ความคิดเห็นที่ 1 ลัคกี้มีความซนและฉลาดแสนรู้มาตั้งแต่เด็ก อีกทั้งค่อนข้างดุเป็นพื้นฐาน ตอนเด็กๆเคยสงสัยว่าเราก็เลี้ยงหมาอย่างดี ให้ความรักความเอ็นดูอย่างดี แม้ว่ากับทุกคนในบ้าน และญาติๆ ลัคกี้จะทำตัวน่ารักแสนรู้ จะเห่าดีใจเสียงดังและวิ่งเข้าไปกระโดดใส่เพราะดีใจเมื่อมีใครมาบ้าน แต่กับคนแปลกหน้าลัคกี้จะเห่าอย่างไม่ไว้วางใจ และเคยกัดผู้คนละแวกบ้าน เสียค่าทำแผลและทำขวัญไปแล้วประมาณ 2-3 คน จนได้มาถึงบางอ้อ ตอนมันโตเป็นหนุ่ม  มีขนหางและขนแผงคอพอให้ดูงดงาม  ว่า.. "อ๋อ มันมีเลือดผสมบางแก้วนี่เอง" จากคุณ : Imaginia - [ 1 ต.ค. 51 22:17:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ลัคกี้มีความสำคัญมากๆในหลายๆทาง ลัคกี้เป็นอาจารย์ที่ผมใช้เรียนและฝึกฝนมาตลอด 6 ปีของการเรียนสัตวแพทย์ ทั้งฝึกตรวจร่างกาย ดูพฤติกรรม และเป็นอาจารย์สรีรวิทยา เวลา งงๆกับในหนังสือ และที่สำคัญก็คือ ลัคกี้เป็นอาจารย์คนแรกในวิชา ศัลยศาสตร์ภาคปฎิบัติ เมื่อผมขอเสนอให้เอาลัคกี้ไปทำหมันในคาบSurgery แล้ววันนั้นก็เป็นเวรผมทำหน้าที่เป็น Surgeonเป็น  ครั้งแรก  ลัคกี้เป็นตัวแรกที่ผมประเดิมจรดปลายมีดลงบนผิวหนัง   ใครจะคิดมาก่อนว่าได้ลองทำหมันหมาครั้งแรก กับหมาตัวเอง ผมไม่ค่อยซีเรียสเท่าไหร่ คงเพราะเป็นการผ่าตัดเล็กด้วย แต่คนที่กดดันคงเป็นเพื่อนที่ทำหน้าที่เป็นAneasthetist(ผู้วางยาสลบ) รู้สึกจะเหงื่อตก เพราะกลัวหมาเพื่อนตาย 55+  การทำหมันผ่านไปอย่างสมบูรณ์รวดเร็ว ลัคกี้เป็นอาจารย์ให้เราอย่างไม่มีข้อบกพร่อง หากแต่ว่าเมื่อทำหมันแล้ว ลัคกี้ก็ไม่ได้ลดความดุลงไปแม้แต่น้อยเลย รูปประกอบ จากเวบโครงการทำหมันสุนัขจรจัด ซึ่งขอรูปตอนลัคกี้โดนเจื๋อนไปเป็นนายแบบ จากคุณ : Imaginia - [ 1 ต.ค. 51 22:26:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ความฉลาดของลัคกี้ที่พวกเราประทับใจก็คือ ลัคกี้จะจดจำเสียงรถของบ้าน และเสียงรถของเพื่อนๆพ่อได้เป็นอย่างดี ขนาดที่ว่ารถยังไม่ทันเลี้ยวเข้าซอยมา แต่ลัคกี้ก็สามารถเห่าดีใจต้อนรับการมาของเจ้าของหรือแขกแล้ว สร้างความประหลาดใจให้พ่อแม่มากๆ หูสุนัขนี่ช่างวิเศษอะไรเช่นนี้ รวมถึงความน่ารักอีกอย่างของลัคกี้ ก็คือ จะเห่าขอบคุณทุกครั้ง ตอนให้อาหารหรือของว่าง (เพราะถ้าไม่เห่า ลัคกี้ก็จะไม่ได้กิน 55+) เป็นพฤติกรรมการเรียนรู้ที่เจ้าของสุนัขสามารถฝึกได้เอง ซึ่งลัคกี้เพิ่งจะมาฝึกได้ก็ตอนแก่นี่เอง จากคุณ : Imaginia - [ 1 ต.ค. 51 22:32:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ส่วนความดีของลัคกี้ต่อพ่อและแม่ของผม ก็คงจะเป็นตัวกลาง ระหว่างสองคุณตาคุณยาย เวลางอนกัน เช่น ลัคกี้ก็เป็นตัวกลางในการเชื่อมความสัมพันธ์ เวลาสองตายายหัวเราะขบขันเวลาลัคกี้เห่าขอบคุณก่อนกินข้าว หรือตอนกีกี้ดื้อๆไม่ยอมอาบน้ำ โดยเฉพาะตอนผมขับรถกลับบ้าน พ่อแม่ก็ไม่ต้องกังวลใจ เพราะออดบ้านเราไม่มี อาศัยกีกี้นี่แหละ เห่าดีใจให้ทุกคนได้ยิน และกระโจนมาหาผม เหมือนเสือตะครุบเหยื่อ ส่วนพี่ชายของผม เจ้าของคนแรกที่พาลัคกี้เข้าบ้าน แต่ว่าแต่งงานไปตั้งครอบครัวเป็นของตนเองเมื่อ6ปีก่อน ก็ได้ลัคกี้เป็นผู้ต้อนรับทุกครั้งเวลาพาหลานสาวทั้งสองมาหาปู่กับย่า ลัคกี้จำได้หมด ว่าใครเป็นคนรู้จัก แยกแยะออกระหว่างคนรู้จักกับคนแปลกหน้า จากคุณ : Imaginia - [ 1 ต.ค. 51 22:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าให้คุณพูดถึงภาพประทับใจ ภาพแรกที่เวลาคุณนึกถึงสุนัขตัวโปรดของคุณ จะเป็นภาพอะไรครับ ของผม ..  ลัคกี้เป็นหมาที่ร่าเริง และมีความสุขในบริเวณบ้านอย่างดี ดังจะเห็นได้จาก ลัคกี้จะไม่เคยปฎิเสธการกินอาหารเลย ไม่ว่าจะเวลาใด เพราะลัคกี้กินได้เรื่อยๆ และกินได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะข้าวกับเนื้อ อาหารเม็ด อาหารแมว ผักต้ม ผลไม้สด โดยเฉพาะชมพู่ ลัคกี้จะชอบกินมากๆ ถึงขนาด พ่อหักให้กินได้ครึ่งต้น เป็นหมาแอบมังสวิรัติประกอบกับไม่ค่อยออกไปนอกบ้านเสี่ยงกับการวางยาพิษ หรือโดนรถชนเช่นนี้เอง ลัคกี้จึงเป็นหมาอายุยืน และอยู่กับเรามาอีกนานแสนนาน จากนักศึกษาธรรมดาๆคนหนึ่งที่รักสัตว์ ก็ก้าวข้ามผ่านมาเป็น หมอรักษาสัตว์เต็มตัวในที่สุด สวนทางกับชีวิตของลัคกี้จากที่เป็นหมาหนุ่มสดใสก็ก้าวสู่วัยชรา เป็นคุณปู่ลัคกี้ ที่ยังคงAlertดีใจทุกครั้งที่เจ้าของกลับบ้าน หรือมีอาหารมาให้ ลัคกี้จะขี้อ้อนและเจี๋ยมเจี้ยมนอนบนตักผมทุกครั้ง ที่ผมหยุดงานกลับมาเล่นกับมันที่บ้าน  แม้จะเข้าสู่บั้นปลายของชีวิตแล้วก็ตาม จากคุณ : Imaginia - [ 1 ต.