ความคิดเห็นที่ 1 .........เสียงร้องของมันในตอนนั้นทำเอาผมทำอะไรไม่ถูก ชิบเป๋งเอ้ยนี่ทำไมผมเป็นคนอย่างนี้ ผมรีบดึงประตูออกทันที พอผมดึงประตูออก คะน้าก็เป็นอิสระ มันหันหลังเขยกขาข้างที่โดนหนีบ วิ่งหนีผมเข้าบ้านทันที ใช่แล้วครับ มันกลัวผม มันคงคิดว่าผมเป็นคนทำให้มันเป็นอย่างนั้น ขามันเขยก และเอียงอย่างเห็นได้ชัด ผมล้มเลิกภารกิจทุกอย่างวิ่งตามมันไปทันที กำแพงน้ำแข็งที่อยู่ในใจ ก็ทะลายลงทันทีเหมือนกัน เมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุให้แมวตัวนึงต้องโดนประตูหนีบ!!!! .........คะน้าวิ่งหนีผมไปหลบอยู่ใต้โต๊ะ  ผมก้มลงคลานตามไป มันลากตัวเองหนีผมไปจนมุมอยู่ที่ผนัง ในใจมันตอนนั้น คงเกลียดและกลัวไอ้มนุษย์ร่างโย่งนี่น่าดู  แต่อารมณ์นั้นไม่สนใจแล้วครับ ผมเอื้อมมือ ไปอุ้มมันออกมาจนได้ ผมเห็นน้ำตามันไหล และพยายามเลียขาข้างที่โดนหนีบ น้ำตามันไหล น้ำตาผมก็ไหลเหมือนกัน ใครจะเชื่อว่าคนอย่างผมจะเสียน้ำตาให้แมวสามสี อย่าว่าแต่คนอื่นเลย ...............แม้แต่ผมเองก็ไม่เชื่อ!!! และวินาทีนั้น คุณเคยเห็นคนคุยกับแมวไหมครับ ผมนี่แหล่ะ พูดกับแมว “โอ๋ ๆ ๆ ๆ ๆ  ไม่เป็นไรนะลูก ไม่เป็นไร ไหนดูซิ”   .........ผมพูดพร้อมกับพยายามดึงขาข้างที่โดนประตูหนีบข้างนั้นมาดู ถ้ามันฟังรู้เรื่องและมันตอบได้มันคงตอบผมมาแล้วแหล่ะ “ใครลูกเมิง!!! แสรดดด เมิงลองมาโดนประตูหนีบขาอย่างกุหน่อยสิ แล้วยังจะบอกอีกไหมว่าไม่เป็นไร!!” “เจ็บมากไหมคะน้า ฟู่ว ๆ ๆ ๆ”   .........ผมก้มลงเป่าขาข้างที่โดนหนีบ อารมณ์นั้นไม่รู้จะทำอะไรได้มากไปกว่าเป่าขามันแล้วแหล่ะครับ เป่าขามันทั้งที่ตัวเองก็ไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะเป่าความเจ็บปวดให้หายได้ ทำทำไมไม่รู้ รู้แต่ว่าต้องทำ มันพยายามดึงขามันกลับไปเลียให้ได้ “ไม่เจ็บมั้ง แล้วขอโทษที เมิงจะเป่าขากุทำไมมิทราบ เป่าแล้วมันหายไม๊ โอ้ย อย่าดึงแรงสิมันเจ็บนะ!!!”   มันคงกำลังตอบผมมาอย่างนี้แหล่ะ T_T .........ด้วยความที่ไม่รู้จะทำยังไง จะพาไปหาหมอรึก็จนปัญญาเพราะช่วงนั้นตังค์ผมก็ไม่มี แม่ก็ไม่อยู่ น้องสาวก็ไม่อยู่ ทำยังไงดีหว่า ผมนั่งอุ้มมันอยู่อย่างนั้น และไม่พยายามไปยุ่งกับขามันอีก เพราะรู้สึกว่ามันจะเจ็บ มันก็ไม่หนีนะ แต่โค้งตัวเลียบริเวณขาของมันเองอย่างเอาเป็นเอาตาย   .........ผมปล่อยให้มันเลียขาของมันเองอยู่ซักครู่  จึงปล่อยมันลงกับพื้นเพื่อดูท่าทีของมัน ในใจผมคิดไว้เลยครับว่า หักแน่ ๆ ขาข้างนั้น เพราะเทียบความแรงของการปิดประตูแล้ว มีแต่หักกับหักแน่นอน .........แต่ครับ แต่ สิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น เมื่อผมปล่อยคะน้าลงพื้น มันลุกขึ้นยืน สะบัดขาสองสามที และก้าวออกเดิน มันหันมาค้อนผม 1 ที กระเผลก ๆ ลากขาตัวเองไปซักระยะ แล้วก็ก้มลงเลียอีก   กระเผลก ๆ เลีย กระเผลก ๆ เลีย มันทำอย่างนี้อยู่ประมาณ 5 นาทีได้ เดินวนไปวนมา คุณเชื่อไหมครับ   มันสามารถเดินได้แบบที่เรียกว่า เกือบปกติ ตอนแรกมันยังลากขาแกรก ๆ วิ่งหนีผมเข้าใต้โต๊ะ แต่ตอนนี้มันกระเผลกเล็กน้อยเท่านั้น จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 14 มี.