ความคิดเห็นที่ 1 ตั้งแต่ปี 2521 หรือปี ค.ศ. 1978 มีรายงานพบว่าสุนัขทุกอายุ ทุกเพศและทุกพันธุ์สามารถเป็นไวรัสที่สามารถติดต่อที่รุนแรงที่ทำลายระบบทางเดินอาหาร เม็ดเลือดขาว และในสุนัขบางตัวจะมีผลต่อกล้ามเนื้อหัวใจ เกิดจากการติดเชื้อพาโวไวรัส (parvovirus: CPV)ปัจจุบันเรียกโรคนี้ว่า โรคติดเชื้อพาโวไวรัสในสุนัข หรือโรคลำไส้อักเสบติดต่อ (canine parvoviral infection) ซึ่งมีการระบาดทั่วโลก รวมทั้งประเทศไทยด้วย การติดเชื้อพาโวไวรัสสามารถแพร่กระจายจากสุนัขตัวหนึ่งไปอีกตัวหนึ่ง การติดต่อมีโอกาสมากขึ้นเมื่อสุนัขไปอยู่รวมกันมาก เช่น ในงานประกวดสุนัข โรงเรียนฝึกสุนัข คอกผสม หรือร้านขายผลิตภัณฑ์ของสุนัข สนามเด็กเล่น หรือบริเวณอื่นๆ ที่เป์นที่อยู่ที่เล่น หรือแหล่งรวมสุนัขก็จะเป็นแหล่งที่ทำให้สุนัขปกติไปรับเชื้อมาจากการสัมผัสได้ สุนัขที่เลี้ยงไว้ในบ้าน หรือไว้ในคอก ในสวนมีโอกาสที่จะสัมผัส หรือเล่นกับสุนัขตัวอื่นได้ยาก จะมีโอกาสที่จะสัมผัสติดเชื้อไวรัสได้ยาก การติดเชื้อพาโวไวรัสสามารถติดต่อได้กับสุนัขด้วยกัน หรือสัตว์ในตระกูลสุนัข โรคลำไส้อักเสบจากการติดเชื้อพาโวไวรัสจะเกิดขึ้นเฉพาะแต่สุนัข หรือสัตว์ในตระกูลสุนัขเท่านั้น จะไม่ก่อให้เกิดโรคลำไส้ใน สัตว์ชนิดอื่นๆ หรือคน แต่สัตว์ชนิดอื่นๆ หรือคนสามารถที่จะเป็นพาหะนำเชื้อพาโวไวรัสมาติดกับสุนัขของตนเองได้ สุนัขสามารถติดเชื้อได้จากอุจจาระของสุนัขที่ป่วยเป็นโรค หรือของเหลวที่สุนัขป่วยอาเจียนออกมา ในอุจจาระของสัตว์ป่วยจะพบมีเชื้ออยู่จำนวนมาก พาโวไวรัสเป็นไวรัสที่มีความทนทานต่อสิ่งแวดล้อมมาก ไวรัสสามารถ มีชีวิตอยู่นอกตัวสัตว์ หรือในสิ่งแวดล้อมได้เป็นระยะเวลานาน ไวรัสสามารถแพร่กระจายจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งได้ด้วย การติดไปกับขน ผม หรือเท้าของสุนัขที่ป่วย หรือติดเชื้อ หรือเชื้อไวรัสอาจจะปนเปื้อนไปกับกรง รองเท้า หรือวัตถุสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆ เราจะทราบได้อย่างไรว่าสุนัขติดเชื้อพาโวไวรัส อาการเริ่มแรกของสุนัขที่ติดเชื้อพาโวไวรัสคือ ซึม เบื่ออาหาร อาเจียนและท้องเสีย อย่างรุนแรง อุณหภูมิของร่างกายอาจจะสูงขึ้น อุณหภูมิของร่างกายที่วัดจากทวารหนักของสุนัข มีค่าประมาณ 101º - 102ºF อาการป่วยดังกล่าวมักจะปรากฎขึ้นภายหลังจากที่สุนัขได้รับเชื้อ ไวรัสได้ประมาณ 5-7 วัน ในระยะแรกของการติดเชื้อ(แสดงอาการแล้ว) อุจจาระของสุนัขจะมีลักษณะเหลวมีสีออกเทา หรือเหลืองเทา (yellow-gray) ในบางครั้งอาการแรกเริ่มสุนัขอาจจะถ่ายเหลวโดยมีเลือดปนออกมาได้ เมื่อสุนัขมีการถ่ายเหลว หรืออาเจียนอย่างรุนแรง