PANTIP.COM : J6667597 ช่วยเจ้าเบิร์ดหมาน้อยน่าสงสารด้วย [สุนัข]

ความคิดเห็นที่ 13

เล่าต่อค่ะ หลังจากคืนวันที่ 27 พ.ค.ที่พาเจ้าเบิร์ดไป รพส.เกษตร แล้วผิดหวังกลับมาเพราะไม่ได้รักษาอะไรมันเลย แถมเจ้าหน้าที่ยังพยายามให้เราเอามันกลับไปให้ได้ (มารู้ภายหลังว่าถ้าเป็น รพส.เอื้ออาทร เขาจะไม่ทำอย่างนี้ เขาจะหากรงให้มันนอนค้างคืนก่อนทำการรักษา)

คืนนั้นเราพามันไปนอนที่บ้านร้างแห่งหนึ่งในม.ซื่อตรง ไม่อยากพามันไปอยู่ที่เดิมบริเวณห้องแถวที่มีแต่คนใจร้ายใจดำ ซึ่งบ้านหลังนี้ก็อยู่ใกล้บ้านเรา (บ้านเราก็เลี้ยงหมา 3 ตัว) เราก็สงสารมันนะที่ต้องอยู่ตัวเดียว และที่แน่ๆ คือต้องโดนยุงจำนวนมากรุมกัด แต่คืนนั้นเราช่วยมันได้แค่นี้จริงๆ เพราะเราก็จะหมดแรงอยู่แล้ว ข้าวเย็นก็ไม่ได้กิน จากนั้นเราก็โทรนัดรถรับส่งสัตว์ให้มารับเบิร์ดตอนเช้า

วันต่อมารถมารับตอน9โมงเช้า (มาสาย) ไปถึง รพส.เกษตรก็ทำบัตร เขาถามว่ามันชื่ออะไร อายุเท่าไร เพศอะไร เราตอบไม่ได้สักอย่างเพราะตอนนั้นยังไม่มีข้อมูลอะไรและเพิ่งเห็นมันครั้งแรกตอนกลางคืน ตอนขนขึ้นรถก็ไม่เห็น พอทำบัตรเสร็จก็ไปรอตรวจ รอนานประมาณชั่วโมงกว่า

เราสังเกตว่าสัตว์เลี้ยงที่คนเอามาหาหมอที่นี่ส่วนใหญ่จะมีเจ้าของ บางคนก็ท่าทางมีอันจะกิน หมาจรจัดอย่างเจ้าเบิร์ด เรารู้สึกว่าเราไม่เห็นเลยนะ และมีตู้ขอรับบริจาคเงินเข้ากองทุนสัตว์อนาถาที่ในหลวงพระราชทานเงินจากการจำหน่ายเสื้อคุณทองแดงมาให้ ทีแรกเรากะว่าหาหมอเสร็จเราจะรีบกลับไปทำงานเพราะก่อนหน้านี้ลางานไปธุระหลายครั้งแล้ว เกรงใจหัวหน้า แต่กว่าเบิร์ดจะได้ตรวจมันก็ปาไปเกือบ11โมง เข็นไปห้องโน้น รอหน้าห้องนี้ ไปๆมาๆ เกือบเที่ยง เลยไม่ไปทำงานแล้ว

ตอนเข้าตรวจห้องแรก คุยกับหมอนิดหน่อย สีหน้าหมอไม่ค่อยต้อนรับเลย เราบอกว่ามันเป็นหมาจรจัด ไม่มีเจ้าของ หมอถามทันทีเลยว่าแล้วตอนนี้ใครเป็นเจ้าของ และพูดทำนองว่า พวกคุณเที่ยวไปเก็บหมาจากที่ไหนมาไม่รู้ให้หมอรักษา หมอมีหน้าที่รักษา ยังไงหมอก็ต้องรักษาอยู่แล้ว คือเราฟังน้ำเสียงเราก็รู้ว่าเขาพูดในด้านลบ เราเลยเงียบและคิดว่านี่เราไปสร้างภาระให้หมอใช่มั๊ย เที่ยวไปเก็บหมาจรจัดที่ตัวสกปรกและเหม็นสาบมากมาให้เขารักษา
แต่ยังไงตอนนี้เบิร์ดก็ต้องพึ่งเขา อย่าไปเถียงกับเขาเลย

พอไปห้องล้างแผล เจ้าหน้าที่โกนขนที่ขามันออก เราก็ช่วยจับหัวและขาหน้าของมัน เรารู้สึกว่าเขาทำแรงจัง พอล้างแผลฆ่าเชื้อเสร็จ เขาเอาผ้าขนหนูแห้งๆ มาถูที่เขาและถูตรงแผลเปิดแดงๆ ของมัน เขาเห็นแล้วหวาดเสียวมาก นึกดูสิว่าถ้าเรามีแผลขนาดนั้นแล้วมีคนเอาผ้าแห้งๆ มาดูแล้วจะเป็นยังไง เราเลยเบือนหน้าหนีไม่อยากเห็นเลย เบิร์ดเขาไม่รุ้เจ็บหรือเปล่า แต่ช่วงที่โดนล้างแผลมันดิ้นใหญ่เลยนะ แต่หมอบอกว่า2ขาหลังมันเป็นอัมพาต เราว่ามันอาจจะไม่ค่อยเจ็บก็ได้นะ

