ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 4 .........จากเหตุการณ์หน้าแหกเพราะเล็บแมวในครั้งนั้น ทำให้ผมระมัดระวังตัวในการเข้าหาคุณนายมากขึ้น ต้องมีการวัดระยะและจ้องตากันก่อนว่า แกจะข่วนฉันอีกไหม? แต่ดีที่ว่า ระยะหลัง ๆ มานี่คุณนายคงรู้สึกตัวว่า ผมไม่ใช่แมวเหมือนมัน ไม่ต้องข่วนผมก็ได้ มันเลยหุบเล็บ แล้วเอามือ (หรือส้งติงของมัน) ยันหน้าผมไว้เท่านั้น แค่ให้รู้ว่า มันเป็นสาวเป็นนาง (ต้องเป็นนางครับ เพราะแต่งงานมีลูกแล้ว แม้จะไม่รู้ว่า แมวหนุ่มตัวไหนเป็นพ่อก็ตามที) จะมาจุ๊บกันง่าย ๆ ได้ยังไง T_T .........สำหรับคะน้า ก็เนื่องจากบ้านผม ผ่านการเลี้ยงแมวมาหลายรุ่น ทั้งรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ ตัวผมเองก็จัดอยู่ในพวกคนเลี้ยงสัตว์ที่ค่อนข้างจะคิดถึงใจของสัตว์เลี้ยงพอสมควร ดังนั้นแมวรุ่นผ่าน ๆ มา จึงไม่มีการจำกัดบริเวณการเลี้ยงซักเท่าไหร่ อยากออกไปไหนก็ไป ไม่เอาแต่ขังไว้ในบ้าน ปล่อยตามอิสระ แต่ข้อเสียของทุกรุ่นที่ผ่านมาก็คือ มันออกไปแล้ว มันหายไปเลย ไม่รู้มันหายไปไหน จะติดหญิง ติดยา ขับมอไซด์ซิ่ง  โดนจับไปขัง ไปเหยียบตีนลูกนักการเมืองในผับแล้วโดนยิงตาย เอ่อ.......(เริ่มออกทะเลแหะ) ออกไปแล้วโง่ หลงทางหาทางกลับบ้านไมเจอ หรือแม้กระทั่ง ออกไปเป็นเหยื่องูยักษ์ อะไรก็ตามแต่   ซึ่งมันทำให้เมื่อคะน้ามาอยู่ อิสระในการออกนอกบ้านจึงถูกจำกัดภายในเวลาไม่นานนัก .........คะน้าไม่ค่อยได้มีโอกาสออกไปแรดข้างนอกนักหรอกครับ ด้วยนิสัยของคะน้าเองที่ค่อนข้างจะกลัวคนแปลกหน้า (น่าแปลกใจที่มันไม่กลัวผมที่หน้าโคตรจะแปลก) และจัดเป็นแมวความจำสั้น ถึง สั้นมาก จำทางไม่ค่อยถูก แค่ระยะจากชั้น 1 ถึงชั้น 3 แฟลตบ้านผม มันก็กลับขึ้นห้องไม่ถูกแล้ว เคยมีอยู่ครั้งนึงที่คุณนายออกไปเที่ยว โดยถือโอกาสที่แม่ผมเปิดประตูเพื่อจะออกไปทำงานในตอนเช้า แม่ผมนิสัยเสียก็ตรงนี้แหล่ะครับ ชอบเปิดประตูทิ้งไว้แล้วปล่อยให้แมวออกไป ตัวแกเองก็แก่จะแย่อยู่แล้ว เดินยังกระเผลก ด้วยน้ำหนักตัวรุ่น Super Heavy weight เมื่อคะน้าหลุดออกไป แม่ทำได้อย่างดีที่สุดก็คือ ร้องเรียก “คะน้า อย่าออกไป กลับมานี่ลูกกกกก”   .........แหม ได้ยินทีไรแล้วปวดใจทุกที คะน้ามันดีกว่าผมตรงไหนกัน เรียกมันลูก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ทุกคำเลย เช๊อะหมั่นไส้นัก เอ่อ....ส่วนตัวนิดนึงนะครับ อิจฉาแมว .....T_T จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 01:41:20 ]

ความคิดเห็นที่ 2 .........เอาล่ะครับย้อนกลับมาเหตุการณ์เมื่อซักครู่นี้ต่อ  “คะน้า อย่าออกไป กลับมานี่ลูก” คิดเหรอครับว่ามันจะฟัง คุณนายจัดเป็นแมวหน้ามึนและหูทวนลมที่สุดแล้ว อย่าหวังว่าคุณนายเธอจะสนใจ อย่างที่พวกเรารู้ ๆ กันนั่นแหล่ะครับ แมว เมื่อเราเลี้ยงมัน มันจะเห็นเราเป็นเพื่อนเล่น ไม่ใช่มันเป็นเพื่อนเล่นเรานะ มันจะเห็นเราเป็นลูกจ้าง เพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจ เมื่อวันใดวันนึงเราเกิดหลุดไปอยู่ในโลกของแมว แล้วสิ้นเดือนมันยื่นเงินค่าจ้างให้เรา   นั่นก็เพราะว่า มันคิดว่าเราเป็นลูกน้อง หรือที่เราเรียกกันว่า ทาสแมว นั่นแหล่ะครับ T_T .........เราอาจจะคิดตามประสามนุษย์โง่ ๆ ว่า เราเป็นเจ้าของเลี้ยงมันมา มีบุญคุณที่อุตส่าห์พามันไปผ่าท้องเอาลูกออก ประคบประหงมกู้ชีวิต ขุนมันตั้งแต่หน้าแหลมยันหน้ากลม แล้วจะคิดว่ามันต้องเชื่อฟังเรา ไม่มีซะล่ะครับ ตั้งแต่เลี้ยงคุณนายมา ผมยังไม่เคยเห็นมันทำตามคำสั่งซักที คุณนายจะทำทุกอย่างตรงกันข้ามกับคำสั่งทุกครั้ง ผม : “มานี่มา เมี๊ยว ๆ ๆ ๆ ”   คุณนาย : ทำเป็นเหมือนไม่ได้ยินแล้วมันก็เดินหนีไปที่อื่น  ในใจมันคงคิด “ฝันไปเหอะเมิง” ผม : “นั่งนี่มา มาเร๊ววว” คุณนาย : หันมาค้อน 1 โช๊ะ แล้วก็เมินหน้าหนีไปที่อื่น T_T ในใจมันคงคิด “ทำไมฉันต้องไปนั่งกับแกด้วย” ผม : “คะน้า นอนๆ เร็วมานอนนี่” คุณนาย : ทำเป็นเดินมาใกล้ ๆ อยู่ในระยะมือเกือบเอื้อมถึง เหมือนจะรู้ภาษาหลอกให้เราดีใจ พอมาใกล้ได้ซักระยะ มันก็จะเบนหัวหลบ แล้วก็เดินจากไปนอนที่อื่น ในใจมันคงคิด   “คิดว่านอนกับแกแล้วมันอบอุ่นนักหรือไง ฮ๊ะ!! ไอ้ขี้ก้าง!!” ผม : “ขอหอมหน่อย” คุณนาย : เอาส้งติงทั้ง 4 ยันหน้าผมแสดงความรังเกียจอย่างเห็นได้ชัด ในใจมันคงคิด “หอมกับเมิงกุเลียตีนตัวเองดีกว่า” ผม : “อย่าขึ้นมาบนนี้” คุณนาย : หลังจากพูดเสร็จมันก็เดินไปทั่ว พอผมทำท่าจะอุ้มมันลง มันทำหูลู่ หางพอง แยกเขี้ยวขู่เป็นงู “ฟ่อออออ”  ในใจมันคงคิด  “บ้านใครให้มันรู้ซะมั่ง” ผม : “อย่าขึ้นไปนอนบนแป้นพิ๊มมมมมมมมม” คุณนาย : ลุกขึ้นจากแป้นพิมพ์ หมุน ๆ ทำท่าจะรู้ภาษา แล้วก็นอนพาดตามแนวยาวให้โดนทั่ว ๆทุกปุ่ม ที่น่าโมโหที่สุดคือมันนอนโดนปุ่ม Ctrl + Alt + Delete เครื่อง Shuttdown ไปเลย   แล้วก็หันมามองหน้า ในใจมันคงคิด “ชั๊นเด็กคอมเก่า บ่นนักทำใหม่ก็แล้วกัน” เจ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด งานกุ โปรแกรมกุ หายหมดเลยยยยยยยยย T_T .........นั่นแหล่ะครับแค่ยกตัวอย่างเล็ก ๆ ถึงความหน้ามึนของคุณนาย แล้วคิดเหรอครับว่าแม่ผมเรียกแล้วมันจะเชื่อ   ไม่มีซะล่ะครับ เดินเชิดจากไป ทำเหมือนคำพูดของแม่ผมเป็นคลื่นอากาศที่มันไม่สามารถได้ยิน และถ้ากับแม่ผม เมื่อคะน้าออกไปแล้ว เรียกแล้วไม่สนใจ มันก็เป็นอิสระ เพราะอย่าคิดว่าแม่ผมจะตาม แกเชื่องช้าขนาดนั้น แค่คุณนายคะน้าย่อขาทำท่าจะวิ่ง แม่ผมก็ท้อใจแล้วT_T .........และเมื่อออกไปได้แล้ว คุณนายก็จะออกไปแต๋ดแต๋อยู่ข้างนอกเป็นวันๆ ร้องเรียกก็ไม่ขานรับจนแม่กลับมานั่นแหล่ะ ถึงจะออกตามหากัน พอแม่ผมกลับมาแล้วไม่เห็นคุณนาย (ความจำสั้นพอกัน จำไม่ได้ว่าตัวเองนั่นแหล่ะที่เป็นคนปล่อยมันออกไปเมื่อเช้า)   แม่ก็เดือดเนื้อร้อนใจ ไอ้ครั้นจะออกไปตามหาก็คิดว่าตัวเองแก่แล้ว มันควรเป็นหน้าที่ของลูก!!!   ถามหน่อยแล้วใครเดือดร้อนครับ!!!   โผ๊มมมมมมมมมมม โผ๊มเดือดร้อนทุกทีครับ (จริง ๆ น่าจะตั้งชื่อเรื่องว่า ชีวิตรันทด เรื่องจริงผ่านจอมากกว่านะ คุณนายคะน้าคงไม่ฟ้องผมหรอกมั้ง T_T) จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 01:43:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 .........ข้าวปลาไม่ต้องได้กินกัน กลับมาจากทำงานก็ต้องมารับภารกิจตามหาแมวก่อน ไม่งั้นไม่ต้องกินข้าว พูดตรงๆ ถ้าไม่คิดว่าข้าวจะไม่ได้กิน ผมไม่ตามมันให้เสียเวลา เพราะคิดว่า มันไปได้มันก็กลับได้ แต่ครับแต่.........