PANTIP.COM : J6409740 ซื้ออุปกรณ์ทำสบู่ให้หลานแล้วครับแต่หาซื้อกระดาษหรือฟิมล์รองสบู่ไม่ได้ครับ [งานฝีมือ]

ความคิดเห็นที่ 7

555 คุณเต่าคร้าบ... มีการบลั๊ฟกันด้วยหรือนี่
งั้นไม่ตอบก็ได้ครับ ยกหน้าที่ตอบให้ปรมาจารย์หญิงแห่งยุค
.........................................................
.........................................................

เนื้อกลีเซอรีนเบสที่ขาย ๆ กันอยู่ในท้องตลาดมีหลากหลายคุณภาพครับ
ราคาก็บี้ ๆ กันอยู่ อย่างดีที่แพงกว่าก็จะมีคุณภาพดีกว่า
อย่างถูก ๆ คุณภาพก็ลดน้อยถอยลงกันมาตามคุณภาพน่ะครับ
ไอ้สบู่กลีเซอรีนที่ว่านิ่ม ๆ น่ะ ส่วนใหญ่เกิดจากปริมาณน้ำในเนื้อ
ที่มีมากกว่าปกติ เวลาจับบีบดู มันจึงนิ่ม ๆ หยุ่น ๆ เหมือนเยลลี
แต่ได้ที่ว่าแข็ง ๆ ๆ ๆ นั้น บางทีก็ไม่ใช่ว่าจะน้ำน้อยนะครับ
เพราะการใส่สารเคมีบางตัว ก็ทำให้เนื้อสบู่แข็งขึ้นได้เหมือนกัน
ซึ่งต้องไปแกะสูตรเค้าดูล่ะครับว่าเค้าใส่อะไรไปบ้าง.......

ถ้าเป็นกลีเซอรีนเบสของอินเดีย เนื้อจะแข็งมาก เวลาทำใหม่ ๆ ใสแจ๋ว
แต่พอนานวันไปเรื่อย ๆ เนื้อจะเริ่มขุ่นไปเรื่อย ๆ ทีละนิดครับ
แต่ถ้าเป็นของจีน จะดูดความชื้นเก่งครับ ก่อให้เกิดความเสียหายง่าย
ถ้าเป็นเนื้อของยุโรป คุณภาพค่อนข้างจะดีกว่า แต่ราคาแพงกว่าครับ

ผมทำเนื้อเบสของผมเอง เลยไม่ได้ซื้อของใครมาใช้ครับ
เนื้อจะแข็ง ใสแจ๋ว แต่ก็ยังดูดความชื้นเก่งเหมือนกัน ซึ่งต้องเข้าใจ
กระบวนการผลิตและการเก็บรักษาที่ดีครับ อย่างไรก็ตาม ผมทำได้
หลากหลายคุณภาพ หลากหลายลักษณะ ขึ้นอยุ่กับดีไซน์ของสบู่มากกว่า

ถ้าทำสบู่กลีเซอรีนสำหรับล้างหน้า ผมมักจะเพิ่มน้ำมัน หรือบัตเตอร์เข้าไป
ในเนื้อพร้อมสารสกัดสมุนไพรพวกว่านหางจรเข้ สารสกัดแตงกวา เพราะใช้
แล้วผิวจะนุ่มเหมือนก้นเด็ก....

แต่ถ้าทำส่บู่ก้อนเหลี่ยม ๆ กลม ๆ ก็มักจะทำเนื้อสบู่ปกติ เน้นที่ความใส
และฟองปานกลาง ผิวจะได้ไม่แห้ง แต่ถ้าเป็นสบู่แฟนซีที่มีลักษณะรูปทรง
ลอยตัว เช่น พวกตัวหอย ดอกไม้ ตุ๊กตา ช้าง อะไรพวกนี้ ต้องใช้เบสที่
ไม่ดูดความชื้น ความใสอาจจะลดน้อยลง แต่ผมไม่ได้สนใจจุดนี้ เน้นว่า
สบู่จะต้องไม่มีปํญหาเมื่อเก็บไว้นานวัน

การทำสบู่กลีเซอรีนต้องอาศัยพิมพ์มาช่วย เพราะเมื่อหลอมแล้วสบู่จะใส
เป็นน้ำ ต้องเทขึ้นรูปครับ ดังนั้นพิมพ์จึงมีความสำคัญในการทำสบู่กลีเซอรีน
ค่อนข้างมาก ซึ่งพิมพ์สบู่นี้ก็จะมีให้เลือกหลากหลายครับ

