ความคิดเห็นที่ 1 เป็นการวิจัยแบบชาวบ้าน  เพื่อชาวบ้านแท้ๆคับ  ...เอามาให้อ่านดูเผื่อว่าเกิดความคิดดีๆ เอาไปปรับปรุงระบบน้ำในสวนในไร่ พี่ๆ น้องๆ  เกษตรคับผม..         .............................. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)    “ต้องตื่นตี 3 .... ไปรอน้ำที่ค่อย ๆ ซึมขึ้นมาแล้วก็ตักเอามาใช้...เราว่าเราตื่นเช้าแล้วนะ แต่พอไปถึง มีคนไปรอก่อนเราอีก” บุญธรรม คงทน  สะท้อนภาพปัญหา การขาดแคลนน้ำ ที่เขา และชาวบ้านผาชันกว่า 600 ชีวิต ใน 134 ครอบครัวร่วมกันเผชิญร่วมกันมาเป็นเวลาหลายปี  โดยทุกๆ ฤดูแล้งเขา และเพื่อนบ้านจะต้องตื่นกันแต่เช้าตรู่เพื่อเข็นรถไปตักน้ำจากแหล่งน้ำซับซึ่งอยู่บริเวณชายป่านอกหมู่บ้าน .................... จากคุณ : เกริ่นนำ... (คนดง คนเดิม) - [ 15 ก.พ. 51 10:53:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แทบไม่น่าเชื่อชุมชนขนาดเล็กที่ตั้งบ้านเรือนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขงจะเคยวิกฤติถึงขั้นต้องไปซื้อน้ำจากต่างอำเภอมาใช้  ทั้งนี้เนื่องจากสภาพที่ตั้งของชุมชนซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นหินและมีความลาดชัน ข้อจำกัดของพื้นที่ดังกล่าวคือไม่สามารถอุ้มน้ำไว้ได้ในฤดูฝน ในทางกลับกันก็ทำให้เกิดน้ำท่วมเพราะน้ำไม่สามารถไหลซึมลงดินได้  และเมื่อไม่สามารถซึมลงดิน มันก็จะไหลลงแม่น้ำโขงเกือบทั้งหมด ผลกระทบที่ตามมาคือ เมื่อกรมทรัพยากรน้ำบาดาลเข้าไปเจาะบ่อบาดาลเพื่อให้ชาวบ้านได้มีน้ำใช้ในยามแล้ง ปรากฏว่าไม่พบน้ำใต้ดินแม้จะขุดลึกลงไปในดินถึง  60 เมตรก็ตาม ในส่วนของความพยายามที่จะดึงน้ำจากแม่นำโขงขึ้นมาใช้นั้น สำนักงานเร่งรัดพัฒนนาชนบท (รพช.) ใช้งบประมาณกว่า 3 ล้านบาทในการเข้ามาวางระบบประปาชุมชน ทำถังเก็บขนาดใหญ่กลางหมู่บ้าน และใช้เครื่องสูบน้ำจากบุ่งพระละคอน (อ่างน้ำธรรมชาติขนาดเล็กริมแม่น้ำโขง) ที่อยู่ห่างจาก 300 เมตร และมีน้ำทั้งปี  แต่ชาวบ้านใช้ประปาจาก รพช.ได้ไม่นานก็ต้องหยุด เนื่องจากระยะทางระหว่างจุดสูบน้ำ และถังเก็บน้ำอยู่ห่างกันและมีความลาดชันสูงส่งผลให้เครื่องสูบน้ำได้รับความเสียหาย และชาวบ้านมองว่ามันไม่คุ้มกับค่าซ่อมบำรุงมอเตอร์สูบน้ำ เมื่อเทคโนโลยีไม่ได้ผล ทางออกคือของชุมชนคือต้องอาศัยภูมิปัญญาตัวเองด้วยการสร้างทำนบขนาดเล็กกั้นบริเวณจุดน้ำซับตรงลำห้วยเสาเฉลียง และบริเวณน้ำซับจุดอื่น ๆ ซึ่งเป็นบริเวณที่ บุญธรรม และชาวบ้านผาชันไปนั่งรอเป็นเวลากว่าค่อนคืนเพื่อที่จะขอดเอาน้ำจากบ่อมาใช้ดื่มกิน ซึ่งการมานั่งรอเพื่อตักน้ำซับไม่ได้ลำบากเฉพาะชาวบ้านเท่านั้น  หากแต่ยังส่งกระทบไปถึงการเรียนการสอนด้วย เพราะเด็ก