พอล้างแผลเสร็จ หมอคุยเรื่องผ่าตัด เขาบอกว่าถ้าตัดขาทิ้งค่าใช้จ่ายประมาณหนึ่งหมื่นบาท เราบอกว่าเราขอเข้ากองทุนสัตว์อนาถา หมอบอกว่าเบิกได้ครึ่งนึง คือห้าพันบาท แต่ค่าใช้จ่ายอย่างอื่นเราต้องออกเอง และครั้งอื่นๆ ที่มาหาหมอ เช่นล้างแผล เอาแผ่นเหล็กออก ค่ายากิน ยาสลบ และอื่นๆ อีกหลายอย่างต้องออกเองทั้งหมด พอตัดขาแล้วจะต้องใส่ล้อให้มันด้วย ถ้าไม่ใส่ล้อผ่าตัดไปก็ไม่มีประโยชน์ คุณไปตัดสินใจว่าจะเอายังไง

ตอนนั้นเรายังไม่รุ้เลยว่าล้อหมายถึงอะไร เรารู้แต่ว่าถ้าไม่รีบตัดขาข้างที่จะเน่าให้มัน มันก็มีโอกาสติดเชื้อในกระแสเลือดและตายอย่างแน่นอน เราเลยถามรายละเอียดจากหมอ หมอพูดไม่ค่อยดีเลย และบอกให้เราไปติดต่อเอง และยังดีที่ให้เอกสารมาให้อ่าน2ใบ เราเห็นรูปถึงได้ว่าล้อมีหน้าตายังไง และโทรสอบถามร้านทำล้อสำหรับหมาพิการ เขาบอกว่าราคา2500 บาท คุณต้องเอาหมามาวัดตัวที่ร้าน หลังจากนั้น 10วันทำเสร็จก็พาหมามาลองใส่ว่าพอดีมั๊ย

ตอนนั้นเราคิดไม่ออกเลยว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดเราจะหาได้ที่ไหน รวมแล้วน่าจะเกือบหมื่น ไหนจะต้องทำกรงให้มันนอนหลังจากถอดล้ออีก ถ้าซื้อกรงเขาคิด6000บาท เราเลยโทรปรึกษาป้าและเพื่อนที่ทำงาน หาข้อมูลอยู่เกือบชั่วโมง ว่าจะทำยังไงต่อจะเลิกรักษาพามันกลับไปตายที่บ้าน หรือจะรักษามันต่อจนถึงที่สุด

จากคุณ : แม่ตี๋น้อย - [ 3 มิ.ย. 51 12:36:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21

มาแล้วค่ะ ตอนนี้มีเวลาปลีกตัวมาเขียนต่ออีก เริ่มเลยค่ะ

ในระหว่างหาข้อมูลว่าจะทำยังไงต่อไปหลังจากเบิร์ดรับการผ่าตัด เพื่อนที่ทำงานได้โทรบอกเบอร์มูลนิธิสงเคราะห์สัตว์พิการปากเกร็ด เราก็โทรถามว่าจะนำหมาไปฝากเลี้ยงต้องทำยังไงบ้างรอนานแค่ไหน เพราะป้าที่ช่วยเลี้ยงมันบอกว่าได้โทรไปจองคิวสำหรับสุนัขพิการไว้แล้ว ได้คิวที่150กว่า ต้องรอประมาณ 5 เดือน

เราเลยบอกเขาว่าทำไมต้องรอนานถึง5เดือน ถ้าเราบริจาคกรงให้จะเข้าได้เลยมั๊ย เขาบอกว่ายังไงก็ไม่ได้เพราะไม่มีที่วางกรงแล้ว (หมาพิการยังคงเลี้ยงไว้ที่นี่ ส่วนหมาปกติย้ายไปอยู่ที่แห่งใหม่ที่นครปฐมแล้ว)
เราเลยต่อรองว่าทำยังไงจะให้มันได้ไปอยู่โดยเร็ว เขาบอกว่าที่จริงแล้วมีคิวเยอะแต่พอถึงคิวแล้ว คนแจ้งมักจะเปลี่ยนใจไม่พาหมาไปแล้ว จึงน่าจะใช้เวลาแค่เดือนเดียวก็ได้เข้าแล้ว โดยต้องบริจาคค่ากรงครั้งเดียว1500บาท และค่าอาหารเดือนละหนึ่งพันบาทหรือแล้วแต่จะช่วยได้