ค. 51 22:42:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ในระยะหลังๆ ลัคกี้มีอาการแปลกๆ คือ มีอาการชักเกร็ง อ่อนเปลี้ยเพลียแรงทุกครั้งที่ตื่นนอนตอนเช้า แต่หลังจากหายชักก็จะแข็งแรง ร่าเริงกินข้าวเยอะ กินหมดตลอดวัน เช้าอีกวันก็อาจจะชักอีก เป็นเช่นนี้ สามวันดี สี่วันไข้ ผมพยายามตรวจร่างกายต่างๆ ตรวจเลือด และช่วยให้ยาบำรุงทุกอย่างแล้ว ก็ยังไม่สามารถหาสาเหตุได้ พ่อแม่บอกว่าอาการคล้ายคนเป็นลมบ้าหมู คือ ชักเสร็จ ก็ปกติ ไม่มีอาการอื่นๆแทรกซ้อน ตรวจไม่เจอ เป็นความผิดปกติที่ระบบประสาท และก็ได้แต่คอยปลอบว่ามันแก่แล้ว เป็นไปตามอายุขัย แต่ผมก็ยังพยายามต่อไป   ลัคกี้ได้ยาก็หาย บางทีก็กลับมาเป็นอีก แล้วก็จะหายดี จนเราเริ่มพยายามทำใจเรื่อยๆ ว่า เวลาที่เราอยู่กับมันคงเหลือน้อยเต็มที อายุขัยของมันคงเริ่มน้อยลงๆแล้ว.. แต่ก็ยังพยายามบำรุงลักกี้ในวัยชราให้ดีที่สุดเช่นเดิม กลับบ้านอาทิตย์ก่อนลัคกี้ยังแข็งแรงร่าเริง ตามปกติ พยายามจะไปไล่หมาBulldogของพี่ข้างบ้านอยู่ วันก่อนนี้เอง แม่บอกว่า กี้อาการไม่ค่อยดีเลย คือมีอาการอ่อนแรง และชักเช่นเคย ผมรู้สึกใจคอไม่ดี ด้วยความชะล่าใจ ก็กะจะกลับไปในอีกวัน หากแต่ว่า เช้ามืดวันต่อมา พ่อก็โทรมาบอกข่าวร้ายตั้งแต่เช้ามืด ว่าลัคกี้ไปสบายแล้วลูก .. ลัคกี้ไม่รอเลย.. เป็นหนักกว่านี้ยังหายได้   ผมนึกว่าจะเหมือนทุกครั้ง ที่เป็นๆหายๆ แต่ครั้งนี้ลัคกี้หาย คือหายไปจากโลกนี้ ทิ้งร่างน่ารักๆให้เราดูเป็นที่ระลึก แม้ว่าจะทำใจมาดีแค่ไหนแล้ว แต่ก็อดจะเก็บความเสียใจไว้ไม่ได้ ความรักความผูกพันกว่าสิบปีที่มีมา ไม่ใช่สายใยเส้นบ้างๆ แต่เป็นสายโยงใยความรักที่ผูกกันไว้ ว่าต่างมีกันและกัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น คงต้องทำใจให้สบาย เพราะลัคกี้ไปดีแล้ว หลุดพ้นจากสภาพเดรัจฉานชาติ ไปสู่สุคติภพ ดังที่พ่อบอก และพร่ำสวดมนต์ให้กับกี้ ที่ทำได้ตอนนี้ก็คงหมั่นทำบุญไปให้ และภาวนาว่า ซักวันขอให้กี้กลับมาเกิดใกล้ๆตัวผมอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม ก็ขอให้ได้เสวยผลบุญสูงสุด ดังความดีงามที่ลัคกี้ได้สร้างให้กับพวกเราไว้ มาตลอด 10 ปี "แด่..เพื่อนรัก..ที่ดีที่สุด..ที่จากไป" แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 22:49:06 จากคุณ : Imaginia - [ 1 ต.ค. 51 22:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 7 วันนี้ ฝนตกพรำทั้งวัน ผมทำงานไม่มีความสุขเลยครับ  เพื่อนคนหนึ่งพูดว่า  เป็นสัตวแพทย์ ถ้าหมาตัวเองตาย น่าจะทำใจได้ง่ายกว่าคนอื่นนะ เพราะรู้อาการและทำใจมาก่อนล่วงหน้า  จะว่ายังงั้นก็อาจจะจริงครับ หากแต่วันนี้ผมทำงาน  รับเคส แต่ละเคสก็จะเล่าถึงความชาญฉลาด ความน่ารัก ความแสนรู้ของบรรดาน้องหมาของแต่ละท่าน ยิ่งทำให้ผมรู้สึกเศร้าไปใหญ่  เพราะคิดถึงหมาของตัวเอง ที่จากไปแล้ว..  นี่แหละครับ ที่ว่ายากคือยากตรงการทำใจรับฟังตรงนี้.. สุดท้ายนี้ เข้าสู่ประเด็นกระทู้ครับ ว่าคุณๆที่มีหมาอายุมากๆ ตายไป (หรือไม่มากก็ตามแต่ผูกพันมากอ่ะครับ) อยากทราบว่า - ใช้เวลาทำใจนานมั้ยครับ - คิดยังไง ถึงทำให้ตัวเองรู้สึกดีครับ นอกจากคิดว่า "เค้าไปสบายแล้ว" - ตอนนี้ผมไม่มีความรู้สึกอยากเลี้ยงสุนัขอีกเลยครับ เพราะกลัวการจากลา การพลัดพราก  ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง แล้วทุกวันนี้คุณเลี้ยงตัวใหม่รึยังครับ  ใช้ระยะเวลานานมั้ยกว่าจะมีตัวใหม่ มาแทนตัวเก่า ผมคงทำใจเลี้ยงมีตัวใหม่ลำบากทีเดียว ยังไงก็ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านนะครับ 3 วันนี้ ผมจะพยายามไปทำบุญให้มากที่สุด รวมทั้งกินเจ(อยู่ก่อนแล้ว) ด้วยครับ ขอบคุณทุกคำตอบนะครับ จากคุณ : Imaginia - [ 1 ต.ค. 51 22:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ทำใจนานมั้ย ? ไม่นาน ... ... เพราะว่าผมเชื่อว่าการตายไม่ใช่จุดจบ หากแต่มันเป็นการเริ่มต้น ... เมื่อจิตเราดับ ณ จุดนี้ ... มันก็จะไปเปล่งประกายอีกครั้งในอีกที่หนึ่ง ... ผมเชื่ออย่างนั้น เพราะเราจะได้เจอกันอยู่ดี ส่วนเรื่องหาตัวใหม่มาเลี้ยง ... เมื่อถึงจุดหนึ่งที่เราเข้าใจในความเป็นไปของโลกได้ดีขึ้น ....