ๆ ต้องออกไปช่วยพ่อแม่ตักน้ำจากลำห้วยมาไว้ที่บ้านก่อนไปโรงเรียนซึ่งบางคนต้องใช้เวลาเดินไป – เดินกลับประมาณ 2 ชั่วโมง  และในโรงเรียนเด็ก ๆ จะถูกจัดเวรให้ไปตักน้ำมาใช้ในห้องน้ำ ซึ่งผลกระทบนี้ไม่ได้เกิดเฉพาะเรื่องการใช้น้ำเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวโยงไปถึงการเรียนการสอนด้วย โดยเฉพาะวิชาเกษตรที่ต้องทำการทดลองปลูกผักก็ต้องงด...บ่อกบที่ทำการทดลองเลี้ยงก็ต้องเลิก สรุปก็คือ วิชาที่เกี่ยวกับการเกษตร และต้องใช้น้ำต้องยกเลิกในช่วงหน้าแล้ง จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 10:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แม้จะพยายามกันทุกรูปแบบเพื่อให้มีน้ำใช้ ทั้งการขุดบ่อบาดาล สูบน้ำจากบ่อ ทำฝายกั้นลำห้วย แต่นั้นก็ยังไม่ใช่ทางออกของปัญหา  ครูกล พรมสำลี ครูโรงเรียนชมรมจักรยานสมัครเล่นบ้านผาชันบอกว่าบางปี วิกฤติถึงขั้นต้องไปซื้อน้ำใช้ “เพราะพวกเราก็ทำกันทุกวิถีทางแล้วเช่นเดียวกัน แต่ก็แก้ปัญหาไม่ได้ พอดี Nature care  หรือศูนย์ประสานงานวิจัยเพื่อท้องถิ่นจังหวัดอุบลราชธานี  เข้ามาอธิบายแนวคิดเกี่ยวกับงานวิจัยเพื่อท้องถิ่น  ถึงแม้จะเป็นเรื่องใหม่ แต่ชาวบ้านผาชันมองว่าน่าจะทดลองดู...” ชาวบ้านไม่แค่ทดลองทำ แต่ได้ลงมือทำวิจัยอย่างจริงจัง จุดเด่นของบ้านผาชันคือการมีเวที ‘ประชาคมหมู่บ้าน’ ที่มักเอาเรื่องราวและปัญหาที่เกิดขึ้นในชุมชนมาหารือ ประเด็นงานวิจัยก็เช่นเดียวกัน “ในเวทีก็ถกเถียงกันพอสมควร ชาวบ้านส่วนใหญ่ถามว่าถ้าทำวิจัยเรื่องการท่องเที่ยว แล้วถ้านักท่องเที่ยวเข้ามามาก ๆ จะเอาน้ำที่ไหนใช้...เราก็เลยเปลี่ยนมาเป็นเรื่องการจัดการน้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่มีน้ำจำกัด  จะมีวิธีการบริหารจัดการน้ำอย่างไรให้มีน้ำใช้อย่างเพียงพอ และเกิดประสิทธิภาพสูงสุด” ภายใต้โครงการวิจัย: ศึกษารูปแบบการจัดการน้ำที่มีอยู่อย่างจำกัดให้มีประสิทธิภาพสูงสุด : กรณีบ้านผาชัน ตำบลสำโรง  อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี  โดยการสนับสนุนงบประมาณจากสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) สำนักงานภาคโดยมี กล  พรมสำลี  อาจารย์โรงเรียนจักรยานสมัครเล่นบ้านผาชันเป็นหัวหน้าโครงการวิจัย  นั้น คนผาชันเริ่มต้นงานวิจัยของพวกเขาด้วยการศึกษาปริมาณแหล่งน้ำที่มีอยู่ในหมู่บ้าน พร้อม ๆ ไปกับการศึกษาปริมาณการใช้น้ำของชาวบ้าน  ข้อมูลเหล่านี้จะทำให้เห็นว่า ปริมาณที่มิอยู่นั้นเพียงพอกับความต้องการหรือไม่ ทั้งนี้เพื่อทำไปสู่การหาวิธีการ ‘ใช้น้ำ’ ที่มีอยู่ให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 10:56:08 ]