ผมคิดผิดครับอย่างที่บอกนั่นแหล่ะ คะน้าฉลาดเป็นเวลาเท่านั้นบางเรื่องจะโง่มันก็โง่ได้ง่าย ๆ เหมือนกัน หลาย ๆ ครั้งที่มันแสดงความโง่ของมันออกมา เช่น เข้าไปในถุงเซเว่น แล้วหาทางออกไม่เจอ กัดเชือกฟางอย่างสนุกสนานแล้วโดนเชือกฟางรัดขาเดินไม่ได้ ฯลฯ   กรณีนี้ก็เช่นเดียวกัน มันไปได้แต่มันกลับเองไม่ได้ครับ ผมต้องออกจากห้อง เดินร้องเรียกจนชาวบ้านชาวเมืองเค้าจะเขวี้ยงทุเรียนใส่ คนจะหลับจะนอนมาเรียกกันอยู่ได้  แล้วอีนังคุณนายนี่ก็ไม่รู้เป็นอะไรไม่ค่อยจะร้องตอบ กลัวดอกพิกุลจะร่วงจากปากหรือยังไงก็ไม่รู้ (ถือเป็นข้อเสียของคะน้าครับที่ไม่ค่อยชอบร้องเท่าไหร่)   หรือร้องก็ร้องเบาๆ พอให้ได้ยินแว่วๆ เท่านั้น ก็ต้องเดินเดาสุ่มกันไปเรื่อย จากชั้น3 ลงมาชั้น2 ลงมาชั้น 1 ถึงได้ยินเสียง   “เงี๊ยวๆ ๆ ๆ” โน่นครับไปหลบอะไรก็ไม่รู้อยู่ชั่นล่าง ลงได้แต่ขึ้นไม่ได้กลับไม่ถูกไปหลบอยู่ในซากยางรถยนต์ ที่เค้ากองทิ้งไว้ใต้บันได แล้วไม่รู้ลงไปได้ยังไง กองยางรถยนต์มันสูงแทบจะท่วมหัวผม   มันเข้าไปอยู่ข้างในได้ยังไง พอตอนเข้า เข้าได้แต่ตอนออกเจือกออกมาเองไม่ได้ มันเป็นแมวประสาอะไรของมันวะ ผมก็ต้องเดือดร้อนปีนยางสอดตัวลงไปกู้ชีวิตมันขึ้นมาอี๊ก!!! .........แล้วที่น่าโมโหก็คือ พอมันรู้ว่าเรามาช่วยมันก็ยังไม่ยอมให้ความร่วมมือ แทนที่จะยอมให้จับอุ้มออกมาโดยดี แม่เจ้าประคุณก็หลบซ้ายหลบขวา หลบมือผมที่กำลังไขว่คว้าหาตัวมัน “ออกมานี่มาเร๊ว ซุปเปอร์แมนมาช่วยแล้ว” ผมยื่นมือไขว่คว้าคุณนายจากกองยาง “แกเป็นใคร หน้าไม่คุ้นเลย” แล้วมันก็ส่ายหัวหลบ “อย่าเล่นตัวน่า ออกมาเร๊ว ไปกินข้าว” ผมหย่อนตัวต่ำลงไปอีกยางก็เล็กนิดเดียวแต่ก็ยังจะพยายาม “อย่ามาหลอกกันซะให้ยาก คิดว่าฉันโง่หรือไงยะ”  มันพยายามเบียดตัวเข้าไปให้ห่างมือผมที่สุด “นี่ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเร๊อะ หิวข้าวแล้วนะโว้ย” เริ่มโมโห และเบียดตัวลงไปในรูยางมากกว่าเดิม “เมิงคิดว่าฉันเป็นคนรึไงถึงจะได้ฟังภาษาแกออก ว๊าย โง่นี่”   .........มันน่าโมโหไหมครับ กว่าจะเอาตัวออกมาได้ เสื้อผมก็เลอะเทอะมีรอยยางรถยนต์ติดเสื้อเป็นแถบๆ หย่อนตัวลงไปจนน่ากลัวว่าพอช่วยคุณนายออกมาได้แล้ว ตัวผมจะติดอยู่ในรูยางกลายเป็นตัวมาสคอสของยางมิชลิน ถ้าผมอ้วนกว่านี้หน่อยรับประกันว่าติดแน่ ๆ T_T .........แล้วอีคุณนายนี่ก็ดูเหมือนจะไม่สำนึกถึงบุญคุณที่ผมเอาตัวเข้าแลกไปช่วยมันเลย พออุ้มมันขึ้นมาได้ มันก็ข่วน ตะปป กัดผมชุลมุนไปหมด เลยต้องมีการลงโทษให้สำนึกกันบ้าง อย่างนี้มันต้องตีให้สำนึก!!!!   ป๊าบๆๆๆๆ ฝ่ามือน้อยๆของผมระดมลงไปที่สะโพกอันอวบอูมของคุณนาย คุณนายพอโดนตีก็ตอบแทนโดยการจิกกรงเล็บลงบนแขนผม ยิ่งตี ยิ่งจิก ยิ่งตี ยิ่งจิก .........ครับ แทนที่จะได้ช่วยเหลือกันดี ๆ ก็ต้องแลกเลือดกันเลยทีเดียวสำหรับคุณนาย!!! เจ็บนะครับ เพื่อน ๆ ที่มีแมวคงจะรู้ดี ว่าในกรณีอย่างนี้ต้องปล่อยให้มันข่วนไป ไอ้ครั้นจะปล่อยลงพื้นเดี๋ยวก็จะเผ่นหนีไปอีก เลยต้องยอมกัดฟันโดนมันข่วนไปจนถึงห้องนั่นแหล่ะ เออ ผมมาทบทวนดูแล้ว ผมว่าคุณนายมันต้องจำผมไม่ได้แน่ ๆ เลย คือ มันจำใครไม่ได้เลยนั่นแหล่ะ มันจะจำได้ก็ตอนอยู่ภายในอาณาเขตบ้านเท่านั้น เมื่อออกจากบ้านแล้วมันก็ลืมหมด เพราะรู้สึกว่ามันจะจำผมไม่ได้ทุกที พอจะช่วยมันก็จะวิ่งหนีตลอด พอจับได้แล้วก็ยังดิ้นจะหนีให้ได้ ทั้งที่ตัวคุณนายเองก็อยู่ในสถานการณ์คับขัน ดิ้นหนีตลอดทาง แต่เมื่อใดที่กลั้นใจอุ้มกลับมาถึงเขตบ้าน   และวางคุณนายลงพื้น มันก็จะเดินมาเคล้าแข้งเคล้าขาน่าเอ็นดู (และน่าประเคนแข้งใส่) เหมือนเดิม ก็ยังงงอยู่ว่าตกลงมันจำได้หรือไม่ได้กันแน่ อะไรจะวิตกจริตปานนั้น!!! จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 01:46:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 .........