ความคิดเห็นที่ 1 อยากได้ซักตัว ราคาประมาณ เท่าไหร่เนี้ย ( คงแพงมากเลย ) จากคุณ : วอนลมพัด เอา ฝากใจไปที (เชนชัย) - [ 17 ก.ย. 51 16:58:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 นั่นดิ...รอขี้ม้าพี่สาวสวนแตงดีกว่า จากคุณ : yanet - [ 17 ก.ย. 51 18:38:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เจ้าองอาจได้ลงเดลินิวส์ซะแหล่ว ตอนนี้หล่อฝ่านี้อีก ขอบอก... ปล. องอาจคือม้าพ่อพันธุ์ของค่ายไทยโพนี่ของคุณไมค์ กิตติพงษ์นั่นแลฯ จากคุณ : สายลมลอย - [ 17 ก.ย. 51 18:44:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อีกหนึ่งความฝันครับ อยากมีม้าไว้ขี่สักตัว ติดตรงไม่มีเวลาเลี้ยงมันนี่แหละ ขนาดทำไร่เล็กๆ ที่บ้าน ยังทำได้แค่เสาร์ขอาทิตย์เลยครับ จากคุณ : เท้าท่องลม - [ 18 ก.ย. 51 02:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ความฝันเลยครับ ที่จะมีม้าซักตัว ควายและวัวบ้าง ติดตรงที่ ไม่มีที่จะเลี้ยงครับ ต้องขอบริจาคที่ใหญ่ๆซัก 10 ไร่ พอ อิอิ จากคุณ : มังกรไฟ หัวใจเขย่าโลก - [ 18 ก.ย. 51 07:44:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ...ลองค้นหาเพิ่มเติม  ด้วยคำว่า  พันธุ์ม้าไทย    ม้าบักจ้อน        ดูนะครับ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ย. 51 08:40:28 จากคุณ : ผมก็สนใจ.. (คนดง คนเดิม) - [ 18 ก.ย. 51 08:36:23 ]

ความคิดเห็นที่ 7 .ลองอ่านดู..                      : ม้าไทย...ลมหายใจรวยริน เสื้อม้ามาแล้ว....ช่วยม้าด้วยนะ ม้าไทย...ลมหายใจรวยริน ดวงตะวันคล้อยต่ำลงตรงแนวถนนสายสิรินธร-โขงเจียมสองอำเภอชายแดนตะวันออกสุดของอุบลราชธานี ชายหนุ่มบรรจงแปรงขนให้ม้าตัวโปรดอย่างตั้งอกตั้งใจแม้จะไม่ใช่ม้าสายพันธุ์ต่างประเทศราคา เป็นแสนเป็นล้านแถมบางคนยังดูถูกว่าม้าของเขาก็แค่ม้าแกลบที่หาความสง่างามอันใดมิได้ แต่เขาก็ยังเพียรอดทนอธิบายให้ใครต่อใครเข้าใจเสียใหม่ว่า นี่ไม่ใช่ม้าแกลบแต่เป็นม้าไทยสายพันธุ์พื้นบ้าน ที่งามสง่ากว่า สูงใหญ่กว่า บึกบึนอดทน และรับน้ำหนักได้มากกว่าม้าแกลบเป็นไหนๆ ที่สำคัญมันกำลังสูญพันธุ์ไปจากผืนแผ่นดินไทย ทั้งๆ ที่ในอดีต ก่อนที่จะมีม้าสายพันธุ์ตะวันตกมาชูคออยู่ตาม สนามแข่งเช่นวันนี้ ก็ม้าไทยพื้นบ้านมิใช่หรือที่เคียงบ่าเคียงไหล่วีรกษัตริย์ไทย เฉกเช่น สมเด็จพระนเรศวรมหาราชสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ในการกอบกู้แผ่นดินจากศัตรูผู้รุกรานแต่วันนี้ ลมหายใจของม้าไทยกำลังรวยริน เฉพาะที่อุบลราชธานีซึ่งเคยมีอยู่มากกลับหลงเหลืออยู่ไม่ถึง50 ตัว ในจำนวนนั้นอยู่ในความดูแลของเขา 30 ตัว จากจุดเริ่มต้นที่พาลูกชายไปนั่งรถม้าเมืองลำปางทำให้เขาทราบว่าม้าส่วนใหญ่มาจากอุบลฯ สืบค้นต่อก็พบว่าบางอำเภอของอุบลฯอย่างวารินชำราบ เคยมีรถม้าวิ่งให้บริการแต่เลิกราไปนานแล้ว ความสงสัยเริ่มเกาะกุมใจชายหนุ่มว่าม้าหายไปไหน เขาตัดสินใจตามไปดูที่ตลาดนัดวัวควายจึงพบชาวบ้านจูงม้ามาขายกันเป็นฝูงๆ จุดหมายคือส่งเข้าโรงเชือดเอาไปทำลูกชิ้นปนไปกับเนื้อวัวเนื้อควาย แต่นานวันเข้า ม้าค่อยๆหายไปจากตลาดนัด "...ผมถามชาวบ้านว่าม้าหายไปไหนเขาบอกเดี๋ยวนี้ไม่มีใครใช้ม้าเขาขี่มอเตอร์ไซค์กันหมดแล้วบาง คนปล่อยม้าอดจนตายไปเองผมคิดว่าขืนปล่อยไปอย่างนี้มีหวังสูญพันธุ์จึงเริ่มซื้อม้ามาเลี้ยงตัวละ7,500 บางทีเงินไม่พอซื้อได้แต่ลูกม้าราคา 3,000ส่วนแม่ม้าต้องปล่อยให้กลายเป็นลูกชิ้นไป..." ชูชาติ วารปรีดี ครูสอนพลศึกษาโรงเรียนประถมบ้านด่าน อำเภอโขงเจียม เล่าโดยสายตายังไม่ละจากเจ้าตองอู ม้าตัวโปรด จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 11:15:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ต่อ... ความจริงเขาเป็นชาวลำปางแต่พรหมลิขิตให้มาเป็นเขยอุบลฯ จึงย้ายมาเป็นครูอยู่ที่นี่ ที่ซึ่งพลิกชีวิตให้เขามาคลุกคลีอยู่กับม้าเป็นผู้ก่อตั้งชมรมอนุรักษ์ม้าพันธุ์พื้นบ้าน ทั้งๆ ที่ในวัยเยาว์เขาเคยร้องไห้ตกใจกลัวเสียงม้าร้องและไม่เคยขี่ม้ามาก่อน จนมาขอให้พ่อเฒ่าข้างบ้านสอนให้ระหว่างฝึกก็มีทั้งตกม้าและถูกม้าเตะบาดเจ็บ แต่วันนี้เขากลายเป็นครูสอนขี่ม้าให้นักเรียนบ้านด่านซึ่ง อาจเป็นโรงเรียนประชาบาลโรงเดียวของไทยที่เปิดสอนวิชาขี่ม้า จนรายการ "ทุ่งแสงตะวัน"เคยถ่ายทำเป็นสารคดีออกโทรทัศน์ไปแล้ว แต่กว่าจะถึงวันนี้ใครจะรู้ว่าเขาต้องผ่านอะไรมาบ้าง ? "...