ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อครั้งที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จ ฯ แปรพระราชฐานที่พระราชวังไกลกังวล อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และเสด็จ ฯ เขื่อนแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม 2522 ทรงมีรับสั่งให้อธิบดีกรมป่าไม้เข้าเฝ้าฯ และได้มีกระแสพระราชดำรัสความว่า “ เรื่องป่าต้นน้ำลำธารของแม่น้ำเพชรบุรี ขอให้เจ้าหน้าที่ดูแลรักษา อย่าให้มีการลักลอบตัดไม้ ถางป่า ทำไร่ในป่าต้นน้ำของแม่น้ำเพชรบุรี เพราะจะทำให้เกิดความแห้งแล้ง แม้จะได้มีการให้สัมปทานป่าไม้แปลงนี้ไปบ้างแล้ว ก็ขอให้เจ้าหน้าที่ตรวจดูแลการทำไม้ อย่าให้เป็นการทำลายป่าเกิดขึ้น ” จากกระแสพระราชดำรัสนี้ รัฐบาลน้อมรับใส่เกล้าใส่กระหม่อม และในอีกสองปีต่อมา จึงมีการประกาศพระราชกฤษฎีกา จัดตั้งอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน เมื่อ 12 มิถุนายน 2524 ถือว่าเป็นอุทยานแห่งชาติที่มีเนื้อที่มากที่สุดในประเทศไทย คือ 1,821,875 ไร่ หรือ 2,915 ตารางกิโลเมตร นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พสกนิกร และเป็นพระเมตตาแก่สัตว์ป่าน้อยใหญ่โดยแท้ (เนื้อความบางส่วนจาก http://www.phetchaburi.go.th/data/khangkrajan.htm) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:33:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมได้ยินชื่อป่าแก่งกระจานมานานมากแล้ว ป่าใหญ่ที่เป็นต้นน้ำสายสำคัญสองสาย คือแม่น้ำปราณบุรี และแม่น้ำเพชรบุรี โดยเฉพาะแม่น้ำเพชรบุรีนั้น นับว่ามีความสำคัญมาตั้งแต่รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ รัชกาลที่๔ ตามโบราณราชประเพณีจะใช้จากแม่น้ำทั้ง 5 ในประเทศสยาม คือ แม่น้ำบางปะกง แม่น้ำป่าสัก แม่น้ำท่าจีน แม่น้ำแม่กลอง และแม่น้ำเพชรบุรี ในการพระราชพิธีต่างๆ และในรัชสมัยพระพุทธเจ้าหลวง รัชกาลที่๕   โปรดฯให้ใช้น้ำจากแม่น้ำเพชรบุรีเป็นน้ำเสวยตลอดรัชกาลของพระองค์ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:35:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เขื่อนแก่งกระจานเริ่มสร้างในปี 2504 ใช้เวลาเกือบห้าปี พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จฯ เปิดเมื่อ 22 พฤษภาคม 2509 ครับ ผมมีโอกาสไปเที่ยวชมตัวเขื่อนแก่งกระจานครั้งแรกในปี 2513 หลังจากเขื่อนสร้างเสร็จ 3-4 ปี เคยคิดเล่นๆ เคยบอกกับเพื่อน   อยากจะเข้าไปสำรวจดูธรรมชาติในป่าดงดิบผืนใหญ่เหนือเขื่อนแห่งนี้ “...คงจะมีอะไรที่น่าสนใจมากมาย...” แต่ผมก็ไม่เคยนึกเลยว่า... ในช่วงเวลาหลายปีต่อมา ต้องวนเวียนเข้าออกป่าแก่งกระจานเป็นประจำ จนเป็นที่มาของชื่อกระทู้   “...ผืนป่าในความทรงจำ...” จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ช่วงที่ผมเข้าเป็นสมาชิก ”ชมรมดูนกกรุงเทพ” ใหม่ๆ ผมก็เคยเสนอกับนักดูนกรุ่นพี่ ให้จัดไปดูนกในป่าแก่งกระจานครับ แต่...อุปสรรคสำคัญในช่วงนั้นคือ... ยังไม่มีถนนที่สะดวกพอที่จะเข้าไปได้ ล่วงมาจนถึงเดือนตุลาคม 2531 ชมรมฯ จัดพาสมาชิกไปดูนกในป่าแก่งกระจานครั้งแรก ผมไม่รอช้า ไปโด้ย ไปโด้ย...รีบสมัครลงชื่อ ภาพนี้ถ่ายบริเวณริมอ่างเก็บน้ำ ที่ทำการอุทยานฯ เตรียมขึ้นรถเข้าป่า เมื่อ 15 ตุลาคม 2531 วันนี้... 15 ตุลาคม 2551 ครบยี่สิบปีพอดีครับ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:43:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สภาพทางขึ้นป่าแก่งกระจาน เมื่อ ยี่สิบปีก่อน... หนทางเป็นอย่างนี้นี่เล่า ถึงไม่มีใครเขาดั้นด้นไปกัน ก็คงมีแต่พวกบ้าเที่ยวป่าดูนกอย่างพวกเราๆนี่แหละ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อีก 6 ปีต่อมา เปรียบเทียบสถานที่เดียวกันถ่ายในปี 2537 ทางดีขึ้นครับ สะดวกขึ้นไม่ติดหล่มจมโคลนเหมือนก่อน (ปัจจุบันถนนช่วงนี้ลาดยางหมดแล้วครับ) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:46:32 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถนนไปป่าแก่งกระจานในครั้งก่อนนั้น มิได้ลาดยางราบเรียบอย่างปัจจุบัน หน้าแล้งฝุ่นฟุ้งตลบต้องพกไม้กวาดด้ามสั้นไว้ปัดกระจกรถ หน้าฝนจะชุ่มฉ่ำเฉอะแฉะไปทั่ว ทุกอย่างไม่ใช่อุปสรรคในการเดินทาง หากแต่เป็นไปตามสภาพ บางครั้งรถก็เกิดเสียกลางทาง ต้องช่วยกันแก้ไขสถานการณ์ ตามแต่จะทำได้ จะรอพึ่งรถที่ผ่านมาคงจะได้กินข้าวกะลิงแน่ เพราะรถน้อยเต็มที   (เพื่อนผมมุดเข้าไปซ่อม ไม่รู้แอบงีบรึเปล่า...) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:48:25 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ถนนเส้นนี้... โค้งนี้...จำได้ไหมเอ่ย..? บริเวณกม.17 ไงครับ คนเที่ยวป่าแก่งกระจานจะรู้จักดี สภาพอย่างนี้แหละ.. ที่ครั้งหนึ่งเคยนุ่งผ้าขาวม้าไปอาบน้ำในลำห้วยบริเวณกม.18 ผมเดินลัดป่าไปทางหลังบ้านช้างเหยียบไปทะลุลำห้วย อาบน้ำเสร็จไม่ชอบกลับทางเดิม ย่ำกลับทางถนนราวหนึ่งกิโล ทางเส้นนี้ยิ่งเดินยิ่งเละตุ้มเปะ เดินมาไกลเกินจะกลับตัวกลับใจ (ตอนนั้นอยากจะร้องเพลง...พี่รู้สึกตัวก็สายเสียแล้ว...) ในป่ายามโพล้เพล้ใกล้ค่ำ มีผมเดินย่ำโคลนอยู่คนเดียว ลมพัดมาเย็นๆเสียวสันหลังวาบๆ กลัวพี่เสือลายพาดกลอนเดินย่องตามมาข้างหลัง เดินไปเหลียวหลังไปทุลักทุเล จะเร่งฝีเท้าก็ไม่ได้ครับ รองเท้าแตะจมโคลน มานั่งนึกแล้วขำตัวเองซะจริง จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:50:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แล้วก็แถวนี้อีกแหละครับ... ที่เคยเจอ”นกกาน้อยหงอนยาว” (Crested Jay  Platylophus galericulatus) เป็นประจำ ได้ยินเสียงมาก่อน ร้องเจี๊ยะๆๆๆ เสียงเล็กแหลมสั้นๆ ราวต้นฤดูร้อนเป็นช่วงเกี้ยวพาราสี บินจีบกันน่ารักน่าเอ็นดู เขาและเธอเกาะกิ่งไม้หันหน้าเข้าหากัน เอียงคอออเซาะ เอาหงอนที่พลิ้วไหวแตะกันด้วย ... โอย...สวีทซะ (ขอบคุณ ninenokhook เจ้าของภาพครับ) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:52:58 ]

ความคิดเห็นที่ 10 บอนกระดาดพวกอะโลคาเซีย ( Alocasia indica Schott ) ไม่เกี่ยวกับต้นกระดาษ AA อะไรนั่น พบเห็นได้ทั่วไปในป่าแห่งนี้ ยิ่งช่วงหน้าฝนแล้วขึ้นงอกงามสมบูรณ์นัก ดูก้านแต่ละก้านสิครับ ใหญ่กว่าแขนซะอีก ใบก็ใหญ่โตมหึมาเท่าโต๊ะกินข้าว พวกเราใช้เป็นที่หลบฝน (นายแบบหน้าตาเหมือนหัวหน้าโจร โผล่มาจากป่าบอน..) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:54:37 ]

ความคิดเห็นที่ 11 บ้านหลังนี้ พวกเราเรียกกันว่า “บ้านช้างเหยียบ” เป็นบ้านพักที่ปล่อยทิ้งร้างไม่มีคนอยู่ กลายเป็นที่พักพิงของเจ้าหน้าที่เมื่อออกตระเวนป่า และพวกเราขอมาอาศัยเมื่อมาเที่ยวป่าดูนก ตั้งอยู่ประมาณกม.17 ด้านขวา คนละฝั่งกับลำห้วย เนื่องจากทำเลอยู่ในเส้นทางที่ช้างป่าผ่านเป็นประจำ จึงถูกช้างรื้อถอนบันได ถอดบานหน้าต่างอยู่บ่อยๆ เป็นที่มาของชื่อ...บ้านช้างเหยียบ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:55:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 วันแรงงาน... 1 พฤษภาคม 2535 พวกกรรมกรจับกังจากเมืองกรุง มาศึกษาธรรมชาติ เที่ยวป่าดูนก จึงมาปักหลักกันอยู่ที่นี่ ที่ซึ่งถือว่าปลอดภัยที่สุดหากมานอนในป่าลึก ห่างไกลผู้คนอย่างนี้ หัวหน้าอุทยานฯ ถึงได้กำชับนักหนาให้ระมัดระวัง และดูแลกันและกันให้ดี ตอนนั้นที่บ้านกร่างยังไม่มีหน่วยตั้งอยู่ เลยจากด่านสามยอดแล้วแทบไม่มีเจ้าหน้าที่เลย บนเขาบริเวณกม.30 ยิ่งเปลี่ยวมากพักไม่ได้ครับ บริเวณรอบๆบ้าน เราจะพบเห็นนกได้ง่าย ไม่ต้องไปไหนไกล นั่งทำกับข้าวก็ต้องพร้อมที่จะโยนตะหลิว คว้ากล้องดูนกเสมอ นกบางชนิดหายาก ถ้าคนอื่นเค้าเห็นกันถ้วนทั่ว เราไม่เห็น...เจ็บใจแย่เลย จะทำให้กินข้าวไม่อร่อยนะขอบอก จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:56:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 บ้านช้างเหยียบเป็นที่พักพิงอย่างดี ช่วงบ่ายใครดูนกจนตาลายก็กลับมาเอนหลัง ลมพัดเย็นๆหลับได้สนิทใจ ใครจะผูกเปลนอนอ่านหนังสือ  หรือจะจิบชากาแฟ น้ำมะตูมตอนบ่าย ขนมผลไม้มีพร้อม คิดดูสิครับ ...ป่าทั้งป่าไม่มีผู้คน ไม่มีรถวิ่ง ได้ยินแต่เสียงนกโพระดก เสียงลมพัดต้นไม้กิ่งก้านไหว พาเอาใบไม้เหลืองร่วงพรูลงตามลม แซมเสียงจักจั่นลองไนร้องระงมไปทั้งป่า ประหนึ่งวงดนตรีขับกล่อมฝีมือเยี่ยม...ที่ธรรมชาติประทานมาให้โดยแท้... “เฮ้ยๆ...มีเหยี่ยวมา... ช่วยกันดูหน่อยเร้ว...เป็นชนิดไหนหว่า ?...” กล้องดูนกของแต่ละคน โบราณเข้าสถานการณ์จริงๆ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 00:58:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 “...เมฆฟ้าลั่นกลั่นละอองต้องพงป่า  ผืนพนาชื่นฉ่ำด้วยน้ำฝน ห้วยละหานธารใสไหลวกวน  หล่อเลี้ยงผลพฤกษายังป่าไกล ล้วนหลากหลั่งระลอกริ้วลงเรื่อยเรื่อย  ลัดล้นเอื่อยเคียงหินค่อยรินไหล ซอกซอนเซาะเลาะแก่งแอ่งกรวดทราย  วกเว้าเวียนเปลี่ยนปลายเป็นสายธาร...” (กลอนอย่างนี้คงพอไหวนะครับ ...แฮ่) ขอบคุณคุณ pkkk2714 เอื้อเฟื้อภาพครับ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:02:08 ]