เราก็จะปล่อยวางได้มากขึ้น ยิ้มรับสิ่งต่างๆ ได้มากขึ้น แม้อาจจะมีบ้างบางครั้งที่เป็น "ยิ้มทั้งน้ำตา"  และเมื่อนั้นเราก็จะมีสมาชิกใหม่เข้ามาในชีวิตเองครับ ผมชอบเปรียบเทียบสิ่งต่างๆ ครับ บางทีชีวิตคือการเดินทาง และนี่ก็คือจุดหนึ่งที่เราเคยได้เดินผ่าน แต่บางทีผมก็เปรียบความทรงจำเป็นเหมือนหนัีงยาวสักเรื่อง ที่เราสามารถย้อนกลับไปดูได้อีกครั้งเพียงแค่หลับตา ... ให้เราแค่ดูมันก็พอ แต่อย่าได้พยายามจะกลับไปแสดงบทนั้นซ้ำอีก ... ซึมซับแค่ความเป็นไปในหนังเรื่องนั้นพร้อมกับน้อมรับด้วยรอยยิ้ม โปรดทำเพียงแค่ดูและทบทวนความทรงจำก็พอ แต่อย่าปล่อยใจไปจนเราไม่สามารถที่จะแสดงละครฉากใหม่ของชีวิตได้ครับ สุดท้ายผมก็ขอฝากประโยคนี้ของผมไว้ละกันนะครับ Sometimes, we gotta let old memories flow through our heads. and catch some of what they bring well. not the whole, just only some of them. so we can have the rest to search for. and live our new days on. แล้วพี่ก็จะผ่านมันไปได้เองครับ .... edit : แก้ไขเน้นตัวอักษร แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 51 23:14:20 จากคุณ : ตัวตลกจมูกแดง - [ 1 ต.ค. 51 23:09:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอให้ลัคกี้ ไปสู่ภพที่ดีมีความสุขตลอดไป การสูญเสียเพื่อนที่รักไป สำหรับเรา ใช้เวลาทำใจนานมาก ๆ เพราะเค้าไม่ใช่แค่หมา แต่เค้าเป็นพี่ เป็นเพื่อน เป็นทุกอย่างของเรา จนบัดนี้ผ่านมา 20 ปี ยังคงมีเค้าอยู่ในหัวใจตลอดมา ไม่เคยลืม ถึงแม้จะมีเพื่อนใหม่แล้วก็ตาม...... หมั่นทำบุญให้เค้าบ่อย ๆ นะคะ หมาหรือแมวที่มีคนเลี้ยง พระท่านบอกว่า ตายไปจะไปเกิดเป็นเทวดา เสวยสุขอยู่บนสวรรค์ค่ะ เค้าไม่จากเราไปไหน เค้าจะคอยมองดูเราอยู่ข้างบนเสมอและตลอดไป.... จากคุณ : ฉันจะมีความสุขทุกวัน (ฉันจะมีความสุขทุกวัน) - [ 1 ต.ค. 51 23:20:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้วซาบซึ้งใจในความรักที่คุณมีให้กับกีกี้น้อยนะคะ ของเราด้วยความที่เลี้ยงหมาเยอะตั้งแต่แรก รักทุกตัว จึงอยากแบ่งปันกันอ่านค่ะ น้องป๋อมแป๋ม  เป็นหมาตัวแรกที่ตายไปจากอ้อมกอดของเรา  เราเคยรู้สึกว่า น้องแป๋มตายเพราะเรา  เพราะไม่ว่าหมาเจ็บหมาป่วยไม่สบาย  เราจะเป็นคนรับผิดชอบดูแลพาไปหาหมอ   เคสน้องแป๋มหมอวินิจฉัยผิด  ผ่าท้องตรวจโดยที่น้องแป๋มไม่ได้มีปัญหาอะไรกับอวัยวะภายใน  น้องแป๋มทรมานจากการไอต่อเนื่องซึ่งทำให้เจ็บแผลผ่าตัด อาการทรุด   เราเองเป็นคนตัดสินใจให้น้องแป๋มไปสบายด้วยการฉีดยาให้หลับไป ทำใจได้ไหม  รับรองว่าเมื่อไรที่คิดเรื่องนี้ขึ้นมาก็จะรู้สึกผิดและร้องไห้ทุกครั้ง   ทำให้ตัวเองรู้สึกดีโดยการ ลืมทั้งหมดค่ะ  พยายามไม่คิดถึง และปล่อยวาง แค่รู้สึกเจ็บเวลาคิดถึงเท่านั้นค่ะ   หลังจากนั้นลูกที่รักก็ ตายโดยสิ้นอายุขัย  เจ็บปวดทุกตัว  สิ่งที่ดีที่สุดที่เราทำให้เค้าได้คือ  ทุกตัวที่ตาย  เราเป็นคนขุดหลุมฝังเขาเอง น้องทองแดง  เพิ่งเสียไปเมื่อ 2 วันก่อน โดยที่เราไม่มีโอกาสได้ร่ำลาเค้า แต่เราสื่อใจถึงกันใช่ไหมจ๊ะพ่อทองของแม่  หนูรู้ว่าแม่รักหนูแค่ไหน เรารักเขามาก  เพราะจำได้ว่าตอนเล็กๆ มีคนขอเค้าไปเลี้ยง  เค้ากอดแขนเราแน่น ขู่ใส่คนขอ    มองหน้าเราขอให้ปกป้อง  แค่นั้นเราก็ไม่สามารถให้เค้ากับใครได้   น้องทองเป็นหมาขี้อ้อนที่สุด  ชอบประจบโดยการเอาหัวมุดแล้วมุดอีก น้องทองอ่อนแอ เพราะหัวใจรั่วแต่กำเนิด  แต่เพราะเราอยู่กันด้วยความรัก  13 ปีที่ผ่านมาพิสูจน์แล้วว่า  โรคร้ายสู้ความรักที่มีให้กันไม่ได้ เค้าเป็นตัวแรกที่เราไม่ได้ฝังเอง   ทำใจให้รู้สึกดีอย่างไร  คิดถึงเค้าทุกครั้ง เราจะเห็นเค้ายิ้ม  นึกถึงทุกท่าทางตลกๆน่าเอ็นดู   นึกถึงสายตาที่บอกว่ารักเหลือเกินของเขา  แค่เก็บเค้าไว้ในความทรงจำ เลี้ยงหมาตัวใหม่ไหม  เราไม่เคยจำกัดเวลาในการเลี้ยงหมาตัวใหม่ค่ะ  แต่อยู่ที่หมาตัวนั้นๆ จะซมซานมาพึ่งด้วยสภาพแบบใด   เพราะฉะนั้น ชาตินี้ก็คงไม่ได้เลี้ยงหมาพันธุ์กับใครเค้า  เพราะหมาที่น่าสงสาร  ยังมีอีกมากมายเหลือเกิน แค่อยากบอกว่า  ถึงแม้การระลึกถึงจะเจ็บปวด  แต่มันก็แฝงไปด้วยความทรงจำที่เป็นสุขใจค่ะ โชคดี  และขอให้โชคชะตาพาคุณให้ได้เจอกับรักแท้อีกสัก 2-3 ตัวนะคะ จากคุณ : เพลงพันทาง - [ 1 ต.