ความคิดเห็นที่ 4            “เมื่อก่อนเราแก้ปัญหากันเฉพาะแค่จะหาทางเอาน้ำมาใช้เพียงอย่างเดียว โดยที่ไม่มองพฤติกรรมการใช้น้ำของตัวเองว่าเป็นอย่างไร รู้จักประหยัดน้ำหรือไม่ เพราะถ้ามีน้ำแล้วเราไม่รู้จักใช้มันอย่างรู้ค่า ต่อให้มีน้ำมากเท่าไหร่ก็คงไม่เพียงพอ”            และในระหว่างที่ชาวบ้านและทีมวิจัย กำลังดำเนินโครงการวิจัยในระยะแรกอยู่นั้น   โครงการ SML. เห็นความพยายามของชาวบ้านที่จะหาแนวทางพัฒนาแหล่งน้ำของชุมชนเอง  จึงจัดสรรงบประมาณมาให้จำนวนหนึ่ง ชาวบ้านนำงบประมาณดังกล่าวไปใช้ในการต่อเติมฝายวังอีแร้ง  เพื่อรองรับน้ำในยามหน้าฝน  งบประมาณอีกส่วนนำไปพัฒนาและปรับปรุงระบบประปา และซื้อมอเตอร์สูบน้ำตัวใหม่ทดแทนตัวเดิมที่ชำรุดไป            การต่อเติมฝายวังอีแร้ง ทำให้บ้านผาชันด้านทิศใต้ 21 ครัวเรือนที่เคยขาดแคลนน้ำในช่วงหน้าแล้งได้มีน้ำใช้  เพราะบริเวณดังกล่าวอยู่สูงเกินกว่าที่ระบบ ‘ประปาหมู่บ้าน’ จะส่งน้ำมาถึง และในทางกลับกันก็จะทำให้อีก 113 ครัวเรือนที่อยู่ด้านเหนือด้านที่ติดแม่น้ำโขงมีน้ำ ‘ประปาภูเขา’  ใช้ในช่วงหน้าน้ำเนื่องจากช่วงเวลาดังกล่าวน้ำในแม่น้ำโขงจะท่วมบุ่งพระละคอนซึ่งไม่สามารถนำเครื่องลงไปสูบน้ำขึ้นมาใช้ได้ แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 51 10:58:08 จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 10:56:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 และในส่วนของการสูบน้ำจากบุ่งพระละครขึ้นมาใส่ถังประปาหมู่บ้านนั้น ทีมวิจัยค้นพบ ‘แอร์แว’ ซึ่งเป็นนวัตกรรมการสูบน้ำด้วยการใช้อากาศเข้าไปช่วยในการเพิ่มแรงดันให้เครื่องสูบน้ำ โดยการต่อท่อซึ่งมีความยาว 1 เมตร 2 อัน (ดูรูปประกอบ) จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 10:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 “เป็นการค้นพบกันโดยบังเอิญ...ตอนนั้นเราทำฝายที่วังอีแรงเสร็จแล้ว ก็เหลือแต่ว่าจะทำอย่างไรที่จะสูบน้ำจากบุ่งพระละครขึ้นมาได้  เพราะหากสูบแบบเดิมเครื่องสูบน้ำพังแน่นอน     พอดีมีชาวบ้านชื่อ ชรินทร์  อินทร์ทอง เข้ามาในเวทีประชาคม เล่าว่าตอนเขาสูบน้ำรดต้นไม้ เห็นสายยางขาดทำให้สายยางมันสะบัดไปมา และน้ำมันก็ฉีดแรงขึ้น....แกเลยเสนอให้เจาะรู้แล้วลองต่อท่อ...ทีมวิจัยก็เลยเอาไปทดลองทำ...