นเองพี่ไกรฤทธิ์ได้แนะนำให้ผมรู้จักกับอินเตอร์เน็ต  และรู้จักสังคมกล้วยไม้อีกแห่ง  ซึ่งอาศัยเรือนกล้วยไม้พันทิบเป็นสื่อกลางในการติดต่อสื่อสาร  ซึ่งในมีทติ้งครั้งที่สองของเรือนกล้วยไม้นี่เองที่พี่ไกรฤทธิ์  หรือปู่ของน้องๆในห้องเรือนกล้วยไม้ได้ริเริ่มจัดตั้งชมรมเรือนกล้วยไม้พันทิบขึ้นมาและคอยดูแลอุปถัมป์ค้ำชูในการทำกิจกรรมมาโดยตลอด   ผมคิดอยู่เสมอว่าตัวผมเองเป็นคนที่โชคดีในหลายๆ เรื่อง  และเรื่องหนึ่งก็โชคดีก็คือการได้เพื่อนที่เป็นเหมือนพี่เลี้ยงและเป็นอาจารย์อย่างเช่นพี่ไกรฤทธิ์   แม้ว่าช่วงหลังๆ ภาระทั้งทางครอบครัว  และการงานจนถึงการดูแลสวนที่กินเวลาอย่างมากจะทำให้ผมแทบไม่ได้ไปพบกับพี่ไกรฤทธิ์เลย  เพราะพี่เองก็ยิ่งมีภาระมากมายยิ่งกว่าผมเสียอีก  พี่ไกรฤทธิ์ ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปเพื่อสาธารณะประโยชน์  เพื่อสร้างบุคลากรและแรงขับเคลื่อนให้กับวงการกล้วยไม้ที่พี่ไกรฤทธิ์รัก  แม้จนกระทั่งในยามที่ป่วยไข้ ตอนนี้พี่ไกรฤทธิ์ จากไปแล้วแต่คุณงามความดีที่พี่ได้ทำไว้ให้กับวงการกล้วยไม้ที่พี่ไกรฤทธิ์รัก  และต่อผู้คนที่พี่ไกรฤทธิ์ยังคงอยู่  การเขียนชื่อและสกุลของต้นไม้ที่ถูกต้อง  ความรู้เรื่องอนุกรมวิธาน เรื่องคู่ผสมต่างๆ ได้ถูกเผยแพร่ไป  ความรู้เหล่านี้และตัวอย่างการอุทิศตนเพื่อส่วนรวมจะเป็นช่วยแรงผลักดันให้วงการกล้วยไม้ที่พี่ไกรฤทธิ์รักพัฒนาต่อเนื่องไปนานเท่านาน จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 22:05:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 และของลุงหนวดค่ะ ๒๘ พฤศจิกายน ฝนแล้ง         ใจแห้งใจหายใจเหงา ปู่มาด่วนไปจากเรา              ที่เฝ้ารอวันปู่กลับมา ปู่คงไปไกลแสนแดนสวรรค์  ปิดฉากนักฝันอันยิ่งใหญ่ แต่ยังคงสถิตในจิตใจ               ถึงผู้ให้กล้วยไม้งอกงาม           กระผมรู้จักชื่อ ไกรฤทธิ์   เวศย์วรุฒม์ นานแล้ว รองจากนักเลี้ยงกล้วยไม้รุ่นเก่าๆแต่ไม่เคยพบตัวจริงเพราะเป็นเด็กภูธร      ได้เจอท่าน ในงานประกวดกล้วยไม้ก็ตอนเริ่มวัยกลางคน แต่ท่านไม่รู้จักผม    มาได้พูดคุยกับท่านรู้จักท่านจริงๆก็ในงานพบปะสังสรรค์ ของชาวเวปเรือนกล้วยไม้แต่ยังเกรงๆ   ตั้งแต่นั้นมาก็ค่อยเริ่มสนิทคุ้นเคย พูดคุยได้ อย่างสนุกสนาน          กระผมทราบว่า ปู่ ชอบ(จะเรียกว่าบ้าก็ได้)กล้วยไม้ ตั้งแต่สมัยยังเด็ก (ยังเคยคุยเล่นในเอ็มฯว่าเราบ้ากล้วยไม้พร้อมๆกัน (นั่งพิมพ์ยังคิดถึงวันนั้นอยู่เลย)) ดังนั้น ปู่จะใจดี เข้าใจ เด็กๆหรือผู้ใหญ่ที่เริ่มเลี้ยงกล้วยไม้  สวนปู่เปิดกว้างให้เด็กกล้วยไม้วิ่งซนวิ่งเล่นอย่างสบาย ( คิดในใจ นอกจากท่านอาจารย์ ระพี สาคริก ก็มีปู่นี่แหละ ช่วยให้กล้าไม้รุ่นใหม่เติบโต) มีงานกล้วยไม้ที่ไหน ปู่ไปช่วย ไม่เคยเหน็ดเหนื่อย ทั้ง แรงกาย แรงใจ และทุนทรัพย์  พวกเด็กๆอย่างพวกเราก็คุยกันสนุกสนาน ปู่ให้ความเป็นกันเองและความสำคัญกับนักเลี้ยงกล้วยไม้ อย่างพวกเราทุกๆคน       เมื่อตอนงานสามพราน ปี ๒๕๔๙ ในงานเลี้ยง ปู่ร้องเพลง My Way ให้แขกฟัง       ณ. ตอนนั้น ผมรู้เลยว่าทำไมปู่ชอบเพลงนี้ อยากบอกปู่ว่า เส้นทางกล้วยไม้ที่ปู่เลือก สวยงาม สมบูรณ์ แล้วครับ        เสียดายผมยังไม่มีโอกาสไปร้องเพลงกะปู่เลย แต่ปู่จะอยู่ในใจพวกเราตลอดไป จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 22:05:51 ]

ความคิดเห็นที่ 8 และสุดท้ายของกระทู้กับพี่ปุ้มครับ Crazy Man และ Lakeland ชื่อนี้ที่ผมเห็นครั้งแรกในเรือนกล้วยไม้พันทิบ (http://orchids.pantipmember.com) เมื่อประมาณ 4 ปีก่อน มีคนบอกว่าเป็นชื่อ Login ของ คุณไกรฤทธิ์ เวศย์วรุตม์ นายกสมาคมพฤกษชาติ แห่งประเทศไทย หรือที่คนในเรือนกล้วยไม้เรียกว่า ปู่บ้า  ตอนนั้นแปลกใจว่า ใน Internet มีคนที่อยู่ในระดับแถวหน้าของวงการกล้วยไม้มาเล่นอยู่ด้วยหรือ เวลานั้นผมเพิ่งเริ่มสนใจกล้วยไม้ได้ไม่นานนัก แรกๆก็ตามอ่านกระทู้ไป จนเริ่มมีกล้วยไม้มากขึ้น มีอยู่ครั้งหนึ่งผมได้กล้วยไม้แคทลียามาใหม่ 1 ต้น พ่อค้าไม่สามารถบอกชื่อได้ จึงได้ถ่ายรูปมาโพสถาม แต่ก็ยังไม่ได้คำตอบ จนเวลาผ่านไปเป็นเดือน จึงได้โพสถามอีกครั้ง หลังจากโพสไปไม่นานนัก ผู้ที่เข้ามาตอบชื่อให้ คือ คุณ Crazy Man เวลานั้นดีใจมาก ที่ได้ชื่อกล้วยไม้จากคนที่มีความรู้มาก รู้สึกปลื้มใจ ยังคิดว่าถ้าได้เจอตัวจริงๆก็คงดี หลังจากนั้นไม่นานก็ได้มีโอกาสเจอตัวจริงในงานกล้วยไม้ รักษ์เหลืองจันท์ ตกใจมากว่า ผู้ที่สมาชิกพันทิบเรียกว่า ปู่ๆ แต่ที่จริงยังเป็นคนหนุ่มอยู่เลย แถมยังใจดี ไม่ถือตัวอีกด้วย วันนั้น ปู่ ยังมาสอนการผสมเกสรรองเท้านารี สอนวิธีทำ สอนให้ดูสภาพของต้น สอนให้ดูสภาพเกสร ใครถามอะไรก็ตอบให้หมด ทุกวันนี้รองเท้านารี