ผมก็เป็นคนเลี้ยงสุนัขครับ แต่ตอนนี้ โดนพ่อและแม่ยึดไปอยู่ด้วยที่ต่างจังหวัด ข้อหา ที่มันขี้ประจบ ขี้เล่น จนตอนนี้ผมค่อนข้างมั่นใจว่าพ่อกะแม่รักมันมากกว่าผมไปแล้วล่ะ
เข้าเรื่องดีกว่า
ผมเป็นคนเพื่อนเยอะนิดนึง ศุกร์-เสาร์ นี้เตรียมตัวร่ำสุรากันแทบทุกอาทิตย์
ส่วนใหญ่ก็จะไปเจอกันที่ร้านประจำร้านนึง (ไม่ขอเอ่ยนามครับ) ร้านก็จะเป็นบาร์เล็ก ๆ แต่ที่ต่างไปจากร้านอื่นคือ มีเจ้าตูป (ขอเรียกเจ้าตูปรวม ๆ ไปก่อน) สัญชาติข้างถนนอยู่ในร้านด้วยราว ๆ 2-3 ตัว จากการสำรวจเบื้องต้น ทุกตัว เนื้อตัวค่อนข้างสะอาดไม่มีกลิ่นสาบเลย เท่าที่สังเกตุ ลูกค้าส่วนใหญ่ ก็คงเป็นขาประจำ และพนักงานในร้าน ก็ไม่ค่อยจะเยอะเท่าไหร่ ผมรวมเจ้าตูปเป็นพนักงานในร้านด้วย (ยังไงเดี๋ยวจะบอก) วันแรก ๆ ผมไปนั่งดื่มกัน ก็แปลกใจนิดนึง เจ้าตูปเข้ากันได้กับทุกโต๊ะเลย บ้างก็ลูปหัว ให้อาหารบ้าง จนผมมาสะดุดใจตัวสีขาวตัวนึง ในช่วงแรก ผมไม่รู้จักชื่อแซ่เค้า เลยเรียกเจ้าสีนวล (ตามลักษณะเค้าแหละ) มันค่อนข้างแสนรู้ ช่วงที่ผมนั่งเมากริ่ม ๆ อยู่นั้น สีนวลมาสะกิดเบา ๆ ที่ขา แล้วทำหูลู่ นัยตาอ้อนมาก ๆ เค้ามองไปที่จานบนโต๊ะ ซึ้งน่าจะเป็นของโปรดเค้า เป็นปากเป็ดทอด ผมก็ยื่นให้เค้าไปชิ้นนึง แทนที่เค้าจะงับตามสัญชาติญาณของเค้า แต่..เค้าไม่ทำอย่างนั้น เค้าค่อย ๆ เอาลิ้นดึงมาเบา ๆ จนเข้าปากโดยที่มือผมปลอดภัย เค้าไม่งับแบบที่สุนัขทั่วไปทำกัน (เกรงว่าผมหรือคนป้อนจะบอดเจ็บจากการงับพลาด) อันนี้ได้ใจผมไปเยอะเลย แล้วเจ้าตูปอีก 2 ตัว ก็เห็นนะ ว่าเจ้าสีนวลเนี้ย ได้มาเฝ้าแขกโต๊ะผมเนี้ยแหละ เค้าไม่มีท่าทีที่จะเข้ามาแย่งแขกกันเลย เหมือนแบ่งหน้าที่รับผิดชอบลูกค้ากันไป
ผมได้สอบถามเจ้าของร้านได้ความว่า เจ้าตัวที่ผมเรียกเค้าว่าสีนวล เค้าชื่อขาว ที่เค้ามาอยู่ที่ร้านเนี้ย ในวันแรกที่เจ้าของร้านได้เจอเค้า เค้านอนสลบอยู่หน้าร้านโดยไม่ทราบสาเหตุ อาการคือเลือดโชคไปทั้งตัว กรามหัก มีบาดแผลตามตัว หมดค่ารักษาไปเกือบหมื่น และครั้งที่ 2 ก็ไม่ทราบว่าไปโดนรุมกัดมา หรือ คนใจทรามทำร้าย จนเจ้าขาวสะบักสะบอมมาอีกรอบ รอบหลังนี้ เจ้าของร้านก็เรี่ยไรเงินจากลูกค้าที่ร้านเพื่อไปรักษาอีกเกือบหมื่นบาท สภาพที่ผมเจอทุกวันนี้ เค้าสุขภาพดีแข็งแรง มีเนื้อมีหนัง ขนขึ้นเต็ม และสะอาด
ในวัดถัดมา ผมจอดรถหน้าร้าน ได้มีพนักงานที่หน้าร้าน อีก 2 ตัวไม่ได้เอ่ยนามไป ได้เข้ามาต้อนรับ และพาไปที่โต๊ะ โดยการเดินนำ (จริงๆ ) เพราะเพื่อนผมมานั่งดื่นอยู่ก่อนแล้ว ผมคาดว่าเค้าคงจำได้ มันทำให้ประทับใจยิ่งกว่าคนอีกครับ เพราะเค้าคือสุนัข ระหว่างที่นั่งดื่มกันไป เจ้าขาว ก็มาหาที่โต๊ะ (เอ๊ะยังไง เหมือนเด็กดริ้งยังไงไม่รู้ อิอิ) แล้วก็สูตรเดิมครับ ขาหน้าสกิดขาผมเบา ๆ ประมาณเดิมเลย บนโต๊ะหน่ะ ขอหน่อยนะ คราวนี้ เจ้าขาวได้หัวปลาเลยครับ ใจผมก็คิดว่า ให้ไปทั้งหัว แล้วเค้าเอาไปกินก่อน หมดแล้วค่อยมาขอใหม่ แต่...เค้าไม่รับครับ ต้องฉีกเป็นชิ้นเล็ก ๆ และป้อนให้ถึงจะกิน (ดูมันซิ) ไหนผมจะนั่งสนทะนากับเพื่อน จะตีพูล และต้องมาฉีกและป้อนหัวปลาให้เจ้าขาวอีก แต่มันน่ารักดีครับ ถึงได้ยอมมัน และแขกทั้งร้าน โดยรวม ก็รักพวกมันดีครับ ไม่มีใครโยนอาหารลงพื้นให้มันกิน เค้าจะป้อนให้ครับ ดูแล้วเป็นกันเองมากกว่า...
จากคุณ :
inutero 
- [
2 ก.ค. 51 06:41:11
]
แค่เล่าสู่กันฟังครับ
น่ารักจริงๆ
... ไม่ทราบว่าคุณ จขกท. มีคุณแฟนรึยังคะ ระวังเค้าจะหึงเอานาไปติด
