คำเตือน กระทู้นี้นอกเรื่อง(ไม่)เล็กน้อย และพร้อมจะไถลออกนอกห้องต้นไม้ได้ตลอดเวลา
สวัสดียามดึกค่ะ
กำลังดูโอบามาสาบานตนเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดี USA ผสมกับฤทธิ์ของกาแฟเข้มข้น ทำให้ไม่ได้หลับไม่ได้นอน มานั่งรีวิวการเดินทางเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาดีกว่า เนื่องจากเริ่มมีคนทวง และต้องรีบแปะก่อนที่ทริปต่อไปจะมาถึง
หลังจากออกท่องโลกแนวป่าเขาลำเนาไพรมาได้หลายทริปแล้ว คราวนี้ถึงคราวกลับไปใช้ชีวิตแบบสมัยเรียนด้วยการไปอยู่ตามเมืองร้าง วัดร้างและพิพิธภัณฑ์เก่าๆตามประสานักประวัติศาสตร์บ้าง ด้วยการตามเด็กรุ่นหลาน เอ้ย รุ่นน้องภาคประวัติศาสตร์ฝึกปฏิบัติงานภาคสนามวิชาประวัติศาสตร์เพื่อการท่องเที่ยวที่ภาคอีสานตอนเหนือ
เริ่มต้นการเดินทางด้วยการไปฉลองวันเกิดให้เฮียต๋องที่รังสิตก่อน เนื่องจากวันเกิดของเฮียท่านตรงกับวันที่ไม่ได้อยู่ กลัวจะพลาดอาหารมื้อสำคัญเลยตามไปกินของฟรีซะก่อน
เอาเข้าจริงก็ไม่ฟรีอ่ะ ผู้ร่วมงานทุกคนต่างควักตังค์จ่ายเอง ยกเว้นเค้กชิ้นเล็กๆหนึ่งชิ้นที่เจ้าของวันเกิดซื้อมาเลี้ยง (ชิ้นเล็กมากกกกกกกกกกกกกกก งก จริง จริง เพื่อนเรา) กินเสร็จก็เตรียมตัวออกเดินทาง งานนี้เป็นเรื่องของประวัติศาสตร์ เฮียแกเลยนั่งเฝ้าคณะไป
ออกจากรังสิตตอนสี่ทุ่มครึ่ง งวดนี้เตรียมเสื้อผ้ายากมาก เพราะเช็คสภาพอากาศแล้วมันมีทั้งแบบหนาวมาก และ ร้อนหน่อยๆในวันเดียวกัน แต่ด้วยความที่อยากจะใช้บริการเสื้อกันหนาวตัวหนาที่ซื้อเก็บไว้หลายปีแล้ว เลยแบกไปด้วย แล้วก็คิดถูกจริงๆ เพราะอากาศหนาวมากกกกกกกกกกกกก ไอ้ที่หนาวน่ะ หมายถึงบนรถบัสเน้อ หนาวจนไม่ต้องหลับไม่ต้องนอน ดูเทอร์โมมิเตอร์ที่พกไปเห็นอุณหภูมิแล้วตกใจ 10 องศา T____________T
ความรู้สึกของหมูในช่องเย็นมันเป็นอย่างนี้นี่เอง
เสื้อหนาว ผ้าพันคอ ผ้าห่ม ถูกเรียกใช้บริการทุกชิ้น แต่ก็ยังไม่สามารถสร้างความอบอุ่นได้ รถมาแวะพักที่ขอนแก่นตอนตีสาม ที่รู้ก็เพราะว่าไม่ได้นอนมาตลอดทาง (หนาวมากกกก) เด็กๆเริ่มปรึกษากันว่า จะให้คนขับปิดแอร์ ระหว่างตายเพราะขาดอากาศหายใจ กับ ตายเพราะหนาวตาย ทรมาณพอกันแต่ขอเลือกอย่างแรกดีกว่า อย่างน้อยก็อุ่นตาย 
ช่างคิดไปได้ แต่ก็ขอเลือกด้วย
พอปิดแอร์แล้ว อากาศก็น่านอน หลับไปได้สองชั่วโมงกว่าๆ รถก็มาถึงโรงแรมที่อุดรธานี T________________T สรุปก็คือ ไม่ได้หลับจนได้
ฮือๆๆๆ ชีวิต
จากคุณ :
Meliot Baggins
- [
21 ม.ค. 52 00:33:59
]