ค. 51 23:31:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 .........ถ้าจะเปรียบเทียบให้เห็นภาพ ก็คงเปรียบได้กับนักฟุตบอลที่พุ่งล้มในเขตโทษ ทำเป็นเจ็บขาดิ้นทุรนทุรายอยู่กลางสนาม เพื่อเรียกร้องความสนใจจากกรรมการให้เป่าลูกโทษให้ แต่กรรมการรู้แก้ว บอกลุกขึ้น ๆ อย่ามาสะตอต่อหน้าฉัน แล้วก็ไม่สนใจ ทั้งสนามไม่มีใครสนใจ หันกลับไปเตะบอลกันต่อ  เมื่อรู้ว่าไม่มีใครสนใจ ก็ลุกขึ้นยืนหน้าตาเฉย แกล้งกระเผลกเล็กน้อย แล้วก็วิ่งได้แบบไม่อายฟ้าดิน สะตอกันสุด ๆ   .........แต่นี่คะน้าไม่ใช่นักฟุตบอล ผมรู้ว่าตอนนั้นคะน้ายังอ่อนต่อโลกนัก ยังสะตอไม่เป็น (ไม่เหมือนตอนนี้ที่ มารยา 100 เล่มเกวียนท่าจะไม่พอสำหรับเธอซะแล้ว)  แล้วเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงเดินได้ทั้งที่โดนหนีบแรงขนาดนั้น มันทำให้ผมเดินกลับไปที่ประตูจุดเกิดเหตุอีกครั้ง ก้มลงดูกันให้ชัด ๆ หึหึหึ .........และในที่สุดผมก็รู้ว่าทำไมมันถึงไม่หัก  ก็มันจะหักได้ยังไงล่ะครับ ในเมื่อตรงที่ขามันโดนหนีบน่ะ "ไม้มันผุ!!!!"   โหว่เข้าไปตั้งเยอะ ขามันเข้าไปติดอยู่ตรงนั้นพอดี อย่างนี้ ถ้าไม่โชคดีอย่างมหาศาล ก็ต้องเรียกว่าซวยอย่างร้ายกาจ ที่มันไปติดอยู่ตรงนั้นพอดี ซึ่งผมก็ไม่ได้สังเกตเสียด้วย เห็นแต่ว่า มันโดนประตูหนีบเข้าไปอย่างแรง ที่มันกระเผลก ๆ นั่น ก็คงเป็นการเคล็ดขัดยอกแบบเบา ๆ หรือไม่ก็ตกกะใจมากกว่า T_T .........แต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นเอง ที่ทำให้ผมเปลี่ยนใจจากที่เคยเขม่นมันมาตั้งแต่ต้น กลับมาดูแล และเอาใจใส่คะน้าเหมือนกับว่ามันเป็นสมาชิกตัวสำคัญในบ้าน โดยที่ไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อยว่า หลังจากนั้นเป็นต้นมา จากที่เคยเป็นเจ้านาย จะต้องกลายมาเป็นลูกน้อง จากที่เคยขัดใจ ต้องกลับมาตามใจ อะไรก็คะน้า และจากแมวหน้าแหลม ตัวผอมกระหร่องในวันนั้น มันจะกลับกลายมาเป็น ............หมู 3 สี ตัวอ้วนตั่บในวันนี้............... จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 14 มี.ค. 51 23:34:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 .........หลังจากเรื่องราวการโดนหนีบขาผ่านไป ใช้เวลาเพียงไม่ถึง 2 วัน คะน้าก็กลับมาเดินได้เป็นปกติเหมือนเดิม ถ้าไม่บอกก็คงไม่มีใครรู้ว่าเมื่อวานมันเพิ่งโดนประตูหนีบขามาหยก ๆ ช่วงแรก ๆ คะน้าเรียบร้อยครับ ไม่ค่อยพูดค่อยจาเหมือนไอ้ตาหวานนั่นแหล่ะ เค้าเรียกว่า ลายมันยังไม่ออก ยังก่อน รอก่อน เดี๋ยวให้ตรูชินก่อนแล้วเจอกัน อะไรประมาณนั้นแหล่ะครับ .........คะน้าเรียบร้อยมาก วัน ๆ เอาแต่กิน กับ นอน 2 อย่างเท่านั้น (ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่) ก็แน่ล่ะครับ คะน้าเป็นแมว ไอ้ครั้นผมจะให้มาช่วยกวาดบ้านถูบ้าน ทำกับข้าวให้กิน ก็คงไม่ใช่เรื่อง หน้าที่ของคะน้าจึงมีแค่  กิน  นอน  และให้ความบันเทิงแก่บุคคลในครอบครัวของผมเท่านั้น หลังจากมีคะน้าเพิ่มมาเป็นสมาชิกแบบถาวรตลอดชีพในบ้านผม บ้านก็รู้สึกมีสีสันขึ้นมาทันที และสีที่ว่า ก็คือสี  ดำ ส้ม และ ขาว!!! .........