28.11.51 ไปเยี่ยมเป๋มา หมอบอกกินได้น้อย ซื้อตับปิ้งไปฝากกินได้สี่ไม้ และไก่ย่างอีกนิดหน่อย ลงมาบอกหมอก่อนกลับหมอบอกว่า อูยไม่น่าเชื่อ เป๋ไม่เครียด ไม่ซึมแต่กินน้อยมาก แต่เราเครียดเพราะกลัวเขาไม่มีแรง ตอนอยู่ดรงโรงปูนกินได้มากกว่าแต่อาจจะเป็นเพราะต้องให้นมลูกเลยหิวมาก ก่อนกลับก็ลูบหัวบอกเขาว่า เป๋ ต้องกินมากๆนะลูกหนูจะได้มีแรง หายแล้วจะได้กลับไปอยู่กับเพื่อน และบอกเขาว่าเราเอาเป๋มาหาหมอไม่ได้ทอดทิ้งเป๋นะ จะพยายามมาเยี่ยมให้ได้ทุกวันยกเว้นวันเสาร์ และอาทิตย์ถ้ากลับเข้า กทม ไม่ดึกเราจะวะไปเยี่ยมนะ แต่แผลที่ขาหมอบอกว่าอาจจะต้องตัดชิ้นเนื้อส่งตรวจ สงสัยเบื้องต้นน่าจะเป็นเนื้องอกเพราะโดนรถทับมานานไม่ได้รักษาเนื้ออาจจะตายไปแล้ว เครียดค่ะที่ได้รับรู้แบบนี้
30.11.51 เย็นนี้ไปเยี่ยมเป๋มา พอดี หมอผึ้งเอาเป๋ออกจากกรงให้มาเดินเล่นเพราะกลัวเขาเครียดตรงห้องใกล้ๆ กับกรงขึ้นไปตกใจดิดว่าเขาออกมาเอง เป๋ ดีใจใหญ่ เอาข้าวไก่ย่างไปฝากกินได้มากกว่าทุกวัน กินไก่ย่างเปล่าๆไปสองชิ้นใหญ่ และลูกชิ้นเนื้ออีกสิบลูก เราดีใจมากเลยรีบมาบอกหมอผึ้ง หมอดีใจเหมือนกัน สงสัยต้องมาให้ทุกวัน หมอก็บอกว่าให้ยาบำรุงให้อยากอาหารด้วยแต่ยังไม่ได้ผล หมอบอกว่าวันนี้ส่งชิ้นเนื้อไปตรวจแล้วอีกสามวันรู้ผล ถ้าเป็นเนื้องอกมะเร็งอาจจะต้องตัดขาซ้ายหลังทิ้ง เพื่อไม่ให้มันลุกลามค่ะ สงสารเขาค่ะ
พรุ่งนี้ไปเยียมอีกจะมารายงานอีกที
+++ขอบคุณเงินทุกบาทที่ท่านได้บริจาคให้เป๋ โดยผ่านบัญชีฉุกเฉินเพื่อสุนัขจรจัด+++
แก้ไขเมื่อ 01 ธ.ค. 51 09:01:55
แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 51 22:11:12
จากคุณ :
Hathaips
- [
30 พ.ย. 51 22:08:26
]