ค. 51 23:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 11 "มาส่งลัคกี้ไปอยู่บนสวรรค์ ไปเป็นเพื่อนกับแครอทกับB.Benz นะจ้ะ " ผูกพันกับเพื่อน4ขามาตั้งแต่เด็กๆค่ะ ตั้งแต่จำความได้ที่บ้านเลี้ยงมาทั้งหมด 12ตัว ตายจากเราไปด้วยสาเหตุต่างๆกันเช่น เป็นไข้หัด, โดนวางยา(ทั้งๆที่เลี้ยงในบ้านไม่เคยได้ออกจากรั้ว), โดนก่อสร้างโยนลงมาจากตึก, ไตวาย ฯลฯ ร้องไห้เสียใจอยู่หลายวันค่ะ แต่ใช้เวลาทำใจนานมากช่วงที่เสียใหม่ๆ คือไม่อยากจะกลับบ้านหรืออยู่บ้านเลย เห็นรูปก็ร้องไห้โฮจนเพื่อนด่าว่าอะไรนักหนาแค่หมาตาย (ก็นะ เรารักของเราอ่ะ) ทุกวันนี้ก็ดูแลที่เหลืออยู่ให้ดีที่สุดและให้อยู่กับเราให้นานที่สุดค่ะ จากคุณ : ...ที่สุดในโลก... - [ 2 ต.ค. 51 00:08:23 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คำถามเดียวกันกับของคุณหมอจนป่านนี้ก็ยังทำใจไม่สำเร็จ ลูกสาวที่รักมากจากไปตั้งแต่วันที่ 7 เดือนที่แล้ว ทุกวันนี้ยังถามตัวเอง ว่าเค้าจากไปแล้วจริงๆเหรอ เวลากลับบ้านยังเผลอก้มมองใต้โซฟา ที่เคยมีพุดเดิ้ลตัวอ้วนๆนอนแอบอยู่ตรงนั้นทุกวันเป็นสิบปี แต่วันนี้ใต้โซฟาตัวเดิมว่างเปล่า แอบหวังว่าจะเห็นเค้าอีกเหมือนคนเสียสติ อยากทำใจได้เร็วๆเหมือนกันเพราะคิดเอาเองว่าเค้าคงไม่สบายใจนัก ถ้าเรายังเศร้าและเสียใจกับการจากไปของเค้า และคงไม่คิดจะเลี้ยงน้องหมาตัวใหม่อีกแล้ว กลัวการพลัดพรากแบบนี้ เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะคุณหมอ จากคุณ : เจ้าจอมกังวล - [ 2 ต.ค. 51 00:22:18 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เสียใจด้วยนะคะที่เสียเพื่อนที่แสนดีไป ทำใจนานมั้ย แล้วแต่เคสค่ะ สุนัขตัวแรกที่ตายไปอายุ 17 ปี เสียใจมาก กว่าจะทำใจได้ก็เกือบเดือน ทุกวันนี้เมื่อคนในครอบครัวพูดถึงเค้าขึ้นมา ก็อยากจะร้องไห้ค่ะ ทั้งๆที่มันผ่านไปเกือบ 10 ปีแล้ว ไม่ใช่เพราะเป็น สุนัขตัวแรกที่ตายนะคะ แต่เป็นเพราะเราทำดีกับเค้าไม่พอค่ะ (ยังไม่มี ประสบการณ์) สุนัขตัวล่าสุดตายไปเมื่อ 2 ปีก่อนด้วยวัย 17 เช่นกัน รักมากเหมือนตัวแรก แต่ทำดีที่สุดแล้ว เลยทำใจไว้ล่วงหน้าเลย เสียใจแค่วันเดียวแต่ยังอยู่ในใจ ตลอดค่ะ เรื่องที่น่าเศร้าที่สุดคือสุนัขทุกตัวจากไปตอนทำงาน ไม่ได้อยู่ ดูใจเลยค่ะ ซึ่งเรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้นอีกแน่ หวังว่าเจ้าของกระทู้คงใช้เวลาทำใจไม่นานนะคะ ถ้าคุณทำดีที่สุดแล้วก็ ไม่ต้องเสียใจค่ะ ลักกี้เค้ารู้ค่ะ จากคุณ : FCS - [ 2 ต.ค. 51 00:28:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ความโศกเศร้าไม่นานก็จางไป ความอาลัยซักพักก็จางหาย สุดท้ายแล้วเราก็คงต้องทำใจ ว่าเค้าจากเราไปแล้วจริงๆ...เอย ลัคกี้เป็นสุนัขผู้ภักดี จะกี่ปีกี่เดือนที่จากไป จะจดจำไว้ในใจไม่จืดจาง จะเป็นทางคิดถึงเธอ...ตลอดไป จากคุณ : Gus J. - [ 2 ต.ค. 51 03:00:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมอยากจะ stuff เค้าไว้ครับ อยากอยู่ด้วยกัน เอามาวางไว้ข้างๆที่นอนเหมือนที่เคย แต่แววตาใสซื่ออ่อนหวานนั้น คงไม่มีอะไรจะมาทดแทนได้ ผมคงทำใจได้ยากครับ วันนั้นยังมาไม่ถึง แต่ผมกลัวจริงๆ จากคุณ : มังกรไฟ หัวใจเขย่าโลก - [ 2 ต.ค. 51 06:49:14 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เข้าใจความรู้สึกค่ะ... อยู่กันมานาน..ความผูกพันย่อมมีมาก.. เวลาหมาที่บ้านตาย..ทำใจอยู่หลายวันเหมือนกันค่ะ จากคุณ : sweet_mu - [ 2 ต.ค. 51 08:56:09 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ทำใจนานค่ะ แต่เราคิดว่าเราให้สิ่งที่ดีที่สุดกับเค้าแล้ว ดูแลเค้าจนถึงวาระสุดท้าย ทุกวันนี้เรายังคงฝันถึงเค้าตลอด เวลาดูภาพถ่ายที่เก็บไว้ ก็อดร้องไห้ไม่ได้ ถ้าคุณ Imaginia มีเวลาพอ ก็น่าเลี้ยงอีกนะคะ เราเองเคยคิดว่าจะไม่เลี้ยงอีก ในที่สุดก็เล่นและเลี้ยงหมาของพี่ชายจนเค้าติดเรามากกว่าพี่ชายแล้วค่ะ จากคุณ : กะลาสีรุ้ง - [ 2 ต.ค. 51 09:27:07 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สำหรับเราเอง ทำใจนานมากๆๆนะคะ กว่าจะหายร้องให้ แต่ความเสียใจ ความคิดถึง ยังมีอยู่จนถึงทุกวันนี้เลยคะ คิดถึงเหลือเกิน แวะมาส่ง Lucky ขึ้นสวรรค์นะลูกนะ จากคุณ : MISS~INSOLENCE - [ 2 ต.