ก็เนื่องด้วยหน้าที่ของคะน้ามีอยู่แค่นั้น มันจึงมีการพัฒนาอย่างรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ   คะน้าใช้เวลาไม่นาน  ไม่นานจริง ๆ ครับ ผมแทบจะไม่รู้สึกตัวเลย มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมต้องไปปฎิบัติงานที่ต่างจังหวัด ไม่ได้กลับบ้านประมาณ 2 อาทิตย์ ก่อนไปคะน้าก็ยังเป็นคะน้าอยู่ แต่หลังจาก 2 อาทิตย์ผ่านไป ผมกลับมาบ้าน สิ่งที่ผมเจอ แทนที่จะเป็นแมว มันกลับกลายเป็นหมู!!! .........ผมเปิดประตูบ้านเข้ามา เจอกับคะน้านั่งรออยู่หน้าประตูบ้าน คือ แมวน่ะครับมันรู้ดีกว่าพวกเราเยอะ หูมันก็ดีกว่าเรา และมันก็เหมือนจะมีเซ้นท์พิเศษที่สามารถรู้ได้ว่า ไอ้เสียงที่เกิดขึ้นภายนอกบ้านน่ะ มนุษย์ผู้ใดเป็นผู้กระทำ  สังเกตมาหลายหนแล้ว เมื่อใดที่แม่กลับมา มันจะออกไปนั่งรออยู่หน้าประตู ทั้ง ๆ ที่ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าเสียงที่เกิดขึ้นภายนอกบ้านนั่นน่ะ ใช่แม่ผมหรือเปล่า อาจจะเป็นเสียงของห้องข้าง ๆ ก็เป็นได้ แต่จนแล้วจนรอด คะน้าก็ไม่เคยพลาดเลยซักครั้ง อาจจะเป็นเพราะว่ามันได้กลิ่นปลาทูที่แม่จะต้องซื้อติดมือกลับมาบ้านเพื่อฝากมันก็เป็นได้ จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 14 มี.ค. 51 23:36:50 ]

ความคิดเห็นที่ 4 .........ดังนั้น เมื่อใดที่คะน้าผละจากผมไปนั่งจ่อมหน้าประตู เมื่อนั้นก็เชื่อขนมกินได้เลยว่า ไม่แม่ ก็น้องสาวผมกำลังถอดรองเท้าอยู่ข้างนอก ผมก็เช่นเดียวกัน มันก็รู้ว่าผมกำลังมาและยืนอยู่ข้างนอก แม่ก็บอกว่า พอผมมามันก็จะมานั่งเสนอหน้าอยู่หน้าบ้านเหมือนกัน และนี่เป็นมารยาอย่างที่ 1 ที่คะน้าแสดงออกอย่างเห็นได้ชัด!!! .........ที่ออกมานั่งเสนอหน้ารอนั้น ไม่ใช่ว่ายินดีต้อนรับกลับบ้านนะครับ แต่ที่ต้องออกมานั่งรอนั่น ก็เพราะอยากได้ของกิน!!  แน่นอน ทั้งแม่และทั้งน้องผม ก็ตามปกติธรรมดาของสาว ๆ (หรือเปล่าฟระ) นั่นแหล่ะครับที่ต้องซื้อนั่นซื้อนี่ติดไม้ติดมือกลับมาบ้านเป็นธรรมดา และคะน้าก็ไม่เคยผิดหวัง มันจะได้ของกินทุกครั้ง และนี่ก็อาจจะเป็นสาเหตุนึงที่ทำให้คะน้า กินไม่เลือก กินหมดแม้กระทั่งไข่ทอดมันก็ยังกิน T_T .........เอ้า เวรกรรม นอกเรื่องเสียยืดยาว ขอย้อนกลับไปตอนที่ผมไปทำงานนอกบ้านก่อนนะครับ วันนั้น ผมกลับมาเจอคะน้านั่งเสนอหน้ารอคอยอยู่หน้าประตู พอผมเปิดประตูไปก็เจอเข้ากับ แมวตัวหนึ่ง ซึ่งผมค่อนข้างจะคุ้นหน้าคุ้นตา คลับคล้ายคลับคราว่ามันน่าจะเป็นอีนังคะน้าของผม แต่หลังจากพิจารณาดูแล้ว มันไม่น่าจะใช่ เพราะมันอ้วนเหลือเกิน T_T “แมวใครอ่ะแม่”  ผมตะโกนถามแม่ซึ่งนั่งดูหนังอยู่กลางบ้าน “อะไร แมวไหน”  แม่ตะโกนตอบกลับมาโดยหน้าไม่หันออกจากละครน้ำเน่าช่อง 7 “จะแมวไหนล่ะ ก็ไอ้ตัวเนี้ย แล้วอีคะน้าไปไหน”  ผมถามแล้วก็ก้มลงมองหน้ามันให้ชัดๆ “มันจะไปไหนได้ เห็นมันวิ่งออกไปรับเราเมื่อกี๊นี้แหล่ะ”   “ฮ๊ะ!!!! อย่าบอกนะว่า....................” .........ผมก้มลงมองมันด้วยความไม่แน่ใจ นี่หรือคือเธอ เธอ....แมวผอมกระหร่อง หน้าแหลมเป็นจิ้งเหลน ขนสีกระดำกระด่าง  เธอแน่เหรอ ใช่เธอหรือเปล่า เธอ ... เธอ..... เธอ..... มรึง ...... มรึง......   "ไม่นะ ไม่ใช่"   .....