ทดลองอยู่หลายครั้ง เพราะมันต้องให้ได้ระยะของมัน  ห่างเกินไป หรือ ใกล้กันเกินไปก็สูบน้ำไม่ขึ้น ระยะห่างที่ลงตัวที่สุดคือ ตัวท่อแอร์แวยาว 1 เมตร ระหว่างท่อทั้ง 2 อยู่ที่ 30  เซนติเมตร” จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 11:00:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ‘แอร์แว’ ทำให้คนบ้านผาชันมีน้ำใช้ตลอดทั้งปี แต่ชาวบ้านก็ยังไม่หยุดเพียงเท่านั้น หากแต่ได้ร่วมกันคิดหาทาง ‘ประหยัดน้ำ’ ขึ้นอีก เพราะจากการสำรวจข้อมูลการใช้น้ำของชุมชนพบว่าใน 1 วันคนบ้านผาชันใช้น้ำ  44,757.6 ลิตร โดยพบว่า กิจกรรมที่ใช้น้ำมาที่สุดคือ  อาบ,ล้างหน้า,แปรงฟัน  ใช้น้ำมากถึง 13,962 ลิตร  ลองลงมาคือน้ำซักผ้า 10,566 ลิตร  ซึ่งเมื่อทีมวิจัยได้นำข้อมูลเสนอต่อที่ประชุมในเวทีประชาคมหมู่บ้านให้ชาวบ้านช่วยกันคิดหาวิธีลดการใช้น้ำ หรือ ใช้น้ำให้เกิดประโยชน์สูงสุด            อันเป็นที่มาของกิจกรรม ‘ครอบครัวประหยัดน้ำ’ โดยมอบรางวัลแก่ครอบครัวที่ชนะเลิศ  เดือนละ 1 ครั้ง  และให้ครอบครัวที่ได้รับรางวัลอธิบายเทคนิค  วิธีการประหยัดน้ำให้กับครอบครัวอื่นๆ ได้ทราบและนำไปปฏิบัติตาม  นอกจากนี้ยังมีกิจกรรมแบ่งกลุ่มดูแลทำความสะอาดบ่อน้ำธรรมชาติของชุมชน   เพื่อให้บ่อนำมีพื้นที่กักเก็บน้ำมากยิ่งขึ้น จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 11:01:01 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แผ่นที่แสดงลักษณะบ้านผาซัน จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 11:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ค้นพบ ‘แอร์แว’ ระบบสูบน้ำพลังสูง เทคโนโลยีจากมันสมองชาวบ้าน สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) นักวิจัยชาวบ้านค้นพบเทคโนโยลี ‘แอร์แว’  หรือระบบการเพิ่มแรงดันเครื่องสูบน้ำ เผยแก้ปัญหา ‘ขาดแคลนน้ำ’ ที่เรื้อรังมาเนิ่นนาน ชาวบ้าน นักเรียนได้เฮ ไม่ต้องเสียเวลาเข็นรถไปตักน้ำวันละหลายชั่วโมง นายกล พรมสำสี หัวหน้าโครงการวิจัย การศึกษารูปแบบการจัดการน้ำที่มีอยู่อย่างจำกัดให้มีประสิทธิภาพสูงสุด : กรณีบ้านผาชัน ตำบลสำโรง  อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี : งานวิจัยเพื่อท้องถิ่น สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) เปิดเผยว่า จากการที่ทีมวิจัยท้องถิ่นบ้านผาชัน ได้พยายามศึกษาหาแนวทางการแก้ปัญหาการขาดแคลนน้ำของหมู่บ้านร่วมกัน ทีมวิจัยได้ค้นพบเทคโนโลยีที่ชาวบ้านเรียกกันว่า ‘แอร์แว’   ซึ่งเป็นระบบเพิ่มแรงดันเครื่องสูบน้ำให้มีแรงส่งสูงขึ้น โดยการค้นพบครั้งนี้นับว่าสำคัญอย่างมาก เพราะช่วยแก้ปัญหาเป็นการขาดแคลนน้ำกิน-น้ำใช้ของหมู่บ้านที่เรื้อรังมานาน จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 11:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หัวหน้าทีมวิจัย กล่าวว่า แม้ว่าบ้านผาชันจะตั้งอยู่ติดกับลำน้ำโขง แต่ที่ผ่านมาหมู่บ้านแห่งนี้กลับต้องประสบปัญหาการขาดแคลนทั้งน้ำกิน-น้ำใช้ในช่วงฤดูแล้งของทุกปี เนื่องจากสภาพพื้นที่เป็นหิน