ครั้งแรกกะว่าจะมาอัพเดทลูกหมาฝูงอากิตะที่อายุครบ 2 เดือน
แต่ช่วงนี้อากาศหนาวมาก
ป๊อกกี้ลูกหมาเพศหญิงเริ่มป่วย
พาไปโรงบาลตั้งแต่วันที่วันที่ 11 มกรา
หมอเก็บไว้ดูอาการ สงสัยอาจเป็นลำไส้อักเสบ
.
.
.
.
.
.
.
เมื่อวานป๊อกกี้จากไปแล้ว เราร้องไห้ เสียใจมาก ไม่อายหมอเท่าไหร่ แต่ก็พยายามไม่ร้องให้ แต่น้ำตามันไหลออกมาเองตลอด
เราเช็ดหน้าให้น้องเค้าระหว่างที่หมอพยายามหาเส้นเลือดเพื่อจะฉีดยาให้
หาเส้นเลือดไม่เจอ.....หมอบอกว่าเส้นเลือดจมหมดแล้ว(แสดงว่าหลอดเลือดไม่มีเลือดแล้วมั้ง)
น้ำตาเราก็เริ่ม รื้นๆแล้ว หลายครั้งแล้วตั้งแต่ที่เห็นป๊อกกี้
พอเราเช็ดหน้าให้ป๊อกกี้ เราได้เห็นดวงตาที่ลืมตาด้วย ความสดใสเหมือนตอนที่ปกติอยู่ เราดีใจมาก
แต่เป็นดวงตาที่สดใสครั้งสุดท้าย
หลังจากนั้นหมอพาเข้าห้องผ่าตัด ให้อ๊ออกซิเจน
ปั๊มหัวใจ
เราทำใจมาหลายวันแล้วตั้งแต่ที่รู้ว่าเป็นโรคนี้
แต่เราก็ร้องไห้ออกมา มันหยุดไม่ได้
ป๊อกกี้เป็นลูกหมาที่ฉลาดมากในบรรดาที่ออกมาทั้งหมด
ลูกหมาทั้งหมดทำวัคซีนรวม 5 โรค เข็มแรกไปแล้ว
ป๊อกกี้เริ่มเข้าโรงบาลก่อนหน้านี้มาแล้วครั้งนึงหลังจากทำวัคซีนเข็มแรกมาได้ 10 วัน ตอนนั้โล่งอกมากหลังจากหมอให้กลับบ้านได้ เพราะไม่มีอาการลำไส้อักเสบ(หลังจากที่คิดว่าเป็น)
กลับมาร่าเริงได้ 2 วัน ก็เริ่มกลับเข้าโรงบาลอีกรอบ
และไม่กลับมาอีกเลย......
บอกถุงทอง+อองรีแล้ว(แม่+พ่อ) ว่าป๊อกกี้ไปสบายแล้ว
ไม่ร้ว่ารู้เรื่องหรือป่าว
แต่ทั้ง 2 ไม่เห็นหน้าป๊อกกี้อีกแล้ว
เมื่อวานนี้ฟิชโช+อองรีน้อย+เบนโต๊ะ เริ่มซึม พาไปโรงบาลดูอาการอีกรอบ
(เบนโตะ ทำวัคซีนเข็ม 2 ไปแล้ว ได้ 1 วัน)
วันนี้พา อองรีจูเนียร์+กูลิโกะไปทำวัคซีนเข็ม 2 และแวะดูอาการ ของทั้ง 3 ตัวเมื่อวาน
ฟิชโช+อองรีน้อย เริ่มถ่ายเหม็นคาว
อองรีน้อยเริ่มอ๊วก
เนโตะยังไม่ออกอาการ
ทั้ง 3 นอนซึมมาก
เป็นลำไส้อักเสบ
เพราะอากาศหนาว ไวรัสแพร่ได้เร็ว เพราะไวรัสชอบอากาศแบบนี้
หมอบอก 50/50 รอลุ้น
เรายังทำใจไม่ได้ แต่เราต้องมานั่งรอลุ้นอีกว่า 3 ตัวนี้จะรอดหรือป่าว
ซึ่งตามสถิติเราว่ามันไม่ใช่ 50/50 แต่เป็น 80/20 มากกว่าสำหรับลูกหมาอายุเท่านี้