จริงๆแล้วคุณนายเป็นแมวขี้กลัวครับ ขี้กลัวมากๆ คนแปลกหน้านี่วิ่งหนีอย่างเดียว ขนาดน้องสาวผมที่แต่งงานไปอยู่ข้างนอก กลับบ้านเดือนละครั้งสองครั้ง ไปได้ไม่ถึง 2 เดือนกลับมามันก็ลืมเสียแล้ว วิ่งหนีไปหลบระลึกชาติอยู่ตั้งนานกว่าจะรู้ตัวว่านั่นเป็นอดีตทาสอีกคน แต่ถึงคุณนายจะเป็นแมวขี้กลัว แต่คุณนายก็สู้แมวนะครับจะบอกให้!!! ก็หลังจากที่เลี้ยงคุณนายคะน้ามาได้ซักระยะ ห้องตรงกันข้ามของผมก็มีเจ้าหน้าที่มาอยู่ใหม่ มาเป็นครอบครัวเลยครับ ลูกสาวเค้าน่ารักมากกกกกกกกก เป็นดาราด้วยนะ แต่ขอร้องครับอย่าถาม ผมไม่บอกหรอกว่าใคร  เอ่อ.......... จริง ๆ แล้วไม่รู้มากกว่าครับว่าเธอเป็นใคร เพราะผมเลิกดูทีวีมานานมากแล้ว เลยไม่ค่อยได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเค้าซักเท่าไหร่ ที่รู้ว่าเป็นดารา ก็เพราะว่าแม่ผมเค้าไปคุยกับแม่เขา (เอิ่ม งงกันไหมครับเนี่ย) แล้วก็เอาข่าวมาบอกผม ซึ่งขอบอกครับ ว่า ตั้งแต่เค้าย้ายมาอยู่ ผมเคยเห็นลูกสาวเค้าแค่ 1 ครั้งถ้วน แถมยังเห็นแบบลาง ๆ อีกต่างหาก ใช่หรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่เอาเหอะ จริง ๆ เรื่องนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับลูกสาวของห้องนั้น (นั่นสิ แล้วเมิงจะเล่าทำมะเขืออะไรละวะ) .........เรื่องมันเกิดตรงที่ว่า ห้องที่ย้ายมาอยู่นั่น เค้าก็เลี้ยงแมวเหมือนกันครับ มี 2 ตัว สีขาวตัวนึง แล้วก็สีดำตัวนึง!!  ตัวผู้ทั้งคู่นั่นแหล่ะครับ แล้วบ้านนี้เค้าปล่อยแมวยิ่งกว่าผมเสียอีก ไอ้ตัวขาวไม่เท่าไหร่ออกจะเรียบร้อย คาดว่ามันน่าจะเป็นแมวกระเทย เพราะเรียบร้อยเกินเหตุ ส่วนไอ้ตัวดำนี่ อะโห พอมาถึงปุ๊บก็แสดงอาณาเขตไปทั่วตึกเลยทีเดียว น่าโมโหที่มันเห็นผมเป็นเสาหรืออะไรก็ไม่ทราบ มันมาดม ๆ แล้วก็ฉี่ใส่เฉยเลย T_T   .........ไอ้ตัวนี้แหล่ะครับ ขาโหดของแท้ ผมขอเรียกมันว่าไอ้ดำเกิงก็แล้วกันนะ ชื่อจริง ๆ มัน ออกจะอินเตอร์เกินหน้าตาไปหน่อยผมว่ามันจะไม่เหมาะ ไอ้ดำเกิงตัวใหญ่กว่าคะน้าผมประมาณครึ่งเท่า (แต่ถ้าเอามาเปรียบกันตอนนี้ ผมว่าคะน้านอนทับมันก็ตายแล้ว) ดูก็รู้ว่าผ่านศึกมาอย่างโชกโชน และเป็นแมวที่คนอย่างเราถ้าไม่ใช่เจ้าของ ไม่ควรเข้าไปยุ่งเป็นอันขาด และทีนี้ เมื่อคุณนายคะน้าแสนสวยของเรา มีโอกาสได้ออกไปทัศนศึกษานอกบ้าน โดยที่ไม่รู้ว่าตอนนี้มีเพื่อนร่วมเผ่าพันธุ์ตัวใหม่มาอาศัยอยู่ห้องตรงข้ามนี่เอง ผมเองก็ไม่ทันคิด แม่เองก็ไม่ทันคิด กว่าจะรู้สึกตัว ศึกก็เกิดขึ้นแล้ว  โอ้ย อย่าให้เซดครับผมกับแม่วิ่งออกจากห้อง เอ่อ แม่ผมเดินครับ แกไม่วิ่งหรอก T_T ภาพที่เห็นมันช่างเสียวไส้สุด ๆ .........ถ้าคุณมองอยู่ข้างล่างตึก คุณจะเห็นแมว 2 ตัว สีดำสนิทตัวนึง กับ สามสีตอแร๋อีกตัวนึง ยืนแบบหมิ่นเหม่ อยู่ตรงระเบียงตึก!!!  