"ไม่ได้นะด๊องแด๊ง"
"กิ๊กๆ " //แทะตู้อย่างเมามัน
"หยุดเดี๋ยวนี้... ตีนะ"
"กิ๊กๆ " //ไม่สนใจแทะต่อ
หมดแรงจะรบกับ ด๊องแด๊งเจ้าเลิฟเบิร์ดจอมบู้ล้างผลาญแล้ว
ทั้ง ตู้ โต๊ะ หนังสือ คอมฯ เม้าส์ สายไฟ แด๊งจัดการหมด
ตอนแรกๆ ก็ว่าแด๊งเล่นอะไรน่ารักดี เอากระดาษพิซซ่า KFC สีสวยๆ แทะเป็นริ้วๆ เอามาเสียบไว้ตามขนปีก ขนหาง
เดี๋ยวนี้เริ่มแทะหนังสือที่เรากำลังถืออ่านอยู่ในมือ แทะกันต่อหน้าต่อตา
จดอะไรไว้ตามขอบๆ มุมๆ แด๊งแทะออกมาหายไปเป็นประโยคๆ
ลอกไม้จากขอบๆ ตู้โชว์ เอามาเสียบขนเขา เอามาเสียบผมเรา // กลายเป็นผู้ต้องหาร่วมไปเลย -*-
จะดุ จะตี เขาก็เข้าใจว่าเราเล่นด้วย
วันนี้จะฝึกด๊องแด๊งแบบฝึกลูกหมาซะเลย
เคยเห็นในทีวีเขาจัดการลูกหมาที่ฉี่อึ ไม่เป็นที่ ด้วย 'พริกไทย'
ชอบฉี่บนพรม ชอบฉี่บนโซฟา จัดการทำความสะอาดพรม โซฟา พวกนั้นก่อน
แล้วเอาพริกไทยมาโรยไว้ เขามาดมๆ ก็จะไม่ฉี่ตรงนี้แระ เราก็สอนเขาใหม่ ว่าต้องฉี่ตรงไหนถึงจะถูก
เอามาใช้กับด๊องแด๊งของเราบ้างก็น่าจะได้ผล...
อุปกรณ์ :: กระดาษกาวสองหน้า ภู่กัน น้ำเปล่า ... พริกไทย
ตู้ โต๊ะ เฟอร์นิเจอที่ถูกน้ำได้
ละลายพริกไทยกับน้ำ ใช้ภู่กันป้ายไว้ตามขอบ ตามมุม ทิ้งไว้ให้แห้ง
คอม สายไฟ ทีวี
แปะกระดาษกาวสองหน้าไว้ตามขอบ มุม ลอกกระดาษด้านบนออก
แล้วโรยพริกไทยด้านบน ใช้นิ้วกดๆ ให้ติดกัน
สำหรับหนังสือ ชีท
เวลาจะอ่านให้เตรียมกระดาษที่โดนทำลายได้มาไว้ใกล้ๆ
กล่าวชมกระดาษแผ่นนั้นเป็นระยๆ "สีสวยนะเนี้ยยย" "เจ๊หวงนะนี่"
เวลาเขาบินเข้ามาจะจู่โจมของที่เราหวงก่อนเลย // บ้าที่สุด
ฟังดูโหดๆ นะ เขาจะซนไปเรื่อยตามเรื่อง
วันนั้นเล่นคอมอยู่ แด๊งมาแทะเคส แล้วโดนไฟดูด // ขำก็ขำ
เขาร้องกิ๊กๆ บินหนีไปทำขนพองๆ ที่อื่น
ทั้งกลัวน้องตาย ทั้งขำ ถ้าเป็นสายไฟคงจะไม่รอด
หลังจากป้ายพริกไทยไว้ตามสนามเด็กเล่นด๊องแด๊งเรียบร้อย
ก็ปล่อยเขาออกมาสำรวจ เจ้าแด๊งจู่โจมตู้โชว์ที่แรก
"ฉิ้ว.. ฉิ้ว.." // บินมาเกาะไหล่
"เผ็ดป่าว?.. ไปกินน้ำจิ ไปเร็ว " // บินไปกินน้ำ
"กิ๊กๆ.." // กินน้ำไม่เลิก สักพักแด๊งลงไปแช่ในน้ำ แช่อยู่นานเลยวันนี้ น่าจะกลัวไปอีกนาน
เที่ยงๆ ปล่อยแด๊งออกมาใหม่ อะไรที่ป้ายพริกไทยไว้แด๊งไม่แทะแล้ว
.. เพราะรักหนูนะ เลยต้องทำแบบนี้
ฮัดฉิ้ววววว.. เราก็จาม กรรมติดจรวดจริงๆ
จากคุณ :
ธิดาบะหมี่ 
- [
1 ต.ค. 51 13:30:49
]
เมื่อเจ้าตัวเล็กชอบทำลายข้าวของ