ต้นที่ปู่ใช้เป็นตัวอย่างในการสอนผสมเกสรต้นนั้น ก็ยังอยู่ที่บ้านผม หลังจากนั้นก็ได้คุยกับปู่อีกเรื่อยๆ ทาง MSN ส่วนมากปู่จะ online ช่วงค่ำๆ จากการที่ได้คุยจึงรู้ว่า ปู่เป็นคนที่มีความรู้มาก และก็ยังศึกษาหาความรู้อยู่ตลอด ปู่ได้ให้ข้อคิดหลายอย่างในเรื่องการศึกษาและดูแลกล้วยไม้  ปู่เป็นผู้ที่จุดประกายในการเลี้ยงกล้วยไม้ให้กับพวกเรา ปู่จะมีกล้วยไม้แปลกๆมาให้ลองเลี้ยง มีเรื่องดีๆมาสอน สอนให้ได้คิด สอนให้ไปต่อยอด ปู่อยากเห็นคนรุ่นใหม่เข้าไปมีส่วนร่วมในวงการกล้วยไม้มากๆ จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 22:06:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ผมมีโอกาสที่ไปรู้จักผู้ใหญ่ท่านหนึ่งโดยบังเอิญ คือ อ.สว่าง ใหม่ละมัย ท่านนี้เป็นคนที่สอนเรื่องกล้วยไม้ให้กับปู่ ท่านเล่าว่า เมื่อตอนที่ ปู่อายุได้ 16-17 ปี ทุกวันหลังเลิกเรียน ปู่จะต้องมาที่บ้านของ อ.สว่าง ปู่จะมาเรียนรู้เรื่องกล้วยไม้ มากินมานอนอยู่ที่บ้านนี้เป็นปีๆ จากคำบอกเล่านี้ เห็นได้ว่า ปู่เป็นคนที่รักกล้วยไม้อย่างจริงจัง มีความมุ่งมั่นและตั้งใจในการศึกษาหาความรู้จริงๆ ผมมีโอกาสที่ได้เจอกับปู่อยู่หลายครั้ง ทั้งในงานประกวดกล้วยไม้ต่างๆ ในงานมีทติ้งของเรือนกล้วยไม้ ทุกครั้งที่ปู่มางานมีทติ้ง ปู่จะไม่มามือเปล่า ปู่จะหิ้วกล้วยไม้ใส่รถตู้มาแจกสมาชิกเสมอ หรือบางครั้งถ้าปู่ติดธุระ ตัวมาไม่ได้มา แต่ปู่ก็จะฝากกล้วยไม้มาให้ ล่าสุดมีทติ้งเที่ยวสวน ที่ไปสวนปู่ ปู่ก็โทรมาให้เอากล้วยไม้มาแจกพวกเรา ทั้งๆที่ปู่กำลังนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล ก่อนที่จะมีงาน ปู่บอกกับผมว่า ปู่อยากจะอยู่ต้อนรับพวกเราที่ไปเที่ยว ปู่อยากคุย อยากสนุก อยากหัวเราะกับพวกเรา ปู่เป็นคนที่คุยสนุก ไม่ถือตัว ให้ความรู้ทุกครั้งที่มีโอกาส ยิ้มเสมอที่คุยกับพวกเรา     เช้าตรู่วันที่ 28 พฤศจิกายน 2550 ขณะที่ผมกำลังรดน้ำกล้วยไม้อยู่นั้น ผมได้รับโทรศัพท์แจ้งข่าวการจากไปของปู่ เวลานั้นคิดอะไรไม่ออก งงไปหมด ไม่คิดว่าปู่จะจากเราไปเร็วแบบนี้ เป็นการสูญเสียอย่างที่ไม่คาดฝัน เป็นการสูญเสียบุคคลที่ทำประโยชน์ต่อวงการกล้วยไม้ เป็นการสูญเสียผู้ใหญ่ใจดีที่คอยสั่งสอนน้องๆ เป็นการสูญเสียที่อาจจะไม่มีสิ่งใดมาทดแทนได้ จากวันนั้นถึงวันนี้ ถึงแม้ว่าปู่จะจากเราไปแล้ว แต่ความดี ความรู้ ความมีน้ำใจของปู่ยังอยู่ในใจของผมเสมอ และจะเป็นแรงบันดาลใจให้ผมเป็นฟันเฟืองตัวเล็กๆช่วยกันขับเคลื่อนให้วงการกล้วยไม้ของประเทศไทย ก้าวไปข้างหน้าต่อไปอย่างที่ปู่ฝัน จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 22:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คิดถึงปู่ค่ะ จากคุณ : whilly - [ 31 ม.ค. 51 22:07:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอ SAVE หน้านี้เก็บไว้ส่วนตัว เพื่อไว้อ่านตลอดไปครับ ขอบพระคุณมากครับคุณปลาวาฬ จากคุณ : crazypaph - [ 31 ม.ค. 51 22:52:24 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณมากครับกับบทความดีๆ คิดถึงปู่ครับ จากคุณ : บานกู๊ก - [ 1 ก.พ. 51 00:07:20 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เซฟค่ะ จากคุณ : moonlover - [ 1 ก.พ. 51 00:12:39 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณครับ จากคุณ : buaravong - [ 1 ก.พ. 51 02:30:23 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณจ้ะ จากคุณ : บุหงากะสุต - [ 1 ก.พ. 51 08:21:42 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ลึกซึ้ง...ซึมทราบ...ขอบคุณมากค่ะสำหรับเรื่องราวดีดี..ที่นำมาฝาก.. จากคุณ : เข้ามาชม (ภัสสรา) - [ 1 ก.พ. 51 08:45:37 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณครับ... จากคุณ : na_nin - [ 1 ก.พ. 51 09:17:37 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คิดถึงปู่...คิดถึงความดีที่เยอะแยะมากมายของปู่ที่มีให้กับพวกเราและคนรักกล้วยไม้ทุก ๆ คน โดยไม่เลือกยากดีมีจน ผมรู้จักปู่ฝ่ายเดียว โดยที่ปู่ไม่รู้จักผมเลยมานานหลายปีเลย เพราะผมจะติดตามข่าววงการกล้วยไม้เสมอ ๆ และก็ท่องเที่ยวไปตามงานประกวดต่าง ๆ ทั้งงานใหญ่ ๆ และก็งานประจำเดือนที่ BFC เสมอ ๆ ก็เจอะเจอปู่ตลอด รู้จักปู่ฝ่ายเดียวมาตลอด จนเพื่อนที่บ้าแคทเป็นพิเศษ เขาไปสวนปู่บ่อย ๆ ไปออดอ้อนให้ผ่าแคทดี ๆ ให้เสมอ ๆ (แต่มันเลิกเลี้ยงไปแล้ว) วันหนึ่งก่อนที่จะรู้จักเรือนกล้วยไม้ในพันทิพนี้(สักราวปี 44-45) เมื่อโอกาสเหมาะ ก็นัดกับเพื่อนไปเจอกันที่สวนของลุง(ปู่เย็น) เดินจนสนุกแล้วก็ไปต่อที่สวนปู่ไกรฤทธิ์ วันนั้นยังจำได้ดีไม่ลืม.... เพราะว่าหลังจากที่เดินดูเดินเลือกไม้นิ้ว ไม้ต้น ไม้ขวด