โดยส่วนใหญ่แล้ว เค้าจะนิยมเทสบู่กลีเซอรีนเป็นถาด ๆ โดยใช้กล่อง
พลาสติกทั่วไป ทิ้งไว้ให้แข็งแล้วแกะออก นำมาตัดเป็นชิ้น ๆ แต่ก็มีไม่น้อย
ที่นิยมเทใส่กล่องพลาสติกทับเปอร์แวร์เป็นชิ้น ๆ ไปเลย วันนี้ก็ยังเทกลง
พิมพ์แบบนี้อยู่ แกะแทบตาย มือแทบหงิก เพราะมันแกะยาก เสียเวลา
ทำให้สบู่เสียหายได้ง่ายด้วยครับ แต่ก็เป็นพิมพ์ที่ถูกที่สุด ถ้าซื้อได้แถว
สำเพ็ง ราคาใบละ 3-5 บาท คุ้มสุดคุ้ม แต่มืออาชีพ เค้าจะไม่ใช้กันครับ

ถ้าแกะสบู่ไม่ออก ก็ลองเอาสบู่ทั้งพิมพ์ไปแช่ในช่องแข็งสัก 30 นาที ก่อน
นำมาแกะ ก็จะแกะออกครับ แต่ลองคิดดูล่ะกันว่า ถ้าจะต้องแช่สบู่ในตู้เย็น
แบบนี้ ถ้าทำขาย จะต้องมีตู้เย็นสักกี่ใบกันครับ อิอิ เหมือนกรณีที่ต้องอบ
สบู่นั่นแหละครับ ตั้งแต่ทำสบู่มา ก็เลยยังไม่เคยเอาสบู่เข้าอบสักที อิอิอิ
ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เพราะจนครับ ไม่มีเตาอบให้ใช้ เลยไม่ได้ลองสักที

โดยส่วนตัวแล้ว จะชอบใช้พิมพ์ซิลิโคน หรือพิมพ์ยางแบบพิเศษซึ่งมีราคา
ถูกกว่าพิมพ์ซิลิโคน แต่มันต้องทำพิมพ์ครั้งละมาก ๆ ทำน้อย ๆ เพื่อนมัน
ไม่ยอมทำให้ เพราะมันไม่คุ้มค่าครับ แต่ทำแล้ว ทำงานง่าย เวลาจะแกะ
สบู่ออกจากพิมพื ก็แค่ปลิ้น ๆ ก็หลุดออกหมดแล้ว ทำให้ทำงานง่าย
ไม่เสียเวลา สบู่ก็ไม่เสียหายครับ ราคาถูกกว่าพิมพ์ซิลิโคน 3-4 เท่าตัว

ถ้าในห้องนี้อยากทำสบู่กันเล่น ๆ ก็ลองลงขันกันทำแม่พิมพ์กันขึ้นมาก็ได้
เลือกแบบสักแบบ ทำแบ่งกันคนละ 10 ชิ้น เอาแบบง่าย ๆ จะเหลี่ยม ๆ
หรือกลม ๆ ก็ได้ มี 10 พิมพ์ ก็ทำได้ครั้งละ 10 ก้อนครับ ทำแจกสบาย ๆ
เก็บไว้ใช้เองก็คุ้ม แต่ต้องหาคนมาให้ได้ 25-30 คนครับ ผมจึงจะทำให้ได้
ครับ เฉลี่ยค่าพิมพ์ 10 ชิ้นประมาณ 950 - 1,000 บาทครับ (ชิ้นละประมาณ
95-100 บาท แต่ถ้าเป็นพิมพ์ซิลิโคน ราคาตกประมาณพิมพ์ละ 380 - 450
บาท (อย่างหนา ใช้ได้นานกว่า แต่ถ้าเป็นอย่างบาง ๆ ก็ตกพิมพ์ละ
200 - 220 บาท ใช้ได้ไม่กี่ครั้ง ไม่คุ้มครับ)