ความคิดเห็นที่ 15 บริเวณริมห้วยสายนี้ เป็นแหล่งดูนกชั้นยอด มีนกนานาชนิดให้ดูไม่เบื่อ นกพญาปากกว้าง (Broadbills) หลายชนิด ชอบทำรังริมห้วยสายนี้ ภาพ Field Sketch หยาบๆแบบไฮสปีด แข่งกะนก นกพญาปากกว้างอกสีเงิน (Silver-breasted Broadbill) สร้างรังครับ เวลาผ่านมานานสิบห้าปี มาเปิดดูอีกที ขำตัวเองเหมือนกัน... วาดเข้าไปได้ ขอบคุณคุณ"สาวน้อยร้อยชั่ง"เจ้าของภาพถ่ายครับ ผมขออนุญาตนำมาให้เพื่อนๆดูว่านกตัวจริงมันสวยเพียงใด สมัยโน้น...หารูปถ่ายยากจริงๆครับ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:07:03 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนบ่ายสองโมง...อากาศร้อน ดูนกเหนื่อยๆเหงื่อโทรมกาย “...ไปอาบน้ำดีกว่า...” ที่บริเวณกม.18 น้ำในลำห้วยต้นน้ำปราณบุรี ช่างใสไหลเย็นซะจริงๆ  อะฮ้า อาบน้ำเย็นๆสบายใจครับ อาบไปฮัมเพลงไป  ลองฟังดูครับ http://img111.imageshack.us/img111/6070/09tb4.swf (เพลง”ป่าเขา”จากวงเผ่าไท ครับ) อาบน้ำในป่า น้ำใสๆเย็นๆที่ตักอาบไหลมาไม่รู้จักหมด ผมเผลอคิดไปเอง เข้าใจไปเองว่าป่านี้เป็นของผมคนเดียว พยายามไม่ใช้สบู่ เดี๋ยวปูภูเขาตายฮ่าหมด ไปอาบน้ำไม่เอาสบู่ไป แต่ต้องสะพายกล้องดูนกไปด้วยครับ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ระหว่างทางเดิน บางฤดูกาลจะพบ ”นกเด้าลมดง” (Forest Wagtail  Dendonanthus indicus ตัวนี้เป็นนกอพยพ ย้ายถิ่นมาหากินในบ้านเราเป็น  Winter visitor แต่เป็นที่รู้กันในหมู่คนดูนกว่า กลุ่มนกเด้าลม (Wagtails) มักจะมาเร็วตั้งแต่เริ่มหน้าฝน และกลับเร็วก่อนหมดหนาว จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:11:38 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ในสมัยนั้นไม่มีคำว่า ลำธาร1 ลำธาร 2 ลำธาร 3 ครับ มีลำธารเดียวที่คดเคี้ยวไปมา เป็นสายน้ำที่ไหลรินจากหุบลึกในป่า ไหลลอดใต้ถนนวกไปวกมาหลายครั้ง ภายหลังน้ำป่าพัดถนนขาดเป็นช่วงๆ ลำห้วยนี้เป็นช่วงต้นน้ำของแม่น้ำปราณบุรี ไหลผ่านหน่วยบ้านกร่าง ผ่านชุมชนเมือง ไปออกทะเลที่อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ นกพญาปากกว้างสีดำ (Dusky Broadbill) พบเห็นได้ริมห้วยสายนี้ ขอบคุณคุณ HADIDA เจ้าของภาพ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:13:04 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ป่าแก่งกระจานยุคนั้น ยังดิบอยู่มาก สัตว์ป่าชุกชุม และพบเห็นนกได้ง่าย เป็นนกใหม่ๆ ที่เราไม่ค่อยได้พบเห็นที่ไหนมาก่อน การถ่ายรูปยังเป็นเรื่องยุ่งยาก เพราะเป็นกล้องฟิล์ม ไม่เห็นผลงานในทันที ต้องอาศัยการจดจำเท่าที่จะจำได้ และการวาดบันทึก (ผิดเพี้ยนบ้างต้องขออภัยครับ) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:14:03 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ที่นี่เป็นป่าที่พบ “นกหัวขวานใหญ่หงอนเหลือง” (Greater Yellownape   Picus flavinucha) ได้ง่าย บางทีตักน้ำอาบเพลินๆ ก็บินมาเกาะใกล้ๆ คงมาแอบดูผมอาบน้ำ (กล้องถ่ายไม่มี ก็ต้องวาดเอาครับ ...น่าสงสารตัวเองซะจริง) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:15:17 ]

ความคิดเห็นที่ 21 “...ชมไม้ยวนชวนตื่นตาว่าสูงใหญ่   ฝูงผึ้งจึ่งหมายได้ฝากฝัง ขอเกาะก้อยย้อยยวงเป็นรวงรัง   เพียงเพื่อหวังสืบเหล่าแห่งเผ่าพันธุ์...” ในผืนป่าอันดิบชัฏแห่งนี้ สามารถพบเห็นรังผึ้งหลวง (Apis dorsata) ได้ทั่วไป ผึ้งหลวงชอบทำรังบนกิ่งของต้นยวนผึ้ง Menggaris หรือ King of Tree  Koompassia excels  อยู่ในวงศ์ FABACEAE เป็นไม้ใหญ่แห่งป่าฝนเขตร้อน พบในไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:16:24 ]

ความคิดเห็นที่ 22 “  ผึ้งเอ๋ย..... ปีกเจ้าบางร่างจ้อยตัวน้อยนิด  เจ้ายังรู้ภารกิจที่ยิ่งใหญ่ รอรุ่งสางสว่างแสงแห่งอุทัย  บินสู่ไพรเพียรหาผกาพรรณ เฝ้าไต่ตอมออมละอองผ่องเกสร  อุตสาหะตะลอนย้อนเลือกสรร ไม้มีผลคนมียาป่าอนันต์  ล้วนเกี่ยวพันเกื้อหนุนคอยจุนเจือ...” ผึ้งเป็นกลไกในวัฏจักรอันสำคัญอย่างยิ่งของป่า ..ที่จะช่วยให้ไม้ป่าได้ติดผลหลังมีดอก ผลของไม้ป่าเหล่านั้น นอกจากเป็นอาหารนกและสรรพสัตว์แล้ว ที่เหลือรอดยังมีโอกาสขยายพันธุ์ในผืนป่าใหญ่ต่อไป และแม้แต่ตัวผึ้งเอง... ก็ยังอุทิศตนเป็นอาหารให้เหล่านกจาบคา (Bee-eater) อีกด้วย จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:17:14 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผึ้งหลวงในป่า เมื่อการวางไข่ขยายพันธุ์โดยนางพญาให้ประชากรผึ้งมากแล้ว มักจะขยายอาณาจักรไปสร้างรวงรังใหม่ โดยนางพญา(Queen) ที่เกิดใหม่ ผึ้งตัวผู้(Drone) ตัวใหม่ และผึ้งงาน (Worker) จำนวนหนึ่ง บางครั้งมีการทิ้งรังเดิมเก่าๆ เพื่อย้ายไปยังถิ่นที่มีแหล่งน้ำหวานอุดมสมบูรณ์กว่า ในช่วงหน้าแล้ง พายุฤดูร้อนก็อาจพัดพาเอารวงรังร้างตกลงมาให้เห็น ตามเส้นทางเดินป่า ผมเก็บเอามาถ่ายรูปไว้ เป็นรวงเปล่าครับ เจ้าของไม่อยู่ซักตัว ไม่งั้นคงต้องวิ่งกันป่าแตก ภาพนี้ถ่ายในเดือนพฤษภาคม ปี 2541 จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:18:44 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ช่วงเย็นหลังฝนตก... เรามักพบไก่ป่าพาครอบครัวมาคุ้ยเขี่ยหาเมล็ดพืชหลังฝน ตามริมถนนดินเสมอ หยุดรถส่องกล้องตามหลังไป จนไก่ป่ารู้ตัวหลบเข้าพงรกข้างทาง หันไปส่งเสียงบอกลูกเมียว่า...ก๊อก ก๊อก กร๊อก  ก้อก กุก กรู้ก กรู้ก กรู้ก แปลว่า...   ให้ไอ่พวกบ้าดูนกมันผ่านไปก่อน.... (ภาพนี้ไม้ใหญ่ล้มพาดถนน ยังดีที่รถพอลอดไปได้ ขอบคุณภาพไก่ป่าจากเวปครับ) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:19:56 ]

ความคิดเห็นที่ 25 “...เคยหลับใหลในป่าคราพลบค่ำ  บ้านที่เคยดื่มด่ำในความฝัน เคลิ้มภวังค์ฟังนกป่านานาพันธุ์   ขับทำนองร้องขันกันอึงอล บ้านโอบอุ้มคุ้มแดดที่แผดกล้า   คือชายคาคุ้มหลังกำบังฝน คนสัญจรเคยร้อนรุ่มกลุ้มกมล   ยังปลอบใจให้อ่อนโยนเมื่อฝนมา...” วันที่ 20 พฤศจิกายน 2534 นี่เป็นภาพสุดท้ายของบ้านช้างเหยียบที่ถ่ายไว้ ระห่างการรื้อถอน ผมเดินแวะเข้าไปคนเดียว ไปยืนมองอยู่พักใหญ่ ปล่อยความคิดคำนึงล่องลอยไปไกล... ‘...คนเดินป่าคนดูนกที่มาแวะพักที่นี่...จะคิดถึงบ้านหลังนี้ที่เคยเป็นที่พักพิง บ้านที่เคยคุ้มแดดคุ้มฝน  ปกป้องพวกเราจากสัตว์ร้ายยามวิกาล ไม่ว่าจะเป็นคืนเดือนมืด......มีแต่ดาวเต็มฟ้า หรือคืนเดือนหงาย...ที่แสงจันทร์ส่องสว่างไปทั่ว ในความเงียบสงัดและวังเวง หรือแม้ค่ำคืนที่เมฆหม่นฝนร้อง ยินเสียงฟ้าคะนองอยู่ครืนๆ บ้านเล็กๆหลังนี้ ก็ทำให้เราได้หลับสนิทและฝันดีในอ้อมกอดของธรรมชาติ รายล้อมไปด้วยสรรพสัตว์ และนกป่านานาชนิดในไพรกว้าง.....’ ค่อยๆกดชัตเตอร์ ถ่ายภาพนี้แล้วหันหลังกลับ เดินจากมาเงียบๆ ด้วยความรู้สึกยากที่จะบรรยาย......ใจหายครับ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:21:32 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ฤดูแล้งช่วงหยุดสงกรานต์ปี 2534 เหล่าจับกังชวนกันขึ้นไปดู ”นกกะลิงเขียดหางหนาม” (Ratchet-tailed Treepie Temnurus temnurus Temminck, 1825) ช่วงนั้นกำลังอยู่ในช่วงการพบใหม่ในประเทศไทยของเพื่อนนักดูนก รอการยืนยันการพบเห็นให้แน่ชัดจากนักวิชาการด้านปักษีวิทยา เพราะในตำราบอกว่า พบได้เฉพาะในลาวและเวียดนาม มาเจอที่นี่ถือเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก นกตัวนี้เป็นเสมือนแม่เหล็กดึงดูดนักดูนกจากหลายมุมโลก ให้มาเยือนป่าแก่งกระจาน การไปดูในลาวหรือเวียดนามไม่รู้ตำแหน่งก็ยากครับ (ขอบคุณคุณ HADIDA เพื่อนผู้ค้นพบและเจ้าของภาพครับ) แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 51 11:40:04 จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:24:46 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เราขึ้นเขาไปพักริมถนนกม. 27 ครับ ตรงนี้เดิมมีเพิงหลังคามุงจากของคนสร้างทาง หลังคาแหว่งเป็นบางช่วง แต่ก็พอกันแดดกันฝนได้บ้าง กางเต็นท์นอนหลับได้สบายดี (กระซิบนะ...เดี๋ยวคนกลัวผีได้ยิน ... ตอนกลางดึก เพื่อนผมบางคนเจอเหตุการณ์แปลกๆ ชวนขนหัวลุก กลับกทม.แล้วแกรีบไปถวายสังฆทานด้วยแหละ ) บริเวณนี้ไม่มีแหล่งน้ำ ไม่มีห้องน้ำ จะถ่ายหนักถ่ายเบาเราก็ต้องให้ปุ๋ยแก่ป่า ความจริงมีทางแยกเล็กๆลงไปยังลำห้วย แต่ต้องเดินลงเขาไปไกลและลึกมากไม่คุ้มกับการลงไปหาน้ำ พวกเราจึงซักแห้งไม่อาบน้ำตลอดสี่วัน เดือนเมษาอยู่ในป่าเหงื่อซก  ไม่อยากนึก จะเหนอะหนะเหม็นสาบกันเพียงไหน ได้แต่สงสารตัวเอง พลางนึกอิจฉาคนอยู่ในเมือง คงเล่นสาดน้ำสงกรานต์กันชุ่มฉ่ำ วันท้ายๆแมลงวันป่ามาตอมเนื้อตัวกันหึ่งยิ่งกว่าตอมวัวควาย ...น่ารำคาญแท้.. เฮ่อ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:25:56 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ในรอบหลายปีก่อนโน้น ผมเข้าป่าแก่งกระจานบ่อยครั้ง ไปค้นสมุดบันทึกดู...บางเดือนไปหลายหน แต่ละครั้งที่ไปสภาพธรรมชาติในป่าก็เปลี่ยนไปตามฤดูกาล และผมก็มักพบนกชนิดใหม่ๆที่ยังไม่เคยเห็น ลงไว้ในสมุดบันทึก เป็นรางวัลให้ตัวเองอยู่เสมอ ดูนกบ้างผูกเปลพักผ่อนในป่าบ้าง ชมพรรณไม้วาดรูปไปเรื่อยเปื่อย มาย้อนเปิดบันทึกดู...ภาพความประทับใจในอดีตวิ่งย้อนกลับมาแจ่มชัดในห้วงนึก จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:27:10 ]

