น้องดวงใจ จากเมี้ยวไปนิรันดร ทำใจไม่ได้ใจจะขาด ใจหายมาก ร้องไห้ทุกวัน คิดถึงใจจะขาด ยิ่งเห็นรูปหรือตอนนี้ก็น้ำตาไหลตลอดเวลา อยากบอกว่าคิดถึงน้องดวงใจจังเลย อยากให้น้องดวงใจฟื้นขึ้นมา คือวันที่ เสาร์ ที่ 27 สิงหาคม น้องดวงใจไปให้คีโมครั้งที่ 2 และ x-ray พบว่า น้ำท่วมปอดหัวใจ ต้องเจาะน้ำออกจากปอด และวันที่ 30 ก.ย. เลิกงานกลับมา 6 โมงกว่า น้อ
งดวงใจยืนตรงประตู ก็อุ้มพาเข้าห้องน้ำ น้องหายใจอ้าปากลิ้นห้อย รีบเรียกรถ taxi ใส่ตะกร้า แต่ไม่ทันวิ่งหอบตะกร้าออกไปข้างนอก น้องขาดใจในตะกร้า เมี้ยวสติเสีย มาวางน้องลงบนที่นอน เป่าลมเข้าปาก ปั้มหัวใจ แต่น้องไม่ฟื้น อยากจะคิดว่าเป็นความฝัน ไม่ใช่ความจริง ร้องไห้แบบเสียสติพาน้องเข้านอนคู่กัน กอดกัน เหมือนเดิม เหมือนยังมีชีวิตอยู่ คือไม่เชื่อ ทำไงก็ไม่เชื่อ นอนกอดกัน 2 คืน ทั้งสวดมนต์ ทั้งบนบานว่าถ้าน้องฟื้นจะบวชชีพราหมณ์ให้ 3 วัน คือสติหายไปกับตัว ลืมบอกคืนแรกที่นอน ตื่นมาตอนเช้ารีบโทรหา รพ.เกษตร/โทรหาหมอที่รักษาน้องอยู่ที่จุฬา ถามว่าที่ไหนมี staff บ้าง พอรู้ว่ามี ก็เอาใส่กระเป๋าเดินทางนัง taxi ไปอีก แต่พอไปเห็นวิธีการทำ ทำใจไม่ได้ เลยพาน้องกลับ แล้วพาไปไหว้พระบรมสารีริกธาตุ ที่วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน แล้วนั่งรถกลับมานอนกอดกันกันต่อ เมี้ยวไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เย็นวันที่ 30 จนถึง วันที่ 5 ตุลา คือกินได้แต่น้ำ ความรู้สึกหิวไม่มี รู้แล้วว่า คนที่สูญเสียสิ่งที่รักเป็นยังไง จะบอกว่าไปทำงานไม่ได้เลย เพิ่งไปวันจันทร์ที่ 6 ใส่บาตรให้น้องทุกวัน กรวดน้ำให้ จุดธูปที่หลุม คือฝังน้องไว้ที่หน้าต่างหัวเตียง ลงไปพร้อมเบาะ ผ้าห่ม เสื้อ ขอระบายเท่านี้ก่อนน่ะค่ะ คือจะร้องไห้อีกค่ะ แล้วโอกาสหน้าจะมาระบายความในใจอีก ไม่มีใครเข้าใจเท่ากับเพื่อนในที่นี้แล้วค่ะ ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่เป็นกำลังใจให้ จะบอกว่าอยู่คนเดียว เลยทุ่มความรักให้หมดใจ ส่วนเด็ก ๆ ที่เหลืออีก 4 ตัว ก็ไม่ลึกสุดใจเท่าน้องดวงใจค่ะ
จากคุณ :
lannaboon 
- [
13 ต.ค. 51 12:56:07
]
น้องดวงใจสุดที่รักที่ป่วยเป็นมะเร็ง จากไปแล้วนิรันดร