อ้อ ขอสงวนสิทธิ์ไม่ทำพิมพ์ให้กับใครคนใดคนหนึ่งครั้งละมาก ๆ นะครับ
เพราะไม่ได้มีอาชีพทำพิมพ์ขายครับ และไม่ได้คิดจะสร้างคู่แข่งทางการค้า
ยิ่งถ้าเพื่อนมันรู้ มันจะด่าเอาได้ เพราะเค้าก็ไม่ได้มีอาชีพทำพิมพ์เหมือนกัน
ทำให้เพราะเป็นเพื่อนกันมากกว่า เค้าเองก็คงไม่ได้กำรี้กำไรอะไรครับ

ถ้ามีปัญหาอะไรก็ถามกันได้ครับ ตอบได้จะมาตอบให้ ไม่หวงวิชาครับ
แต่ถ้าเป็นเรื่องเทคนิคมาก ๆ ก็ต้องขออภัย อาจจะไม่สามารถตอบได้ลึก ๆ
มากนักนะครับ เพราะผมทำสบู่เป็นอาชีพครับ ไม่ได้ทำเป็นงานอดิเรก
เทคนิคบางอย่างบอกกันไม่ได้จริง ๆ โปรดเข้าใจกันด้วยนะครับ
เพราะบางที จะมีพวกปากหอยปากปูมาจิกมากัด น่ารำคาญครับ

แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 51 22:21:52
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 51 22:20:58

จากคุณ : sakchai splash - [ 10 มี.ค. 51 22:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11

นึกขึ้นได้ ตอนหัดทำสบู่ใหม่ ๆ เค้าให้เอาวาสลีนทาที่พิมพ์ให้ทั่ว แล้วเช็ดด้วยผ้าสะอาด ๆ ให้สะอาดเกลี้ยงเกลา ทิ้งไว้แค่คราบมัน ๆ เล็กน้อยครับ เวลาเทสบู่กลีเซอรีนไปแว ก็จะแกะได้ง่ายขึ้น

เวลาเทสบู่ อย่าเทสบู่มากจนเต็มพิมพ์นะครับ เพราะจะทำให้แกะยากมากขึ้น เพราะพิมพ์ทับเปอร์แวร์ที่ใช้ ๆ กันอยู่ มันค่อนข้างจะแข็ง บิดออกได้ยาก ถ้าจะบิดให้ออกได้ง่าย ต้องบิดให้มีอากาศเข้าไปได้ง่าย ๆ ครับ ตัวอากาศจะดันสบู่หลุดออกมาได้ครับ

นึกไม่ค่อยออกแล้วว่าตอนหัดทำใหม่ ๆ ทำอย่างไร เพราะผมเรียนข้ามขั้นครับ ผมหัดทำสบู่พวกสบู่อัดเครื่องก่อน แล้วค่อยมาหัดสบู่กลีเซอรีน ส่วนสบู่โคล์ดโพรเซสนั้นมาหัดเอาหลังสุดครับ ก็อาศัยอ่าน ๆ เอาจากเวปเหมือนกัน แต่คนที่มาเปิดกระหม่อมให้บรรลุเห็นทางธรรมเป็นเพื่อนที่ทำสบู่ขาย ซึ่งพอจับหลักได้ ก็ค่อย ๆ ศึกษาแบบถูกทางมาเรื่อย ๆ ครับ จนกระทั่งมาเจอนักทำสบู่ที่เก่ง ๆ อีก 2-3 คน ก็อาศัยครูพักลักจำจากพวกเค้ามาทีละนิดทีละหน่อย แล้วเอามาต่อกันเป็นจิ๊กซอว์

แปลกแต่จริง ตำราสบู่ที่อ่าน ๆ มา เล่มที่ดีที่สุดตีพิมพ์ในอินเดีย เก่ามาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วเพื่อนก็หวงมาก ขอยืมเท่าไหร่ก็ไม่ให้ แต่เค้าไม่แตกฉานภาษาอังกฤษ เวลาจะอ่านอะไร ก็เลยมาไหว้ว่านให้ช่วยแปลให้ ก็เลยได้อ่าน ๆ บ้างเป็นบางหน้า จนกระทั่งวันหนึ่งเค้าให้แปลเนื้อหาอยู่บทหนึ่ง อ่านยากแล้วเยอะมาก เลยขอเอามาแปลต่อที่บ้าน เค้าเลยเผลอให้ ผมเลยฉกฉวยโอกาส เอาไปซีร๊อกซ์ซะเลย

