อึดอัดจัง ไม่อยากอยู่ในกรงแย้ว (0 คน)
	แงๆๆๆ ทำไมเหงาหงอยอย่างนี้ (0 คน)
	จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 0 คน

	0%
	0%

เพื่อนๆ จ๊ะ กอริล่า หรือที่ชอบเรียกกันเล่นๆว่าคิงคอง ที่อยู่พาต้า อะครับ ทุกวันนี้มันยังอยู่เลย ได้ยินว่าร้องไห้ด้วย ก็จะไม่ร้องได้ยังไงหละครับ เหงาจะตายแถมสภาพแวดล้อมก็แย่ลงๆ ห้างก็เงียบๆ น่าสงสาร

ล่าสุดที่ไป นกเพนกวินขนร่วงเหมือนเป็นขี้เรื้อน กอลิล่า ซึมเศร้า นั่งหันหลังตลอด คนไปตะโกนเรียกมันให้หันมา พอมันหันมา ทุกคนที่ ตะโกนเรียก ถึงกับเงียบกริบ เพราะมันร้องไห้น้ำตาไหล หลายคนน้ำตาซึมไปกับมัน เป็นภาพที่ไม่เคยลืมเลย น่าสงสารมาก อยู่เหมือนคุก มัน ทำอะไรผิด ทำไมต้องทำกับสัตว์ที่ไม่มีทางสู้ด้วย ไม่เข้าใจมนุษย์

...เมื่อวานได้มีโอกาสไปเที่ยวสวนสัตว์ที่พาต้าอีกครั้ง พอกลับมาถึงบ้าน มีความรู้สึกว่าถ้ารู้ว่าต้องไปเห็นสภาพแย่ๆ ของสัตว์เหล่านั้น คงไม่ไปแน่ๆ เราตั้งใจจะไปชมเพื่อความรู้ และความเพลิดเพลิน แต่สิ่งที่ติดอยู่ในใจเราตอนนี้ กลับมีแต่ความสงสาร และสงสัย

...ไม่ขอออกความเห็นเรื่องความรู้สึกของสัตว์เหล่านั้น คือเราก็ไม่มีความรู้น่ะค่ะ อยากให้คนที่มีความรู้เรื่องสัตว์ได้ไปดู แล้วเข้ามาให้ความกระจ่างกับทุกคน แต่ขอวิจารณ์เรื่องสถานที่แล้วกัน เพราะล่าสุดที่ไปมาเมื่อวาน สภาพแวดล้อม และบรรยากาศมันดูไม่ดีเลย อึมครึม เหม็นอับ ไม่ดีทั้งต่อคนที่ไปดูและต่อสัตว์เหล่านั้นด้วย พวกเค้าเป็นสัตว์ป่าไม่ใช่เหรอ สถานที่มันจำลองมาจากป่าก็จริง แต่ก็ทำแบบ จำลองจริงๆค่ะ คือเล็กมาก แบบที่ว่า อยู่นานๆ อาจจะเป็นง่อยได้เลย เช่น กรงหมาป่า กรงเสือ และพวกสัตว์กลางคืนทั้งหลาย (ขนาดหมาที่บ้าน ขังมันอยู่ในบ้านวันเดียว ยังแทบจะตายให้ได้)

...สวนสัตว์แห่งนี้เป็นของเอกชนดูแลเหรอ ดูรูปเก่าๆ ที่ทางห้างนำมาโชว์แล้วเห็นเลยว่า สมัยก่อนเคยรุ่งเรืองขนาดไหน จนมาถึงยุคนี้ ถ้าคิดว่าไม่มีงบประมาณที่จะสามารถดูแลมันได้ ก็น่าจะบริจาคให้องค์กรที่เขาทำได้ดีกว่านี้ (เพราะยังไง พวกที่อยู่ในกรงเหล่านั้น ก็เคยทำเงิน ทำกำไรให้ห้างของคุณมาไม่รู้เท่าไหร่ ที่สำคัญที่สุด เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว เคยทำให้เด็กๆ มีความสุข มีรอยยิ้ม เวลาที่ได้ไปเยี่ยมชมพวกเค้า)

...ก็เข้าใจหัวอกคนทำธุรกิจ เชื่อมั่นว่าถ้าคุณบริหารห้างมาได้จนถึงบัดนี้ ก็ไม่ยาก ถ้าคิดจะหาทุนในการปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ให้พวกเค้าเหล่านั้น อยู่ที่ว่า คุณคิดจะทำหรือไม่ เท่านั้นเอง

...ได้ลองถามพี่ที่เค้าดูแล เจ้าคิงคองว่า ตัวที่อยู่ปัจจุบันนี้ เป็นลูกของตัวที่เราเคยเห็นกันเมื่อสมัยเด็กๆ เจ้าตัวพ่อ เราเอามาจากอเมริกา ส่วนตัวนี้ทางพาต้าเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ นั่นแสดงว่า 'เค้า' กิน นอน นั่ง เดิน และ 'เหงา' อยู่ในกรงแห่งนี้ ตั้งแต่เค้าลืมตาดูโลกเลยอย่างนั้นหรือนี่!!!...แล้วทุกคน คิดว่าอยางไรบ้าง ช่วยไขความกระจ่างให้ที

นี่ก้อผ่านมาหลายเดือนแร้ว แต่ยังไม่มมีวี่แววคนยื่นมือมาช่วยเหลือสัตว์ตาดำๆ เหล่านั้เลย อยากให้เพื่อนในห้องช่วยเป็นกระบอกเสียง นำมันไปสู่แสงสว่างและความเป็นอยู่ที่ดีกว่านี้ด้วยนะคะ