ทำให้สุนัขสูญเสียน้ำและเกลือแร่ออกจากร่างกายอย่างรวดเร็ว สุนัขป่วยบางตัวจะมีอาการอาเจียนอย่างรุนแรงและถ่ายอุจจาระเป็นน้ำสีน้ำตาลจนถึงสีแดง(มีเลือดปน)พุ่งจนตายได้ ในสุนัขบางตัวอุจจาระอาจจะมีลักษณะเหลวเท่านั้นและสามารถฟื้นตัวจากการป่วยได้ อาการป่วยมักพบว่า ลูกสุนัขจะแสดงอาการป่วยรุนแรงกว่าสุนัขโต สุนัขมักจะตายภายใน 48-72 ชั่วโมงหลังจากที่เริ่มแสดงอาการ ลูกสุนัขมักจะตายด้วยภาวะช๊อค โดยมักจะเกิดขึ้นหลังการติดเชื้อประมาณ 1-2 วัน ในอดีตพบว่าลูกสุนัขอายุน้อยกว่า 5 เดือนมีอัตราการป่วยค่อนข้างสูงและประมาณ 2-3 เปอร์เซ็นต์จะตายจากการติดเชื้อนี้ ปัจจุบันเนื่องจากมีการฉีดวัคซีนกันอย่างแพร่หลาย อัตราการป่วยและอัตราการตายจากการติดเชื้อจึงลดลง เว้นแต่เจ้าของ สุนัขไม่ค่อยสนใจฉีดวัคซีนป้องกันโรคให้กับสุนัขเป็นประจำ โอกาสป่วยเป็นโรคจึงมีมากขึ้น ลูกสุนัขช่วงระหว่างหย่านม (1 เดือน)ถึงอายุ 6 เดือนเป็นช่วงอายุที่มีความเสี่ยงต่อการป่วยเป็นโรค มีรายงานการศึกษาพบว่า สุนัขบางพันธุ์จะแสดงอาการป่วยที่มีความรุนแรงในบางสายพันธุ์ เช่น ร๊อตไวเลอร์ และโดเบอร์แมนพิ้นเชอร์ อาการป่วยของสุนัขที่ติดเชื้อพาโวไวรัสอีกรูปแบบหนึ่งนอกเหนือไปจากการแสดงอาการของลำไส้อักเสบ คือ การเกิดการอักเสบของกล้ามเนื้อหัวใจ(myocarditis) ในลูกสุนัขที่มีอายุน้อยกว่า 3 เดือน ลูกสุนัขที่ป่วยในรูปแบบนี้มักจะไม่ แสดงอาการท้องเสีย เนื่องจากเชื้อไวรัสจะมีการเจริญ หรือแบ่งตัวอย่างรวดเร็วในกล้ามเนื้อหัวใจของลูกสุนัข ลูกสุนัขที่มีการอักเสบของกล้ามเนื้อหัวใจอันเนื่องมาจากการติดเชื้อพาโวไวรัสจะมีอาการซึม ไม่ดูดนมเพียงช่วงระยะเวลาสั้นๆ ก่อนที่จะเสียชีวิต ยังไม่มีการรักษาใดที่จำเพาะต่อการติดเชื้อในรูปแบบนี้ ลูกสุนัขที่รอดชีวิตจากการติดเชื้อจะพบว่ามีความเสียหายของหัวใจ แต่ลูกสุนัขอาจจะจะตาย ด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวหลังรอดจากการติดเชื้อในเวลาต่อมา(เป็นสัปดาห์ หรือเป็นเดือน) โรคลำไส้อักเสบติดต่อในสุนัขสามารถวินิจฉัยและรักษาได้อย่างไร การวินิจฉัยจะอาศัยอาการทางคลินิก แต่ทั้งนี้ต้องแยกโรคให้ได้จากภาวะที่ทำให้สุนัข ท้องเสียและอาเจียนอื่นๆ แต่สิ่งที่อาจจะแสดงให้เห็นว่าสุนัขติดเชื้อพาโวไวรัสคือ การแพร่กระจายของโรคเป็นไปอย่างรวดเร็ว การตรวจวินิจฉัยยีนยันสามารถทำได้ด้วยการแยกเชื้อไวรัสจากอุจจาระ อย่างไรก็ตามยังไม่ยาชนิดใดที่จำเพาะที่ใช้ในการฆ่าเชื้อไวรัสชนิดนี้ การรักษาการโรคติดเชื้อพาโวไวรัสควรเริ่มทันทีเมื่อวินิจฉัยว่าสัตว์แสดงอาการป่วย โดยเริ่มจากการให้สารน้ำเพื่อทดแทนภาวะการสูญเสียของเหลวและเกลือแร่ของร่างกาย