ความคิดเห็นที่ 29 นกระวังไพรปากแดงสั้น (Coral-billed Scimitar-Babbler  Pomatorhinus  feroginosus) ตัวนี้จัดเป็นนกค่อนข้างหายากตัวหนึ่งที่พบได้แถบผืนป่าตะวันตก สมัยนั้นยังไม่มีกล้องดิจิตอลไว้ถ่ายนกเหมือนสมัยนี้ ก็ต้องวาดลวกๆเอา นกไม่อยู่นานเก็บรายละเอียดได้ไม่หมด ทนดูเอาหน่อยนะครับ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:28:11 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตอนเย็นกลับจากเดินป่า หุงข้าวทำอาหารแล้วนั่งล้อมวงกันกลางถนน ไม่มีรถขึ้น ไม่มีรถลง มีแต่พวกเรากลุ่มเดียว เด็กหนุ่มฝรั่งผมทองที่นั่งข้างหลังนั้น ชื่อ เอียน เป็นชาวแคนาเดียน ไปเจอกันในป่าครับ อายุเพียง 22 พูดไทยได้นิดหน่อย มาขอปักกลดอยู่ใกล้ๆ (ปักไกลคงกลัวเสือคาบ) พวกเรากางเต็นท์นอน แต่พี่แกใช้กลดเหมือนพระธุดงค์ ชวนล้อมวงทานข้าวด้วยกัน แต่แกไม่ทานเนื้อสัตว์ มีอาหารมังสะวิรัติพวกถั่ว โปรตีนเกษตรพกติดตัวมา และยังนับถือพุทธศาสนาแบบเคร่งครัดด้วย บ่ายวันหนึ่ง... ... แกหายเข้าไปในป่าคนเดียว  ตกเย็นมากแล้วกว่าจะกลับออกมา เสื้อยืดสีขาวชุ่มเหงื่อ และโชกเลือดแดงฉานไปทั้งตัว พวกเราเห็นแล้วตกใจ คิดว่าไปฟัดกะเสือมา...ที่จริงโดนทากกัดครับ ตามแขนตามคอตามไหล่เต็มตัวไปหมดไม่รู้กี่สิบแผล .. แกก็ว่าให้ทานแก่สัตว์ ช่วงค่ำจุดเทียนคุยกันหน้าเต็นท์   ยังอธิบายปรัชญาหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ให้พวกเราฟังก่อนนอนด้วยนะ เออ...ชาวเมืองพุทธอย่างเราอายเค้าจังแฮะ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 31 “...ฝังเมล็ดเม็ดลงในพงลึก  ปลูกสำนึกธรรมชาติจักคัดสรร รอฝนโรยโปรยปรายเป็นสายพลัน  ผลิกลีบก้านต้นกล้าในป่าดง...” คนเราต้องการที่อาศัยเป็นหลักแหล่ง เพื่อหวังให้ลูกหลานได้เติบใหญ่ในอนาคต ด้วยความผาสุกและปลอดภัย  มีผืนดินแหล่งเพาะปลูกที่อุดมสมบูรณ์ นกและสัตว์ป่าก็รักป่า หวงถิ่นที่อยู่ที่ดำรงชีวิตเหมือนกับเราไม่ต่างกัน พรรณไม้หลากหลายชนิด จะงอกงามเจริญพันธุ์ได้ดีในที่เหมาะสมที่เลือกแล้ว แล้วด้วยเหตุไฉน มนุษย์ต้องโยกย้าย บุกรุก ทำลายถิ่นของพืชพันธุ์เหล่านั้น..? หากเพียงปล่อยไปตามวิถีทางของธรรมชาติ.. ไม้ป่านานาชนิด จะเติบโตสมบูรณ์เอื้อประโยชน์ให้กันและกันอย่างสมดุล ต่อทั้งพืชและสัตว์ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:30:35 ]

ความคิดเห็นที่ 32 บนเส้นทางกลับบ้านยังมีอะไรให้เพลิดเพลินและเกิดอารมณ์ขันได้เสมอ คนออกจากป่าด้วยหัวใจเบิกบานก็เป็นอย่างนี้แหละครับ เห็นป้ายลงเขาก็ยังนึกขันได้ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:31:52 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ในพ.ศ.ต่อๆมา... การโหมส่งเสริมการท่องเที่ยว ทำให้ผืนป่าแห่งนี้เป็นที่รู้จักมากขึ้นในวงกว้าง ในความเป็นจริงก็ดีครับ มีผู้ได้รู้จักนก รู้จักแมลงและผีเสื้อ อย่างถ่องแท้ พบเห็นสัตว์ป่า ได้ใกล้ชิดธรรมชาติ ได้เข้าใจกลไกที่แท้จริงของธรรมชาติมากขึ้น สิ่งที่ผู้มาเยือนได้พบได้เห็น ชื่นชอบกลิ่นดอกไม้ป่า เสียงนกร้องอากาศบริสุทธิ์ ความประทับใจที่ได้รับจะค่อยๆก่อให้เกิดความรัก ปลูกฝังให้เกิดความหวงแหนและห่วงใย ช่วยกันดูแลรักษาป่าไว้ให้เป็นมรดกล้ำค่าของคนรุ่นหลัง หากนักท่องเที่ยวได้ตระหนัก และเข้าใจถึงความเปราะบางของระบบนิเวศ บ้านของสัตว์ป่าบ้าง ทุกผู้มาเยือน ได้คำนึงสิทธิของสัตว์ป่า และเคารพในกฎกติกาของธรรมชาติ ที่จะไม่รบกวนและเบียดเบียนกัน การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ก็จะเป็นตัวเชื่อมคนเมืองกับป่า ให้รักและเข้าใจกันและกันมากขึ้น มิเช่นนั้น ปัญหาก็จะตามมามากมายจนแก้กันมิรู้จักจบสิ้น... ลูกค่างแว่นถิ่นใต้ (Spectacled Langur Semnopithecus obscures) (ขอบคุณคุณ HADIDA เอื้อเฟื้อภาพ) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:33:10 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ฤดูแล้งของปี 2541 เริ่มโครงการเรียนรู้ธรรมชาติของเยาวชนที่หน่วยบ้านกร่าง จัดทำระบบผลิตไฟฟ้าด้วยพลังงานแสงอาทิตย์ ที่เพียงพอต่อการใช้แสงสว่างยามค่ำคืน และการสูบน้ำแก่นักท่องเที่ยวที่มาค้างแรมที่นี่ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:33:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 บ้านกร่างในยุคต่อมาได้ถูกปรุงแต่งให้สะดวกสบายแก่นักท่องเที่ยวมากขึ้น ทุกคนที่มาเยือนป่าแห่งนี้ ต่างได้รับความพึงพอใจตอบแทนกลับไปเสมอ นกและสัตว์ป่าก็คงเห็นเป็นธรรมดา ที่ได้พบและใกล้ชิดมนุษย์ เพื่อนร่วมโลกที่ประเสริฐของพวกเขา จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:34:43 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผมเคยบอกกับคนดูนกหลายคน... ทั้งเคยแปะความคิดเห็นหลายครั้งที่นี่ ผมถือว่า ป่าแก่งกระจานเป็นมหาวิทยาลัยทางธรรมชาติที่ดีเยี่ยมแห่งหนึ่งของผม ไม่ต้องสอบโอเน็ตเอเน็ต ให้วุ่น ไม่มีแอดมิชชั่น ไม่มีค่าหน่วยกิต เปิดให้เรียนกันตามใจชอบ มีให้เลือกหลากหลายสาขาวิชาไม่มีรู้เบื่อ และผมก็เชื่อว่า เป็นมหาวิทยาลัยที่เรียนกันไม่จบ จะเรียนกี่ปีกี่เทอมก็คงเรียนไม่จบ ผมเองเมื่อเข้าเป็นน้องใหม่ ไม่เคยคาดหวังว่าจะสามารถเรียนรู้ได้มากมายนัก แต่ผมก็ได้รับความรู้ เรื่องนก เรื่องแมลง สัตว์ป่า และพืชพรรณต่างๆจากป่าใหญ่แห่งนี้ตลอดมา... จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:35:30 ]

ความคิดเห็นที่ 37 “...ไม้ผลิบานผสานแสงแห่งวันใหม่   กิ่งก้านใบเขียวสดจรดทิวเถื่อน ต้องลมแล้งแห้งกลายมลายเลือน   ปลิดปลิวเกลื่อนร่วงลงคือวงเวียน แม้คืนย่ำค่ำวันจะผันผ่าน   แม้ทุกช่วงห้วงกาลจะหันเปลี่ยน แต่ป่าใหญ่ที่ใฝ่หามาเล่าเรียน   ไม่แผกเพี้ยนแท้จริงความยิ่งยง...” จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:36:19 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ...หลายปีที่วนเวียนท่องเที่ยวดูนกดูพรรณไม้ และทำงานในป่าแห่งนี้ ทำให้ผมรู้จักชีวิตมากขึ้น เคยอิ่มอร่อย เคยอดอยาก ทั้งกระหายและหิวโหย มีทั้งทุกข์  ทั้งสุข เหนื่อยหน่ายท้อแท้ และมีความหวัง... ได้รู้... ได้เห็น ถึงสัจธรรมความเป็นไปในธรรมชาติ ความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กันของสรรพสิ่งมีชีวิตทั้งมวล ได้เข้าใจถึงจังหวะเวลาแห่งความพอดี ที่พืชและสัตว์จะอยู่รอดในสังคมป่า ทั้งยังได้พบความแปลกมหัศจรรย์ ที่ธรรมชาติบรรจงสร้างกลไกสลับซับซ้อนพิสดารให้งงเล่น จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:37:28 ]