และมีความลาดเอียงสูง พื้นดินไม่สามารถดูดซับน้ำจากธรรมชาติเอาไว้ได้ ในขณะที่การดึงน้ำจากแม่น้ำโขง และบุ่งพระละคร อ่างเก็บน้ำธรรมชาติข้างริมน้ำโขงขึ้นมาใช้ ด้วยการใช้เครื่องสูบน้ำแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จเนื่องจากระดับที่ตั้งชุมชนสูงกว่าแหล่งน้ำ รวมทั้งระยะทางส่งน้ำค่อนข้างไกล  ทำให้เครื่องสูบน้ำเสียหายบ่อยๆ ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการซ่อมบำรุงสูง   แหล่งน้ำที่ชาวบ้านพึ่งพาได้ คือ ลำห้วยน้ำซับขนาดเล็กที่บริเวณชายป่านอกหมู่บ้าน ซึ่งนอกจากจะต้องใช้เวลาไปกลับนานกว่า 2 ชั่วโมงแล้ว ชาวบ้านยังต้องตื่นไปเข้าคิวตักน้ำกันตั้งแต่เช้าตรู่ และบางครั้งยังต้องไปรอให้น้ำซึมออกมาเป็นเวลานาน แม้แต่เด็กนักเรียนก็ต้องมีการจัดแบ่งเวรไปตักน้ำเพื่อนำมาใช้ในกิจกรรมของโรงเรียนทุกวัน ซึ่งเด็กไม่เพียงเสียเวลาในการเรียน แต่ยังกระทบถึงหลักสูตรการเรียนการสอนด้วย โดยเฉพาะวิชาเกษตรที่ต้องใช้น้ำต้องงดสอน ที่ผ่านมาชุมชนและหน่วยงานภาครัฐได้พยายามแก้ไขปัญหามาโดยตลอด อาทิ การขุดบ่อบาดาลแต่ไม่พบแหล่งน้ำเพราะพื้นด้านล่างเป็นหิน การขุดบ่อน้ำตื้น แต่ปริมาณน้ำไม่มากนัก รวมทั้ง การจัดทำระบบประปาชุมชน ด้วยการทำถังน้ำขนาดใหญ่กลางหมู่บ้าน  และสูบน้ำจากบุ่งพระละคอน ซึ่งเป็นแหล่งน้ำธรรมชาติริมแม่น้ำโขง แต่ก็ประสบปัญหาหามอเตอร์สูบน้ำมีกำลังไม่สูงพอที่จะสูบน้ำได้ เพราะที่ตั้งของแหล่งน้ำต่ำกว่าที่ตั้งของชุมชน เครื่องสูบน้ำจึงเสียหายบ่อย ชุมชนต้องเสียค่าใช้จ่ายสูง จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 11:05:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 การค้นพบ ‘แอร์แว’ อันเป็นศัพท์แสงที่ได้มาจากการชาวบ้านเรียกกันขำ ๆ ว่า ‘แอแวะ’  เป็นการปล่อยให้อากาศ ‘แวะ’  เข้าไปในน้ำเพื่อช่วยเพิ่มแรงดันนั้นได้มาจากการเสนอความคิดของชาวบ้านคนหนึ่งในเวทีประชาคมหมู่บ้าน นายกล เล่าถึง สิ่งที่ค้นพบว่า “ในเวทีประชุม เราระดมความคิดเห็นกันว่า ทำอย่างไรจะสูบน้ำมาใช้โดยไม่ให้เครื่องสูบน้ำมีปัญหา ก็มีชาวบ้านคนหนึ่ง เล่าว่าตอนเขาสูบน้ำรดต้นไม้ เห็นสายยางขาดทำให้สายยางมันสะบัดไปมา แล้วน้ำมันก็พุ่งแรงขึ้น....แกเลยเสนอให้ทีมวิจัยทดลองเจาะรูท่อน้ำแล้วลองต่อท่อ...ครั้งแรก ๆ เจาะรูเดียวแล้วก็ทดลองสูบก็ไม่ได้ผล น้ำไม่ขึ้น ...จึงลองเจาะ 2 รู ดูเหมือนจะเริ่มได้ผล เราก็ลองขยับระยะห่างระหว่างท่อแอร์แวทั้งสองอัน....