ข้างบ้านเราย้ายบ้านไปบ้านใหม่ในซอยเดียวกันค่ะ เขายังเอาสุนัขบางแก้วทิ้งเอาไว้ มันชื่อว่า จัมโบ้ เป็นบางแก้วที่หล่อ ขนฟูมากๆ แต่ว่าน่าสงสารที่สุดตัวหนึ่งค่ะ
จัมโบ้เคยเป็นที่รักของคนในบ้าน ช่วงเป็นลูกหมานี่เหมือนตุ๊กตา ป้าข้างบ้านภูมิใจในราคาแพงของจัมโบ้มาก ทุกคนเอาใจใส่จัมโบ้ดี มีกรงดีๆ อ้วนตุ้ยนุ้ยพุงเป็นชั้นๆเลย
ต่อมาจัมโบ้โตเป็นหนุ่ม ก็เริ่มออกอาการดุ ซึ่งเป็นปกติของพันธุ์นี้อยู่แล้ว...แต่...เจ้าของไม่เข้าใจ ไม่ได้รู้เลยว่าพันธุ์นี้เป็นพันธุ์ที่หวงที่อยู่ หวงเจ้าของและภักดีมาก กลับมองว่าเป็นตัวปัญหา ตัวอันตราย ก็ไม่มีใครเล่นและดูแลเขาดีๆนอกจากเอาข้าวให้ เอาน้ำให้
ป้าเจ้าของบ้านแกต้องการหมาที่เล่นได้ กอดได้ ไม่ใช่หมาใหญ่ แกไม่ใช่คนรักหมาจริงจังเลย แกเคยเอาลูกหมามาใหม่ตัวหนึ่งแต่มันฉี่ อึเรี่ยราด ตามประสาหมาเล็ก แกก็เอาไปคืนวัด...แต่เราเรียกว่าทิ้งมากกว่า
กับจัมโบ้ก็คอยแต่จะบ่นด่าว่ามันเห่าหอน เมื่อก่อนเราเลี้ยงไก่ชนไว้ในบ้านเขาก็มาบอกว่าหนวกหูเสียงไก่ขัน แต่คนแถวนั้นกลัยมาชม มาขอบคุณว่าดีจัง เลี้ยงไก่ ช่วยให้เขาตื่นเช้าสดชื่นกว่านาฬิกา
ตอนนี้น้องชายซึ่งเป็นโรคประสาทก็ตาย ป้าข้างบ้านซึ่งเป็นพี่สาวก็เลยได้ที่ดินของน้องมา ปลูกบ้านใหญ่โตสวยงาม แต่...ไม่มีที่ให้จัมโบ้ ตอนแรกพูดเสียดิบดีว่าทำรั้วกั้นให้เขา แต่สุดท้ายก็ไม่มี เพราะเขาบอกว่ามันดุ เดี๋ยวกัดคน ทำบ้านเละ จัมโบ้จึงถูกขังไว้ในบ้านหลังเก่า มีกรงที่สกปรกมาก ไม่มีอะไรให้เขาทำนอกจากไล่เห่าคน จัมโบ้ที่ดุ กลายเป็นดุร้าย เราเองเคยเลี้ยงบางแก้วก็รู้จักพันธุ์เขาดีว่าเป็นอย่างไร แต่จัมโบ้โดนทรมานแบบนี้จนประสาทเลยค่ะ
เวลาที่ใครผ่านหน้าบ้าน เขาจะคลุ้มคลั่ง เห่า เหมือนเขาพยายามทำสิ่งหนึ่งที่เขาพอจะทำได้....ปกป้องบ้าน!
ความดุของเขาบอกได้ว่าเขาพยายามจะแสดงว่าเขานั้นมีคุณค่า เฝ้าบ้านดีนะ ใครหรืออะไรเข้าใกล้บ้านไม่ได้เลย ขู่และแยกเขี้ยว เคยมีสุนัขตัวย่อมๆของบ้านใกล้ๆไปทักทายเขา ก็โดนกัดดึงเข้าไป คุณตาเจ้าของเจ้าตัวที่เป็นเหยื่อมาช่วยยื้อเอาไว้ เลยพลอยโดนงับ ในที่สุดก็ต้องตีปากเขาแรงมากจนยอมปล่อยค่ะ ได้แผลกันหมด
ทุกครั้งที่เจ้าของมาให้อาหาร จัมโบ้จะดีใจมาก มากขนาดที่คุณจะไม่เชื่อว่าเป็นหมาตัวเดียวกับหมาที่ทำท่าจะกินคนได้ จัมโบ้จะร้องหงิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากเล่นด้วย แต่ก็ไม่มีใครเล่น ทุกคนที่มาแค่เทข้าว ดูอะไรนิดหน่อยก็ไป
เราเองทำอะไรไม่ได้เลย...เมื่อวานเห็นสภาพเขานอนอยู่ ที่กรงมีนกพิราบมารุมอาหารเขา บางทีเขาก็ขึ้นมานั่งบนบันไดที่อยู่นอกบ้าน เฝ้ามองอะไรเรื่อยเปื่อย ถ้าเราเดินเฉียดไปจะยื่นหัวลงมาเห่าขู่ทันที ป้าข้างบ้านเอาตาข่ายพลาสติคมากันไว้ไม่เช่นนั้นมันคงโดดลงมาบ้านเรา