ความคิดเห็นที่ 39 นอกจากนี้... ผมยังได้เพื่อน มิตรผู้มากด้วยรอยยิ้มและไมตรีที่หยิบยื่นให้  แม้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ได้พบผู้เป็นดั่งปราชญ์ ได้เจอะเจอผู้รอบรู้หลายสาขา มากหน้าหลายตาในป่าใหญ่ เพื่อนที่พร้อมจะบอกเล่า ถ่ายทอด เอื้อเฟื้อ และแบ่งปัน หากเพียงเราเปิดประตูหัวใจให้กว้าง...เผยหน้าต่างไมตรีให้ตรงกัน จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ผมอยากให้มหาวิทยาลัยทางธรรมชาติแห่งนี้... ยืนหยัดเป็นแหล่งความรู้ ของผู้แสวงหาความเป็นจริงของสรรพชีวิต เป็นที่ถ่ายทอดเรื่องราวของความสมดุลให้คนเมืองได้ประจักษ์ เป็นคลังยา พืชสมุนไพรที่รอนักเคมีรุ่นลูกหลานของเรามาค้นคว้าวิจัยต่อ เพื่อประโยชน์ของมนุษยชาติด้านการแพทย์และเภสัชกรรม เป็นแหล่งรวมสายพันธุ์และยีนที่ดีด้านสัตวศาสตร์  ที่จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่องานปศุสัตว์ เป็นแหล่งทรัพยากรทางธรรมชาติและทางธรณีวิทยาอันล้ำค่า ผมอยากเห็นป่าใหญ่แห่งนี้... ยังเป็นแหล่งต้นน้ำของแม่น้ำสายสำคัญทั้งสองสาย เป็นที่ฟอกอากาศบริสุทธิ์ปริมาณมหาศาลแก่ผู้คนในชุมชนเมือง และยังคงเป็นบ้านที่อบอุ่น ปลอดภัย ของสัตว์ป่าและพืชพรรณ ให้ได้ดำรงเผ่าพันธุ์ตามครรลองแห่งวิถีธรรมชาติ ...ไปตราบนานเท่านาน... จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:39:41 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณทุกท่านที่รอคอยติดตามกระทู้ ขอบคุณคุณ HADIDA, คุณ pkkk2714, คุณ ninenokhook, คุณสาวน้อยร้อยชั่ง ผู้เอื้อเฟื้อภาพถ่าย ขอบคุณหัวหน้าอุทยานฯ เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า และผู้เกี่ยวข้อง ขอบคุณเพื่อนๆที่เคยร่วมทาง และที่เคยเจอะเจอในป่าใหญ่... ...และที่ลืมไม่ได้ ... ขอขอบคุณ นกทุกตัวแห่งป่าแก่งกระจาน ที่ผมถือว่าคือ  ”ครู...ผู้มีปีก”  ของผม แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 51 01:44:05 จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 01:41:53 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ตามมาเที่ยวป่าครับ พวกดูนก ไปกับพวกดูเฟินคงพิลึกดีนะครับ พวกนึงเดินเงยหน้า พวกนึงเดินก้มหน้า จากคุณ : HKK - [ 15 ต.ค. 51 02:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ผมชอบจริงๆเลยครับ แก่งกระจานเนี่ย เป็นอีกหนึ่งความทรงจำของผมเลย จากคุณ : cycads - [ 15 ต.ค. 51 03:19:22 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ไปเที่ยวป่าด้วยคนนะครับ นกสีสวยมากๆ เลย จากคุณ : กะได - [ 15 ต.ค. 51 03:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ประทับใจมาก ๆ เลยอ่ะค่ะ  คุ้มค่ายิ่งกว่าที่รอคอยอีกนะคะ ป่านี้ยังไม่เคยมีโอกาสได้เข้าไปเลย เคยไปแต่เขื่อนแก่งกระจาน อ่านแล้วทำให้รู้สึกเหมือนว่าได้ซึมซับบรรยากาศป่า พาให้ชุ่มชื่นใจจัง สักครั้งหนึ่งในชีวิต  ต้องไปป่านี้ให้ได้เลยค่ะ ขอบคุณที่นำเรื่องราวมาเล่าสู่กัน อีกทั้งบทกลอนแสนไพเราะ และภาพสวย ๆ ที่นำมาฝาก   (ภาพนกนี่ขนาดวาดลวก ๆ ยังสวยมาก ๆ เลยค่ะ) จากคุณ : ต้นชบากับคนตาบอด - [ 15 ต.ค. 51 04:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณ ที่นำสิ่งดีมาเล่าสู่กันฟังค่ะ จากคุณ : sun-flower - [ 15 ต.ค. 51 05:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 47 นานมาแล้วเคยไปเที่ยวแก่งกระจาน ความงดงามของผืนน้ำที่ลดเลี้ยวไปตามภูเขา เป็นภาพที่ประทับใจมาก เพลงเพชรบุรีแดนใจ ก้ยังเพราะอยู่จนบัดนี้ ขอบคุณที่นำมาให้ได้รำลึกถึงความหลังค่ะ จากคุณ : หญ้าสีเขียว - [ 15 ต.ค. 51 05:53:09 ]

ความคิดเห็นที่ 48 """ผมมีโอกาสไปเที่ยวชมตัวเขื่อนแก่งกระจานครั้งแรกในปี 2513""" โอ๊ว แสดงว่าป่านนี้เกือบ ๖๐แล้วหรือเนี่ยะ หน้าตาในกระทู้ก่อน เพิ่งจะ ๓๐กว่าๆเอง                     จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร - [ 15 ต.ค. 51 06:05:43 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ต้องช่วยกันดูแล..อย่างที่สุด จากคุณ : scubaman - [ 15 ต.ค. 51 07:08:18 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ตอนเด็กโรงเรียนจัดทัศนศึกษาแก่งกระจานบ่อยมาก ๆ ป่าเมื่อก่อนอุดมสมบูรณ์จริง ๆ จากคุณ : puipom - [ 15 ต.ค. 51 07:29:33 ]

ความคิดเห็นที่ 51 คิดถึงกลี่นไอ ของป่า เมื่อ 20ปีที่แล้ว..หลายที่เคยไปมา เมื่อ20กว่าปี   กลับไปดูอีกทีหลายอย่างหายไป..บางอย่างเกิดมาแทน ชอบรูป ผ้าขาวม้า อาบน้ำที่ลำห้วย แต่อยากเห็นผ้าขาวม้าอาบน้ำลำห้วย ใน พศ นี้ อิอิอิอิ จากคุณ : Handsome old - [ 15 ต.ค. 51 07:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 52 บรรยากาศน่าดูนกกว่าตอนนี้อีก ตอนนั้น ผมยังไม่ได้ดูนกเลย ขอบคุณครับ จากคุณ : Trogon - [ 15 ต.ค. 51 07:44:49 ]

ความคิดเห็นที่ 53 <ครู...ผู้มีปีก> ประทับใจมากค่ะ แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 51 08:01:06 จากคุณ : coji - [ 15 ต.ค. 51 07:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ชอบภาพวาดค่ะดูแล้วเหมือนมีชีวิต จากคุณ : ดอกข้าวใหม่ (ดอกข้าวใหม่) - [ 15 ต.ค. 51 08:21:23 ]

ความคิดเห็นที่ 55 คห. 13 เอียงได้องศามาค่ะ อิอิ จากคุณ : นกหวาน - [ 15 ต.ค. 51 08:31:22 ]

ความคิดเห็นที่ 56 อยากบอกแค่ว่า... ดูแล้วมีความสุขจังค่ะ จากคุณ : tuenjung - [ 15 ต.ค. 51 08:31:45 ]

ความคิดเห็นที่ 57 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด  สลบ โอ้ย.....  คิดถึงแก่งกระจาน  ความทรงจำดีๆผุดขึ้นมาเต็มหัวไปหมดเลยครับพี่พรเลิศ ( ที่ไม่ดีก็มี  อย่าง เอ่อ...ตุ๊กแก ที่บ้านช้างเหยียบ  ตัวใหญ่ และเป็นกองทัพงูเห่ามาก  บรึ๋ยยยยย)  ขอบคุณนะครับ สำหรับกระทู้ดีๆ  อ่านกระทู้ของพี่ทีไร ได้อะไรดีๆกลับไปทุกที จากคุณ : jucgroo - [ 15 ต.ค. 51 09:06:39 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ผมเคยไปดูผีเสื้อแถว บ้านกร่าง แล้วก็เลยไปบริเวณเขื่อน ยังติดใจไม่รู้ลืมถึงสถาพป่าโดยเฉพาะป่ายางนา งดงาม ต้นสูงใหญ่ดีจริงๆ :-) เห็นป้ายทางลงเขา น่าจะเป็นป้ายบ่งบอกว่า "ลาดชันสุดๆ โปรดกระดืบๆ ลง" ฮา.... เรื่องราวและเนื้อหาดีๆ แบบนี้น้าพรเลิศส่งนิตยสาร "สารคดี" ได้สำบายๆ ได้เงินค่าเลนส์ส่องดูนกได้สำบายๆ เลยนะครับน้า :-) จากคุณ : ชิดขวา_>>> - [ 15 ต.ค. 51 09:22:38 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ขอบคุณครับพี่พรเลิศ ที่เอาบรรยาเก่า ๆ มาให้ชม บางภาพมีผมอยู่ด้วย ไม่ทราบว่าพี่ยังจำผมได้หรือเปล่า จากคุณ : AMUR (AMUR) - [ 15 ต.ค. 51 09:27:27 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณมากค่ะ สำหรับภาพอันทรงคุณค่า เคยไปประมาณ 10 กว่าปี ก่อนเหมือนกัน จากคุณ : มะหุ่ย (มะหุ่ย) - [ 15 ต.ค. 51 09:36:12 ]

ความคิดเห็นที่ 61 สวัสดีค่ะ... แวะมาตามไปเที่ยวป่าด้วยคนค่ะ...ขอบคุณมากๆสำหรับเรื่องราวทั้งหมดนะคะ...ดูแล้วมีความสุขดีจังค่ะ... จากคุณ : เอื้องน้ำต้น - [ 15 ต.ค. 51 09:37:28 ]

ความคิดเห็นที่ 62 แค่เปิดอ่านยังเอิบอิ่ม รับรู้ถึงความสุขและความภูมิใจในผืนป่าของเราค่ะ จากคุณ : ถั่วฝักยาวผัดไข่ - [ 15 ต.ค. 51 10:11:12 ]

ความคิดเห็นที่ 63 คิดถึงแก่งกระจานขึ้นมาเลยครับ จากคุณ : หมอกดาว (หมอกดาว) - [ 15 ต.ค. 51 10:20:33 ]

ความคิดเห็นที่ 64 อยากเห็น นกกาน้อยหงอนยาว  หงอนพริ้วๆแตะกันจัง ปากกว้างก็อยาก  หัวขวานก็อยาก กะลิงเขียดก็อยาก  อั่กๆๆ ต้นบอนกระดาด ใหญ่ดีนะคะ น่ากลัวตัวคันจังคะสำหรับคนขี้แพ้อะ บ้านช้างเหยียบ....ไม่ได้ดูฮวงจุ้ยก่อนสร้าง....เลยต้องถูกรื้อใช่มั้ยคะ  ไม่งั้นอันตรายเนอะ  ทำเจ้าของที่เค้าหงุดหงิด'รมณ์เสียด้วยนะคะ  แฮ่ สรุป....แก่งกระจานมีทาก.....จบ(กันเจ้าเอ๋ยเอ๊ย) ขอบคุณมากนะคะสำหรับเรื่องราวดีๆ ดีใจที่ได้ฟังเรื่องเล่าในอดีตแบบนี้เห็นความเปลี่ยนแปลงชัดมากๆ มีป่าต้องทะนุถนอมไว้เนอะ(ยกเว้นพี่ทากเนี่ย  ช่วยบอกเจ้าเอ๋ยทีพี่เค้ามีประโยชน์อันใดในระบบนิเวศน์เนี่ย  เฮ้อ  กัวๆๆขนหัวลุก) จากคุณ : เจ้าเอ๋ย - [ 15 ต.ค. 51 10:30:25 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เคยคิดว่าชาตินี้จะไม่ไปเหยียบป่าแก่งกระจานเด็ดขาด ด้วยมีความหลังอันเกี่ยวเนื่องกับตนเองที่อยากลืม แต่แล้วพอได้สัมผัสแก่งกระจานครั้งแรก... เมื่อพี่ชายที่เคารพพาไปดูนกกระเต็น (ที่ตอนหลังมันตาย) ได้ถ่ายภาพผีเสื้อทั้งฝูงเอาไว้ ที่ริมลำธารสอง หลังจากนั้น ก็ได้ขึ้นไปที่นั่นเรื่อยๆ จนย้ายขึ้นมาอยู่เชียงใหม่ ทุกวันนี้ยังจำภาพผีเสื้อบินตามท้องถนนได้ไม่มีวันลืมค่ะ -ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆ มาฝากกันค่ะ จากคุณ : มรกตนาคสวาท - [ 15 ต.ค. 51 10:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 66 คุณพรเลิศโพสเสร็จเผ่นเลยวุ้ย    ขอบอกว่าอิฉาค่ะนกสวยๆทั้งนั้นเลยขอบคุณค่ะที่เอารูปนกมาฝาก     กุนละสะตีอย่างเราหมดสิทธิ์ไปในป่าในดงอย่างนั้น     แต่ก็ยังมีคนใจดีมาลงรูปให้ได้เห็นเป็นบุญตา จากคุณ : ถุงแป้งร่ำ - [ 15 ต.ค. 51 10:39:11 ]

ความคิดเห็นที่ 67 รู้สึกดีมากถึงมากที่สุดที่ได้อ่านค่ะ เคยไปเมื่อห้าปีที่แล้ว ยังรู้สึกว่าทางโหด และมีเลี้ยวหักศอกด้วย แต่พอเห็นสภาพเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว อืม น่าลุยดีค่ะ จากคุณ : ชินเน่ - [ 15 ต.ค. 51 10:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 68 วู้  สุดยอด อยากเป็นนักดูนก บ้างงะ เคยดูแต่นกทางเหนือ ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 51 10:57:39 จากคุณ : agg_xir - [ 15 ต.ค. 51 10:57:13 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณเรื่องเล่าจากเรื่องราวดี ๆ ค่ะ ตอนบ้านช้างเหยียบถูกรื้อ รู้สึกสะเทือนใจไปด้วยค่ะ จากคุณ : บ้านสีขาว - [ 15 ต.ค. 51 11:02:45 ]