ควบคุมอาการอาเจียนและท้องเสียของสุนัขป่วยและป้องการติดเชื้อแทรกซ้อนด้วยการให้ยาปฏิชีวนะ ควรให้ความอบอุ่นกับร่างกายของสุนัขป่วยและให้การดูแลอย่างใกล้ชิด. การป้องกันโรคลำไส้อักเสบติดต่อในสุนัข การป้องกันโรคลำไส้อักเสบจากการติดเชื้อพาโวไวรัสสามารถทำได้ด้วยการฉีดวัคซีนป้องกัน โดยปกติในลูกสุนัขมักจะเริ่มต้นฉีดเมื่ออายุประมาณ 6-8 สัปดาห์ หลังจากนั้นจะฉีดวัคซีนกระตุ้นอีกครั้งที่อายุประมาร 10-12 สัปดาห์(ห่างจากครั้งแรกประมาณ 1 เดือน) เพื่อให้มีระดับภูมิคุ้มกันสูงเพียงพอสำหรับการป้องกันโรค วัคซีนป้องกันโรคนี้มีทั้งแบบที่แยกเป็นวัคซีนชนิดนี้เพียงอย่างเดียว หรือรวมอยู่กับวัคซีนชนิดอื่น เช่น ไข้หัด ตับอักเสบ เลปโตสไปโรซิส หวัด เป็นต้น ซึ่งเรียกวัคซีนประเภทนี้ว่า วัคซีนรวม หลังจากนั้นจึงฉีดวัคซีนประจำทุกปี ซึ่งควรสอบถามสัตวแพทย์ถึงโปรแกรมการฉีดในลำดับต่อไปด้วย กรณีที่สุนัขที่เลี้ยงเกิดป่วยติดเชื้อพาโวไวรัส ต้องทำความสะอาดบริเวณกรง หรือคอก หรือที่อยู่ของสุนัขป่วย เพื่อควบคุมการแพร่กระจายของเชื้อไวรัส ด้วยยาฆ่าเชื้อ พวกสารละลายโซเดียมไฮโดรคลอไรต์ ซึ่งเป็นส่วนประกอบของยาฆ่าเชื้อที่มีใช้อยู่ในบ้าน อยู่แล้ว(ยาทำความห้องน้ำ ครัว) อย่าลืมว่าเชื้อพาโวไวรัสนี้สามารถมีชีวิตอยู่ได้ในสิ่งแวดล้อมได้เวลานานเป็นเดือนๆ เจ้าของสุนัขควรป้องกันไม่ให้สุนัขไปสัมผัสกับสิ่งขับถ่ายของสุนัขอื่นๆ เมื่อนำมันออกไปนอกบ้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุนัขที่มีอายุไม่เกิน 6 เดือนควรระมัดระวังอย่างยิ่ง สิ่งปฏิกูล หรือสิ่งขับถ่ายของสุนัขควรกำจัดทิ้งให้เร็วที่สุดไม่ควรกัก หมักหมมไว้ ถ้าเป็นไปได้ควรตรวจสอบดูสิ่งขับถ่ายของสุนัขข้างบ้านด้วย และควรแนะนำให้ปฏิบัติตาม สุนัขจะได้ปลอดภัยไม่นำเชื้อมาให้กันและกัน ถ้าไม่แน่ใจว่าสุนัขของเรากำลังจะป่วยด้วยการติดเชื้อพาโวไวรัส หรือโรคลำไส้อักเสบหรือไม่ ควร ปรึกษาสัตวแพทย์ การลดความเสี่ยงต่อการติดเชื้อพาโวไวรัสที่ดีที่สุดคือป้องกันสุนัขไม่ให้ไปสัมผัสกับสุนัขอื่นๆ โดยเฉพาะในบริเวณที่มีการแพร่ระบาดของโรคนี้ คำแนะนำสำหรับการเลี้ยงดูให้สุนัขมีสุขภาพดี สัตว์เลี้ยงที่มีสุขภาพดีจะเป็นสัตว์เลี้ยงที่เป็นเพื่อนที่มีความสุข เพื่อให้มั่นใจได้ว่าสัตว์เลี้ยงของท่านมีชีวิตที่ดี เจ้าของสัตว์จะต้องให้ความใส่ใจในการดูแลสัตว์เลี้ยงอย่างใกล้ชิดและควรทำเป็นประจำ เพื่อลดโอกาสการป่วยชองสัตว์ ดังนั้นเจ้าของสุนัขควรปรึกษา หรือนำสัตว์ไปพบสัตวแพทย์ เมื่อพบว่า สุนัขมีอาการต่างๆ เหล่านี้ พบมีสิ่งคัดหลั่งที่ผิดปกติออกจากจมูก ตา หรือช่องเปิดอื่นๆของร่างกาย สัตว์เลี้ยงไม่กินอาหาร มีน้ำหนักลดลง หรือกินน้ำมากขึ้นกว่าปกติ ขับถ่ายลำบาก หรือผิดปกติ หรือไม่สามารถควบคุมการขับถ่ายได้ พบมีพฤติกรรมที่ผิดปกติ หรือพบมีความดุร้ายขึ้นอย่างกระทันหัน หรืออ่อนเพลีย พบมีก้อนผิดปกติ เดินกระโผลกกระเผลก ลุกหรือนอนลำบาก มีการสั่นหัวมากผิดปกติ เกา หรือเลีย หรือกัดแทะตามลำตัวมากผิดปกติ ลูกสุนัขที่ติดเชื้อพาโวไวรัสที่ทำให้มีการอักเสบของกล้ามเนื้อหัวใจมักจะมีอาการซึมและไม่ยอมดูดนมและตายอย่างรวดเร็ว ลูกสุนัขบางตัวอาจตายในอีกหลายวันต่อมา การติดเชื้อในลักษณะนี้ ยังไม่มีวิธีการรักษาที่จำเพาะ ลูกสุนัขที่รอดชีวิตจะพบมีความเสียหายของหัวใจบางส่วน(ถาวร) ลูกสุนัขบางตัวอาจจะ ตายด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวในอีกหลายสัปดาห์หรือหลายเดือนต่อมา หลังจากที่หายป่วยแล้ว สรุปคือ เป็นโรคลำไว้อักเสบ ที่เกิดจากเชื้อพาโวไวรัสน้ะค้ะ หลังจาก ตั้งแต่ป่วยวันแรกไป7วันแล้ว อาการดีขึ้น ก็มีลุ้นว่าจะหายน้ะค้ะ เอาใจช่วยค้ะ จากคุณ : โทมิเอะ - [ 9 มี.ค. 52 23:09:37 A:192.168.0.17 X:124.120.70.51 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เปนกำลังใจให้นะคะ ขอให้น้องหายไวไว จากคุณ : นู๋กิมจิ (Electronics man) - [ 10 มี.ค. 52 00:06:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าหากยังมีเวลาทัน กรุณาลองอ่านเนื้อหาตามลิงค์ที่ให้ไปทุกลิงค์ ตั้งแต่ต้นจนจบ เพราะเกิดขึ้นจากประสบการณ์ตรงของผม หมาลำไส้เป็นพร้อมกัน 7 ตัว รอดมา 3 ตัว http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J7497580/J7497580.html#6 การรักษาลำไส้อักเสบ ด้วยวิธี HyperImmune serum หากสัตวแพทย์ท่านใดเข้ามาอ่านในกระทู้นี้ แล้วคิดว่าการรักษาอื่นใดเป็นทางเลือกที่ดีกว่านี้ก็นำเสนอมานะครับ ท่านจะได้เข้าใจว่า ชีวิตน้องหมาในขณะนี้ เจ้าของเค้าเสียใจ และเศร้าใจขนาดไหน เสียใจเกินกว่าที่คุณๆทั้งหลายที่มีความรู้จะมานำเสนอว่า วิธีนี้ ยังไม่มีเปเปอร์ใดๆรองรับทั้งนั้น ทั้งๆที่ สัตวแพทย์ทั่วประเทศ ณ วันนี้ก็รักษาด้วยวิธี supportive treatment แบบเดิมๆ ในลิงค์ข้างล่างนี้จะเป็นวิธีการทำ HyperImmune serum แบบคร่าวๆ http://www.udclick.com/home1/index.php?option=com_content&task=view&id=53185&Itemid=134021 กระทู้ในลิงค์ด้านล่างนี้ในความคิดเห็นที่ 8 ลงไป เป็นการโต้แย้งกันในการรักษาลำไส้อักเสบด้วยวิธีนี้ http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J7599531/J7599531.html หากท่านเจ้าของกระทู้อ่านแล้ว ก็โปรดใช้วิจารณญาณของท่านในการดำเนินการใดๆต่อไปนะครับ และควรปรึกษาหมอของท่านด้วย การให้ความรู้เรื่องนี้ หากจบลงด้วยความคิดเห็นของผู้มีความรู้ทั้งหลายว่าเป็นการทำที่เป็นไปไม่ได้ มีอันตรายสูง และยังไม่มีเปเปอร์รองรับ ท่านๆทั้งหลาย ก็ควรจะแนะนำเจ้าของกระทู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป แต่ถ้าหากท่านๆทั้งหลายเห็นว่าวิธีนี้ไม่ถูกต้องและท่านๆ ก็ไม่สามารถแนะนำวิธีอื่นใดนอกจากนี้ ท่านก็ไม่ควรจะมาบอกว่าวิธีนี้ ผิด!!! จากสถิติในการรักษาด้วยวิธีฉีดเซรั่มตั้งแต่ครั้งแรกในลูกหมาของผม จนถึง ณ วันนี้ ฉีดไปทั้งหมด 9 ตัว รอดมา 7ตัว ในเคสของเจ้าของกระทู้ หากเป็นมาหลายวันแล้ว ต้องรอลุ้นดูนะครับว่าน้องหมาจะทนพิษบาดแผลในลำไส้ได้ทันหรือป่าว ขอให้ท่านโชคดี ถ้ารักษาด้วยวิธีนี้แล้วได้ผลอย่างไร กรุณาแจ้งข่าวสารที่หลังไมค์ให้ด้วยนะครับ เอาใจช่วยนะครับ จากคุณ : พ่อสามถุงกะหนึ่งหนุ่ม (I am soda) - [ 10 มี.ค. 52 08:28:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 บ้านอยู่แถวไหนคะ อาการแบบนี้ จ๋อิงก๋อยเคยเป็น ตอนอายุ  2 เดือน พาไปหาหมอที่ รพ. สัตว์สวนหลวง  หมอบอกเป็นลำไส้อักเสบติดเชื้อไวรัส 2 ตัวเลย นอน รพ.   วันแรกมีอาเจียน  ถ่าย  ซึม  ไม่มีแรง วันที่ 2- 3  อาการทรงๆๆๆๆ วันที่   4  เริ่มกินอาหารเปียกได้นิด  ไม่อาเจียน  ไม่ถ่านเหลว วันที่    5  อาการโดยรวมดีขึ้น   แต่มีอ่อนเพลีย วันที่   6   กลับบ้าน ตอนที่รักษา  คุณหมอฉีดยาต้านการรับเชื้อเข้าทางบาดแผล  แต่จำชื่อยาไม่ได้  ราคาค่อนข้างสูง  แต่ก็โอเคนะคะ  เพราะจ๋องก๋อยหาย  กลับมาให้แม่เลี้ยง+ปวดหัวกับความซ่าของหล่อน **************************** รูปจ๋องก๋อย  ตอนออกจาก รพ.  กลับถึงบ้าน จากคุณ : gina-noy - [ 10 มี.ค. 52 10:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วันรุ่งขึ้นก็พามาที่ทำงานด้วย  เพราะยังอ่อนเพลียอยู่ จากคุณ : gina-noy - [ 10 มี.ค. 52 10:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เอาใจช่วยให้น้อง  หายเร็ววัน กลับมาแข็งแรง  เป็นลูกๆๆที่บ้านนะคะ จากคุณ : gina-noy - [ 10 มี.ค. 52 10:21:23 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กลับบ้านได้เย้ววววว ดีใจมากกกกกก หมอบอกว่ามันร้องตั้งแต่เช้าแล้ว ประมาณว่าอยากกลับบ้านไม่อยากอยู่กรง ดีใจสุดสุด แต่กลับมาดูมันก้อเหนื่อยๆ ซึมๆ แต่ตอนเย็นก้อกินข้าวได้นิดหน่อย หมอบอกต้องดูแลมากๆ ให้สังเกตุดีๆ แต่กลับมามีแผลตรงที่ให้น้ำเกลือ ค่อนข้างใหญ่ ต้องใส่ยา ท่าทางจะอักเสบมากด้วย เฮ้อ น่าสงสารน้องซูชิ ของเราจริงๆ ขอบคุณทุกคนมากกกกกกก เลยนะคะ จากคุณ : joinmj - [ 10 มี.ค. 52 21:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอให้ซูชิหายไวไวนะคะ จากคุณ : kodomo2008 (phusana) - [ 11 มี.ค. 52 08:26:51 ]