ค. 51 09:52:56 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เคยเสียพูเดิ้ลที่เลี้ยงมา 14 ปีไปค่ะ ก่อนไปเค้าก็ชัก ไม่รู้สึกตัวเหมือนกัน ทำใจไม่นาน เพราะรู้อยู่แล้วว่าใกล้หมดอายุขัยของเค้า ผิดกับอีกสองตัวที่จากไปกระทันหันตัวนึง และอีกตัวจากไปด้วยโรคไต หลังจากเริ่มรักษาได้ไม่ถึงสองเดือน แบบกระทันหันนี่ทำใจยากกว่าค่ะ จากคุณ : ปกีรณัม - [ 2 ต.ค. 51 10:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เสียใจด้วย ลัคกี้ไปสบายแล้วละ เข้าใจถึงความสูญเสียเพื่อนที่แสนดีตัวหนึ่ง จากคุณ : kob2511 - [ 2 ต.ค. 51 10:01:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วเข้าใจความรุสึกได้เลยอ่ะ สำหรับคนเลี้ยงหมาและรักหมาทุกคนจะรุซึ้งกับสิ่งที่เป็นอยู่ในใจว่ามันแค่ไหน ขอให้สุขภาพใจดีขึ้นนะ คิดซะว่าเค้าก็ถึงเวลาของเค้าแล้วละ ไม่ช้าก็เร็ว อย่างน้อยเค้าได้ใช้เวลาของเค้าจนหมดไปเอง กับความผูกพัน เราก็แย่นะตอนที่หมาเราตายร้องทุกวันจนทุกวันนี้คิดถึงขึ้นมาก็ยังเหมือนเดิม... แรกๆไม่อยากเลี้ยงสุนัขเลยเหมือนกัน ว่าจาไม่แล้ว ไม่ไหวนะไม่อยากผูกพันแล้วก็จากกันอีกแบบนี้ แต่คนเคยเลี้ยงอะนะสักวันมันก็ต้องเกิดขึ้นอีกช้าเร็วคงไม่เท่ากัน... แล้วแต่พรหมลิขิตว่าจาพาเพื่อนใหม่มานั่งหน้าแป้นในหัวใจเรามะไหร่ แล้วเราก็รุสึกดีขึ้นได้เพราะเรามีเพื่อนใหม่ที่เราตั้งใจเลี้ยงอย่างดีและเฝ้าดูเค้าโตขึ้นทุกวันๆๆๆอย่างมีความสุขทั้งเราและเค้า ^_^ จากคุณ : goodnightkiss - [ 2 ต.ค. 51 11:18:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ทำใจนานมั้ย ต้องตอบว่า ไม่นานค่ะ เจ้าดุ๊กดิ๊กที่บ้านก็เพิ่งจากไปเมื่อวันที่ 7 กันยา ที่ผ่านมา ทุกวันนี้ทำใจได้แล้ว อาจจะมีบ้างที่หลุดเป็นพัก ๆ แต่โดยรวมดีขึ้นเยอะค่ะ เพราะเวลานึก ก็จะนึกถึงแต่เรื่องดี ๆ น่ารัก ๆ ของดุ๊กดิ๊ก และนึกถึงตอนที่มันเจ็บ ก่อนจะจาก มานั่งนึก ๆ แล้ว การที่มันจากไป น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด เพราะดุ๊กดิ๊กไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องทรมานอีกต่อไปแล้ว เค้าพ้นทุกข์ไปแล้ว เค้าคงไม่อยากเห็นเรามานั่งร้องไห้ เรายังต้องเดินหน้ากันต่อไป มีเค้าเป็นกำลังใจให้ เพราะทุกครั้งที่เศร้าหรือทุกข์จะมีเค้ามานั่งเคียงข้างเสมอ เค้ายังอยู่กับเรา อยู่ในใจของเราตลอดเวลาค่ะ เข้าใจ จขกท. แต่อยากให้พยายามดำเนินชีวิตต่อไป เพราะเค้าเป็นกำลังใจให้เราเสมอ และเค้าจะยังอยู่กับเราเสมอ ตราบใดที่เรายังคิดถึงเค้า มีเรื่องตลก ๆ น่ารัก ๆ ของเค้ามากมาย ให้เราพูดถึง เพื่อคิดถึงเค้าค่ะ สู้ ๆ นะคะ... @^____^@ จากคุณ : มารุจัง - [ 2 ต.ค. 51 11:35:47 ]

ความคิดเห็นที่ 23 น้ำตาซึม หลับให้สบายน่ะ ลักกี้ จากคุณ : สีฟ้าของน้ำทะเล - [ 2 ต.ค. 51 11:40:56 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เข้าใจความรู้สึก จขกท. มากค่ะ ขนาดเราเลี้ยง 3ปี ยังผูกพันธ์กับเค้ามากๆ น้ำตาซึมทุกครั้งที่คิดถึง แรกๆทำใจไม่ค่อยได้ค่ะ ตอนนี้ดีขึ้นบ้างแล้ว หวังว่าสักวันเราคงได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก ในภพใดภพหนึ่ง My Lucky (ชื่อเดียวกันเลย) จากคุณ : หมูชมพูออนไลน์ - [ 2 ต.ค. 51 11:59:13 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ไปสวรรค์นะจ๊ะลัคกี้ จากคุณ : แม่นาเดียร์ - [ 2 ต.ค. 51 11:59:53 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ทำใจประมาณปีนึงค่ะถึงจะกล้าเลี้ยงหมาตัวใหม่ แรกๆก็รู้สึกเหมือนเจ้าของกระทู้ล่ะค่ะว่าไม่อยากเลี้ยงสัตว์อะไรที่ทำให้เกิดความผูกพันอีกแล้ว แต่พอมาคิดอีกทีว่าตลอดช่วงอายุเค้า เราก็ได้ให้ความรักอย่างเต็มที่กับเค้าและเค้าก็ตอบแทนความรักเราด้วยใจที่บริสุทธ์ เราก็คิดว่าเค้าได้ใช้ช่วงเวลาในชีวิตเค้าอย่างเป็นสุขที่สุดแล้ว ซึ่งการจากลาก็อาจเป็นสิ่งที่ปกติของทุกชีวิตบนโลกนี้ เพียงแต่จงใช้ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันอย่างคุ้มค่าและดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ทุกวันนี้ถึงมีน้องหมาใหม่แล้วก็ยังแอบคิดถึงเค้าอยู่เสมอ แต่ก็อาจเป็นความโรคจิตของเราอย่างนึงนะคะที่เราสัญญากับตัวเองว่าจะไม่เลี้ยงหมาพันธุ์เดียวกับหมาตัวเก่าที่จากเราไปอีกแล้ว เพราะคงไม่มีใครแทนที่ใครได้ ยังไงเราก็ขอแสดงความเสียใจกับจขกท.