เพราะปู่เขามักจะปล่อยให้เราเดินหาเองเสมอ ๆ (เพื่อนบอก) แล้วก็ทำเป็นไม่ค่อยสนใจใยดีนัก อยากได้ต้นไหนก็ต้องหิ้วมาถาม มารอแกบอกว่าคืออะไร ราคาเท่าไร หรือถ้าจะให้แกหาต้นไหนให้ก็ต้องรอ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  กว่าแกจะขยับกายไป พร้อมกับล้วงมีดคัตเตอร์ประจำตัวออกมาแล้วก็ค่อย ๆ ตัดค่อย ๆ แซะทีละนิดทีละหน่อย เพื่อไม่ให้รากช้ำชอก บางทีเพื่อนบอกว่าเป็นครึ่งชั่วโมงก็มี วันนั้นได้แกรมมาโตที่ปู่แกทำเอง ก็ไอ้ต้นที่เป็นช่อตั้งผสมกับช่อห้อย แล้วดอกสีดำ ๆ ใหญ่ ๆ นั่นแหล่ะครับ แกบอกว่าให้เลือกไปเหอะ ออกมาดีแน่ แต่แกให้เลือกต้นกลาง ๆ เท่านั้นนะ ต้นที่โต ๆ แกบอกแกไม่ให้ ต้นเล็กก็อย่าเอาไป แต่แกมีสักราวร้อยต้นเท่านั้นเอง แกบอกว่าให้แบ่งไปได้คนละสามต้นพอ นอกจากนั้นยังมีลูกไม้หวายจากฮาวายที่ปู่เพิ่งหยิบนำเข้ามา แต่เราไม่มีกำลังพอที่จะซื้อได้ทั้งคอมพอท (1100 บาท เมื่อราวเกือบสิบปีก่อน...) ทำไงดีล่ะ.... ปู่ก็เลยถามอีกกลุ่มคนหนึ่งที่เผอิญไปหาซื้อกล้วยไม้จากปู่เหมือนกัน แล้วก็เลยถามไปถามมาปรากฎว่าคน ๆ นั้นอยู่ระยองเหมือนกัน แต่ไปออกร้านขายกล้วยไม้ตามงานต่าง ๆ ทั่วประเทศ ปู่ถามว่า น้องคนนี้อยากได้ไม้คอมพอทนี้ แต่ว่ามันราคาสูงไป ให้ช่วยหารแบ่งน้องเขาหน่อยได้ไหม พี่คนนั้น(ชื่อเจ๊หน่อย)ก็บอกว่าได้สิ... แล้วก็ยังรบกวนปู่อีกเพื่อความยุติธรรมในการแบ่ง เพราะมันมีทั้งต้นเล็กต้นใหญ่ ปู่เสนอให้ผลัดกันเลือก คนแรกเลือกต้นหนึ่ง หลังจากนั้นก็คนละสองต้นสลับกันจนหมด แต่ก็กลัวว่าจะไม่สะดวก ทั้งสองคนก็เลยตกลงให้ปู่เป็นคนแบ่งให้ล่ะกัน ซึ่งปู่ก็แบ่งไปพร้อมกับพูด(บ่น)ไปด้วยว่า เรื่องมากกันจริง แต่แกก็แบ่งให้ แล้วก็ยังบอกอีกว่า แบ่งให้น้องเขาใหญ่กว่านิดหนึ่งนะ เพราะน้องเขาจะเอาไปเลี้ยงเพื่อความสุข ส่วนอีกคนเลี้ยงเพื่อการค้า ดังนั้นปู่จะเอนเอียงให้น้องเขานิดหนึ่งนะ..... สรุปวันนั้นก็เลยได้ต้นที่โตกว่าเพื่อนมาสองสามต้น และก็ต้นเท่า ๆ กันอีกห้าหกต้น แล้วก็ต้นเล็กกว่าอีกห้าต้น (จากทั้งหมดประมาณ 20 ต้นในคอมพอทนั้น) สรุปว่าปู่เอนเอียงให้เรามากกว่า ทั้ง ๆ ที่เราเพิ่งไปสวนปู่เป็นครั้งแรก แต่เจ๊หน่อยไปเป็นประจำจนสนิทสนมกันกับปู่เป็นอย่างดี นี่แหละครับนิสัยของปู่แหล่ะครับ..... วันนั้นก็ยังได้ไม้ขวดฟาแลน แคทลียามาอีกสองสามขวด....