เพื่อนที่สอนทำสบู่อัดเครื่อง เคยขอยืมไปอ่าน ก็ให้อ่านครับ แต่ไมนั่งเฝ้าด้วย ไม่ยอมให้ซีร็อกซ์ เพราะเกรงใจเพื่อนคนแรก ตำราเล่มนี้มีสบู่แปลก ๆ ให้ทำเล่นเยอะมาก เช่น สบู่ลอยน้ำ สบู่ที่ใช้ฟอกกับน้ำทะเลได้ (มีฟองมากแม้ใช้กับน้ำทะเล) ก็สนุกดีครับ ได้ทำไปเรื่อยเปื่อย

เมื่อวานเพิ่งจะมีโอกาสทำสบู่น้ำมันมะพร้าว 100% ที่ Lye Discount 20% หลังจากเห็นเค้าฮิตกันในฟอรั่มมาเป็นเวลานาน แต่ทำแล้วไม่รุ้จะขายใคร ก็เลยไม่ทำ ทำแล้วยังแขยง ๆ อยู่ สบู่เซ็ทตัวช้ามาก ๆ ๆ ช้ากว่าสบู่แบบอื่น ๆ หลายชั่วโมง ผมใส่ไททาเนียมลงไปด้วย เพื่อให้เนื้อมันขาวขึ้น แล้วก็ผสมกลิ่น Lavender + Tea Tree + Orange Flower + Orange Oil เท่าที่ดมกลิ่นดูก็หอมมาก ๆ ตอนแรกว่าจะเพิ่ม peppermint เข้าไปอีกหน่อย แต่คิดไปคิดมา ก็ไม่ได้เพิ่ม เดี๋ยวต้นทุนจะสูงไป อิอิ

ผมเติมผงว่านจรเข้เข้าไปเพื่อช่วยเรื่องบำรุงผิว และไม่ลืมใส่ corn cob เข้าไปช่วยขัดผิวสักหน่อย พอให้เห็นเนื้อสบู่มีเท็กซ์เจอร์เม็ดสีเหลืองเล็ก ๆ จะได้ไม่จืดชืด สมุนไพรตัวอื่น ๆ ไม่ได้ใส่เข้าไป เพราะกลัวว่าสีสบู่จะไม่ขาวสวยตามต้องการ อีกอย่างตอนนี้ค่อนข้างเข้มงวดกับตัวเองเรื่องสมุนไพรที่ใช้ เพราะจะเลือกใช้สมุนไพรที่ผ่านการฆ่าเชื้อจากห้องแลปแล้วเท่านั้น พวกฝรั่งเค้าเข้มงวด กลัวโน่นกลัวนี่ ทำให้ต้นทุนสูงผมสูงขึ้นไปอีก เพราะต้องใช้ของดี ปลอดภัย ซึ่งหาซื้อยากมาก ราคาแพงขึ้นไปอีกเท่าตัวครับ

เนื้อสบู่ที่ได้ก็จะแปลกตาออกไปจากเนื้อที่ทำ มันดูมันวาว แต่ลองเอาเศษที่เหลือจากการตัดมาลองฟอกมือดู ฟองก็ดีครับ แต่เนื้อไม่ฟูเหมือนสูตรที่ทำอยู่ดั้งเดิม ผมตั้งชื่อว่า Bubble Coconut Bar เพราะสบู่ให้ฟองเยอะมาก

ครั้งหน้าว่าจะลดน้ำมันมะพร้าวลง แล้วไปเพิ่มน้ำมันอื่น ๆ ที่ให้ฟองหลากหลายขนาด แต่จะทำ lye discount ที่ 20 เหมือนกัน อยากรู้ว่ามันจะดีกว่าหรือเปล่า

รูปที่เห็นเป็นสบู่รุ่นเก่าของปีก่อน ทำในชุดของผึ้ง ๆ ทั้งหมด ตัวนี้เป็นเกษรผึ้งกับผงทานาคา สีธรรมชาติ สวยงาม แอบใส่นมแพะ ว่านหางจรเข้ ขมิ้น ขิง ลงไปด้วย เน้นการบำรุง ทำแบบง่าย ๆ 2 ชั้น มีผงขัดด้วยเช่นกันครับ แต่จำไม่ได้ว่าใส่อะไรไปบ้าง ต้องไปเปิดโผยดูก่อนครับ

แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 51 02:02:22
แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 51 02:01:35

จากคุณ : sakchai splash - [ 11 มี.ค. 51 01:59:13 ]