พื้นที่ตรงนั้นกว้างประมาณ  15 เซนติเมตร ระเบียงตึกตรงนี้ จะมีอยู่ทั้งหมด 4 ช่วง นับจากห้องริมสุดฝั่งตรงข้ามผม 1 ช่วงถัดมาอีก 1 ช่วง ห้องผมนี่คือช่วงสุดท้าย ช่วงที่ 4  คือพูดง่าย ๆ ว่า ชั้นบนมันมีอยู่ 4 ห้อง มันก็ระเบียงของห้องนั่นแหล่ะครับ   ผมกับแม่ชะโงกหน้าลงไป  โอว แม่เจ้าโว้ย  คะน้าของผมโก่งตัว ขนตั้ง หางฟู หูลู่ แยกเขี้ยว ค่อย ๆ ก้าวถอยหลังช้าง ๆ พร้อมเสียงตะโกนด่ากันระหว่างแมว “แง้วววววววว แง๊วววววววววววววว แง๊วววววววววววววววววว แง๊ววววววววววววววววว” แปลเป็นภาษามนุษย์ได้ว่า “อย่าเข้ามานะโว้ย แกเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยเห็น อย่าเข้ามานะไอ้ดำ” ห่างไปประมาณ 1 เมตร ไอ้ดำเกิงตัวแสบ กำลังหันหน้าแสดงอาการเดียวกันกับคุณนาย และก้าวเดินหน้าแบบกระเถิบ ๆ เข้ามาหาคุณนาย พร้อมส่งเสียงด่ากันระหว่างแมวในโทนเสียงที่ต่ำลงมาหน่อย “แง่ววววววววววว แง้วววววววววววววววว แง่ววววววววววววว แงวววววววววววววววว” แปลเป็นภาษามนุษย์ได้ว่า “ว่าไงจ๊ะคนสวย โดนใครสาดสีใส่มาล่ะ ทำไมเลอะเทอะทั้งตัวอย่างนั้น มาเป็นเมียพี่เหอะนะ” จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 01:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 .........ไอ้ดำเกิงเข้าผิดหลักไปหน่อย คุณนายไม่ใช่แมวสก๊อยที่จะต้องโหดดิบเถื่อนใส่ถึงจะยอม ไอ้ดำเกิงดันมาสวมวิญญาณแมวแว๊นซ์ ใช้วิธีเถื่อนๆ จีบสาว ไม่มีทางที่คุณนายจะยอม คุณนายโก่งตัว ยืนด้วยปลายเท้า ตะโกนด่าไอ้ดำเกิงไม่หยุดปาก เสียงดังไปทั้งแฟลต แม่ผมแทบลมใส่ ไม่ใช่เพราะไอ้ดำเกิงจะปล้ำคุณนาย แต่เป็นเพราะสถานที่ ๆ มันทั้งสองขู่กันอยู่นั้น มันคือระเบียง ที่อยู่บนชั้น 3 .........คะน้าก้าวถอยพร้อมตะโกนด่าไอ้ดำเกิงไปเรื่อย ๆ ส่วนไอ้ดำเกิงก็ก้าวเดินหน้าไปเรื่อย ๆ ยังดูเชิงกันอยู่ แต่ดูเหมือนว่า ไอ้ดำเกิงจะดูเชิงนานไปหน่อย ไม่จู่โจมซักที ทำให้ระยะ จากช่วงที่ 1 มันยืดเยื้อมาถึงช่วงที่ 4!!!! “คะน้า มานี่มาลูก มานี่มา”  แม่ผมตะโกนเรียกมัน ให้มันกระโดดขึ้นมา คะน้าก็คงอยากขึ้นมาเหมือนกัน แต่ขึ้นไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าไอ้ดำเกิงจะลงมือเมื่อไหร่ ส่วนผมก็ใช้หัวคิดอย่างหนักว่าจะยุติศึกนี้ยังไงดี โชคร้ายที่ผมพูดภาษาแมวไม่ได้ เลยไม่รู้จะแง๊ว ๆ กับมันยังไงให้มันหยุด ใจอยากจะบอกไอ้ดำเกิงว่า ไปหาสินสอดมาสู่ขอกันดี ๆ อย่าทำอย่างนี้ และอยากบอกมันอีกว่า คะน้ามันทำหมันแล้วโว้ย มันไม่รู้สึกอะไรกับเอ็งหรอก!!! .........ก็ได้แต่คิดครับ ยอมรับว่าคิดไม่ออกจริง ๆ ไอ้ครั้นจะให้ผมลงไปช่วย ก็เกรงว่า ตัวผมเองจะหล่นลงมาคอหักตายก่อนแมว เพราะมีที่ยืนอยู่นิดเดียวจริง ๆ ทำยังไงดี ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ในระหว่างที่กำลังคิดนั่นเอง จุดสิ้นสุดก็มาถึง  อีกไม่ถึง 1 เมตร ก็จะสุดทางที่คุณนายสามารถจะถอยได้แล้ว   ไอ้ดำเกิงค่อย ๆ คืบคลานเข้าไปช้า ๆ ปลายทางหดสั้นเข้ามาเรื่อยๆ เรื่อยๆ  เรื่อยๆ .........ผมไม่รู้ว่ามันทั้ง 2 ตัวรู้หรือเปล่าว่า ข้างหลังไม่มีที่ให้ก้าวอีกแล้ว เพราะภาพที่เห็นครั้งสุดท้าย คือ ไอ้ดำเกิงกระโดดใส่คุณนายคะน้าของผม และหายแว่บลงไปจากระเบียง!!!! “แง๊ววววววววววววววววววววววววววววว” นั่นคือเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยิน “คะน้า...............................”  เสียงแม่ผมร้องออกมาด้วยความตกใจ อย่าว่าแต่แม่ผมเลยครับ ผมเองยังตกใจไม่แพ้กัน ใจหล่นลงไปสู่หัวแม่ตรีนอย่างรวดเร็ว “เชี่ยเอ้ย!!!!”  ผมตะโกนออกมา แล้ววิ่งลงไปข้างล่างทันที จบตอนที่ 4 รอพบกับตอนที่ 5 ได้ที่นี่ เร็ว ๆ ๆ ๆ ๆ นี้นะครับ ^_^ สมันน้อย เบอร์ 14 จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 01:51:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คะน้า จากคุณ : outside islander - [ 17 มี.ค. 51 01:57:22 ]

ความคิดเห็นที่ 7 .....เอาให้หมด จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 02:01:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ...... จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 02:02:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ... จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 02:03:01 ]

ความคิดเห็นที่ 10 .. จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 02:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หมดแล้วววววววว จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 02:04:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ท่าเล่นลูกบอลนี่ เมามันส์จริงๆ จากคุณ : outside islander - [ 17 มี.ค. 51 02:06:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นึกว่าวันนี้จะไม่มา กำลังคิดถึงคะน้าอยู่เลย จุ๊บๆๆ จากคุณ : ขาโจ๋ดอนเมือง - [ 17 มี.ค. 51 03:42:44 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ได้อ่านซะที รอตั้งนาน อิอิ คะน้าเล่นลูกบอลน่ารักจังเลยค่ะ จากคุณ : nubOKii - [ 17 มี.ค. 51 05:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ป้าคลีโอก่ะน้องโกโก้...ติดตามเรื่องราวของคะน้าเหมือนกันค่ะ จากคุณ : Bigmommy - [ 17 มี.ค. 51 07:59:01 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ได้มาอ่านรวดเดียวสองตอนเลย อืม ถ้าสิ้นเดือนแล้วแมวยื่นตังค์ให้ก็คงจะดีเนอะ จากคุณ : ban_ri - [ 17 มี.ค. 51 10:16:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หนุกจังเลย รออ่านต่อ ^^ จากคุณ : กุหลาบคิมหันต์ - [ 17 มี.ค. 51 10:26:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คะน้า น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : PaDoi - [ 17 มี.ค. 51 10:34:13 ]

ความคิดเห็นที่ 19 โอยยยยยยยย หัวเราะจนปวดตับ จากคุณ : ga_tan_u - [ 17 มี.ค. 51 11:09:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วน้า..ตอนที่แล้วก็ด้วย... จากคุณ : Nakamura Kumiko (ถ้าใจเราจะยิ้มได้ทุกวัน) - [ 17 มี.ค. 51 11:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 21 “หอมกับเมิงกุเลียตีนตัวเองดีกว่า” ขำ  คำบรรยาย ความคิด ของ คุณนายคะน้าจัง ... 555 แมว เราเหมือนกันนะ .. เวลาจะกอดมันเนี้ย ชอบเอา ตรีง มาดันหน้าอกไว้ .. เวลาจะหอม ก้อชอบเอา ตริง มาดันหน้าไว้ .. ( ดีที่มันไม่กางเล็บ ) ชอบนะ .. คิดซะว่า นวดหน้า สปา...อิอิ  ( ว่าแล้วก็คิดถึง อุ้งตริง แมว จัง  อิอิ ) จากคุณ : Lazy_Kitten - [ 17 มี.ค. 51 11:58:31 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาเล่าต่อเร็วๆ ดั่ว...กำลังลุ้นเลย จากคุณ : ปาปากาย - [ 17 มี.