กว่าจะออกจากสวนปู่ก็ฟ้ามืดเลย ดีว่าวันนั้นไปนอนค้างบ้านแม่ที่สามพรานเลยไม่ต้องตาลีตาเหลือกขับกลับระยอง ยังเสียดายเลยว่าวันนั้นไม่เอาไม้ขวดรองเท้ามาด้วยมีดี ๆ หลายเบอร์เลยแต่เงินเริ่มร่อยหลอหมดแล้ว.... จากวันนั้นก็ผ่านมา แล้วก็มารู้จักในเรือนกล้วยไม้แห่งนี้อีก ก็เคยคุยกันผ่านทางคอมบ่อยครั้งมาก จนปู่จำได้ว่าชื่อเราก็คือบ้านค่าย แต่หน้าตาก็ยังไม่รู้จัก (แกคงจำไม่ได้) จนเจอในงานอีก เจ้าลูกปืนก็เลยแนะนำว่านี่แหล่ะคุณบ้านค่าย ปู่เลยอ๋อไอ้เจ้านี่เอง แต่แกก็จำไม่ได้อยู่ดีว่าเคยเจอเราแล้วเหรอ...บอกเคยไปสวนปู่ด้วย ไปเลือกโน่นเลือกนี่ ตามงานประกวดก็เจอกันบ่อยมาก แต่ก็ยังจำไม่ได้อยู่ดี อาจเป็นเพราะเรารู้จักปู่ฝ่ายเดียวเอง ไม่ค่อยกล้าไปคุยกับปู่เท่าไร กล้าคุยผ่านทางเว๊บบอร์ดมากกว่า ปู่จะรู้จักแต่ชื่อบ้านค่ายเท่านั้น ไม่รู้จักหน้าตาตัวจริงของเราเท่าไรนัก...... จนวันนี้ ไม้ที่ปู่เคยแบ่งให้มา ก็ยังอยู่ดีทั้งแกรมมาโต ทั้งหวายชุดที่แกนั่งแบ่งมาให้ด้วย (มีตายไปบ้างตอนเล็ก ๆ แต่ก็ยังเหลือสักหกเจ็ดต้นได้) ออกดอกมา โอเคมาก ๆ เลย มีคนมาขอซื้อก็หลายครั้ง เคยเอามาที่มีตติ้งเรือนกล้วยไม้ด้วย กะว่าเอามาแบ่งเพื่อน ๆ แต่สุดท้ายก็เก็บกลับไปบ้านอีก ด้วยเหตุผลที่บอกป้ามี่และป้าพู่ว่า เสียดายยังตัดใจไม่ได้ เอามาตั้งบนโต๊ะแล้วก็เก็บกลับไปอีก เพราะปู่บอกว่าเอาเข้ามาแค่พอทเดียวเท่านั้นเอง ส่วนพวกแคท พวกฟาแลนก็ทยอยออกดอกมาให้ดูเรื่อย มีรอดบ้างตายไปบ้างตามปกติครับ แต่หวายกับแกรมมาโตยังอยู่ครบดีครับปู่..... นี่หวายมันก็เริ่มแทงช่อออกมาอีกแล้วครับ อีกสองต้น แล้วแกรมก็คงจะอีกเร็ว ๆ นี้ครับเพราะจะใกล้ถึงฤดูกาลเขาอีกแล้วไงครับปู่.... คิดถึงปู่ครับ จากคุณ : บ้านค่าย - [ 1 ก.พ. 51 09:45:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 .... จากคุณ : บ้านค่าย - [ 1 ก.พ. 51 09:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แกรมมาโต จากคุณ : บ้านค่าย - [ 1 ก.พ. 51 09:48:41 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ... จากคุณ : บ้านค่าย - [ 1 ก.พ. 51 09:51:00 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาอ่านระลึกนึกถึงปู่ ผมก็ไม่เคยเจอตัวจริงแต่ ก็ยังได้รับความเมตตาตอบ ข้อสงสัยให้ครับ จากคุณ : ชัดเจนน้องนาง - [ 1 ก.พ. 51 10:56:20 ]