ด้วยความไม่แน่ใจอย่างแรง ผมเอ่ยปากเรียกชื่อเบา ๆ “คะน้า”  มันเงยหน้าขึ้นมองแล้วเอ่ยเสียงตอบกลับมาว่า “แง้ว”  แปลได้ว่า “เมิงจะเรียกกุทำไม มองไม่เห็นเร๊อะนั่งอยู่นี่” จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 14 มี.ค. 51 23:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 “เฟ้ย!!!! แม่.....................” ผมตะโกนเรียกแม่อีกครั้งด้วยความตกใจ “อะไรกันนักหนาวะไอ้ลูกคนนี้นี่”  แม่คงเคืองที่ผมขัดจังหวะการดูละครน้ำเน่าของแก “อีคะน้ามันท้องอีกแล้วเหรอ อะไรกันไม่อยู่แค่ 2 อาทิตย์ ท้องอีกแล้วไหนบอกว่าทำหมันแล้วไง”   “ท้องบ้าท้องบออะไรล่ะ มันอ้วน!!!”   “ฮ๋ะ อ้วน!!! ป๊าดดดดดดด สารภาพมาซะดี ๆ แกแอบไปกินวัวมาใช่ไหม??”   ผมก้มลงพูดกับคะน้าที่กำลังนั่งมองถุงในมือผมอยู่ มันคงหวังว่าผมจะมีอะไรมาฝากมันบ้าง แต่เสียใจด้วย ไม่มีว่ะ T_T “แง้ว”   คะน้าตอบพลางเดินมาคลอเคลียที่ขา เอาหัวมาถูไถตามประสามัน และมันก็ยังคงหวังว่า ของในถุงจะมีกระเด็นไปทางมันซักชิ้น มันประจบหวังผลครับอย่าไปเชื่อใจมันง่าย ๆ อีนังตัวเนี้ย!!! .........ผมวางถุงลงกับพื้น คะน้าเปลี่ยนเป้าหมายจากขาผมไปที่ถุงทันที เห็นไหมครับ มันจริงใจที่ไหน ประจบเอาใจหวังผลล้วน ๆ   ผมก้มลงอุ้มมันขึ้นมาไว้ในอ้อมอก เหมือนอุ้มเด็ก โอว อุดมไปด้วยไขมัน หน้าจากที่แหลมเป็นจิ้งเหลน บัดนี้มันช่างกลมเสียนี่กระไร กลมเหมือนลูกเทนนิส อุ้งเท้าที่เคยลีบแบน กลับกลายเป็นอวบอูม สีชมพูระเรื่อ  โอว เมิงกินอะไรเข้าไปทำไมอ้วนเร็วปานนี้!!! ..........แล้วทีนี้ครับวีรกรรมแรกของเธอที่ต้องระวัง  เมื่อคะน้าอวบอูมน่ารัก ขนนุ่มเหมือนใยไหม (ใยไหมมันนุ่มหรือเปล่าผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ) ขนาดนี้ มันต้องแสดงความรักกันหน่อย อย่างนี้มันต้องจุ๊บ!!!!   คนรักแมวทั้งหลายคงเคยจุ๊บแมวตัวเองกันบ้างใช่ไหมครับ จุ๊บปาก จุ๊บจมูกอะไรก็ว่ากันไป   ผมก็เช่นเดียวกัน ถ้าเป็นคะน้าเมื่อก่อนนี้ ผมคงขอบาย ถ้าจะให้จุ๊บมันผมเอาปากผมไปจุ๊บกับรถสิบล้อดีกว่า   แต่นี่คะน้าเปลี่ยนไป เปรียบเป็นคนเปลี่ยนแปลงเร็วขนาดนี้ก็ต้องพึ่งศัลยกรรมลูกเดียว แต่นี่คะน้าเป็นแมว ไม่ต้องพึงศัลยกรรม พึงแต่ปลาทู 2 ตัวคลุกกับข้าววันละ 2 มื่อ + อาหารเม็ด เททิ้งไว้ให้ระหว่างวันอีก 1 ชามเท่านั้นเอง มันก็เปลี่ยนแปลงได้แล้ว!! .........ก็อย่างที่บอกครับ คะน้าน่ารักขึ้นเป็นกอง มันก็น่าจุ๊บเป็นธรรมดา แต่ครับ แต่ อย่าหวังว่ามันจะยอมให้จุ๊บง่าย ๆ   แมวคนอื่นเป็นยังไงผมไม่รู้นะครับ แต่คุณนายของผม มันจะเอามือ (ตามที่เราเรียก) หรือ ตีน  หรือ ขาหน้าของมันนี่แหล่ะ ยันหน้าผมไว้ ไม่ให้จุ๊บครับ มันยันจริง ๆ นะ พอดึงหน้าออกมันก็หดขา แต่พอเคลื่อนเข้าไป มันก็ยืดออกมายันไว้อีก .........คือผมจะไม่ว่ามันเลยนะ ถ้ามันยันเฉย ๆ แต่นี่มันยัน ไม่ยันเปล่า มันเจือกกางเล็บ!!!!!!! โอ้ว แล้วแบบว่า ผมเนี่ยไม่รู้เลยนะ ไม่เคยจุ๊บแมวซักที เลี้ยงมาหลายตัวก็ไม่เคยแสดงความรักขนาดนี้ อย่างมากก็ลูบหัวลูบหาง (ไม่ใช่รวบหัวรวบหางนะครับ) เท่านั้น พอไม่รู้ก็ไม่มียังเลยครับ แล้วอีคุณนายนี่ก็ไม่เตือนกันก่อนเลย พอจุ่มหน้าลงไปจะจุ๊บปากมัน มันก็ยืนส้งติงของมันยันหน้าผม พร้อมกางเล็บผ่างออกมาด้วย แล้วกางไม่กางเปล่า อีคุณนายมันข่วน!!!! “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 14 มี.