เราจึงสรุปว่าหลังจากตัดขา(ทีแรกหมอบอกควรตัดทั้ง2ข้างเพราะข้างที่เหลือก็ใช้งานไม่ได้อาจเป็นภาระในภายหลัง) จะดูแลมันหนึ่งเดือนจึงค่อยส่งไปมูลนิธิสงเคราะห์สัตว์พิการ กว่าเราจะหาข้อมูลเสร็จประมาณเกือบชั่วโมง หมอคนเดิมคงเห็นว่าเราตั้งใจรักษามัน(เดินมาถามรอบนึงแล้ว) จึงเดินมาบอกว่าตกลงนัดผ่าตัดเลยแล้วกัน (ตัดสินใจแทนหลังจากรอมานาน) ให้คุณขึ้นไปห้องผ่าตัดชั้น2 แล้วนัดคิวกับหมอที่นั่น

ไปชั้น2 (ต้องเข็นเจ้าเบิร์ดให้อยู่ใกล้ตัวเราตลอดเวลา เพราะกลัวมันดิ้นตกรถเข็น) หมอถามว่าจะผ่าตัดนอกหรือในเวลาราชการ เราบอกว่าเอานอกเวลาแล้วกันเพราะไม่อยากลางาน ปรากฎว่าได้คิววันศุกร์ที่ 6 มิย. (วันที่ไปหาหมอเป็นวันพุธที่ 28พค.) เราบอกว่ามันไม่นานไปหน่อยเหรอ อย่างนี้แผลจะเน่าจนมันตายไปก่อนหรือเปล่า

เลยเปลี่ยนเป็นคิวในเวลาราชการ ได้คิววันจันทร์ที่2มิย. ซึ่งเราก็ว่ามันก็ช้าไปอยู่ดี แต่ก็ไม่มีทางเลือกแล้ว ยังไงก็ต้องยอม และหมอก็บอกว่าช่วงก่อนผ่าตัดให้พามันไปล้างแผลทุกวันที่คลินิกใกล้บ้าน แล้วเราก็ถามหมอต่อว่าเมื่อผ่าตัดเสร็จแล้ว(ทั้ง2ข้าง) จะให้มันนอนพักฟื้นที่นี่ได้มั๊ย เขาบอกว่าผ่าตัดเสร็จให้กลับบ้านเลย เราก็คิดหนักเพราะไม่มีที่ให้มันนอน นอกจากบ้านร้างหลังนั้น ซึ่งพื้นบ้านก็สกปรก เวลาเราไปทำงาน ป้าแกก็ไม่รู้จะดูแลได้แค่ไหนเพราะแก่ก็บอกว่าสุขภาพแกก็ไม่ค่อยดี ก้มมากไม่ได้ และอีกอย่างหนึ่งคือต้องมีการล้างแผลเป็นระยะ พอครบกำหนดก็ต้องตัดไหม เราจะต้องพามันขึ้นรถไป-กลับอีกกี่รอบจึงจะเสร็จกระบวนการรักษา

วันนั้นโชคดีอย่างหนึ่งคือพอตรวจเสร็จ เข็นเบิร์ดไปหน้าโรงพยาบาล ปรากฏว่าแท็กซี่รับส่งสัตว์มาจอดส่งคนพอดี ก็เลยได้กลับบ้านอย่างง่ายดาย(ปกติเขาบอกว่าต้องโทรจองคิวเป็นชั่วโมง เพราะรถมีแค่7คัน)

พอกลับถึงบ้านเราก็แต่งตัวออกไปทำงานต่อ ถึงที่ทำงานเกือบ4โมงเย็น แต่เรามีงานค้างไว้ (เกี่ยวกับลูกน้ำยุงลาย) ถ้าไม่ทำเดี๋ยวยุงก็บินว่อน เลยทำงานต่อ และลองเข้าเวบพันทิป หาข้อมูลว่าจะหาเงินบริจาคช่วยมันยังไงบ้าง

บังเอิญอ่านกระทู้คนอื่น เห็นคนเข้าไปเสนอว่าลองพาหมาไปรพส.เอื้ออาทรซิ ไม่แพง เราได้เบอร์มาก็โทรทันที เราถามว่าจะส่งหมาไปผ่าตัดขา2ข้างค่าใช้จ่ายประมาณเท่าไร หมอที่นั่นน้ำเสียงใจดี บอกเราว่าประมาณ3-4พัน เราก็ถามต่อว่าแล้วจะผ่าตัดได้เมื่อไร หมอบอกว่าให้เอาหมามาให้ตรวจสุขภาพก่อนมาแข็งแรงพอหรือเปล่า เราคิดทันทีว่าพรุ่งนี้ยังไงก็ต้องเอามันไปล้างแผลอยู่แล้ว ก็ไปคลินิกนี้แล้วกัน

หลังจากนั้นเรายังค้นพบในเวบพันทิปอีกว่า มีบัญชีฉุกเฉิน ช่วยเหลือหมาจรจัดที่เจ็บป่วย เราจึงเข้าไปดูเงื่อนไขและprintออกมาอ่าน

พอดีถึงเวลาต้องไปเยี่ยมเจ้าเบิร์ดแล้ว จะถ่ายรูปมาให้ดูและมาเขียนต่อพรุ่งนี้นะคะ ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจค่ะ

จากคุณ : แม่ตี๋น้อย - [ 3 มิ.ย. 51 16:57:24 ]