ทดลองอยู่หลายครั้ง เพราะต้องให้ได้ระยะพอดีไม่ห่างเกินไป หรือ ใกล้กันเกิน ต่อมาก็พบว่าระยะห่างที่ลงตัวที่สุดคือ ตัวท่อแอร์แวยาว 1 เมตร และระยะห่างระหว่างท่อทั้ง 2 อันอยู่ที่ 30  เซนติเมตร”            จากข้อค้นพบนี้ทำให้ชาวบ้านจำนวน 134 ครัวเรือน ซึ่งมีจำนวนประชากรรวม 600 ชีวิต มีน้ำสำหรับดื่มกิน และใช้ในชีวิตประจำวันอย่างพอเพียง ทุกวันนี้คนผาชันมีน้ำใช้ทุกครอบครัว ซึ่ง ‘น้ำ’ จะมาจาก 2 ส่วนคือ น้ำจากฝายหรือระบบประปาภูเขาที่จะถูกปล่อยลงมาในช่วงฤดูฝน อีกส่วนจะเป็นน้ำจากประปาชุมชน คือน้ำที่สูบขึ้นมาจากบุ่งพระละคอน ด้วยเครื่องสูบน้ำที่ถูกเสริมสมรรถนะด้วย ‘แอร์แว’ อันเป็นนวัตกรรมการสูบน้ำซึ่งมาจากการค้นพบของชาวบ้านผาชัน จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 11:05:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อีกมุมของภาพ ‘แอร์แว’ จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 11:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แอร์แว ซึ่ง แอร์ เป็นภาษาอังกฤษ แปลว่าอากาศ แว เป็นภาษาอีสาน แปลว่าแวะไปแวะมา รวมกันคือ อากาศแวะไปแวะมา สรุปรวมภูมิปัญญาพื้นบ้านอันแท้จริง คือ อุปกรณ์ช่วยในการผลักดันน้ำขึ้นที่สูงอย่างต่อเนื่อง (ตามหลักแรงดันน้ำแทนที่อากาศ) เป็นการลดแรงมอเตอร์ ทำให้ผ่อนแรงมอเตอร์ไม่ให้ไหม้ นั้นเอง นายชรินทร์ อินทร์ทอง 132 หมู่ 7 บ้านผาชัน ต.สำโรง อ.โพธิ์ไทร ผู้ค้นพบเป็นคนแรกกับทฤษฎีแอร์แว จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 11:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดูเพิ่มเติมตามนี้คับ http://www.prachatai.com/05web/th/home/page2.php?mod=mod_ptcms&ID=8318&Key=HilightNews http://www.oknation.net/blog/print.php?id=49046 http://www.psunews.net/TVdetail.asp?id=1178 หากมีความคืบหน้าจะหามาฝากนะคับ... จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 12:04:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ..............คุณคนดง คนเดิม  ทฤษฏีแอร์แวะ  นำไปประยุกต์ใช้กับการรดน้ำผลไม้ในสวนได้มั๊ยครับ  โดยเฉพาะกับระบบน้ำเหวี่ยง..........ผมเห็นบางสวนมีท่อ PVC  ขึ้นมาแบบในภาพนี้ครับ..........แต่เดิมไม่เข้าใจจุดประสงค์  จริง ๆ แล้วมันเป็นหลักการเดียวกันหรือเปล่าครับ .............จริง  ๆ แล้วก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่ามันจะทำให้แรงดันน้ำเพิ่มขึ้นได้อย่างไร  แต่ก็พยายามไปทดลองดูนะครับ จากคุณ : ฟ้าสางที่บางแสน - [ 15 ก.พ. 51 13:01:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 "แอร์แว" คือระบบเพิ่มแรงดันน้ำคับ  เข้าใจว่า สองท่อ ที่เพิ่มเข้ามานั้น  น่าจะเป็นตัวดักอากาศ ที่เข้ามาในระบบน้ำที่เราดูดขึ้นมานะคับ ไม่แน่ใจว่าใช่รึเปล่า..แหะๆ..     