เริ่มเลี้ยงม้าใหม่ๆชาวบ้านแถวนี้ไม่ชอบเลย เพราะตอนกลางวันผมสอนหนังสือปล่อยม้าหากินเอง มันก็เข้าไปกินน้ำในตุ่มของชาวบ้านทำตุ่มเขาแตกบ้าง เข้าไปกินข้าวในนาเขาบ้างบางตัวโดนเอามีดเขวี้ยง บาดเจ็บกลับมาเราก็ได้แต่ขอโทษเขา แล้วก็รักษาม้าของเราไป..." แต่วันนี้สถานการณ์คลี่คลาย เมื่อชาวบ้านพบว่ามูลม้านั้นมีราคา เพราะมีคนรับซื้อไปเพาะเห็ดฟางในอัตรากิโลกรัมละ 7 บาท เก็บขายแต่ละวันก็พอเป็นค่ากับข้าวสบายๆ อีกทั้งเมื่อชูชาติเปิดบริการให้นักท่องเที่ยวขี่ม้าเที่ยวชมธรรมชาติที่อุทยานแห่งชาติแก่งตะนะ ระยะทางราว 3 กิโลเมตร ก็เริ่มมีชาวบ้านสนใจจะเลี้ยงม้าพันธุ์พื้นเมืองกันมากขึ้นในขณะที่ม้าของเขาเองก็ขยายพันธุ์ออกไปหลายตัว อย่างเจ้าแตงโม ตอนนี้ก็ท้องได้ 12 เดือน ใกล้คลอดเต็มทีแล้ว ทุกๆ เช้าครูหนุ่มจะตื่นตั้งแต่ตี 4 จัดการธุระส่วนตัวแล้วก็เริ่มให้อาหารม้า ทั้งฟางและรำผสมข้าวเปลือกคลุกกับน้ำแล้วเติมเกลือเป็นสารอาหารให้ม้า30 ตัว จนเกือบ 8โมงจึงไปสอนหนังสือ จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 11:15:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ต่อ... ตกเย็นราว 4 โมงครึ่งก็กลับมาต้อนม้าเข้าคอกถ้ามันไปเที่ยวกันไกลๆ ก็ต้องขี่จักรยานยนต์ไปตามไม่เช่นนั้นอาจโดนรถชนเหมือนที่ผ่านมา ซึ่งไม่เพียงต้องรักษาพยาบาลม้าแต่เขายังต้องควักค่าเสียหายจ่ายให้คน ขับรถกว่า 5,000 บาท โทษฐานที่ปล่อยม้าวิ่งทะเล่อทะล่าขึ้นมาบนถนนภารกิจเหล่านี้ยังมีเขาแบกรับเป็นหลัก โดยมีภรรยาและลูกชายที่หวังจะให้เรียนสัตวบาลคอยหนุนช่วย "...จำได้ว่าตอนเริ่มเลี้ยงม้าใหม่ๆผมไม่กล้าบอกแฟนกลัวเขารับไม่ได้บอกว่าเพื่อนฝากให้เลี้ยง แต่ความมาแตกตอนที่ไม่มีเงินซื้อรำซื้ออาหารให้ม้านี่แหละจึงบอกไปตามตรง โชคดีที่เขาไม่ว่าและยังสนับสนุนเราด้วย..." วันนี้ด้วยความเชื่อมั่นว่าม้าไทยพันธุ์พื้นบ้านสามารถฝึกฝนได้อย่างม้าฝรั่ง ชูชาติตั้งหวังจะเปิด"โฮมสเตย์"ให้นักท่องเที่ยวมาพักมาขี่ม้าชมธรรมชาติ และไม่ร้องขออะไรมากจากทางราชการนอกจากการประชาสัมพันธ์ให้นักท่องเที่ยวรู้จัก และขออาหารเสริมยาถ่ายจากปศุสัตว์บ้างเพราะทุกวันนี้ปศุสัตว์มีแต่งบประมาณสำหรับวัว แต่ไม่มีสำหรับม้าเขาจึงต้องช่วยตัวเองด้วยการใช้สมุนไพรไปตามกำลัง ความสามารถ "...เขาเคยรบเพื่อบ้านเพื่อเมืองควรให้เขามีแผ่นดินอยู่ ถ้าเราปล่อยให้เขาสูญพันธุ์ก็เหมือนเราลืม ตัวเราเองผมไม่รู้ว่าจะสู้ไปได้อีกนานแค่ไหน แต่จะพยายามเพราะมีคนมาให้กำลังใจ เอาลูกมาฝึกขี่ม้า เหมือนได้รางวัลเป็นความสุขทางใจของตัวเราและครอบครัว ผมรู้สึกอยู่ลึกๆว่ากำลังทำเพื่อชาติ จะมีใครรู้หรือไม่...ไม่สำคัญ ยังไงก็จะทำต่อไปจนกว่าจะไม่ไหวจริงๆ..." ดวงตะวันลับขอบฟ้าคืนวันอันเหน็ดเหนื่อยแต่สุขใจ ผ่านไปอีกวันแต่ดูเหมือนพันธกิจเพื่อม้าไทยของครู หนุ่มยังอีกยาวไกลแต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า ถ้าคนเรามีความมุ่งมั่นทำสิ่งใด แล้วเส้นชัยจะไม่มีวันมาถึง จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 11:16:36 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ต่อ.. หมายเหตุ ชมรมอนุรักษ์ม้าพันธุ์พื้นบ้าน เลขที่ 111 บ้านหนองชาด ริมทางหลวงหมายเลข 2173 ต.คำเขื่อนแก้ว อ.สิรินธรจ.อุบลราชธานี 34350 เปิดให้ชมและฝึกขี่ม้า ทุกวันเสาร์และอาทิตย์ ติดต่อล่วงหน้าที่ อ.ชูชาติ วารปรีดี โทร.0-1955-8369, 0-9564-5117 นอกจากที่พักแบบโฮมสเตย์หรือตั้งเต็นท์แล้ว ยังมีแหล่งพักใกล้เคียงคือ"ทอแสงโขงเจียมรีสอร์ท" โทร.0-4535-1174-6 เสื้อม้า...รายได้หลังหักค่าใช้จ่ายเป็นค่าอาหารม้าที่ชมรมอนุรักษ์ม้าพันธุ์พื้นเมืองอำเภอสิรินธร ชมรมอนุรักษ์ม้าพันธุ์พื้นบ้านอำเภอสิรินธรขอความอนุเคราะห์ทุกๆท่านได้อ่านข้อความต่อไปนี้ ...ก่อนที่จะกดปิดหน้าต่างบานนี้ไป.....