ด้วยนะคะ เราเชื่อว่าคุณได้ให้สิ่งที่ดีที่สุดตลอดช่วงชีวิตของลัคกี้แล้วล่ะค่ะ จากคุณ : ไว้ปีหน้า (ไว้ปีหน้า) - [ 2 ต.ค. 51 12:03:01 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ถ้าถามว่าทำใจนานมั๊ย นานมาก น้องเตอร์ เป็น ร๊อตไวเล่อร์ แต่ไม่เคยกัดใคร เค้าจากเราไปเมื่อ 21กย50 ป่านนี้แล้วยังทำใจไม่ได้เลยเห็นร๊อตไวเลอร์ที่ไหน ร้องให้ทุกที นี่ก็ปีนึงแล้ว ก่อนนอนจะดูรูปทุกคืน ตอนนี้ก็ยังทำอยู่ ตอนเค้าจากไปวันแรก ถึงขนาดต้องลาออกจากงาน ทำงานไม่ได้ ไม่ได้ทำงานประมาณ 6 เดือน บางคนอาจจะคิดว่ามัน เว่อร์ แต่ใครไม่เจอต้วยตัวเองไม่รู้แน่นอน เหมือนคนหัวใจสลาย น้องเตอร์จากเราไปด้วยอายุ 7 ปี 11 เดือน 21 วัน น้องเตอร์เสียที่รพ.รัตนธิเบศน์ ปทุมธานี แต่ที่จริงแล้วน้องเตอร์อยู่นครสวรรค์ ไม่สบายเลยพาเข้า กทม.หมอที่นครสวรรค์แนะนำมาให้มาหาหมอ เต็ก ซึ่งเป็นหมอที่เก่ง น้องเตอร์จากไปด้วย ไตวายเฉียบพลัน มาอยู่ รพ.ได้แค่ 2 วัน ระหว่างที่อยู่ รพ.เราเฝ้าตลอด แล้วก็ร้องให้ไปด้วยเราคิดว่าเค้าคือ คนคือลูกของเรามีของใช้เหมือนเรา เราไม่เคยแบ่งว่าอันของหมา อันนี้ของคน เราสามารถใช้ของร่วมกันทุกอย่าง จนถึงวันนี้น้องเตอร์ก็ยังไม่เคยจากไปไหนเค้าอยู่ในหัวใจของเราสมอ และจะเป็นแบบนี้ตลอดไปจนกว่าเราจะหมดหายใจ และคิดว่าเค้าคงรอเราอยู่เหมือนกัน วันนึงเราคงได้พบกัน นี่คือบ้านของน้องเตอร์ เราเก็บเค้าไว้ในนี้ เราไม่ได้ฝัง วันนี้ก็เสียใจร้องให้ทุกครั้งที่เห็นรูปและคิดถึง แม่รักและคิดถึงลูกเสมอนะ แม่รักเตอร์นะ ถ้าชาติหน้าหรือชาตินี้มีจริงแม่ขอให้เตอร์มาอยู่กับแม่อีกครั้ง ''สักวันเราคงได้พบกัน'' แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 13:30:22 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 13:27:41 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 13:19:04 จากคุณ : ตุ๊ก แม่น้องบัสเตอร์ (terbabe) - [ 2 ต.ค. 51 13:18:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 นี่คือบ้าน น้องเตอร์ น้องเตอร์นอนหลับอยู่ในนี้ แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 13:22:06 จากคุณ : ตุ๊ก แม่น้องบัสเตอร์ (terbabe) - [ 2 ต.ค. 51 13:20:35 ]

ความคิดเห็นที่ 29 และนี่ก็คือ รูปน้องบัสเตอร์ สุดที่รักของแม่ ! แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 51 13:35:19 จากคุณ : terbabe - [ 2 ต.ค. 51 13:34:44 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ยังไม่เคยสูญเสียที่อยู่ด้วยกันมาเป็น ๑๐ ปีค่ะ แต่มีหมาตัวแรกเป็นหมาไทยชื่อเจ้าหลง มันสอนให้เรารู้จักรัก เมตตา ให้ข้าวให้น้ำรักษาในยามที่มันเจ็บป่วย ตอนนั้นเราเองยังเด็กและยังเช่าบ้านเค้าอยู่ ซึ่งเจ้าของบ้านตีมันทุกวัน(เค้าไม่ชอบหมาแมว) จนลูกแกต้องห้ามว่าอย่าไปตีมันเลย แต่พอเวลาเผลอแกก็แอบตอดบ้างเล็กๆ จนมันตายไปเพราะโรคไข้สมองอักเสบ เราจำได้ว่าเรานั่งมองร่างมันน้ำตาคลอเบ้า ท่ามกลางเสียงของผู้ใหญ่ที่บอกให้เอาไปทิ้ง ไม่ยอมแม้แต่จะให้ที่ฝังร่างมัน เราคิดในใจเลยว่าถ้ายังไม่มีบ้านเป็นของตัวเองจะไม่เอาอะไรมาเลี้ยงทั้งนั้น เรากับน้าเราช่วยกันเอาเสื่อห่อร่างมันและต้องจำใจจริงๆที่ต้องเอามันไปทิ้งถังขยะ มันปวดหัวใจอย่างที่สุด ที่เราไม่สามารถทำให้เพื่อนรักที่ซื่อสัตว์ต่อเราได้ดีกว่านี้ แต่มันคือผู้ที่สอนให้เราได้รู้จักการเป็นผู้ให้ ทุกวันนี้ที่ได้ช่วยหมาจร หรือกุศลใดๆเราก็นึกถึงมันตลอด หวังว่าตอนนี้แกคงอยู่ในที่สบายแล้วนะ เจ้าหลงเพื่อนยากของฉัน จากคุณ : MY PIDPEE - [ 2 ต.ค. 51 13:56:24 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ทำใจมาโดนตลอดครับ จึงไม่ได้น้ำตาไหลอะไรมากมายครับ แต่ก็ไม่เคยลืมครับ ทุกครั้ง ที่เห็นเสื้อเค้า หรือหน้าตาคล้าย กลั้นน้ำตาได้ครับ จากคุณ : diskul - [ 2 ต.ค. 51 14:42:41 ]

ความคิดเห็นที่ 32 นานค่ะ แต่ไม่ถึงกับเฉา เพราะชีวิตเราต้องเดินต่อไป มีโอกาสก็จะเลี้ยงอีก เพราะยังมีหมาอีกมากที่ยังต้องการที่พึ่ง ให้โอกาสหมาสักตัวได้มีที่พักพิงอาศัยในขณะที่เราพอมีกำลัง เป็นอานิสงค์ยิ่งใหญ่นะคะ จากคุณ : แม่ลูกตาลน้อย (วัยวัลย์) - [ 2 ต.ค. 51 15:27:45 ]