ค. 51 23:42:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เชอะ ยัยคะน้า จากคุณ : outside islander - [ 14 มี.ค. 51 23:43:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 .......ตอนนั้นเนี่ย ถ้าวูฟเวอรรีนมาเห็นผมนะ วูฟเวอรรีนต้องยอมแพ้อ่ะ เพราะ 4 ขีดจาง ๆ ลากจากแก้มยันคาง สุดแสนจะแสบ และที่สำคัญคือมันโคตรจะโมโห เหมือนโดนแกล้ง เพราะพอมันข่วนเสร็จ มันก็พลิกตัวหลุดจากอ้อมแขนของผมไป ปล่อยให้ผมยืนเอามือจับหน้าอยู่หน้าประตูบ้านคนเดียว!!! .........โมโหสุดๆครับ  ผมเดินตามทันที บุญคุณต้องทดแทน ความแค้นต้องชำระ อะไรวะมาอยู่แค่แป๊ปเดียว กินข้าวบ้านตรูจนอ้วน แล้วยังมาข่วนหน้ากุอีก อย่างนี้เมิงต้องตายยยยยยยยย   .........ผมเดินตามมันเข้าไปในบ้านด้วยความโมโห   แล้ว   แล้ว   แล้ว   เอ่อ............   แล้วอะไรรู้ไหมครับ  มันทำให้ผมโมโหพุ่งขึ้นไปอีกจนแทบจะวิ่งกระโดดพุ่งหลาว ใส่เกลียว 8 ตลบ ลังกาหลัง 2 รอบ ลงมาจากชั้น 3 แล้วเอาหัวโหม่งพื้นให้ตายไปเลย  เพราะภาพที่เห็นคือ อีนังคุณนายตัวแสบ หลังจากที่กางเล็บข่วนหน้าผมแล้ว มันวิ่งหนีผมไป   ไป   ไป     ไป   ไป .......................... ไปนั่งอยู่บนพุงแม่!!!!! .........แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  เคยไหมครับ แค้นอะไรซักอย่างแล้วทำอะไรมันไม่ได้ มันอึดอัด ฮึดฮัด ฟึดฟัด หงุดหงิดเหมือนประจำเดือนกำลังจะมา (เอ่อ เหมือนหรือเปล่าครับ บังเอิญ ประจำเดือนผมก็ไม่มามา 30 กว่าปีแล้วอ่ะครับ ถ้าท้องมันก็คงสร้างบ้านอยู่ในท้องผมแล้วแหล่ะ T_T)   แค้น แค้น มาก แต่ทำอะไรไม่ได้ มันเอาแม่เป็นเกราะกำบังตัวมัน แล้วขอโทษครับ แม่ผมนี่ตัวดีเลย แทนที่จะช่วยลูก ไม่มีซะล่ะ หันมาส่งสายตาขวางสุด ๆ เป็นประโยคคำถามแบบอำมหิตว่า “แกจะทำอะไร????~” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้องตอบกลับไปว่า “ส่งจำเลยมาให้ผมเดี๋ยวนี้”   แม่ยิ้มแล้วส่งสายตาหวานเยิ้มตอบกลับมาว่า “ข้ามศพฉันไปก่อน!!!!” .........ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดด แค่มองตาก็รู้ใจครับ แค่นี้ก็รู้แล้วว่าหมดสิทธิ์ลงโทษมันแน่ ๆ แล้วที่แค้นสุด ๆ ก็ตอนที่เห็นอีนังคุณนายคะน้าตัวแสบ หันมามองหน้าแล้วส่งสายตาเยาะเย้ย ประมาณว่า แน่จริงเข้ามาซี๊  ยัง เท่านั้นยังไม่พอ มันยังยกส้งติงมันขึ้นมา ไอ้ส้งติงข้างที่มันข่วนหน้าผมนี่แหล่ะ มันยกขึ้นมา แล้วบรรจงเลียยยยยยยยย และ ทำความสะอาด ประมาณว่า หน้าผมนี่ โคตรสกปรกเลยสำหรับส้งติงของมัน .........แสรดดดดดดดดดด ฝากไว้ก่อนเหอะโอฬารรรรรรรร........... จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 14 มี.ค. 51 23:46:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่อยากจะพูดคำนี้เลย แต่ว่า ....... สมน้ำหน้าครับผม ๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : outside islander - [ 14 มี.ค. 51 23:48:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 .........