แล้วทัศนคติของท่านอาจจะเปลี่ยนไปตลอดกาล... ‘สัตว์ทุกตัวย่อมมีสิทธิ์เหยียบยืนบนผืนโลก...เท่าเทียมกัน’ นี่คือวลี...ที่ผู้คนมากมายอาจมองข้ามไปด้วยเหตุที่ว่าเรา‘ มนุษย์ ’..คือสิ่งมีชีวิตที่ประเสริฐที่สุดที่ถือกำเนิดขึ้นบนผืนแผ่นดินอันไพศาลผืนนี้... หากเมื่อลองมองย้อนกลับมา มนุษย์ผู้ประเสริฐ ’อย่างที่เราใช้เรียกตนเองกลับได้ทำร้าย‘ เพื่อน ’ ร่วมผืนดินของเราไปอย่างมากมาย ทั้งเบียดเบียนที่อยู่อาศัย ... ลิดรอนอิสรภาพ ตัดทอนอาหารและน้ำในการดำรงชีวิต ... ทุกๆสิ่ง ทั้งทางตรงและทาง อ้อมที่มนุษย์จะหยิบฉวยมาจากเพื่อนร่วมโลกผู้มิอาจเรียกร้องอุทธรณ์..หรือแม้แต่ร้องขอความเห็นใจใดๆ ในสิทธิของตนได้... ถึงเวลาแล้วหรือยัง ? ที่เราจะเหลียวกลับมาดูแลเพื่อนเหล่านี้ ... เพื่อนที่ครั้งหนึ่ง เราเคยได้ทำร้ายทอดทิ้ง...และเกือบจะถูกลบเลือนไปจากความทรงจำ... ที่นี่...ชมรมอนุรักษ์ม้าพันธุ์พื้นบ้านอำเภอสิรินธร... มีม้าพันธุ์พื้นเมืองมากมายที่หิวโหย ... มีม้าไม่น้อยที่ถูกนำมาทิ้ง..เพื่อส่งต่อเป็นภาระให้เลี้ยง... มีม้าอีกนับสิบที่โรยราด้วยเรี่ยวแรง... ด้วยทุนที่ถือว่าแทบไม่มีเลยของผู้อุปการะเลี้ยงดู... ที่นี่...ยังมีสายตาอีกหลายสิบคู่ที่เหม่อทอด...ทอประกายความหวัง..จากผู้ใจบุญ... ยังมีกระเพาะอีกหลายสิบกระเพาะที่กำลังร้องครวญ...และแสบปร่าไปด้วยฤทธิ์น้ำย่อย... จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 11:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ต่อ.. ยังมีริมฝีปากอีกหลายสิบคู่ที่ปรารถนาได้ลิ้มรสอาหารดีๆ...ที่ไม่เคยแม้แต่จะได้สัมผัส...และยังคงมีชีวิตอีกมากมาย... ที่เฝ้าคอยสัมผัสอ่อนโยน..อ้อมกอดที่อบอุ่น..และความรักความเมตตาที่หอมละมุน... ที่นี่...ทุกๆชีวิตกำลังเฝ้ารอ ความรัก ความเมตตา จากท่าน ชมรมอนุรักษ์ม้าพันธุ์พื้นบ้านอำเภอสิรินธร มีความประสงค์จะช่วยเหลือม้าเหล่านี้ให้ได้มีอาหารกินถูก ต้องตามหลักโภชนาการ...เพื่อให้หลุดพ้นจากภาวะความทุกข์ทรมาน โดยจัดทำเสื้อขึ้นเพื่อจำหน่ายรายได้หลังหักค่าใช้จ่าย จะสมทบทุนซื้ออาหารให้ม้าในชมรม ปัจจุบันมีม้าทั้งหมด 27 ตัว ซึ่งในแต่ละวันม้าจำเป็นจะต้องกินรำข้าวแคลเซียม หญ้าสด ฟางและนมวัว(สำหรับม้ากำพร้าที่แม่เสียชีวิต) ค่าใช้จ่ายในแต่ละวันจึงสูงมาก หากปัจจุบันทางชมรมขาดเงินทุนในการจะประกอบกิจเช่นนั้น ... ที่สามารถทำได้คือเพียงปล่อยให้ม้าหากินตามแหล่งธรรมชาติ ..ซึ่งถือว่าขาดแคลนเต็มทน เราจึงได้ผลิตเสื้อขึ้นซึ่งมี 4 สี ได้แก่ ดำ เทา น้ำตาล เขียวขี้ม้า ในราคาตัวละ 150 บาท มีทั้งหมด 5 ขนาด SS ความกว้างของช่วงไหล่ 15 นิ้ว S ความกว้างของช่วงไหล่ 16 นิ้ว M ความกว้างของช่วงไหล่ 17.5 นิ้ว L ความกว้างของช่วงไหล่ 20 นิ้ว XL ความกว้างของช่วงไหล่ 22 นิ้ว ขอความอนุเคราะห์ ค่าจัดส่ง สั่งน้อยกว่า 10 ตัว 20 บาท 11-30 ตัว 60 บาท 31-50 ตัว 120 บาท 51-80 ตัว 150 บาท มากกว่า 81 ตัว 200 บาท การสั่งซื้อ....กรุณาโอนเงินเข้าบัญชี 'ชมรมอนุรักษ์ม้าพันธุ์พื้นบ้าน' เลขที่บัญชี 338-0-00640-8 ธนาคารกรุงไทย สาขาโขงเจียม ส่งหลักฐานการโอนเงินมาที่ E-mailrpunpukdee@hotmail.com, sirin_show@hotmail.com หรือส่งหลักฐานมาทางไปรษณีย์ ที่คุณสิรินทร์ นิ่มรัตนสิงห์(ผู้ประสานงานชมรมฯ) 209 หมู่ 1 บ้านท่าบ่อ ถนนหนองไหลตำบลแจระแมอำเภอเมืองจังหวัดอุบลราชธานี 3 4000 สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม 089616 1818 , 089 945 4525 , 081 955 8369( อาอู๊ด คนต้น เรื่อง รายการคนค้นคนตอนครูนอกคอก) ด้วยความเคารพอย่างสูง ชมรมอนุรักษ์ม้าพันธุ์พื้นบ้านอำเภอสิรินธร จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 11:18:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ที่มา..http://guideubon.com/news/view.php?t=51&s_id=14&d_id=14 จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 11:30:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หมายเหตุ : ใส่เสื้อชมรมมาเที่ยว ขี่ม้าฟรี  เป็นการสมนาคุณให้ผู้มีจิตกุศล จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 11:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ..ภาพนี้น่าดู...   http://swhbs.board.ob.tc/-View.php?N=77 http://swhbs.board.ob.tc/-View.php?N=76 จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 11:54:26 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เกล็ด  น่าสนใจ  (อาหารสมอง).. ม้า หรือเรียกแบบสง่าว่า อาชาไนย (ชื่อวิทยาศาสตร์ EQUUS CABALLUS หรือ EQUUS FERUS CABALLUS) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ซึ่งมีความหลากหลายทางสายพันธุ์ มนุษย์ได้นำมาเลี้ยง และใช้ในกิจกรรมการเดินทางขนส่ง การทหาร กีฬา สันทนาการ และใช้เป็นอาหารของมนุษย์ในบางวัฒนธรรมมานานนับพันปี เนื่องจากความอเนกประสงค์ในการใช้งาน โดยเฉพาะการใช้เป็นพาหนะ หรือต้นกำลัง เพื่อขนสินค้าผ่านภูมิประเทศที่ทุรกันดารได้ดี แต่ปัจจุบัน ม้าถูกแทนที่ด้วยยานพาหนะแบบใหม่ ก็คือ ยานยนต์ขับเคลื่อน 4 ล้อ เพื่อการเดินทางได้ไกล และบรรทุกของได้มากกว่า แต่อาหารที่ต้องป้อนแทนหญ้า คือ น้ำมันอันแสนแพง ฉบับนี้เรานำท่านผู้อ่านมารู้จักกับม้า สัตว์ที่เคยเป็นทั้งเพื่อน และพาหนะของมนุษย์เมื่อครั้งอดีต ซึ่งในปัจจุบันมีบทบาทลดลงไป เหลือเพียงใช้ในการกีฬาและสันทนาการ ม้าก็มีบรรพบุรุษ ต้นตระกูลของม้า ถือกำเนิดเมื่อประมาณ 55 ล้านปีที่แล้ว ว่ากันว่ามีความสูงประมาณ 10 นิ้ว มีนิ้วเท้า 5 นิ้ว มีชื่อเรียกว่า "EOHIPPUS" หรือ "HYRACOTHERIUM" ซึ่งเป็นศัพท์ภาษากรีก มีความหมายว่า "หมู" อาศัยอยู่ในทวีปอเมริกา แต่เนื่องจากมันต้องปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมกับสภาพพื้นที่ในการหากิน จากในป่าที่มีพื้นดินอ่อนมาเป็นทุ่งหญ้าที่มีพื้นแข็ง จึงต้องวิวัฒนาการให้กระดูกนิ้วเท้าจาก 5 นิ้ว กลายเป็นนิ้วเดียวหรือเรียกว่า "กีบ" รวมทั้งมีขนาดตัวใหญ่ขึ้น ขายาวขึ้น ทำให้มีความสามารถในการวิ่งได้เร็ว ต่อมาได้กระจายตัวตามการเคลื่อนที่ของเปลือกโลกไปทั่วทั้งทวีปยุโรป เอเชีย และแอฟริกา เมื่อไปอยู่ในภูมิอากาศต่างกันออกไปก็ปรับตัวตามสิ่งแวดล้อมไปเรื่อยๆ จนปัจจุบันมีมากมายหลายร้อยพันธุ์ จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ต่อ..  ม้าแต่ละสายพันธุ์ใช้ในจุดประสงค์ต่างกันออกไป ม้าใช้งานมักจะตัวใหญ่กว่าม้าอื่น เช่น ม้าพันธุ์ไชร์ (SHIRE) ของอังกฤษ ที่ได้ชื่อว่าเป็นม้าพันธุ์ใหญ่ที่สุด มีความสูง 17-18 แฮนด์ (HAND) หรือประมาณ 1.8 เมตร หนัก 2,400 ปอนด์ หรือ 1,080 กก. ส่วนในอเมริกา นิยมพันธุ์คไลเดสเดล (CLYDESDALE) และพันธุ์เพอชรอน (PERCHRRON) ซึ่งใช้เทียมรถม้า ส่วนม้าที่ใช้ขี่ จะเป็นม้าที่มีน้ำหนักเบา เช่น พันธุ์โธรัฟเบรด (THOROUGHBRED) ของอังกฤษ ส่วนฝั่งอเมริกา คือ พันธุ์ควอเตอร์ (QUARTER HORSE) และ พันธุ์อาราเบียน (ARABIAN) ซึ่งเป็นม้าที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก โดยมีผู้กล่าวว่าม้าพันธุ์นี้มีการผสมพันธุ์และคัดเลือกพันธุ์มานานกว่า 3,000 ปี ในประเทศแถบตะวันออกกลาง สายพันธุ์ม้าแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มใหญ่      1. โพนีส์ (PONIES) มีความสูงไม่เกิน 14.2 แฮนด์ หรือ 1.42 ม. ความสูงของม้าวัดจากพื้นจนถึตะโหงก (WITHERS) หรือหัวไหล่ของม้า มีน้ำหนัก 500-900 ปอนด์ เป็นม้าที่มีสายพันธุ์เก่าแก่ที่สุด ขาสั้น และค่อนข้างแข็งแรง ในปัจจุบันไม่ค่อยมีความต้องการที่จะใช้แรงงานม้าพวกนี้ จึงได้ถูกนำไปใช้ในการขี่ของเด็กๆ ซึ่งเป็นที่นิยมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ     2. เวิร์ค ฮอร์ส (WORK HORSES) มีความสูง 14.5 ถึง 17.5 แฮนด์ หรือ 1.75 ม. มีน้ำหนักมากกว่า 1,400 ปอนด์ หรือ 630 กก. ม้าประเภทนี้มีขนาดใหญ่ที่สุด และแข็งแรงที่สุดในกลุ่มของม้าทั้งหมด ชื่ออีกอย่างหนึ่ง คือ "COLD-BLOODS" ซึ่งมีที่มาจากภาษาเยอรมันที่ว่า "KATBLUTIGKEIT" หมายถึง ความสงบเยือกเย็นเฉื่อยชา เนื่องจากเป็นม้าที่มีขนาดใหญ่ จึงทำให้การตอบสนองเชื่องช้า ม้าพวกนี้จะเจริญเติบโตได้ดีในสภาพแวดล้อมที่มีลักษณะเป็นที่ลุ่มต่ำ ชื้นแฉะ และภูมิอากาศที่หนาวเย็น ในอดีตถูกนำไปใช้ลากจูงของหนัก ทั้งทางเกษตร และอุตสาหกรรม ปัจจุบันในบางประเทศไม่มีเครื่องจักรกล ยังคงใช้แรงงานจากม้าพวกนี้ช่วยงานเกษตรกรรม และในฟาร์ม จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:08:14 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ต่อ...   3. สปอร์ท ฮอร์ส (SPORT HORSES) มีความสูง 14.5 ถึง 17 แฮนด์ หรือ 1.7 ม. มีน้ำหนัก 900-1,400 ปอนด์ หรือ 405-630 กก. เป็นม้าที่มีรูปร่างสูง ขายาว เคลื่อนที่ได้รวดเร็ว แบ่งออกเป็น 2 ประเภท ตามลักษณะนิสัย เชื้อสาย และสภาพภูมิอากาศที่ม้าอยู่ ซึ่งยังแบ่งได้อีก 2 สายพันธุ์ ย่อย คือ  - HOT-BLOODS เป็นพันธุ์แท้ ซึ่งมีอยู่ 2 สายพันธุ์ คือ พันธุ์อาราเบียน และพันธุ์โธรัฟเบรด ที่ได้ชื่อว่าเป็นม้าที่วิ่งเร็วที่สุดในโลก  - WARM-BLOODS เป็นพันธุ์ผสมที่พัฒนามาจาก HOT-BLOODS และ COLD-BLOODS เหมาะสำหรับการใช้ขี่เดินทาง หรือใช้งานต่างๆ เช่น ต้อนปศุสัตว์ นอกจากนี้ยังมีการนำไปใช้ในการแข่งขันกีฬา และการแสดง ม้าในประเทศไทย  ในประเทศไทยถือได้ว่าม้าเป็นสัตว์คู่บ้านคู่เมืองเช่นเดียวกับช้าง เพราะการทำศึกสงครามต้องมีทั้งทัพช้าง และทัพม้า ส่วนคนทั่วไปสมัยก่อนนิยมใช้ม้าบรรทุกสัมภาระ มากกว่าที่จะใช้ขี่ ทั้งนี้เนื่องจากม้าไทยมีขนาดเล็ก ที่เห็นได้ชัด คือ ชาวเขาทางภาคเหนือที่เลี้ยงม้าไว้เพื่อช่วยในการขนสัมภาระไปตามดอยต่างๆ ทางภาคอีสานมีการเลี้ยงม้าเพื่อขี่ และช่วยในการต้อนสัตว์ของบรรดาพ่อค้าวัว หรือที่เรียกกันว่า "นายฮ้อย" ในปัจจุบันชาวบ้านจังหวัดขอนแก่นก็ได้พัฒนาไปเลี้ยงม้าแข่ง ส่วนภาคกลางนอกจากจะเป็นแหล่งของการเพาะเลี้ยงม้าแข่งแล้ว ยังมีการเลี้ยงม้าเพื่อใช้ในงานรื่นเริง หรือในการทำพิธีทางศาสนา และบริการแก่นักท่องเที่ยว   สำหรับภาคใต้นั้นบริเวณรอยต่อระหว่างจังหวัดชุมพร และระนอง มีการขยายพันธุ์ของม้าที่เป็นม้าศึกตั้งแต่สมัยโบราณ รวมทั้งม้านำเข้ามาจากประเทศอังกฤษ หรืออินเดีย เมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1-2 โดยจะพบว่ามีการใช้ม้าลูกผสมที่มีขนาดส่วนสูงกว่าม้าไทย ซึ่งตัวผู้มีความสูง 14 แฮนด์ หรือ 1.4 ม. ส่วนตัวเมียสูง 13 แฮนด์ หรือ 1.3 ม. ใช้ในการขนสินค้าเกษตรออกมาสู่ตลาดภายนอก เนื่องจากภูมิประเทศเป็นป่าเขาสูงชัน จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:09:09 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ม้าพันธุ์พื้นเมืองของไทย แบ่งได้ 2 ประเภท    1. สายพันธุ์มองโกล (THAI-MONGOL PONY) สมัยก่อนใช้เป็นม้าบรรทุกสัมภาระ ระหว่างชายแดนประเทศไทยตอนเหนือ กับประเทศจีน พม่า และลาว ภายหลังจึงแพร่พันธุ์ไปเลี้ยงกันทั่วทุกภาคของประเทศไทย ม้าสายพันธุ์นี้จะมีความสูงไม่เกิน 13 แฮนด์ หรือ 1.3 ม. ลักษณะเด่น คือ มีหน้าแหลมเหมือนม้าสายพันธุ์อาราเบียน คอสั้น ลำตัวสั้น ขนแผงคอเป็นพุ่มดกไม่เป็นระเบียบ ขาสั้น กีบเล็ก     2. สายพันธุ์ไทยใหญ่ (THAI- BURMESE TYPE PONY) หรือเรียกง่ายๆ ว่า ม้าไทยใหญ่ แหล่งกำเนิดอยู่แถบจังหวัดชายแดนไทย- พม่า สันนิษฐานว่าน่าจะแพร่พันธุ์มาจากม้าศึกของทัพพม่า ที่สมัยก่อนยกทัพมาตีกรุงศรีอยุธยา ปัจจุบันยังคงมีม้าประเภทนี้บางส่วนในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งคาดว่าเป็นม้าลูกผสมที่เกิดระหว่างแม่พันธุ์ไทยมองโกล กับพ่อม้าเทศ ที่นำเข้ามาจากต่างประเทศ ตั้งแต่สมัยกรุงรีอยุธยา เพื่อใช้ในการศึกสงคราม ม้าไทยใหญ่นี้จะมีโครงสร้างใหญ่กว่าม้าไทยมองโกลเล็กน้อย ลักษณะเด่น คือ รูปร่างบึกบึน หัวใหญ่ คอยาว คล้ายม้าเทศ ขาสั้น เมื่อเปรียบเทียบกับลำตัว ขนแผงคอจัดเรียงเป็ระเบียบ         กีฬาขี่ม้าในประเทศไทย     กีฬาขี่ม้า ถือได้ว่าเป็นกีฬาชนิดเดียวที่ต้องใช้อุปกรณ์แข่งขันที่มีชีวิต ความรู้สึก ต้องดูแลเอาใจใส่ เหมือนคนทุกอย่าง ซึ่งคนกับม้าจะต้องหลอมหัวใจเป็นหนึ่งเดียว และชัยชนะจะเกิดขึ้นได้ก็ต้องขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ ความเชื่อใจ และการยอมรับซึ่งกันและกันระหว่างคนกับม้า ในประเทศไทยกีฬาขี่ม้ายังเป็นที่รู้จักกันน้อย