ตอนนี้อยู่ที่บ้านอีกสามตัว(อองรีจูเนียร์+กูลิโกะ+ทาโร่) ยังปกติดี แต่กลัวว่าจะติดเชื้ออีก เราทำความสะอาดบ้านเรียบร้อยแล้ว ทั้งเรื่องน้ำ/อาหาร/ถ้วยชาม พยายามทำความสะอาดทุกอย่างให้ได้มากที่สุดเพราะกลัวสมาชิกที่เหลือจะติดเชื้ออีก
ถุงทองเดินเข้ามาหาลูกในห้องที่เคยอนุบาลลูกหมา เดินไปเดินมา หาไม่เจอ และเดินออกไป อยู่ๆลูกหมาหายไปแล้ว 4 ตัวจากที่บ้าน ซึ่งอีก 3 ตัวที่เหลืออยู่บ้านยังไม่แน่ว่าจะรอดจากโศกนาฎกรรมครั้งนี้หรือป่าว
อ่านยากหน่อยนะครับ นึกอะไรออกก็เขียนออกมา ไม่ได้เรียบเรียง
เคยอ่านแต่ กระทู้ไว้อาลัยคนอื่น บางทีไม่กล้าอ่านให้จบเพราะทนไม่ได้ สงสารมาก
ไม่นึกว่าจะได้มาเขียนกระทู้ไว้อาลัยเร็วแบบนี้
รูปภาพมีตอนที่ป๊อกกี้ก่อนไปโรงบาลรอบ2ด้วย เป็นรูปสุดท้ายที่มี
แต่ยังไม่พร้อมที่จะเอาภาพมาลง
ขอให้ผ่านช่วงอาทิตย์นี้ไปให้ได้ก่อน ถึงจะสรุปได้ว่า จะรอดหรือไม่รอด กี่ตัว
สำหรับเพื่อนๆในห้องนี้คงคิดเหมือนกันว่า
เค้าไม่ได้เป็นแค่หมา แต่เค้าเป็นสมาชิกในบ้าน เป็นคนในครอบครัวที่มีสถานะเป็นสุนัขเท่านั้นเอง เราไม่อยากเสียสมาชิกไปอีกแล้ว แต่เราก็ทำใจไว้แล้ว เพียงแต่มันรับยากไปหน่อยกับความรู้สึกแบบนี้
เราแผ่เมตตาให้ ป๊อกกี้ตั้งแต่ยังอยู่โรงบาลทุกวัน ตอนนี้ก็แผ่เมตตาให้กับสมาชิกที่ป่วยอยู่อีก
เมื่อวานตอนป๊อกกี้ไปแล้ว หมอบอกว่าถ้าเอามาฝังอย่าเอามาฝังที่บ้าน ต้องหาที่สำหรับฝังที่อื่น เพราะป๊อกกี้มีเชื้อไวรัสในตัว
แต่ถ้าไม่ฝังหมอก็ฝากป๊อกกี้ไปกับเทศบาลเพื่อไปเผา(เป็นขยะติดเชื้อ) เราเลือกวิธีหลัง เพราะไม่มีทางเลือกอื่น กลัวสมาชิกที่บ้านติดอีก
หลังจากออกจากโรงบาลเราแวะอาบน้ำที่บ้านเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่หมด(บ้านที่ไม่ได้เลี้ยงหมา) เพราะกลัวกลับมาแล้วจะมีเชื้อกลับมาด้วย
ตอนเดินเข้าห้องทำงาน ป๊อกกี้ตามกลับมาด้วย กลิ่นป๊อกกี้ออกมาเลย เพราะห้องนี้เป็นห้องปิดจะไม่ให้หมาที่บ้านเข้ามาเลย ได้กลิ่นอยู่ประมาณ 10 วินาที ในใจก็นึกถึงป๊อกกี้บอกว่ารู้แล้วว่ามา หลังจากนั้นก็ไม่มีกลิ่นอีกเลย
เขียนได้เท่านี้นึกอะไรไม่ออกอีกแล้ว.........
จากคุณ :
I am soda 
- [
17 ม.ค. 52 11:13:09
]
**********************กระทู้ไว้อาลัย กับ โศกนาฎกรรม "บ้านสามถุงกะหนึ่งหนุ่ม" **********************
....ขอให้น้องที่เหลือต่อสู้ชนะกับโรคร้าย กลับมาแข็งแรงไวๆนะคะ...
เสียใจด้วยนะครับ 
...