ความคิดเห็นที่ 33 น้ำตาไหลค่ะ อยานกระทู้แล้วนึกถึงเจ้าตัวที่อยู่ที่บ้านทันที ว่า....ถ้าเกิดเหตุกราณ์นี้เกิดขึ้น เราจะทำใจได้มั้ย เราก็เลี้ยงเค้ามานานมากตั้งแต่เราอยู่ประถม 5 นี่ก็ 16 ปีกว่าแล้วที่เค้าอยู่กับเรามา .... ผูกพันกันมากเกินกว่าที่เราจะมองเค้าเป็นเพียงแค่เพื่อน หรือลูก หรือน้องตัวหนึ่ง แต่เค้าเป็นส่วนหนึ่งของดวงใจของเรา ถ้าดวงใจของเราส่วนนี้หายไป เราก็คงมีความรู้สึกที่ไม่ต่างจากคุณเลยค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ จากคุณ : KAE_PEMEE - [ 2 ต.ค. 51 21:49:14 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มาให้กำลังใจ จากคุณ : solo one - [ 2 ต.ค. 51 23:22:21 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ... จากคุณ : เคฟ - [ 2 ต.ค. 51 23:35:06 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อ่านเรื่องราวของลักกี้แล้วซึ้งใจจนน้ำตาคลอเลยครับ หวังว่าเขาคงไปสบาย และ คุณคงทำใจได้และรู้สึกดีขึ้นบ้างนะครับ ขนาดเจ้าลูกชายป่วยไปเข้า รพ. แค่ไม่กี่วัน พอเดินลงมาชั้นล่างแล้ว ไม่เจอเขา ยังรู้สึกใจหายวาบเลยครับ จากคุณ : อิโชว (QooQ) - [ 3 ต.ค. 51 09:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เมื่อวานไปทำบุญและกลับบ้านไปฝังศพลัคกี้มาครับ   กลับเข้ามาในนี้อีกทีแล้วรู้สึกดีมากๆ ขอขอบพระคุณทุกท่านสำหรับกำลังใจและคำแนะนำดีๆนะครับ อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะมากเลย  ผมจะปรินท์ไปให้คนที่บ้านอ่านกันด้วยครับ  อย่างน้อยตอนนี้ลัคกี้ก็คงจะดีใจที่มีพี่ๆเพื่อนๆ มาไว้อาลัยเค้ากันมากมาย  ขอให้น้องหมาน้องแมวทุกท่านจงสุขภาพแข็งแรงและอยู่กับท่านไปจนแก่จนเฒ่าเช่นเดียวกับลัคกี้ ถ้ามีอะไรที่ผมพอจะช่วยให้คำแนะนำได้ ก็ถามมาได้เลยนะฮะ ขอบคุณทุกคนมากๆครับ ตอนนี้ลัคกี้นอนหลับสบายอยู่หลังบ้านของเค้า ใกล้ๆกับบ้านหลังน้อยของเค้าที่อยู่มานาน   หลับให้สบายนะลูก.. แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 51 10:47:38 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 51 10:08:43 จากคุณ : Imaginia - [ 3 ต.ค. 51 10:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ให้กำลังใจครับ จากคุณ : พี่สอง (คุณชายนกเขียว) - [ 3 ต.ค. 51 12:52:18 ]

ความคิดเห็นที่ 39 หมาของผมอยู่มา14ปีตอนนี้เป็นมะเร็งในตับใกล้จะตายในไม่กี่วันนี้แล้วครับ ไปหาหมอที่รสพ.เกษตรมาหมอบอกรักษาไม่ได้เนื่องจากเป็นมะเร็งขั้นสุดท้ายเนื้อร้ายลามไปทั่วอวัยวะภายในแล้ว  อาการคือเดินไม่ได้มา3อาทิตย์แล้วครับ มันร้องทุกๆ2-3ชม.คงจะเจ็บภายใน อ่านกระทู้นี้แล้วเข้าใจหัวอกคนเลี้ยงมาเป็น10ปีเลยครับ จากคุณ : lovewhite - [ 3 ต.ค. 51 13:28:08 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ต้องจับพลิกทุก3ชม.แล้วก็อึ ฉี่กับที่อย่างนั้นเลย กินอะไรก็ต้องนอนกิน น้ำก็ต้องใช้ไซริงค์ฉีดเข้าปาก อยากจะให้หมอฉีดยานอนหลับให้เค้าไปสบายจัง จะบาปเท่ากับฆ่าเค้าไหมครับ จากคุณ : lovewhite - [ 3 ต.ค. 51 13:30:59 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ก่อนหน้านี้หมาไทยอายุ13กับ12ก็ตายไป2ตัวด้วยโรคฉี่หนู ร้องไห้เลยครับ นี่กำลังจะเสียหมาเป็นตัวที่3แล้ว(ที่บ้านเลี้ยงหมา5ตัว)ก็คงเหลือแค่2ตัว ยังไม่กล้าจะหามาเลี้ยงใหม่อีกในปี2ปีนี้แน่ไม่อยากร้องไห้อีกแล้ว เวลาหมาตายมันเศร้าจริงๆ  เสียใจกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะครับขอให้เจ้าลัคกี้ไปเกิดในภพภูมิที่สูงกว่าเดิมนะครับ ถ้าใส่บาตรก็อุทิศส่วนกุศลให้ลัคกี้บ้าง เค้าได้รับแน่ๆครับ จากคุณ : lovewhite - [ 3 ต.ค. 51 13:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เป็นกำลังใจให้คุณ lovewhite นะครับ ขอให้ใช้เวลากับน้องหมาให้นานที่สุด เก็บความทรงจำดีๆที่มีต่อเค้าไว้ให้มากที่สุดนะครับ เรื่องฉีดยาให้น้องเค้าไปสบาย โดยส่วนตัวไม่เห็นด้วยตั้งแต่ตอนเรียนแล้วครับ และตั้งแต่ทำงานมาก็ปฎิเสธเจ้าของเสมอ เพราะอยากให้น้องเค้าสู้จนถึงที่สุดและ อยู่กับเจ้าของจนวินาที่สุดท้าย ยังไงก็สู้ๆนะครับ   เช้านี้ไปทำบุญมาให้ลัคกี้เป็นวันที่ 3 ละครับ ขออนุโมทนาบุญให้กับเจ้าของผู้ใจอารีทุกคนด้วยนะครับ.. จากคุณ : Imaginia - [ 3 ต.