ความคิดเห็นที่ 70 อ่านกระทู้นี้แล้วขนลุกด้วยความประทับใจครับ... ขอบคุณที่นำมาเล่า นำภาพมาให้ดู นำให้เกิดสำนึกลงในดวงจิต รักในธรรมชาติ...ที่เป็นสำนึกในจิตใจของคน... คือการอนุรักษ์ที่แท้จริง ... ขอบคุณคุณพรเลิศมากๆ ครับ จากคุณ : bite25 - [ 15 ต.ค. 51 11:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 71 รู้สึกดีจริง ๆ เมื่อได้อ่านกระทู้นี้ ขอบคุณที่เรียบเรียงมาแบ่งปันกันครับ จากคุณ : พ่อ@LLถุง - [ 15 ต.ค. 51 11:15:15 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อ่านแล้วเกิดอาการค่ะคุณพรเลิศ   อยากไปลุยบ้านกร่าง  พะเนินทุ่ง ไปครั้งล่าสุดก็หลายปีมาแล้ว  ไม่ผิดหวังเรื่องดูนกค่ะ   แต่ไม่ค่อยชอบของแถมที่เจอเลย   เป็นจงอางค่ะ อยากมีโอกาสได้เดินตามคุณพรเลิศเข้าป่าดูนกบ้างจังเลยค่ะ จากคุณ : ป้าแจ๋วแหวว - [ 15 ต.ค. 51 12:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ชอบอ่านค่า จากคุณ : กาแฟรสเสน่หา - [ 15 ต.ค. 51 12:20:30 ]

ความคิดเห็นที่ 74 คิคถึงป่าครับ คงอีกนานกว่าจะได้ไปเที่ยวสัมผัสกินไอธรรมชาติอีก จากคุณ : huamei - [ 15 ต.ค. 51 12:52:03 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ... ปีนี้เพิ่งไปครั้งแรก และภายในปีนี้จะไปเป็นครั้งที่สอง ... ... ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆ เรียบเรียงมาให้อ่านกันพร้อมภาพ Sketch ภาพถ่ายจากฟิล์มที่ดูมีเสน่ห์ .. เยอะแยะไปหมด ... สรุปว่าสุดยอด ละกัน .. ขอบคุณจากใจอีกครั้ง .. จากคุณ : น้าทู (Patunga) - [ 15 ต.ค. 51 13:07:19 ]

ความคิดเห็นที่ 76 มาตามเข้าป่าไปดูนกด้วยคนค่ะ ขอบคุณที่เรียงร้อยเรื่องราวดีๆ ส่งความรู้สึกผ่านตัวอักษร มาเล่าสู่กันฟังค่ะ ปล.แอบบวกเลขคำนวณอายุเจ้าของกระทู้ด้วยจ้า อิอิ จากคุณ : นีออน - [ 15 ต.ค. 51 13:31:28 ]

ความคิดเห็นที่ 77 สุดยอด ครับ จากคุณ : ปกป้อง (RainbowPixs) - [ 15 ต.ค. 51 13:49:38 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ไปเที่ยวด้วยค่ะ ดีจังไม่ต้องเหนื่อย จากคุณ : ดอกปีป - [ 15 ต.ค. 51 13:58:06 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คิดถึงแก่งกระจาน    ภาพเก่าๆ ดูดีกว่า ตอนนี้เยอะเลย จากคุณ : pipo (preechakh) - [ 15 ต.ค. 51 14:58:23 ]

ความคิดเห็นที่ 80 แก่งกระจานเป็นแหล่งที่ผมได้เห็นอะไรแปลกๆเยอะ ผีเสื้อที่หุบปีกแล้วมองเหมือนใบไม้แห้งไม่ผิดเพี้ยน ยิ่งเกาะอยู่กับพื้น ปนกับใบไม้แห้ง จ้องกันตาเหล่ยังแยกไม่ค่อยออก คุณ HKK ... พวกดูนกบางทีก็ก้มหน้าครับ บ่นงึมงำด้วยความเซ็ง “นกไปไหนกันหมดฟะ ? "...บางทีก็ก้มดูทากครับ คุณcycads....  ดีใจครับ มีคนคิดถึงความทรงจำดีดีเหมือนกัน คุณกะได....  ยินดีครับ คุณต้นชบากับคนตาบอด....  ขอบคุณครับ เพราะมีคนอยากอ่านทำให้ผมอยากเขียนครับ ป้าซัน .... ขอบคุณครับป้า ผมมีกระทู้อีกเรื่องที่ห้องหว้ากอ จะลิงค์ไปให้ป้าซันครับ คุณหญ้าสีเขียว....  เพลงเพชรบุรีแดนใจ เสียงมัณฑนา โมรากุล พูดถึง..แก่งกระจานธารใส..ชอบมากครับ คุณต้นโพธิ์ต้นไทร .... นานๆผมทำกระทู้ทีนึง จึงดูแก่ไปครับ คงต้องมาโพสต์กระทู้บ่อยๆ คุณ scubaman..... ขอบคุณครับ คุณ puipom.....  ขอบคุณครับ คุณ Handsome Old .....นุ่งผ้าขาวม้าพ.ศ.นี้ก็ไม่ต่างกันครับ ดูดีกว่านิดหน่อย อิอิ อ. Trogon....  ดูนกสมัยนั้นก็สนุกไปอีกแบบครับ อดๆอยากๆ อุปกรณ์ไม่ค่อยดี หนังสือก็หายาก แต่นกเยอะจริงๆ คุณ coji ... ขอบคุณครับ คุณ ดอกข้าวใหม่....  ขอบคุณที่ชอบรูปวาดครับ ก่อนแปะผมก็คิดว่าจะเลี่ยนไปไหม แต่ผมก็ไม่มีรูปถ่ายของนกเลย รูปนกที่แปะเป็นรูปจากกล้องดิจิตอลยุคหลังทั้งหมด ช่วยให้กระทู้ดูดีครับ คุณ นกหวาน  ผมเห็นแล้วก็นึกขำจึงถ่ายไว้ มีหลายคนชอบภาพ(คห.13)นี้ครับ คุณ tuenjung....  ขอบคุณครับ คุณ jucgroo  พูดถึงตุ๊กแกจริงด้วยครับ เพราะป่าสมบูรณ์อาหารดีสัตว์สมดุลครับ ตุ๊กแกจึงเพียบ ที่กม.30 (คห.38) มีตุ๊กแกบินด้วยนะครับ ระหว่างนิ้วมีผังผืดพอร่อนได้บ้าง (คนละอย่างกับกิ้งก่าบินครับ) จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 15:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 81 "บ้านช้างเหยียบ" บ้านแห่งความทรงจำของเหล่านักดูนกรุ่นบุกเบิกแก่งกะจาน แต่เป็นเพียงนามระบือสำหรับข้าพเจ้า  เพราะช่วงนั้นยังมัวแต่ปากกัดตีนถีบอยู่กับเรื่องปากเรื่องท้องก่อร่างสร้างตัวอยู่  กว่าจะมาเอาจริงเอาจังกับการดูนกก็ปาเข้าไปปี42แล้ว นกกะลิงเขียดหางหนาม ในช่วงปี 42-44 ที่เข้าป่าแก่งกะจาน มักได้เจอทุกครั้ง  ยังอดขำตัวเองว่าปี36ไปพักที่เขื่อนนึกว่าตัวเองได้เปิดบริสุทธิให้ซะแล้ว  มารู้เอาภายหลังว่าแค่เหยียบขอบอ่างของพื้นป่าเท่านั้นเอง  555 นกกาน้อยหงอนยาว....ได้เจอเมื่อไปกับเกจิอาจารย์โดยไม่ได้ตั้งใจว่าจะไปแก่งฯแต่โปรแกมเดิมคือไซเบอร์  แต่เกิดอุบัติเหตุเอากลางคันไม่สามารถไปไซเบอร์ได้  จึงขอเปลื่ยนเป็นไปแก่งฯแทน ครั้งหนึ่งเคยเดินดูนกจากพะเนินทุ่งลงมาถึงหุบต้นน้ำที่ กม 27 ไปกลับใช้เวลาไปหนึ่งวันเต็มๆ  ปัจจุบันคงทำอย่างนั้นไม่ได้แล้ว  ทุกครั้งที่ไปแก่งมักได้สิ่งใหม่ๆกลับมาเสมอ  เป็นมหาลัยสำหรับตัวข้าพเจ้าเองเสมอมาและการเรียนรู้จะจบเมื่อชีวิตหาไม่เท่านั้น จากคุณ : กรกส - [ 15 ต.ค. 51 17:37:02 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ค่ะ อ่านแล้วคิดถึงม่านหมอกที่พะเนินทุ่ง คิดถึงแคมป์บ้านกร่าง และคิดถึงนกแก๊ก หรือนกกรามช้าง(กันแน่ก็ไม่รู้)ที่..ที่ทำการอุทยานค่ะ ไม่ได้ไป...หลายปีแล้ว...เช่นกัน จากคุณ : สเลเต - [ 15 ต.ค. 51 17:40:11 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ขอบคุณเรื่องราว ที่ดีๆค่ะ ชอบนกสวยงามค่ะ ภาพ ประทับใจค่ะ จากคุณ : ดอกสารภี - [ 15 ต.ค. 51 17:46:58 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เข้าไปผืนป่าแก่งกระจานปี 33 ขณะนั้นกำลังก่อสร้างถนนขึ้นไปเขาพะเนินทุ่ง เสียดายที่ไม่ได้บันทึกภาพเอาไว้เนื่องจากไม่มีเงินซื้อกล้องมีแต่ความทรงจำอยู่ในหัวใจ เห็นภาพเพิงนอนที่ กม.27 เมื่อครานั้นยังนึกอยู่ในใจ นอนท่ามกลางกลิ่นคาวเลือดของทากที่กัดจนเลือดโชก ตอนเช้าขี้ช้างกองบนถนนที่หน้าเพิงนอนใหม่ ๆ ตื่นเต้นมาก ในขณะนั้นก่อสร้างถนนไปสิ้นสุดที่ กม.28-29 สภาพป่าไม้หนาทึบปกคลุมไปด้วยเฆมหมอกฝน ถนนยังเป็นดินแดงอักบดใหม่ ๆ พี่เภา พี่โก๊ะยังเป็นคนงานของอุทยานฯบ้านกร่างยังไม่มีบ้านพัก ตอนหลังคุณมาเจอคุณพรเลิศเข้าไปสร้างโซล่าเซลล์ให้บ้านกร่าง กม.27 เป็นจุดเริ่มต้นเส้นทางขึ้นไปพิชิตยอดเขาพะเนินทุ่งผ่านสามสิบโป่งมันส์สุด ๆ มาถึงวันนี้เหลือไว้แต่ความทรงจำ ไม่รู้ว่าจะมีแรงแบกเป้ขึ้นยอดเขาพะเนินทุ่งไหวหรือเปล่าอย่าลืมไปแวะคุยกันที่สมานเบิร์ดแคมป์ จากคุณ : แซวสวรรค์ - [ 15 ต.ค. 51 18:19:30 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ตามไปด้วยคนครับ ได้ทั้งสาระ ชมภาพเก่า ๆ ด้วยครับ ^_^ จากคุณ : PingP - [ 15 ต.ค. 51 18:51:42 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ขอบคุณมากค่ะ คุณพรเลิศ ได้อ่านเรื่องราว .... และได้รับรู้อย่างซาบซึ้ง... ได้เห็นภาพ เมื่อครั้งยังสมบูรณ์ บริสุทธิ์ ผุดผ่อง... ณ วันนี้ ป่าแก่งกระจาน ยิ่งสะดวกสบาย... คนก็ยิ่งเข้าไปรบกวนเยอะมาก ได้เห็นภาพเก่าๆ  และ เรื่องราวดีๆ ก็ขอเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ดอกคูนเสียงขิม - [ 15 ต.ค. 51 21:06:32 ]

ความคิดเห็นที่ 87 คุณพรเลิศเจ้า... รูปดอยผ้าห่มปก...หายไปกับคอมพ์ที่ต้องส่งไปซ่อม มีความเป็นไปได้ไหมหนอ?  ที่จะกลับไปอีกครั้ง 55555 หรือไปดอยหลวงเชียงดาว... พี่น้อยก็จะได้ชื่อว่า ไป "เหยียบ" ครบแล้ว 3 ดอยที่สูงที่สุดในประเทศไทย แก่งกระจาน ยังไม่มีโอกาสได้ไป จัดทริปดีไหมนะ?  อิอิ ชวนเที่ยวอีกแล้ว แค่อ่านที่คุณพรเลิศเขียนนี่ก็เพลินสุดๆ แล้ว ถ้าได้ไปดูเฟิร์น กับคนดูนก คงจะสนุกหาใดเปรียบ... จากคุณ : ชาวเหนือ - [ 15 ต.ค. 51 21:13:11 ]