หรือรู้จักเพียงบางประเภทเท่านั้น เช่น การแข่งขันใช้ความเร็ว ซึ่งเป็นกีฬาขี่ม้าที่ได้รับความสนใจมากเป็นอันดับ 1 ส่วนการแข่งขันในประเภทอื่น คนส่วนใหญ่แทบจะไม่รู้จักกันเลย สำหรับกีฬาขี่ม้าในบ้านเรา สามารถแบ่งประเภทได้ ดังนี้ ประเภทแข่งความเร็ว (RACING), ประเภทศิลปะการบังคับม้า (DRESSAGE), ประเภทกระโดดข้ามเครื่องกีดขวาง (SHOW JUMPING), ประเภทโปโล (POLO), ประเภทครอสส์คันทรี (CROSSCOUNTRY), ประเภทเอนดูรานศ์ (ENDURANCE) และประเภทขี่อ้อมถัง (BARREL RACING) ซึ่งกิจกรรม 2 ประเภทหลังนี้เริ่มได้รับความนิยมมากขึ้น จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ต่อ...       อยากเลี้ยงม้าต้องทำอย่างไร ?  สำหรับผู้ที่ต้องการจะซื้อม้ามาเลี้ยงนั้น ควรที่จะศึกษาพันธุ์ม้าให้ดีก่อน เพราะม้าแต่ละพันธุ์จะมีจุดเด่น และจุดด้อย ที่ต่างกันออกไป ควรที่จะทราบว่าเราจะซื้อมาเพื่อใช้ในกิจกรรมอะไร เช่น แข่งขัน หรือ ขี่เล่น ส่วนวิธีการเลือกซื้อม้านั้นเป็นเทคนิคของแต่ละบุคคล ซึ่งต้องอาศัยประสบการณ์ การประเมินลักษณะบุคลิกภาพของม้าเบื้องต้น พอที่จะทำได้โดยการสังเกตลักษณะท่าทาง หรือโหงวเฮ้งของม้า ซึ่งอ่านได้ไม่ยาก ถึงแม้ว่าจะมีประสบการณ์ด้านม้าเพียงเล็กน้อยก็ตาม เช่น ลักษณะของตา ม้าที่มีตาใหญ่ แววตาดูอ่อนโยน ก็จะสามารถบอกได้ว่าม้าตัวนั้นสามารถไว้ใจได้ และมีสภาพอารมณ์ที่มั่นคง ม้าที่มีตาเล็กแบบตาหมู โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าส่วนจมูกโค้ง จะเป็นลักษณะที่ไว้ใจไม่ค่อยได้   ก่อนที่จะซื้อม้า ควรให้สัตวแพทย์ตรวจก่อนเสมอ การตรวจจะเริ่มจากการจูงวิ่ง เพื่อดูลักษณะว่าวิ่งตรงหรือไม่ ถ้าม้ามีอาการบาดเจ็บ เช่น เจ็บขา ม้าจะยกหัวขึ้น เพื่อพยุงน้ำหนักและถ่ายน้ำหนักไปยังขาข้างที่ไม่เจ็บ เสียงจังหวะการวิ่งก็จะไม่สม่ำเสมอ บางแหล่งผู้ซื้อสามารถลองขี่ม้าก่อนได้ เพื่อดูว่าม้า และผู้ขี่ เข้ากันได้หรือไม่      สำหรับผู้ที่ไม่มีประสบการณ์เลี้ยงม้า การซื้อม้าตัวแรกไม่ควรซื้อม้าเด็ก ควรหาม้าที่มีประสบการณ์ และถูกฝึกมาแล้ว เพราะม้าจะรู้จักการทำงาน และให้ความร่วมมือกับผู้ขี่ได้ดีกว่าม้าที่ไม่มีประสบการณ์ และหากทั้งคนและม้าต่างไม่มีประสบการณ์ด้วยกันแล้วละก็ ม้าก็จะพยายามควบคุมผู้ขี่แทน ซึ่งจะเป็นอันตรายต่อผู้ขี่เป็นอย่างมาก ฉะนั้นก่อนที่จะซื้อม้ามาขี่เล่น ควรต้องมีความชำนาญในการขี่ก่อน จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:11:15 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ต่อ...    ค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงดูม้า (ในกรณีที่มีคอกเอง)  ม้าไทย รายการ ต่อวัน ต่อเดือน ต่อปี ค่าอาหารข้น (วันละ 2 กก.x11 บาท) (บาท) 22 660 7,920 ค่าหญ้าแพงโกลาแห้ง (วันละ 10 กก.) (บาท) 25 750 9,000 รวม (บาท) 47 1,410 16,920 (เฉพาะกลางคืน/กลางวันปล่อยแปลงหญ้า)    ม้าลูกผสม ค่าอาหารข้น (วันละ 4 กก.x11 บาท) (บาท) 44 1,320 15,840 ค่าหญ้าแพงโกลาแห้ง (วันละ 10 กก.) (บาท) 50 1,500 18,000 รวม (บาท) 94 2,820 33,840 (เฉพาะกลางคืน/กลางวันปล่อยแปลงหญ้า) ม้าเทศ ค่าอาหารข้น (วันละ 6 กก.x11 บาท) (บาท) 66 1,980 23,760 ค่าหญ้าแพงโกลาแห้ง (วันละ 10 กก.) (บาท) 50 1,500 18,000 รวม (บาท) 116 3,480 41,760 (เฉพาะกลางคืน/กลางวันปล่อยแปลงหญ้า) อาหารม้า เบอร์ 001 R ของ CP กระสอบละ 330 บาท/30 กก. เฉลี่ย กก. ละ 11 บาท หญ้าแพงโกลาแห้ง CP เกรด B ฟ่อนละ 25 กก. รวมค่าขนส่งฟ่อนละ 125 บาท เฉลี่ย กก. ละ 5 บาท หมายเหตุ: ค่าใช้จ่ายนี้เฉพาะค่าอาหาร ไม่รวมค่าดูแล และค่าการจัดการอื่นๆ เช่น ค่ารักษาพยาบาล ค่าหมอ ค่ายาถ่ายพยาธิ ค่าวัคซีน ค่าอาหารเสริม ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าแรงงาน ค่าฝึก ฯลฯ ส่วนในกรณีที่ไม่มีคอกส่วนตัว เจ้าของม้าต้องนำไปฝากเลี้ยงตามคอก หรือฟาร์มต่างๆ ที่รับเลี้ยง ซึ่งจะต้องเสียค่าอาหาร ค่าคอก ค่าสถานที่ ค่าบริหารจัดการ ฯลฯ ค่าใช้จ่ายเหล่านี้ขึ้นอยู่กับการจัดการของแต่ละคอก มีราคาเริ่มต้นตั้งแต่ 4,000-10,000 บาท/เดือน โดยไม่รวมค่ารักษาพยาบาล ค่าหมอ ค่ายาถ่ายพยาธิ ค่าวัคซีน จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ต่อ...     