หรืออีกอย่าง คือให้อากาศที่อยู่ ในท่อทั้งสองนั้น ช่วยปั้มน้ำหมายความว่า ..  .. อากาศที่อยู่ในท่อนั้นมีการอัดตัวและขยายตัว แบบต่อเนื่อง จึงช่วยให้ปั้มน้ำได้ไกลขึ้น และแรงเพิ่มขึ้นโดยเราใช้ปั้มน้ำตัวเดิม นะคับ  ..น่าจะใช่ประมาณนี้ล่ะคับ..      หลักการคล้ายๆ แรมปั้มรึเปล่า เอามาอ่านเสริม ดูได้ตามนี้คับ http://topicstock.pantip.com/jatujak/topicstock/2007/12/J6160419/J6160419.html แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 51 16:23:40 จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 15 ก.พ. 51 14:46:41 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาลงชื่ออ่านครับ ได้ความรู้ดี   ขอขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ ครับ จากคุณ : ตะวันส่อง - [ 16 ก.พ. 51 08:47:01 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณคนดง คนเดิมครับ ผมสนใจตะบันน้ำ จะทดลองทำไว้ใช้ในสวนที่ราชบุรี แต่ไม่รู้ว่าจะหาซื้อวาล์วตัวแรก ที่ปล่อยให้น้ำใหลออกได้ที่ใหน ขอคำแนะนำ จะเอาไปใช้งานจริงๆ ขอบคุณครับ. จากคุณ : D-ZAD. (D-ZAD.) - [ 16 ก.พ. 51 10:13:54 ]

ความคิดเห็นที่ 19 .....   สวัสดีคับ คุณ D-ZAD. "..วาล์วตัวแรก "....ทีต้องการเขียนแบบแล้ว.. ไปให้ร้านอ๊อคเชื่อมเหล็กเขาทำให้สิคับ เอาตัวอย่างจากรูปไปทำนะคับ ...อย่าลืมเอารูปภาพมาลงแบ่งกันดูด้วยนะคับ.... ขอให้สำเร็จเสร็จเร็วๆนะคับ...             รอชมคับ......    ^^ จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 16 ก.พ. 51 13:34:51 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณคนดง คนเดิมครับ ผมขอถามหน่อยว่าท่อแอร์แวทั้ง 2 อันนี้ ที่ปลายท่อด้านบนที่อุดไว้นั้น เป็นการอุดแน่นสนิดเลย หรือว่ามีการเจาะรูเล็กๆไว้เพื่อให้อากาศเข้าไปได้เหมือนกับฝาถังน้ำมันรถ ขอบคุณครับ จากคุณ : sam - [ 16 ก.พ. 51 17:34:33 A:125.25.161.237 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 .......ตอบคุณsam ..   ตามที่ดูแบบ และที่ผมเข้าใจ น่าจะปิดให้สนิทนะคับ เพื่อเป็นการกักเก็บแรงดันน้ำ ที่อยู่ภายในท่อ .... ..และอีกอย่างหากว่ามีรู ที่ท่อ เมื่อเราหยุดปั้มน้ำ  น้ำก็คงไหลย้อนกลับ..  ..มาออกที่รูนี้แหละคับ  ในกรณีที่เราวางท่อน้ำขึ้นที่สูงกว่าระดับตัวเครื่องสูบน้ำ นะคับ..                  ......ผมว่าน่าจะเป็นแบบนี้แหละนะคับ  ลองดู...คับผม     ...เอาผลงานมาดู ด้วยนะคับ.. จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 17 ก.พ. 51 11:54:48 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณครับ ได้ความรู้ดีๆกับนวัตกรรม จากคุณ : สิงขร - [ 20 ก.พ. 51 16:09:34 ]