ค. 51 12:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เอาอีก..........................ก จากคุณ : lamununun - [ 17 มี.ค. 51 12:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขออนุญาตไปซักกางเกงก่อนนะ แบบว่าขรี้แตกแล้วอ่ะ.... ฮาขรี้แตกขรี้แตนเลย 555 รอคุณนายคะน้ามาโชว์ต่อนะคะ เมื่อไหร่รวมเล่มแล้วก็บอกด้วยล่ะ จากคุณ : your_natty - [ 17 มี.ค. 51 12:36:20 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เขียนได้สนุก + น่าติดตาม ชอบมาก ๆ เลยค่ะ  หลงรักคุณนายคะน้าเข้าเต็มเปาแว้วค่ะ จากคุณ : Eldarin - [ 17 มี.ค. 51 13:04:09 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ต่อให้นะ ในระหว่างที่ผมวิ่งลงไปนั้นเอง ผมก็สะดุดกะ บันได หกล้มหัวฟาดพื้นไป 1 รอบ ทำให้กลิ้งจาก ชั้น 3 ลงไปชั้น 1 อย่างรวดเร็ว พอถึงใต้บริเวณ ที่เกิดเห็น (ก็เค้าเกิดเหตุกันที่ชั้น 4 จิงแมะ)  ก็เห็นคุณนายคะน้า และไอ่ดำเกิง แขวนตัว ห้อยต่องแต่งกับราวตากผ้าที่ยื่นออกมา ที่ชั้น 2 ผมเลยตะโกนไปว่า  "คะน้าลูกรัก  โดดลงมาเลยเด๋วป๋ารับเอง" คะน้าได้ยินดังนั้น จึงกระโดดถรีบไอ่ดำเกิงลงมาก่อน หล่นปุ๊มาบนหน้าผมพอดี      แล้วนังคะน้าก็กระโดดตามลงมา พร้อมดร๊อปคิ๊ก ไอ่ดำเกิงที่อยู่บนหน้าผม  สรุป  ผมซวยคนเดียว   จากคุณ : pp-botun - [ 17 มี.ค. 51 13:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตกใจสุดๆ น้าหมันมาไงเนี่ย น้า เลี้ยงแมวด้วยยยย ผมเพิ่งรู็ นึกว่าเล่นแต่บาส จากคุณ : PaHaD - [ 17 มี.ค. 51 13:32:01 ]

ความคิดเห็นที่ 28 วุ๊ย!!!กำลังลุ้น   หลอกให้อยากแล้วจากไปอีกแระ!!! จากคุณ : พิมปะการัง - [ 17 มี.ค. 51 14:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ว้า  กะลังหนุกเลยอ่ะ.. แต่นะ  แมวที่บ้าน 2 ตัว  พี่แต้ม กับ กระทิ  มีประสบการณ์ตกตึก 3 ชั้นทั้งคู่.. ครั้งแรก พี่แต้ม  ตกคอนโด ตอนตี 1 กว่า ๆ มีเลือดออกด้วย..  ถึงขนาดเรากระเซอะกระเซิงไป รพ.เกษตร ตอนตี 1 ครึ่ง.. (ทั้ง ๆ ชุดนอน).. แต่ไม่เป็นไร..  แถมโดนญาติโยมด่า..  ดีนะ แท็กซี่ไม่พาไปที่อื่นแทน.. ประสาทรึงัย..  คิ คิ.. จากคุณ : ม็อคค่าเย็น - [ 17 มี.ค. 51 15:43:23 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ฮา .... หมากกระจาย  ฮ่ะ  ฮ่ะ                                                       . จากคุณ : CROY - [ 17 มี.ค. 51 20:04:55 ]

ความคิดเห็นที่ 31 outside islander .............ภาพหายากครับรูปพวกนี้ เพราะปกติโยนอะไรให้ก็เฉย เอาแต่นอนอย่างเดียว T_T ขาโจ๋ดอนเมือง ............. จุ๊บ ๆ ๆ ๆ  ^_^ nubOKii...............ทาสมันก็น่ารักนะครับ (อุแหว่ะ!!!!!!) Bigmommy.................สวัสดีป้าคลีโอ กับ น้องโกโก้ด้วยนะครับผม น่ารักทั้งคู่เลย น่าจะตัวพอ ๆ กับคุณนายผมนะเนี่ย!! ban_ri ............. แต่มันจะใช้เราหนักขึ้นน่ะสิครับ ถ้ามันให้เงินเราได้อ่ะ กุหลาบคิมหันต์ .............เร็ว ๆ นี้ครับ มาแน่ วันนี้ พรุ่งนี้ แหล่ะ ^_^ PaDoi.............คนเม้นท์ก็น่าร๊ากๆ ๆ ๆ ๆ ga_tan_u..............เอ่อ ใจเย็นครับ เดี๋ยวตับเหนื่อยนะ Nakamura Kumiko (ถ้าใจเราจะยิ้มได้ทุกวัน) .......... ขอบคุณคร้าบบบบบบบ Lazy_Kitten ...............นึกภาพออกเลยแหะ ^_^ ปาปากาย .............