 |
การพลัดพราก 3 เรื่องของนายบุ้งกี๋
พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า การพลัดพรากจากสิ่งที่เรารักนั้นเป็นทุกข์ เป็นพระวัจนะที่กล่าวถึงหนึ่งในบ่อเกิดแห่งความทุกข์ของมนุษย์ ครอบครัวของผมได้สูญเสียสมาชิกคนเล็กของครอบครัวไปเมื่อรุ่งเช้าวันที่ 11 มีนาคม 2551 สุนัขตัวเล็กๆ ที่เป็นลูกชายคนเล็กของผม น้องคนเล็กของครอบครัว มีศักดิ์เป็นพี่ของหลานสาวบางคนได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ เป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ครั้งหนึ่งของครอบครัวผม ในฐานะพ่อ ผมจึงขออนุญาตใช้พื้นที่ในบอร์ด บันทึกเรื่องราวของสุนัขตัวเล็กๆตัวหนึ่งที่มีความผูกพันกับมนุษย์และสามารถรับรู้ได้ถึงความรักที่มีให้ เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ผมควรจะทำให้เค้า การสื่อสารถึงกันครั้งนี้เป็นการสื่อสารครั้งสุดท้ายระหว่างครอบครัวผมกับเค้า อาจจะเป็นเรื่องไร้สาระ ไม่มีเหตุผล หรือไม่มีความคิดอย่างไรก็ตามแต่ กระผมต้องกราบขออภัยสมาชิกด้วยครับ แต่อย่างน้อยมันก็อาจจะเป็นข้อคิด หรืออาจจะเป็นอุทาหรณ์สำหรับเพื่อนสมาชิกบางท่านที่รักสุนัขและผูกพันกับเค้าเท่าที่ผมเคยมี ขออนุญาตครับ ถ้าสมาชิกบางท่านเกรงว่าจะเป็นเสียเวลาที่จะอ่าน ก็ขอความกรุณาผ่านเลยนะครับ ขอบพระคุณมากครับ
จากคุณ :
ลุงมอด 
- [
19 มี.ค. 51 13:09:59
]
|
|
|
|
|
|
เสียใจด้วยนะครับ 