ความคิดเห็นที่ 88 คห.21  ต้น ยวนผึ้ง ดูคล้ายๆ เหมือนจะเป็นต้นเดียวกัน รึเปล่า... แต่ถ้า มันผ่านมา 20 ปี ก็ไม่น่าจะใช่ (อาจจะเป็นรุ่น น้อง หรือ ลูก ...) จากคุณ : ดอกคูนเสียงขิม - [ 15 ต.ค. 51 21:25:03 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เสียดายผมเกิดช้าไปหน่อยนะครับ ไม่งั้นคงได้ร่วมก๊วน ป่าพรเลิศครับ อิๆ จากคุณ : Paphmania - [ 15 ต.ค. 51 21:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 90 มาเก็บสาระความรู้ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันค่ะ จากคุณ : auanP - [ 15 ต.ค. 51 22:06:13 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เสียดายครับ ตอนเรียน รุ่นพี่ผมได้ไปเข้าค่ายลูกเสือที่แก่งกระจานนี่ ตอนนี้กลับมานึกอิจฉาพี่รุ่นน้้นตงิตๆ เสียที เป็นศิษย์เก่า โรงเรียนกลางป่า แต่ไม่เป็นไร เพราะต่อมา ผมก็มีโอกาสได้ไปเดินเท้าขึ้นดอยปุยสมัยทางขึ้นดอยปุยจากภูพิงค์ยังมีสภาพอย่างในรูปความเห็นที่ 8 ตอนผมเป็น Frehy ปี 1 ถูกรุ่นพี่พาเดินขึ้นดอยไปให้ปลูกป่า (รับน้อง) ที่หมู่บ้านชาวเขาบนดอยปุย เจอฝนตก เดินกันแทบไม่ได้ ต้องใช้รถกระบะติดโซ่ เข้าไปรับคนเดินไม่ไหว พวกนั่งรถบอก นั่งแล้วป่วยหนักกว่าเดิน เพราะป่วยไป เสียวไป กลับมา เลยป่วยหนักกว่าเดิม ปีต่อมาพอเป็นรุ่นพี่บ้าง ทางการก็สร้างทางลาดยาง แม้จะอยู่ได้ไม่นาน เพราะหน้าฝนที น้ำก็จะเซาะผิวถนนพังทุกที แต่ก็ยังเดินทางง่ายกว่าถนนโคลนทางน้ำไหลมาก ตอนนี้ อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ - ปุยกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดฮิตไปเสียแล้ว ไม่รู้ตอนนี้ป่าเชียงใหม่เปลี่ยนแปลงไปมากขนาดไหนนะครับ เดี๋ยวถึงหน้าหนาวเมื่อไร ต้องหาโอกาสกลับไปเยี่ยมเชียงใหม่เสียหน่อย จะกลับไปดูนกในสวนสัตว์ (อยู่ในเขตสวนสัตว์ แต่ไม่อยู่ในกรง) จากใน มช. เหมือนสมัยเคยแหกขึ้ตาตื่นแต่เช้า ติดสอยห้อยตามรุ่นพี่ชมรมดูนกไปดูกันสมัยนั้น แล้วจะกลับมารายงานความเปลี่ยนแปลงของสภาพป่าเชียงใหม่ เทียบกับภาพในความทรงจำให้อ่านกันครับ แต่คงไม่มีรูปนกมาให้ดูนะครับ นอกจากจะโชคดีได้ภาพจากอาจารย์หรือพี่ๆ เพื่อนฝูงที่อาจบังเอิญเจอกันแถวนั้น เพราะผมยังไม่เคยมีโอกาสได้ซื้ออุปกรณ์ล่าภาพนกเลยครับ กล้องฟิล์มตัวเก่า (มีปัญญาหาได้แค่เลนส์ 100-300) ก็หมดอายุการใช้งานไปเสียแล้ว หลังจากถ่ายภาพคน ภาพวิวจนคุ้มค่า พาหมดตัวเพราะค่าล้างฟิล์มกะค่าอัดภาพไปหลายครั้ง แต่ก็คุ้ม เพราะได้เพื่อนมาเป็นฝูง ได้เก็บภาพกิจกรรมพี่ๆ น้องๆ หลายรุ่น หลายกลุ่ม และได้รับเกียรติ์ บันทึกชื่อลงในงานวิชาการ ของเพื่อนฝูงหลายคน เพราะซื้อกล้องตัวนี้ แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 51 23:02:27 จากคุณ : BOMPS - [ 15 ต.ค. 51 22:43:45 ]

ความคิดเห็นที่ 92 อ.ชิดขวา_>>>....แก่งกระจานเป็นแหล่งดูผีเสื้อที่ดีครับ คุณ AMUR...เห็นล้อคอินก็รู้ว่าดูนกครับ แต่ไม่รู้ว่าคนไหนอะ คุณ มะหุ่ย....ขอบคุณครับ คุณ เอื้องน้ำต้น....ขอบคุณครับ คุณ ถั่วฝักยาวผัดไข่...ขอบคุณครับ คุณ หมอกดาว....ขอบคุณครับ คุณ เจ้าเอ๋ย....นอนในบ้านช้างเหยียบปลอดภัยครับ ตื่นเช้ามาขี้ช้างเต็มไปหมดเลยอะ คุณแอน....ป่าจะมีเรื่องดีดีให้ประทับใจเยอะครับ ช่วยไล่เรื่องอยากลืมให้หลุดจากความทรงจำไป คุณ ถุงแป้งร่ำ....ยินดีครับ คุณ ชินเน่....ทางโหดบ้างครับ มีหักศอก (แต่ยังไม่ถึงตีเข่าครับ) คุณ agg_xir....ขอบคุณครับ คุณ บ้านสีขาว....ความรู้แบ่งปันกันครับ คุณ bite25....ขอบคุณครับ พ่อถุง....ขอบคุณครับ ป้าแจ๋ว....พูดถึงงูจงอาง ตะก่อนเจอแถวบ้านกร่างครับ ตัวยาวเลื้อยพาดถนนชูคอขึ้นเกือบเมตร ช่วงที่ทางอุทยานฯจะทำค่ายอบรมธรรมชาติแก่เยาวชน เรื่องเวชภัณฑ์ก็ต้องคิดครับ คุณ กาแฟรสเสน่หา....ดีใจครับ คุณ huame....ขอบคุณครับ น้าทู...ขอบคุณครับ ตอนที่ผมจะทำบ่อปลาที่บ้านยังเข้าไปหาความรู้ในบลอคน้าทูครับ คุณ นีออน...บวกลบคูณหารแล้วได้เท่าไหร่ครับ......สามสิบ? คุณ RainbowPixs....ขอบคุณครับ คุณ ดอกปีป....วันหลังไปอีกครับ คุณ preechakh....ขอบคุณครับ จากคุณ : พรเลิศ - [ 15 ต.ค. 51 23:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 93 การถ่ายทอดเรื่องราวของ...ผืนป่าในความทรงจำ... อ่านแล้วรู้สึกประทับใจมาก ๆ ค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นความทรงจำที่ดีมาก ๆ เลยนะคะ ภาพแห่งความประทับใจ...ความรู้สึกแห่งความประทับใจ... ภาพของ บ้านช้างเหยียบ ที่อยู่ระหว่างรื้อ เห็นแล้วใจหายไปด้วยเลยค่ะ เพราะเป็นบ้านที่เป็นที่พักพิงแห่งความทรงจำของนักดูนกในสมัยนั้น... ภาพที่ 13 ทำให้เห็นได้ชัดเจนค่ะ (ภาพนี้ดูแล้ว ทั้งภาพ และคำบรรยายอมยิ้มได้ทันที) ^^ อยากเห็นผืนป่าอยู่กับพวกเรานาน ๆ เพื่อที่สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในป่าก็จะได้อยู่กับเราตลอดไปค่ะ... ขอบคุณสำหรับภาพ และเรื่องราวดี ๆ ที่นำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ... ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะคุณพรเลิศ..   และขอบคุณ ครูผู้มีปีก เหล่านั้นด้วย ที่ทำให้มีเรื่องราวดี ๆ เกิดขึ้นมา... ประทับใจจริง ๆ จากคุณ : _iOFFer_ - [ 15 ต.ค. 51 23:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆ มาฝากกันค่ะ ไม่อยากบอกว่า ถ้าความจำไม่หลอกหลอนตัวเอง น่าจะมีรูปจากเขื่อนตอนเช้าๆๆ ปีที่เขื่อนเสร็จ ๓-๔ ปี ตอนยังเอ๊อะๆๆ ทู้นี้ เป็นทู่เช็คอายูหรือเปล่า จากคุณ : jasmin rice - [ 16 ต.ค. 51 00:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 95 โห................สุดยอดเหนือคำบรรยายครับพี่ ผมก็คงต้องขอเป็นรุ่นน้อง  มหาวิทยาลัยพื้นป่าแห่งนี้ด้วยคนครับพี่ จากคุณ : ไข่นุ้ย...สมุย - [ 16 ต.ค. 51 01:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 96 เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากครับ ผมเองก็ไม่เคยได้รู้เรื่องลึกๆชองป่าผืนนี้เลยเพราะไม่ใช่นักเดินป่า อย่างพี่พรเลิศกับอีกหลายๆท่านที่เข้ามาอ่านเรื่องดีๆเรื่องนี้ อยากขอบคุณนะครับที่พี่มาเขียนให้ พวกเราได้อ่านกัน ขอเป็นกำลังใจใ่ห้พี่นะครับ ถ้ามีเรื่องดีๆก็อย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังอีกนะครับ จากคุณ : Habuhiah (Habuhiah) - [ 16 ต.ค. 51 01:43:30 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ยี่สิบปีที่แล้ว....ฟังดูน้าน นาน (เกิดทัน แต่คงยังไม่รู้จักน่ะครับ) สำหรับผม...ความทรงจำเกี่ยวกับแก่งกระจาน ก็ร่วมสิบปีมาได้แล้ว (ครึ่งทางกับกระทู้นี้) แม้จะมีอะไรเปลี่ยนไปมาก จากเมื่อยี่สิบปีก่อน  แต่ก็คงไม่เท่ากับสิบปีหลังจากนั้นมา(ถึงปัจจุบัน) ครั้งแรกที่ได้เข้าไปตั้งแคมป์ กางเต็นริมน้ำ บริเวณ "เคยูแคมป์" ยังไม่ได้ดูนกอย่างจริงจัง แต่ก็จำได้ติดตาว่ามีนกแซวสวรรค์บินไปมาอยู่แถวที่พัก ตลอดวัน (จำได้เพราะความโดดเด่น จำง่าย และอยู่บนสันปกหนังสือคู่มือฯในชมรมอนุรักษ์ฯที่มีผมหยิบมาดูบ่อยที่สุดคนหนึ่ง) พอคนเผลอ เจ้าแซวสวรรค์ก็โฉบผ่านแล้วหายไปในดงทึบ....เป็นที่สงสัยของผมอยู่หลายวัน เพราะไม่มีแม้แต่กล้องสองตา จะไปส่องดู...กล้องถ่ายรูปก็คงถ่ายได้แต่อะไรที่ใหญ่กว่าคน ....ผ่านมาสิบปี สำหรับแก่งกระจานในความทรงจำของคนรุ่นผม... ....หลายสิ่งผันเปลี่ยน หลายสิ่งดูดี สะดวกสะบาย... ....อุปกรณ์สำหรับการเข้าป่า ตั้งแคมป์ ดี ๆ มากมายในยุคนี้... ....แต่ธรรมชาติ และการเข้าถึงก็ดูจะง่ายดาย สวนทางกับความจำเป็นที่ต้องใช้อุปกรณ์ดี ๆ เหล่านั้นในหลายโอกาส.... ....หวังว่ามหาวิทยาลัยธรรมชาติแห่งนี้ และอีกหลาย ๆ แห่งที่ประทับใจจะคงสภาพอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ไปอีกนานเท่านาน... สำหรับผมแล้ว....ดูเหมือนจะไม่มีความจำเป็นเท่าใดนัก กับการพัฒนาพื้นที่ในบางสิ่งบางอย่าง เพราะเราสามารถชดเชยได้ด้วยสิ่งอื่น ๆ ที่ดีกว่า และดีขึ้นเรื่อย ๆ ของเราเอง โดยมิต้องไปปลูกสร้าง ถางพง อะไรให้มากมายนักก็ได้.....(เอ...มาลงเรื่องนี้ได้ไงไม่รู้แหะ) ขอบคุณน้าพรเลิศ กับเรื่องราวดี ๆ ที่ทำให้หวนรำลึก และนึกอิจฉาคนรุ่นพี่ รุ่นพ่อ ที่ได้มีโอกาสสัมผัสกับสิ่งเหล่านี้ ขอบคุณ...ที่ได้ช่วยกันปกป้อง รักษา และเผยแพร่ สอนให้คนรุ่นหลังได้รู้จัก และรู้คุณค่าของสิ่งเหล่านี้ ขอบคุณ...เพลงป่าเขา ที่ยังคงเป็นเพลงง่าย ๆ สั้น ๆ เพลงหนึ่ง ที่ผมนึกถึง และร้องขึ้นในใจเป็นเพลงแรก ยามเหงา ยามท้อแท้ และหวนคิดคำนึงถึงความสงบในป่าเขาเสมอมา...... จากคุณ : นกกะเต็น - [ 16 ต.ค. 51 02:29:00 ]