เครื่องม้า   เครื่องม้า เป็นสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งในการขี่ม้า ถ้าหากว่าการเก็บรักษา และการทำความสะอาดไม่ดีพอแล้ว อาจทำให้ชำรุด หรือเสียหายเร็วกว่ากำหนด หรือถ้าหากว่าผู้ใช้ไม่ตรวจให้ละเอียดรอบคอบแล้ว อาจทำให้เกิดอันตรายต่อผู้ขี่ม้า ถึงพิการ หรือเสียชีวิตได้ เครื่องขี่ม้า ประกอบไปด้วย   1. เครื่องบังเหียน เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการบังคับม้า เป็นส่วนที่จะผูกเข้ากับหัวและปากของม้า ส่วนที่เป็นเหล็กอยู่ในปากม้า เรียกว่า "บิท" (BIT) การขยับบังเหียนนั้นเป็นการบอกให้ม้าทำตามที่เราต้องการ เช่น หยุด เลี้ยวซ้าย/ขวา ถอยหลัง และอื่นๆ แต่การที่เราขยับบังเหียนแรง หรือกระชาก จะทำให้ม้าเจ็บปากได้      2. อานม้า เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการนั่งขี่ และบังคับม้าด้วยเข่า มีส่วนประกอบที่สำคัญ คือ สายรัดทึบ ยึดติดตัวอานม้าไว้บนหลังไม่ให้เลื่อนไหลหรือพลิกกลับ และสายโกลน ซึ่งใช้ในการเหยียบและยึดเท้า ของผู้ขี่ แบ่งเป็น 2 แบบ คือ อานสไตล์อังกฤษ และอานสไตล์คาวบอย ซึ่งจะมีปุ่มยื่นขึ้นมาเหนือหัว อาน เพื่อใช้ร้อยเชือกซึ่งใช้ในการจับลูกวัว หรือม้า หรือดึงของ โดยคาวบอยจะใช้เชือกรัดเข้ากับสิ่งของ หรือสัตว์ที่ต้องการจะดึง/ลาก มัดเชือกเข้ากับหัวอาน แล้วสั่งให้ม้าเดินถอยหลัง ส่วนที่เราใช้เหยียบ เพื่อพยุงตัวนั้น เรียกว่า "โกลน"     3. ขลุมขี่ เป็นเครื่องมือบังคับม้าให้ทำตามความประสงค์ของผู้ขี่ แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ ขลุม เดี่ยว หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ชุดบังเหียนปากอ่อน ใช้สำหรับผูกบังเหียนอันเดียว ขลุมคู่ หรือเรียกอีก อย่างหนึ่งว่า ชุดบังเหียนปากแข็ง ขลุมนี้ใช้สำหรับผูกกับบังเหียนคู่ เช่น บังเหียนปากอ่อนควบกับ บังเหียนปากแข็ง ซึ่งต้องมีสายรัดกระหม่อม 2 สาย สายขลุม 2 สาย สายบังเหียน 2 สาย การใช้ขลุมคู่ นี้มักจะใช้กับม้าที่มีนิสัยดื้อ เกเร ซึ่งหากใช้บังเหียนปากอ่อนจะไม่สามารถบังคับม้าได้ จึงใช้กับ บังเหียนปากแข็งคู่ จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:13:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 4. ขลุมจูง เป็นขลุมที่ใส่ไว้เพื่อล่ามม้า ใช้มัดหรือจับจูงเดินในบริเวณที่ไม่ใช่แปลงปล่อยม้า ใช้เพื่อ จูงเดิน หรือล่าม เพื่อทำความสะอาดตัวม้า    5. ขลุมตีวง เป็นขลุมที่มีไว้เพื่อใช้ฝึกม้าให้รู้จักทำตามคำสั่ง ขลุมนี้จะใช้กับม้าที่นำมาฝึกใหม่ๆ     6. หมวกขี่ม้า เป็นอุปกรณ์ที่จำเป็นที่สุดที่ผู้ขี่ม้าควรจะมี เพราะจะช่วยให้เราหลีกเลี่ยงอันตรายที่จะเกิด จากการตกม้าได้ดีทีเดียว ลักษณะของหมวกขี่ม้าจะมีความแข็งคล้ายหมวกกันนอค มีรูปร่างกลม และมีสายรัดลงมาถึงคาง เราไม่สามารถห้ามไม่ให้ม้าตกใจและพยศได้ แต่เราสามารถป้องกันตัวได้ โดยการใส่เครื่องป้องกัน และหมวก     นอกจากสิ่งที่กล่าวมาแล้ว ยังมี กางเกงขี่ม้า รองเท้าบูทขี่ม้า แส้ สเปอร์ ถุงมือ แต่สิ่งเหล่านี้หากคุณ ไม่คิดที่จะขี่จริงจัง ก็หาเช่าได้ตามสถานที่บริการให้ขี่ม้า     ส่วนแหล่งซื้อขายอุปกรณ์เหล่านี้ สามารถหาซื้อได้ในละแวกที่อยู่ใกล้ๆ กับสนามม้า หรือหากอยู่ตาม ต่างจังหวัด ที่มีจำหน่ายเยอะ ก็คือ จังหวัดนครราชสีมา, เชียงใหม่, ลำปาง เป็นต้น จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เมื่อเริ่มต้นขี่ม้า    การเป็นนักขี่ม้าที่ดี ต้องได้รับการฝึกสอน และมีการฝึกฝนเป็นประจำ ทั้งในทางปฏิบัติ และทฤษฎี แต่การที่จะให้ทุกคนเป็นนักขี่ม้าที่ดีนั้นลำบาก เพราะสิ่งแวดล้อม เวลา และการอบรม ตลอดจนนิสัย ของนักขี่ม้าแต่ละคนไม่เหมือนกัน ลักษณะของผู้ขี่ม้าที่ดี คือ    1. ต้องมีนิสัยเป็นคนเรียบร้อย สุภาพอ่อนโยน ปฏิบัติตามคำสั่งของครูฝึกสอน และเจ้าของคอกม้า รู้จักระเบียบข้อปฏิบัติต่างๆ ในเรื่องการขี่ม้าของสนาม    2. มีนิสัยรักม้า