จากการที่ได้ไปพบสภาพของเป๋ที่โรงปูน ครั้งแรกที่เห็นนึกในใจว่าทำไมหนอถึงผอมได้ใจขนาดนี้ เอหรือว่าตัวเราอ้วนไปเลยดูใครผอมไปหมด
พอเดินรอบๆตัว เห็นแผลใหญ่สองที่
เดินเข้าไปเจอยามโรงปูน แกเล่าว่า เป๋ มีคนเอามาปล่อยทิ้งเมื่อเป็นลูกหมาตัวเล็กๆ โดนรถปูนทับขาหลังและช่วงตัว ไม่มีใครพาไปรักษา เป๋เดินไม่ได้นานนับเดือน แต่อยู่มาก็ลุกมาเดินได้ แต่แผลที่ตัวไม่ได้รับการรักษาจึงกลายเป็น เนื้อร้ายมะเร็ง ขาหักอีกจนเป็นแบบในรูป
เป็นพยาธิในเม็ดเลือดและพยาธิหนอนหัวใจ ขั้นรุนแรงและกระบังลมดันฉีกจนอวัยวะกองรวมกันที่ช่องอก แถมลูกอีกสี่ตัวที่กำลังน่าเอ็นดู นึกถึงบัญชีฉุกเฉินทันทีคงไม่ทิ้งหมาน้อย สีขาว ปากยาว หูตั้งสูงเหมือนเรดาห์ สายพันธุ์ สู้และอดทน...
แต่ทำไงดีหนอลูกอีกสี่ กำลังกินนมเดือดร้อนต่อแม่ยก (กาแฟรสเสน่หา)..อนุเคราะห์สงสารเป๋ช่วยหาบ้านให้ลูกทั้ง 4 จนได้ครบถ้วน และบัญชีฉุกเฉินก็ไม่ปฏิเสธการช่วยออกค่ารักษา..เป๋..
เราและคุณแม่หนูดี เอาเป๋เข้า รพส. เมื่อวันที่ 25 พย 51 ได้รักษาตัวมาเป็นเวลา 3 เดือนกว่าแล้ว หมดเงินค่ารักษาไปมากทีเดียว ส่วนของบำรุงเราก็ยินดีให้เขาได้กินดี ๆจนถึงทุกวันนี้ และยังมีเพื่อนๆอีกหลายคน ไปเยี่ยมเป๋พร้อมมีอาหารไปฝากเป๋ด้วย
ตอนนี้โรคทั้งหลายหายไปหมดแล้ว ร่างการกำลังเริ่ม Firm และแข็งแรงขึ้นมาก เหลือเพียง การผ่าตัด เพื่อช่วยได้ยืดอายุขัยเขาออกไปอีก
ตอนนี้การรักษาแผลภายนอกและพยาธิในเม็ดเลือดและพยาธิหนอนหัวใจครบกระบวนการเมื่อวันที่ 28 กพ. 52 ตอนนี้เหลือเพียงแค่การผ่าตัดนั่นคือต้องให้ทาง คุณหมอเจ้าของเคสเป๋ ที่ รพส.จุฬาเป็นผู้ตัดสินค่ะ (คุณม่หนูดี)จะช่วยนัดผ่านคุณหมอกัมปนาทให้อีกทีในวันพรุ่งนี้
คุยกันหลายคนว่าถ้าเอาเป๋กลับไปที่เดิมก็สงสารเขาที่ต้องคอยหนีรถบรรทุกปูนที่วิ่งเข้า-ออกทุกวัน สักวัน...หากเกิดขึ้นอีกเหมือนกับที่ช่วยเขาสูญเปล่าไป ... จึงได้ปรึกษาเพื่อนๆ ตั้งกระทู้หาบ้านเถอะนะอย่างน้อยหลายคนที่ติดตามข่าวเป๋มาตลอดเขารู้ว่าเป๋ สู้และอดทนต่อชีวิตขนาดไหน อาจจะมีใครสงสารและเมตตาเป๋ รับเป๋ไปอุปการะให้เขามีความสุขต่อไปหลังจากรักษาตัวครั้งนี้เสร็จสิ้นแล้ว
วันศุกร์ที่ผ่านมา เราไปเยี่ยมเป๋ ไม่ได้เอาเป๋ออกจากกรงลงมาเดินเพราะเขาเพิ่งฉีดยารักษาพยาธิหนอนหัวใจไป หมอไม่ให้เคลื่อนไหวร่างกายมากนักจะมีผลต่อยาที่ฉีดค่ะ เราเอามือยื่นไปในกรงลูบหน้าเขา เป๋เอาหน้าและปากของเขามาชิดและวางที่มือเหมือนจะอ้อนเราเรียกความสะเทือนใจได้ไม่น้อยทีเดียวเราบอกเป๋ ว่า...อดทนอีกนิดนะลูก เดี๋ยวหายแล้ว แม่จะพยายามหาบ้านให้หนูอยู่
ความน่ารักและเป็นมิตรของเขาคุณแม่หนูดี ทราบดีจน..เป๋กระดี๊กระด๊าเหมือนกันเวลาคุณแม่หนูดีไปเยี่ยม
ขอเพื่อนๆ ช่วยกรุณาเป๋ในการให้บ้านที่อบอุ่นอีกครั้งหลังจากรักษาตัวหายหมดทุกอย่างแล้วด้วยเถอะค่ะ เราพร้อมให้รายละเอียดทั้งหมดของเป๋หากต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติม หลังไมค์มาได้เลยนะคะ หรือ อีเมล์ hathaips@tot.co.th หรือจะไปดูตัวก่อนก็ยินดี
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับน้ำใจจากบ้านที่เมตตา....
แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 52 13:21:37
แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 52 10:10:23
ขอมีบ้านอันอบอุ่นให้..แม่เป๋โรงปูนค่ายบัญชีฉุกเฉิน..หลังจากรักษาตัวหายแล้วยด้วยนะคะ