ยังครับ วีรกรรมของมันในครั้งนั้นยังไม่หมดแต่เพียงเท่านี้ เมื่อแม่ผมถามว่า “ไปโดนอะไรมา”  แน่นอนครับ เหมือนแม่จะเปิดช่องให้ผมเล่นงานมันได้ หากผมบอกความจริงไป คือตอนนั้นยังไม่รู้ครับ ว่าแม่โดนเสน่ห์อุ้งตีนแมวสามสีชื่อคะน้าไปแล้วเรียบร้อย ผมเลยยังคิดว่าน่าจะมีโอกาส เพราะยังไงเราก็ลูก แต่หารู้ไม่ เมื่อผมบอกความจริงไปว่าโดนคุณนายข่วนหน้า แม่ผมเพียงแต่ยิ้ม แล้วพูดสั้น ๆ ว่า “สม น้ำ หน้า!!!!” อ๊ากกกกกกกกกก ใครก็ได้ เอาปืนมายิงกุที T_T .........คุณคิดดู ว่าผมจะเจ็บใจขนาดไหน   แล้วไหนจะวันต่อมาอีก เมื่อผมต้องออกไปทำงาน ต้องเอาหน้าที่มีขีดแดง ๆ ผ่านสายตาของผู้คนล้านแปด คุณคิดว่าเค้าจะคิดยังไงกัน ไอ้คนที่เห็นแต่ไม่รู้จักผมน่ะเค้าไม่พูดหรอกครับ แต่ไอ้คนรู้จักนี่สิ ที่มันพูด แล้วคุณคิดว่าพวกมันจะคิดว่ายังไง   ร้อยคน มันก็คิดเหมือนกันร้อยคนนั่นแหล่ะครับ “พี่หมันไปทำอะไรมา”  1 ใน 100 ถามผม “โดนแมวข่วน”  ผมพูดความจริง แต่พวกมันทำหน้าไม่เชื่อ ทั้งที่รอยข่วนมันก็ห่างกันนิดเดียว รอยแมวข่วนชัด ๆ “ผมว่าไม่ใช่อ่ะ พี่หมันจะไปขืนใจใครแล้วเค้าไม่ยอมเลยข่วนหน้ามาหรือเปล่า”   “ขืนใจบ้านเอ็งน่ะสิ รอยข่วนเล็กขนาดนี้” “อ้าว ก็ขืนใจเด็กไง เด็กเล็ก ๆ น่ารัก ๆ” “แสรดดดดดดดดดดดด เอาหัวสมองหรือหัวแม่ติงคิดวะเนี่ย” .........ก็นั่นแหล่ะครับ วีรกรรมครั้งแรก และ รอยข่วนรอยแรกของคุณนาย จาก อินฟินิตี้รอยข่วนบนตัวผม ที่มิสามารถนับได้ในทุกวันนี้ เป็นรอยข่วนที่ผมจะจำไปจนวันตายเลยทีเดียว  โชคดีอยู่บ้างที่มันข่วนไม่ลึกนัก ทำให้รอยบนหน้าจางหายไปโดยไม่ทิ้งอะไรไว้เป็นหลักฐาน ถ้าไม่งั้นล่ะก็  หึหึหึ.................. “ข้ามศพฉันไปก่อนเหอะ”   เสียงเบา ๆ ส่งตรงมาที่กระแสจิตของผม ใช่แล้ว มันเป็นเสียงจากคุณนายแม่ผมเอง T_T จบตอนที่ 3 อ่านกันแบบจุใจไปเลยนะครับ เผื่อวันเสาร์  -  อาทิตย์ไปด้วยเลย มีความสุขกันทุกท่านครับ และ พบกับตอนที่ 4 ได้ที่กระทู้ห้องแมวที่นี่ เร็ว ๆ นี้ ด้วยจิตคารวะ ปล. ผมอาจจะไม่มีโอกาสได้มาตอบทุกท่านนะครับ เพราะพรุ่งนี้ผมต้องทำงาน และที่ทำงานไม่มีเนทใช้ T_T แต่ถ้าว่าง ผมจะแวะเข้ามาตอบทุกท่านนะครับ แต่ถ้าหายไปเลยนั่นแสดงว่า งานยุ่งเหมือนยุงตีกัน ไม่มีเวลาเข้ามา แต่อยากให้รู้ไว้ ว่ากระผมยังระลึกขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกท่านอยู่เสมอที่เข้ามาเยี่ยมชมกันนะครับ ^_^ สมันน้อย เบอร์ 14 แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 51 23:53:47 จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 14 มี.ค. 51 23:49:28 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีครับ คุณ outside islander ........ ยังไม่นอนอีกเหรอครับ นึกว่ามีผมอยู่คนเดียวนะเนี่ย ^_^ เดี๋ยวผมก็จะไปนอนแล้วแหล่ะครับ มีความสุข นอนหลับฝันดี และ ราตรีสวัสดิ์ครับ แมวสีสวยจัง ผมอยากได้สีสวาทอย่างนี้ไว้เลี้ยงบ้างซักตัวจังเลย ติดแต่คุณนายนี่แหล่ะ หวงก้างสุด ๆ T_T สวัสดี และ ราตรีสวัสดิ์ครับ!!! จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 14 มี.ค. 51 23:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ราตรีสวัสดิ์ครับ อ่านสนุก ฮาจนหายไข้ เจ้านี่ไม่ใช่สีสวาทครับ มันคือ "แมวสลิดวิเชียรลักษณ์" แต่ถ้าคุณอยากได้สีแบบนี้ ผมตัดใจให้เจ้าวัวแดงสุดที่รักของผมไปแล้วกัน ให้ผมไปส่งวันไหนดีครับ (สินค้ารับประกัน รับแล้วประกันว่าไม่รับคืน)) จากคุณ : outside islander - [ 15 มี.