ทุกวันนี้สงสารเขามาก เขาฟู แต่รู้ว่าเขาผอมแน่ ขนไม่เงาเลย เมื่อก่อนขาวหล่อ เดี๋ยวนี้สกปรกมาก คงไม่ได้ทำวัคซีน ถ่ายพยาธิ แน่ คนอื่นจะเข้าใกล้ก็ไม่ได้เลย
สงสารแต่ทำอะไรไม่ได้จริงๆ เพราะว่าเป็นพื้นที่บ้านเขา ถ้าเขาเป็นสุนัขที่ไม่โดนเจ้าของทรมานจนประสาทเราก็คงจะเอามาเลี้ยงได้ แต่นั่นแหละ เขาบอกว่าแพงมาก ไม่เอาไปปล่อยหรอก (จริงๆเขาเคยพูดกับเราว่า เสียดายที่ดุ น่าจะให้เป็นพ่อพันธุ์ ให้คนมาผสมเก็บเงิน ฟังแล้วเหมือนเขาอยากให้หมาเป็นโสเภณีมากเลย คิดง่ายๆไร้ความรับผิดชอบ เราไม่ได้ว่าไปถึงฟาร์มดีๆที่ช่วยในการรักษาสายพันธุ์นะ)
ขอร้องเถอะค่ะ ใครที่คิดว่าลูกบางแก้วน่ารัก น่ากอด คิดให้ดีก่อนเถอะ เลี้ยงไม่เป็นอย่าเลี้ยงเลย มีสุนัขที่น่ารักอีกมากมายซึ่งเหมาะกับคุณ หลายคนก็คิดง่ายๆกับลูกรอต ลูกพิทบูล และอีกหลายพันธุ์ (ทุกพันธุ์ด้วยซ็) แต่ไม่คิดจะทน ไม่คิดจะฝึก พอเขาหมดวัยน่ารัก หรือทำอะไรทีไม่น่ารักสำหรับเราก็เกลียด ผลักไส เห็นหลายคนบ่นมากว่าลูกหมาอึฉี่ไม่เป็นที่ โมโหก็มี เราก็โกรธนะ เพราะเหมือนคนคนนี้ไม่เข้าใจความลำบากของคนสำคัญของเขานั่นคือ...แม่
ทารกหมา และหมาเด็กต้องการการเอาใจใส่ การสอน ตอนคุณเป็นทารกคุณก็อึฉี่แบบนี้ ร้องแบบนี้ ไม่ต่างกันเลย แต่แม่คุณก็เลี้ยงคุณได้ แล้วก็สอนคุณว่าต้องทำแบบนี้แบบนี้ เหมือนกันเลย แต่คุณกลับคิดว่าโอ๊ยไม่น่าเลี้ยงเลย ภาระ น่าเบื่อ
นำไปสู่การทิ้งขว้าง เอาไปปล่อยจนถึงตีตายคามือก็มี
อย่าลืมว่าหมาก็มีชีวิต มีความคิด มีจิตใจ ใครที่คิดจะเลี้ยหมาควรจะลองเลี้ยงของคนอื่นก่อนสักพัก ไม่ใช่ฉาบฉวยน่ารักแล้วซื้อ หรือศึกษาแต่ด้านดี มองแต่ความสวย ความเท่
การเลี้ยงคือสิ่งสำคัญมากที่สุด เพราะถ้าเจ้าของทำกับเขาดีๆให้ความรัก เขาจะเป็นหมาอารมณ์ดี อาจจะทำให้คนอื่นตกใจว่าไม่เหมือนตัวอื่น อย่างอาจารย์เราเลี้ยงรอต สุดยอดจะน่าเอ็นดูค่ะ มาเจ๊าะแจ๊ะ "ขอป๋มกินหมูปิ้งนะฮับ พลีสสสสสสสสส" เอาหน้ามาเกยขาเรา อาจารย์เราเลี้ยงด้วยรัก ดุบ้าง แต่ใช้การสอนดีๆ เป็นรอตตี้ที่อารมณ์ดีเกินเหตุ กระดิกหางทีเหมือนซาลาเปาเต้นได้ และเป็นหมารู้จักสัมมาคารวะกับหมาอาวุโส (จนไม่รู้ว่ามันเชื่อง หรือว่าขี้กลัวกันแน่)
เจ้าของที่ไม่สนใจ เอาใจใส่ ไม่สอน ก็เห็นทำให้ชิสุ ชิวาวา ปอม พุดเดิ้ล บีเกิ้ล เป็นหมาปีศาจกระหายเลือดมาแล้ว เพราะเจ้าของทั้งตี ทั้งตบ ทิ้งขว้าง
อย่าลืม....เขามีลมหายใจ มีความรู้สึก เจ็บเป็น กลัวเป็น รักเป็น และเกลียดเป็น
(เพิ่มรูปของเขาค่ะ ลองมาดูกัน)
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 51 13:35:11
จากคุณ :
kurika 
- [
24 ก.ค. 51 16:07:38
]
ระบายความในใจ สงสารบางแก้วถูกทอดทิ้งที่ข้างบ้าน