ความคิดเห็นที่ 98 พี่พรเลิศครับลองนึกครับว่าผมคือใคร ผมติดตามผลงานของพี่มาตลอดครับ เป็นหนึ่งในรุ่นแรก ๆ ครับ เป็นน้องเล็กในกลุ่มครับ เคยดูนกกับพี่เหนือ ใต้ ออก ตก ไปด้วยกัน จากคุณ : AMUR (AMUR) - [ 16 ต.ค. 51 08:13:02 ]

ความคิดเห็นที่ 99 พี่พรเลิศครับ ขอบรรยากาศ ของเกริงกระเวีย ด้วยนะครับ จากคุณ : AMUR - [ 16 ต.ค. 51 08:42:28 ]

ความคิดเห็นที่ 100 กระทู้เยี่ยมอีกแล้วครับ เป็นลูกป่าตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ เลยนะครับพี่พรเลิศ จากคุณ : MisterTon - [ 16 ต.ค. 51 08:55:47 ]

ความคิดเห็นที่ 101 คุณ โกโรโกโส....ขอบคุณประสบการณืที่นำมาแบ่งปันครับ คุณ สเลเต....ไม่ใช่ทั้งสองตัวครับ ตัวนั้นเป็นนกกกหรือกาฮังครับ เป็นลูกนกที่เจ้าหน้าที่จับผู้ลักลอบได้ นกของกลางจึงต้องเลี้ยงไว้ โตแล้วก็ไม่ยอมเข้าป่า อาจารย์ดอกสารภี....ขอบคุณครับ คุณ แซวสวรรค์....ขอบคุณครับ มาช่วยเสริมเรื่องราว ผมก็จำได้ไม่หมดครับ คุณปิง.....เชิญครับด้วยความยินดีครับ คุณ ดอกคูนฯ....คิดว่าเป็นคนละต้นครับ ต้นที่ผมลงไว้อยู่แถวกม.16 บางปีมีรวงผึ้งเต็มต้นเลยครับ พี่น้อย....แสดงว่าหายเมื่อยแล้วซิครับ หมอพันธ์....เมื่อไหร่จะไปสำรวจพันธุ์ไม้กันอีกล่ะ นิ้วหายบวมแล้วครับ คุณ auanP....ขอบคุณครับ คุณ BOMPS....ขอบคุณประสบการณ์ที่แบ่งปันครับ คุณอ๊อฟ....ขอบคุณครับ พี่ข้าวหอม....อยากเห็นรูปนั้นด้วยครับ  ผมยังชอบกระทู้ของพี่ข้าวหอม ที่ไปดูแร้งใหญ่ที่สุดในโลกบินข้ามหุบเขาลึกที่สุดในโลกในเปรูครับ คุณไข่นุ้ยฯ....ต้องรับน้องกันหน่อยแล้วครับ คุณ Habuhiah .....ขอบคุณครับ หากมีเวลาจะเขียนมาอีกครับ ไม่มีเวลาวาดรูปเล้ย อิอิ คุณนกกระเต็น...ขอบคุณเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันด้วยครับ คุณ MisterTon....ขอบคุณที่ติดตามมาตลอดครับ คุณ AMUR....นึกออกแล้วครับ ที่ขอมาจัดให้ครับ... ภาพนี้ถ่ายในป่าเกริงกะเวีย กาญจนบุรี คุณ AMUR (คห. 99) ผู้เคยร่วมทางขอมาครับ จากคุณ : พรเลิศ - [ 16 ต.ค. 51 09:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 102 สนุกจังเลยค่ะ ... อ่านแล้วหยุดไม่ได้เลยค่ะ ค่อยๆ ลุ้นว่าแล้วเรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไรอีก ๆๆๆ สนุกจริงๆ .. โดยส่วนตัวก็ประทับใจป่าแก่งกระจานมากเช่นกันค่ะ พวกเราไปกันบ่อยๆ แต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่ไป มีอยู่เช้านึง...ระหว่างรอดูนก ข้างหน้าเป็นหุบเขาเขียวขจี และ ป่าทั้งป่าก็เงียบสงบ อากาศเย็นนนนสบาย ... เรามีความสุขมาก(คงจะ)เหมือนขึ้นสวรรค์เลยล่ะ แล้วก็อดนึกไม่ได้ว่า ขณะเดียวกันนั้น ที่อนุสาวรีย์ชัยฯ มันจะเป็นอย่างไรหนอ !!! สงสารคนกรุงฯจังนะ ก่อนจบ...ก็ป่าทั้งป่ามันเป็นของเราซะขนาดนั้นแล้ว ดังนั้นหากจะมีใครนอนกระดิกเท้า เอาขาพาดหน้าต่างรถอย่างมีความสุข เราก็ไม่น่าจะไปว่ากันไม่ใช่เหรอคะ คุณพี่!!! ฮ่า ฮ่า... จากคุณ : จิ๊บ.. จิ๊บ(คนเดิม) - [ 16 ต.ค. 51 11:03:38 A:202.90.6.36 X: ]

ความคิดเห็นที่ 103 ค่อยๆมีเวลาตามมาช้าไปหน่อยครับ ขอบคุณคุณพรเลิศที่มีเรื่องเล่าดีดี ที่มาเล่าสู่กันฟัง แก่งกระจานไม่เคยได้แวะเข้าไปเลย ได้แต่ผ่าน เพราะมีธุระที่จะไปที่อื่นมากกว่า ยังนึกถึงกลิ่นอายของป่า เสียงร้องของนก เสียงเสียดสีกันของต้นไม้ และเสียงใสๆของสายน้ำ ก็ยังไม่รู้ว่าป่าในเมืองไทยจะอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่ มีโอกาสก็คงจะต้องรีบไป ไม่งั้น อีกสักห้าหรือสิบปี อาจจะไม่มีให้ไปอีกแล้วก็ได้ ใครจะรู้นะครับ จากคุณ : สนามหญ้าหน้าบ้าน - [ 16 ต.ค. 51 14:11:29 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ขนลุกเลยคิดถึงแก่งกระจานเมื่อก่อน เคยพักบ้านหลังที่เอามาลงด้วยละ ทำให้คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ จากคุณ : เนเวอร์แลนด์ - [ 16 ต.ค. 51 14:34:03 ]

ความคิดเห็นที่ 105 พูดได้คำเดียวว่า  เยี่ยม  ค่ะ  ไม่ว่าคุณพรเลิศจะไปไหนจะขอไปด้วยแบบเกาะติด  ไปด้วยคนนะค๊า.......... จากคุณ : heartshape - [ 16 ต.ค. 51 16:08:09 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ตามมาชมด้วยคนค่า ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องราวดี ๆ ที่แบ่งปัน จากคุณ : แม๊กกี้ (Baolinyan) - [ 16 ต.ค. 51 16:28:41 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ดูภาพแล้วอ่านแล้วคิดถึงครวญถึงหลายๆอย่างเลย  ทั้งผืนป่า ทั้งบรรยากาศป่าสมัยที่ยังไม่ค่อยเป็นที่นิยม..ทั้งเพื่อนฝูงที่เคยมีความรักความชอบธรรมชาติเหมือนๆกัน  ขอบคุณครับ...ขอบคุณจริงๆ จากคุณ : เสรีไพร - [ 17 ต.ค. 51 05:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 108 คุณ จิ๊บ..จิ๊บ....ไม่ว่ากันครับ ภาพยังหลอนอยู่ ฮ่า ฮ่า คุณ สนามหญ้าหน้าบ้าน...ต้องรีบไปครับ ไม่รู้กาลข้างหน้าเค้าจะเอาไปให้ใครเช่ารึเปล่า พืชสมุนไพรดีๆหมดป่ากัน คุณ เนเวอร์แลนด์.... ดีใจครับ เจอเพื่อนที่เคยอาศัยชายคาเดียวกัน คุณ heartshape....ได้เลยครับ ขอบคุณครับ คุณ baolinyan....ขอบคุณครับ คุณ เสรีไพร....ขอบคุณครับ ผีเสื้อใบไม้ใหญ่ Orange Oakleaf ( Kallima inachus Boiaduval, 1846) อยู่ในวงศ์ผีเสื้อขาหน้าพู่ Nymphalidae พบได้ในป่าที่สมบูรณ์ ป่าแก่งกระจานพบได้ไม่ยากครับ เวลาหุบปีก ขนาด รูปร่างและสีเหมือนใบไม้ มีก้านไปต่อกับกิ่งพอดี นอกจากนี้...ธรรมชาติยังมีมุข มีลูกเล่นอีกนะ ผีเสื้อพบช่วงหน้าแล้ง สีเหมือนใบไม้แห้ง หากเจอในหน้าฝน สีจะเข้มเหมือนใบไม้เปียก ขอบคุณภาพจากอ.Trogon ครับ จากคุณ : พรเลิศ - [ 17 ต.ค. 51 08:32:43 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ความทรงจำดีๆ ทำให้ใจมีสุข  ขอบคุณเรื่องราวที่งดงาม ฟังเพลงป่าเขา รู้สึกเป็นอิสระสบายๆเหมือนเพลงHome on the rangeเลยค่ะ จากคุณ : คนซอย8 - [ 17 ต.ค. 51 10:13:37 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เป็นคนร่วมสมัยดูนกยุคแก่งกระจานเอ๊าะๆ จำเส้นทางสมบุกสมบันได้ดี   หน้าแล้งทางแห้ง เล็ก คดเคี้ยว ลำธาร 1,2,3 เทปูนปนกรวด เป็นแอ่ง ให้หย่อนล้อข้ามน้ำใส ฝูงผีเสื้อนับพันนับหมื่น แตกบินกระจาย ห่อหุ้ม ตัวรถ ดังกระดาษหลากสี โปรยปราย  บางที่เราก็รู้สึกเหมือนว่าเป็นหนึ่งในกระบวน สายย้ายถิ่นบินลงบินขึ้นของมวล ผีเสื้อบนทางดินนี้  หอมดอกไม้ป่า แต่มองหาไม่เจอ ได้ยินเสียงพญาปากกว้างก้อง ทว่าดูก็ไม่เห็น ร่มเงาไม้ใหญ่ แดดเที่ยงส่องไม่ถึงพื้น แหนงคอตั้ง ใบไม้เรือนยอดหนาทึบ ครั้งหนึ่ง 2 คู่สายตามาประสาน แล้วก็นิ่ง  เดินจากกันไปอย่างเงียบๆ   ลืมไม่ลง หนึ่งแน่นอนเรา อีกหนึ่งนั้น สีขาวดำ ตัวใหญ่ สมเสร็จครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิต แต่ก็มีเพื่อนบางคนเคยเย็นเฉียบมาแล้ว จากเจ้าลายตัวเขื่อง มีเสน่ห์เสมอ    ป่าแก่งกระจาน จากคุณ : นกแก้ว (NAMOON) - [ 17 ต.ค. 51 13:19:12 ]

ความคิดเห็นที่ 111 มาถึงวันนี้ของผืนป่าแก่งกระจาน อาจจะบอกได้ว่าสะดวกสบายขึ้นมาระดับหนึ่ง หลาย ๆ จุด เป็นแหล่งดูนก พักผ่อนหย่อนใจเป็นไปตามบทบัญญัติของอุทยานแห่งชาติ ประชาชน นักเดินทาง นกดูนก ได้ใช่ผืนป่าแห่งนี้เป็นโรงเรียนศึกษาธรรมชาติที่หาไม่ได้ในห้องเรียน เรามาช่วยกันรักษาผืนป่าแห่งนี้เอาไว้เป็นที่ศึกษาธรรมชาติ ขอให้ทางอุทยานฯจัดการระบบต่าง ๆ ไปในทิศทางเดียวกัน ผืนป่าแห่งนี้เป็นสมบัติของทุกคนที่จะช่วยกันดูแล ดีแล้วที่คุณพรเลิศได้นำเอาเรื่องราวดี ๆ ของผืนป่าแก่งกระจานเสนอให้ทุกคนได้รู้จักผืนป่าแก่งกระจานมากขึ้น หวังว่าคงได้เจอกันที่ผืนป่าแห่งนี้อีกครั้งหลังจากหายไปจากวงเวียนนี้ไปนาน นักเดินทางรุ่นใหม่ ยังมีเส้นทางโหด ๆ ให้ทุกคนพิสูจน์โดยเฉพาะยอด 1500 หรือ 1207 เขาพะเนิทุ่ง ลองดูนะ จากคุณ : แซวสวรรค์ - [ 17 ต.ค. 51 14:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ขอบคุณค่ะที่ส่งกระทู้ดีให้อ่าน เมื่อก่อนเคยเข้าไปเดิน่าที่ ป่าแก่งกระจาน นกเยอะมาก ยังไม่ต้องเดินไปไหน แค่ที่พักเจ้าหน้าที่ก็มีนกผลัดกันบินเข้ามาให้ดูตลอด ป่าก็ดูเนป่าไม่เป็น.........ค่ะ จากคุณ : กบทางไกล - [ 17 ต.ค. 51 20:23:21 A:90.235.180.255 X: ]