แหม ๆ ๆ  วัยรุ่นใจร้อนแหะ ใจเย็น ๆ ครับจะรีบมาให้เร็วที่สุดคร้าบ!!! lamununun..........จัดห้ายยยยยยยยยย แต่รอก่อนน๊า........ your_natty ............ ขนาดนั้นเลยเหรอครับ 5555555555 แต่เรื่องรวมเล่ม คงไม่มีใครสนใจหรอกครับ มันออกจะหยาบคายยยย Eldarin............หลงรักแล้วอย่าลืมติดตามกันไปเรื่อย ๆ นะคร้าบ pp-botun......... ว๊า คุณ pp-botun มาแต่งให้อย่างนี้ ผมก็ต้องเปลี่ยนตอนต่อใหม่น่ะสิ รู้ได้ไงเนี่ยว่าผมจะแต่งออกมาอย่างนี้!!! T_T PaHaD.................เอ่อ จะตอบยังไงดีล่ะ ลองค้นในคลังกระทู้เก่าห้องแมวดูครับ ผมมาที่นี่เป็นปี ๆ แล้วแหล่ะ เพียงแต่นาน ๆ มาที ^_^ พิมปะการัง...........ง่ะ หลอกให้อยากแล้วก็จากไปเลยเหยอ T_T ม็อคค่าเย็น .............แล้วเป็นไงมั่งครับ หายหรือเปล่าทั้งสองตัวนั่นน่ะครับ ^_^ ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาอ่านกันนะครับผม ขณะนี้ผมกำลังอยู่ที่ร้านเนท ชั้นใต้ดินเซ็นทรัลลาดพร้าวครับ มีนัดกับรุ่นพี่ที่นี่ แต่แกมาโคตรเลทเลย นัด 1 ทุ่ม โทรมาบอกว่า 3 ทุ่มจะมาถึง T_T ผมไม่อยากอยู่ที่นี่นาน ๆ เลยครับพูดตรง ๆ ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะ แต่สาว ๆ มันเย๊อะอ่ะ T_T แล้วแต่ละคนก็สวย ๆ อย่างกับนางฟ้าทั้งนั้นเลย หัวใจมันไหวหวั่นอย่างแรง!!! ถ้ายังไงวันนี้ถ้ากลับถึงบ้านเร็ว ก็จะอัพตอนต่อไปให้ได้อ่านกันนะครับผม ยินดีที่ได้เห็นทุกท่านในกระทู้ผมครับ ^_^ สมันน้อย เบอร์ 14 จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 20:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 32 CROY ...........สวัสดีคุณ CROY ด้วยนะครับ เพิ่งเห็น^_^ ยินดีที่ได้รู้จักและขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันนะครับ!!! จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 17 มี.ค. 51 20:08:36 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ทู้นี้มันรอดลูกกะตาตูไปได้ไงฟร๊ะ  เหม่...... ......เอาตอนต่อไปมาเร็วๆ นะค้าบ จากคุณ : DamDevil - [ 18 มี.ค. 51 00:45:55 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ^ ^ ฮื่อ ตาถั่วเหมือนกันเลยป๋า เพิ่งเข้ามาอ่านเนี่ย จากคุณ : เมี๊ยวมี่ - [ 18 มี.ค. 51 09:16:37 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ง่า .............. คุณนายเรา หล่นไปเป็นไงบ้างหว่า ...... มาเล่าต่อไวๆ นะค๊า .. รออ่านอยู่จ้า ... คิคิ จากคุณ : Field ~ Kung - [ 18 มี.ค. 51 13:28:34 ]

ความคิดเห็นที่ 36 http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J6434170/J6434170.html ตอนที่ 5 มาแล้วคร้าบ จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 18 มี.ค. 51 14:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านทุกตอน สนุกดี ต้องมาแสดงตัวขอบคุณผู้เขียนซะหน่อย จากคุณ : <fah> - [ 22 มี.ค. 51 11:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 38 โอ้ยยยย หัวใจจะวายยย 55555+++ จากคุณ : sassygal - [ 25 มี.ค. 51 14:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 39 กีสสสสสสสคุณนายจาเปนไรมั้ยน่ะ  พี่ดำเกิงด้วยแอบห่วงนิดๆเพราะยังไงก็แมว อิอิ จากคุณ : iSsAbElLa - [ 1 เม.ย. 51 23:34:18 ]