ค. 51 14:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ... นานค่ะ...........จากไป 3 ปีกว่าแล้ว..ทุกวันนี้ถ้าอยู่คนเดียวแล้วมองรูปเขา(มีอยู่ทั่วห้อง) ยังคิดถึงอยู่ตลอด............ ...............ลักกี้หลับสบายแล้วนะ............. จากคุณ : noisoi - [ 3 ต.ค. 51 23:07:29 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เสียใจด้วยนะคะหมอโจ้ จากคุณ : หมีน้อยเทวดา - [ 4 ต.ค. 51 10:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 45 Life is to learn, though some lessons are hard to understand. จากคุณ : ตัวตลกจมูกแดง - [ 4 ต.ค. 51 16:18:55 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สู้นะครับผมอโจ้ อ่านแล้วเรานึกถึงน้องหมาพันธุ์ผสมบางแก้วที่เราเคยเลี้ยงไว้เลย ตายไปเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้วละ กำลังจะจบตรี ว้าตายซะแล้ว ตอนนี้น้องหมาเราก็หลายขวบกันแล้วนะครับคุณหมอ ดุ๊กดิ๊กมาตอนเราอยู่ ม.2 ตอนนี้ก็ 13 แล้ว ตุ๊บตั๊บ ก็ 11 แล้ว เป็นห่วงดุ๊กดิ๊กมากเลยครับคุณหมอเพราะเธอแก่แล้ว เป็นมะเร็งเต้านมด้วย เป็นมา ประมาณหลายปีแล้ว เคยไปถามที่อื่นเขาก็ไม่แนะนำให้ผ่านะ เพราะน้องหมาแก่แล้ว...คิดแล้วก็เศร้าแล้วใครจะมาช่วยเราเฝ้าแกสบี้เนี่ย แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 51 20:39:38 แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 51 20:39:28 จากคุณ : Angel_ruth (Angel_ruth) - [ 4 ต.ค. 51 20:39:03 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เป็นกำลังใจให้ครับโจ้ จากคุณ : รุจ (Angel_ruth) - [ 4 ต.ค. 51 20:40:47 ]

ความคิดเห็นที่ 48 หมาเราสิบปีค่ะ เพิ่งตายไปเดือนก่อน เพราะพยาธิในเม็ดเลือด เราก็เศร้านะ แต่แม่เรานี่ร้องไห้เลย ดีที่มีอีกหลายตัว เลยไม่เหงาเท่าไหร่ แต่ทุกตัวก็แตกต่างกันไป ไม่มีใครมาแทนที่ใครได้หรอก เราว่านะ จากคุณ : jijyjung - [ 5 ต.ค. 51 12:30:42 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เข้าใจ หมอโจ้ อย่างที่สุดเลย เราก็เคยเสียเจ้าสี่ขา ที่เรารักเช่นกัน เขาจากเราไปทั้งๆที่เขาก็มองเราอยู่ เราช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย แม้กะทั้งหมอก็ช้วยไม่ได้ (เขาป่วยเป็นไข้หัดตาย) หยุดเลี้ยงหมา ไปหลายปีที่เดียว หยุดทำใจ จากคุณ : ปู่ต้า - [ 6 ต.ค. 51 11:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ทำใจยากมาก อันที่จิงก็เคยเจอปัญหานี่มาค่ะ ไม่อยากเลี้ยงอีกเลย ขอเป็นกำลังใจให้หมอโจ้สู้ต่อไป คิดถึงเค้าทุกวันละกัน ลัคกี้เป็นสุนัขที่น่ารักมาก ฉลาดดี ไม่เป็นไรนะค่ะพี่หมอ ทำใจให้สบายไม่ต้องคิดมาก หยุดเศร้าซะทีถ้าลัคกี้เห็นก็ไม่สบายใจนะ ขอให้พี่หมอ ร้องเกะ คุยเอ็ม ทำตัวสนุกสนานเหมือนเดิมนะ หมอโจ้คนเดิมหายไปไหน ลัคกี้เห็นเเล้วจะได้สบายใจนะ สู้ๆๆกันต่อไปล่ะกันเนอะ จากคุณ : kan jr - [ 8 ต.ค. 51 00:01:04 A:124.157.160.27 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 เสียใจด้วยนะคะ เมื่อก่อนอิ้อมเลี้ยงแมวแล้วโดนรถชนตายก็แทบคลั่งเหมือนกันค่ะ ร้องไห้นานมากๆ แล้วก็เอาร่างเค้าที่คิดว่าไม่รอดแล้วเพราะหมอบอกว่าไม่รอดมานอนเฝ้าจนเค้าจากไปอ่ะค่ะ ไม่ชอบเลยการสูญเสีย แต่ก็ทำใจไม่นานมากค่ะ จากคุณ : saykajung - [ 12 ต.ค. 51 10:36:32 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คงทำใจได้แต่ต้องใช้เวลาครับ น้องโจ้ครับ พี่ยังไม่เคยคุยเรื่องสุนัขกับน้องโจ้เท่าไรเลย เพราะ....พี่เพิ่งเลี้ยงสุนับได้ไม่นาน (ถ้าเทียบกับท่านอื่น) และตอนนี้สุนัข สองตัวที่พี่เลี้ยง (ครั้งแรกเลย) ก็อายุยังไม่ถึงสิบปีเลย เคยคิดเหมือนกัน ว่าทำไงดี เราเพิ่งเลี่ยงหมาครั้งแรก และมันต้องมีวันที่เขาไปก่อนเราแน่ๆ ก็ได้แต่ทำใจแต่เนิ่นๆครับ เกิดแก่เจ็บตาย เป็นวัฏจักรสากลโลกจริงๆ ต้องเข้าใจและอยู่กับมันให้ได้ครับ ทำดีที่สุด กับน้องหมาของเราครับ จะได้ไม่เสียใจ (มากนัก) ในวันที่พวกเขาจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับนะครับผม จากคุณ : โตโต้ชี (bebeh) - [ 13 ต.ค. 51 01:13:46 ]