ค. 51 00:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เอาไว้ผมกำจัดคุณนายออกจากบ้านได้ก่อนนะครับ แล้วจะติดต่อไปในภายหลัง ตอนนี้หมดสิทธิ์ ถ้าเอามาก็ต้องเลี้ยงนอกบ้าน เอาเข้าบ้านไม่ได้ เพราะคุณนายจะเก่งเฉพาะในบ้านครับ T_T เพราะฉะนั้น ฝากเลี้ยงไว้ก่อนแล้วกันครับ แห่ะ ๆ ๆ ราตรีสวัสดิ์ อะเกน!!!   (เสียงกลองตบมุข...// ตึ่งโป๊ะ) จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 15 มี.ค. 51 00:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่ะ  อย่างมัน  กะจะเข้ามาพาหนอนไปถล่อมกระทู้โน้นซะหน่อย  รอดไป จากคุณ : DamDevil - [ 15 มี.ค. 51 00:20:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ^ ^ ^  โอ้วมีหนอนมาให้เกียติด้วย 555.....ชอบคุณนายคะน้าจัง   รอติดตามอ่านตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : แมวดื้อมะลิ - [ 15 มี.ค. 51 00:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แมวอะไรก็ไม่รู้ น่ารักโฮก จากคุณ : Galadrial - [ 15 มี.ค. 51 00:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ดีแล้วที่ประตูผุ แมวเลยไม่พัง...ไม่ต้องเสียอีก 3000 ด้วย ------------ ขออนุญาต ฝากข่าว ถึงตาแดม... หลังไมค์เต็มอ่ะ ตอบกลับเรื่องราชการลับไม่ได้ แก้ไขให้ด้วน..เอ๊ย...ให้ด้วย //ขอ png พร้อมชื่อแมวนะ จากคุณ : Quasar - [ 15 มี.ค. 51 00:56:47 ]

ความคิดเห็นที่ 17 555555555555 ......... ในที่สุดก็หลงรักคุณนายคะน้า หุหุ แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 51 15:21:04 จากคุณ : Field ~ Kung - [ 15 มี.ค. 51 02:27:33 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คิดถึงน้าหมันมาก... แต่คิดถึงคะน้ามากกว่า... จากคุณ : ป้าหนุ่ง (Bozo The Cat) - [ 15 มี.ค. 51 03:23:06 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หนุกจังเลย รอตอนต่อไปอยู่น้า จากคุณ : เมี๊ยวมี่ - [ 15 มี.ค. 51 05:07:39 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คะน้าน่ารัก รออ่านตอนต่อไป จากคุณ : Auntie DEE - [ 15 มี.ค. 51 07:39:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณนายคะน้า น่าหมั่นไส้ มั่กๆ แต่....... น่ารักสุดๆ จากคุณ : ติรติรา - [ 15 มี.ค. 51 08:16:12 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เขียนได้ตลกมากเลย ขำจนน้ำตาไหลอ่ะ ขอบคุณเจ้าของกระทู้ ที่ทำให้ข้าพเจ้าอารมณ์ดีแต่เช้า. จากคุณ : ชอบชิม - [ 15 มี.ค. 51 08:29:45 A:124.169.47.126 X: TicketID:166613 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาติดตามวีรกรรมและความน่ารัก ของคุณนายคะน้าค่ะ .. จากคุณ : nature-delight - [ 15 มี.ค. 51 09:15:19 ]

ความคิดเห็นที่ 24 555+ คุณนาย .. ตะแร๋ และ ฉลาดจังค่ะ  เหอๆ น่ารัก ๆ มาต่อตอน 4 เร็ว ๆ นะคะ ... #9 กี้ดๆๆๆๆ  คุณนาย จากิน เกิบ ... ( กินทุกอย่างจริง ๆ ) 555 จากคุณ : Lazy_Kitten - [ 15 มี.ค. 51 10:04:49 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาปูเสื่อรอคุณนายคะน้าตอนต่อไป จากคุณ : แมวจอมป่วน - [ 15 มี.ค. 51 10:41:48 ]