ความคิดเห็นที่ 23 นี้ละคือวิถีแห่งกรรมตามที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระองค์ได้ตรัสไว้ให้แก่ชาวโลก และเราๆท่านๆจะใช้คำเรียกตัวเราเป็นคน หรือเป็นมนุษย์ ทำกรรมดีคนก็ยกย่องสรรเสริญ ถ้าทำกรรมชั่วเขาก็สาปแช่ง จากคุณ : เจ้าพระยาสุราบาน (เจ้าชายเคโระ) - [ 1 ก.พ. 51 11:19:10 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านแล้วน้ำตาจะไหลครับ ขอ Save ไว้อ่านหน่อยนะครับ จากคุณ : Dendmax - [ 1 ก.พ. 51 11:47:21 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านแล้วก็เศร้าอยู่ในใจลึกๆ ...ที่ท่านได้จากไปแล้ว.. แต่ในบางครั้งก็ยิ้มได้ เมื่อคิดถึงวันเก่าๆที่ผ่านมา... ทุกอย่างมันยังอยู่ในใจ และจะอยู่อย่างนั้นตลอดไป... ขอบคุณบทความดีๆจากทุกๆคนค่ะ.... จากคุณ : 180/kg - [ 1 ก.พ. 51 12:01:13 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณที่รวบรวมให้อ่านครับ จากคุณ : ลุงหนวด (ลุงหนวด๒๕๔๗) - [ 1 ก.พ. 51 16:15:15 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ไปเดินดูไม้ที่สวนของปู่มาเมื่อเร็วๆ นี้ ... แต่ไม่มีไกด์ผู้ใจดีคอยให้คำแนะนำอีกแล้ว   ................คิดถึงปู่มากค่ะ จากคุณ : ชมพู่สามพราน - [ 1 ก.พ. 51 17:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณครับ จากคุณ : Pic-s - [ 1 ก.พ. 51 21:20:19 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณครับพี่ๆ จากคุณ : Bp_Ps_29 - [ 1 ก.พ. 51 23:08:46 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณที่รวบรวมให้อ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : เฮลิโคเนีย - [ 2 ก.พ. 51 07:27:36 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณค่ะ และดีใจที่มีโอกาสได้คุยกับปู่ในงานมีตติ้งกล้วยไม้ คิดถึงปู่ค่ะ จากคุณ : จันผา - [ 2 ก.พ. 51 12:37:05 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณที่รวบรวมให้อ่านนะคะ คิดถึงปู่เสมอ จากคุณ : sun-flower - [ 2 ก.พ. 51 22:16:19 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณครับ... เศร้า จากคุณ : หมอกฝน - [ 3 ก.พ. 51 12:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เนื่องจากมีหลายคนนะคะ จะทยอยให้อ่านค่ะ น่าจะได้สัก 4 กระทู้นะคะ จากคุณ : whilly - [ 3 ก.พ. 51 17:11:43 ]