ความคิดเห็นที่ 113 เหมือนเวลาย้อนคืน เป็นความทรงจำที่ไม่เคยลืมเลือน ป่าแก่งกระจาน ป่าที่ให้กำเนิดแก่สรรพชีวิต หล่อเลี้ยงชีวิตทั้งคน สัตว์ พืช มากมาย ป่าที่ให้กำเนิดแก่ชีวิตผมเองด้วย ตราบจนวันนี้ก็ยังไม่เคยห่างจากป่าแก่งกระจาน ยี่สิบกว่าปีแล้ว แต่เหมือนยังเป็นเมื่อวานนี้เอง หากนึกถึงเมื่อไร แม้จะหลับตา/ลืมตา ภาพฝัน ภาพแห่งความทรงจำ ยังคงสดใส ความเปลี่ยนแปลงต่างๆที่เกิดขึ้นกับป่านี้ ผมได้ตระหนักและคาดการณ์ได้นานมาแล้ว มันคืออนิจจัง แต่สักวัน สักวัน สักวัน มันคงได้กลับมาเป็นป่าที่ยิ่งใหญ่ น่าเกรงขาม เหมือนเดิม คุณพรเลิศนำเรื่องราวกลับมาฉายใหม่ ต้องขอบคุณมากนะครับ แล้วอย่าลืมวันที่เราวิ่งหนีหมีที่ กม.18 นะครับ ผ้าขาวม้าแทบหลุด 555 จากคุณ : Hadida - [ 18 ต.ค. 51 06:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 114 สวัสดีค่ะคุณพรเลิศ มาติดตามชมค่ะ..เรื่องราวน่าสนุกมาก ขอบคุณค่ะ จากคุณ : เจ้นก - [ 18 ต.ค. 51 10:27:23 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ขออนุญาตนำกระทู้ไปโปรโมทนะครับ เพราะเสียดายข้อมูล ถ้ากระทู้นี้ตกจอไป อยู่ที่กระทู้นี้ครับ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7115258/E7115258.html ถ้าเพื่อนสมาชิกท่านใดเห็นว่าผมทำไม่เหมาะสม ขอให้แจ้งลบได้เลยครับ หรือจะหลังไมค์มาบอกให้ผมแจ้งลบเองก็ได้ครับ จากคุณ : BOMPS - [ 18 ต.ค. 51 18:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ใบไม้พรั่งพรูในว้นนี้ของป่าแก่งกระจาน  เราเห็นอย่างไม่ต้องสงสัย  น้อยกว่าใบไม้ในเวลาของอาจารย์พรเลิศ  ทุกอย่างน้อย  และลดลงจนเปรียบเทียบเห็นได้   ภาพทุกภาพเป็นครู  ใบไม้ ดินแดง น้ำไหล  นกป่า  ทุกคนในรูป เหล่าเพื่อนรักของอาจารย์ที่อยู่ในภาพ แม้ไม่เคยรู้จัก แต่รู้แล้วว่าพวกเขาคือใคร พวกเขาเป็นคนของป่า ปลิวตามจิตวิญญาณ สู่โลกภายนอก เพาะปลูกต้นกล้าตลอดมาอย่างเนิ่นนานทั้งทางตรงและทางอ้อม วันนี้เราเห็นอะไรบ้าง เห็นตัวเองเป็นต้นไม้เล็กๆใช่ไหม  แต่ใครเล่าคือคนปลูกต้นไม้ตัวตนแห่งเรา  หรือว่าเป็นคนเหล่านี้  หรือหลายคนที่เคยทำอย่างนี้ ป่าแห่งนี้ หรือป่าทุกแห่งในประเทศนี้   เราดีใจที่เห็นตัวเองกับเพื่อนคนรักษ์ป่ารุ่นใหม่มุ่งมั่นเดินตามภาพบุคคลกับอดีตป่าแก่งกระจาน จากคุณ : pkkk2714 - [ 18 ต.ค. 51 21:22:42 ]

ความคิดเห็นที่ 117 วันนี้ คุณหน่อยโทรมาหากุ้ง  ถามว่าได้อ่านกระทู้ของอาจารย์พรเลิศหรือยัง   หน่อยไม่รู้จักคุณแต่หน่อยชื่นชอบการเขียนของคุณมากเลยค่ะ  หน่อยชอบอ่านของคุณกุ้ง กับอาจารย์ท่านนี้มาก และพูดชมอย่างนั้น อย่างนี้อีกมากๆ  น้ำเสียงของคุณหน่อยมีแต่ความชื่นชม คุณหน่อยมีฝันเดียวกับกุ้งค่ะ ว่าวันหนึ่งจะได้ไปเที่ยวกับอาจารย์ค่ะ  (คุณหน่อยไม่เคยสมัครสมาชิกพันทิพค่ะ ได้แต่อ่านอย่างเดียวค่ะ กุ้งเขียนมาเล่าให้อาจารย์ทราบ เพราะกุ้งเก็บความรู้สึกดีๆไว้คนเดียวไม่ได้ค่ะ) จากคุณ : pkkk2714 - [ 18 ต.ค. 51 21:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ดูภาพและเรื่องราวของพี่ ทำให้นึกถึงแก่งกระจานครั้งแรกของตัวเองเมื่อ 14 ปีก่อนเหมือนกันค่ะ บรรยากาศคล้ายๆ กันเลย แต่ไม่เคยไปบ้านช้างเหยียบเลยค่ะ ขอบพระคุณที่นำมาให้รำลึกกันนะคะ :)) จากคุณ : โป่งวิด - [ 21 ต.ค. 51 00:13:00 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ขอบคุณครับ เราคงไม่ใช่เส้นขนานกันนะครับ คงได้เจอกันซักครั้งในป่า เมื่อเราเป็นคนดูนก จากคุณ : kai natavee - [ 21 ต.ค. 51 06:29:58 ]

ความคิดเห็นที่ 120 น่าสนุกจังค่ะ ขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องราวต่างๆ ให้พวกเราได้ร่วมรำลึก และรับรู้กันนะคะ ขออนุญาตคุณอาเอาลิงค์ไปแปะไว้ให้เพื่อนๆ ได้มาร่วมชื่นชมกันด้วยนะคะ จากคุณ : Yescrafts (Mae MaiThong) - [ 21 ต.ค. 51 13:14:36 ]

ความคิดเห็นที่ 121 แวะมาอ่านแล้วนะคะ เพิ่งบางอ้อแล้ว ว่าแต่ละรูปๆที่เคยเห็น มันมีความหลังอย่างนี้นี่เอง...^_^ วันหลังคุณอาเอารูปมาให้ตกแต่งเลยนะคะ คุณอา เขียนเรื่องอย่างเดียว...ฮา เพราะ คุณหลานว่า คุณอาใช้เวลาเขียนไม่นาน แต่ต้องใช้เวลาทำรูป นานกว่า 555 ชอบป่าค่ะ แต่ไม่แน่ใจตัวเองนักว่าเข้าป่าแล้วจะรอดชีวิตกลับมาหรือเปล่า..อ่านแล้วแอบถอนหายใจ มีช้าง มี... โอ... หรือเป็นคุณ แอบ...แอบมาอ่านกระทู้อาจารย์ ดีกว่า...>>>แนวขี้เกียจ รับจ้าง ทำภาพตกแต่งให้แลกกับเรื่องน่ารู้จากอาจารย์เดือนละเรื่อง หนูว่า คุ้มนะ...อิอิ หลานลิง (บุญธรรม)...ออกอาการอยากตามคุณตา เข้าป่าไปซะแล้ว... ไม่รู้นะคะ คุณตาต้องรับผิดชอบ...ฮา ชอบรูปนกที่อาจารย์วาดมากๆเลยค่ะ ชอบที่สามารถใส่"ชีวิต" ลงไปในรูปได้ หลานชาย(คนโต) ของอาจารย์ ฝากบอกว่า "ชอบทุกรูปที่เคยเห็นและได้เห็นในนี้ " คุณหลานหยุดวาดรูปไปแล้วค่ะ อยากให้คุณอาวาดต่อไป เพราะธรรมชาติที่งดงามที่เหลืออยู่ คงต้องการคนที่รักมันด้วยใจจริงๆ เป็นผู้ถ่ายทอดสุ่สายตาคนข้างนอก เผื่อว่าสักวัน รูปที่เราวาดมันจะไม่จำเป็นกับโลก เพราะ..ธรรมชาติมันจะคงอยู่และเติบโตให้คนรุ่นต่อไปได้เห็น...โดยผ่านเรื่องราวและรูปภาพที่เราช่วยกันถ่ายทอด...แบบนี้ จากคุณ : anavrin - [ 22 ต.ค. 51 23:20:50 ]

ความคิดเห็นที่ 122 เราตักตวงจากธรรมชาติมามากแล้ว ผมคิดว่าการช่วยกันเสนอเรื่องราวให้คนได้รับรู้ และเกิดความรักหวงแหนแม้สักเพียงเล็กน้อย ก็ได้มีส่วนช่วยยืดอายุของป่าและสัตว์ป่าให้ยาวขึ้นไปได้อีก คนละนิดก็ยังดี คุณคนซอย8....เพลงมีทำนองดีครับ ฟังในป่ามีความสุขจริงๆ NAMOON....ประสบการณ์ที่น่าประทับใจตอนไปเดินป่าด้วยกัน ยังไม่ลืมครับ คุณแซวสวรรค์...คงได้มีโอกาสพบกันครับ ขอบคุณครับ คุณกบ....ขอบคุณครับ คุณ HADIDA...ขอบคุณสำหรับภาพถ่ายครับ ในป่ามีเรื่องราว น่าสนุกจริงๆ เจ้นก....ขอบคุณครับ คุณ BOMPS.....ขอบคุณมากครับ คุณโอ๋......ขอบคุณครับ คุณ kai natavee....คงได้พบกันครับ คุณนก.....ด้วยความยินดีครับ คุณแจง....ขอบคุณครับ สงสัยหลานต้องจูงคุณตาไปเที่ยวป่าแล้วละตอนนั้น ฮ่า ฮ่า ขอขอบคุณผู้ชมที่ฝากคะแนน "ถูกใจให้ GIVE" มาให้ ขอบคุณทุกท่านครับ แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 51 22:02:07 จากคุณ : พรเลิศ - [ วันปิยมหาราช 21:56:12 ]

ความคิดเห็นที่ 123 อ่านแล้วอดคิดถึงแก่ง สมัยก่อนไม่ได้ครับ แค่สิบกว่าปีที่แล้วก็ยังสงบเงียบกว่านี้มาก แม้จะไม่ทันบ้านช้างเหยียบก็เหอะ ยังจำความน่ารักเจ้าแนนซี่กะเจ้าทุเรียนได้ ดูภาพกับคำบรรยายแล้ว ความสุขในอดีตมันย้อนกลับมาอีกครั้งครับ หลายปีหลังๆที่ผมไปแก่งกระจาน มันเหมือนเรามาแปลกถิ่นแปลกที่  ไอ้ความรู้สึกคุ้นเคยมันหายไปไหนหมดไม่รู้ครับ คงต้องกลับไปสร้างใหม่อีกทีครับ         ปล.พี่พรเลิศนี่ไปแก่งตั้งแต่ผมเพิ่งเกิดเลยนะเนี่ย จากคุณ : palomino (PALOMINO) - [ 26 ต.ค. 51 00:10:13 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ขอบคุณสำหรับ สิ่งดีๆที่คุณมอบให้.. ไม่ได้มีความสุขและอบอุ่นใจแบบนี้มานานมากแล้ว.. ขอบคุณจากก้นลึกความรู้สึกดี.ดี จากคุณ : หมอโนwfcf - [ 26 ต.ค. 51 11:39:20 A:58.9.105.221 X: ]

ความคิดเห็นที่ 125 สุดยอดมักๆ ยังไม่เคยไปแก่งกระจานเลยครับ อยากไปสักครั้ง ไปนั่งจิบชา กาแฟ ที่บ้านช้างเหยียบ ไม่รู้ว่ายังให้พักหรือเปล่า ปล รูปไก่นั่น ไม่ใช่ไก่ป่าครับ เป็นพวกไก่แจ้ แฮะๆ เด๋วคนอื่นเข้าใจผิด จากคุณ : JayMelb - [ 29 ต.ค. 51 20:33:37 ]

ความคิดเห็นที่ 126 แวะมาเซฟกระทู้ไว้อ่านตอนออฟไลน์ครับอาจารย์พรเลิศ ส่งมาให้ผมอ่านเรื่อยๆนะครับ จากคุณ : 16เมษา - [ 6 พ.ย. 51 13:50:06 ]