เมื่อเกิดความรักก็มีใจเมตตาต่อม้านั้นๆ     3. ต้องมีความซื่อตรง โดยต้องเป็นคนไว้ใจได้ ซื่อตรงต่อหน้าที่ของตน ทั้งต่อหน้า และลับหลัง     4. ได้รับการฝึกมาแล้วเป็นอย่างดี การจะเป็นนักขี่ม้าแข่งได้ ก็ต่อเมื่อได้ผ่านการทดสอบมาแล้ว แม้ผ่านการทดสอบมาแล้ว ก็ใช่ว่าจะเป็นนักขี่ม้าที่ดี ต้องคอยซ้อมทบทวน หรือหาความชำนาญเสมอ    5. เป็นคนที่สนใจและชอบการขี่ม้า สนใจในการหัดม้า ไม่เกียจคร้านในการฝึกซ้อม พยายามสังเกต นิสัยของม้าเสมอ รู้จักม้า และจำม้าที่เคยซ้อมได้    6. มีความสามารถในการบังคับม้า หรือพูดได้ว่าขี่ม้าเก่ง รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบากับม้า    7. มีกำลังใจกล้าแข็งเหนือม้า ไม่กลัวม้า และไม่กลัวอันตรายที่ได้รับจากม้า ตลอดจนรู้ว่าอันตรายนั้น มีอะไรบ้าง มีความเข้มแข็งอดทน    8. ใจเย็นไม่ฉุนเฉียว ไม่ลงโทษม้าด้วยความโมโห รู้จักการลงโทษม้า ให้รางวัลม้า และรู้จักการฝึก การปลอบ การเอาใจม้า    9. ต้องมีความเมตตากรุณา รู้จักการให้อภัย เพราะม้าพูดกับเราไม่ได้ ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรจึงจะ สัมพันธ์กัน และม้าไม่เคยมีความรู้เรื่องการวิ่ง การแข่งมาก่อน เราต้องเป็นผู้ฝึกหัดให้    10. รู้จักการถนอมกำลังกายของตัวเอง เพื่อให้มีความสมบูรณ์อยู่เสมอ รู้จักการรักษาเนื้อรักษาตัว ให้เป็นคนที่แข็งแรง เพื่อมีกำลังกาย กำลังใจ ความคิด ในการขี่ม้า จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:15:33 ]

ความคิดเห็นที่ 24 น้ำตาจะไหลอีกแล้วครับ ผมทำfwd mail ก่อง เด๋วจะ fwd ให้เพื่อนๆแล้วจะช่วยกันประชาสัมพันธ์ และซื้อเสื้อม้านะครับ จากคุณ : มังกรไฟ หัวใจเขย่าโลก - [ 18 ก.ย. 51 12:15:49 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ก่อนจะเริ่มฝึกหัดขี่ม้า ควรต้องถามตัวเองก่อน ว่ามีความชอบม้าแท้จริงหรือไม่ หรืออยากขี่เพียงเพราะ ตามแฟชัน หรือเพียงเพราะเคยชมภาพยนตร์หรือโทรทัศน์ที่มีเรื่องเกี่ยวกับการขี่ม้า ซึ่งดูแล้วมีลักษณะ สง่างาม อย่างพวกคาวบอย (COWBOYS) ที่มีความสามารถในการขี่ม้าได้อย่างเชี่ยวชาญ และทำให้ ดูเหมือนว่าการขี่ม้าเป็นเรื่องที่ทำกันได้ง่ายๆ แต่แท้จริงแล้วการขี่ม้าเป็นศิลปะอย่างหนึ่งที่ผู้ขี่ต้องมี คุณสมบัติที่เหมาะสม การขี่ม้าที่ถูกวิธีนั้น ผู้ขี่ต้องได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี และมีความอดทนสูง จึงจะสามารถบังคับม้าให้วิ่งไปตามความต้องการได้ ถ้าหากไม่มีความชอบอย่างจริงจัง และไม่มีความอดทนแล้วละก็ การขี่ม้าก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เหมือนกัน      ขอบคุณ TNC RANCH จ. สิงห์บุรี ORCHARD PARK จ. ระยอง เอื้อเฟื้อสถานที่      **หน่วยวัดความสูงของม้า เรียกว่า แฮนด์ (HAND) ใช้อักษรย่อว่า HH. 1 HH. เทียบเท่า 4 นิ้วฟุต 1 นิ้ว เทียบเท่า 2.54 เซนติเมตร แต่นิยมคิดแค่ 2.5 ซม. เพราะฉะนั้นความ สูง 1 HH. ประมาณ 10.16 ซม. หรือเอาตัวเลขกลมๆ จำง่ายๆ เท่ากับ 10 ซม.  ที่มา...http://www.autoinfo.co.th/page/th/article_event/detail.php?id=26501 จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:19:33 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ความรู้เรื่อง..  ม้า...ม้า http://www.thaipony.com/Html/22.html จากคุณ : คนดง คนเดิม - [ 18 ก.ย. 51 12:32:09 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เจ้าของ ม้า  ต้อง พร้อมจริงๆ  ถึงจะ เลี้ยงได้       ตัดใจดีกว่า  แค่ ค่าอาหาร  เราก็ ท้อซ่ะแล้ว  ขอบคุณข้อมูล ครับ จากคุณ : วอนลมพัด เอา ฝากใจไปที (เชนชัย) - [ 19 ก.ย. 51 15:38:37 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นคนชอบม้า ใฝ่ฝันอยากขี่ม้า ดูเป็นสาวเท่ๆ แถมอยู่เมืองรถม้า อีกต่างหาก แต่ . . . เกลียดขี้ม้าค่ะ มันเหม็นมากกกกกกกก จากคุณ : เจ้า - [ 19 ก.ย. 51 17:09:22 A:58.8.229.127 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 อยากได้เหมือนกันค่ะ เอามาขี่ที่สวน น่าจะดีกว่าปั่นจักรยาน แหะๆ จากคุณ : Michy - [ 22 ก.ย. 51 23:54:38 ]