ความคิดเห็นที่ 26 พอเห็นชื่อนุ๊งหมันรีบคลิกโลดดดด...ชื่อนี้รับประกันความฮา อุตส่าห์ชเลียอย่าทำให้ผิดหวังนะยะ จากคุณ : บูดูหวาน - [ 15 มี.ค. 51 11:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 5555555+++++ มานอ้วนน่ารัก ดีกว่าตัวหน้าแหลมๆ เดินเอียงๆใช่มะล่า... จากคุณ : sassygal - [ 15 มี.ค. 51 11:09:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขำมากๆๆ ค่า ต้องกลั้นหัวเราะไว้ เพราะอยู่ที่ทำงาน คะน้า สู้ๆ ... จากคุณ : pp-botun - [ 15 มี.ค. 51 11:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านทู้น้าหมันทีไรไม่เคย     ...  ไม่หัวเราะ  .. ซ้ากกที หลงรักคุณนายคะน้าซะแร้ววว อ้วนได้ใจเจ๊จริงๆ ป.ล. ฝากความคิดถึงถึงคุณนายคะน้าด้วยค่า จากคุณ : gem_inig - [ 15 มี.ค. 51 11:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 30 .. เข้ามาฮา จากคุณ : ++แขวน++ - [ 15 มี.ค. 51 11:57:58 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณนายคะน้าน่าร๊ากกก จากคุณ : sumojew =^-^= - [ 15 มี.ค. 51 12:49:44 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มารออ่านด้วยคน ขอบคุณเจ้าของกะทู้ที่ทำให้โลกนี้มีเสียงหัวเราะเยอะๆ   รออ่านตอนต่อไปอยู่น้า จากคุณ : นู๋จังโกะ (นู๋จังโกะ) - [ 15 มี.ค. 51 18:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ติดตามตอนต่อไป จากคุณ : ga_tan_u - [ 15 มี.ค. 51 21:51:50 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตา-หลก ..........มากกกกกกกก จากคุณ : CROY - [ 15 มี.ค. 51 23:47:29 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านกี่ทีก็ฮา จากคุณ : ขาโจ๋ดอนเมือง - [ 15 มี.ค. 51 23:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 36 รอติดตามตอนต่อไป เหมือนรออ่านนวนิยายในนิตยสารจริง ๆ สนุกมากกกก จากคุณ : tamtaew - [ 16 มี.ค. 51 11:27:54 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ชอบ ชอบ เอาอีก จากคุณ : ~*~* IanGee *~*~ - [ 16 มี.ค. 51 13:04:43 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตามจากบล็อกกลับมาห้องแมวละ จากคุณ : ทะเลหญ้า - [ 16 มี.ค. 51 17:48:15 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ชอบคุณนายคะน้าจัง.. จากคุณ : lamununun - [ 16 มี.ค. 51 23:59:38 ]

ความคิดเห็นที่ 40 หลงรักคุณนายคะน้าแล้วอ่ะ จากคุณ : รักแมวดำ (kikucat) - [ 17 มี.ค. 51 00:52:08 ]

ความคิดเห็นที่ 41 http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J6429416/J6429416.html ตอนที่ 4 มาแล้วคร้าบบบบบบบบบ จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 01:51:46 ]

ความคิดเห็นที่ 42 หง่ะ เมื่อวานไม่ได้โพสชิมิ หาไม่เจอ ใจจะขาดแย้วววววววววววววว อยากอ่านนนนนนนนนนนนนนน จากคุณ : ขาโจ๋ดอนเมือง - [ 20 มี.ค. 51 14:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ฮาเมิ่กๆ คุณนายคะน้าสู้ๆ จากคุณ : iSsAbElLa - [ 1 เม.ย. 51 23:13:29 ]